τι υπαρχει στο κεντρο του γαλαξια μας?

[vfudukos]

καλησπερα θα ηθελα να ρωτησω τι υπαρχει στο κεντρο του γαλαξια μας?και γυρο απο αυτο?

[Vasilis_90]

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B1%CF%82

 

Ενα ωραίο γενικό άρθρο για το γαλαξία μας. Περιέχει αρκετές πληροφορίες.

Ελπίζω να σε καλύπτει

[Surios]

Με τον όρο Γαλαξίας αναφερόμαστε, τις περισσότερες φορές, στο γαλαξία στον οποίο ανήκει η Γη και το Ηλιακό Σύστημα, ενώ όταν αναφερόμαστε σε άλλο γαλαξία, τον γράφουμε με πεζό γ και ακολουθεί και το όνομα ή ο κωδικός του.

 

Ο Ήλιος (μαζί και η Γη) βρίσκονται στις παρυφές του Γαλαξία, και έτσι αυτός, καθώς τον κοιτάμε κατά μήκος, φαίνεται να σχηματίζει μία γαλακτόχρωμη, φωτεινή λωρίδα από πάρα πολλά αστέρια, που διασχίζει τον ορατό από τη Γη ουρανό από την μία πλευρά του ορίζοντα μέχρι την άλλη. Λόγω της εμφάνισης αυτής, ονομάστηκε στα Ελληνικά "Γαλαξίας κύκλος". Στα αγγλικά είναι γνωστός και ως «Milky Way» που είναι μετάφραση του Λατινικού Via Lactea («Γαλακτώδης Οδός»).

 

Πρόκειται για έναν σπειροειδή γαλαξία και αποτελεί μέρος της Τοπικής Ομάδας γαλαξιών. Αποτελείται από τουλάχιστον 200 δισεκατομμύρια αστέρες και ενδεχομένως έως και 400 δισεκατομμύρια αστέρες. Ανάμεσα στα τουλάχιστον 35 μέλη της Τοπικής Ομάδας, έρχεται δεύτερος σε αριθμό αστέρων, πίσω μόνο από τον Γαλαξία της Ανδρομέδας, ο οποίος αποτελείται από ένα τρισεκατομμύριο αστέρες, όπως ανακαλύφθηκε το 2006.

 

Αν και ο γαλαξίας μας είναι ένας από τα δισεκατομμύρια που υπάρχουν στο Σύμπαν, έχει ιδιαίτερη σημασία για τον άνθρωπο καθώς είναι το «σπίτι» του Ηλιακού Συστήματος. Ο Δημόκριτος (460 - 370 π.Χ.) ήταν ο πρώτος άνθρωπος που χωρίς όργανα ισχυρίσθηκε ότι ο Γαλαξίας αποτελείται από απομακρυσμένα άστρα:«Γαλαξίας εστί πολλών και μικρών και συνεχών αστέρων, συμφωτιζομένων αλλήλοις, συναυγασμός δια την πύκνωσιν» ό,τι δηλαδή λέγει και η σύγχρονη Αστρονομία ως προς τη σύσταση του Γαλαξία.

 

Ο όρος «γαλαξίας» προέρχεται από τις λέξεις «γάλα» και «άξονας» και δόθηκε λόγω της ορατής από τη Γη θαμπής γαλακτόχρωμης ζώνης (άξονα) του λευκού φωτός που εμφανίζεται στην ουράνια σφαίρα. Η θαμπή αυτή ζώνη, που ονομάζεται «γαλαξιακή ζώνη», περιέχει άστρα και άλλα υλικά. Ο Γαλαξίας μας φαίνεται λαμπρότερος προς το κέντρο του.

 

Σχήμα

 

Ο Γαλαξίας μας αποτελείται κυρίως από ένα πυρήνα, του οποίου το σχήμα είναι φακοειδές, πολύ πεπλατυσμένο. Από δύο εκ διαμέτρου αντίθετα άκρα του φακοειδούς αυτού πυρήνα εκφύονται οι δύο βραχίονές του, οι οποίοι και ελίσσονται γύρω από το κύριο φακοειδές σώμα του.

Ο κύριος δίσκος του Γαλαξία μας έχει διάμετρο από 80.000 μέχρι 100.000 έτη φωτός, περίμετρο 250 ως 300 χιλιάδες έτη φωτός και πάχος γύρω στα 1.000 έτη φωτός. Αποτελείται από 200 μέχρι 400 δισεκατομμύρια άστρα[3]. Αν ορίσουμε μια φυσική κλίμακα και θεωρήσουμε ότι ο Γαλαξίας μας είχε διάμετρο 130 χιλιόμετρα, τότε το Ηλιακό Σύστημα θα είχε μήκος 2 χιλιοστά. Η Γαλαξιακή Άλως εκτείνεται σε διάμετρο 250.000 ως 400.000 έτη φωτός. Όπως αναφέρεται εκτενώς, στη δομή του Γαλαξία παρακάτω, νέες έρευνες έδειξαν ότι ο δίσκος εκτείνεται πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζαμε μέχρι τελευταία.

 

Το απόλυτο μέγεθος του Γαλαξία, που δεν είναι δυνατό να μετρηθεί απευθείας, γίνεται δεκτό ως αστρονομική σύμβαση ότι είναι −20.5.

 

Δομή

 

Επιμελημένες έρευνες, που άρχισε προ 200 ετών ο Γερμανός αστρονόμος Ουίλ. Έρσελ (W. Herschel) και οι οποίες συνεχίσθηκαν από άλλους επιφανείς αστρονόμους, απέδειξαν ότι ο γαλαξίας μας αποτελεί ένα πελώριο συγκρότημα αστέρων, νεφελωμάτων και μεσοαστρικής ύλης όπως συμβαίνει με όλους τους γαλαξίες και μάλιστα ότι πρόκειται περί ενός εκ των σπειροειδών γαλαξιών.

 

Μόλις τη δεκαετία του 1980 οι αστρονόμοι άρχισαν να υποπτεύονται ότι ο Γαλαξίας είχε κεντρική ράβδο και δεν ήταν ένα τυπικός σπειροειδής γαλαξίας, κάτι που παρατηρήσεις του 2005 με το Spitzer Space Telescope έχουν πλέον επιβεβαιώσει, αποδεικνύοντας ότι η κεντρική ράβδος του Γαλαξία ήταν μεγαλύτερη από ό,τι πιστευόταν.[4]

 

Επίσημα, από το 2005, ο Γαλαξίας μας θεωρείται πλέον ότι είναι ένα μεγάλος ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας τύπου SBbc στην ακολουθία Hubble (ραβδωτός σπειροειδής μικρής ελίκωσης) με συνολική μάζα 600 ως 3.000 δις ηλιακές μάζεςes (M☉)[5][6], αποτελούμενος από 200 εώς 400 δισεκατομμύρια αστέρες.

 

Ο γαλαξιακός δίσκος έχει εκτιμώμενη διάμετρο γύρω στα 100.000 έτη φωτός (δηλαδή της τάξης των 1·1020 m)). Η απόσταση του Ήλιου από το κέντρο του Γαλαξία υπολογίζεται στα 26.000 έτη φωτός (δηλαδή της τάξης των 2,5·1019 m)). Ο δίσκος είναι εξογκωμένος στο κέντρο

 

Γαλαξιακός πυρήνας

 

Το γαλαξιακό κέντρο φιλοξενεί το ιδιαίτερα πολύπλοκο σύμπλεγμα Τοξότης Α (Sagittarius A), στο κεντρικό πυρήνα του οποίου έχει εντοπιστεί ένα συμπαγές αντικείμενο μεγάλης μάζας και ραδιοεκπομπής, το οποίο ονομάζεται Τοξότης Α* (Sagittarius A*) και θεωρείται το κεντρικότερο σημείο του Γαλαξία. Υπάρχουν σοβαρές υποψίες ότι το αντικείμενο αυτό πρόκειται για μια τεράστια μαύρη τρύπα (supermassive black hole) με μάζα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την ηλιακή. Οι περισσότεροι γαλαξίες εικάζεται ότι έχουν παρόμοιες μελανές οπές στο κέντρο τους.

 

Όπως συμβαίνει με πολλούς γαλαξίες, η κατανομή μάζας στο Γαλαξία είναι τέτοια ώστε η τροχιακή ταχύτητα των περισσοτέρων αστέρων δεν εξαρτάται από την απόσταση από το κέντρο. Πέρα από το Κέντρο (ή στα εξώτερα όρια) η τυπική αστρική ταχύτητα είναι ανάμεσα στα 210 και 240 km/s.[7] Άρα η περίοδος περιφοράς του τυπικού αστέρα είναι ανάλογη μόνο με το μήκος της διανυόμενης τροχιάς. Αυτό διαφέρει σημαντικά από το Ηλιακό Σύστημα, όπου διαφορετική τροχιά σημαίνει και διαφορετική ταχύτητα του αντικειμένου που κινείται σε αυτή.

 

Η ράβδος του Γαλαξία πιστεύεται ότι έχει μήκος 27.000 έτη φωτός, διαπερνώντας στο κέντρο του γαλαξία σε γωνία 44±10° μοιρών σε σχέση με την ευθεία Ήλιου - Γαλαξιακού Κέντρου. Αποτελείται κυρίως από ερυθρούς νάνους αστέρες, που πιστεύεται ότι είναι πανάρχαιοι.

 

Η θέση του Ήλιου στον Γαλαξία

 

Ο Ήλιος (έτσι κι η Γη και το Ηλιακό Σύστημα) βρίσκεται αρκετά κοντά στον εσωτερικό δακτύλιο του Βραχίονα του Ωρίωνα, στο τοπικό νέφος, σε απόσταση 7,94 ± 0,42 kpc από το Γαλαξιακό Κέντρο.[13][14][15] Η απόσταση ανάμεσα στον τοπικό βραχίονα και τον αμέσως κοντινότερο, τον Βραχίονα του Περσέως, είναι της τάξης των 1·1019 m (6.500 έτη φωτός).[16] Ο Ήλιος και κατ'επέκταση το Ηλιακό Σύστημα, βρίσκονται σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν Γαλαξιακή κατοικήσιμη Ζώνη.

 

Η κατεύθυνση της πορείας του Ήλιου (άπηξ ή κόρυμβος), αναφέρεται στην κατεύθυνση του Ήλιου καθώς ταξιδεύει στον Γαλαξία. Η γενική κατεύθυνση της γαλαξιακής κίνησης του Ήλιου είναι κοντά στον αστερισμό Ηρακλή, σε γωνία περίπου 86 μοιρών ως προς το Γαλαξιακό Κέντρο. Η τροχιά του Ήλιου στον Γαλαξία αναμένεται να είναι περίπου ελλειπτική με την προσθήκη επιρροών από τους γαλαξιακούς βραχίονες και την ανομοιογενή κατανομή μάζας. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε 1/8 της τροχιάς πριν το περιγαλάξιο (την κοντινότερη απόσταση από το κέντρο του Γαλαξία).

 

Το Ηλιακό Σύστημα χρειάζεται γύρω στα 225 - 250 εκατομμύρια χρόνια για να συμπληρώσει μία τροχιά (ένα Γαλαξιακό Έτος),[17] άρα εικάζεται ότι έχει εκτελέσει περί τις 20-25 περιφορές στη διάρκεια της ζωής του. Η τροχιακή ταχύτητα του Ηλιακού Συστήματος είναι 217 km/sec, δηλ. 1 έτος φωτός ανά περίπου 1.400 έτη, και 1 AU σε 8 ημέρες.

 

Το Πλανητάριο Hayden χρησιμοποιεί 8,0 kpc στον διαδραστικό τρισδιάστατο Άτλαντα του Γαλαξία, ο οποίος μόλις που συμπεριλαμβάνει το Γαλαξιακό Κέντρο.

 

Η γειτονιά του Γαλαξία

 

Ο Γαλαξίας μας, ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας και ο Γαλαξίας του Τριγώνου αποτελούν τα κύρια και τα τρία μεγαλύτερα σε μέγεθος μέλη της Τοπικής Ομάδας, μιας ομάδας τουλάχιστον 35 βαρυτικά συνδεδεμένων γαλαξιών. Όλοι τους περιφέρονται γύρω από ένα βαρυτικό κέντρο που βρίσκεται ανάμεσα στον Γαλαξία μας και στον Γαλαξία της Ανδρομέδας. Η Τοπική Ομάδα αποτελεί μέρος του Υπερσμήνους της Παρθένου.

 

Πολλοί γαλαξίες της Τοπικής Ομάδας βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Γαλαξία μας. Ο μεγαλύτερος από αυτούς είναι το Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου με διάμετρο 20.000 έτη φωτός. Οι μικρότεροι, ο Νάνος της Τρόπιδος, ο Νάνος του Δράκοντα, και ο Λέων II (νάνος γαλαξίας) έχουν διάμετρο μόνο 500 έτη φωτός. Οι άλλοι νάνοι που βρίσκοται σε τροχιά γύρω από το Γαλαξία μας είναι το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, ο Νάνος του Μεγάλου Κυνός (ο πιο κοντινός, ανακαλύφτηκε στα τέλη του 2003), ο Ελλειπτικός Νάνος του Τοξότη (ανακαλύφτηκε το 1994 και για μερικά χρόνια πιστευόταν πως ήταν ο κοντινότερος), ο Νάνος της Μικρής Άρκτου, ο Νάνος του Βοώτη (ανακαλύφτηκε το 2006), ο Νάνος του Γλύπτη, ο Νάνος του Εξάντα, ο Νάνος της Καμίνου και ο Νάνος Λέων Ι.

 

Τον Ιανουάριο του 2006, ερευνητές ανέφεραν ότι η μέχρι τώρα ανεξήγητη ανωμαλία που υπάρχει στο δίσκο του γαλαξία μας, έχει πλέον χαρτογραφηθεί και βρέθηκε ότι είναι δόνηση που προκαλείται από τα Νέφη του Μαγγελάνου, που δημιουργούν δονήσεις σε συγκεκριμένες συχνότητες όταν περνούν από τις άκρες του Γαλαξία μας.[18] Παλιότερα, θεωρούνταν πολύ μικροί για να επηρεάσουν τον Γαλαξία, αφού έχουν μόλις το 2% της μάζας του. Παρόλα αυτά, παίρνοντας υπόψη τη σκοτεινή ύλη, η κίνηση των δύο μικρών αυτών γαλαξιών, δημιουργεί μια διέγερση που επηρεάζει τον μεγαλύτερο δικό μας Γαλαξία. Λαβαίνοντας υπόψη τη σκοτεινή ύλη, αυτό έχει ως αποτέλεσμα έναν εικοσαπλασιασμό της μάζας του Γαλαξία. Ο υπολογισμός αυτός έγινε με βάση το υπολογιστικό μοντέλο του Martin Weinberg του Πανεπιστημίου της Μασσαχουσέτης στο Άμχερστ (Amherst). Σε αυτό το μοντέλο η σκοτεινή ύλη απλώνεται έξω από το δίσκο του Γαλαξία με το γνωστό στρώμα αερίων. Το αποτέλεσμα είναι ότι το μοντέλο προβλέπει μια ένταση των βαρυτικών επιρροών των Μαγγελανικών Νεφών καθώς περνούν μέσα από το Γαλαξία

 

Ηλικία

 

Η ηλικία του Γαλαξία μας εκτιμάται στα 13,6 δις (109) χρόνια, διάρκεια που είναι κοντά στην ηλικία του Σύμπαντος.[20]

 

Η εκτίμηση αυτή βασίζεται στην έρευνα που διεξάχθηκε το 2004 από μια ομάδα αστρονόμων: Luca Pasquini, Piercarlo Bonifacio, Sofia Randich, Daniele Galli, και Raffaele G. Gratton. Η ομάδα χρησιμοποίησε το UV-Οπτικό Φασματογράφο του VLT (Very Large Telescope) για να μετρήσει, για πρώτη φορά, το βηρύλλιο που περιέχεται σε δύο αστέρες του αστρικού σμήνους NGC 6397. Αυτό τους επέτρεψε να υπολογίσουν τον χρόνο ανάμεσα στη δημιουργία της πρώτης γενιάς των αστέρων του Γαλαξία μας και στη δημιουργία της πρώτης γενιάς αστέρων του σμήνους, σε 200 με 300 εκατομμύρια χρόνια. Συμπεριλαμβάνοντας την ηλικία των αστέρων στο σφαιρωτό σμήνος (13,4 ± 0,8 δις χρόνια), εκτίμησαν την ηλικία του Γαλαξία στα 13,6 ± 0,8 δις χρόνια.

 

Το 2007, ένα αστέρι στο γαλαξιακό φωτοστέφανο, το HE 1523-0901, εκτιμάται ότι έχει ηλικία σε περίπου 13,2 δισεκατομμύριων ετών, σχεδόν τόσο μεγάλη όσο και το Σύμπαν. Ως το παλαιότερο γνωστό αντικείμενο στο Γαλαξία μας εκείνη την εποχή, διέθεσε ένα κατώτατο όριο για την ηλικία του Γαλαξία μας.[21] Η εκτίμηση αυτή καθορίστηκε από τον UV-Visual Echelle φασματογράφο του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου για τη μέτρηση της σχετικής δύναμης των φασματικών γραμμών που προκαλείται από την παρουσία του θορίου και άλλων στοιχείων που δημιουργούνται από την R-διαδικασία. Τα αυτή η γραμμή δείχνει την αφθονία των διαφορετικών στοιχειακών ισοτόπων, από τις οποίες η εκτίμηση της ηλικίας του αστεριού μπορεί να γίνει με την πυρηνοκοσμοχρονονολογία

 

Το μέλλον του Γαλαξία

 

Μετρήσεις δείχνουν ότι ο γαλαξίας της Ανδρομέδας μας πλησιάζει με ταχύτητα 300 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και μπορεί να συγκρουστεί με τον Γαλαξία μας σε 3 ως 4 δις χρόνια. Αν συγκρουστούν, πιστεύεται ότι ο Ήλιος αλλά και άλλοι αστέρες μάλλον δεν θα συγκρουστούν με αστέρες της Ανδρομέδας, αλλά οι δύο γαλαξίες θα σχηματίσουν έναν ενιαίο ελλειπτικού σχήματος γαλαξία. Η διαδικασία της ένωσης αυτής εκτιμάται ότι θα διαρκέσει 1 δις χρόνια.

 

Πηγή : http://el.wikipedia.org

[HOMO]

Η πυκνότητα αστεριών στο κέντρο του γαλαξία μπορεί να φτάνει τα 2.000.000 άστρα ανα κυβικό έτος φωτός των οποίων οι τροχιές είναι άτακτες. Συμβαίνουν πολλές συγκρούσεις αστέρων , αστέρια κανιβαλιζουν αλλα αστερια μικρότερα που θα δεσμευτουν από τη βαρύτητα τους. όσα σφαιρωτά τύχει να περάσουν κοντά απ' τον πυρήνα του γαλαξία σιγά σιγά μαδάνε , για παράδειγμα το palomar 5 .Γενικά πολύ βίαιες καταστάσεις....

[Heal]

καλησπερα θα ηθελα να ρωτησω τι υπαρχει στο κεντρο του γαλαξια μας?και γυρο απο αυτο?

 

Ας ξεκινήσουμε από το κέντρο του Γαλαξία μας: Ακριβώς στο κέντρο υπάρχει μια τεράστια μαύρη τρύπα με μάζα 2.6 εκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου μας. Σε απόσταση λίγων ετών φωτός συναντά κανείς σμήνη νέων και λιγότερο νέων αστέρων, ένα δακτύλιο που αποτελείται από σκόνη και μοριακό υλικό καθώς και διάχυτο αέριο κυρίως σε ιονισμένη μορφή. Παρατηρησιακά, είναι ορατό το φως των αστέρων στο οπτικό μέρος του φάσματος και του διάχυτου αερίου στις ακτίνες χ ενώ στο ραδιοφωνικό μέρος του φάσματος κυριαρχεί η ραδιοπηγή Sagittarius A* που σχετίζεται με ακτινοβολία που παράγεται πάρα πολύ κοντά στην κεντρική μαύρη τρύπα.

[vfudukos]

καλυφθηκα πληρως ευχαριστω πολυ!!!!!

[panos - LX12]

καλησπερα θα ηθελα να ρωτησω τι υπαρχει στο κεντρο του γαλαξια μας?και γυρο απο αυτο?

 

Ας ξεκινήσουμε από το κέντρο του Γαλαξία μας: Ακριβώς στο κέντρο υπάρχει μια τεράστια μαύρη τρύπα με μάζα 2.6 εκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου μας. Σε απόσταση λίγων ετών φωτός συναντά κανείς σμήνη νέων και λιγότερο νέων αστέρων, ένα δακτύλιο που αποτελείται από σκόνη και μοριακό υλικό καθώς και διάχυτο αέριο κυρίως σε ιονισμένη μορφή. Παρατηρησιακά, είναι ορατό το φως των αστέρων στο οπτικό μέρος του φάσματος και του διάχυτου αερίου στις ακτίνες χ ενώ στο ραδιοφωνικό μέρος του φάσματος κυριαρχεί η ραδιοπηγή Sagittarius A* που σχετίζεται με ακτινοβολία που παράγεται πάρα πολύ κοντά στην κεντρική μαύρη τρύπα.

 

Πραγματικά πολυ ενδιαφέρον .

Ψάχνοντας βρήκα και αυτο

http://physicsgg.wordpress.com/2012/10/05/η-τεράστια-μαύρη-τρύπα-στο-κέντρο-του-γ/

 

Εφόσον υπάρχει γιγαντιαία μαύρη τρύπα , κάποια στιγμη δεν θα απορροφηθεί - εκφυλιστει όλο το κεντρο του γαλαξια ? θα μπορούσαμε να πούμε οτι ειναι παρόμοιο φαινόμενο με τον θάνατο ενος αστερα ?

η στρέβλωση του χωροχρονου θα τείνει στο απειρο ή εκφυλιζεται και αυτη ?

[Heal]

Εφόσον υπάρχει γιγαντιαία μαύρη τρύπα , κάποια στιγμη δεν θα απορροφηθεί - εκφυλιστει όλο το κεντρο του γαλαξια ? θα μπορούσαμε να πούμε οτι ειναι παρόμοιο φαινόμενο με τον θάνατο ενος αστερα ?

η στρέβλωση του χωροχρονου θα τείνει στο απειρο ή εκφυλιζεται και αυτη ?

 

Όχι απαραίτητα, η μαύρη τρύπα έχει πολύ ισχυρή βαρύτητα αλλά μπορεί κάποιο αντικείμενο να βρίσκεται σε μια ευσταθή τροχιά χωρίς να κινδυνεύει να φτάσει στο κέντρο.

 

Όντως θυμίζει το θάνατο ενός αστεριού όσον αφορά την ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας, αλλά η διαδικασία με την οποια δημιουργείται μια μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία είναι εντελώς διαφορετική από τις αστρικές μαύρες τρύπες. Οι μάζες τους είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αστρικές μαύρες τρύπες και κατά περιόδους θα συμπεριφέρονται σαν κβάζαρς.

 

Η καμπυλώση του χωρόχρονου είναι άπειρη στην ανωμαλία, δηλαδή στο κέντρο της μαύρης τρύπας, είτε πρόκειται για αστρική είτε για γαλαξιακή.

 

Με τον όρο "εκφυλισμός" τι ακριβώς εννοείες;

[panos - LX12]

Εφόσον υπάρχει γιγαντιαία μαύρη τρύπα , κάποια στιγμη δεν θα απορροφηθεί - εκφυλιστει όλο το κεντρο του γαλαξια ? θα μπορούσαμε να πούμε οτι ειναι παρόμοιο φαινόμενο με τον θάνατο ενος αστερα ?

η στρέβλωση του χωροχρονου θα τείνει στο απειρο ή εκφυλιζεται και αυτη ?

 

Όχι απαραίτητα, η μαύρη τρύπα έχει πολύ ισχυρή βαρύτητα αλλά μπορεί κάποιο αντικείμενο να βρίσκεται σε μια ευσταθή τροχιά χωρίς να κινδυνεύει να φτάσει στο κέντρο.

 

Όντως θυμίζει το θάνατο ενός αστεριού όσον αφορά την ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας, αλλά η διαδικασία με την οποια δημιουργείται μια μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία είναι εντελώς διαφορετική από τις αστρικές μαύρες τρύπες. Οι μάζες τους είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αστρικές μαύρες τρύπες και κατά περιόδους θα συμπεριφέρονται σαν κβάζαρς.

 

Η καμπυλώση του χωρόχρονου είναι άπειρη στην ανωμαλία, δηλαδή στο κέντρο της μαύρης τρύπας, είτε πρόκειται για αστρική είτε για γαλαξιακή.

 

Με τον όρο "εκφυλισμός" τι ακριβώς εννοείες;

 

Εκφυλισμό εννοώ οτι κατι τείνει προς το μηδέν , εκμηδενισμος

Θεωρωντας όμως οτι υπάρχει υλικο στην γειτονιά της τρύπας το βαρυτικο πεδίο δεν θα γίνεται όλο και ισχυρότερο , προκαλώντας έτσι αστάθεια στις τροχες ? (θα μπορούσαμε να πούμε οτι η δινη ειναι αποτέλεσμα αυτου ή κάποιου βαρυτικου πεδιου ? η δινη λόγω συνεχους αυξανόμενου πεδιου δεν τείνει στην συρρίκνωση ?)

[Heal]

Όχι, η ύλη δεν εκμηδενίζεται πέφτοντας στη μαύρη τρύπα, ίσα ίσα αυξάνεται η μάζα της μαύρης τρύπας και συνεπώς η βαρυτική της έλξη. Το ποια θα είναι η εξέλιξη της εξαρτάται από τις λεπτομέρειες και κυρίως την ποσότητα του υλικού που υπάρχει στην περιοχή και πόσο γρήγορα μπορεί να αποβάλλει τη στροφορμή του ώστε να πέσει στο κέντρο.

 

 

Υ.Γ. Ο όρος εκφυλισμένος (degenerate) χρησιμοποιείται στη φυσική με πολύ διαφορετική έννοια από την καθημερινή και αναφέρεται σε επίπεδα που αντιστοιχούν στην ίδια ενέργεια.

[HOMO]

http://apod.nasa.gov/apod/ap121102.html

 

Η σημερινή φωτογραφία δίνει πολλές πληροφορίες για το κέντρο του γαλαξία μας.

[panos - LX12]

Όχι, η ύλη δεν εκμηδενίζεται πέφτοντας στη μαύρη τρύπα, ίσα ίσα αυξάνεται η μάζα της μαύρης τρύπας και συνεπώς η βαρυτική της έλξη. Το ποια θα είναι η εξέλιξη της εξαρτάται από τις λεπτομέρειες και κυρίως την ποσότητα του υλικού που υπάρχει στην περιοχή και πόσο γρήγορα μπορεί να αποβάλλει τη στροφορμή του ώστε να πέσει στο κέντρο.

 

 

Υ.Γ. Ο όρος εκφυλισμένος (degenerate) χρησιμοποιείται στη φυσική με πολύ διαφορετική έννοια από την καθημερινή και αναφέρεται σε επίπεδα που αντιστοιχούν στην ίδια ενέργεια.

 

 

 

Ισως δεν το μετέφερα σωστα .. λέγοντας εκφυλιζεται το κεντρο εννοώ , οτι εκμηδενιζεται ο υλικός χωρος του κέντρου με τις ιδιότητες του και όχι η μάζα του εφόσον συρρικνώνεται - προστίθεται το υλικο του στην μαύρη τρύπα .

Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε οτι τελικώς , στη λήξη του γεγονότος ένας γαλαξίες , σπειροειδης έστω με αρκετό υλικο και υπο συνθήκες , να εκπεσει όλος σε αυτήν την αρχικά μικρή μαύρη τρύπα ?

[wereniki]

Ρίξτε και μια ματιά στο Σύμπαν της Τέχνης! Έχει κάτι σχετικό με το θέμα που συζητάτε

[panos - LX12]

ναι ειναι καλο , τι ειδα και απο τον homo , αλλα εμενα με ενδιαφερει η εξεληξη του γεγονοτος .

Αλλα εφοσον ο heal μπορει να μας διαφωτησει ...

Αν η καμπυλωση του χωροχρονου γινεται ολο και μεγαλυτερη , η ελευθερη ακομα υλη πλησιαζει στον οριζοντα χωρις δυνατοτητα διαφυγης , ετσι θα μπορουσαμε να εξαγουμε το συμπερασμα οτι ολη η μαζα του γαλαξια θα αθροιστει στην μαυρη οπη , καποια στιγμη ?

[Heal]

Αν η καμπυλωση του χωροχρονου γινεται ολο και μεγαλυτερη , η ελευθερη ακομα υλη πλησιαζει στον οριζοντα χωρις δυνατοτητα διαφυγης , ετσι θα μπορουσαμε να εξαγουμε το συμπερασμα οτι ολη η μαζα του γαλαξια θα αθροιστει στην μαυρη οπη , καποια στιγμη ?

 

Πολύ ενδιαφέρουσα σκέψη. Δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε, αλλά με βάση τα χαρακτηριστικά του γαλαξία μας κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να συμβει έως απιθανο. Η μαύρη τρύπα στο κέντρο έχει μάζα της τάξεως των εκατομμυρίων ηλιακών μαζών και θα πρέπει να απορροφήσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες οι οποίες δεν βρίσκονται και τόσο κοντά της. Γενικά στο συνολικό βαρυτικό πεδίο του γαλαξία μας ο ρόλος της μαύρης τρύπας είναι αμελητέος, σε αντιθεση με αυτό που συμβαίνει στην πολύ μικρή περιοχή του κέντρου του γαλαξία.

[panos - LX12]

Αν η καμπυλωση του χωροχρονου γινεται ολο και μεγαλυτερη , η ελευθερη ακομα υλη πλησιαζει στον οριζοντα χωρις δυνατοτητα διαφυγης , ετσι θα μπορουσαμε να εξαγουμε το συμπερασμα οτι ολη η μαζα του γαλαξια θα αθροιστει στην μαυρη οπη , καποια στιγμη ?

 

Πολύ ενδιαφέρουσα σκέψη. Δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε, αλλά με βάση τα χαρακτηριστικά του γαλαξία μας κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να συμβει έως απιθανο. Η μαύρη τρύπα στο κέντρο έχει μάζα της τάξεως των εκατομμυρίων ηλιακών μαζών και θα πρέπει να απορροφήσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες οι οποίες δεν βρίσκονται και τόσο κοντά της. Γενικά στο συνολικό βαρυτικό πεδίο του γαλαξία μας ο ρόλος της μαύρης τρύπας είναι αμελητέος, σε αντιθεση με αυτό που συμβαίνει στην πολύ μικρή περιοχή του κέντρου του γαλαξία.

 

 

Σ ευχαριστω heal ίσως μια προσομοίωση με την κατανομή της υπάρχουσας μάζας και στροφορμης να εξηγαγε πολυ ενδιαφέροντα συμπεράσματα