Λαμπρότητα του Σειριου μεσα απο μεγαλα τηλεσκοπια....

[Explorer79]

Εαν δει καποιος παρατηρητης τον Σειριο μεσα απο ενα π.χ. 16αρι τηλεσκοπιο, τι μεγεθυνση θα χρειαστει για να τον δει να λαμπει σαν την Αφροδιτη (απο -1,4 να παει στο -4)

[Καραμπούλας Ηλίας]

Υποθέτω μικρή,μιας και ένα τηλεσκόπιο τέτοιων προδιαγραφών θα συγκέντρωνε αρκετό φως από τον Σείριο.Φυσικά εννοείς συγκεκριμένη,αλλά δεν έχω ιδέα!

[Vensius]

Αυτό που αναζητάς είναι η φαινόμενη λαμπρότητα του άστρου που επηρεάζεται από τη διάμετρο του τηλεσκοπίου κι όχι από τη μεγέθυνση. Θα στο εξηγήσω θεωρητικά γιατί δεν θυμάμαι απέξω τους τύπους Pogson. Το αστέρι εκπέμπει ακτινοβολία άρα ενέργεια ανά μονάδα χρόνου. Αν απομακρυνθούμε 1 παρσέκ από το αστέρι η ενέργεια του αυτή θα κατανέμεται σε μία σφαίρα με ακτίνα ένα παρσέκ. Στο σύνολο της όμως θα είναι η ίδια που έφυγε από την επιφάνεια του απλά πιο "αραιή". Όσο λοιπόν απομακρυνόμαστε τόσο πιο μικρή είναι η ενέργεια ανα μονάδα επιφάνειας (αφού μεγαλώνει η επιφάνεια της σφαίρας ενώ η ενέργεια παραμένει σταθερή). Το μάτι μας έχει συγκεκριμένη διάμετρο άρα συλλέγει συγκεκριμένη ποσό αυτής της ενέργειας ίσο με την πυκνότητα ενέργειας στο σημείο που παρατηρούμε (ίση δηλαδή με την ενέργεια που εκπέμφθηκε από την επιφάνεια του άστρου προς την επιφάνεια της νοητής σφαίρας στην απόσταση που βρισκόμαστε) επί την επιφάνεια του ματιού μας. Το ίδιο συμβαίνει και με το τηλεσκόπιο μόνο που η επιφάνεια του είναι μεγαλύτερη του ματιού μας. Η μεγέθυνση δεν παίζει κανένα ρόλο γιατί το άστρο παραμένει σημειακό όση μεγέθυνση και να του κάνουμε. Θα επανέλθω όταν βρω τους τύπους.

[Explorer79]

Αν κρινω απο τη Σεληνη, οσο αυξανεται η μεγεθυνση, τοσο σκοτεινιαζει το ειδωλο, με μικρο διοπτρικο τηλεσκοπιο. Στην περιπτωση του Σειριου, ειτε με 10Χ, ειτε με 500Χ, η λαμπροτητα θα παραμενει η ιδια;

Ποση υπολογιζεις να ειναι, εαν η διαμετρος του κατοπτρου ειναι 400 χιλιοστα;

[Vensius]

Σκοτεινιάζει η Σελήνη γιατί η ακτινοβολία που συγκεντρώνει το τηλεσκόπιο ύστερα "απλώνεται" σε μεγαλύτερη επιφάνεια ειδώλου (αφού μεγενθύνεις) άρα ελλατώνεται η ποσότητα της ανά επιφάνεια. Η ακτινοβολία όμως παραμένει η ίδια σε ποσότητα ανεξάρτητα από τη μεγέθυνση. Για να στο δώσω περιγραφικά, έχεις ένα κουβά νερό, τόσο συλλέγει το τηλεσκόπιο σου. Αν τον απλώσεις σε μια μεγάλη επιφάνεια θα έχεις νερό παντού αλλά με μικρό βάθος. Αν όμως το κρατήσεις σε μικρή επιφάνεια θα έχεις μεγάλο βάθος νερού. Το νερό όμως παραμένει το ίδιο. Στη περίπτωση των αστεριών ΔΕΝ μπορείς να το απλώσεις γιατί τα αστέρια είναι σημειακά ό,τι κι αν κάνεις (εκτός κι αν δεν κάνεις focus οπότε πάλι θα το δεις να απλώνεται θολό και να σκοτεινιάζει). Ο τύπος είναι ο εξής :

 

 

m1 -m2 = 2,5log(D1/D2)^2

 

Όπου m2 το φαινόμενο μέγεθος για το μάτι και D2 το άνοιγμα του ματιού = 0,6cm

m1 είναι το φαινόμενο μέγεθος που μπορεί να δει το τηλεσκόπιο και D1 η διάμετρος τηλεσκοπίου. Αν βάλεις m1 -1,4 και D1 40cm τότε το φαινόμενο μέγεθος του σειρίου μέσα από το τηλεσκόπιο θα είναι -10,4.

[Vensius]

Θα λάμπει κοινώς όσο το φεγγάρι. Αλλά μη ξεχνάς οτι το 16ρι τηλεσκόπιο είναι τεράστιο!

[Explorer79]

Θα λάμπει κοινώς όσο το φεγγάρι. Αλλά μη ξεχνάς οτι το 16ρι τηλεσκόπιο είναι τεράστιο!

 

-10,4 ε; Και προσθεσε κιολας οτι ο Σειριος σπινθηροβολει και αλλαζει χρωματα.