Jump to content

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσιεύτηκε

Καλησπέρα,είμαι καινούριος στην παρέα σας και αυτό είναι το πρώτο μου θέμα.

 

Πρώτα απ'όλα να συστηθώ,

με λένε Γιάννη και είμαι 26 χρονών απο Αθήνα.Είχα ασχοληθεί με την αστροπαρατήρηση πριν πολύ καιρό αλλά τα τελευταία χρόνια το έχω παρατήσει μιας και δεν έχω την οικονομική ευχέρεια να αναβαθμίσω τον εξοπλισμό μου.Τηλεσκόπιο έχω ένα Bresser Uranus 4".Παρόλα αυτά βλέπω και ενημερώνομαι συνεχώς για τις διαστημικές εξελίξεις και ειδικά κάποια ντοκιμαντέρ που έχουν βγει μέτα το '10(How the universe works,Through the wormhole etc) με κάναν να θέλω να ξαναρχίσω αυτό το πανέμορφο hobby!Αν όλα πάνε καλά ελπίζω να μπορέσω να αγοράσω ενα Dobsonian 10" με Goto μέσα στο χρόνο.Ίσως ανοίξω και ένα 2ο θέμα κάποια στιγμή σε αντίστοιχη κατηγορία για να μου πείτε την άποψη σας.

 

Τώρα στην ερώτηση για την οποία ξεκίνησα το θέμα:

Έχω διαβάσει και έχω δει σε ντοκιμαντέρ πως από τα υπολείμματα ενός υπερκαινοφανή αστέρα με το πέρασμα χρόνων,δημιουργούνται νέοι αστέρες.Ο ήλιος μας για παράδειγμα σύμφωνα με την σύσταση του

πρέπει να είναι 2ης ή 3ης γενιάς αστέρας.Πράγμα που σημαίνει πως τα υλικά που περιέχει προήλθαν απο εκρήξεις παλαιότερων αστέρων,αλλιώς δεν θα μπορούσε να έχει στοιχεία όπως ο σίδηρος. Αυτό που με προβληματίζει είναι που βρέθηκε το νέο υδρογόνο,αφού το υδρογόνο στα προηγούμενα αστέρια πρέπει να είχε εξαντληθεί για να φτάσουν στο σημείο να γίνουν υπερκαινοφανείς. Αν απλά υπήρχε διασκορπισμένο στο διάστημα όλο αυτόν τον καιρό σε τόσες μεγάλες ποσότητες δεν θα έπρεπε λόγω της βαρύτητα να είχε δημιουργηθεί ο ήλιος ανεξάρτητα απο το αν θα γινόταν ο υπερκαινοφανής;

Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός και να μην είναι χαζή η ερώτηση μου! :)

Δημοσιεύτηκε
Υπάρχει άφθονη ποσότητα στη λεγόμενη μεσοαστρική ύλη σε μορφή αερίων όπως το υδρογόνο και το ήλιο καθώς και κονιορτού, άλλοτε ποιο αραιά και άλλοτε πιο πυκνά όπως τα μοριακά νέφη. Η μεσοαστρική ύλη όντως εμπλουτίζεται με μέταλλα μετά τις εκρήξεις που ανέφερες και τα επόμενα αστέρια θα είναι πιο πλούσια σε τέτοια στοιχεία. Στα μοριακά νέφη πολλά αστέρια είναι έτοιμα να γεννηθούν απλά δεν έχουν δημιουργηθεί ακόμα οι κρίσιμες τοπικές συνθήκες πυκνότητας. Άστρα θα συνεχίσουν να γεννιούνται για καιρό ακόμα αν και με φθίνουσα πορεία καθώς είναι πολύ πιθανό να έχουμε προ πολλού περάσει το μέγιστο ρυθμό της αστρογέννεσης.
«I have loved the stars too fondly to be fearful of the night». Sarah Williams, The Old Astronomer
Δημοσιεύτηκε
Τα αστέρια "καίνε" το υδρογόνο μόνο στους πυρήνες τους και γύρω απ αυτόν όταν βγουν από τη φάση της κύριας ακολουθίας , οπότε όταν εκρηγνύεται ένα αστέρι δε σημαίνει ότι έκαψε όλο του το υδρογόνο. Το μεγαλύτερο μέρος του υδρογόνου μένει ανεκμετάλευτο μιας και μόνο στο πυρήνα υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες να "καεί" ( πυρηνική σύντηξη). Τα απομεινάρια ενός σουπερνόβα περιέχουν αρκετό υδρογόνο. Ψάξε και δες φάσματα πλανητικών νεφελωμάτων και υπολειμμάτων εκρήξεων.
Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ
Δημοσιεύτηκε

:D Και για να μην μπερδευτεις, στις σ. νοβα Ια (εκρηξη λευκου νανου λογο μεγαλης συσσορευσης μαζας απο συνοδο αστερι) δεν βλεπουμε υδρογονο στο φασμα.

Το υδρογονο ειναι ακομα και σημερα το πιο αφθονο στοιχειο με μεγαλη διαφορα στο συμπαν. Οι εκρηξεις σ. νοβα ΙΙ (μεγαλου αστεριου) μας δινουν πολυ CNO (ανθρακα- αζωτο- οξυγονο) και σχεδον καθολου σιδηρο, γιατι χανεται κυριολεκτικα στην μαυρη τρυπα η στον αστερα νετρονιων. Αυτον τον παιρνουμε απο τις Ια. Πριν σκασει η σ. νοβα το αστερι εχει φουσκωσει τοσο, ωστε τα εξωτερικα απο υδρογονο κυριως στρωματα διαφευγουν απο το αστερι λογο εντονου αστρικου ανεμου, και ακομα περισσοτερο με το ωστικο κυμα της εκρηξης. Σχηματιζεται ενα κουκουλι κυριως απο υδρογονο, εμπολυτισμενο με τα βαρυτερα στοιχεια απο την σ. νοβα, μακρια και γυρω απο το αστερι (π.χ. Μ1).

Επιεδη τα μεγαλα αστερια ζουν πολυ λιγο, στις περιοχες αστρογεννησης εχουμε συνεχη εμπλουτισμο της μεσοαστρικης υλης με βαρυτερα στοιχεια. Στον γειτονικο μας Μ82 εχουμε δεκαπλασιο ρυθμο αστρογεννησης.

Ενας αλλος μηχανισμος ελαττωσης υδρογονου (για τις συνθηκες του γαλαξια μας) ειναι οτι στα πιο πυκνα νεφελωματα δεσμευεται σε μορια (π.χ. ενωσεις με ανθρακα η οξυγονο, οπως το νερο). Γενικα ομως θα παραμεινει για παντα το πιο αφθονο στοιχειο του συμπαντος. :D

Η αστρονομια μας βοηθαει να κοιταμε ψηλα. www.astrotheory.gr :D

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης