2 μαύρες τρύπες σε ένα Κβαζαρ

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Το Quasar OJ 287 περιλαμβάνει μια τεράστια, 18 δις ηλιακών μαζών (από τις πιο μεγάλες που γνωρίζουμε) κεντρική μαύρη τρύπα και μια επίσης τεράστια, 100 εκατομμυρίων ηλιακών μαζών (25 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Γαλαξία μας) μαύρη τρύπα. Η τελευταία περιφέρεται γύρω από την πρώτη και όποτε διασχίζει τον δίσκο συσσώρευσης της μεγαλύτερης, ο γαλαξίας παρουσιάζει μια κορύφωση λαμπρότητας. Ο ερευνητής Valtonen από το πανεπιστήμιο Turku της Φινλανδίας μπόρεσε με την χρήση της σχετικότητας να υπολογίσει με μεγάλη ακρίβεια την επόμενη αναλαμπή μετά το 2005 και το 2007 (πρώτη και δεύτερη σύγκρουση με τον δίσκο προσαύξησης), που έγινε τον Δεκέμβριο του 2015. Αυτές συμβαίνουν όταν ο μικρότερος γαλαξίας πλησιάζει το περί- μαυρότρυπο (δικός μου αυθαίρετος ορισμός) και περνάει 2 φορές τον δίσκο προσαύξησης. Να σημειώσουμε ότι ο δίσκος προσαύξησης περιέχει σημαντικό κλάσμα της συνολικής βαρυονικής ύλης του γαλαξία σε ένα Κβαζαρ. Για να πετύχει ο ερευνητής με την ομάδα του τόση ακρίβεια, έπρεπε να υπολογίσει 2 παράγοντες. Την σχετικιστική μετατόπιση των αψίδων (περιοδική μετατόπιση του πλησιέστερου σημείου ανάμεσα στις 2 μαύρες τρύπες κατά την τροχιά της μικρότερης) και την εκπομπή βαρυτικών κυμάτων, που κάνει το σύστημα των 2 μαύρων τρυπών να χάσει ενέργεια, με αποτέλεσμα την όλο και μικρότερη τροχιά της μικρότερης και την τελική (μετά από 10000 έτη) συγχώνευσή τους. Η μετατόπιση των αψίδων (κατά 39 μοίρες σε κάθε περιφορά, η μεγαλύτερη που βρέθηκε ποτέ) θα φέρει την τροχιά της μικρότερης μαύρης τρύπας σχεδόν παράλληλα στον δίσκο προσαύξησης της μεγαλύτερης, κάτι που αναμένουμε να επιβεβαιωθεί παρατηρησιακά με κορυφώσεις εκπομπής τον Ιούλιο του 2019 και τον Ιούλιο του 2022, πριν συνεχίσει τον κανονικό του κύκλο την δεκαετία του 2030.

Η επιβεβαίωση αυτή θα αποτελέσει σημαντική απόδειξη της σχετικιστικής θεωρίας.