ΝΟΥΣ

[ender]

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΝΟΥΣ

 

Από την εποχή που το ανθρώπινο είδος επιχείρησε το πρώτο διστακτικό του βήμα προς τ' άστρα πέρασαν χιλιετίες προικισμένες με όλο και μεγαλύτερα επιτεύγματα. Προοδεύοντας η ανθρωπότητα άφησε πίσω της τις έριδες που κάποια εποχή αμφισβήτησαν την ίδια της την επιβίωση και στράφηκε ενωμένη στην επιστημονική έρευνα.

Ο πρώτος μεγάλος σταθμός επιτεύχθηκε όταν ο άνθρωπος, αργά στην αρχή, και όλο και πιο αποφασιστικά στη συνέχεια, απαλλάχθηκε από τις αδυναμίες του σώματος από σάρκα και οστά μεταφυτεύοντας τον εγκέφαλό του σε θαυμαστές μηχανές τετραπλασιάζοντας έτσι το χρόνο ζωής του.

Μα ακόμα και αυτό το θαύμα δεν αποτέλεσε παρά το πρώτο βήμα προς την ολική του απελευθέρωση από τα δεσμά της φθοράς και του θανάτου. Με το πέρασμα εκατομμυρίων χρόνων και αφού εν τω μεταξύ κατάφερε να αποικίσει μακρινούς κοσμους διαπιστώνοντας τη μοναδικότητα της ύπαρξής του, στην τελική του μεταμόρφωση αυτό το ταπεινής προέλευσης υπέροχο είδος μεταπήδησε μία στάθμη νικώντας τους περιορισμούς της ύλης μετουσιωνόμενο σε ενέργεια. Ο παλιός τύπος της ύλης και της ενέργειας, η μνήμη της εφεύρεσης του οποίου χάθηκε κατά το ρου των χιλιετιών, βρήκε την υπέρτατη εφαρμογή του.

Τρεφόμενος με την ενέργεια των άστρων τίποτα πια δεν περιόριζε τον ανθρώπινο Νου. Αποτελούμενος από τρισεκατομμύρια ατομικότητες αλλά λειτουργώντας ως ένας εννιαίος, άφθαρτος υπερνούς σε επικοινωνία με κάθε σωματίδιο ύλης και ενέργειας του σύμπαντος, γκρεμίζοντας κάθε φραγή απόστασης και χρόνου, κατέκτησε τη Γνώση.

Τίποτα δεν αποτελούσε εμπόδιο, καμιά γωνιά του απέιρου άγνωστη και κανένα φαινόμενο ανεξήγητο. Το κάθε τι κατανοήθηκε, αναλύθηκε και αναπαράχθηκε. Ομως ...

Και όμως υπήρχε ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα που ζύγωνε. Το σύμπαν πέθαινε. Μετά από τρισεκατομμύρια χρόνια και αφού οι γαλαξίες κατανάλωσαν τα πυρηνικά τους καύσιμα, τα άστρα έσβησαν, ακόμα και οι αιώνιοι κόκκινοι νάνοι άφησαν την τελευταία τους πνοή η μόνη ενέργεια που απέμενε προέρχονταν από την εξαέρωση των μαύρων τρυπών. Ο Νους ύστερα από τα αναρίθμητα αυτά χρόνια βρισκόταν στο χείλος του αφανισμού...

Καθώς το μοιραίο πλησίαζε, η μοναδική διέξοδος τέθηκε σε εφαρμογή. Στο ύστατο δευτερόλεπτο πριν το Απόλυτο Ψύχος η ανυπολόγιστη ενέργεια του Νου διοχετεύτηκε στην καρδιά της έσχατης μαύρης τρύπας. Ενα δεκάκις εκατομμυριοστό (10^-33) του δευτερολέπτου πριν το κοσμικό θερμόμετρο αγγίξει το Απόλυτο Μηδέν η ιδιομορφία αναταράχθηκε και εξερράγη.

Ο Νους καταναλώθηκε ακαριαία στη δημιουργία της Μεγάλης Εκρηξης όχι όμως πριν γονιμοποιήσει την γεννεσιουργό συμπύκνωση εξασφαλίζοντας τη συνέχεια του κύκλου. Η δημιουργία της ζωής στον τρίτο πλανήτη του συστήματος ενός μικρού άστρου που θα γεννιόταν 10 δισεκατομμύρια χρόνια μετά ή, αν προτιμάτε, χιλιάδες τρισεκατομμύρια χρόνια πριν, ήταν ασφαλής.

 

Εν αρχή ην ο Νους ...

[ender]

ως ανάξιος μαθητής του big max ...

 

πάντως, ανεξάρτητα από τον αποτυχημένα διηγηματικό χαρακτήρα, δεν θα ήταν ωραίο να ήρθαν (να ΄ρθουν) έτσι τα πράγματα; δεν θα αποκτούσε άλλο νόημα το "κατ' εικόνα και κατ ' ομοίωση";

[Foehammer]

Αψογος, Απολυτα προφητικο!!!!

[maxplanck]

"Ο Νους καταναλώθηκε ακαριαία στη δημιουργία της Μεγάλης Εκρηξης όχι όμως πριν γονιμοποιήσει την γεννεσιουργό συμπύκνωση εξασφαλίζοντας τη συνέχεια του κύκλου"

Tρεις προτασεις σε μια,τρεις δρασεις μαζι,τρεις νοηματικες οντοτητες μαζι!!!

Συμπυκνωμενη ενεργεια!!!

Ας το διαβασουν δημοσιογραφοι καθημερινων εντυπων.

Σε καλο θα τους βγει...

Ender

O.k λοιπον, μολις αυξηθει ο πληθικος αριθμος τοσο των ιστοριων οσο και των ερασιτεχνων...πλκξγφ-ων(ναι σιγα μη δωσω ορισμο,πριτς! δε τη παταω!!!)θα ζητησουμε τη δημιουργια του...StoryVox!!!!!!!!!!!!!!!!

[johndouk]

Υπέροχο φίλε Γιώργο

Θρώσκεις άνω...

 

Μόλις είδα τον προορισμό! Μπορεί κάποιος να μου δείξει το δρόμο ; ...

 

Ω astrovox, τι όμορφη παρέα φιλοξενείς...

 

ΥΓ : Γιώργο, προτείνω να κάνεις edit στη δεύτερη δημοσίευσή σου στο θέμα, αυτή που ακολουθεί αμέσως μετά την υπέροχη νουβέλα, διότι αγαπητέ τόση μετριοφροσύνη είναι μάλλον πρόκληση. Άσε που μας παγώνεις απότομα εκεί που έχουμε "φύγει"...

Τέλος πάντων, προτείνω την προσθήκη ενός "τ" στη δεύτερη λέξη και τη διαγραφή κάποιων άλλων στην δεύτερη παράγραφο.[/b]

[johndouk]

...τίποτα πια δεν περιόριζε τον ανθρώπινο Νου. Αποτελούμενος από τρισεκατομμύρια ατομικότητες αλλά λειτουργώντας ως ένας εννιαίος, άφθαρτος υπερνούς σε επικοινωνία με κάθε σωματίδιο ύλης και ενέργειας του σύμπαντος,...

 

...Η δημιουργία της ζωής στον τρίτο πλανήτη του συστήματος ενός μικρού άστρου που θα γεννιόταν 10 δισεκατομμύρια χρόνια μετά ή, αν προτιμάτε, χιλιάδες τρισεκατομμύρια χρόνια πριν, ήταν ασφαλής.

 

Φίλε Γιώργο

δεν μπορούν να βγούν από το μυαλό μου οι υπέροχες σκέψεις σου.

 

Κι όσο σκέφτομαι, αρχίζω να πιστεύω ότι ένας από τους λόγους που μας συγκλόνισε είναι η πιθανότητα στη σκέψη αυτή να υπήρξε χώρος για ματαιόδοξη "δικαίωση" της ανθρώπινης αλαζονείας να θεωρούμε ότι όλα στο σύμπαν γεννήθηκαν και υπάρχουν για μας.

 

Aντιλαμβάνομαι τον νικητή "ανθρώπινου νου", όχι ως πνεύμα αυτού που ζει ή καλύτερα "φέρεται" στη φθαρτή γήινη υπόσταση ενός έμβιου όντος, αλλά ως σύνολο της κάθε οντότητας στο σύμπαν που θρώσκει προς τα άνω (για να διευκρινίσω την προηγούμενη αναφορά μου), όπου συμβολικά υπάρχει η απόλυτη και αμίαντη γνώση.

 

Ως βήμα προς την τελείωση ο ΝΟΥΣ - ολοκληρωμένη ένωση όλων των γήινων και των άλλων συμπαντικών διανοιών, γίνεται η πεμπτουσία της συμπαντικής ενέργειας που μετουσιώνεται σε πνοή νέας δημιουργίας, με την ευχή να εξασφαλιστει η δημιουργία της ζωής (και διάνοιας) και στον τρίτο πλαντήτη που γυρίζει γύρω από ένα μικρό από τα ασύλληπτα σε αριθμό άστρα, αλλά και όπου αλλού υπήρξε, υπάρχει ή θα υπάρξει, σ'αυτόν τον κύκλο.

 

Δεν θέλω ούτε στο ελάχιστο να φθείρω ούτε να αλλοιώσω την συγκλονιστική σκέψη σου, όμως, απαγορεύοντας στην γαιανθρώπινη υπεροψία να θρονιαστεί στο μυαλό μου, ένιωσα ένα ταπεινό καθήκον απέναντι στο δικαίωμα κάθε τμήματος του ΝΟΥ που με μοναδικό τρόπο περιγράφεις, το οποίο συνυπάρχει με μας στο υπέρμακρο σύμπαν, να αποτελεί μέλος του κοινού στόχου, που έγινε και η αρχική αιτία της ύπαρξής μας, να είναι αδελφός από τον ίδιο πατέρα, τον ολοκληρωμένο συνεαυτό μας, το "παιδί" μας.

 

Γιάννης Δ.

 

ΥΓ: Παρακαλώ εδώ τον astrovox, αν κανείς σκεφτεί να θέσει θέμα "κότας" και "αυγού" στην σκέψη του Ender, να τιμωρηθεί με στέρηση εισόδου στο forum για 30 ημέρες (ποινή νομίζω χειρότερη από τη διαγραφή).

[ender]

φίλε johndouk,

 

όπως το σκέφτηκα δεν είναι θέμα "ανθρώπινης αλαζονείας να θεωρούμε ότι όλα στο σύμπαν γεννήθηκαν και υπάρχουν για μας" όπως λες γιατί το ίδιο το σύμπαν γεννήθηκε από εμάς. Δηλαδή αν ξεχάσουμε την έννοια του γραμμικά εξελισσόμενου χρόνου αλλά το δούμε ως ένα εννιαίο γεγονός ο Νους θα ήταν ο δημιουργός του εαυτού του και των πάντων ή, αν προτιμάς, ο λόγος της Υπαρξης. Γι αυτό δεν χωρούν στη "θεωρία" μου άλλοι.

 

βέβαια κάθε παραλλαγή και συμπλήρωση είναι όχι απλώς ευπρόσδεκτη αλλά εντόνως ζητούμενη.

[ender]

max san (ιαπωνιστι)

 

συμφωνώ απόλυτα με το storyVox!

 

κύριε Ανδρέα είμαι ένας πικραμένος που θέλει να πει την ιστορία του!!!!!!!!!!!!! (πάσα ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή κανάλια είναι απολύτως συμπτωματική) χεχεχεχε

[Tilemachos Athanasiadis]

Καλά είστε ΤΡΟΜΕΡΟΙ!!!!!!!!!!!!

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Μου θυμιζει τα τελευταια κεφαλαια στο βιβλιο του Paul Davies'τα τελευταια 3 λεπτα΄. Πραγματι το μεγαλυτερο ταξειδι του ανθρωπου ειναι το νοητικο.Μονη μου ενσταση ειναι πως δεν ξερουμε οτι αυτα εγιναν( η θα γινουν,δεν εχει σημασια,ο χρονος ειναι σχετικος)σε ενα ηλιακο συστημα,σε λιγα η σε σχεδον απειρα ηλιακα συστηματα.

Σε αυτη τη πολυ ωραια κοσμοθεωρια δεν ταιριαζουμε εμεις οι ανθρωποι ως κεντρικο σημειο της,τουλαχιστον οχι με τη σημερινη μας παρουσια.

[johndouk]

...ο Νους θα ήταν ο δημιουργός του εαυτού του και των πάντων ή, αν προτιμάς, ο λόγος της Υπαρξης.

 

Φίλε Ender

 

Όλα αυτά τα πολύ όμορφα, όπως τα περιγράφεις (κατ'εμέ με εξαιρετική σαφήνεια, ταχύτητα, πυκνότητα και διηγηματική γλαφυρότητα) κι όπως τα επεξηγείς, θα τολμούσα να πώ ότι συμπυκνώνονται στη φιλοσοφική προσέγγιση, που πολλές φορές απασχόλησε τον άνθρωπο και σίγουρα το μυαλό των περισσότερων από εμάς:

 

ΥΠΑΡΧΩ ΔΙΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ

ή επαγωγικά χροναντιστρεφόμενο

ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ

 

και βέβαια (επέκταση στο σύνολο) και τα δύο στον πλήρη πληθυντικό

 

ξαναλέω, χωρίς διάθεση αλλοίωσης - απλά κι'εγώ σκέφτομαι 'μεγαλόφωνα' [astroxov μή βαράς ]

[johndouk]

συμφωνώ απόλυτα με το storyVox!

 

Παιδιά, να το πούμε VoxStory πού είναι εμπορικότερο και πιό "πιασάρικο", ώστε να έχουμε και συμμετοχές άρα και πόρους (διαφημίσεις);

 

Μή βαράτε ρε παιδιά , μιά ιδέα είπα...

[maxplanck]

Salvatores Dei

[SAKIS]

Βασιλη μπραβο !

[johndouk]

Καζαντζάκης μοναδικός

Βασίλης κινητή βιβλιοθήκη

 

άσε με να παραθέσω λίγο ακόμα:

 

"Είναι ανθρώπινο έργο, πρόσκαιρο, παιδί δικό μου, το βασίλειο μου ετούτο. Μα είναι στέρεο, άλλο στέρεο δεν υπάρχει, και μέσα στην περιοχή του μονάχα μπορώ γόνιμα να σταθώ, να χαρώ και να δουλέψω. "Είμαι ο αργάτης της άβυσσος. Είμαι ο θεατής της άβυσσος. Είμαι η θεωρία κι η πράξη. Είμαι ο νόμος. Όξω από μένα τίποτα δεν υπάρχει."

-πρώτο χρέος-

(Γιωργο, σε καταλαβαίνω...)

 

συνέχεια (δεύτερο χρέος):

"Να υποτάξω τη γης, το νερό, τον αγέρα, να νικήσω τον τόπο και τον καιρό, να νιώσω με ποιους νόμους αρμολογούνται κι έρχουνται και ξανάρχουνται οι αντικαθρεφτισμοί που ανεβαίνουν από την πυρωμένην έρημο του νου, τι αξίαν έχει;

Ένα μονάχα λαχταρίζω: Να συλλάβω τι κρύβεται πίσω από τα φαινόμενα, τι είναι το μυστήριο που με γεννάει και με σκοτώνει, κι αν πίσω από την ορατή ακατάπαυτη ροή του κόσμου κρύβεται μια αόρατη ασάλευτη παρουσία.

Αν ο νους δεν μπορεί, δεν είναι έργο του να επιχειρήσει πέρα από τα σύνορα την ηρωικήν απελπισμένην έξοδο, να ΄ταν να μπορούσε η καρδιά μου! "

 

"Ψυχανεμίζουμαι πίσω απ΄ όλα τούτα τα φαινόμενα μια μαχόμενη ουσία. Θέλω να σμίξω μαζί της."

 

(σιγή)

ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤ΄ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΑ, ΕΦΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΚΡΙΝΩ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΥΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΚΑΤΑΛΥΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ.

 

 

Βασίλη μεγιστοτεράστιε, σε τι καταπληκτικό συνειρμό μας έσπρωξες...

 

(από συγκίνηση)