Γιατί δεν είδαμε καμία σουπερνόβα στον Γαλαξία μας

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Η συχνότητα των εκρήξεων σουπερνόβα σε έναν γαλαξία εξαρτάται από τον ρυθμό δημιουργίας των αστεριών του (SFR, star formation rate). Αυτό το μέγεθος εξαρτάται από την πυκνότητα και το μέγεθος των μοριακών νεφών. Μεγάλο ρυθμό αστρογέννησης έχουμε σε γαλαξίες υπό συγχώνευση.

Στον δικό μας Γαλαξία υπολογίζουμε ότι πρέπει να συμβαίνουν μερικές σουπερνόβα κάθε αιώνα. Όμως έχει να παρατηρηθεί σουπερνόβα από το 1604!

Μία αιτία είναι ότι τα αστέρια μεγάλης μάζας, που τερματίζουν τη ζωή τους με μια έκρηξη σουπερνόβα, βρίσκονται σε πυκνές περιοχές των μοριακών νεφελωμάτων, με πολύ σκόνη. Ακόμα και οι λευκοί νάνοι, η άλλη πηγή εκρήξεων σουπερνόβα, βρίσκονται κυρίως στον γαλαξιακό δίσκο. Η σκόνη μπορεί να αποσβέσει το ορατό φως μιας σουπερνόβα, παρά την τεράστια λαμπρότητά της. Για παράδειγμα, η σουπερνόβα πριν από 325 έτη στην Κασσιόπη δεν παρατηρήθηκε από κανέναν (σήμερα παρατηρούμε το νεφέλωμα που άφησε).

Φαίνεται να είναι πιο εύκολο να δούμε μια σουπερνόβα από κάποιον άλλον γαλαξία παρά από τον δικό μας.

Παρόλα αυτά οι αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι έχουμε 33% πιθανότητες να δούμε μια σουπερνόβα από κατάρρευση αστέρα μεγάλης μάζας και 50% από θερμοπυρηνική έκρηξη λευκού νάνου. Καλή υπομονή!

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

In the last century alone, NGC 6946 has experienced 10 observed supernovae, earning its nickname as the Fireworks Galaxy. In comparison, our Milky Way averages just one to two supernova events per century

(phys.org).

Είναι να μην σε πιάνει το παράπονο? Άκου 10 σε έναν αιώνα, και να παρατηρήθηκαν όλες από τη Γη!