Παρατηρούμε την ανάδραση ενός γαλαξία

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Ο γαλαξίας NGC 4921 σε απόσταση 320 εκατομμυρίων ετών φωτός, στην κώμη της Βερενίκης, παρουσιάζει μια ιδιαίτερη εξέλιξη. Στα γαλαξιακά σμήνη συσσωρεύεται μεσογαλαξιακό αέριο προς την κεντρική τους περιοχή. Όταν ένας γαλαξίας περάσει μέσα από αυτό το αέριο, μπορεί να απωλέσει δικό του αέριο, σκόνη αλλά και αστέρια, λόγω πίεσης εμβολής (ram pressure). Ιδίως η απώλεια σε σκόνη και αέριο μπορεί να είναι τόσο σημαντική, ώστε να υποβαθμιστεί και ακόμα να διακοπεί η δημιουργία αστεριών στον γαλαξία. Ο γαλαξίας τότε εμφανίζεται κόκκινος, λόγω απουσίας νεαρών αστεριών μεγάλης μάζας (red and dead galaxy).

Όμως σε αυτόν τον γαλαξία παρατηρούμε ότι συσσωρεύει πάλι ένα μέρος της ύλης που απώλεσε. Η διαφορά ταχυτήτων της ύλης του που έμεινε πίσω <κολλημένη> στο μεσογαλαξιακό αέριο με την ταχύτητα του γαλαξία δεν επάρκεσε ώστε η ύλη αυτή να αποκτήσει ταχύτητα διαφυγής από τον γαλαξία. Έτσι φαίνεται όλη η σκόνη του γαλαξία να έχει συσσωρευτεί στην μία του πλευρά. Εκεί σχηματίζονται πολύ μεγάλης μάζας μοριακά νέφη, λόγω της πίεσης του εισερχόμενου αερίου, και αυτή η πλευρά του παρουσιάζει έντονη αστρογέννηση.