Ένας γίγαντας πεθαίνει

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Σε απόσταση 400 ετών φωτός ο CW Leonis αποτελεί ένα από τα γνωστά αστέρια Άνθρακα, με μάζα 0,9 φορές αυτή του ήλιου μας. Βρίσκεται προς το τέλος της εξέλιξής του, στον ασυμπτωτικό κλάδο. Ο πυρήνας του αποτελείται από Άνθρακα και Οξυγόνο, και στα εξωτερικά στρώματα καίει Ήλιο και Υδρογόνο. Θα απωλέσει μέσω ισχυρών αστρικών ανέμων τα εξωτερικά του στρώματα και τελικά θα μείνει ένας καυτός λευκός νάνος, ουσιαστικά ο γυμνός πυρήνας του αστεριού. Γύρω του αναπτύσσεται ένα νεφέλωμα, όχι ακόμα το πλανητικό νεφέλωμα, αλλά πιο αραιό και κοντά στο αστέρι. Εκεί διακρίνουμε περίπλοκες δομές, που οφείλονται στην επίδραση μαγνητικού πεδίου στα φορτισμένα σωματίδια του νεφελώματος. Σε αυτή την δομή διακρίνονται ακτίνες φωτός, που μπορούν να διαφύγουν μέσα από κενά (αραιές περιοχές).