Μικροί αλλά επικίνδυνοι

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Μία σημαντική παράμετρος στην αναζήτηση εξωπλανητών είναι η ιδιότητες του αστεριού σε κάθε πλανητικό σύστημα. Μία πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα αστέρια μικρής μάζας, φασματικής κατηγορίας M, αναπτύσσουν αστρικούς ανέμους (εκπομπή σωματιδίων) μεγάλης ταχύτητας, ως την δεκαπλάσια από ότι ο ήλιος μας. Αυτό οφείλεται στην μεγάλη ένταση των μαγνητικών πεδίων τους. Σε αυτά τα <ψυχρά> αστέρια με επιφανειακή θερμοκρασία κάτω από 4000 βαθμούς η κατοικήσιμη ζώνη βρίσκεται πολύ κοντά στο αστέρι. Το αποτέλεσμα είναι οι πλανήτες εκεί να δέχονται ισχυρούς αστρικούς ανέμους, που μπορεί ακόμα και να αλλοιώσουν ή να εξαφανίσουν τελείως την όποια ατμόσφαιρα ενός πλανήτη. Ένας πλανήτης στην κατοικήσιμη ζώνη αστέρα μικρής μάζας θα πρέπει να έχει πολύ πιο ισχυρό μαγνητικό πεδίο από ότι η Γη μας ώστε να <αποκρούσει> τον αστρικό άνεμο.

Ένα κρίσιμο όριο στις τροχιές των κοντινών στα αστέρια πλανητών είναι η επιφάνεια Alfven. Αυτή δείχνει το όριο ανάμεσα στο στρέμμα ενός αστεριού και την περιοχή κυριαρχίας του αστρικού ανέμου. Αν η τροχιά ενός πλανήτη γύρω από το αστέρι του τέμνει αυτό το όριο, το μαγνητικό του πεδίο δεν μπορεί να προστατεύσει την ατμόσφαιρά του. 

Η έρευνα έδειξε ότι τα αστέρια με διαφορετικό φασματικό τύπο (διαφορετική ομάδα αστρικής μάζας) έχουν και διαφορετικές ταχύτητες αστρικών ανέμων, κάτι που βασικά οφείλεται στην μεγάλη ταχύτητα περιστροφής των αστεριών μικρής μάζας. 

num.jfif