2 Κβάζαρ ενώνονται

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Μία κρίσιμη εποχή για την εξέλιξη του σύμπαντος ήταν αυτή του επαναιονισμού. 150 εκατομμύρια ως 1 δις έτη από την δημιουργία του σύμπαντος τα αστέρια και άλλες διεργασίες εκπομπής ιόνισαν αρκετά την ύλη (ουδέτερο Υδρογόνο) ώστε να μπορεί να διαδίδεται η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Πριν από αυτήν την εποχή, το ουδέτερο Υδρογόνο εμπόδιζε το φως να κυκλοφορεί ανάμεσα στους γαλαξίες.

Ενώ έχουν βρεθεί 300 Κβάζαρ από εκείνη την εποχή, για πρώτη φορά βρέθηκε ένα διπλό Κβάζαρ. Οι 2 γαλαξίες με τους ενεργούς πυρήνες βρίσκονται (εκείνη την εποχή, z=6.05) στην φάση της συγχώνευσης. Τέτοιες διαδικασίες επιτάχυναν τον επαναιονισμό του σύμπαντος, με την εκπομπή τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας στον μεσογαλάξια χώρο.