Τί θεωρείται φωτογραφία;

[Andreas72]

Αλήθεια ποια είναι η άποψη σας σχετικά με το τι θεωρείται φωτογραφία?Βλέπω αρκετούς φίλους που αγοράζουνε μια web cam και ένα laptop τραβάνε 2-3 χιλιάδες frames τα ανακατεύουν με ενα registax και βουαλά μια τέλεια εικόνα του Δια,Αρη και πάει λέγοντας.Εχω δει αρκετές τέτοιες φωτογραφίες και ομολογώ ότι ήτανε αρκετά ωραίες, ήτανε όμως πραγματικές τελικά η τις ομόρφυνε ένα πρόγραμμα(registax)?Δεν είναι προτιμότερο να παλέψουμε με μια απλή μηχανή(έστω) και αρκετές λήψεις για μια αλλά καλή φωτογραφία που θα μας αφήσει με την μεγάλη ικανοποίηση ότι τα καταφέραμε?Θα ήθελα ευχαρίστως να ακούσω τις απόψεις σας σε αυτό το θέμα.Δεν είμαι γνώστης απλά εκφράζω μια απορία που έχω.Τέλος ας παραβλέψουμε το οικονομικό κόστος σε αυτή την κουβέντα και ας εστιάσουμε στο τι θεωρείτε εσείς όλοι ''φωτογράφηση''.

 

 

 

Υ.Γ :Για να μην παρεξηγηθώ θα ήθελα να δηλώσω ότι δεν είμαι αντίθετος σε αυτό το είδος ''φωτογραφίας''.Απλά από μικρός έμαθα να παίρνω μια μηχανή(οποιαδήποτε μηχανή)και να φωτογραφίζω ότι όμορφο και εντυπωσιακό έβλεπα.

[παναγιωτης]

Λοιπόν, μου θυμίζει λίγο giorgosgr η άποψή σου (χωρίς παρεξήγηση).

Αυτό με το βίντεο και την επεξεργασία του είναι αναπόφεκτο στην πλανητική φωτογράφιση, το seeing συνεχώς μεταβάλεται και εσύ ψάχνεις το καλήτερο, άρα τραβάς βίντεο, και επείσης με τις πολλές φωτογραφίες βελτιώνεις την ποιότητα και μπορείς να βγάλεις κάτι ακόμα και με μέτριο seeing. Για φαντάσου αυτό με φιλμ...

 

Στον βαθύ ουρανό τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το φιλμ έχει ξεπεραστεί γιατί η απόδοση καταγραφής πέφτει όσο αυξάνει ο χρόνος έκθεσης (φαινόμενο της αναλογικότητας). Επείσης αυτό που βγαίνει με μια CCD σε 5 λεπτά με ένα φιλμ θέλεις ΠΟΛΥ παραπάνω χρόνο για να το καταγράψεις. Οι deep sky έχουν χρόνους έκθεσης που φτάνουν και τις 25 ώρες (όχι συνεχείς) μέσα από φίλτρα για να βγει μια, πραγματικά, όμορφη φωτογραφία. Σκέψου και αυτό με φιλμ...

 

Εννοείτε ότι γίνεται κ καλή δουλειά με φιλμ, όπως γινόταν τόσα χρόνια, αλλά θέλει πολύ εμπειρία και πολύ ηρεμία για να βγει κάτι καλό, προσοχή στον σκοτεινό θάλαμο και γενικά βαβούρα. Υπάρχουν πολύ ωραίες φωτογραφίες με φιλμ, αλλά πλέων η τεχνολογία προχώρησε. Αν θες να παιδεύεσαι πάρε φιλμ, αν θες να βγάλεις γρήγορο και καλό αποτέλεσμα πάρε dslr ή CCD. Μιλάω πάντα για ΑΣΤΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ.

 

Τώρα απαντάω σε κάτι που θα έπρεπε να γράψω στην αρχή αλλά το γράφω σκόπιμα τώρα. Φωτογραφία, και έχει ξανααναφερθεί σε αντίστοιχο θέμα, είναι το αποτέλεσμα που προέρχεται από την καταγραφή του φωτός από μια διάταξη (φωτογραφική μηχανή). Δεν έχει σημασία αν είναι αναλογική ή ψηφιακή, και οι 2 το φως καταγράφουν, οπότε...

[astrovox]

Κατά τη δική μου άποψη είναι πραγματικές εφόσον η επεξεργασία αναδεικνύει λεπτομέρειες και χαρακτηριστικά που υπάρχουν και που έχουν καταγραφεί από το μέσο καταγραφής αλλά δε θα φαινόντουσαν αλλιώς. Το registax δεν προσθέτει πληροφορία απλά συνδυάζει και αναδεικνύει πληροφορία που έχει καταγραφεί. Γι'αυτό το λόγο το θεωρώ εντελώς θεμιτό και πραγματικό.

 

Γενικότερα για την ψηφιακή καταγραφή τη θεωρώ εντελώς αντίστοιχη με την παραδοσιακή φωτογράφηση με φιλμ και δε νομίζω ότι δεν είναι φωτογράφηση. Οι καιροί άλλαξαν, η τεχνολογία προχώρησε, τα μέσα εξελίχθηκαν και μπορούμε πια να καταγράφουμε τον κόσμο μας με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

[giorgosgr]

Το θέμα σηκώνει συζήτηση...

Κατ εμέ δεν είναι φωτογραφίες λήψεις με διαφορετικά όργανα σε πολλές νύχτες με φίλτρα που πολλές φορές δεν έχουν να κάνουν με την φασματική ευαισθησία του ματιού και σύνθεση εικόνων στον υπολογιστή παίζοντας κατά βούλησιν για δεκάδες ώρες. Πράσινα νεφελώματα βιολέ άστρα κλπ

Έχω δει "φωτογραφίες" του στυλ 10" νευτώνιο, ccd τάδε και χρώμα από φιλμ τάδε και φακο 135mm. Αυτά θα τα ονόμαζα computer art ή το συγκερκιμένο και travesty

Εξ' άλλου το να αναδεικνύει πληροφορία που υπάρχει μία εικόνα ούτε αυτό μπορεί να αποτελέσει ορισμό. Και οι ακτίνες X και τα ραδιοκύματα πληροφορίες δίνουν, πολλές φορές περισσότερες από ότι το ορατό φως, αλλα φωτογραφία δεν είναι η καταγραφή τους.

Κατ εμέ η ψηφιακή απεικόνιση δεν είναι φωτογραφία. Δεν έχει να κάνει με φωτοευαίσθητα υλικά και η εικόνα καταγραφεται μόνο με ηλεκτρονικό τρόπο. Προτιμώ τον όρο ψηφιακή απεικόνιση ή σκέτο απεικόνιση (η απεικόνιση περιλαμβάνει και την φωτογραφία).

Φωτογραφία κατ εμέ = καταγραφή του φωτός σε φωτοευαίσθητα υλικά, τα CCD και CMOS δεν ειναι υλικά ευαίσθητα στο φως αν δεν τροφοδοτούνται με ηλεκτρισμό.

Σχετικα με το φιλμ piggyback βγάζεις καλύτερα με φιλμ και μια παλιά καλή SLR παρα με compact ψηφιακές. Και θέμα θορύβου (το οποίο εν μέρει μπορείς με σκοτεινά κάδρα και επίθεση είκόνων να το ελέγξεις) αλλά και κυρίως καλύτερου φακού στην SLR με μεγαλύτερο άνοιγμα.

[dimpap]

Αν εκλάβεις την φωτογραφία σαν τέχνη τότε όλα επιτρέπονται.

Η τέχνη δεν έχει περιορισμούς, ούτε στα μέσα που χρησιμοποιούνται ούτε στον τρόπο δημιουργίας της.

Πριν 7000 χρόνια ζωγράφιζαν με τα χέρια και νερομπογιές, μετά με πινέλο και λάδι (όπως η κλασσική φωτογραφία)

και τώρα μπορεί να ζωγραφίσεις με σπρέι, αερογράφους, χημικά χρώματα (όπως η σύγχρονη μας αστροφωτογραφία) κτλ

καθώς και με όλα τα προηγούμενα αν σε πιάσει καμιά νοσταλγία.

Γενικά κάνεις ότι γουστάρεις μέσα την ελευθερία της έκφρασης που σου δίνει η τέχνη.

Αν τώρα η φωτογραφία χρησιμοποιείται για εξαγωγή πληροφοριών,

(πχ φωτογραφικά ραντάρ αστυνομίας ) μελέτη φαινομένων κτλ τότε αρχίζουν να μπαίνουν οι περιορισμοί

και οι ορισμοί αρχίζουν να εμφανίζονται.

 

Εμένα πάντως με γοήτευε και συνεχίζει να με γοητεύει η κλασσική φωτογραφία,

αλλά η ευκολία και οι δυνατότητες της ψηφιακής φωτο δεν μπορούν να με αφήσουν αδιάφορο.

 

Ελπίζω να σε μπέρδεψα

 

Δημήτρης

[dimidour]

Αν και δεν έχω ασχοληθεί με την αστροφωτογραφία θα επιχειρήσω να δώσω και εγώ την δική μου άποψη που συμφωνεί και με τον Andreas72 και τον giorgosgr.

 

Φωτογραφία θεωρώ την απεικόνιση στο ορατό φάσμα του φωτός της πληροφορίας που μπορούν να δουν τα μάτια μας. Σαφώς η ψηφιακή απεικόνιση όπως πολύ εύστοχα λέει ο giorgosgr, δίνει καλύτερο αποτέλεσμα αλλά έχει περισσότερο εικαστική αξία αφού γίνεται προκειμένου η φωτογραφία να γίνει πιο εντυπωσιακή στα μάτια της μεγάλης μάζας των ανθρώπων που θέλουν να δουν κάτι όμορφο.

 

Μετά όταν κοιτάνε από το σωλήνα κάποιου τηλεσκοπίου δεν βλέπουν το ίδιο θέαμα και φυσικά απαξιωτικά σχολιάζουν την εικόνα που βλέπουν. Και δεν αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικό είναι αυτό που βλέπουν. Εμένα αυτό μου έχει συμβεί σε όσους και αν άφησα να κοιτάξουν τον Κρόνο ή τον Δία. Καλά δεν μιλάμε για deep sky όπου εκεί περιμένουν να δουν τον Γαλαξία πιάτο στα μάτια τους......

 

Δεν λέω όμορφες οι ψηφιακά επεξεργασμένες εικόνες αλλά εμένα μου αρέσουν πάντα οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες που έβλεπα από τις φωτογραφικές πλάκες των καθηγητών μου στο Πανεπιστήμιο (εκτυπωμένες εννοείται έτσι; )

[Andreas72]

Απορώ πως δεν έχουμε ακούσει τις απόψεις ανθρώπων του φόρουμ με παράσημα(LPOD και άλλα)στην πλάτη τους..Παιδιά περιμένω και τις δικές σας απόψεις.

Παρακάτω παραθέτω και μια φωτογραφία με τις διαφορές αν και νομίζω ότι όλοι τις γνωρίζουμε.Φυσικά και έμεινα άφωνος μόλις αντίκρισα την επεξεργασία του registax,και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για μη χρησιμοποίηση του προγράμματος και εκμετάλλευσης του προς όφελος μου!! Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι πρόκειται για ''επεξεργασία'' και όχι για γνήσια ''φωτογραφία''.Αλλωστε καμμιά φορά η φωτογραφία μπορεί να μας απογοητεύσει αλλά με μεράκι και υπομονή ολα γίνονται.

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΟΦΟΥΛΗΣ]

Φίλε Ανδρέα, ωραίο ερώτημα. Φαντάζομαι ότι εύκολη (ακόμα ούτε δύσκολη) απάντηση δεν υπάρχει, καθώς εντάσεται στο γενικότερο ερώτημα του΄πόσο η νέες τεχνολογίες έχουν επηρεάσει καθοριστικά το τρόπο με τον οποίο κάνουμε κάποια πράγματα πλέον. Παραδείγματα υπάρχουν πλείστα (Κλασσικός κινηματογράφος (φίλμ) έναντι βίντεο, Βινύλιο έναντι Cd, και πάει λέγοντας) και τελικά, ζυγίζοντας την χρηστικότητα έναντι της δοκιμασμένης μεθόδου, οι νέες τεχνολογίες βγαίνουν κερδισμένες, τουλάχιστον στην άποψη του ευρέως κοινού.

 

Απο την άλλη μεριά βέβαια, καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι αν δεν υπήραν οι CCD, η ερασιτεχνική αστροφωτογραφία να μην ήταν τόσο διαδεδομένη όσο είναι τώρα.

Και βέβαια, με δεδομένο το γεγονός ότι οι πιό πολλοί ερασιτέχνες πιό πολύ ενδιαφέρονται για ένα άμεσο, έυκολο αποτέλεσμα των κόπων τους παρα την παραγωγή ένός "εργου τέχνης", και πάλι το ερώτημά σου δεν απαντάται εύκολα.

Στο κάτω κάτω της γραφής, ο καθένας μας έχει την προσωπική και απολύτως υποκειμενική προσλαμβάνουσα απέναντι σε ένα αντικείμενο τέχνης.

 

ΦΙλικά

[astrovox]

Κατ εμέ δεν είναι φωτογραφίες λήψεις με διαφορετικά όργανα σε πολλές νύχτες με φίλτρα που πολλές φορές δεν έχουν να κάνουν με την φασματική ευαισθησία του ματιού και σύνθεση εικόνων στον υπολογιστή παίζοντας κατά βούλησιν για δεκάδες ώρες.

 

Πιστεύω ότι η προσέγγιση του να περιορίζουμε την έννοια της φωτογραφίας στα πλαίσια των ικανοτήτων του ανθρώπινου οφθαλμού οδηγεί σε αδιέξοδα. Ούτως ή άλλως η φωτογραφία εκ φύσεως καταγράφει πράγματα αόρατα στο ανθρώπινο μάτι μιας και είναι η δυνατή η χρονική έκθεση πέρα από την ευαισθησία του ματιού. Και γιατί να ορίσουμε ως σύνορο το φάσμα του ματιού και όχι την ευαισθησία του; Και γιατί οι φωτοχημικές διεργασίες να είναι πιο "φωτογραφικές" από τις φωτοηλεκτρικές;

[eliasg2004]

Να σας πω παιδιά την άποψή μου, δεν συμφωνώ με τα παραπάνω. Σε καθαρά πρακτικό επίπεδο σήμερα, όλο και περισσότερος κόσμος εγκαταλείπει το φιλμ και στρέφεται στις DSLR και στο CCD και σε λίγο θα στραφεί σε φθηνότερα και πιο ευαίσθητα CMOS. Σε κάθε περίπτωση δεν το βλέπω πιθανό να σημειωθεί στο μέλλον κάποια μαζική επιστροφή στο φιλμ.

Στον τομέα ενδιαφέροντός μας, το CCD δίνει τρομερές δυνατότητες απεικόνισης του κόσμου που μας περιβάλει. Αν κάποιος θέλει να παίζει μόνο με το κοντράστ στην τελική "έκδοση" μιας "φωτογραφίας" που έβγαλε με CCD, γιατί να μην το κάνει; Αν κάποιος άλλος πάλι θέλει να επέμβει τόσο πολύ ώστε να εμφανίσει βιολετιά άστρα ας το κάνει. Το αποτέλεσμα συνεχίζει να απεικονίζει ένα γνωστό αντικείμενο με διαφορετικό τρόπο. Γιατί σώνει και καλά θα πρέπει να περιοριστούμε μονάχα στο φάσμα που θεωρούμε ότι βλέπει το ανθρώπινο μάτι; Αν αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η όσο το δυνατόν ακριβέστερη απεικόνιση αυτού που βλέπουμε από το προσοφθάλμιο, αυτό γίνεται με το σκίτσο και όχι τη φωτογραφία.

Σε τελική ανάλυση, κάθε επεξεργασία γίνεται σε χρώματα που ήδη υπάρχουν στη φωτογραφία. Κανένας δεν προσθέτει αυθαίρετα ότι του έρθει. Η φωτογράφιση με φίλτρα OIII, UHC, H beta, SII κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο δεν είναι μονάχα μία "μόδα" ευκατάστατων ερασιτεχνών, αλλά μέθοδος φωτογράφισης που χρησιμοποιείται στην επιστημονική έρευνα χρόνια τώρα.

Αν κάποιος στη διαδικασία της επεξεργασίας αρχίσει να προσθέτει αστέρια, παίζει με τα variations του photoshop, βάλει και έναν ιπτάμενο δίσκο στο φόντο, ε τότε συμφωνώ, δεν μιλάμε για φωτογραφία, πρόκειται για τέχνη και μάλιστα αμφιβόλου αισθητικού αποτελέσματος

Η έννοια της επεξεργασίας δεν υπάρχει στην κλασική φωτογραφία; Δεν ρυθμίζουμε χρόνους έκθεσης στο στάδιο της εκτύπωσης; Δεν αποφασίζουμε τη σύσταση των χημικών ανάλογα με το αποτέλεσμα που θέλουμε να πάρουμε; Δεν χρησιμοποιούμε χρωματικά φίλτρα για να "βελτιώσουμε" και να κάνουμε πιο "φυσικό" το τελικό μας αποτέλεσμα; Δεν αποφασίζουμε εμείς πως θα ταιριάξουν τα χρώματα στην τελική μίξη; Η ανάλογη επεξεργασία με ψηφιακά μέσα γιατί να μας ενοχλεί;

Γιατί να παίζουμε με τις λέξεις; Τι σημασία έχει αν είναι "απεικόνιση" κάποιου είδους ή "φωτογραφία". Στο κάτω κάτω, πόσο νόμιμος είναι ο όρος "φωτογραφία"; Γιατί να μην λέγεται ας πούμε "φιλμογραφία" ή "φιλμοτυπία" κατά το "δαγγεροτυπία" που ήταν ο άμεσος πρόγονος αυτού που σήμερα εννοούμε λέγοντας "φωτογραφία". Δεν νομίζω ότι έχουν νόημα τέτοιες διακρίσεις.

Ελπίζω να έδωσα αφορμή για περαιτέρω κουβέντα και εύχομαι να χαιρόμαστε όλοι όσο τιο δυνατόν περισσότερο αυτό που κάνουμε, είτε πίσω από το προσοφθάλμιο, είτε με αναλογικά είτε με χηφιακά μέσα.

Φιλικά,

Ηλίας.

[spartiatis]

Φίλοι μου διαβάζοντας τα παραπάνω ,η γνώμη του eliasq2004 με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο ,γιατι προσεγγίζει ρεαλιστικά την πραγματικότητα γύρω από το συγκεκριμένο θέμα.

Δυστυχώς η ευτυχώς, η εξέλιξη της τεχνολογίας βαδίζει προς αυτή την κατεύθυνση και μεις δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε και να μείνουμε πίσω.

[aristarchus]

Απορώ πως δεν έχουμε ακούσει τις απόψεις ανθρώπων του φόρουμ με παράσημα(LPOD και άλλα)στην πλάτη τους..Παιδιά περιμένω και τις δικές σας απόψεις.

Ανδρεα και φιλοι,

 

Δεν ειναι η πρωτη φορα που εχει παρουσιαστη μια τετοια συζητηση. Οπως εχω εκφρασει και αλλες φορες, κατα την αποψιν μου, η φωτογραφηση εχει να κανει με την καταγραφη φωτονιων (οποτε εχουμε φωτογραφηση) και ασχετα με τι μεσα εχει πραγματοποιθει αυτη η καταγραφηση.

 

Οπως ειμαστε σε θεση να καταγραψουμε την φωνη ενος ατομου ειτε με μαγνητοφωνο ειτε με βιντεο (συνδυασμο) ειτε με ψηφιακα μεσα (πχ. κινητο, τηλεφωνητη), το ιδιο πιστευω ισχυει και με τον χωρο της φωτογραφησης.

 

Ο γνωστος φωτογραφος Tony Hallas ηταν ο πρωτος (αν δεν κανω λαθος) που προωθησε την τεχνικη του στακαρισματος αρνητικων .... οπως κανουμε και εμεις τωρα με ψηφιακες ληψεις.

 

Η καθε τεχνικη καταγραφησης εχει τα δικα της πλεονεκτηματα και μειονεκτηματα και αυτα επιρεαζουν την τεχνικη γυρω απο τις ληψεις και την επεξεργασια που ακολουθει.

 

Ο τελικος στοχος της φωτογραφησης ειναι να απικονισουμε αυτο που βλεπει το ματι (η που ΘΑ εβλεπε αν ηταν ποιο ευαισθητο η που ΘΑ μπορουσε να δει αν ειχε την ικανοτητα να συλλεγει φωτονια διαρκως). Τωρα αν πετυχουμε το ιδιο ειτε με αρνητικο ασπρομαυρο ειτε με αρνητικο εγχρωμο ειτε με ψηφιακα μεσα οπως μια webcam ειτε παλι με ψηφιακα μεσα οπως με μια CCD, δεν πιστευω να ειναι σημαντικος παραγωντας αλλα μονο μια απο τις λεπτομεριες που ισως ενδιαφερει τον παρατηρητη.

 

Ναι μεν μια CCD δεν λειτουργει χωρις πηγη ενεργειας αλλα το ιδιο ισχυει και με αρνητικο (λογω της μπαταριας στην καμερα η των χημικων στρωμματων). Δεν πιστευω να αξιζει τον κοπο να μπουμε σε τετοιες λεπτομεριες και πολυ τεχνικα θεματα επειδη τελικα δεν μας οδηγουν πουθενα. Μεταξυ την κλασσικη εποχη της φωτογραφησης και την εναρξη της ψηφιακης, για παραδειγμα, υπηρχε η τεχνικη οπου βαζαμε το αρνητικο σε ψυξη με αζοδιο (nitrogen) ωστε να υπαρχει ακομα καλυτερη συμπεριφορα ... δεν βλεπω καμια διευκρινηση αν αυτο ειναι φωτογραφηση η οχι ... γιατι ξαφνικα επειδη κατι ειναι προχωρημενο (φηφιακα μεσα) ξαφνικα να μην ειναι φωτογραφηση αλλα να ειναι κατι αλλο.

 

Απλα οι εποχες και οι τεχνικες εχουν αλλαξει (προς το οφελος ολων μας) με ομως τον ιδιο τελικο στοχο (καταγραφη φωτονιων).

 

Σε σχεση με την επεξεργασια, πολυ ευκολα μπορω να εχω ροζ αστρα πριν και μετα την επεξεργασια και ασχετα αν η καταγραφη εγινε με αρνητικο η με φηφιακο μεσο.

 

Οπως ενας φιλος της παρεας μπορει να παει απο σημειο "α" στο σημειο "β" ειτε με ενα γαιδουρακι ειτε με μια Porsche, το ιδιο ισχυει και στον χωρο της (αστρο)φωτογραφησης οπου υπαρχουν πολλες και διαφορες επιλογες και μεσα αλλα με τον ιδιο τελικο στοχο.

[giorgosgr]

Στο κάτω κάτω, πόσο νόμιμος είναι ο όρος "φωτογραφία"; Γιατί να μην λέγεται ας πούμε "φιλμογραφία" ή "φιλμοτυπία" κατά το "δαγγεροτυπία" που ήταν ο άμεσος πρόγονος αυτού που σήμερα εννοούμε λέγοντας "φωτογραφία".

 

Δεν είναι μόνο φιλμ το μέσο καταγραφής, είναι και φωτογραφικές πλάκες και άλλα μέσα-τεχνικές ξεχασμένα πια που έχουν μια κοινή ιδιότητα, είναι φωτοευαίσθητα. Όσο για το χρώμα ναι και αυτό μπορεί να πειραχτεί ή και να προστεθεί κατά βούλησιν.

Αντώνη στην καταγραφή του ήχου σκοπός είναι η πιστότητα στην αναπαραγωγή του. Δεν είναι το ίδιο η φωτογραφία, δεν αναπαράγουμε απλώς απεικονείζουμε το αντικείμενο.

 

Μεταξυ την κλασσικη εποχη της φωτογραφησης και την εναρξη της ψηφιακης, για παραδειγμα, υπηρχε η τεχνικη οπου βαζαμε το αρνητικο σε ψυξη με αζοδιο (nitrogen) ωστε να υπαρχει ακομα καλυτερη συμπεριφορα ... δεν βλεπω καμια διευκρινηση αν αυτο ειναι φωτογραφηση η οχι ...

 

Προφανώς αναφέρεσαι στην τεχνική της ψυχρής κάμερας (cold camera). Δεν αλλάζει τίποτα στην όλη φιλοσοφία της φωτογράφησης με αυτή απλά βελτιώνεται το σφάλμα αμοιβαιότητας και η ισορροπια χρώματος σε μακρές εκθεσεις. Η ψυχρή κάμερα έτσι κι αλλιώς είχε ξεπεραστεί πολύ πριν έρθει η ψηφιακή φωτογραφία.

Το στακάρισμα σάντουιτς αρνητικών όντως είναι γνωστό δεκαετίες.

[Αλέξανδρος Διαμαντής]

Γειά σας

Θα ήθελα να συμβάλλω κι εγώ στην ανάπτυξη του θέματος της φωτογραφίας και όχι μόνο. Κατ ' αρχάς δεν μπορεί να υπάρξει πλήρης ανάλυση του υποκειμενικού με το αντικειμενικό, αφού εκατομμύρια σελίδες γράφτηκαν και γράφονται ακόμα. Ωστόσο, μια μικρή προσέγγιση μπορεί να γίνει. Οι αισθήσεις μας, όραση, ακοή κλπ, είναι υποκειμενικές με την έννοια, ότι το συγκεκριμένο υποκείμενο αντίληψης, ο κάθε άνθρωπος, έχει διαφορετικά και μοναδικά χαρακτηριστικά. Στο θέμα μας. 1) Οι άνθρωποι με γαλάζια μάτια, πράσινα και γαλαζοπράσινα έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία πρόσληψης φωτός, όλων των μηκών κύματος ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στο ορατό φάσμα συγκριτικά με αυτούς με σκουρόχρωμα μάτια. 2) Η αντοχή τους όμως στην έκθεση φωτός είναι μικρότερη. 3) Η εκπαίδευση των ματιών-εγκεφάλου τροποποιεί-βελτιώνει τις δυνατότες καταγραφής του φωτός. 4) Το ίδιο υποκειμενική είναι και η καταγραφή από όλα τα τεχνιτά μέσα της καταγραφής, αφού κάθε μέσον αντιδρά σύμφωνα με την κατασκευή του, χωρίς αναδραστική ικανότητα βελτίωσης. Απενατίας ο χρόνος υποβαθμίζει τα αρχικά χαρακτηριστικά. Όταν οι άνθρωποι κοιτούν δεν βλέπουν όλοι ακριβώς τα ίδια πράγματα, όπως και όταν ακούν δεν ακούνε το ίδιο. Οι μουσικοί, με εκπεύδευση από μικρά παιδιά έχουν τέσσερα τετραγωνικά εκατοστά περιοχή του εγκεφάλου, που ασχολείται με τον ήχο, ενώ όλοι οι άλλοι άνθρωποι έχουν ενα τετραγωνικό εκατοστό για τον ίδιο σκοπό. Ο συντελεστής απόσβευσης του ήχου για τα ηχεία ισχύει και για τα αφτιά μας, στον έναν είναι μεγάλος και για κάποιον άλλον μικρός. Γιαυτό, άλλος ακούει τα μπάσα χαλαρά και ο άλλος σφιχτά την ίδια στιγμή. Έχουν διαφορετικές διαστάσεις και αποστάσεις τα οστάρια. Κι εδώ η εκπαίδευση βελτιώνει τα πράγματα. Το πρόβλημα στο στακάρισμα και την επεξεργασία αρχίζει, όχι όταν αναδεικνύονται λεπτομέρειες αδρές, αλλά όταν <<ζωγραφίζονται>> οι φωτογραφίες και από φωτογραφία έχουμε φωτογραφοζωγραφική, αδόκιμη λέξη, αλλά εδώ αναγκαία, οπότε περνάμε στην περιοχή της τέχνης. Τέχνη είναι μορφή αναπαράστασης της ζωής. Και τέτοιες μορφές μπορούν να υπάρξουν πολλές. Ναι στο στακάρισμα και την επεξεργασία του υπάρχοντος, και όχι του ανύπαρκτου. Κάθε μέσον, που μεταφέρει πληροφορίες, (και ο εγκέφαλος) μεταφέρει και θόρυβο του μέσου παραγωγής της πληροφορίας. Να βγει ο θόρυβος, ναι, όχι οι πληροφορίες και όχι να μπαίνουν άλλες πληροφορίες από τον φωτογράφο. Αν γίνεται, να λέγεται. Μολονότι η φωτογραφία, γενικώς, έχει καταταγεί στις τέχνες, στην επιστημονική φωτογραφία η αντιμετώπισή της πρέπει να είναι διαφορετική. Και όταν συμβαίνει ανάμειξη επιδιώξεων να το λέμε χωρίς δισταγμό.

Να είστε καλά

[bouzaras]

Φίλε Ανδρέα,

 

Είναι καλό να αντιστεκόμαστε σε κάθε τι ισοπεδωτικό, όχι όμως γινόμενοι εμείς μεγαλύτεροι ισοπεδωτές. Σε κάθε εποχή υπήρχαν (υπάρχουν και θα υπάρχουν) αρνητές και αμφισβητίες της κάθε καινούριας τεχνολογίας. Σαφώς και λογικά επιχειρήματα θα υπάρχουν όμως μια γενική αρχή για αυτές τις περιπτώσεις είναι να μην εκφέρουμε απόλυτη άποψη χωρίς να έχουμε γνώση του αντικειμένου. Δηλαδή πριν κρίνεις κάτι, γνώρισέ το έτσι η άποψή σου να έχει βαρύτητα.

 

Για να σου δώσω ένα άλλο παράδειγμα από έναν άλλο χώρο τον οποίο παρακολουθώ: κάποιοι παλαιοί οδηγοί (με Ο κεφαλαίο) τα τελευταία χρόνια αμφισβητούν τα αυτοκίνητα που πωλούνται στην αγορά πως δηλαδή δεν είναι "πραγματικά αυτοκίνητα" αλλά ...κονσέρβες με ρόδες. Το επιχείρημά τους είναι πως τα ηλεκτρονικά συστήματα τα κάνουν όλα μόνα τους με αποτέλεσμα να μη κάνει σχεδόν τίποτε ο οδηγός και έτσι να χάνεται η οδηγική ευχαρίστηση.

 

Αυτή είναι η φωνή του συναισθήματος ορισμένων ανθρώπων. Ποια είναι όμως η φωνή της λογικής; Η φωνή της λογικής λέει πως τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι εξοπλισμένα με τέτοιες τεχνολογίες ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας αλλά και τέτοια βοηθήματα ώστε η οδήγηση να γίνεται ολοένα και πιο εύκολη. Πριν 3 δεκαετίες για να πας Αθήνα - Κόρινθο έπρεπε να είσαι μέγας μπρατσαράς για να αλλάξεις λάστιχο στα 3 κλαταρίσματα μετά τα 80 χλμ / ώρα. Σήμερα πας Αθήνα - Θεσσαλονίκη και επιστρέφεις με 210 χλμ / ώρα και το δυσκολότερο που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι πως τσαλακώθηκε το παντελόνι σου. Ποιος σημερινός "κοινός θνητός" οδηγός θέλει ...οδηγική ευχαρίστηση; Μάλλον ελάχιστοι.

 

Παρομοίως και στη φωτογράφηση: η τεχνολογία αυτή ανακαλύφθηκε, εξελίχθηκε κι έχει φτάσει στο σήμερα όπως τη γνωρίζουμε. Εσύ μιλάς ως χομπίστας αλλά εγώ θα σου μιλήσω από την πλευρά του φωτογράφου (δεν είμαι, θεωρητικά το λέω). Φαντάσου λοιπόν πως δεν βγάζεις φωτογραφίες από χόμπι αλλά γιατί π.χ. θέλεις να παράγεις επιστημονικό έργο. Φωτογραφίζεις τη Σελήνη και θέλεις οι φωτογραφίες σου να έχουν τη μέγιστη δυνατή οπτική ευκρίνια και ποιότητα. Δε θα χρησιμοποιήσεις κάθε τεχνική που είναι σήμερα διαθέσιμη για το σκοπό αυτό; Η θα παράγεις μέτριο έργο για να μη χαλάσεις ...την παράδοση;

 

Με την ίδια λογική, ο μαγνητικός τομογράφος, το Cyber Knife, το By Pass, οι μεταμοσχεύσεις κ.ο.κ. δε θα έπρεπε να θεωρούνται "ιατρική" αφού τον παλιό καλό καιρό κάποιοι γιάτρευαν τον κόσμο με βότανα...

 

Σε κάποια κλειστή κοινότητα "σκληροπυρηνικών" παλαιών φωτογράφων / εραστών της φωτογράφησης ίσως τα ερωτήματα και οι ανησυχίες που θέτεις να ισχύουν. Σε αυτόν όμως που προσπαθεί να παράγει το μέγιστο δυνατό έργο, μάλλον όχι. Οπως και με το παράδειγμα του αυτοκινήτου πιο πάνω, τι αξία έχει η "οδηγική ευχαρίστηση" (να τρέχεις στις χωμάτινες του Ράλυ Ακρόπολις) όταν απλώς θέλει να μεταφέρει την οικογένειά του με άνεση και ασφάλεια από το Α μέρος στο Β;

 

Θα σου δώσω επίσης ένα άλλο καλό παράδειγμα: είχα έναν πολύ γνωστό καθηγητή θεωρητικών στο Ωδείο που αμφισβητούσε συνεχώς τις νέες τεχνολογίες στη μουσική (συνθεσάιζερ, ψηφιακή παραγωγή κι ηχογράφηση κ.ο.κ.). Ο άνθρωπος αυτός σαφώς και δεν κατείχε απολύτως τίποτε από τεχνολογία, ήταν απλά τεχνοφοβικός, φοβόταν πως ήταν ξεπερασμένος γι αυτό και αντιδρούσε. Το αποκορύφωμα ήταν όταν τον έβαλα στον υπολογιστή να ηχογραφήσει ένα κομμάτι για παιδιά 5 ετών, για να του δείξω πως είναι να κάνεις ηχογράφηση σε ένα στούντιο αλλά και του τι είδους ακρίβεια πρέπει να διαθέτεις. Ο άνθρωπος αυτός (ζωντανό μνημείο μουσικής στην πόλη για την οποία αναφέρομαι) έκανε δεκάδες λάθη συγχρονισμού (ο υπολογιστής δε συγχωρά!) και έφυγε με το κεφάλι κατεβασμένο. Το λέω αυτό όχι για να μειώσω την αξία των "κλασικών" Τεχνών, αλλά για να αναδείξω και την αξία των νέων μεθόδων, πως χρειάζεται επίσης κόπος και ιδρώτας και δε γίνονται με "ένα κλικ".

 

Ας μη μηδενίζουμε λοιπόν τη δουλειά τόσων ανθρώπων που ξοδεύουν πολύτιμες εργατοώρες, όχι μόνο στη σύλληψη αλλά και στην επεξεργασία των φωτογραφιών για να αναδείξουν τις πολύτιμες λεπτομέρειες που υπάρχουν σε αυτές. Η επεξεργασία μάλιστα είναι τόσο περίπλοκη και δύσκολη που είμαι σίγουρος αν είχες παρακολουθήσει κάποιον από κοντά, θα άλλαζες αμέσως άποψη. Είναι μία Τέχνη από μόνη της.

 

Ολα έχουν τη γοητεία τους, αρκεί να γίνονται με σεβασμό και μεράκι.

 

Φιλικά,

[George Makris]

Εξ' άλλου το να αναδεικνύει πληροφορία που υπάρχει μία εικόνα ούτε αυτό μπορεί να αποτελέσει ορισμό. Και οι ακτίνες X και τα ραδιοκύματα πληροφορίες δίνουν, πολλές φορές περισσότερες από ότι το ορατό φως, αλλα φωτογραφία δεν είναι η καταγραφή τους..

 

Φωτογραφία είναι οποιαδήποτε απεικόνιση σε όλο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα με οποιοδήποτε τρόπο.

 

Κατ εμέ η ψηφιακή απεικόνιση δεν είναι φωτογραφία. Δεν έχει να κάνει με φωτοευαίσθητα υλικά και η εικόνα καταγραφεται μόνο με ηλεκτρονικό τρόπο. Προτιμώ τον όρο ψηφιακή απεικόνιση ή σκέτο απεικόνιση (η απεικόνιση περιλαμβάνει και την φωτογραφία).

Φωτογραφία κατ εμέ = καταγραφή του φωτός σε φωτοευαίσθητα υλικά, τα CCD και CMOS δεν ειναι υλικά ευαίσθητα στο φως αν δεν τροφοδοτούνται με ηλεκτρισμό.

 

Και στα φωτοευαίσθητα υλικά (και στο μάτι μας και στο φιλμ) φυσικοχημικές δράσεις υπάρχουν, δηλαδή ηλεκτρομαγνητικές επιδράσεις. Απλά είναι ένας άλλος μηχανισμός. Αίσθηση της όρασης θα είχαμε χωρίς ηλεκτρικά νευρικά σήματα;

 

Έχω την αίσθηση ότι αυτοεγκλωβίζεσαι από τις λέξεις. Μιλάς για "καταγραφή πληροφορίας", "απεικόνιση" και "φωτογραφία" απλά για να περιορίσεις το πλάτος του όρου "φωτογραφία".

[giorgosgr]

Φωτογραφία είναι οποιαδήποτε απεικόνιση σε όλο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα με οποιοδήποτε τρόπο.

 

Σε καμμία περίπτωση!

Είναι η καταγραφή στατικών εικόνων μέσω του φωτός ακόμα και αν δεχτείς τα ηλεκτρονικά μέσα καταγραφής. Η ακτινογραφία δεν είναι φωτογραφία, ούτε οι καταγραφές ραδιοσημάτων από τα ραδιοτηλεσκόπια φωτογραφίες.

 

Αίσθηση της όρασης θα είχαμε χωρίς ηλεκτρικά νευρικά σήματα;

 

Όχι αλλά άσχετο, εδώ για φωτογραφία μιλάμε όχι για το τι είναι όραση και που οφείλεται. Η όραση δεν καταγράφει.

 

Έχω την αίσθηση ότι αυτοεγκλωβίζεσαι από τις λέξεις. Μιλάς για "καταγραφή πληροφορίας", "απεικόνιση" και "φωτογραφία" απλά για να περιορίσεις το πλάτος του όρου "φωτογραφία".

 

Δεν περιορίζω αλλά ορίζω. Η απεικόνιση (imaging) περιλαμβάνει την καταγραφή εικόνων στατικών ή μη με όλα τα αναλογικά και ψηφιακά μεσα, είναι υπερσύνολο της φωτογραφίας. Η απεικόνιση επίσης δίνει ένα κομμάτι της συνολικής πληροφορίας που μπορεί να υπάρχει σε οποιοδήποτε μήκος κύματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.