Συνηθισμενο ηλιακο συστημα

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Μετα την μελετη πολλων ηλιακων συστηματων,καταληξαμε στο συμπερασμα οτι σε κανενα δεν υπαρχουν αεριοι γιγαντες πιο μακρυα απο το αστερι τους απο οτι στο δικο μας ο Ουρανος και ο Ποσειδωνας.Αντιθετα σε πολλα συστηματα αεριοι γιγαντες <βραζουν>σε τροχιες πολυ κοντα στο αστερι τους.Το κατα ποσο ειναι αντιπροσωπευτικο το δικο μας ηλιακο συστημα θα το ξερουμε οταν εχουμε τη δυνατοτητα να εντοπιζουμε και τους μικρους πλανητες,κοντα η μακρυα απο το αστερι τους.

[Αθανάσιος Αλευρόπουλος]

Συμφωνώ απόλυτα Βέβαια θα πρέπει πρώτα να αποκτήσουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό για να ανακαλύψουμε και μικρούς πλανητες σε αλλα ηλιακα συστηματα

[Heal]

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ζήτημα.

 

Οι μέχρι τώρα παρατηρήσεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα περισσότερα Ηλιακά συστήματα έχουν πλανήτες γίγαντες κοντά στο μητρικό άστρο. Είναι όμως αυτό αντιπροσωπευτικό του τί συμβαινει στην πραγματικότητα;

 

Για να δώσουμε μια απάντηση πρέπει να σκεφτούμε δύο παραμέτρους:

 

α) με τις δεδομένες παρατηρησιακές μας ικανότητες και τεχνικές που χρησιμοποιούμε, ποια ηλιακά συστήματα ευνοούνται (δηλαδή είναι πιο πιθανό να παρατηρηθούν);

 

β) πως φαίνεται το ηλιακό μας σύστημα από μακριά, και κατά πόσο είναι εφικτό να διαπιστωθεί ότι υπάρχουν πλανήτες;

 

 

Για το πρώτο ερώτημα η απάντηση είναι ότι ευνοούνται εν γένει, ηλιακά συστήματα που έχουν μεγάλους πλανήτες κοντά στο κεντρικό αστέρι, μιας και τα περισσότερα ηλιακά συστήματα ανακαλύπτονται, παρατηρώντας την κίνηση (και κατά συνέπεια την μετατόπιση κατά ντοπλερ) που προκαλείται στο μητρικό άστρο λόγω την έλξης που ασκεί ο πλανήτης. Όσο μεγαλύτερη η μάζα του πλανήτη και όσο πλησιέστερα στο άστρο βρίσκεται ο πλανήτης τόσο ισχυρότερη η έλξη του στο άστρο. Όσον αφορά την μέθοδο των διαβάσεων πάλι ευνοούνται πλανήτες με μεγάλη ακτίνα και μικρή απόσταση από το άστρο. Εκτός αυτών υπάρχει η μέθοδος παρατήρησης της μεταβολής της θέσης του αστεριού λόγω της επίδρασης του πλανήτη, για την οποία ισχύουν παρόμοια με αυτά της φασματικής (της πρώτης μεθόδου που συνίσταται στην μεταβολή της ταχύτητας).

 

Το δεύτερο ερώτημα μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε με την ίδια λογική. Ακόμη και αν ένας εξωγήινος παρατηρητής βρισκόταν σε ευνοϊκή θέση για δει διαβάσεις του Δία εμπρός από τον Ήλιο θα έβλεπε μια διάβαση την 10ετεία, οπότε ακόμη και αν έκανε μια τέτοια παρατήρηση θα έπρεπε να περιμένει αρκετό καιρό για να την επιβεβαιώσει παρατηρώντας την επανάληψη του φαινομένου. Μια διάβαση της Γης, αν και πιθανότερη και συχνότερη, μια ανά έτος εφόσον ο εξωγήινος παρατηρητής βρίσκεται πάντα σε ευνοϊκή θέση, θα προκαλέσει μικρότερη πτώση στο φως του Ήλιου. Αναφορικά με τη μέθοδο της μεταβολής στην ταχύτητα πάλι οι πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος δε θα προκαλούσαν αρκετά μεγάλες μεταβολές για να γίνουν εύκολα παρατηρήσιμοι.

 

Κατά συνέπεια, αναμένουμε περισσότερες παρατηρήσεις συστημάτων σαν το δικό μας, όταν βελτιωθούν οι τεχνικές μας και ίσως όταν φτάσουμε να επιτυγχάνουμε εύκολα άμεση απεικόνιση των πλανητών, όπου τότε οι πλανήτες που δεν θα είναι τόσο κοντά θα ευνοούνται, μιας και δε θα χάνονται στο φως το άστρου.

[IsAB]

Γνωρίζει κανείς ποιές είναι οι πιθανές τεχνικές/μέθοδοι που μπορεί να εφαρμοστούν για την πιο αποτελεσματική παρατήρηση πλανητικών συστημάτων στο μέλλον;

[Heal]

Σε πρώτο επίπεδο, αναμένουμε βελτιώση των τεχνικών που ήδη υπάρχουν. Οι πιο πολλά υποσχόμενες νέες μέθοδοι που ακόμη δεν έχουν εφαρμοστεί είναι:

 

- Η χρήση της αποσβεστικής συμβολής, η οποία θα λαμβάνει φως από το άστρο με διαφορά φάσης μισού μήκους κύματος, το οποίο θα οδηγεί σε αποσβεστική συμβολή (δηλαδή θα σβήνεται το φως του άστρου) με αποτελέσμα να μην επισκιάζεται πλέον το φως του πλανήτη.

 

- Η "στεμματογραφική" παρατήρηση, δηλαδή η τοποθέτηση με εξαιρετική ακρίβεια ενός εμποδίου που θα εμποδίζει να φτάσει στο τηλεσκόπιο το φως του άστρου και μόνο ενώ θα αφήνει να διέλθει μόνο το φως από τα γύρω αντικείμενα. Τέτοια παρατήρηση μπορεί να γίνει μόνο από τηλεσκόπια εκτός ατμόσφαιρας.

[Βασίλης_Μ]

Να σημειώσουμε επίσης ότι οι έρευνες γίνονται σε άστρα όμοιου ή παρόμοιου τύπου με τον δικό μας Ήλιο δηλαδή G κατά κύριο λόγο. Άρα σε ένα περιορισμένο αριθμό άστρων.

 

Πολύ ενδιαφέρουσα η ομιλία της κυρίας Ροβίθη το περασμένο Σάββατο στο Ευγενίδιο, για το συγκεκριμένο θέμα.

 

Φιλικά

 

Βασίλης

[kapoios]

θα το ξερουμε οταν εχουμε τη δυνατοτητα να εντοπιζουμε και τους μικρους πλανητες,κοντα η μακρυα απο το αστερι τους

Όνειρα θερινής νυχτός για ρομαντικούς λάτρεις του διαστήματος..

Με την ακύρωση του ΤPF μη περιμένεις να δεις σημαντική πρόοδο σε αυτό τον τομέα στο δικό μας lifetime..

Άραγε ένας από τους λόγους που το ακύρωσαν ήταν επειδή φοβόταν κάποιοι τον πολιτισμικό πανικό σε περίπτωση που βρούνε μια δεύτερη "Γη"..; Απλά μια υπόθεση..