Επανεξετάζονται οι θεωρίες των σουπερνόβα

[coursaros]

Η ανάλυση του πιο φωτεινού σουπερνόβα που εντοπίστηκε ποτέ, έχει προκαλέσει την αναθεώρηση επιστημονικών θεωριών, σχετικά με το θάνατο των άστρων

 

 

Το σουπερνόβα SN 2006gy, που πραγματοποιήθηκε στο γαλαξία NGC 1260 σε απόσταση 240 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν παρήγαγε μια έκρηξη 50 δισεκατομμύρια φορές πιο φωτεινή από τον Ήλιο, ξεπερνώντας σε φωτεινότητα περίπου εκατό φορές ένα τυπικό σουπερνόβα.

 

Όπως ανέφεραν Αμερικανοί επιστήμονες, το SN 2006gy προκλήθηκε από το θάνατο ενός τεράστιου σε διαστάσεις άστρου, τουλάχιστον εκατό φορές μεγαλύτερου από τον δικό μας ήλιο, το οποίο μάλιστα εξερράγη περισσότερες από μία φορές. «Συνήθως θεωρούμε ένα σούπενόβα ως το θάνατο ενός αστεριού, αλλά σε αυτή την περίπτωση το συγκεκριμένο άστρο πρέπει να εξερράγη έξι φορές», ανέφερε ο Σταν Γούσλεϊ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.

 

Το υποθετικό μοντέλο του Γούσλεϊ ξεκινάει με το τι συμβαίνει σε ένα ιδιαίτερα μεγάλο άστρο, 90 έως 130 φορές μεγαλύτερο σε μάζα από τον Ήλιο, όταν πλησιάζει το τέλος της ζωής του. Η θερμοκρασία στον αστρικό πυρήνα ανεβαίνει τόσο πολύ, που μέρος της ακτινοβολίας γάμμα μετατρέπεται σε ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια. Η μετατροπή αυτή προκαλεί την απότομη πτώση ακτινοβολίας γάμμα, οδηγώντας το άστρο σε συρρίκνωση.

 

«Καθώς ο πυρήνας συστέλλεται, γίνεται όλο και περισσότερο ασταθής, έως ότου καταρρέει και εισέρχεται στην επόμενη φάση, κατά τη διάρκεια της οποίας το άστρο διαστέλλεται βίαια». Η διαδικασία συστολής-διαστολής επαναλαμβάνεται αρκετές φορές, με την τελευταία συστολή να οδηγεί σε κατάρρευση που καταλήγει σε έκρηξη ακτινών γάμμα.

 

Αστέρια μάζας 90 έως 130 φορές μεγαλύτερης από το δικό μας ήλιο αποτελούν σπάνιες περιπτώσεις, ειδικά στο Γαλαξία μας. Ωστόσο, ο Γούσλεϊ πιστεύει ότι ήταν περισσότερο κοινά στις απαρχές του σύμπαντος.

 

Μια διαφορετική θεωρία έχει διατυπωθεί από Ολλανδούς αστρονόμους του πανεπιστημίου του Άμστερνταμ. Οι Σίμον Ζβαρτ και Έντουαρντ βαν ντερ Χόιβελ θεωρούν ότι το SN 2006gy δεν προκλήθηκε από ένα άστρο, αλλά από τη σύγκρουση δύο πολύ μεγάλων αστεριών. Οι υπολογισμοί τους βασίζονται στις παρατηρήσεις νεαρών αστεριών που βρίσκονται σε πολύ κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους στο κέντρο γαλαξιών.

 

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Γαλλικό Πρακτορείο