1987-2007: 20 Χρόνια Ερασιτεχνική Αστρονομία στην Ελλάδα

[quendi]

Αγαπητοί φίλοι,

 

Επισυνάπτω παρακάτω ένα άρθρο του 1987 στο περιοδικό "Πτήση και Διάστημα", από τον κ. Γεωργιάδη-Πρίφτη, αν δεν κάνω λάθος, που σήμερα εκδίδει το Αστροσκάν, όπου παρουσιάζει με γλαφυρά λόγια την κατάσταση της Ερασιτεχνικής Αστρονομίας στη χώρα μας εκείνη την εποχή. Με αφετηρία αυτό το άρθρο θα ήθελα να συζητηθεί η πορεία και εξέλιξη της Ερ. Αστρονομίας στην Ελλάδα από τότε. Νομίζω ότι τα σχόλια από τους παλαιότερους και μεγαλύτερους σε ηλικία ερασιτέχνες του forum απαιτούνται. Ήταν πράγματι έτσι τα πράγματα τότε; Ήταν τόσο μοναχική ενασχόληση η Αστρονομία; Δεν υπήρχε κανένας σοβαρός φορέας ή έντυπο; Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν έχω ζήσει εκείνα τα χρόνια (βασικά ήμουν μόνο 2 χρονών).

 

Αυτά που γνωρίζω είναι ότι:

-από την ίδρυση της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος στο Βόλο το 1992, ιδρύθηκαν έως σήμερα 16 σύλλογοι σε όλοι την Ελλάδα και 2 φοιτητικοί σε Πανεπιστήμια ενώ και άλλοι προσπαθούν να οργανωθούν, οι οποίοι έχουν πλήθος δραστηριοτήτων, όπως διαλέξεις, εξορμήσεις για παρατήρηση, εκδηλώσεις σε αστρονομικά φαινόμενα, συνεργασίες με σχολεία, διοργάνωση θερινών σχολείων αστρονομίας και εβδομάδων αστρονομίας κ.ά. , ενώ πια υπάρχει η αναγνώριση και η συνεργασία με τους κρατικούς φορείς.

 

-Εκδόθηκαν έντυπα, βιβλία και περιοδικά από αρκετούς συλλόγους με πιο γνωστό και αξιόλογο τον "Ουρανό" (17 χρόνια ζωής!), καθώς και μια σχετική "έκρηξη" εκδόσεων αστρονομικού περιεχόμενου από εκδοτικούς οίκους,

 

-Θεσμοποίηση του πανελληνίου μαθητικού διαγωνισμού αστρονομίας στα Λύκεια της χώρας (13 συναπτά έτη), από την εταιρεία του Βόλου,

 

-Έναρξη των των Πανελληνίων Συνεδρίων Ερασιτεχνικής Αστρονομίας το 1999 και θεσμοποίηση τους με τη διεξαγωγή 5 έως σήμερα και πάμε για το 6ο το 2009,

 

-Το 2007 έγινε πρώτη Πανελλήνια Θερινή Συνάντηση Ερασιτεχνών Αστρονόμων για παρατήρηση ενώ το 2008 θα πραγματοποιηθεί η δεύτερη,

 

-Δημιουργία σοβαρών αστρονομικών ιστοσελίδων, όπου πιστεύω ότι καθοριστικό ρόλο έχει παίξει το astrovox από τη δημιουργία του το 1999 και μετέπειτα, στην επικοινωνία των Ελλήνων Ερασιτεχνών και την δημιουργία νέων συλλόγων.

 

Πιστεύω ότι τα παραπάνω συνιστούν μια πετυχημένη εξέλιξη. Είμαστε λοιπόν στη σωστή κατεύθυνση; Τι άλλο καινούργιο πρέπει να εισαχθεί; Τι πρέπει να αλλάξει; Ποιες οι προκλήσεις και τα προβλήματα σήμερα όπου φτάσαμε σε αυτό το σημείο;

 

Υ.Γ. Οι σημειώσεις στο παρακάτω κείμενο άρθρο δεν είναι δικές μου. Μου το απέστειλε πριν καιρό ο Ηλίας Χασιώτης.

 

Ερασιτεχνική Αστρονομία το 1987

[Fred Ley]

Hi Panayiotis,

 

I found your article interesting to read. It is difficult for me to try and retain all of the information as I have to mentally translate it into English.

When I started doing astronomy in Athens, the year was 1970. At that time I discovered the Evgenidis Planetarium and introduced myself to Peter Rovithis, who was working there at the time. I used to go there in the evenings and look at the issues of Sky & Telescope and check out astronomy books. I also went up to the National Observatory of Athens and introduced myself to the people working there at the time. I believe that all of the people who were there are now retired or no longer with us. There was George and Cosmas Banos, Mr. Contopoulos, and a Mr. Macris. Can't recall anyone else at the moment. I was even allowed to use the dark room which, at that time, was located in the basement of the building housing the offices. I enjoyed going up to the National Observatory in the summer months as the U.S. Air Force Weather Service operated a 10-inch Razdow Ha telescope in conjunction with the Apollo space program. The telescope was mounted in the dome of the observatory. The people there were kid enough to give me copies of the images that they took of the Sun in Ha. They monitored the Sun daily and when a Apollo mission was under way, they would report any CME's (coronal mass ejections) or Flares directly to Boulder, Colorado. The telescope was moved to the Pendeli Astronomical Sation in 1973.

At that time there was an organization in Athens called the Elliniki Astronomiki Enosi. I have a copy of their constituion and am enclosing a copy of the cover for you to view. In the Fall of 1972, the Elliniki Astronomiki Enosi had a trip to the Pendeli Observatory. We all met in downtown Athens and went up to the observatory with a rented bus. We were also treated to the presence of Dr. Stavros Plakidis, the former director of the National Observatory, at that meeting. The Enosi gave him a medal, gold in color, with a blue ribbon for his services. We also looked at a few items in the night sky through the 25-inch refractor.I did know a few people then who were observing the sky, mainly doing sunspot observations and variable star observations. Mr. Dimitrius P. Elias, who worked at the National Observatory, gave very generously of his time in helping amateurs. We would use a 4-inch Zeiss refractor that was mounted through the roof and paralell to the earth's axis. It was fed by a heliostat so that white light sunspot observations could be made. In September of 1972 the first European Astronomical Meeting was held at the Pantion School of Political Science. I was able to register and attend the conference. It was very interesting and most of the things that were discussed were above my level-but I enjoyed it. I was 15 and a half at the time. At the closing there was a nice reception held at the Evgenidis Planetarium with the sister of the late Eugene Evgenidis greeting those who were attending the conference. I still have the handouts from that event 35 years ago.

 

Fred

[astrovox]

Από τα χρόνια εκείνα έχει διανυθεί πολύ δρόμος. Για την ερασιτεχνική αστρονομία αλλά και για τη χώρα μας και τον κόσμο όλο. Τεράστια άλματα στην τεχνολογία, τεράστια εξέλιξη για την πρόσβαση στη γνώση, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές.

 

Το 1987 δεν ήμουν... δύο χρονών σαν τον quendi αλλά ήμουν κι εγώ μικρός και δε γνωρίζω την τότε κατάσταση. Πιθανολογώ ότι για να κάνει ο συγγραφέας λόγο για πολιτική εντός των συλλόγων θα έχει κάτι συγκεκριμένο στο νου του αν και νομίζω ότι περιγράφει φαινόμενα που δεν θα ήταν αποκλειστικότητα των φίλων της αστρονομίας. Σήμερα, ωστόσο, δεν έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου προβλήματα εμπλοκής συλλόγων με πολιτική. Σαφώς και υπάρχουν προβλήματα όπως οπουδήποτε εμπλέκονται άνθρωποι όμως σε γενικές γραμμές νομίζω οι σύλλογοι λειτουργούν καλά. Από εκεί και πέρα, το διαδίκτυο, η πτώση τιμών στον εξοπλισμό, η εξάπλωση της γνώσης καθιστούν απολύτως εφικτό κάποιος να παρακολουθεί την εποχή του ακόμα και εκτός συλλόγων. Μοιραία οι σύλλογοι εξυπηρετούν κατά μεγάλο ρόλο και κοινωνικές ανάγκες. Δεν το βρίσκω κακό, οι άνθρωποι έχουν ανάγκη τη συνεύρεση και για κοινωνικούς λόγους, πέρα από αστρονομικούς.

 

Εν κατακλείδι, χαίρομαι πολύ που τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε και ας νιώσουμε όλοι τυχεροί που ζούμε σε μια εποχή με τόσες ευκαιρίες (αν και με λίγη φωτορύπανση παραπάνω).

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Ιδιως τα τελευταια χρονια γινονται αλματα στην ερασιτεχνικη αστρονομια στην Ελλαδα.Πολλοι εχουν τηλεσκοπιο(50 τηλεσκοπια στον Παρνωνα τον Ιουλιο-Αυγουστο),σε ολη την Ελλαδα ανοιγουν καινουργιοι συλλογοι.Η πληροφορια και η γνωση πλεον διαδιδεται με ..την ταχυτητα του φωτος μεσω του ιντερνετ,ο εξοπλισμος ειναι πλεον οικονομικα προσιτος.Μας λειπει βεβαια ο σκοτεινος ουρανος και ο ελευθερος χρονος.Η ελληνικη ερασιτεχνικη αστρονομια μπορει να εχει σημαντικη θεση σε παγκοσμιο επιπεδο,αφου και σχετικα σκοτεινη ειναι η χωρα μας,εχουμε πολλες βραδυες παρατηρησης,και το χειμωνα,και οι ερασιτεχνες που δημοσιευουν συστηματικες παρατηρησεις εχουν καταξιωθει και διεθνως.Πασχουμε στην υποστηρηξη απο την πολιτεια,στο ομαδικο πνευμα και στην οργανωση.Μολις περισι εγινε η πρωτη πανελληνια συναντηση για παρατηρηση.Κατι που μας λειπει ακομα ειναι μεγαλα τηλεσκοπια συλλογων σε τοπους ιδανικους για παρατηρηση.

[Bi2L]

Μηπως 20 χρονια ειναι λιγα; Μηπως ειναι πιο Πολλα;

http://www.geocities.com/astrocorfu/istoriaetair.htm

Παραθετω ενα μικρο αποσπασμα απο την σελιδα της Αστρονομικης Εταιριας Κερκυρας:

Το έτος 1924 ο Γάλλος Felix Chemla LAMECH γοητευμένος από τη φύση και τον καταγάλανο ουρανό της Κέρκυρας, κατασκευάζει στο λόφο του Κογεβίνα 1 χιλιόμετρο από την πόλη της Κέρκυρας Αστεροσκοπείο ,που σταδιακά διέθετε α)μεσημβρινή διόπτρα 110 mm στεγασμένη με θόλο 2.5 m, β) ισημερινό διοπτρικό τηλεσκόπιο 160 mm με όλα τα εξαρτήματά του στεγασμένο με θόλο διαμέτρου 4.5 m, γ) δύο διόπτρες των 61 και 81 mm που χρησιμοποιούταν για εκπαιδευτικούς σκοπούς δ) μετεωρολογικό κλωβό και ε) φασματοσκόπιο. Τα κτίρια του αστεροσκοπείου δε σώζονται πλέον αφού ο πόλεμος και οι βομβαρδισμοί της Κέρκυρας σχεδόν το κατέστρεψαν.

 

Στις 13 Φεβρουαρίου 1927 ιδρύθηκε η «Αστρονομική Εταιρεία της Ελλάδος» εν Κερκύρα μοναδική στην Ελλάδα που η πλούσια πολιτιστική και επιστημονική της δράση, έκαμε τη Κέρκυρα γνωστή παντού. Αριθμούσε περί τα 800 μέλη απ’ όλο τον κόσμο. Εκδίδει το 1927 το δελτίο «Ουρανία» στα Ελληνικά-Γαλλικά και ενίοτε Γερμανικά και Αγγλικά, κατά τα πρότυπα του αντίστοιχου Γαλλικού δελτίου «L’ASTRONOMIE» που για την εποχή εκείνη ήταν πραγματικός άθλος. Η «Ουρανία» (από το όνομα της προστάτιδας Μούσας της Αστρονομίας) εκδιδόταν ανελλιπώς μέχρι το 1940 σε 54 συνολικά τεύχη και υπήρχε ανταλλαγή δημοσιευμάτων με αντίστοιχα δελτία που εκδίδονταν στο εξωτερικό

[astrovox]

Μηπως 20 χρονια ειναι λιγα; Μηπως ειναι πιο Πολλα;

 

Νομίζω ότι ο Παναγιώτης με το:

 

1987-2007: 20 Χρόνια Ερασιτεχνική Αστρονομία στην Ελλάδα

 

εννοεί τις αλλαγές που έγιναν στα 20 χρόνια, όχι ότι το 1987 άρχισε να υπάρχει η ερασιτεχνική αστρονομία στην Ελλάδα.

[Στέφανος Σοφολόγης]

Αποκαλυπτικό το άρθρο του κ. Γεωργιάδη-Πρίφτη για την τότε κατάσταση και ευτυχώς σήμερα δεν μπορούμε να βρούμε σοβαρές αναλογίες με τα δεινά που περιγράφει. Οι πολιτικές σκοπιμότητες δεν ταλαιπωρούν σήμερα τους συλλόγους, ωστόσο το στοιχείο των προσωπικών φιλοδοξιών ή της αναζήτησης προσωπικής προβολής συναντάται που και που, εντός και εκτός συλλόγων...

Οι δύο βασικότερες διαφορές που έρχονται άμεσα στη σκέψη μου σε σχέση με 20 χρόνια πρίν είναι α) η επικοινωνία μεταξύ των ερασιτεχνών αστρονόμων και η πληροφόρηση και β) η πρόσβαση σε ποικίλο και αξιόλογο εξοπλισμό. Με το βιβλίο της Κοσμογραφίας Β΄Λυκείου στο χέρι άρχισε για μένα ένα μοναχικό αλλά εξαιρετικά γοητευτικό ταξίδι πριν 21 χρόνια και για το μεγαλύτερο μέρος του μέχρι σήμερα παρέμεινε έτσι. Σχεδόν αδύνατο να βρει κανείς τότε «συνταξιδιώτη» με την ίδια αγάπη για την αστρονομική παρατήρηση στην επαρχία. Μετά ήρθε το ίντερνετ και μπορέσαμε να γνωριστούμε και να μοιραστούμε την αγάπη και τον ενθουσιασμό μας για το νυχτερινό ουρανό. Ή, για να το πώ αλλιώς, «μετά ήρθε το ίντερνετ και τα υπόλοιπα είναι Ιστορία.»

Όσο για τον εξοπλισμό, όντας μαθητής με το ζόρι κατάφερα να βρώ στη Λάρισα ένα ρώσικο μονόκυαλο 10Χ30 που όσο μικρό κι αν ήταν μου άνοιξε για πάντα την πόρτα στο νυχτερινό ουρανό. Σαν φοιτητής Φυσικής στην Αθήνα μπορούσα μόνο να «ζαχαρώνω» τα πανάκριβα Vixen και Celestron στο Φωτο-Ολύμπια στην Ακαδημίας, (το μοναδικό τότε κατάστημα στην Ελλάδα με αστρονομικό εξοπλισμό), που όμως πωλούνταν σε τιμές τετραπλάσιες (για κάποια είδη πενταπλάσιες) απ΄αυτές της Αμερικής. Εξωφρενικό και εξοργιστικό αλλά αληθινό. Ας είναι καλά οι Ρωσοπόντιοι με τα υπέροχα μικρά νευτώνειά τους... Σήμερα μπορούμε και βρίσκουμε εξοπλισμό απ΄όλο τον κόσμο, όχι πολύ φθηνά, αλλά ο καθένας μπορεί να αποκτήσει ένα καλό τηλεσκόπιο αν το θέλει πολύ. Τότε δεν μπορούσε.

Ίσως μιά τρίτη σημαντική διαφορά είναι η φωτορύπανση. Ακόμη κι ο Πάρνωνας δεν φτάνει σε τίποτα τους ουρανούς που βλέπαμε παιδιά στα περισσότερα βουνά των διακοπών μας, όπου οι αστερισμοί κυριολεκτικά χάνονταν στο συνωστισμό μυριάδων αστεριών. Ο ουρανός ήταν μαύρος και τα αστέρια τόσα πολλά που ζαλιζόσουν.

Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και η σημερινή εποχή διευκολύνει πολύ περισσότερο όποιον αναζητά την αστρονομική γνώση/πληροφορία και τον εξοπλισμό. Μόνο που, αντίθετα, δεν τον διευκολύνει πολύ να ξεκινήσει να τα αναζητά...

[MARIA ARGYRIOU]

Σίγουρα η λειτουργία του θερινών σχολείων αστρονομίας από την εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος Βόλου από το 1999 και στην Αθήνα ωθεί τα παιδιά στην περαιτέρω ενασχόληση με την αστρονομία με την άψογη οργάνωση τους.

[koyote]

α) η επικοινωνία μεταξύ των ερασιτεχνών αστρονόμων και η πληροφόρηση και β) η πρόσβαση σε ποικίλο και αξιόλογο εξοπλισμό.

 

Πιστευω οτι αυτη η παραμετρος ειναι ΠΑΡΑ πολυ σημαντικη!!!Πριν βρω το αστροβοξ και αρχισω να ασχολουμαι με το διαγωνισμο αστρονομιας και το θερινο σχολειο,λαχταρουσα να βρω καποιον που να μοιραζεται την ιδια πετρια μαζι μου,καποιον να εχω για να μιλησω για τις αστρονομικες εξελιξεις κλπ.Ευτυχως τωρα η κατασταση ειναι καλυτερη και θα συνεχισει ακομα να βελτιωνεται

[ΚΑΒΑΛΙΕΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ]

Αποκαλυπτικό το άρθρο του κ. Γεωργιάδη-Πρίφτη για την τότε κατάσταση και ευτυχώς σήμερα δεν μπορούμε να βρούμε σοβαρές αναλογίες με τα δεινά που περιγράφει. Οι πολιτικές σκοπιμότητες δεν ταλαιπωρούν σήμερα τους συλλόγους, ωστόσο το στοιχείο των προσωπικών φιλοδοξιών ή της αναζήτησης προσωπικής προβολής συναντάται που και που, εντός και εκτός συλλόγων...

Οι δύο βασικότερες διαφορές που έρχονται άμεσα στη σκέψη μου σε σχέση με 20 χρόνια πρίν είναι α) η επικοινωνία μεταξύ των ερασιτεχνών αστρονόμων και η πληροφόρηση και β) η πρόσβαση σε ποικίλο και αξιόλογο εξοπλισμό. Με το βιβλίο της Κοσμογραφίας Β΄Λυκείου στο χέρι άρχισε για μένα ένα μοναχικό αλλά εξαιρετικά γοητευτικό ταξίδι πριν 21 χρόνια και για το μεγαλύτερο μέρος του μέχρι σήμερα παρέμεινε έτσι. Σχεδόν αδύνατο να βρει κανείς τότε «συνταξιδιώτη» με την ίδια αγάπη για την αστρονομική παρατήρηση στην επαρχία. Μετά ήρθε το ίντερνετ και μπορέσαμε να γνωριστούμε και να μοιραστούμε την αγάπη και τον ενθουσιασμό μας για το νυχτερινό ουρανό. Ή, για να το πώ αλλιώς, «μετά ήρθε το ίντερνετ και τα υπόλοιπα είναι Ιστορία.»

Όσο για τον εξοπλισμό, όντας μαθητής με το ζόρι κατάφερα να βρώ στη Λάρισα ένα ρώσικο μονόκυαλο 10Χ30 που όσο μικρό κι αν ήταν μου άνοιξε για πάντα την πόρτα στο νυχτερινό ουρανό. Σαν φοιτητής Φυσικής στην Αθήνα μπορούσα μόνο να «ζαχαρώνω» τα πανάκριβα Vixen και Celestron στο Φωτο-Ολύμπια στην Ακαδημίας, (το μοναδικό τότε κατάστημα στην Ελλάδα με αστρονομικό εξοπλισμό), που όμως πωλούνταν σε τιμές τετραπλάσιες (για κάποια είδη πενταπλάσιες) απ΄αυτές της Αμερικής. Εξωφρενικό και εξοργιστικό αλλά αληθινό. Ας είναι καλά οι Ρωσοπόντιοι με τα υπέροχα μικρά νευτώνειά τους... Σήμερα μπορούμε και βρίσκουμε εξοπλισμό απ΄όλο τον κόσμο, όχι πολύ φθηνά, αλλά ο καθένας μπορεί να αποκτήσει ένα καλό τηλεσκόπιο αν το θέλει πολύ. Τότε δεν μπορούσε.

Ίσως μιά τρίτη σημαντική διαφορά είναι η φωτορύπανση. Ακόμη κι ο Πάρνωνας δεν φτάνει σε τίποτα τους ουρανούς που βλέπαμε παιδιά στα περισσότερα βουνά των διακοπών μας, όπου οι αστερισμοί κυριολεκτικά χάνονταν στο συνωστισμό μυριάδων αστεριών. Ο ουρανός ήταν μαύρος και τα αστέρια τόσα πολλά που ζαλιζόσουν.

Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και η σημερινή εποχή διευκολύνει πολύ περισσότερο όποιον αναζητά την αστρονομική γνώση/πληροφορία και τον εξοπλισμό. Μόνο που, αντίθετα, δεν τον διευκολύνει πολύ να ξεκινήσει να τα αναζητά...

Γεια σου ρε Στεφανε με συγκινησες

[ΙΑΝΟΣ]

Φίλε Παναγιώτη,

 

Από το αποκαλυπτικό άρθρο που επισυνάπτεις, προκύπτει κάτι πολύ σημαντικό. Η πετυχημένη εξέλιξη που είχε η ερασιτεχνική αστρονομία στην πατρίδα μας, ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα έτη, πρέπει να διασφαλιστεί και να συνεχιστεί έτσι ώστε ποτέ ξανά να μην έχουμε νοσηρές καταστάσεις όπως αυτές περιγράφονται στο συγκεκριμένο άρθρο.

 

Η ποιοτική αναβάθμιση και εξέλιξη της ερασιτεχνική αστρονομία στην Ελλάδα, τα τελευταία είκοσι έτη, προήλθε από μια χούφτα ανθρώπους με πάθος, μεράκι και μεγάλη αγάπη για την αστρονομία, που δραστηριοποιήθηκαν έντονα στο χώρο αυτό, εντός και εκτός Ελλάδας, στελέχωσαν συλλόγους δημιουργώντας την κατάλληλη υποδομή, ανοίγοντας κυριολεκτικά τον δρόμο σε πολλές δεκάδες νέων ανθρώπων που θα ήθελαν να ασχοληθούν με την αστρονομία.

Το σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας που υπήρξε αρνητικός παράγοντας για την εξέλιξη της ερασιτεχνικής αστρονομίας λύθηκε με το ίντερνετ. Η δημιουργία και ο ρόλος του αστροβοξ υπήρξαν καταλυτικοί παράγοντες γι’ αυτό, ενώ τα Πανελλήνια συνέδρια, οι μεγάλες εξορμήσεις για παρατηρήσεις, μαθητικοί διαγωνισμοί αστρονομίας κ.α, έχουν δώσει μια ποιοτική διάσταση που είκοσι χρόνια πριν φάνταζε αδιανόητη.

 

Το άρθρο αυτό, από το περιοδικό « Πτήση και Διάστημα » του οποίου η συμβολή στη διάδοση, ενημέρωση, θεμάτων σχετικών με την αστρονομία και την διαστημική ήταν πολύ μεγάλη, περιγράφει την πραγματικότητα εκείνης της περιόδου που ήταν ακριβώς έτσι και σε μερικές περιπτώσεις και χειρότερα. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζε κάποιος νέος που ήθελε να γίνει ερασιτέχνης αστρονόμος ήταν πολύ περισσότερα από τα θετικά στοιχεία που ευνοούσαν την ασχολία αυτή, και σχεδόν άλυτα.

Δε θα ήθελα να επεκταθώ πιο πολύ. Το στίγμα εκείνης της περιόδου δίνεται πολύ σωστά από τον φίλο Στέφανο Σοφολόγη και με καλύπτει πλήρως.

 

Αν και η ερασιτεχνική αστρονομία στην Ελλάδα έχει ακόμα μακρύ δρόμο να διανύσει, θεωρώ πως ζούμε σε μια περίοδο όπου το μέλλον της, ίσως για πρώτη φορά, φαντάζει λαμπρό!

 

 

 

Φιλικά, Θανάσης

[Dimitriskor]

Πασχουμε στην υποστηρηξη απο την πολιτεια,στο ομαδικο πνευμα και στην οργανωση.

 

" υποστήριξη από την πολιτεία" Γιατί από μόνοι μας δεν μπορούμε ??? .

 

“ομαδικό πνεύμα και στην οργάνωση “ Αυτό μάλιστα .

 

 

:. Οι πολιτικές σκοπιμότητες δεν ταλαιπωρούν σήμερα τους συλλόγους, ωστόσο το στοιχείο των προσωπικών φιλοδοξιών ή της αναζήτησης προσωπικής προβολής συναντάται που και που, εντός και εκτός συλλόγων...

 

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Αν σε καθε συλλογο η πολιτεια παραχωρουσε χωρο για γραφειο και ενα απομακρο ορεινο χωρο για παρατηρηση και εγκατασταση μονιμου εξοπλισμου,δεν θα ηταν ασχημα.

[Alexander]

Σίγουρα η λειτουργία του θερινών σχολείων αστρονομίας από την εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος Βόλου από το 1999 και στην Αθήνα ωθεί τα παιδιά στην περαιτέρω ενασχόληση με την αστρονομία με την άψογη οργάνωση τους.

Στην Αθήνα ... ουάου , αυτό δεν το ήξερα...

Χίλια ευχαριστώ για την πληροφορία

Ελπίζω ότι θα μου φανεί χρήσιμη

Πάντος είναι εξωφρενικό ότι όλα στηρίζονται στην Αστρονομική-Διαστημική εταιρία Βόλου κι το κράτος δεν χρηματοδοτεί τίποτα...

Ο κύριος ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ έχει δίκιο όταν λέει ότι πάσχουμε στην υποστηρηξη απο την πολιτεια κι δυστηχώς αυτό ισχύει κι σε άλλους σημαντικούς τομείς όπως το περιβάλον, σε αντίθεση με τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες...

[MARIA ARGYRIOU]

Κάτι που θα πρέπει να αναφέρουμε είναι και η συμμετοχή της χώρας στην Διεθνή Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής ύπο την ευθύνη της Εταιρείας Αστροονομίας και Διαστήματος Βόλου..Όντως κάνει πάρα πολλά πράγματα για την προώθηση της Αστρονομίας η Εταιρεία!!!

[Sotirios Bouzaras]

Αγαπητοί φίλοι,

 

Λυπάμαι που θα διαφωνήσω με όλους σας, αλλά για μένα (και για πολλούς άλλους φίλους) το άρθρο αυτό είναι ότι πιο αληθινό και διαχρονικό έχει γραφτεί για τους συλλόγους Ερ. Αστρονομίας στην Ελλάδα.

 

Επίσης θα παρακαλέσω να μη συγχέουμε τους όρους "Ερασιτεχνική Αστρονομία" και "Σύλλογος Ερασιτεχνικής Αστρονομίας". Το ότι υπάρχει κάποιος ανάλογος σύλλογος δε σημαίνει πως σίγουρα ασχολείται και με την Ερασιτεχνική Αστρονομία. Εξάλου αν δε κάνω λάθος και το άρθρο σε Συλλόγους Ερασιτεχνικής Αστρονομίας αναφέρεται... (που διάφορες κυρίες κόβουν τούρτες σε σχήμα Κρόνου κλπ)

 

Τέλος, μην κολλάτε στην λέξη "πολιτική", αυτό δε σημαίνει πως επειδή κάποιος δεν προσπαθεί να βγει Δήμαρχος από έναν σύλλογο Ερ. Αστρονομίας το φαινόμενο δεν υπάρχει. Υπάρχουν και οι προσωπικές πολιτικές και επιδιώξεις, υπάρχουν και οι "κλίκες" για διάφορα μικροσυμφέροντα. Αρρωστημένες δηλαδή συμπεριφορές που συναντάμε σχεδόν καθημερινά στη ζωή μας.

 

Το άρθρο αυτό, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, για μένα ισχύει ακόμη. Μάλιστα όταν πρωτοέπεσε στην αντίληψή μου (πριν κάτι μήνες) είχα την εντύπωση πως γράφτηκε τότε!

 

Δυστυχώς...