Αστρονομικές... Ειδήσεις

[Vagg]

χαχαχαχαχαχαχαχα καλο!

απαπαπα--δε θελω να το σκεφτομαι..δε θελω να απογοητευτω!

πιο καλαα προσγειωμενοι..ζωντανοι με τη..ποδαριλα εξω απο το σπιτι

[Alexander]

πηγη pathfinder.gr

Το Διάστημα μυρίζει, αναφέρουν αστροναύτες στον ISS

http://tech.pathfinder.gr/tech/769313.html

Ουάσινγκτον: Μια παράξενη, χαρακτηριστική μυρωδιά πλανάται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΙSS) όταν οι αστροναύτες επιστρέφουν από διαστημικούς περιπάτους, αναφέρει το πλήρωμα του πολυεθνικού τροχιακού συγκροτήματος.

 

«Όταν επιστρέφουν [από εξωτερικές εργασίες] υπάρχει πραγματικά η χαρακτηριστική μυρωδιά του Διαστήματος. Είναι κάτι που δεν έχω ξαναμυρίσει στο παρελθόν, αλλά δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Είναι από αυτά τα πράγματα που σου μένουν» δήλωσε ο Κέβιν Φορντ, πιλότος του διαστημικού λεωφορείου Discovery που επισκέπτεται τον ISS.

 

'λλοι αστροναύτες έχουν περιγράψει την οσμή του διαστήματος σαν κάτι που μυρίζει όπως το μπαρούτι ή το όζον, αναφέρει το Space.com.

 

Ασυνήθιστη πρέπει να είναι εξάλλου και η μυρωδιά της κουζίνας στον ISS. Μια ποικιλία φαγητών εξυπηρετεί τα διαφορετικά γούστα των Αμερικανών, των Ευρωπαίων και Ιαπώνων αστροναυτών, οπότε η ατμόσφαιρα είναι τουλάχιστον... κοσμοπολίτικη.

 

 

Αστροβοξ - ΠΩΣ ΜΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ?

Σχετικά με την είδηση πάντως θα ήθελα να σχολιάσω τον τίτλο , όπου αναφέρεται η λέξη "Διάστημα". Αυτός ο όρος είναι λανθασμένος καθώς αναφέρεται στην περιοχή του ηλιακού μας συστήματος ΕΞΩ από την ατμόσφαιρα της Γης , ενώ οι μυρωδιές αυτές βρίσκονται μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης και συγκεκριμένα στην Θερμόσφαιρα ! ! !

Δείτε εδώ και θα καταλάβετε : http://www.nasa.gov/audience/forstudents/9-12/features/912_liftoff_atm.html

http://science.nasa.gov/headlines/y2000/ast30may_1m.htm

http://en.wikipedia.org/wiki/Earth's_atmosphere

Μην ξεχνάτε ότι διάστημα είναι π.χ. ακόμα και στην τροχιά του Ποσειδώνα ! ! ! Έτσι πρόκειται για παραπλανητικό τίτλο που όπως είδαμε και σε ένα άλλο θέμα ( όπου ολόκληρο το σύμπαν , αυτό το συνονθύλευμα γαλαξιών κ.τ.λ. μύριζε "ψητη μπριζολα") μπορεί να οδηγήσει σε αψιμαχίες . Βέβαια για το προαναφερθέν θέμα η ταπεινή μου άποψη είναι να μην συγχέουμε την μυρωδιά της Θερμόσφαιρας της Γης με την μέση μυρωδιά όλου του γνωστού σύμπαντος .

Thermosphere : The International Space Station orbits in this layer, between 320 and 380 km (200 and 240 mi)

Kαι πως θα γινόταν αυτό?

Θεωρητικά ίσως γίνεται να μαζέψουμε κάποια από αυτά τα μόρια και όταν τα φέρουμε στην Γη να τα ελευθερώσουμε σε ένα κλειστό δωμάτιο και να προσπαθήσουμε να τα μυρίσουμε . Αν και μου φαίνεται λίγο αδύνατο να μυρίζαμε κάποια ιδιαίτερη μυρωδιά (τα μόρια του αέρα θα την έκαναν αμελητέα) . Σχετικά με την μέθοδο συλλογής μια ιδέα είναι να φτιάξουμε κάποιο δοχείο με ειδική βαλβίδα που ανοιγοκλείνει και να έχουμε αφαιρέσει όσο το δυνατό περισσότερο αέρα με σκοπό το εσωτερικό του δοχείου να πλησιάζει το κενό . Όταν βρισκόμασταν λοιπόν σε αυτήν την περιοχή που λέτε ότι υπάρχει η μυρωδιά (δηλαδή στα 400 το πολύ km από την επιφάνεια της Γης, για να μην ξεχνιόμαστε) θα ανοίγαμε την ειδική βαλβίδα και τα μόρια από αυτήν την περιοχή λόγο της διαφοράς πίεσης θα έμπαιναν στο δοχείο. Μετά θα κλείναμε την βαλβίδα και θα είχαμε έτοιμα το δείγμα μας.

 

Αυτές οι μυρωδιές βρίσκονται στην ατμόσφαιρα της Γης και όχι στο μακρινό διάστημα .

[Bi2L]

πηγη in.gr

Αποστολή εξετελέσθη

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1052094&lngDtrID=252

Επιστροφή στη Γη για το διαστημικό λεωφορείο Discovery

Με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η προσγείωση του διαστημικού λεωφορείου Discovery στην αεροπορική βάση Έντουαρντς της Καλιφόρνια.

 

Το λεωφορείο ολοκλήρωσε αποστολή 14 ημερών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου μετέφερε εφόδια και επιστημονικά όργανα.

 

Λόγω των κακών καιρικών συνθηκών είχε αποφασιστεί χθες να μην προσγειωθεί στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, στη Φλόριντα, όπως προέβλεπε ο αρχικός προγραμματισμός, αλλά στη Βάση Έντουαρντς, που είναι ο εναλλακτικός χώρος προσγείωσης των διαστημικών οχημάτων στις ΗΠΑ.

 

Το διαστημικό λεωφορείο κατά την πτήση της επιστροφής στη Γη, χρειάστηκε να αποφύγει ένα κομμάτι από διαστημικό σκουπίδι, όπως ανακοίνωσε η NASA.

 

 

 

 

 

πηγη in.gr

Συσκευή «αντιβαρύτητας»

Ποντίκια μετεωρίζονται έκπληκτα σε αμερικανικό εργαστήριo

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1051872&lngDtrID=252

Οι ερευνητές ενθουσιάστηκαν, τα πειραματόζωα όμως όχι. Σε μια προσπάθεια να μελετήσουν την επίδραση της έλλειψης βαρύτητας στον οργανισμό των θηλαστικών, επιστήμονες της NASA κατάφεραν να κρατήσουν ποντίκια αιωρούμενα στον αέρα.

 

«Στην αρχή δοκιμάσαμε με ένα ξύπνιο ποντίκι και δεν του άρεσε ιδιαίτερα -άρχισε να περιστρέφεται και αποπροσανατολίστηκε» σχολίασε στο Reuters ο Γιουανμίνγκ Λιου, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια.

 

Η εμπειρία ήταν λιγότερο τρομακτική όταν τα πειραματόζωα έλαβαν ηρεμιστικά.

 

Τα ποντίκια αιωρήθηκαν πάνω από έναν «προσομοιωτή έλλειψης βαρύτητας», μια συσκευή που λειτουργεί με έναν υπεραγώγιμο μαγνήτη, ο οποίος απωθεί τα μόρια νερού στο σώμα των ποντικών με το ισχυρό μαγνητικό πεδίο του.

 

Το πείραμα είχε στόχο να εξετάσει αν τα ποντίκια εμφανίζουν την απώλεια οστικής μάζας που πλήττει τους αστροναύτες έπειτα από παρατεταμένη παραμονή στο Διάστημα.

 

«Μπορούμε να προσομοιώσουμε παρόμοιες συνθήκες και να εξετάσουμε αν τα ποντίκια θα εμφανίζουν απώλεια οστικής μάζας. Αυτό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε περισσότερα για την απώλεια οστικής μάζας που μπορεί να συμβεί στους αστροναύτες» εξήγησε ο Δρ Λιου.

 

Στην επόμενη φάση των πειραμάτων, τα ποντίκια θα παραμείνουν μετέωρα στα κλουβιά τους για διάστημα μιας εβδομάδας ή και περισσότερο.

 

Οι ερευνητές βεβαιώθηκαν ότι τα πειραματόζωα συνηθίζουν τελικά την έλλειψη βαρύτητας και μπορούν να τρέφονται και να πίνουν νερό κανονικά ενώ αιωρούνται.

 

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Advances in Space Research.

 

 

 

 

 

πηγη in.gr

Εκτόξευση από το Τανεγκασίμα

Παρθενική αποστολή του ιαπωνικού μεταγωγικού στον ISS

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1051898&lngDtrID=252

Τρεις ημέρες αφότου αποχαιρέτισε το διαστημικό λεωφορείο Discovery, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) ετοιμάζεται να υποδεχθεί το πρώτο ιαπωνικό σκάφος ανεφοδιασμού, το οποίο εκτοξεύτηκε την Παρασκευή από το Διαστημικό Κέντρο του νησιού Τανεγκασίμα στη νότια Ιαπωνία.

 

 

Το μη επανδρωμένο σκάφος HTV μεταφέρει 4,5 τόνους φαγητού, αναλώσιμων και επιστημονικού υλικού, όπως σπόρους για την καλλιέργεια φυτών σε τροχιά. Δεν θα προσδεθεί στον σταθμό μόνο του, αλλά με τη βοήθεια του ρομποτικού βραχίονα Canadarm του ISS.

 

Το κυλινδρικό σκάφος, μήκους 10 μέτρων, θα φορτωθεί αργότερα με σκουπίδια και απόβλητα και θα καταστραφεί φλεγόμενο στη γήινη ατμόσφαιρα.

 

Κάθε σκάφος HTV κοστίζει 217 εκατ. δολάρια, ενώ η ανάπτυξη της τεχνολογίας κόστισε στην Ιαπωνία σχεδόν 750 εκατ. δολάρια, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

 

Το HTV μπορεί να μεταφέρει φορτίο πέντε τόνων, συγκριτικά με τους 7,5 τόνους του αντίστοιχου ευρωπαϊκού μεταγωγικού ATV και τους 2,5 τόνους του ρωσικού Progress, ανακοίνωσε η Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης.

 

Για την εκτόξευση της Παρασκευής χρησιμοποιήθηκε ο πύραυλος H-2B, ο οποίος επίσης πραγματοποιεί την παρθενική του αποστολή. Ο Η-2Β θα μπορεί τώρα να χρησιμοποιείται για εμπορικές εκτοξεύσεις δορυφόρων, ανακοίνωσε η Mitsubishi Heavy Industries που συνέβαλε στην ανάπτυξή του.

 

Η Ιαπωνία δεν διαθέτει σήμερα δικό της σκάφος για επανδρωμένες αποστολές, θα μπορούσε όμως να τροποποιήσει το HTV για τη μεταφορά πληρώματος.

 

H χώρα του ανατέλλοντος ηλίου ολοκλήρωσε φέτος την πρώτη της ρομποτική αποστολή στη Σελήνη και σχεδιάζει να στείλει ανθρώπους στο φεγγάρι γύρω στο 2020.

 

 

 

 

πηγη kathimerini.gr

Μια «ματιά» στις τεχνολογίες του αύριο

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_09/09/2009_296624

Μια «ματιά» στις τεχνολογίες του αύριο

Τεχνολογία ασύρματου ηλεκτρισμού, ολογράμματα, έξυπνα αυτοκίνητα, ασανσέρ προς το Διάστημα και πολλές άλλες τεχνολογικές εφαρμογές βρίσκονται στο μυαλό των επιστημόνων και στα εργαστήρια ερευνών και ανάπτυξης.

 

Κάθε χρόνο, δισεκατομμύρια δολάρια δίνονται σε ερευνητικά ιδρύματα και πανεπιστήμια για την ανάπτυξη «τεχνολογικών θαυμάτων» στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, της τηλεοπτικής μετάδοσης και εικόνας, και της ιατρικής.

 

Ενέργεια

 

Έξυπνοι μετρητές: Το φαινόμενο του θερμοκηπίου και η ρευστότητα των ενεργειακών τιμών ήταν το έναυσμα για την ανάπτυξη ειδικών ψηφιακών μέτρηση που μετρούν σε πραγματικό χρόνο την ενεργειακή κατανάλωση. Στη διάρκεια του έτους, η εταιρεία Southern California Edison Co. θα ξεκινήσει την εγκατάσταση 5,3 εκατομμυρίων τέτοιων συσκευών, σε νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις. Με τον τρόπο αυτό, οι καταναλωτές θα μπορούν να παρακολουθούν μέσω Ίντερνετ την κατανάλωση ρεύματος.

 

Ασύρματος ηλεκτρισμός: Ο ηλεκτρισμός που ταξιδεύει στον αέρα παρέχοντας ενέργεια σε φώτα, υπολογιστές και άλλες συσκευές δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας. Η WiTricity Corp., εταιρεία που προέκυψε από μια ερευνητική ομάδα του ΜΙΤ, πιστεύει ότι ήρθε η ώρα χειραφέτησης από τα καλώδια, δηλώνοντας ότι η ασύρματη τεχνολογία στη μετάδοση του ηλεκτρισμού θα είναι διαθέσιμη από το 2011.

 

Η εταιρεία έχει αναπτύξει σύστημα που επιτρέπει τη μεταφορά ηλεκτρικών φορτίων μεταξύ δύο πηγών με τη μορφή μαγνητικών κυμάτων, ακίνδυνων για την υγεία, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα της εταιρείας.

 

Μεταφορές

 

Εδώ και αρκετά χρόνια, τα αυτοκίνητα γίνονται όλο και πιο «έξυπνα», με τους ερευνητές να στοχεύουν στην παροχή καλύτερων, ταχύτερων πληροφοριών για την αποφυγή ατυχημάτων και προβλημάτων στην κυκλοφορία. Η σημαντικότερη προσπάθεια ακούει στο όνομα IntelliDrive, ένα πρόγραμμα προειδοποίησης και ενημέρωσης οδηγών που χρηματοδοτείται από το αμερικανικό υπουργείο Μεταφορών, που θα αρχίσει μάλιστα να εφαρμόζεται πιλοτικά στο Σαν Φρανσίσκο τον ερχόμενο μήνα.

 

Οι οδηγοί που θα συμμετέχουν στο πρόγραμμα θα λαμβάνουν στο κινητό τους τηλέφωνο προειδοποιητικά μηνύματα για την κυκλοφορία. Το πρόγραμμα θα συλλέγει τις πληροφορίες από διάφορες πηγές, τις οποίες θα μεταδίδει σε πραγματικό χρόνο, ενώ προς το παρόν, το λογισμικό θα μπορεί να φιλοξενηθεί μόνο στα κινητά που λειτουργούν με Windows Mobile.

 

Στις αεροπορικές μεταφορές, η NASA έχει επενδύσει 12,4 εκατομμύρια δολάρια σε ερευνητικά προγράμματα εταιρειών όπως η Boeing, η Lockheed Martin και η Northrop Grumman για να αναπτύξουν τα αεροσκάφη των επόμενων τριών γενεών, που θα μπορούσαν να πετούν το 2030-35.

 

Αντί να εστιάσουν στην κατασκευή μεγαλύτερων, ταχύτερων εμπορικών αεροσκαφών, οι προσπάθειες εστιάζονται στο σχεδιασμό περισσότερο αθόρυβων, λιγότερο ρυπογόνων και περισσότερο ενεργειακά αυτόνομων αεροσκαφών.

 

Ο ανελκυστήρας του διαστήματος: Και μόνο η σκέψη παραπέμπει όχι απλά σε επιστημονική φαντασία αλλά αγγίζει τη σφαίρα του παράλογου, ωστόσο, επιστήμονες στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ αναπτύσσουν ανθρακονήματα κατά πολύ ισχυρότερα από οποιοδήποτε άλλο υλικό κυκλοφορεί σήμερα, ώστε κάποιοι να πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή του απόλυτου ανελκυστήρα.

 

Το διαστημικό ασανσέρ θα λειτουργούσε μέσα σε ένα φουσκωτό σωλήνα ύψους 9 μιλίων, γεμάτο με ήλιο και άλλα αέρια. Η μεταφορά ανθρώπων και φορτίων στο διάστημα με αυτό τον τρόπο, σύμφωνα με υπολογισμούς, θα εξοικονομούσε τεράστια ποσά ενέργειας που σπαταλώνται σε κάθε εκτόξευση από πλατφόρμα, ενώ στο τέλος του σωλήνα, θα περίμεναν διαστημόπλοια για να παραλάβουν ανθρώπους και φορτία για το δεύτερο σκέλος του ταξιδιού.

 

Τηλεοράσεις

 

3-D TV: Οι μεγάλοι κατασκευαστές τηλεοράσεων φιλοδοξούν ότι οι εικόνες υψηλής ευκρίνειας και ειδικά ηλεκτρονικά γυαλιά θα καταστήσουν δυνατή την τρισδιάστατη εμπειρία στη δημοφιλέστερη οικιακή συσκευή. Στη Βρετανία μάλιστα, η δορυφορική τηλεόραση του Sky σκοπεύει να ξεκινήσει τρισδιάστατη υπηρεσία μέσα στο 2010. Ερώτημα παραμένει το κατά πόσο οι καταναλωτές είναι έτοιμοι να φορέσουν τα ειδικά γυαλιά για να παρακολουθήσουν μια ταινία σε τρεις διαστάσεις, ειδικά από τη στιγμή που, σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα, προκαλούν μέχρι και ναυτία σε όποιον τα φοράει.

 

Laser plasma: Με τη χρήση ενός πανίσχυρου, παλλόμενου laser, η εταιρεία Burton στην Ιαπωνία κατασκεύασε ένα σύστημα προβολής τρισδιάστατων εικόνα που αιωρούνται στο χώρο. Αν και ακόμη στα πρώτα βήματα ανάπτυξης της, η συγκεκριμένη τεχνολογία, οι ιθύνοντες της εταιρείας ελπίζουν σύντομα να παρουσιάσουν αποτελέσματα της δουλειάς τους.

 

Ιατρική

 

Ρομποτικά εργαλεία: Στο πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, οι γιατροί Ντμίτρι Ολεΐνικοφ και Σέιν Φερίτορ, ανέπτυξαν χειρουργικά όργανα τόσο μικρά, που μπορούν να εισέλθουν στο σώμα και να κατευθυνθούν από χειριστήριο. Μία πιθανή χρήση θα ήταν η αποστολή ενός τέτοιου οργάνου από το στόμα του ασθενή, μέσω του οισοφάγου στο στομάχι, όπου θα άνοιγε μία μικρή τρύπα προς το έντερο για να την αφαίρεση της σκωληκοειδίτιδας. Φως θα μπορούσε να παρέχει ένα δεύτερο μίνι-ρομπότ.

 

Στόχος της τεχνολογίας αυτής είναι να καταστήσει τις επεμβάσεις λιγότερο παρεμβατικές. Οι ερευνητές έχουν συγκεντρώσει μέχρι στιγμής ένα εκατομμύριο δολάρια για τη χρηματοδότηση των ερευνών τους, ενώ θέλουν ακόμη ώστε να μπορέσουν να κάνουν τα ρομπότ ακόμη μικρότερα και να ξεκινήσουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.

 

Σε ένα άλλο πεδίο, αυτό της νάνο-χειρουργικής, οι εξελίξεις θα μπορούσαν να αλλάξουν δραματικά τον τρόπο άσκησης της ιατρικής. Κεντρική ιδέα είναι η δυνατότητα επεμβάσεων με τέτοια ακρίβεια ώστε να επιτρέπεται η επέμβαση σε ένα μόριο ή κύτταρο. Πρόκειται για μια ιδέα που έχουν οραματιστεί πολλοί επιστήμονες στο παρελθόν, με στόχο την θεραπεία συγκεκριμένων κυττάρων, χωρίς να επηρεάζουν τα διπλανά υγιή κύτταρα.

 

 

 

πηγη kathimerini.gr

Κβαντική εμπλοκή» :

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_11/09/2009_296967

« Αμερικανός φυσικός παρουσιάζει «απίστευτη» θεωρία

Κβαντική «εμπλοκή» και «αμνησία» : όταν (αν) ο χρόνος «κάνει κύκλους» .

 

Η «κβαντική εμπλοκή», το μυστηριώδες φαινόμενο, σύμφωνα με το οποίο, κατά την κβαντομηχανική, δύο πράγματα σε απόσταση μεταξύ τους, μπορούν αυτόματα να αλληλεπιδρούν και να αλλάζουν ταυτόχρονα, ίσως πάει πολύ μακρύτερα - ή μάλλον πολύ πιο κοντά - από ό,τι φανταζόμαστε: στο ίδιο μας το κεφάλι, στη μνήμη και τη συνείδησή μας. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς ενός αμερικανού φυσικού του αμερικανικού πανεπιστημίου ΜΙΤ, όλοι μας βλέπουμε γύρω μας παράξενα πράγματα, όπως σπασμένα τζάμια που ξαφνικά αυτοεπιδιορθώνονται μόνα τους, σπασμένα αυγά που ξανασυναρμολογούνται ή φλιτζάνια καφέ που ξαφνικά ζεσταίνονται μόνα τους - απλώς δεν τα θυμόμαστε!

 

Ο εξωφρενικός αυτός ισχυρισμός έγινε με κάθε σοβαρότητα από τον φυσικό Λορέντσο Μακόνε και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό φυσικής «Physical Review Letters», σύμφωνα με τον «Γκάρντιαν» και το «New Scientist» . Όπως αναφέρει ο επιστήμονας, στην καθημερινότητα όλοι βιώνουμε υποκειμενικά το γνωστό «βέλος του χρόνου», δηλαδή αν ένας καφές κρυώσει ή ένα τζάμι σπάσει, η διαδικασία αυτή δεν μπορεί να αντιστραφεί χρονικά από μόνη της - εκτός κι επέμβουμε εμείς στη συνέχεια.

 

Τα καθημερινά φαινόμενα υπάγονται στο δεύτερο «νόμο της θερμοδυναμικής», που λέει ότι η «εντροπία», δηλαδή ο βαθμός αταξίας ενός κλειστού συστήματος ποτέ δεν μειώνεται, ούτε προς το μέλλον ούτε προς το παρελθόν. Το μυστήριο του «βέλους του χρόνου» είναι ότι η εντροπία (αταξία) αυξάνει μόνο προς το μέλλον, όπως ακριβώς η θερμότητα κινείται πάντα προς μια κατεύθυνση: από το πιο ζεστό αντικείμενο προς το πιο κρύο και όχι αντίστροφα.

 

Πιο απλά, όταν ένα τζάμι σπάσει (δηλαδή αυξηθεί η «αταξία» του, άρα και η συνολική εντροπία στο σύμπαν), δεν είναι δυνατό η ζημιά να αποκατασταθεί μόνη της, δηλαδή να μειωθεί η εντροπία (θα πρέπει αργότερα να έρθει ο τζαμάς και να καταβάλει νέα προσπάθεια, δηλαδή νέα ενέργεια, για να το φτιάξει). Αν, πάλι, ένα συμπιεσμένο αέριο διαχυθεί στην ατμόσφαιρα, δεν πρόκειται ξανά μόνο του να συμπιεστεί στο δοχείο όπου βρισκόταν πριν κοκ. Όσο πιο μεγάλη η εντροπία σε ένα σύστημα τόσο λιγότερη πληροφορία περιέχει.

 

Όμως ο νόμος της εντροπίας είναι ουσιαστικά στατιστικός και αφορά μεγάλους αριθμούς σωματιδίων (που απαρτίζουν το σπασμένο τζάμι, το διαφυγόν αέριο κ.λπ). Το πρόβλημα -και το μυστήριο- είναι ότι, σύμφωνα με τους φυσικούς, οι νόμοι που κυβερνούν τη συμπεριφορά των μεμονωμένων σωματιδίων δεν υπόκεινται ομοίως στο «βέλος του χρόνου», αλλά αντίθετα επιτρέπουν την αντιστροφή της κατεύθυνσης στον χρόνο. Θεωρητικά, αυτό θα σήμαινε ότι το σπασμένο τζάμι αυτομάτως παύει να είναι σπασμένο!

 

Σύμφωνα με τον Μακόνε, στην πραγματικότητα τέτοια γεγονότα που μειώνουν την αταξία και την εντροπία (ο καφές ξαναζεσταίνεται μόνος του, το τζάμι αυτοεπιδιορθώνεται αστραπιαία, το αέριο ξαναμπαίνει στο δοχείο κ.λπ.) συμβαίνουν συνεχώς γύρω μας, απλώς δεν μπορούμε να τα δούμε, επειδή η μνήμη του γεγονότος έχει διαγραφεί από τον εγκέφαλό μας «κατ' ανάγκην» . Ο Μακόνε τονίζει ότι οι μνήμες σχηματίζονται μεν, αλλά αμέσως διαγράφονται.

 

Όπως υποστηρίζει (χρησιμοποιώντας μαθηματικούς υπολογισμούς για να υποστηρίξει τη θέση του), όταν βλέπουμε γύρω μας, η μνήμη μας βρίσκεται σε μια «κβαντική εμπλοκή» με το περιβάλλον μας. Ο παρατηρητής (εμείς) που παρατηρεί ένα αντικείμενο και «εμπλέκεται» κβαντικά με αυτό, αυξάνει τις πληροφορίες που εισρέουν στον εγκέφαλό του, την ίδια στιγμή που μικραίνει η πληροφορία (και αυξάνεται η εντροπία) στο υπό παρατήρηση αντικείμενο. Όταν όμως «απεμπλεκόμαστε» από αυτό, αυτομάτως διαγράφεται η μνήμη του παρατηρητή, δηλαδή η δική μας.

 

Φυσικά, παρά τους θεωρητικούς συλλογισμούς του και τις μαθηματικές εξισώσεις του, ο Μακόνε δεν μπορεί να αποδείξει χειροπιαστά ότι όντως γύρω μας κάθε στιγμή συμβαίνουν τέτοια απίστευτα πράγματα και ότι όντως η φύση σε μεγάλη κλίμακα συμπεριφέρεται κβαντομηχανικά. Αυτό που δείχνει - ή προσπαθεί να δείξει- είναι ότι αν (και μόνο αν) τέτοια πράγματα συμβαίνουν, τότε δεν θα τα θυμόμαστε.

 

Από την πλευρά του, ο Μακόνε θεωρεί ότι πράγματι η φύση συμπεριφέρεται τόσο στο μικροεπίπεδο όσο και στο μακροεπίπεδο κβαντικά, επειδή τελικά το σύμπαν δεν είναι ενιαίο, αλλά αποτελεί ένα πολύ-σύμπαν αποτελούμενο από πολλά παράλληλα σύμπαντα, ένα για κάθε ξεχωριστή φυσική πραγματικότητα. Σε κάποια από αυτά τα σύμπαντα (που το μυαλό μας «διαγράφει» ), τα σπασμένα αυγά και τα σπασμένα τζάμια ξανακολλάνε μόνα τους. Αλλά, δυστυχώς, προς το παρόν τουλάχιστον, ούτε αυτό μπορεί να αποδειχτεί...

 

 

 

 

πηγη in.gr

Πλαγιά σαν σουρωτήρι

Στην Παταγονία το μεγαλύτερο πεδίο κρατήρων στη Γη

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1051087&lngDtrID=252

Η Αργεντινή μπορεί να υπερηφανεύεται για το μεγαλύτερο πεδίο πρόσκρουσης μετεωριτών στην επιφάνεια της Γης. Η ηφαιστειογενής «Πλαγιά του Διαβόλου» στην Παταγονία έχει έκταση 400 τετραγωνικών χιλιομέτρων και περιλαμβάνει τουλάχιστον 100 κρατήρες.

 

 

«Κάθε κρατήρας έχει διάμετρο από 100 έως 500 μέτρα και βάθος από 30 έως 50 μέτρα, καθιστώντας την [την περιοχή] το μεγαλύτερο πεδίο στον κόσμο όσον αγορά το μέγεθος των κρατήρων» δήλωσε στο Reuters ο Δρ Ροχέλιο Ασεβέδο, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Geomorphology.

 

Τα πρωτεία όσον αφορά τον αριθμό των κρατήρων διατηρεί το πεδίο του Σικότε-Ααλιν στη Σιβηρία, στο οποίο έχουν μετρηθεί 159 κρατήρες. Η Πλαγιά του Διαβόλου (ή Bajada del Diablo στα ισπανικά) έρχεται δεύτερη σε αριθμό κρατήρων, υπερέχει όμως ως προς το μέγεθός τους, εξηγεί ο Ασεβέδο.

 

Οι κρατήρες, ορατοί στο Google Earth, μοιάζουν με αυτούς που έχουν ανακαλυφθεί στη Σελήνη, τον Αρη και άλλα βραχώδη σώματα του Ηλιακού Συστήματος.

 

Όλοι τους δημιουργήθηκαν στη διάρκεια ενός κοσμικού βομβαρδισμού, πριν από 780 έως 130 χιλιάδες χρόνια, και διατηρήθηκαν μέχρι σήμερα στο άνυδρο και ακατοίκητο τοπίο.

 

Στην Αργεντινή βρίσκεται και ένα μικρότερο πεδίο κρατήρων, το Κάμπο ντε Σιέλο της επαρχίας Τσάκο.

 

Μόνο εννέα τέτοια πεδία έχουν ανακαλυφθεί σε όλη τη Γη.

Οι κρατήρες του Μπαχάντα ντελ Ντιάμπλο είναι ορατοί από το Διάστημα

 

 

 

 

πηγη pathfinder.gr

Χρονόμετρο για το Ηλιακό Σύστημα

http://news.pathfinder.gr/scitech/573755.html

Επιστήμονες βρήκαν έναν νέο τρόπο να χρονολογούν γεγονότα που συνέβησαν στις αρχές του Ηλιακού Συστήματος.

 

Οι επιστήμονες περιγράφουν στο επιστημονικό περιοδικό Science, πώς τα ραδιοϊσότοπα αλουμινίου μπορούν να χρονολογήσουν με ακρίβεια γεγονότα που συνέβησαν 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

 

Η μελέτη δείχνει ότι ο βαθμός εξασθένισης των ραδιοϊσοτόπων μπορεί να δώσει ακριβείς μετρήσεις του χρόνου εκείνης της περιόδου.

 

Πλέον, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα έχουν την ευκαιρία να δουν πώς σχηματίστηκε το Ηλιακό Σύστημα τα πρώτα 5 εκατομμύρια χρόνια της ύπαρξής του.

 

Οι επιστήμονες έδειξαν με ποιον τρόπο τα ραδιοϊσότοπα αλουμινίου ήταν ομοιόμορφα κατανεμημένα στην περιοχή όπου σχηματίστηκε το Ηλιακό Σύστημα.

 

Η σταθερή εξασθένιση των ισοτόπων στις αρχές του Ηλιακού Συστήματος, επιτρέπει στους επιστήμονες να τα χρησιμοποιήσουν ως ένα είδος ρολογιού για εκείνη την περίοδο.

 

Ένας από τους επιστήμονες, ο Γιόχαν Βιλνέβ, δήλωσε: «Μπορούμε πλέον να χρησιμοποιήσουμε τα ισότοπα για να μετρήσουμε την ηλικία των διαφόρων χονδρυλίων, τμήματα μετεωριτών, και να μάθουμε πολλά περισσότερα πράγματα για τις αρχές του Ηλιακού μας Συστήματος.»

 

Τα ευρήματα θα μπορέσουν να ρίξουν επίσης φως στην προέλευση των πλανητών.

 

Ο Φίλιπ Μπλαντ, από το Imperial College του Λονδίνου, περιέγραψε την έρευνα ως «μια πραγματικά καλή μελέτη.»

 

«Με τις εξαιρετικά ακριβείς μετρήσεις που δίνονται, θα μπορέσουν να χρονολογήσουν με μεγάλη ακρίβεια και τη στιγμή της δημιουργίας των χονδρυλίων,» πρόσθεσε ο ίδιος.

 

«Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι έδειξαν πως αυτά τα δομικά τμήματα των αστεροειδών και πιθανόν και των πλανητών, σχηματίστηκαν σε μία μεγάλη περίοδο δύο ή τριών εκατομμυρίων ετών.»

[Alexander]

Πηγή : NASA :

Στις 9 Οκτωβρίου στις 11.00 UTC συσκευή του LCROSS (που εκτοξεύθηκε στις 18 Ιουνίου μαζί με το LRO ) θα κτυπήσει στον Κρατήρα Cabeus A και από τα υλικά που θα σηκωθούν από την επιφάνεια θα ερευνηθεί αν υπάρχει νερό

(σε στερεά μορφή) σε αυτήν την περιοχή της Σελήνης η οποία επιλέχτηκε την Τετάρτη που μας πέρασε . Η σύγκρουση θα είναι ορατή από την Γη, και επίγεια παρατηρητήρια θα την μελετήσουν . Επίσης θα την παρατηρήσουν τα Hubble S.T. , Odin , GeoEye , EO-1 που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας και το LRO που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

Στην καλύτερη περίπτωση (ώρα και σημείο πάνω στην Γη) ίσως φτάσει μέχρι και magnitude 6-9 αλλά γενικά θα είναι ορατή από τηλεσκόπια 10 ίσως και 12 ιντσών και πάνω http://lcross.arc.nasa.gov/observation/amateur.htm , το γενικό site με την αντίστροφή μέτρηση για την αποστολή :

http://www.nasa.gov/mission_pages/LCROSS/main/index.html .

(Νομίζω ότι τότε εμείς θα έχουμε καταμεσήμερο και η σύγκρουση θα είναι μόνο για κάποια λεπτά άρα δεν θα το δούμε)

Επίσης δείτε εδώ το επίσημο βίντεο με την διαδικασία επιλογής της περιοχής :

[Vagg]

πιστευω θα ειναι φοβερο...τωρα σιγουρα πολυ δυσκολα απο τι λες να το διακρινουμε αφου θα ειναι και η ωρα δυσκολη(μεσημερι) και θα διαρκεσει πολυ λιγο..

[nansy]

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο...Αλλά αμα χτυπήσει σε κρατήρα θα συγκρούστει σωστα??Αρα θα καταστράφει..Πάντως κρίμα που δεν θα εναι ορατό από Ελλάδα..

[Bi2L]

πηγη ehtnos.gr

Δύο γαλαξίες σε... τροχιά συγχώνευσης

Σε τρία δισεκατομμύρια χρόνια υπολογίζεται η «συνάντησή» μας με την Ανδρομέδα, που θα σχηματίσει έναν νέο γιγάντιο ελλειπτικό γαλαξία

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&pubid=6000881

Παρόλο που μοιάζει ήρεμος, όπως κι όλα όσα φαίνονται στον ουρανό, εντούτοις ο γειτονικός μας γαλαξίας της Aνδρομέδας αποδείχτηκε πρόσφατα ότι είναι ιδιαίτερα βίαιος.

 

H διαπίστωση αυτή ανακοινώθηκε από μία ομάδα αστρονόμων του Πανεπιστημίου του Kέιμπριτζ οι οποίοι εντόπισαν στα περίχωρα του γαλαξία της Aνδρομέδας ροές αστρικών συγκεντρώσεων που φαίνονται ότι είναι αποτέλεσμα των κανιβαλικών του ορέξεων.

 

Mε άλλα λόγια, ο γαλαξίας της Aνδρομέδας, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 2,5 περίπου εκατομμυρίων ετών φωτός, έχει αρχίσει, εκατομμύρια χρόνια τώρα, και συνεχίζει, ένα «τρικούβερτο φαγοπότι» με θύματα μικρότερους γαλαξίες που βρίσκονται στα προάστιά του. Oπως είναι γνωστό, ο γαλαξίας της Aνδρομέδας είναι ο μεγαλύτερος γαλαξίας της Tοπικής μας Oμάδας γαλαξιών, η οποία αποτελείται από περίπου τριάντα γαλαξίες, εκ των οποίων ο δικός μας και ο γαλαξίας της Aνδρομέδας είναι οι μεγαλύτεροι.

 

 

Το επόμενο «θύμα»

Eνας άλλος μεγάλος σχετικά γαλαξίας, ο M33 στον αστερισμό του Tριγώνου, φαίνεται ότι θα είναι το επόμενο θύμα των ορέξεών του, αφού βρίσκεται στην άμεση γειτονιά του.

 

Στο μέλλον, μάλιστα, σε περίπου τρία δισεκατομμύρια χρόνια, οι ενοποιημένοι πλέον γαλαξίες, της Aνδρομέδας και του Tριγώνου, πρόκειται να συγκρουστούν και να ενοποιηθούν και με τον δικό μας. Hδη οι γαλαξίες αυτοί καλπάζουν προς το μέρος μας με ταχύτητα με ταχύτητα 500.000 χιλιομέτρων την ώρα.

 

Aφού λοιπόν πλησιάζουμε ο ένας τον άλλον αυτό σημαίνει ότι κάποτε στο μέλλον οι δυο γαλαξίες, ο δικός μας και ο γαλαξίας της Aνδρομέδας, πρόκειται αναπόφευκτα και απαρέγκλιτα να συγκρουστούν (σε περίπου τρία δισεκατομμύρια χρόνια).

 

H τιτάνια αυτή σύγκρουση όμως, στα αρχικά τουλάχιστον στάδια, δεν πρόκειται να είναι μετωπική. Oι δύο γαλαξίες θα προσπεράσουν ο ένας τον άλλο, διαταράσσοντας φυσικά την όλη τους δομή από τις τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις που θα υφίστανται.

 

Πενήντα εκατομμύρια χρόνια μετά την πρώτη επαφή, ο γαλαξίας της Aνδρομέδας θα επανακάμψει προς το μέρος μας με κατεύθυνση το κέντρο του Γαλαξία μας όπου θα φτάσει σε άλλα τόσα χρόνια.

 

Tελικά οι δύο γαλαξίες θα ενσωματωθούν ο ένας στον άλλο σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια.

 

Tην εποχή εκείνη ο νέος γαλαξίας που θα έχει δημιουργηθεί θα περιλαμβάνει όλα τα υλικά από τα οποία αποτελούνταν οι προγεννήτορές του, ενώ η μορφή του θα έχει αλλάξει και από σπειροειδής θα έχει μετατραπεί σ’ έναν τεράστιο ελλειπτικό γαλαξία.

 

Συχνό φαινόμενο οι γαλαξιακές συγκρούσεις

Oι αστρονόμοι έχουν σήμερα συγκεντρώσει αρκετά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι γαλαξιακές συγκρούσεις είναι διαδικασίες που διαρκούν δισεκατομμύρια χρόνια, συμβαίνουν πιο συχνά απ’ ό,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα, ενώ το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από τα μεγέθη των συγκρουόμενων γαλαξιών και τις αποστάσεις μεταξύ τους.

 

Oι μικρότεροι γαλαξίες καταβροχθίζονται συνήθως από τους μεγαλύτερους. Στις περιπτώσεις ισορροπίας δυνάμεων οι δύο γαλαξίες ενώνονται σχηματίζοντας έναν ελλειπτικό γαλαξία, διαφορετικά επικρατεί συνήθως το σχήμα και η δομή του μεγαλύτερου. Δεκάδες τέτοιες στενές επαφές έχουν καταγραφεί από τα μεγάλα τηλεσκόπιά μας.

 

Στο παρελθόν, όταν οι γαλαξίες ήταν μικρότεροι και οι αποστάσεις μεταξύ τους πολύ πιο μικρές, τέτοιου είδους συγκρούσεις ήταν κάτι το συνηθισμένο. Oρισμένες άλλες φωτογραφίες που έχουμε πάρει μάς δείχνουν τους γαλαξίες όπως ήταν πριν από δέκα δισεκατομμύρια χρόνια κι έτσι μας αποκαλύπτουν την ύπαρξη χιλιάδων παρόμοιων συγκρούσεων στο παρελθόν. Tην εποχή εκείνη οι γαλαξίες ήταν πολύ μικρότεροι και οι μέσες αποστάσεις μεταξύ τους πολύ πιο μικρές. Eτσι οι γαλαξιακές

 

συγκρούσεις ήταν κάτι το συνηθισμένο. Φυσικά, οι απόμακρες αυτές συγκρούσεις είναι πάρα πολύ αχνές και πολύ μικρές για να διαπιστωθούν οι λεπτομέρειες των διαδικασιών που συμβαίνουν εκεί. Aλλά οι μελέτες των λιγότερο συνηθισμένων κοντινών μας γαλαξιακών συγκρούσεων, μας αποκαλύπτουν ότι οι ίδιες αυτές διαδικασίες συνέβαιναν στο παρελθόν με μεγαλύτερη συχνότητα.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&pubid=6000881

 

 

 

 

 

 

πηγη kathimerini.gr

Νέοι «παίκτες» στο Διάστημα

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_14/09/2009_297413

Για δυναμική προέκταση στο Διάστημα ετοιμάζονται Κίνα και Μ. Βρετανία.

 

 

 

Στον αγώνα για την επικράτηση στο Διάστημα ετοιμάζονται να ριχτούν δυναμικά η Κίνα και η Μ. Βρετανία, η πρώτη ξεκινώντας τις εργασίες για την κατασκευή του τετάρτου διαστημοδρομίου της και η δεύτερη εξετάζοντας σοβαρά το ενδεχόμενο ίδρυσης μίας αμιγώς βρετανικής διαστημικής υπηρεσίας.

 

Κίνα

 

Οι εργασίες στο νησί Χαϊνάν, όπου το Κέντρο Εκτόξευσης Διαστημικών Δορυφόρων Ουεντσάνγκ θα ξεκινήσει τη λειτουργία του το 2013, ξεκίνησαν τη Δευτέρα. Το εν λόγω κέντρο θα αποτελέσει την πρώτη παράκτια εγκατάσταση εκτόξευσης διαστημικών οχημάτων της χώρας.

 

Την τελετή έναρξης των εργασιών παρακολούθησαν δύο από τους πλέον «ισχυρούς άνδρες» του κινεζικού διαστημικού προγράμματος, ο Τσανγκ Ουανκουάν, μέλος της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής και ο Τσεν Κιουφά, επικεφαλής της Κρατικής Επιτροπής Επιστήμης, Τεχνολογίας και Αμυντικής Βιομηχανίας. Το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα ελέγχεται από τις ένοπλες δυνάμεις.

 

Ειδική μέριμνα κατά την κατασκευή του διαστημοδρομίου δίνεται στη δημιουργία επαρκούς υποδομής ώστε να υποστηρίζεται ο νέος κινεζικός διαστημικός πύραυλος, Long March (Μακρά Πορεία) CZ-5, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα μεταφοράς μεγαλύτερων φορτίων και το 2014 (έτος για το οποίο έχει προγραμματιστεί η παρθενική του πτήση) θα αναλάβει καθήκοντα ως το βασικό μέσον της διαστημικής υπηρεσίας της Κίνας.

 

Η Κίνα αποτελεί την τρίτη χώρα που έχει στείλει άνθρωπο στο Διάστημα (μετά τη Ρωσία- πρώην ΕΣΣΔ- και τις ΗΠΑ), καθώς η διαστημική της υπηρεσία ολοκλήρωσε με επιτυχία την πρώτη της επανδρωμένη αποστολή το 2003. Στα μελλοντικά σχέδια του κινεζικού διαστημικού προγράμματος συμπεριλαμβάνεται η κατασκευή ενός διαστημικού σταθμού.

 

Μεγάλη Βρετανία

 

 

«Το χρονόμετρο μετράει αντίστροφα» για την ίδρυση μίας βρετανικής διαστημικής υπηρεσίας, σύμφωνα με το Σερ Μάρτιν Σουήτινγκ, πρόεδρο της Surrey Satellite Technology Ltd και έναν από τους βασικούς συντελεστές μίας έρευνας η οποία εξετάζει το ρόλο της Μ. Βρετανίας στο διάστημα.

 

Την έρευνα έχει αναλάβει μία ειδική επιτροπή, η Innovation and Growth Team Study on Space (IGT- Ομάδα Εξέτασης Πρωτοπορίας και Ανάπτυξης στο Διάστημα) και το τελικό της πόρισμα θα καθορίσει τις προοπτικές που εμπεριέχει για τη βρετανική οικονομία μία ενδεχόμενη προέκταση στο διάστημα, μέσω της ίδρυσης διαστημικής υπηρεσίας.

 

Ωστόσο, ο Σερ Μάρτιν θεωρεί πως το θέμα «μιλάει από μόνο του», καθώς είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο.

 

«Το διάστημα αποτελεί έναν από τους πυλώνες πάνω στους οποίους στέκεται η σημερινή κοινωνία εδώ και μία δεκαετία. Τώρα είναι η ώρα για μία ενδελεχή εξέταση του ρόλου του…φανταστείτε να 'κλείναμε' το διάστημα για μία ημέρα. Όλα όσα θεωρούμε ως δεδομένα στην καθημερινή μας ζωή θα σταματούσαν απότομα» είπε σχετικά.

 

Επίσης, ο Σερ Μάρτιν ανέφερε πως πρόκειται για μία πολλά υποσχόμενη επένδυση για τη βρετανική οικονομία.

 

«Ο προϋπολογισμός για διαστημικές δραστηριότητες είναι της τάξης των 180 εκατομμυρίων λιρών ανά έτος, και συνεισφέρει 3 δισεκατομμύρια στη βρετανική οικονομία» είπε, εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του για αυτό που θεωρεί ως μη εκμετάλλευση ενός εν δυνάμει εξαιρετικά προσοδοφόρου χώρου.

 

Στη Μ. Βρετανία οι διαστημικές δραστηριότητες συντονίζονται από το Βρετανικό Εθνικό Διαστημικό Κέντρο, το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί μία πλήρη διαστημική υπηρεσία.

 

Ο Σερ Μάρτιν κάνει λόγο για τον κίνδυνο που διατρέχει η Μ. Βρετανία να μείνει πίσω στον ανανεωμένο «αγώνα για την κατάκτηση του διαστήματος».

 

«Τα προγράμματα άλλων χωρών που έχουν φτάσει στο διάστημα, όπως η Κίνα και η Ινδία, είναι συναρπαστικά και φιλόδοξα…δεν πρόκειται απλά για επιστημονική έρευνα και επανδρωμένες πτήσεις, αλλά και για πολλές εφαρμογές στις επικοινωνίες, την τηλεϊατρική, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, το περιβάλλον, τη μόλυνση και άλλα πολλά» είπε, συμπληρώνοντας πως όσες χώρες έχουν αυξήσει τις διαστημικές τους δραστηριότητες, έχουν ανακαλύψει πως λειτουργούν τονωτικά για τις οικονομίες τους- ακόμη και «μικροί παίκτες», όπως η Αλγερία και η Νιγηρία, οι οποίες έχουν ιδρύσει εξειδικευμένες διαστημικές υπηρεσίες.

 

Το πλέον φιλόδοξο διαστημικό πρόγραμμα της Μ. Βρετανίας τα τελευταία χρόνια άκουγε στο όνομα MoonLITE και αποτελούσε μία μη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη, μέσα στους σκοπούς του οποίου συμπεριλαμβανόταν η εξέταση του ενδεχομένου τοποθέτησης δορυφόρων δικτύων κινητής τηλεφωνίας και GPS γύρω από αυτήν - ωστόσο, «πάγωσε» λόγω της οικονομικής κρίσης.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_14/09/2009_297413

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Η NASA θα βομβαρδίσει τη Σελήνη!

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&pubid=6796906

Βομβαρδίζοντας τη Σελήνη θα προσπαθήσουν οι επιστήμονες της NASA να διαπιστώσουν αν ο πλανήτης αποτελεί φιλόξενο μέρος για τον άνθρωπο.

 

Σε μία προσπάθεια ανεύρεσης νερού, το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος LCROSS (Lunar Crater Observation and Sensing Satellite) θα «σημαδέψει» την Παρασκευή έναν από τους κρατήρες που βρίσκονται κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης.

 

Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι η βροχή κομητών πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης για δισεκατομμύρια χρόνια μετέφερε μικρές ποσότητες νερού στην άνυδρη Σελήνη.

 

Πρόσκρουση

Κατά την πρόσκρουση, η μεγαλύτερη ποσότητα νερού που περιέχεται στους κομήτες εξαφανίζεται, ωστόσο εφόσον έχουν παραμείνει κάποια ίχνη στα βάθη των κρατήρων, αυτές οι σκιερές περιοχές θα έχουν λειτουργήσει ως καταψύκτες διατηρώντας το νερό σε μορφή πάγου για πολύ μεγάλο διάστημα.

 

Μάλιστα ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να βρεθούν δισεκατομμύρια τόνοι πάγου κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης, ενώ άλλοι επιμένουν ότι δεν υπάρχει ίχνος νερού. Ο ιστορικός βομβαρδισμός της Σελήνης θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή στις 14.30 (ώρα Ελλάδος).

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&pubid=6796906

 

 

 

 

 

 

 

 

physics4u.gr

http://www.physics4u.gr/blog/

 

 

Δοκιμάστηκε ο πιο ισχυρός μέχρι τώρα πύραυλος ιόντων που μπορεί να φτάσει σε 39 ημέρες στον Άρη -

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1002

 

 

Τα νετρίνα που εκπέμπουν τα σουπερνόβα είναι ένδειξη των κυμάτων βαρύτητας -

http://www.physics4u.gr/blog/?p=984

 

 

Ένα αόρατο χέρι πάνω στην αόρατη σκοτεινή ύλη

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1004

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Πυρηνική μπαταρία σε μέγεθος νομίσματος

Μια σημαντική καινοτομία υλοποίησαν αμερικανοί ερευνητές, οι οποίοι δημιούργησαν μια "πυρηνική" μπαταρία, μεγέθους μόνο όσο ένα νόμισμα, η οποία παράγει ενέργεια από την αποσύνθεση των ραδιοϊσοτόπων

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&pubid=6868817

Μια σημαντική καινοτομία υλοποίησαν αμερικανοί ερευνητές, οι οποίοι δημιούργησαν μια "πυρηνική" μπαταρία, μεγέθους μόνο όσο ένα νόμισμα, η οποία παράγει ενέργεια από την αποσύνθεση των ραδιοϊσοτόπων. Μια τέτοια μπαταρία διαθέτει ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερο ηλεκτρικό φορτίο σε σχέση με μια κοινή μπαταρία ίδιου μεγέθους.

Καθώς οι ραδιενεργές ουσίες αποσυντίθενται αργά, απελευθερώνουν φορτισμένα σωματίδια που δημιουργούν ηλεκτρικό ρεύμα. Υπάρχουν ήδη "πυρηνικές" μπαταρίες που χρησιμοποιούνται σε στρατιωτικές και αεροδιαστημικές εφαρμογές, αλλά μέχρι τώρα ήσαν πολύ μεγαλύτερες σε διαστάσεις, ενώ η νέα μπαταρία είναι μικροσκοπική.

 

Η ανακάλυψη έγινε από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Μισούρι, υπό τον καθηγητή ηλεκτρικής μηχανολογίας Τζάε Γουάν Κουόν, σύμφωνα με το BBC. Οι μικρές πυρηνικές μπαταρίες μπορούν να έχουν σωρεία εφαρμογών στο μέλλον, καθώς θα μπορούν να παρέχουν ενέργεια σε μια μεγάλη γκάμα συσκευών για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (εκατοντάδων ετών ή και περισσότερο!). Θεωρούνται, μεταξύ άλλων, κλασική λύση για τις μελλοντικές πτήσεις διαστημοπλοίων πέρα από τη Σελήνη.

 

Η νέα αμερικανική μπαταρία χρησιμοποιεί, για πρώτη φορά, έναν υγρό (και όχι στερεό, όπως συνήθως) ημιαγωγό, ο οποίος "συλλαμβάνει" και αξιοποιεί τα σωματίδια που απελευθερώνονται λόγω της ραδιενεργού αποσύνθεσης. Οι ερευνητές ήδη εργάζονται για να αυξήσουν την αποδοτικότητά τους, αλλά επίσης να μικρύνουν και άλλο τις πυρηνικές μπαταρίες, με στόχο να γίνουν πιο λεπτές και από μια ανθρώπινη τρίχα.

 

Οι πυρηνικές μπαταρίες, σύμφωνα με τους ερευνητές, παρά την χρήση ραδιενεργών υλικών, θεωρούνται ασφαλείς, υπό κανονικές συνθήκες χρήσης. "Οι άνθρωποι ακούνε τη λέξη 'πυρηνική' και σκέφτονται κάτι επικίνδυνο. Όμως οι πηγές πυρηνικής ενέργειας ήδη χρησιμοποιούνται με ασφάλεια για την τροφοδότηση μιας ποικιλίας συσκευών, όπως οι βηματοδότες, οι δορυφόροι, τα υποβρύχια συστήματα κ.α.", δήλωσε ο δρ Τζάε.

 

 

 

πηγη in.gr

Μιόνια και λέιζερ

Πείραμα Φυσικής θα μετατρέψει το Παρίσι σε «κοσμική όπερα»

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1061775&lngDtrID=252

Ένα πρωτότυπο πείραμα που πραγματοποιεί από το Σάββατο και για μια εβδομάδα το Παρατηρητήριο του Παρισιού συνδυάζει τη Φυσική με την οπτική ψυχαγωγία:

 

Μια δέσμη λέιζερ θα φωτίζει τον ουρανό της πόλης κάθε φορά που ένας ανιχνευτής καταγράφει την άφιξη ενός υποατομικού σωματιδίου από την ανώτερη ατμόσφαιρα.

 

Η «κοσμική όπερα», όπως ονομάστηκε το πείραμα, έχει στόχο να ενημερώσει το κοινό για τα υποατομικά σωματίδια και να αποτίσει φόρο τιμής στον Γερμανό φυσικό Τίοντορ Γουλφ, ο οποίος ανέβηκε στην κορυφή του πύργου του Αϊφελ το 1910 για να μελετήσει την κοσμική ακτινοβολία.

 

Ο ανιχνευτής που εγκαταστάθηκε στη στέγη του Πύργου Μονπαρνάς καταγράφει μιόνια, στοιχειώδη υποατομικά σωματίδια που παράγονται από την σύγκρουση πρωτονίων της κοσμικής ακτινοβολίας με μόρια αέρα στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.

 

Κάθε φορά που ανιχνεύεται ένα μιόνιο, μια ακτίνα λέιζερ θα εκπέμπεται από το Παρατηρητήριο του Παρισιού και θα φωτίζει τον ουρανό πάνω από την περιοχή του Καρτιέ Λατέν, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

 

 

 

 

 

πηγη kathimerini.gr

Εξελίξεις στο δρόμο προς το Διάστημα

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_09/10/2009_301395

Ρωσικά και αμερικανικά σχέδια για Σελήνη και Αφροδίτη.

Νέα δύναμη φαίνονται να αποκτούν ΗΠΑ και Ρωσία στην πορεία για την κατάκτηση του Διαστήματος, καθώς καταστρώνουν σχέδια για επιστροφές στη Σελήνη και στην Αφροδίτη αντίστοιχα.

 

Ξεκινώντας από τη NASA: η αμερικανική διαστημική υπηρεσία σχεδίασε και εξετέλεσε αυτό που, στην πυγμαχική ορολογία, λέγεται «one-two» : μία ακολουθία δεξιού-αριστερού ντιρέκτ. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκε ένα ήδη χρησιμοποιημένο διαστημόπλοιο, το οποίο συνετρίβη κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης. Στη συνέχεια λήφθηκαν δείγματα από τις ποσότητες σεληνιακής σκόνης που σηκώθηκαν, με απώτερο στόχο την επιβεβαίωση της θεωρίας πως, κάτω από την επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου, υπάρχουν ποσότητες πάγου.

 

Η συντριβή έγινε σε «δύο δόσεις» (τα δύο προαναφερθέντα…ντιρέκτ): πρώτα συνετρίβη ο προωθητικός πύραυλος (που έχει αποκολληθεί από το σκάφος) και στη συνέχεια το σκάφος (ονόματι LCROSS- Lunar Crater Observation and Sensing Satellite) ακολούθησε, τράβηξε φωτογραφίες, αναζητώντας ίχνη πάγου και στη συνέχεια τσακίστηκε με τη σειρά του στη Σελήνη. Εντός μίας ώρας, η NASA θα είναι σε θέση να αντιληφθεί εάν υπάρχει νερό ανάμεσα στις σκόνες.

 

Η ταχύτητα πρόσκρουσης των δύο σκαφών: 9.000 χιλιόμετρα ανά ώρα, κάτι παραπάνω από 7 φορές η ταχύτητα του ήχου. Η ισχύς της συντριβής άγγιξε αυτήν που θα προκαλούσαν 1,5 τόνοι ΤΝΤ, ενώ ο κρατήρας εκτιμάται ότι έχει το μέγεθος μίας πισίνας ολυμπιακών διαστάσεων.

 

Τηλεσκόπια από όλο τον κόσμο είναι στραμμένα προς το φεγγάρι, καθώς και το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

 

Η ρωσική πλευρά, από την άλλη, σχεδιάζει να «επιστρέψει» στην Αφροδίτη: ο πλανήτης που, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου αποτελούσε τον «αγαπημένο εξερευνητικό προορισμό» της Σοβιετικής Ένωσης, θα δεχτεί ξανά την επίσκεψη ρωσικών μη επανδρωμένων σκαφών, όπως ανακοινώθηκε σε συνδιάσκεψη που διοργανώθηκε από το ινστιτούτο διαστημικών ερευνών ΙΚΙ, το οποίο εδρεύει στη Μόσχα.

 

«Σκοπός αυτής της συνδιάσκεψης είναι να συνδυάσουμε τις ιδέες μας, καθώς και τις ιδέες των Ευρωπαίων επιστημόνων για να προσδιορίσουμε ποιες είναι οι καλύτερες για αυτό το πρόγραμμα» είπε ο Όλεγκ Κοραμπλέβ, ο οποίος και είναι επικεφαλής του προγράμματος επιστροφής στην Αφροδίτη.

 

Ο πλανήτης είναι ένας από τους πλέον αφιλόξενους του ηλιακού συστήματος, εξαιτίας των εξαιρετικά υψηλής τοξικότητας νεφών που καλύπτουν την επιφάνειά του.

 

 

 

πηγη focusmag.gr

Δορυφόρος ξεκινά την καταγραφή της γήινης βαρύτητας

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=416493

Το ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος Goce ξεκινά αυτή την εβδομάδα τη λεπτομερή χαρτογράφηση του βαρυτικού πεδίου του πλανήτη μας.

 

Το Goce που τέθηκε σε τροχιά από το Κοσμοδρόμιο Πλέσετσκ στη βορειοδυτική Ρωσία τον Μάρτιο, μπορεί να ανιχνεύει τις ανεπαίσθητες διακυμάνσεις στη βαρυτική έλξη της Γης από ύψος 225 χλμ.

 

Ο χάρτης θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την κίνηση των ωκεανών, ενώ θα είναι σε θέση να προσδιορίσουν ακριβώς οποιοδήποτε ύψος οπουδήποτε στον πλανήτη.

 

Αν και σε τροχιά από τον Μάρτιο, οι επιστήμονες έπρεπε να περιμένουν μέχρι τώρα για τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να ξεκινήσει τη συλλογή πληροφοριών. «Η δυνατότητα να πετάει χαμηλά είναι πολύ καλή για τις μετρήσεις και η δραστηριότητα του Ήλιου αυτή τη στιγμή είναι τόσο χαμηλή, ώστε μπορούμε να πετάξουμε ακόμη χαμηλότερα απ’ όσο περιμέναμε. Αυτό θα μας δώσει ακόμη καλύτερο σήμα», δήλωσε στο BBC ο Dr Volker Liebig, διευθυντής της ESA στην παρατήρηση της Γης.

 

Υπάρχει η ευρέως διαδεδομένη παρεξήγηση ότι η έλξη της Γης είναι ίδια σε όλα τα σημεία της. Ωστόσο, στην πραγματικότητα διαφοροποιείται ελαφρά από μέρος σε μέρος. Αυτό συμβαίνει διότι ο πλανήτης δεν είναι τέλεια σφαίρα, καθώς είναι πιο επίπεδος στους πόλους. Επιπλέον, τα εσωτερικά στρώματά του δεν αποτελούνται από ομοιογενή πετρώματα, με κάποιες περιοχές να έχουν μεγαλύτερη πυκνότητα από κάποιες άλλες.

 

Αν και οι διακυμάνσεις στο βαρυτικό πεδίο είναι πολύ μικρές, επηρεάζουν σημαντικά πολλά από τα γήινα συστήματα.

 

Χωρίς να γνωρίζουν πώς η βαρύτητα κινεί το νερό από ένα σημείο σε κάποιο άλλο, οι επιστήμονες δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως τα ωκεάνια ρεύματα. Επιπλέον, χωρίς να γνωρίζουν πώς η βαρύτητα τροποποιεί το επίπεδο της θάλασσας ανά περιοχή, δεν είναι σε θέση να συγκρίνουν σωστά το ύψος των βουνών.

 

Τα δεδομένα που θα συλλέξει το Goce, θα δώσουν ακριβείς απαντήσεις σε αυτά τα κρίσιμα περιβαλλοντολογικά ζητήματα.

 

 

 

πηγη physics4u

Συνετρίβη ο δορυφόρος LCROSS στη Σελήνη με σκοπό να εντοπίσει ίχνη νερού στους πόλους της

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1013

ήμερα Παρασκευή το σκάφος LCROSS της NASA βομβάρδισε την επιφάνεια της Σελήνης, το φυσικό δορυφόρο της Γης. Το σκάφος LCROSS αποτελείται από δύο ξεχωριστά τμήματα: αφενός τον προωθητικό πύραυλο Κένταυρο, ο οποίος κτύπησε στις 2.33 μέσα σε έναν κρατήρα στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. Και αφετέρου μια συσκευή με διάφορα όργανα, η οποία αφού ανέλυσε τα συντρίμμια της πρώτης πρόσκρουσης (του Κενταύρου) στη συνέχεια επιχείρησε μια δεύτερη σύγκρουση με το φεγγάρι, στις 2.39 μμ ώρα Ελλάδος, ανάμεσα στο σύννεφο της σκόνης της πρώτης πρόσκρουσης.

Αφού έγινε η πρόσκρουση των δύο τμημάτων του σκάφους LCROSS, διαδοχικά, με ταχύτητα ίση με 9.000 χιλιομέτρων την ώρα, αναδύθηκε ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης, το οποίο απαθανάτισαν πολλά τηλεσκόπια είτε ερασιτεχνών είτε αστρονόμων σε όλο τον κόσμο, καθώς και το Hubble. Η φιλόδοξη αποστολή της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας έχει στόχο να εντοπιστούν ίχνη νερού και τοποθεσίες κατάλληλες για προσεδάφιση.

 

Ο δορυφόρος LCROSS (Δορυφόρος Παρατήρησης και Ανάλυσης Σεληνιακών Κρατήρων) εκτοξεύτηκε τον Ιούνιο μαζί μ ένα άλλο αναγνωριστικό σκάφος, τον Αναγνωριστικό Σεληνιακό Δορυφόρο, ο οποίος θα παραμείνει όμως σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Η αποστολή είχε στόχο να επιβεβαιώσει τη θεωρία που θέλει τη Σελήνη να διαθέτει υπόγεια αποθέματα νερού, ενώ κόστισε 100 δισ. δολαρίων. Ο απώτερος στόχος είναι η μελλοντική πραγματοποίηση επανδρωμένης αποστολής στη Σελήνη.

 

Ο πύραυλος Κένταυρος της αποστολής, μάζας 2,3 τόνων, χωρίς πια καύσιμα του κτύπησε μέσα σε έναν σκοτεινό κρατήρα στον νότιο πόλο της Σελήνης, που αποδείχθηκε ότι είναι η πιο ψυχρή περιοχή του ηλιακού συστήματος.

 

Τέσσερα λεπτά μετά συνετρίβη ο ίδιος ο δορυφόρος LCROSS με τα όργανα του στο στο ίδιο σημείο. Στο διάστημα αυτό πρόλαβε να μεταδώσει εικόνες της πρώτης πρόσκρουσης και να αναζητήσει ίχνη νερού περνώντας μέσα από τα συντρίμμια.

 

Όπως τονίζουν οι επιστήμονες μία ώρα μετά τη συντριβή οι επιστήμονες θα γνωρίζουν εάν υπάρχουν ίχνη νερού στη Σελήνη.

Οι δύο προσκρούσεις στη σεληνιακή επιφάνεια υπολογίζεται ότι εκτίναξαν 500 τόνους υλικού, που θα αποκαλύψουν νέα στοιχεία για την ορυκτολογική σύσταση και την παρουσία νερού στην εξωγήινη έρημο.

 

Ο δορυφόρος της Γης υφίσταται τέτοιες εκρήξεις τουλάχιστον τέσσερις φορές το μήνα από μετεωρίτες. Η διαφορά της σημερινής πρόσκρουσης είναι, όμως, ότι χάρη στη σωστή γωνία και τοποθεσία της, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να αντλήσουν χρήσιμα συμπεράσματα. Ο κρατήρας Cabeus, όπου θα προσκρούσουν τα δύο διαστημόπλοια, θεωρείται ως το πιθανότερο σημείο ύπαρξης νερού σε πάγο.

[Vagg]

για να δουμε λοιπον τι θα γινει!

[patz]

Πηγή: agelioforos.gr

Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΕΚΛΑΡΗ

Εξαφανίστηκαν τα... αστέρια

 

Ολόκληρος Γαλαξίας έχει «εξαφανιστεί» από τον ουρανό των μεγαλουπόλεων και της Θεσσαλονίκης, ενώ λιγοστά αστέρια είναι ακόμη ορατά, εξαιτίας της φωτορρύπανσης από το δημόσιο φωτισμό της πόλης.

http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=1&artid=6103

 

Την ίδια ώρα, λόγω της κακής χρήσης των φωτιστικών, χάνονται εκατομμύρια κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας και αντίστοιχα παράγονται εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα, που ευθύνονται σε σημαντικό βαθμό για τις κλιματικές αλλαγές και την καταστροφή του πλανήτη.

 

Σε παγκόσμιο επίπεδο εκτιμάται ότι περίπου το 40% της ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιείται για το δημόσιο φωτισμό (δρόμων, κτιρίων, πάρκων κ.λπ.) διαχέεται και χάνεται στην ατμόσφαιρα, εξαιτίας των ενεργοβόρων λαμπτήρων που χρησιμοποιούνται και της κακής χρήσης τους (χωρίς σκίαστρα κ.ά).

 

Στη Θεσσαλονίκη καταγράφεται κατακόρυφη αύξηση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για το φωτισμό των δρόμων την τελευταία δεκαετία.

 

«Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι φωτογραφίες της νυχτερινής Θεσσαλονίκης από την Ανω Πόλη. Φαίνονται καθαρά τα φώτα από κολόνες φωτισμού του δρόμου. Αυτό σημαίνει ότι οι λάμπες δε φωτίζουν μόνο το δρόμο και το έδαφος, όπως θα έπρεπε, αλλά διαχέουν φως και στην ατμόσφαιρα, το οποίο χάνεται», σημείωσε ο Αριστείδης Βούλγαρης, ερασιτέχνης αστρονόμος, ο οποίος πήρε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό φωτογραφίας για τη φωτορρύπανση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του διεθνούς συνεδρίου της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρίας, που έγινε στην Αθήνα.

 

Φωτορρύπανση είναι η άσκοπη διάχυση φωτός στην ατμόσφαιρα, που έχει αφενός αισθητικές επιπτώσεις, καθώς δεν είναι ορατός ο «πλούτος» του ουρανού, και αφετέρου οδηγεί σε τεράστια σπατάλη ενέργειας.

 

«Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει σε αυτήν την κατάσταση και μας φαίνεται περίεργο, όταν βρεθούμε σε έναν τόπο, σε βουνό ή θάλασσα, χωρίς φωτορρύπανση, όπου μπορούμε να δούμε όλα τα ορατά άστρα στον ουρανό», συμπλήρωσε ο κ. Βούλγαρης.

 

«Πρωταθλήτρια» σπατάλης η Θεσσαλονίκη

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace για την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στον οδοφωτισμό, την τελευταία δεκαετία, η μεγαλύτερη αύξηση, που αγγίζει το 60%, καταγράφεται στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.

 

Συγκεκριμένα σε πανελλαδικό επίπεδο το 2006 η Ελλάδα κατανάλωσε 795.759.000 κιλοβατώρες για οδοφωτισμό, κάτι που συνεπάγεται την πρόκληση 800.000 τόνων διοξειδίου του άνθρακα. Στην περιοχή της Αττικής η κατανάλωση ανήλθε σε 198.623.000 εκ. kWh και στη Θεσσαλονίκη σε 63.623.000 kWh, που ισούται με 63.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα.

 

Σε σύγκριση με την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας προ δεκαετίας και συγκεκριμένα το έτος 1996, η αύξηση σε πανελλαδικό επίπεδο ανέρχεται σε 46,4% (543.643.000 kWh), στην περιοχή της Αττικής σε 15,7% (171.400.000 kWh) και στη Θεσσαλονίκη έφτασε το 59%, καθώς προ δεκαετίας η κατανάλωση ήταν μόλις 40.038.000 kWh.

[Τάσος Βράτολης]

Το προώθησα άμεσα στο γραφείο του Δημάρχου Αθηναίων Κ. Νικήτα Κακλαμάνη, προτρέποντάς τον να το διαβάσει...ελπίζω...πάντα ελπίζω...

[Κατερινα]

Έχω μια μικρή αμφιβολία για τα νούμερα.

Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως την τελευταία 15ετία στην Αττική, η κατανάλωση της ηλεκτρικής ενέργειας έχει ανέβει μόνο 15,7 %.

Όλα τα σπίτια πια, έχουν κλιματιστικά (και συνήθως 1 σε κάθε δωμάτιο).

Καινούριες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές έχουν μπει στη ζωή μας (και αυτές επίσης σε αφθονία).

8 όροφες πολυκατοικίες έχουν πάρει τη θέση παλιών μονοκατοικιών.

Οι λεγόμενες εξοχικές κατοικίες του νομού Αττικής, έχουν γίνει από πολλούς, μόνιμες και πολλές από αυτές είναι φωταγωγημένες όλο το βράδυ, υποτίθεται για λόγους ασφαλείας.

Περισσότερες φωτεινές επιγραφές (δυστυχώς χωρίς χρήση του χρονοδιακόπτη), όλο και περισσότεροι χώροι άθλησης και πλατείες είναι επίσης φωταγωγημένες όλο το βράδυ. Και τόσα άλλα παραδείγματα.

 

Από την άλλη θα μου πείτε, έχουμε λαμπτήρες και οικιακες συσκευές χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης. Πόσοι όμως από εμάς τις έχουν και σε συνδυασμό με τη χρήση που τους κάνουμε, είναι δυνατόν να μιλάμε για αύξηση 15,7% μέσα σε 15 χρόνια;

[Vagg]

σιγουρα ειναι καπως περιεργο...αλλα και παλι αν ειναι αληθη τα νουμερα,ισωσ μπορουμε να ανακουφιστουμε λιγο(χωρις αυτο να σημαινει την επαναπαυση)

[zantespear]

Eλληνική εφεύρεση με εφαρμογή στο Διάστημα

Eπειτα από χρόνια δοκιμών δημιουργήθηκε μια νέα κινηματική θεωρία της Φυσικής

 

Της Ελενας Καρανατση

 

Το πάθος για την τεχνολογία και οι ατέλειωτες ώρες εντατικής παρατήρησης και δουλειάς ενός μηχανουργού - εφευρέτη παντρεύτηκαν με την επιστημονική έρευνα ενός καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και γέννησαν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, «καθ' όλα ελληνική». Εναν μηχανισμό αντιβαρύτητας και μία νέα κινηματική θεωρία της Φυσικής. Το πόσο ιδιοφυής, σημαντική και αξιοποιήσιμη είναι ή μπορεί να αποδειχθεί μια τέτοια ανακάλυψη θα το δείξει ο χρόνος.

 

Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης από την Κέρκυρα, ο οποίος έχει βραβευθεί στο παρελθόν (1982) για την εφεύρεση του «διαφορικού χωρίς γρανάζια», μία ελληνική πατέντα που έλαβε ανώτατες διακρίσεις, κέρδισε το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας. Ο καθηγητής της Σχολής Μηχανολόγων-Μηχανικών του ΕΜΠ Χριστόφορος Προβατίδης έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δουλειά του κ. Τσιριγγάκη και έπειτα από 26 χρόνια έρευνας, συνεχούς κατασκευής δοκιμίων και στενής συνεργασίας κατέληξαν στη δημιουργία του μηχανισμού αντιβαρύτητας.

 

Η αξία ενός τέτοιου μηχανισμού, σύμφωνα με τους κ. Τσιριγγάκη και Προβατίδη, που επισημαίνουν ότι είναι κτήμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και επομένως του ελληνικού Δημοσίου, έγκειται στο γεγονός ότι υπόσχεται έναν νέο πρωτοποριακό τρόπο λειτουργίας των προωθητικών συστημάτων (μέσα μεταφοράς, μεταφορικά και ανυψωτικά συστήματα) με εφαρμογές στη διαστημική τεχνολογία, την αεροναυπηγική αλλά και άλλους τομείς. Οι έως σήμερα επιστημονικά γνωστοί τρόποι μετάδοσης κίνησης για τη λειτουργία συστημάτων προώθησης είναι η τριβή μεταξύ τροχών και επιφάνειας κίνησης, η προώθηση αέρα ή νερού σε αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή της κίνησης (πλοία, αεροπλάνα) και η εκδίωξη του καυσίμου (π.χ. πύραυλοι). Με αυτές τις μεθόδους, όμως προκαλείται δύναμη αντίδρασης, η οποία καταναλώνει σημαντικό έργο, ενώ με τον μηχανισμό αντιβαρύτητας μειώνεται η αντίδραση, άρα και οι απώλειες προς το περιβάλλον.

 

Οι δύο εκτιμούν ότι πρόκειται για μία σημαντική ανακάλυψη, για την οποία μάλιστα δέχθηκαν συγχαρητήρια επιστολή του πρύτανη του ΕΜΠ κ. Ν. Μουντζούρη. Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης, ο οποίος αφιερώνει όλο του το έργο στη γυναίκα του Κατερίνα, που απεβίωσε πριν από μερικούς μήνες, εξηγεί στην «Κ» ότι πρώτη του έμπνευση ήταν ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (σχετικά παρακάτω στήλες).

 

Το 1967 ο κ. Τσιριγγάκης άρχισε να μελετά τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και 13 χρόνια μετά έφτιαξε το διαφορικό χωρίς γρανάζια. Κατά τη διάρκεια κατασκευής του παρατήρησε ορισμένα παράξενα φαινόμενα ταλάντωσης. Αυτή η παρατήρηση ήταν η αφετηρία για τη σημερινη εφεύρεση, η πατέντα της οποίας έχει υποβληθεί στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ. Στόχος του εφευρέτη ήταν το έντεχνο «σπάσιμο» του κύκλου, στο οποίο τον βοήθησε ο γιος του, Βασίλης Τσιριγγάκης, μηχανικός υπολογιστών και συστημάτων.

 

Αρχή λειτουργίας

 

Πιο συγκεκριμένα, η αρχή λειτουργίας του καινοτόμου μηχανισμού συνίσταται σε δύο κινητήρες, οι οποίοι παράγουν δύο περιστροφές. Η πρώτη περιστροφή δημιουργεί μια τροχιά που μοιάζει με το σύμβολο του απείρου και πάνω της κινούνται απρόσκοπτα μία, δύο ή και περισσότερες μάζες. Η δεύτερη περιστροφή είναι καθοριστική για να επιτευχθεί η πρόωση. «Οταν οι στροφές των κινητήρων συνδυαστούν κατάλληλα, τότε συντονίζεται με τέτοιον τρόπο η φυγόκεντρος δύναμη, ώστε το αντικείμενο επί του οποίου προσαρτάται ο μηχανισμός μπορεί και προωθείται αντιβαρυτικά», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Χριστόφορος Προβατίδης, καθηγητής του ΕΜΠ.

 

Κατά τη διάρκεια λειτουργίας του μηχανισμού παρατηρήθηκε απώλεια βάρους σε ηλεκτρονική πλάστιγγα ακριβείας, δηλαδή οι κινούμενες μάζες ήταν σημαντικά ελαφρύτερες.

 

Οπως λέει ο κ. Προβατίδης αυτός ο προωθητικός μηχανισμός αξιοποιεί παρατηρήσεις αντιβαρυτικών φαινομένων της Φύσης (όπως ο τρόπος κίνησης των φτερών του πτηνού κολιμπρί) δεν «παραβιάζει» κανένα νόμο της φυσικής ούτε αξίωμα της Θερμοδυναμικής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προωθητικός μηχανισμός ιπτάμενων αντικειμένων και οχημάτων, τα οποία στο μακρινό μέλλον θα κινούνται αυτόνομα χωρίς συγκρούσεις, όπως για παράδειγμα κινείται η σκόνη μέσα σε μια ηλιακή ακτίνα.

 

Πιο αναλυτικά, μία αρχική εφαρμογή θα μπορούσε να αφορά την άνετη και πλήρως αυτόνομη μετάβαση προς το Διάστημα. «Αν μία αποστολή στο Διάστημα εμφανίσει πρόβλημα θα μπορεί ανά πάσα ώρα να ανακληθεί και να επιστρέψει στη γη», υποστηρίζει ο εφευρέτης κ. Θ. Τσιριγγάκης.

 

Εκτός από τη διαστημική τεχνολογία, ο μηχανισμός αντιβαρύτητας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στα ελικόπτερα αλλά και στα αεροπλάνα. Ειδικότερα, με την προσθήκη ενός αντιβαρυτικού μηχανισμού, το ελικόπτερο θα μπορούσε να αναπτύσσει μεγαλύτερες ταχύτητες, να καταναλώνει λιγότερη ενέργεια και να μην είναι ευάλωτο στις κακές καιρικές συνθήκες.

 

Οσο για τα αεροπλάνα, η χρησιμότητα ενός τέτοιου μηχανισμού αφορά κυρίως την ασφάλεια των πτήσεων.

 

Παρέμβαση πρύτανη ΕΜΠ για την έρευνα

 

Ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κ. Κωνσταντίνος Ι. Μουτζούρης, ενημερώθηκε για την έρευνα στον μηχανισμό αντιβαρύτητας, και δήλωσε στην «Κ» ότι «το κορυφαίο τεχνολογικό ίδρυμα της χώρας, το 170 ετών Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, τις τελευταίες τύπου υλικοτεχνικές υποδομές, βρίσκεται στο μέτωπο των επιστημονικών εξελίξεων σε πολλά θέματα.

 

Η Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών με τα στελέχη της, καθηγητές, φοιτητές και εργαζόμενους, είναι μία από τις πιο υποδειγματικές σχολές μας.

 

Νιώθουμε υπερήφανοι που ο καθηγητής κ. Προβατίδης και οι συνεργάτες του είναι μέλη του Ιδρύματός μας. Καλούμε την πολιτεία, η οποία μέχρι σήμερα έχει δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για την επιστημονική έρευνα στη χώρας μας, να μεταβάλει στάση και να αγκαλιάσει την έρευνα, η οποία είναι η μόνη οδός προς μια κοινωνία γνώσεως και προόδου».

 

Tο πρώτο πείραμα

 

Το 1982 ο ταλαντούχος Ελληνας μηχανουργός δημιούργησε μία τεχνολογική καινοτομία, ένα διαφορικό χωρίς γρανάζια, μία πατέντα που σάρωσε τα βραβεία του διαγωνισμού «ΕΥΡΗΚΑ» του Βελγίου και του χάρισε εκτός από φήμη πολλές προσκλήσεις και συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις και διαγωνισμούς.

 

Το πρωτότυπο διαφορικό, στο οποίο η κίνηση μεταδίδεται μέσω μικρών σφαιρών, οι οποίες κινούνται σε καμπύλες και μιμούνται την κίνηση των πλανητών, είχε δοκιμαστεί επιτυχώς σε αυτοκίνητο της εταιρείας ΠΥΡΚΑΛ επί 15.000 χλμ. σε όλες τις συνθήκες δρόμου με αρκετά αξιόλογες επιδόσεις. Από την ερευνητική εργασία και τα αποτελέσματα των δοκιμών που ακολούθησαν η ΠΥΡΚΑΛ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «πρόκειται για καινοτομία στον τρόπο μετάδοσης της κίνησης, η οποία έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των γνωστών διαφορικών μηχανισμών που χρησιμοποιούνται.

 

Πρώτον, μεταδίδει την κίνηση με πλήρη κύλιση με αποτέλεσμα μεγάλη διάρκεια ζωής και υψηλό συντελεστή απόδοσης.

 

Δεύτερον, εξασφαλίζει μεγαλύτερη πρόσφυση τροχών στο δρόμο, κάτι που συνεπάγεται σημαντικά μεγαλύτερη ασφάλεια κατά την οδήγηση, καθώς το όχημα δεν ακινητοποιείται σε δυσμενείς συνθήκες δρόμου και εμφανίζει μεγαλύτερη ευστάθεια στις στροφές».

 

Αρκετές χώρες ενδιαφέρθηκαν να αγοράσουν την πατέντα (ΗΠΑ, Κίνα κ.ά.), όμως ο κ. Τσιριγγάκης αρνήθηκε να την πουλήσει, καθώς επιθυμούσε να παραμείνει και να αξιοποιηθεί η εφεύρεση στην Ελλάδα, ελπίζοντας ότι θα έβρισκε υποστήριξη από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια, το διαφορικό χωρίς γρανάζια το στήριξε η ΠΥΡΚΑΛ, αργότερα όμως η βοήθεια αποσύρθηκε και τη νομική και οικονομική υποστήριξη της πατέντας ανέλαβε για 20 χρόνια ο δικηγόρος του κ. Τσιριγγάκη, κ. Γ. Μπουρνούς.

 

Τελικά, παρήλθε ο χρόνος προστασίας της πατέντας και σύμφωνα με πληροφορίες το διαφορικό χωρίς γρανάζια βρήκε εφαρμογή στο εξωτερικό.

 

 

 

Πηγη:

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_18/10/2009_333908

[Bi2L]

πηγη in.gr

Ο αγγελιαφόρος αποκαλύπτει

Ερμής, ένας πραγματικά σιδερένιος πλανήτης

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1071133&lngDtrID=252

Το μεγάλο αίνιγμα της σύστασης του Ερμή φαίνεται επιτέλους να λύνεται χάρη στα νέα δεδομένα της αποστολής Messenger της NASA: O πλανήτης όχι μόνο κρύβει στην καρδιά του έναν συμπαγή σιδερένιο πυρήνα, αλλά διαθέτει και μεγάλες ποσότητες σιδήρου στην επιφάνειά του.

 

Οι πλανητολόγοι γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι ο Ερμής είναι ο δεύτερος πιο πυκνός πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος (5,4 φορές πυκνότερος από το νερό), σχεδόν εξίσου πυκνός με τη Γη (5,5 φορές).

 

H υψηλή πυκνότητα, σε συνδυασμό με άλλα χαρακτηριστικά υποδηλώνει ότι ο ο πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης κρύβει έναν πυρήνα από σίδηρο, ο οποίος αντιστοιχεί στο 42 % του όγκου του στο 60% της συνολικής του μάζας.

 

Το περίεργο όμως ήταν ότι οι παρατηρήσεις με επίγεια τηλεσκόπια έδειχναν χαμηλές συγκεντρώσεις σιδήρου στην επιφάνεια του Ερμή, αντίθετα από ό,τι θα ανέμενε κανείς για ένα σώμα με μεταλλικό πυρήνα.

 

Στην πραγματικότητα, ο φλοιός του Ερμή είναι πλούσιος όχι μόνο σε πυρίτιο αλλά και σε σίδηρο και σε τιτάνιο, αποκαλύπτει τώρα το σκάφος Messenger.

 

«Γνωρίζουμε τώρα ότι η αφθονία του σιδήρου και του τιτανίου στην επιφάνεια του Ερμή είναι υψηλότερη από ό,τι ανέμεναν οι περισσότεροι από εμάς -είναι παρόμοια με ορισμένους σεληνιακούς βασάλτες» δήλωσε ο Ντέιβιντ Λόρενς, ερευνητής της αποστολής στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς.

 

Τα νέα δεδομένα μεταδόθηκαν στις 29 Σεπτεμβρίου κατά το τρίτο και τελευταίο κοντινό πέρασμα της αποστολής από τον Ερμή, την τελική φάση πριν το σκάφος τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη το 2011.

 

Το Messenger έχει ήδη χαρτογραφήσει το 98% της επιφάνειας του πλανήτη, της οποίας το μεγαλύτερο μέρος παρέμενε αθέατο μέχρι σήμερα.

 

Στο τρίτο πέρασμα του σκάφους οι επιστήμονες μπόρεσαν επίσης να αναλύσουν την εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα του πλανήτη, εντόπισαν μια μεγάλη ακανόνιση λεκάνη, πιθανότατα προϊόν αρχαίας ηφαιστειακής δραστηριότητας, καθώς και έναν κρατήρα διαμέτρου 290 χιλιομέτρων, ο οποίος αποδίδεται στην πρόσκρουση αστεροειδή.

 

 

πηγη ethnos.gr

Νέα αποστολή της NASA στον ISS στις 16/11

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&pubid=7644819

Για τις 16 Νοεμβρίου προγραμματίστηκε η επόμενη αποστολή διαστημικού οχήματος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό όπως ανακοίνωσε το βράδυ της Πέμπτης η NASA.

 

Το διαστημικό όχημα Ατλαντίς θα πραγματοποιήσει την 31η αποστολή του, η οποία θα διαρκέσει 11 ημέρες.

 

Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για τις 2:28 μμ (τοπική ώρα) από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της ΝΑSA, στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα.

 

Η κακοκαιρία συχνά επηρεάζει την εκτόξευση ενός διαστημικού οχήματος από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ, ενώ ο γηραιός στόλος διαστημικών οχημάτων έχει υποστεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια μηχανικές βλάβες που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των οχημάτων και οδηγούν σε καθυστερήσεις στην εκτόξευσή τους.

 

Η NASA σχεδιάζει να αποσύρει τα τρία διαστημικά της οχήματα μέχρι το τέλος του 2010.

 

Στο επίκεντρο της 129ης διαστημικής αποστολής είναι η τοποθέτηση εφεδρικών μεταλλικών εξαρτημάτων στο εξωτερικό τμήμα του Διαστημικού Σταθμού, για την οποία έχουν προγραμματιστεί τρεις διαστημικοί περίπατοι.

 

Δύο εξέδρες, στις οποίες βρίσκονται ανταλλακτικά που θα βοηθήσουν στη λειτουργία του Σταθμού αφότου σταματήσουν τις πτήσεις τα διαστημικά οχήματα, θα τοποθετηθούν στο μεταλλικό υποστήριγμα του Διαστημικού Σταθμού.

 

Ενα μέλος του Διαστημικού Σταθμού θα επιστρέψει στη Γη με το Ατλαντίς.

[Alexander]

πηγή : Ακαδημία Αθηνών , περιοδικό “Science”

Η Ηλιόσφαιρα δεν έχει το σχήμα κομήτη

http://www.academyofathens.gr/Documents/Cassini%20Press%20Release.pdf

Σε εργασία που δημοσιεύθηκε στις 15 Οκτωβρίου στο περιοδικό “Science”*, ο

Ακαδημαϊκός Σταμάτιος Κριμιζής με συνεργάτες από το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης

Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins (JHU/APL), παρουσιάζουν μία

πρωτοποριακή εικόνα για την κίνηση του Ηλιακού συστήματος (της Ηλιόσφαιρας)

στο Γαλαξία και τις δυνάμεις που τη διαμορφώνουν.

Εικόνες από την κάμερα ουδετέρων και φορτισμένων σωματιδίων (MIMI/INCA)

του διαστημοπλοίου Cassini, υποδεικνύουν ότι η Ηλιόσφαιρα δεν έχει το σχήμα

κομήτη που προβλέπουν τα υπάρχοντα θεωρητικά μοντέλα. «Οι εικόνες αυτές έχουν

αναθεωρήσει όσα νομίζαμε ότι γνωρίζαμε τα τελευταία 50 χρόνια. Ο Ήλιος μας

ταξιδεύει μέσα στο Γαλαξία όχι σαν κομήτης, αλλά πιο πολύ σαν μια τεράστια

σφαιρική φυσαλίδα» λέει ο Σταμάτιος Κριμιζής, επικεφαλής ερευνητής του οργάνου

MIMI στο διαστημόπλοιο Cassini, που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε τροχιά γύρω από

τον Κρόνο, συμπληρώνοντας: «Είναι εκπληκτικό πως μία και μόνη απλή παρατήρηση

μπορεί να αλλάξει μια ολόκληρη αντίληψη που οι περισσότεροι επιστήμονες

θεωρούσαν δεδομένη για μισό αιώνα».

...

[Bi2L]

πηγη in.gr

Σε ένα άστρο σαν τον Ήλιο

Επιτυχία με την πρώτη για νέο όργανο αναζήτησης πλανητών

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1082170&lngDtrID=252

Το πρώτο φωτογραφικό πορτρέτο ενός πλανήτη που περιφέρεται γύρω από άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο, είναι το πρώτο επίτευγμα του οργάνου εντοπισμού πλανητών που εγκαινιάστηκε στο τηλεσκόπιο Subaru στη Χαβάη.

 

Ο πιθανός πλανήτης εντοπίστηκε να περιφέρεται γύρω από το άστρο GJ 758 που βρίσκεται σε απόσταση 50 ετών φωτός, ή 480 τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, στην κατεύθυνση του αστερισμού της Λύρας, ανακοίνωσαν οι Γερμανοί και Αμερικανοί ερευνητές.

 

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα, οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει πάνω από 400 εξωηλιακούς πλανήτες, γνωστούς και ως εξωπλανήτες.

 

Οι περισσότεροι έγιναν αντιληπτοί έμμεσα, από την επίδρασή που έχει η παρουσία τους στην κίνηση και τη φωτεινότητα του μητρικού τους άστρου. Λιγότεροι από δέκα έχουν παρατηρηθεί άμεσα τα τελευταία λίγα χρόνια, όλοι τους όμως κινούνται γύρω από άστρα διαφορετικά από τον Ήλιο.

 

Η άμεση παρατήρηση ενός εξωπλανήτη «είναι το ίδιο δύσκολη με την απεικόνιση μιας πυγολαμπίδας που στέκεται δίπλα σε έναν προβολέα των 300 Watt από απόσταση αρκετών χιλιομέτρων» σχολιάζει ανακοίνωση του Ινστιτούτου Αστρονονίας Max Planck στη Γερμανία.

 

Προκειμένου να απομονωθεί η ακτινοβολία των εξωπλανητών μέσα στο εκτυφλωτικό φως του μητρικού άστρου, το τηλεσκόπιο Subaru στο Μάουνα Κέα της Χαβάης εξοπλίστηκε με συστήματα προσαρμοστικής οπτικής, που εξουδετερώνουν τις παραμορφώσεις της γήινης ατμόσφαιρας, και συγκεντρώνει πολλαπλές λήψεις του μακρινού πλανητικού συστήματος.

 

Το σώμα που εντοπίστηκε στο σύστημα του GJ 758 έχει μάζα 10 έως 40 φορές μεγαλύτερη από του Δία και είναι είτε γιγάντιος πλανήτης είτε ένας ελαφρύς καφέ νάνος -ένα σώμα πιο μεγάλο από τους πλανήτες, όχι όμως αρκετά μεγάλο ώστε να αναφλεγεί και να μετατραπεί σε άστρο.

 

Το αντικείμενο απέχει από το μητρικό του άστρο όσο ο Ποσειδώνας από τον Ήλιο και, σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους γνωστούς εξωπλανήτες, έχει σχετικά χαμηλή θερμοκρασία περίπου 300 βαθμών Κελσίου.

 

«Αυτό σημαίνει ότι είναι ο ψυχρότερος συνοδός ενός άστρου σαν τον Ήλιο που έχει ποτέ απεικονιστεί άμεσα» σχολιάζει ο Κρίστιαν Τάλμαν του Μαξ Πλανκ, επικεφαλής της μελέτης.

 

Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην ηλεκτρονική έκδοση του Astrophysical Journal Letters.

 

 

 

 

 

πηγη kathimerini.gr

Βραβείο σε Έλληνα επιστήμονα της NASA

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_04/12/2009_311520

Ο Δρ. Αθανάσιος Οικονόμου είναι ο υπεύθυνος σχεδιασμού του ειδικού εξοπλισμού για τα διαπλανητικά διαστημόπλοια.

 

 

 

Ρομποτικός εξοπλισμός που αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται για τη λήψη και ανάλυση δειγμάτων από την επιφάνεια και το υπέδαφος του Άρη, ο οποίος έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί από χέρια Έλληνα αστροφυσικού.

 

Πρόκειται για τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Σικάγο και στέλεχος της NASA από το 1960, Δρ. Αθανάσιο Οικονόμου, στον οποίο εφέτος θα απονεμηθεί το Βραβείο «Νίκη 2009», από το ερευνητικό και εκπαιδευτικό Ινστιτούτο «Athens InformatioTechnology» (ΑΙΤ).

 

Ο κ.Οικονόμου είναι ο υπεύθυνος σχεδιασμού του ειδικού εξοπλισμού για τα διαπλανητικά διαστημόπλοια που αποστέλλονται προς εξερεύνηση των πλανητών. Με επιστημονικά όργανά του έχουν εξοπλιστεί τα διαστημόπλοια πολλών αποστολών της ΝΑSΑ στη Σελήνη, τον Άρη και τον Κρόνο.

 

Τον Αύγουστο, η NASA ανακοίνωσε ότι τα μικροσωματίδια από την ουρά του κομήτη Wild 2 που παγίδεψε ο εξοπλισμός του διαπρεπούς Έλληνα επιστήμονα στο διαστημόπλοιο Stardust, περιέχουν την ουσία γλυκίνη, από τα δομικά στοιχεία της ζωής. Είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι οι κομήτες περιέχουν αμινοξέα, οι οποίοι συνδυάζονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν τις πρωτεΐνες, δηλαδή, τα βασικά λειτουργικά και δομικά μόρια των ζωντανών οργανισμών.

 

Η απονομή του Βραβείου «Νίκη 2009» θα γίνει τη Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου 2009, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, στην Αθήνα, στη διάρκεια ειδικής τελετής, τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στο Ταμείο Υποτροφιών, Βραβείων και Οικονομικής Βοήθειας Σπουδών του ΑΙΤ.

 

Το Βραβείο το οποίο είναι εμπνευσμένο από τη Νίκη της Σαμοθράκης, φιλοτέχνησε ο γλύπτης Κώστας Ανανίδας και θα απονείμει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. Επίσημος ομιλητής θα είναι ο Πρόεδρος του κορυφαίου Αμερικανικού Πανεπιστημίου Carnegie MelloUniversity, Dr. Jared L. Cohon.

 

Το ΑΙΤ είναι μη κερδοσκοπικό, κορυφαίο εκπαιδευτικό και ερευνητικό Κολέγιο Αριστείας, με αποκλειστικές συνεργασίες στην εκπαίδευση και την έρευνα με τα Πανεπιστήμια Carnegie Melloκαι Harvard των ΗΠΑ και Aalborg της Δανίας. Εφέτος καθιερώνει το θεσμό του Βραβείου «Νίκη», με σκοπό την αναγνώριση των διεθνώς διακεκριμένων Ελλήνων ή Ελληνικής καταγωγής επιστημόνων, για τη συμβολή τους στην πρόοδο των επιστημών και της τεχνολογίας.

 

Μέχρι σήμερα, το ΑΙΤ έχει απονείμει μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών σε 450 αποφοίτους, διακεκριμένα διεθνώς στελέχη ή και εξειδικευμένο ερευνητικό προσωπικό χορηγώντας επίσης πάνω από 300 υποτροφίες και οικονομικές ενισχύσεις σε αριστούχους φοιτητές από 21 χώρες.

 

Τη δια βίου εκπαίδευση του ΑΙΤ έχουν παρακολουθήσει περισσότερα από 2 500 ανώτερα και ανώτατα στελέχη του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα της ΝΑ Ευρώπης και Μέσης Ανατολής.

 

Ο Δρ. Οικονόμου έχει ζήσει από κοντά την κατάκτηση της Σελήνης, τις προσεδαφίσεις μη επανδρωμένων αποστολών στον Άρη, έχει μελετήσει τους κομήτες και είναι ένας από τους εμπνευστές των πρώτων αποστολών στον Κρόνο, βάσει των οποίων το 2035 θα μπορέσει να φύγει η πρώτη επανδρωμένη αποστολή για τον Άρη.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_04/12/2009_311520

 

 

 

 

 

 

πηγη kathimerini.gr

Εντοπίστηκε η μεγαλύτερη και σπανιότερη έκρηξη σούπερ-νόβα

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_03/12/2009_311318

Η μεγαλύτερη και πιο θεαματική έκρηξη άστρου που έχει γίνει ποτέ αντιληπτή, αποτελεί πιθανότατα μια σπάνια περίπτωση βίαιου θανάτου άστρου, που δεν αφήνει πίσω του μια μαύρη τρύπα ή ένα άστρο νετρονίων, σύμφωνα με τους αστρονόμους. Το άστρο που εξερράγη, εκτιμάται ότι είχε μάζα τουλάχιστον 200 φορές μεγαλύτερη από τον ήλιο μας και, με την έκρηξή του, διέσπειρε στο διάστημα διάφορα υλικά (ραδιενεργό νικέλιο, άνθρακα, πυρίτιο κ.α.) με μάζα συνολικά όσο 50 ήλιοι, τα οποία με τη σειρά τους κάποια μέρα θα γεννήσουν νέα άστρα.

 

Η ασυνήθιστη έκρηξη, με την κωδική ονομασία SN 2007bi, διήρκεσε επί μήνες (όχι για εβδομάδες όπως συμβαίνει συνήθως με τις σούπερνόβα) και φαίνεται να είναι μια σπάνια έκρηξη «ασταθούς» σούπερνόβα, η οποία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστροφυσικών, συμβαίνει σε τεράστια άστρα που έχουν μάζα τουλάχιστον 140 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του ήλιου μας. Τα άστρα με μάζα πάνω από 100 ήλιους όπως ο δικός μας, είναι εξαιρετικά σπάνια.

 

Η ιδιομορφία της συγκεκριμένης έκρηξης σουπερνόβα είναι πως, αντίθετα από ό,τι συμβαίνει συνήθως, δεν άφησε πίσω της ούτε μια μαύρη τρύπα, ούτε κάποιο πυκνό «αστρικό πτώμα», με την μορφή ενός άστρου νετρονίων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή (40 φορές πιο φωτεινή από μια τυπική σουπερνόβα), που εξαφάνισε τελείως το άστρο, χωρίς να αφήσει το παραμικρό υπόλειμμα πίσω του.

 

Η έκρηξη εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2007 σε ένα μακρινό νάνο-γαλαξία από εικόνες που πήρε ένα ρομποτικό τηλεσκόπιο του αστεροσκοπείου Πάλομαρ του πανεπιστημίου Caltech στην Καλιφόρνια. Η μελέτη του φαινομένου έγινε από τον αστροφυσικό Πίτερ Νιούτζεντ του Εθνικού Εργαστηρίου Λόρενς Λίβερμορ των ΗΠΑ και τον καθηγητή αστρονομίας Άλεξ Φιλιπένκο του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature». Τα πιο ισχυρά τηλεσκόπια του πλανήτη είχαν τον χρόνο να μελετήσουν την έκρηξη και να επιβεβαιώσουν ότι δεν έμοιαζε με καμία άλλη μέχρι σήμερα.

 

Τα τεράστια άστρα συνήθως πεθαίνουν, όταν ξεμένουν πια από υλικό για την πυρηνική σύντηξή τους, καθώς απομένει μόνο ο αδρανής πυρήνας τους από σίδηρο. Αυτό σημαίνει ότι το άστρο δεν παράγει πλέον μια συνεχή εκροή φωτονίων, τα οποία, σε ένα ζωντανό άστρο, δημιουργούν πίεση προς τα έξω, αντισταθμίζοντας την πίεση της βαρύτητας προς τα μέσα, εμποδίζοντας έτσι το άστρο να συνθλιβεί. Όμως όταν πια δεν υπάρχει η ροή των φωτονίων, τότε το άστρο καταρρέει προς το εσωτερικό του, δημιουργώντας μια σουπερνόβα, η έκρηξη της οποίας αφήνει πίσω της μια μαύρη τρύπα ή ένα άστρο νετρονίων.

 

Σε μερικές όμως περιπτώσεις, στα πιο μεγάλα άστρα, οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι οι πυρήνες τους γίνονται γρήγορα τόσο καυτοί, που τα φωτόνια τους αρχίζουν να διασπώνται σε ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια (αντι-ηλεκτρόνια. Αυτή η διάσπαση έχει ως αποτέλεσμα μια αστάθεια ανάμεσα στην θερμοκρασία του άστρου και στην πίεσή του, με τελική συνέπεια μια τρομακτική έκρηξη που οδηγεί το άστρο στην πλήρη εξαφάνισή του, χωρίς το παραμικρό ίχνος πίσω του, εκτός από ένα νέφος αερίων που παραμένει ορατό για ένα χρονικό διάστημα.

 

«Ασταθείς» σουπερνόβα αυτού του είδους είχαν προβλεφθεί θεωρητικά εδώ και περίπου 30 χρόνια, όμως μέχρι σήμερα δεν είχαν βρεθεί πειστικές ενδείξεις που να επιβεβαιώνουν το φαινόμενο. Η νέα έκρηξη όμως φαίνεται, για πρώτη φορά, να δικαιώνει τη θεωρία των αστροφυσικών, κάτι που πάντως χρειάζεται επιβεβαίωση.

 

Οι «ασταθείς» σουπερνόβα θεωρούνται ότι ήσαν συχνότερες στο πρώιμο σύμπαν, όταν πιστεύεται ότι υπήρχαν άστρα-τιτάνες με μάζες πολλές εκατοντάδες φορές μεγαλύτερες από του ήλιου μας. Κάθε φορά που ένα τέτοιο μεγα-άστρο εκρήγνυτο, τεράστιες ποσότητες υλικών διασκορπίζονταν στο σύμπαν, οδηγώντας στη δημιουργία άλλων άστρων.

 

 

 

 

 

πηγη physics4u

Μακρινά κβάζαρ θα μπορούσαν να είναι η σπίθα που ανάβει έναν γαλαξία

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1325

Ποιό ήρθε πρώτο, οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που καταβροχθίζουν μανιωδώς την ύλη ή οι τεράστιοι γαλαξίες όπου διαμένουν; Ένα ολοκαίνουργιο σενάριο προέκυψε από ένα πρόσφατο σύνολο αξιοσημείωτων παρατηρήσεων μιας μαύρης τρύπας (κβάζαρ)που δεν έχει όμως ‘σπίτι’ δηλαδή γαλαξία να την φιλοξενήσει: έτσι η μαύρη τρύπα μπορεί να είναι ο "οικοδόμος" των γαλαξιών που την φιλοξενεί. Γεγονός που μπορεί να αντιπροσωπεύει την λύση ενός μακροχρόνιου προβλήματος, την κατανόηση του γιατί η μάζα των μαύρων οπών είναι μεγαλύτερη σε γαλαξίες που περιέχουν περισσότερα αστέρια.....

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1325

[Μιχάλης]

πολυ ενδιαφερουσες ειδησεις και με..αρωμα ελληνικο αυτην την φορα!

[Bi2L]

πηγη in.gr

Στο βάθος θησαυρός

Τους αρχαιότερους γνωστούς γαλαξίες είδε η νέα κάμερα του Hubble

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1083869&lngDtrID=252

Το επισκευασμένο και αναβαθμισμένο Hubble συνέλαβε μια από τις βαθύτερες εικόνες του Σύμπαντος που έχουμε δει μέχρι σήμερα, στην οποία διακρίνονται αχνοί γαλαξίες, πιθανότατα οι αρχαιότεροι και πιο μακρινοί που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα.

 

Οι γαλαξίες αυτοί σχηματίστηκαν μόλις 600 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, περίπου την ίδια περίοδο που ξεκίνησαν να λάμπουν τα πρώτα άστρα και το Σύμπαν άρχισε να παίρνει τη σημερινή του μορφή.

 

Η εικόνα καταγράφηκε με τη νέα Ευρυγώνια Κάμερα 3, η οποία εγκαταστάθηκε στο Hubble από τους αστροναύτες της NASA που πραγματοποίησαν το Μάιο την τελευταία αποστολή συντήρησης του τροχιακού οργάνου.

 

Η κάμερα ανιχνεύει όχι μόνο την ορατή αλλά την υπέρυθρη ακτινοβολία, η οποία είναι αόρατη στο ανθρώπινο μάτι και έχει μήκος κύματος περίπου διπλάσιο από του ορατού φωτός.

 

Η εικόνα του Hubble είναι η βαθύτερη μέχρι σήμερα ματιά στο Σύμπαν στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Δείχνει μάλιστα μια περιοχή του ουρανού που είχε εξεταστεί και το 2004 με το Hubble χωρίς να γίνουν αντιληπτοί οι συγκεκριμένοι, μακρινοί γαλαξίες.

 

«Η διαστολή του Σύμπαντος κάνει το φως από τους πολύ μακρινούς γαλαξίες να φαίνεται πιο κόκκινο, οπότε η νέα κάμερα του Hubble, που είναι πολύ ευαίσθητη στο υπέρυθρο, σημαίνει ότι μπορούμε να ανιχνεύσουμε γαλαξίες σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις από ό,τι ήταν δυνατό πριν» εξήγησε στο AFP ο Στίβεν Ουίλκινς του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

 

Η ανακάλυψη των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Εδιμβούργου πρόκειται να δημοσιευτεί στο Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

 

APOD

http://apod.nasa.gov/apod/ap091209.html

[Bi2L]

πηγη in.gr

Μια εξήγηση λιγότερη

Πείραμα για το μεθάνιο του Αρη αναπτερώνει τις ελπίδες για ζωή

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1083948&lngDtrID=252

Το μεθάνιο που υπάρχει στην ατμόσφαιρα του Αρη αποκλείεται να προήλθε από προσκρούσεις μετεωριτών και επομένως είναι πιθανό να παράγεται από μικρόβια, δείχνει εργαστηριακό πείραμα Βρετανών φυσικών.

 

Το μεθάνιο, εξηγεί ανακοίνωση του Imperial College στο Λονδίνο, έχει διάρκεια ζωής μόλις λίγων εκατοντάδων ετών στην ατμόσφαιρα του Αρη, καθώς διασπάται από χημικές αντιδράσεις που πυροδοτεί η ηλιακή ακτινοβολία.

 

Προηγούμενες μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι το μεθάνιο του Αρη ανανεώνεται συνεχώς από κάποια άγνωστη πηγή. Μια από τις εξηγήσεις που έχουν προταθεί είναι ότι το αέριο απελευθερώνεται από μετεωρίτες που εκτίθενται σε ακραίες θερμοκρασίες καθώς πέφτουν στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.

 

Αυτή τη φορά οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια εξειδικευμένη φασματοσκοπική μέθοδο για να μετρήσουν το μεθάνιο που παράγεται στο εργαστήριο από τη θέρμανση θραυσμάτων από μετεωρίτες.

 

Υπολογίστηκε έτσι ότι οι μετεωρίτες στον Αρη μπορούν να παράγουν μόνο 10 κιλά μεθανίου το χρόνο, πολύ λιγότερο από τα 100 με 300 κιλά που εκτιμάται ότι απαιτούνται για να διατηρηθεί σταθερή η συγκέντρωση στην ατμόσφαιρα.

 

«Για τον Αρη, οι μετεωρίτες αποτυγχάνουν στο τεστ του μεθανίου» σχολιάζει ο Δρ Ρίτσαρντ Κορτ, μέλος της ομάδας.

 

Ο αποκλεισμός της θεωρίας των μετεωριτών αφήνει ανοιχτές μόνο δύο πιθανές εξηγήσεις για το μεθάνιο του Αρη, εκτιμούν οι ερευνητές.

 

Το αέριο είτε παράγεται από αντιδράσεις αρχαίων ηφαιστειακών πετρωμάτων με νερό, είτε είναι μεταβολικό παραπροϊόν από μικροοργανισμούς που ζουν ακόμα και σήμερα στον Κόκκινο Πλανήτη.

 

Η έρευνα ίσως μάλιστα αξιοποιηθεί στο σχεδιασμό της κοινής αμερικανικής αποστολής που θα αναζητήσει τις πηγές του μεθανίου το 2018.

 

Η μελέτη θα δημοσιεύεται την Τετάρτη στο Earth and Planetary Science Letters.

 

 

 

 

πηγη in.gr

Φτερά σε μηδενική βαρύτητα

Πεταλούδες πετούν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1084019&lngDtrID=252

Κάμπιες που είχαν εκτοξευτεί με το διαστημικό λεωφορείο ολοκλήρωσαν τη μεταμόρφωσή τους σε πεταλούδες και προσπαθούν τώρα να μάθουν να πετούν σε μηδενική βαρύτητα, στο πλαίσιο εκπαιδευτικού πειράματος που διεξάγεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

 

 

Δείτε το βίντεο μιας πεταλούδας μονάρχη να προβάρει τα νέα της φτερά, μετέωρη μέσα στο κουτί του πειράματος.

 

Πεταλούδες είχαν μεταφερθεί και παλαιότερα στο Διάστημα, αυτή όμως είναι η πρώτη φορά που ολοκληρώνουν τον κύκλο ζωής τους σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.

 

Στο πρωτότυπο εκπαιδευτικό πείραμα έχουν δηλώσει συμμετοχή 2.800 νηπιαγωγοί και καθηγητές δημοτικού, οι οποίοι αντιστοιχούν σε 173.700 παιδιά από τις ΗΠΑ, αναφέρει η ανακοίνωση της NASA

 

Δύο είδη πεταλούδας, η πεταλούδα μονάρχης Danaus plexippus και η πεταλούδα Vanessa cardui, μεταφέρθηκαν σε μορφή νύμφης (κάμπιας) στο σταθμό, γύρω στα τέλη Σεπτεμβρίου.

 

Έπειτα από μια εβδομάδα παραμονής σε τροχιά, πέρασαν στο στάδιο της πούπας και μετά στο στάδιο της χρυσαλίδας, κατά το οποίο κλείνονται στο κουκούλι τους και ετοιμάζουν την τελική τους μεταμόρφωση. Οι πρώτες πεταλούδες άρχισαν να εμφανίζονται στις 30 Νοεμβρίου.

 

Το πείραμα έχει ήδη αποκαλύψει ότι οι πεταλούδες μονάρχες χρειάζονται στο Διάστημα γύρω στα 15 λεπτά για να στεγνώσουν τα νέα φτερά τους, μια διαδικασία που στη Γη δεν διαρκεί πάνω από τρία έως έξι λεπτά.

 

Όλα τα έντομα αναμένεται να ζήσουν το πολύ μια εβδομάδα, περίπου το μισό από ό,τι κανονικά, λόγω του περιορισμένου διαθέσιμου χώρου.

 

 

 

 

πηγη in.gr

Για μικρούς και μεγάλους

Δύο χριστουγεννιάτικες παραστάσεις στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1083825&lngDtrID=252

hΜε δύο εορταστικές παραστάσεις για όλη την οικογένεια υποδέχεται το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου την περίοδο των Χριστουγέννων 2009 και της Πρωτοχρονιάς 2010. Πρόκειται για τις ψηφιακές παραστάσεις Το Αστρο των Χριστουγέννων και Το Tραίνο της Φαντασίας, κατάλληλες για μικρούς και μεγάλους.

 

Το «Αστρο των Χριστουγέννων» αναλαμβάνει να διερευνήσει μερικά σημαντικά ερωτήματα για το ξεχωριστό εκείνο κοσμικό φαινόμενο που οδήγησε τους τρεις Μάγους στο νεογέννητο Χριστό. Τι ήταν τελικά εκείνο το «Αστρο»; Ήταν άραγε μετέωρο ή κομήτης; Νόβα ή σουπερνόβα; Μετεωρίτης ή βολίδα; Ισχύει άραγε η διατύπωση του Κέπλερ πως επρόκειτο για συζυγία πλανητών; Γιατί καμιά επιστημονική θεωρία δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί έως σήμερα;

 

Η παράσταση δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα, από ομάδα συνεργατών του Πλανηταρίου, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Παναγιώτη Σιμόπουλου, μουσική του Μπάμπη Μπλαζουδάκη, αφήγηση των Χρήστου Σιμαρδάνη και Κώστα Σεραφειμίδη. Τα 40 λεπτά της εικονικής τρισδιάστατης πραγματικότητας δημιουργήθηκαν από τους Γιάννη Βαμβακά και Σωτήρη Μπενέκο, ενώ την επιστημονική επιμέλεια είχε ο Διονύσης Σιμόπουλος.

 

Το «Tραίνο της Φαντασίας» είναι μια ψηφιακή παράσταση του Καγκάγια από την Ιαπωνία, η οποία ζωντανεύει, μέσα από εντυπωσιακές εικόνες, το παραμύθι του Mιγιαζάβα Κέντζι με τον ομώνυμο τίτλο. Η παράσταση απεικονίζει την ιστορία ενός ταξιδιού στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και ταυτόχρονα μία περιπλάνηση στο απέραντο Σύμπαν.

 

Ο Καγκάγια είναι γνωστός «ψηφιακός» καλλιτέχνης από την Ιαπωνία. Γεννημένος το 1968, έχει δημιουργήσει έργα τέχνης σχετικά με το Σύμπαν, έργα που περιλαμβάνουν κυρίως γραφικά και ψηφιακές εκτυπώσεις, εικόνες για βιβλία και περιοδικά που αφορούν σε αστρονομικά θέματα. Στο 'Τραίνο της Φαντασίας' υπογράφει ταυτόχρονα το σενάριο, την σκηνοθεσία, τις ψηφιακές εικόνες και γραφικά της παράστασης.

 

Έκθεση Βαρώτσου

 

Παράλληλα, ο διεθνώς καταξιωμένος καλλιτέχνης Κώστας Βαρώτσος παρουσιάζει από τις 8 Δεκεμβρίου στο Ίδρυμα Ευγενίδου την έκθεση Ουτοπία. Αφορμή της έκθεσης αποτελεί το έργο «Γένεση», το οποίο δημιουργήθηκε ειδικά για το Ίδρυμα Ευγενίδου και, αφιερωμένο στον εορτασμό του 2009 ως Έτους Αστρονομίας, θα κοσμεί μόνιμα την επίσημη είσοδό του Ιδρύματος επί της Λεωφόρου Συγγρού.

 

Ο Κώστας Βαρώτσος, επιχειρώντας μία ποιητική ανάγνωση του Σύμπαντος που μας περιβάλλει, παρουσιάζει μία σειρά εικαστικών παρεμβάσεων σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους του Ιδρύματος, προσβάσιμες σε όλους τους επισκέπτες του.

 

Την έκθεση επιμελήθηκε η ιστορικός Τέχνης Χάρις Κανελλοπούλου. H είσοδος της έκθεσης είναι ελεύθερη για το κοινό και οι ώρες λειτουργίας της είναι: Δευτέρα-Τρίτη 10.00-15.00 και Τετάρτη έως και Κυριακή 10.00-20.00.

 

 

 

 

 

πηγη physics4u.gr

Φήμες ότι ανιχνεύτηκε η Σκοτεινή Ύλη στη Γη

Επί έξι χρόνια τώρα ο πιο ευαίσθητος ανιχνευτής της σκοτεινής ύλης CDMS στον κόσμο, βρίσκεται βαθειά κάτω στη γη στη Μινεσσότα, παρακολουθώντας έναν υπέρψυχρο κρύσταλλο γερμανίου για να αποδειχθεί το πιο άφθονο υλικό στο Σύμπαν, αλλά που σχεδόν δεν υπάρχει στη Γη. Σήμερα, κάποιες φήμες στο Διαδίκτυο λένε ότι η ομάδα αυτή έχει βρει επιτέλους τα σωματίδια WIMPs (Ασθενώς Αλληλεπιδρώντα Σωματίδια με Μάζα), που οι φυσικοί από καιρό αναζητούν, και τα οποία θα μπορούσαν να είναι το κλειδί για την κατανόηση της θεμελιώδους σύνθεσης του σύμπαντος.....

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1363

 

 

 

πηγη physics4u.gr

Η Καλιφόρνια έδωσε το πράσινο φως για ηλιακή ενέργεια από το διάστημα

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1362

 

 

πηγη physics4u.gr

Η θεωρία βαθμίδας στο Καθιερωμένο Μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής

Το Καθιερωμένο Μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής είναι μια θεωρία που περιγράφει τις ισχυρές, ασθενείς και ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις, όπως και τα στοιχειώδη σωματίδια από τα οποία αποτελείται η ύλη. Αναπτύχθηκε κυρίως στην δεκαετία του ‘70 και είναι ουσιαστικά μια κβαντική θεωρία πεδίου, η οποία στηρίζεται στην κβαντομηχανική και στην ειδική θεωρία της σχετικότητας. Μέχρι σήμερα, σχεδόν όλες οι πειραματικές δοκιμασίες πάνω στις τρεις αλληλεπιδράσεις όπως περιγράφονται από το Καθιερωμένο Μοντέλο, συμφωνούν με τις θεωρητικές προβλέψεις. Όμως δεν είναι μια πλήρης θεωρία των στοιχειωδών αλληλεπιδράσεων, κυρίως επειδή δεν περιγράφει και την βαρυτική αλληλεπίδραση....

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1359

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Στο φως κρυμμένα μυστικά του Μηχανισμού Αντικυθήρων

Για πρώτη φορά προέκυψε η σύνδεσή του με μία συγκεκριμένη περιοχή, τη ΒΔ Ελλάδα, ενώ οι ελικοειδείς σπείρες δεν έχουν τη μορφή των σπειρών του Αρχιμήδη

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&pubid=8832886

Ο «Μηχανισμός των Αντικυθήρων» -βρέθηκε σε θραύσματα σε ρωμαϊκό ναυάγιο- χρησιμοποιήθηκε στην περιοχή της Βορειοδυτικής Ελλάδας, μεταξύ Δωδώνης, Κέρκυρας και Βουθρωτού στη Β. Ηπειρο. Οι ελικοειδείς σπείρες που χρησιμοποιούσε για τον υπολογισμό των μηνών και της θέσης της σελήνης είναι διαφορετικές από τις σπείρες του Αρχιμήδη, ενώ ο δείκτης της πρώτης σπείρας δεν ήταν στερεωμένος στο κέντρο, αλλά πηγαινοερχόταν ελεύθερος για να παρακολουθεί την κίνηση.

 

Τις τρεις αυτές νέες διαπιστώσεις καταθέτει στη διεθνή επιστημονική έρευνα για τον πρώτο γνωστό υπολογιστή της ιστορίας, η διδακτορική διατριβή της απόφοιτης του Τμήματος Φυσικής και του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Μαγδαληνής Αναστασίου, που βρίσκεται σε εξέλιξη υπό την επίβλεψη του καθηγητή του Τμήματος Φυσικής, Ιωάννη Σειραδάκη.

 

 

Από τη μέχρι σήμερα πορεία της διατριβής προέκυψε η σύνδεση του Μηχανισμού με μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά και, όπως εξηγεί στο «Εθνος» ο κ. Σειραδάκης, αυτή τεκμηριώνεται από τρία ανεξάρτητα ερευνητικά αποτελέσματα:

 

n Σε μια από τις δευτερεύουσες κλίμακες του μηχανισμού εντοπίστηκε ένα δισκάκι, χωρισμένο σε τεταρτημόρια, στο οποίο αναφέρονταν οι τέσσερις πανελλήνιοι στεφανίτες αγώνες (Ολυμπιακοί, Πύθια, Ισθμια και Νέμεα), αλλά και η λέξη «Νάια», οι αγώνες που γινόταν στη Δωδώνη και έγιναν στεφανίτες από τον βασιλιά της Ηπείρου Πύρρο όταν επέστρεψε από τη Σικελία.

 

Ενας από τους δύο σπειροειδείς έλικες που βρίσκονται στο πίσω μέρος του Μηχανισμού, η σπείρα του Μέτωνα, είναι χωρισμένη σε 235 υποδιαιρέσεις-μήνες, οι οποίοι ταυτίζονται 100% με το ημερολόγιο της Κέρκυρας και του Βουθρωτού και σχεδόν απόλυτα με αυτό της Δωδώνης.

 

Αντίθετα, είναι εντελώς διαφορετικές από το ημερολόγιο των Αθηνών, της Ρόδου και άλλων πόλεων της αρχαίας Ελλάδας, από τις οποίες η καθεμία είχε το δικό της ημερολόγιο.

 

Από την ανάλυση των αστρικών γεγονότων που αναγράφονται στο Παράπηγμα του Μηχανισμού, προκύπτει πως ήταν κατασκευασμένος έτσι ώστε να παρατηρείται από το γεωγραφικό πλάτος που ταιριάζει σε αυτό της ΒΔ Ελλάδας.

 

Οι άλλες δύο διαπιστώσεις της διατριβής είναι τεχνικές και αφορούν τη σπείρα του Μέτωνα. Η πρώτη -απογοητευτική για τους ερευνητές- διαπίστωση είναι πως αυτή δεν έχει τη μαθηματική μορφή των σπειρών του Αρχιμήδη, αλλά διαδοχικές σπείρες που έχουν δημιουργηθεί από συνεχόμενα ημικύκλια. «Ως Ελληνες ερευνητές, θα ήμασταν ενθουσιασμένοι αν αποδεικνυόταν σύνδεση με τη σπείρα του Αρχιμήδη, αλλά δυστυχώς αυτό δεν επιβεβαιώθηκε», σχολίασε ο κ. Σειραδάκης.

 

Η τρίτη διαπίστωση έχει να κάνει με τον τρόπο κατασκευής του δείκτη της σπειροειδούς έλικας του Μέτωνα. Αυτός δεν είναι στερεωμένος στο κέντρο της έλικας, αλλά είναι ελεύθερος να πηγαινοέρχεται για να μπορεί να παρακολουθεί τη σπείρα, όπως π.χ. ο άξονας που είχε τη βελόνα στο παλιό πικάπ δίσκων βινυλίου.

 

Η διδακτορική διατριβή γίνεται στο πλαίσιο υποτροφίας που χορήγησαν το 2008 οι πρυτανικές Αρχές του ΑΠΘ για τον εντυπωσιακό μηχανισμό που πριν από 2.000 χρόνια υπολόγιζε με εκπληκτική ακρίβεια τη θέση του ήλιου, της σελήνης και πιθανώς των πλανητών στον αστρικό ουρανό.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ

[Bi2L]

πηγη in.gr

Χαρτογράφος του ουρανού

Σε τροχιά το νέο υπέρυθρο τηλεσκόπιο της NASΑ

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1085998&lngDtrID=252

H NASA εκτόξευσε το τροχιακό τηλεσκόπιο WISE που θα χαρτογραφήσει τον ουρανό στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος και θα αποκαλύψει την ύπαρξη αθέατων μέχρι σήμερα αντικειμένων, από αστεροειδείς που θα μπορούσαν να απειλήσουν τη Γη μέχρι μακρινούς καφέ νάνους.

 

Το WISE (Ευρυγώνιος Εξερευνητής Υπέρυθρης Χαρτογράφησης) εκτοξεύτηκε με πύραυλο Delta II το απόγευμα της Δευτέρας από την αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ της Καλιφόρνια και τέθηκε σε τροχιά σε ύψος 525 χιλιομέτρων.

 

Το όργανο των 320 εκατ. δολαρίων καταγράφει την υπέρυθρη ακτινοβολία, η οποία σε γενικές γραμμές αντιστοιχεί στην εκπομπή θερμότητας. Θα μπορέσει έτσι να ανιχνεύσει σώματα που είναι πολύ ψυχρά, πολύ μακρινά, ή καλυμμένα από σύννεφα σκόνης, και δεν διακρίνονται στα μήκη κύματος του ορατού φωτός.

 

«Η τελευταία φορά που χαρτογραφήσαμε ολόκληρο τον ουρανό σε αυτά τα συγκεκριμένα υπέρυθρα μήκη κύματος ήταν πριν από 26 χρόνια» σχολιάζει σε ανακοίνωση της NASA o Έντουαρντ Ράιτ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Αντζελες, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής.

 

Το WISE προσφέρει ανάλυση τεσσάρων εκατομμυρίων εικονοστοιχείων ανά κάμερα, συγκριτικά με 62 εικονοστοιχεία στους παλαιότερους υπέρυθρους δορυφόρους.

 

Στη διάρκεια της 10μηνης αποστολής του, θα χαρτογραφήσει ολόκληρο τον ουρανό μιάμιση φορά.

 

Από τους αστεροειδείς στους καφέ νάνους

 

Θεωρητικά το WISE θα μπορούσε μια μέρα να σώσει τη Γη, αφού αναμένεται να αποκαλύψει την ύπαρξη ακόμα δεκάδων χιλιάδων αστεροειδών.

 

Οι περισσότεροι από αυτούς τους διαστημικούς βράχους βρίσκονται στη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Αρη και τον Δία, άλλοι όμως περνούν από τη γειτονιά της Γης χωρίς καν να γίνουν αντιληπτοί.

 

Οι χάρτες του WISE θα βοηθήσουν σημαντικά στην εκτίμηση του κινδύνου.

 

Το WISE θα καταγράψει επίσης υπέρυθρες εκπομπές από περιοχές έντονης αστρογέννεσης και θα ανακαλύψει πολλούς νέους καφέ νάνους, αέρια σώματα μεγαλύτερα από τους πλανήτες αλλά όχι αρκετά μεγάλα ώστε να λάμψουν ως άστρα.

 

Αυτά τα «αποτυχημένα άστρα» θα μπορούσαν να αποδειχθούν περισσότερα από τα ίδια τα άστρα που βλέπουμε στον ουρανό.

 

Οι αστρονόμοι δεν αποκλείεται να υπάρχουν καφέ νάνοι ακόμα πιο κοντά στη Γη από ό,τι ο Αλφα Κενταύρου, το πλησιέστερο αστέρι, σε απόσταση 4,4 ετών φωτός.

O πύραυλος Delta II με το WISΕ εκτοξεύτηκε από την Αεροπορική Βάση Βάντενμπεργκ στην Καλιφόρνια

[Bi2L]

πηγη kathimerini.gr

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης καλυμμένος με νερό

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_18/12/2009_314958

Ένας αμερικανός φοιτητής ανακάλυψε για πρώτη φορά έναν εξωπλανήτη που μοιάζει με το δικό μας πλανήτη και φαίνεται να αποτελείται στο μεγαλύτερο μέρος του (50% έως 75%) από νερό και καλύπτεται ίσως από έναν τεράστιο ενιαίο ωκεανό βάθους 15 χλμ., ενώ κατά το υπόλοιπο μέρος του αποτελείται από βράχους. Είναι ο μικρότερος, λιγότερο ζεστός και πιο «γήινος» εξωπλανήτης από όσους έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα. Η ανακάλυψη ενισχύει τις πιθανότητες ότι υπάρχουν πλανήτες σε γειτονικά ηλιακά συστήματα, οι οποίοι συγκεντρώνουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για τη φιλοξενία ζωής.

 

Η νέα «Σούπερ-Γη» (με την κωδική ονομασία GJ1214b) έχει ακτίνα 2,7 φορές μεγαλύτερη από τον πλανήτη μας, μάζα εξήμιση περίπου φορές μεγαλύτερη από τη Γη και όγκο 19 φορές μεγαλύτερο και βρίσκεται στον αστερισμό του Οφιούχου, σε απόσταση περίπου 40 ετών φωτός, σε τροχιά γύρω από ένα ερυθρό άστρο-νάνο (μια πλήρης περιφορά της διαρκεί 38 γήινες ώρες). Οι πρώτες μετρήσεις δείχνουν ότι ο εξωπλανήτης πιθανότατα διαθέτει μια πυκνή ατμόσφαιρα από υδρογόνο και ήλιο που μπλοκάρει το φως του ήλιου, με συνέπεια τα επιφανειακά ύδατά του να βρίσκονται σε μόνιμο σκοτάδι. Η πιθανότερη σύνθεση του είναι 75% νερό, 22% πυρίτιο και 3% σίδηρος (στον πυρήνα του).

 

Με εκτιμώμενη θερμοκρασία επιφανείας 120 έως 282 βαθμών Κελσίου, ο εξωπλανήτης θεωρείται πολύ ζεστός για να έχει ζωή, επειδή βρίσκεται αρκετά κοντά στο άστρο-ήλιο του (σε απόσταση μόλις 2 εκατ. χλμ) που πάντως είναι 3.000 φορές λιγότερο καυτός από το δικό μας ήλιο. Φαίνεται πάντως πως αποτελεί έναν πραγματικό «υδάτινο κόσμο», σύμφωνα με τον φοιτητή Ζάκορι Μπέρτα, του Κέντρου Αστροφυσικής Σμιθσόνιαν-Χάρβαρντ, ο οποίος έκανε πρώτος την ανακάλυψη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature» (την ευθύνη της μελέτης είχε ο Ντέηβιντ Σαρμπονό του πανεπιστημίου Χάρβαρντ), σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο και το «Νιού Σάιεντιστ».

 

Ένα μέρος του νερού του εξωπλανήτη ίσως βρίσκεται με την εξωτική μορφή του «πάγου επτά», μιας κρυσταλλικής μορφής νερού, που υπάρχει υπό πίεση μεγαλύτερη των 20.000 φορών σε σχέση με την πίεση της γήινης ατμόσφαιρας.

 

Η ανακάλυψη έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος MΕarth που στοχεύει στον εντοπισμό πλανητών σαν τη Γη αλλού στο γαλαξία μας και, γι' αυτό το λόγο, ήδη φοιτητές από όλο τον κόσμο παρατηρούν με επίγεια τηλεσκόπια (όχι μεγαλύτερα από αυτά που έχουν οι «επαγγελματίες» ερασιτέχνες αστρονόμοι) περίπου 2.000 από τα πιο μικρά άστρα στον ουρανό για τυχόν ανίχνευση πλανητών σε τροχιά γύρω τους. Οποιοδήποτε άστρο εμφανίζει μειωμένη φωτεινότητα κατά τακτά χρονικά διαστήματα, μπορεί να αποτελεί ένδειξη ότι γύρω του περιφέρεται κάποιος εξωπλανήτης - ή περισσότεροι. Με τον τρόπο αυτό βρέθηκε και ο νέος υδάτινος εξωπλανήτης.

 

Το επόμενο βήμα για τους αστρονόμους, υπό τον Σαρμπονό, θα είναι να στρέψουν το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» στον εξωπλανήτη για να μελετήσουν απευθείας την ατμόσφαιρά του και να δουν αν είναι κατοικήσιμος (τουλάχιστον από γήινους οργανισμούς…).

 

Νωρίτερα φέτος, το γαλλικό διαστημικό σκάφος CoRoT εντόπισε τον πρώτο εξωπλανήτη (τον CoRoT-7b) που πιθανότατα είναι βραχώδης. Ο υδάτινος εξωπλανήτης που βρέθηκε, είναι ουσιαστικά ο δεύτερος που μοιάζει με τη Γη.

 

www.kathimerini.gr με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

πηγη physics4u.gr

Πιο κοντά στη Γη είναι η μαύρη τρύπα V404 Cygni

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1433

Αστρονόμοι μέτρησαν με ακρίβεια την απόσταση μεταξύ της Γης και μιας συγκεκριμένης μαύρης τρύπας για πρώτη φορά. Οι ερευνητές καθόρισαν ότι η μαύρη τρύπα V404 Cygni στον αστερισμό του Κύκνου βρίσκεται 7.800 έτη φωτός από τη Γη – ή απλά λίγο περισσότερο από το μισό της απόστασης που είχαμε υπολογίσει στο παρελθόν.....

 

 

 

πηγη physics4u.gr

Ταξίδι στο κέντρο μιας μαύρης τρύπας

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1434

Η θεωρία της Γενικής σχετικότητας μπορεί να περιγράψει τον τρόπο που ο χωροχρόνος καμπυλώνεται γύρω από ένα σώμα πολύ μεγάλης μάζας, όπως είναι μια μαύρη τρύπα. Η καμπύλωση του χωροχρόνου βασίζεται στον υπολογισμό μιας μαθηματικής ποσότητας, της μετρικής του χωροχρόνου. Οι δε εξισώσεις της Γενικής Σχετικότητας επιτρέπουν τον υπολογισμό αυτής της μετρικής....

[sportikus]

http://science.nasa.gov/headlines/y2009/18dec_titanglint.htm?list1024518

 

 

 

 

 

A Flash of Light from Titan

12.18.2009

 

 

December 18, 2009: NASA's Cassini spacecraft has photographed a flash of sunlight reflecting from a lake on Saturn's moon Titan, confirming the presence of liquid hydrocarbons on a part of the moon dotted with many lake-shaped basins.

 

Cassini scientists had been looking for the glint, also known as a specular reflection, since the spacecraft began orbiting Saturn in 2004. But until recently Titan's northern hemisphere, where most of the lakes are located, had been veiled in winter darkness. Now, however, the seasons are changing and sunlight has returned to the north, allowing Cassini to capture this serendipitous image:

 

 

Above: This image, obtained using Cassini's Visual and Infrared Mapping Spectrometer (VIMS), shows the first observed flash of sunlight reflected off a lake on Saturn's moon Titan. Credit: NASA/JPL/University of Arizona/DLR. [more]

 

The picture, which shows sunlight reflecting from the smooth surface of a liquid on July 8, 2009, was presented today at the Fall meeting of the American Geophysical Union in San Francisco.

 

"This one image communicates so much about Titan -- a thick atmosphere, surface lakes and an otherworldliness," says Bob Pappalardo, Cassini project scientist, based at NASA's Jet Propulsion Laboratory. "It's an unsettling combination of strangeness yet similarity to Earth. This picture is one of Cassini's iconic images."

 

 

Sign up for EXPRESS SCIENCE NEWS delivery

Titan, Saturn's largest moon, has captivated scientists because of its many similarities to Earth. Scientists have theorized for 20 years that Titan's cold surface hosts seas or lakes of liquid hydrocarbons, making it the only other planetary body besides Earth believed to have liquid on its surface. While data from Cassini have not indicated any vast seas, they have revealed what appeared to be large lakes near Titan's north and south poles.

 

In 2008, Cassini scientists using infrared data confirmed the presence of liquid in Ontario Lacus, the largest lake in Titan's southern hemisphere. But they were still looking for the smoking gun to confirm liquid in the northern hemisphere, where the basins are larger and more numerous.

 

Katrin Stephan, of the German Aerospace Center (DLR) in Berlin, an associate member of the Cassini visual and infrared mapping spectrometer team, was processing the initial image and was the first to see the glint on July 10, 2009.

 

see caption"I was instantly excited because the glint reminded me of an image of our own planet taken from orbit around Earth, showing a reflection of sunlight on an ocean," Stephan said. "But we also had to do more work to make sure the glint we were seeing wasn't lightning or an erupting volcano."

 

Right: A false-color radar map of putative methane lakes in Titan's northern hemisphere. Credit: Cassini Radar Mapper, JPL, ESA, NASA [more]

 

Team members at the University of Arizona in Tucson processed the image further. They were able to pinpoint the reflection at the southern shoreline of a lake called Kraken Mare. The sprawling Kraken Mare covers about 400,000 square kilometers (150,000 square miles), an area larger than the Caspian Sea, the largest lake on Earth.

 

By comparing this new image to radar and near-infrared images acquired since 2006, scientists were able to show that the shoreline of Kraken Mare has been stable over the last three years and that Titan has an ongoing hydrological cycle that brings liquids to the surface. Of course, in this case, the liquid in the hydrological cycle is methane rather than water, as it is on Earth.

 

"These results remind us how unique Titan is in the solar system," says Ralf Jaumann, who leads the scientists at the DLR who work on Cassini. "They also show us that liquid has a universal power to shape geological surfaces in the same way, no matter what the liquid is."

 

For more discoveries from Titan and the rest of the Saturn system, visit the Cassini home page.

 

Editor: Dr. Tony Phillips | Credit: Science@NASA