Αρθρο για το σχηματισμό πλανητων σε νεαρά ηλιακά συστήματα

[Andreas2004]

Μια νεότερη επιστημονική μελέτη που διενεργήθηκε με βάση στοιχείων από ένα διαστημικό τηλεσκόπιο για λογαριασμό της NASA ρίχνει φως στο θέμα του σχηματισμού πλανητών σε νεαρά ηλιακά συστήματα!

 

Νέες παρατηρήσεις της σκόνης γύρω από νεαρούς αστέρες υποδηλώνουν ότι η κατάρρευση μεγάλων διαστημικών αντικειμένων που ίσως μοιάζουν με αστεροειδής αλλά και νεαρών πλανητών, είναι συχνό φαινόμενο.

 

Όμως πιθανότατα δεν είναι σε θέση να σταματήσει το σχηματισμό πλανητών, όπως η βραχώδης Γη, μια διαδικασία που πιθανότατα είναι εξίσου συνήθης σύμφωνα με τα αποτελέσματα των σχετικών ερευνών.

 

Βάσει του βίαιου παρελθόντος του δικού μας ηλιακού συστήματος, πολλοί αστρονόμοι έχουν συμπεράνει ότι ο σχηματισμός πλανητών είναι μια χαοτική διαδικασία που περιλαμβάνει μια σειρά από συγκρούσεις. Οι νέες παρατηρήσεις περίπου 266 αστέρων επιβεβαιώνουν αυτή την άποψη και παρέχουν περισσότερες λεπτομέρειες για το πόσο άγρια είναι τα πράγματα!

 

«Γίνεται χαμός εκεί έξω», δηλώνει χαρακτηριστικά ο George Rieke του πανεπιστημίου της Αριζόνα στο δικτυακό τόπο Space.com. «Αυτό που βλέπουμε είναι ότι οι πλανήτες έχουν να κάνουν ένα μακρύ και σκληρό ταξίδι προτού αναπτυχθούν πλήρως»

 

Όπως τα γυαλιά νυχτερινής όρασης, το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Spitzer (Spitzer Space Telescope) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας προσφέρει τη δυνατότητα θέασης χρησιμοποιώντας υπέρυθρο φως.

 

 

Εν προκειμένω, κατάφερε να εντοπίσει «δαχτυλίδια» σκόνης γύρω από τους αστέρες καταγράφοντας το ποσοστό θερμότητας που ανέδιδαν οι κόκκοι σκόνης γύρω από κάθε αστέρι.

 

Σε πολλές περιπτώσεις, δεν υπάρχει αρκετή σκόνη, γεγονός που υποδεικνύει ότι είναι πιθανό να διαλύθηκε από συγκρούσεις μεταξύ μεγάλων διαστημικών σωμάτων, όπως εξηγεί ο Rieke, επικεφαλής της έρευνας.

 

Βραχώδεις πλανήτες, όπως και ο δικός μας Γαλάζιος, θεωρείται ότι σχηματίστηκαν όταν μόρια σκόνης από αστέρες εν τω γίγνεσθαι συγκεντρώθηκαν για να σχηματίσουν βραχώδεις δομές. Όταν οι τελευταίες προσέκρουσαν, μερικές ενσωματώθηκαν σχηματίζοντας ογκωδέστερες δομές.

 

«Οι σοροί σκόνης κάτω από τα κρεβάτια μας σχηματίζονται με ένα παρόμοιο τρόπο» είπε Scott Kenyon, ένας θεωρητικός του σχηματισμού πλανητών, ο οποίος συνεργάζεται με το Κέντρο Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian.

 

»Όμως, ένα εκατομμύριο χρόνια μετά, ένας σορός σκόνης μπορεί να γίνει πάρα πολύ μεγάλος»

 

Η διαδικασία δεν είναι πάντοτε ομαλή. Η Σελήνη θεωρείται ότι έχει σχηματιστεί όταν ένα αντικείμενο του μεγέθους του ’ρη προσέκρουσε στη Γη, λίγο μετά την ολοκλήρωση του σχηματισμού της.

 

Για μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια από τότε, οι συγκρούσεις με αστεροειδής «ταρακούνησαν» όλους τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Οι κρατήρες στην επιφάνεια της Σελήνης θα μπορούσαν να θεωρηθούν πολύ καλό αρχείο αυτής της χαοτικής εποχής