Ο κοσμοναύτης Σεργκέι Κρικαλιέφ στην ΕΛΛΑΔΑ

[skywatcher]

Είδε και έζησε την ιστορία στο Διάστημα

Ο κοσμοναύτης Σεργκέι Κρικαλιέφ μιλάει στην «Κ» για τη θέα της Γης από ψηλά

 

Το όνομά του έχει συνδεθεί με διάφορα ρεκόρ, όπως ο κοσμοναύτης με τις περισσότερες ώρες πτήσης και τη μεγαλύτερη παραμονή στο ανοικτό Διάστημα, όπου το πλήρωμα βγαίνει από τον διαστημικό σταθμό και αιωρείται στο κενό για να εκτελέσει πειράματα ή να επισκευάσει ζημιές. Ηταν μέλος του ρωσικού διαστημικού σταθμού MIR και στη συνέχεια μέλος πρώτου πληρώματος που επάνδρωσε ποτέ τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

 

Ο Ρώσος κοσμοναύτης Σεργκέι Κρικαλιέφ βρέθηκε στην παράδοξη θέση να ξεκινήσει μια αποστολή τον Μάιο του 1991 ως πολίτης της ΕΣΣΔ και να επιστρέψει στη Γη τον Μάρτιο του 1992 ως πολίτης μιας νέας χώρας, της Ρωσίας, αφού κατά την παραμονή του στο Διάστημα διαλύθηκε η Σοβιετική Ενωση. Στην πατρίδα του θεωρείται εθνικός ήρωας. Ηρθε στη χώρα μας πριν από λίγες μέρες, στην Κέρκυρα, προκειμένου να μιλήσει για τις εμπειρίες του στο Διάστημα, καλεσμένος της τοπικής μητρόπολης και της αστρονομικής εταιρείας του νησιού. «Οι διενέξεις και οι πόλεμοι φαίνονται τόσο μάταια από εκεί», λέει ο Κρικαλιέφ με τη στωικότητα ενός ανθρώπου που έχει δει τον πλανήτη σαν μια γαλάζια μπάλα που πλέει στο κενό. «Οι ανθρώπινες ενέργειες αποκτούν άλλο νόημα, καθώς οι επιπτώσεις τους είναι ορατές με μια ματιά. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου για παράδειγμα μπορούσαμε να δούμε τους καπνούς από τις φωτιές στις πετρελαιοπηγές και ήταν λυπηρό να βλέπουμε ζωντανά όχι μόνο τη μόλυνση του περιβάλλοντος της περιοχής, αλλά και την επίπτωση αυτών των διενέξεων σε μεγάλο μέρος του πλανήτη».

 

Οπως μας λέει ο Κρικαλιέφ, η ζωή σε έναν διαστημικό σταθμό διέπεται από ρουτίνα με σχεδόν συνεχή εναλλαγή ύπνου και εργασίας. Προσφέρει όμως μοναδικές εμπειρίες στους αστροναύτες. Τι μπορεί να λείπει λοιπόν σε έναν αστροναύτη από τη ζωή του στη Γη όταν αυτός εργάζεται στο Διάστημα; «Η καθημερινή απλή επικοινωνία με φίλους και συγγενείς μού λείπει περισσότερο», εξηγεί. «Αν και είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με το κέντρο ελέγχου, τίποτα δεν αντικαθιστά την προσωπική επαφή με τα αγαπημένα σου πρόσωπα», συμπληρώνει. Γι' αυτό τον λόγο οι αστροναύτες μιλούν με τους δικούς τους ανθρώπους μια ή δυο φορές την εβδομάδα. Ο Σεργκέι Κρικαλιέφ προέρχεται από μια χώρα με πολλές πρωτιές στον αγώνα της κατάκτησης του Διαστήματος και σταθερή ανάπτυξη επιτυχημένης διαστημικής τεχνολογίας. Το Soyuz, το ρωσικό μεταφορικό μέσο που ταξιδεύει το πλήρωμα από και προς το Διαστημικό Σταθμό, είναι σήμερα το πιο αξιόπιστο μέσο μεταφοράς με πάνω από 100 επανδρωμένες αποστολές. Αντίθετα τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία παρουσιάζουν συνεχώς βλάβες. «Οι άνθρωποι που σχεδίασαν το Soyuz, δεν περιορίστηκαν στο να φτιάξουν ένα γερό όχημα, αλλά προέβλεψαν πώς αυτό θα ανταποκριθεί στο πλήθος ακραίων καταστάσεων που επικρατούν στο Διάστημα, δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η τεχνολογία χρησιμοποιείται ακόμα έπειτα από 40 χρόνια», τονίζει με καμάρι.

 

Η κατάκτηση του Αρη, τo μεγάλο στοίχημα

Η συζήτηση οδηγείται αναπόφευκτα και στο μέλλον της εξερεύνησης του Διαστήματος. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος έχει ήδη ανακοινώσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα που καταλήγει στην αποστολή αστροναυτών στον πλανήτη Αρη το 2030. Είναι αυτό εφικτό; «Στη Σελήνη έχουμε ήδη πάει, όποτε η επιλογή του Αρη ως επόμενου σταθμού είναι φυσικό επόμενο», λέει ο Κρικαλιέφ και συνεχίζει τονίζοντας ότι «πρώτα όμως θα πρέπει να ξαναεπισκεφτούμε τη Σελήνη ή να φτιάξουμε έναν διαστημικό σταθμό που να διαθέτει πλατφόρμα κατασκευής τμημάτων και συναρμολόγησης πυραύλων και διαστημικών οχημάτων, όπου θα μπορούν να γίνουν δοκιμές σε πραγματικό διαστημικό περιβάλλον». Ενα μετ’ επιστροφής ταξίδι στον Αρη θα διαρκέσει τουλάχιστον δύο χρόνια, με τους αστροναύτες περιορισμένους σε στενούς χώρους χωρίς εξωτερική αλληλεπίδραση. Κάτι που απασχολεί έντονα όσους σχεδιάζουν μακράς διαρκείας αποστολές, είναι η ψυχολογία και η δυναμική του πληρώματος ενός τέτοιου εγχειρήματος, αφού η ομαδικότητα και η καλή συνεργασία αποτελούν τη βάση για την επιτυχία του. Ηδη οι διαστημικές υπηρεσίες διεξάγουν πειράματα που μελετούν τις συμπεριφορές ατόμων σε συνθήκες ανάλογες με εκείνες που υπάρχουν σε διαστημόπλοια. Οπως όμως λέει ο Κρικαλιέφ «είναι τέτοιες οι απαιτήσεις μιας αποστολής στον Αρη, που οι σχέσεις των μελών του πληρώματος κατά τη διάρκεια της πτήσης δεν μπορεί παρά να είναι αρμονικές, ενώ η συνεχής εργασία δεν θα αφήσει χρόνο και χώρο στους αστροναύτες να σκεφτούν πέρα από ό,τι απαιτείται από αυτούς». Εκείνος ανησυχεί περισσότερο για την ανάπτυξη της κατάλληλης τεχνολογίας που θα κάνει πραγματικότητα αυτό το εγχείρημα και τα προβλήματα που προκύπτουν από την καθυστέρηση στην επικοινωνία που δημιουργείται λόγω της απόστασης του Αρη από τη Γη.

 

Καθημερινή,Σάββατο 18.10.08 http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_18/10/2008_288928

 

Διαστημικός Σταθμος "Μιρ"