Γιατί έχουμε τόσα πολλά Διαστημοδρόμια;

[cvrak]

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα η Κίνα ανακοίνωσε ότι συντομα θα ξεκινήσει την κατασκευή ενός νέου διαστημοδρόμιου, στην περιοχή Hainan. Προφανώς, η θετική απόφαση από τις αρμόδιες αρχές πραγματοποιήθηκε στο τέλος του 2008.

 

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, το νέο διαστημοδρόμιο θα έχει μεγάλη δυνατότητα εκτοξεύσεων, με μικρό κόστος, ενώ πολλοί θα σκεφτούν ότι κάτι τέτοιο είναι περιττό, αφού υπάρχουν ήδη αρκετά ανά τον κόσμο.

 

Με μια γρήγορη έρευνα θα ανακαλύψουμε ότι λειτουργούν διαστημοδρόμια στην Βραζιλία (Alcantara), Κίνα (XiChang και Shuang Cheng Tzu), Καζακστάν (Baikonur), Ρωσσία (Kapustin Yar και Plesetsk), Γαλλική Γουϊάνα (Kourou), Ινδία (Sriharikota), Ισραήλ (Palmachim) και Ιαπωνία (Kagoshima και Tanegashima). Στις ΗΠΑ έχουμε 4 (Cape Canaveral, Vanderberg AFB, Wallops Island και Kodiac), και ένα πλωτό στο Νότιο Ειρηνικό από την Sea Launch.

 

Επιπλέον, ένα νέο διαστημοδρόμιο κατασκευάστηκε στο Ιράν, ενώ σύντομα θα τελειώσουν ένα στη Βόρειο και ένα στη Νότια Κορέα.

 

Συνολικά υπάρχουν περίπου 20 διαστημοδρόμια που λειτουργούν ή θα λειτουργήσουν τους επόμενους μήνες, ενώ οι εκτοξεύσεις για το 2008 ήταν 68, αντιστοιχώντας έτσι 3 περίπου εκτοξεύσεις σε καθένα από αυτά. Το Baiconur είχε 19 εκτοξεύσεις, το Kourou και το Plesetsk από 4 το καθένα, το Sea Launch είχε 5, ενώ το Cape Canaveral είχε 7. Αν λάβουμε υπ΄ όψιν ότι το Tanegashima και το Kapustin Yar είχαν μια εκτόξευση, ενώ το Wallops Island, Palmachim και kagoshima δεν είχαν καμία, εύλογα έρχεται το ερώτημα «πώς δικαιολογούν αυτές οι χώρες τα διαστημοδρόμια»;

 

Ανά χώρα, η Ρωσία είχε 27 και οι ΗΠΑ 16 εκτοξεύσεις δικαιολογώντας έτσι το σύνολο των διαστημοδρόμιων στις δυο αυτές χώρες. Όμως, αν εξετάσουμε κάθε διαστημοδρόμιο ξεχωριστά, από καθαρά επενδυτική σκοπιά τα περισσότερα από αυτά είναι ζημιογόνα. Γιατί λοιπόν κάποιες χώρες επωμίζονται αυτό το μεγάλο κόστος κατασκευής και συντήρησης;

 

Υπάρχουν 2 βασικοί λόγοι που απαντούν στο παραπάνω ερώτημα και δεν έχουν καμία σχέση με οικονομοτεχνικά μοντέλα. Γεωπολιτικά και στρατηγικά συμφέροντα. Κάθε χώρα που διαθέτει διαστημοδρόμιο, αυτομάτως γίνεται μέλος ενός ελιτίστικου κλαμπ δείχνοντας σε όλους την τεχνολογική της υπεροχή στον αεροδιαστημικό τομέα. Να επισημάνουμε ότι τα μέλη της ESA είναι 18, ενώ υπάρχουν 25 χώρες που ενεργοποιούνται στις εκτοξεύσεις με τις περισσότερες από αυτές να μπορούν να εκτοξεύσουν στρατηγικούς πυραύλους. Ουσιαστικά, σ’ αυτές τις χώρες η πυραυλική τεχνολογία προηγήθηκε της τεχνολογίας εκτόξευσης δορυφόρων, ενώ πολλές υλοποιήσεις διαστημικών οχημάτων προήλθαν από μοντέλα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.

 

Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι πολλές χώρες επενδύουν πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά στην κατασκευή ενός διαστημοδρόμιου, για να αυξήσουν την εθνική τους ασφάλεια και να ισχυροποιήσουν την εξωτερική τους πολιτική σε διεθνές επίπεδο.

 

Πηγή

 

http://www.spacetravels.gr/html/point_of_view.html

[vossinakis]

Ένας λόγος είναι οτι αναλογα με την τροχιά που θέλουμε να έχει ο δορυφόρος, πρέπει να εκτοξευτεί απο ενα συγκεκριμένο μέρος. Π.χ. αν θέλεις γεωστατική τροχιά θα εκτοξεύσεις απο τον ισημερινό. Αν θέλεις να πας στον ISS θα εκτοξεύσεις απο ενα γεωγραφικό πλάτος παρόμοιο με της Φλοριντα ή το πολύ 50 μοίρες (όσο και η κλίση του ISS) . Γιαυτό υπάρχει και η πλωτή εξέδρα εκτόξευσης, έτσι ώστε το κόστος να είναι πολύ χαμηλό

[cvrak]

Δίκιο έχεις, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για καποιες χωρες να εχουν διαστημοδρομια. Ιραν, Ισραηλ, Βραζιλία κλπ. Απλως αυτες οι χωρες ανεβαζουν το προφιλ τους, αφου απο εκει δεν γινονται εκτοξευσεις για τον ISS.

[vossinakis]

Δεν ειναι απαραίτητο να παν στον ISS. Να βάλουν δορυφόρους σε τροχιά θέλουν