Αστρικά Ίχνη & Φτερωτός Λέοντας του Αγίου Μάρκου

Αστρικά Ίχνη & Φτερωτός Λέοντας του Αγίου Μάρκου

Κείμενο corfuhistory

Τα λιοντάρια του Αγίου Μάρκου στην Κέρκυρα

http://www.corfuhistory.eu/?p=290

0 16ος είναι ο αιώνας κατά τον οποίο στο «Κλειδί του Κόλπου», όπως αποκαλείτο χαρακτηριστικά η Κέρκυρα,το μαρκιανό λιοντάρι γνώρισε μεγάλη διάδοση, αν και λείπουν σήμερα τα δείγματα της «Ρorta reale» (Βασιλικής Πύλης), της Πύλης της Σπηλιάς και της Πύλης του Ραϊμόνδου. Αυτό εξηγείται από την έντονη δραστηριότητα της στρατιωτικής οικοδομικής μετά την αποκρουσθείσα τουρκική πολιορκία του 1537 και, ακόμη περισσότερο,από τη νέα στρατηγική θέση που ανατέθηκε στο νησί με τον επανασχεδιασμό του πολιτικού χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου.

Παρά τις ελλείψεις που τόσο υπογραμμίστηκαν ακόμη και από τους συγχρόνους του, οι οχυρώσεις του Vitelli αντιστάθηκαν στη σκληρή δοκιμασία της δεύτερης πολιορκίας του 1716, μετά την οποία, πάντοτε υπό τις διαταγές του στρατάρχη Schulenburg, εκσυγχρονίστηκαν και διευρύνθηκαν. Τότε κατασκευάστηκαν νέοι μαρκιανοί λέοντες, όχι μεγάλοι και «εν κινήσει», αλλά ως επί το πλείστον μικροί και στον τύπο «in moleca», διόλου κραταιοί, αλλά σχεδόν άκομψοι, για να μην πούμε καρικατούρες. Εξάλλου, στην ίδια την πρωτεύουσα, αν όχι σε όλη τη βενετική επικράτεια, τα μαρκιανά λιοντάρια του 18ου αι. ήταν άθλια στρη μορφή, αντανακλώντας τέλεια την αδυσώπητη παρακμή του Κράτους.

Από το 18ο αι. σώζονται ακόμη στην Κέρκυρα ποικίλες μορφές σε«moleca», ως επί το πλείστον οφειλόμενες σε ντόπιους τεχνίτες, όπως το λιοντάρι με μουσούδα προβάτου, που διατηρείται στο μικρό βενετικό lapidario του Παλαιού Φρουρίου (1732),ή το προαναφερθέν δείγμα στη μικρή πρόσοψη της Παναγίας της Τενέδου (1723), όπου το θηρίο είναι σχεδόν αγνώριστο εξαιτίας των ανθρωπόμορφων χαρακτηριστικών του, δηλαδή την ίσια μύτη, το πλατύ στόμα που φαίνεται σαν να χαμογελάει και την ψεύτικη χαίτη, σαν γενειάδα του Αϊ-Βασίλη.

Με την πτώση της Βενετικής Δημοκρατίας, η τύχη των μαρκιανών λιονταριών της Κέρκυρας υπήρξε κοινή με εκείνη της υπόλοιπης θαλάσσιας επικράτειας, παρά το γεγονός ότι τα Ιόνια Νησιά δεν πέρασαν στην Αυστρία, αλλά, de facto, στη Γαλλία. Οι Ιακωβίνοι κράτησαν τυπικά αποικιακή συμπεριφορά —ας θυμηθούμε τη Νάπολη, κατά την υποταγή των στρατευμάτων του Chiampionnier στο S.Gennaro— αποδέχθηκαν δηλαδή, σε πείσμα αυστηρών διαταγμάτων, τοπικές «προλήψεις», ανάμεσα στις οποίες ήταν και ο σεβασμός για το μακραίωνο σύμβολο του παλαιού καθεστώτος. Έτσι, τα «απεχθή» πολυάριθμα μαρκιανά λιοντάρια —μόνο στην πόλη τα γλυπτά πρέπει να είναι περισσότερα από εκατό— έγιναν σεβαστά, με εξαίρεση ορισμένα που εκτίθεντο σε πολιτικές ή στρατιωτικές θέσεις.

Περισσότερα για Τα λιοντάρια του Αγίου Μάρκου στην Κέρκυρα εδω: http://www.corfuhistory.eu/?p=290

Κείμενο: Προστασία και ανάδειξη των κερκυραϊκών οχυρώσεων

https://www.facebook.com/pages/Προστασία-και-ανάδειξη-των-κερκυραϊκών-οχυρώσεων/

Το λιοντάρι στο νότιο τμήμα του Σκάρπωνα. Χαρακτηρίζεται από την πολύ κοντή μουσούδα.

Στην αποξεσμένη επιγραφεί αναγράφεται

D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO)

BENEDICTVS ERICIVS PRO(VISOR) M(ILITIÆ)QVE PRÆSES

REFORMATA ARCE ANTEMVRALE HOC

CIRCVMQV[E . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]TVS

FREGIT ET AD SVMMVM EREXIT

ANDREA NAXO ÆDILI PRÆTORE

NICOLAO DE PONTE PRIN(CIPE) VENET(IARVM)

MDLXXXΙII

Περιεχόμενο: Αναφέρεται η αποπεράτωση του προτειχίσματος μετά την αναθεώρηση του σχεδίου του Νέου Φρουρίου κατ’ εντολή του Προβλεπτή και Καπιτάνου της Κέρκυρας Βενέδικτου Erizzo όντας υπευθύνου για τα οικοδομικά έργα του Ανδρέα Naxo επί δόγη Νικολάου De Ponte το 1583. Ο Rusconi διαβάζει τη χρονολογία MDLXXXVII (1587) αντί MDLXXXIII (1583).

Η ανέγερση του Νέου Φρουρίου με βάση τα σχέδια του μηχανικού Φερδινάνδου Vitelli είχε προβληματίσει τους τεχνικούς της εποχής για την αμυντική του ικανότητα και για να ενισχυθεί αποφασίστηκε η ανέγερση του προτειχίσματος (γνωστό ως Scarpone), που ολοκληρώθηκε το 1583.

Ο Βενέδικτος Έριτσο (Ericius στα λατινικά, Erizzo στα βενετικά) χρημάτισε Προβλεπτής και Καπιτάνος στην Κέρκυρα στην περίοδο 1581-1583. Βλ. Charles Hopf, Chroniques gréco- romanes, ό. π. , σελ. 396.

Ο Νικόλαος Ντα Πόντε ( De Ponte λατινικά, Da Ponte βενετικά) κατείχε το αξίωμα του δόγη από το 1578 έως το 1585.

Περισσότερα για Τα λιοντάρια του Αγίου Μάρκου στην Κέρκυρα εδω: http://www.corfuhistory.eu/?p=290

Canon eos 40D

EF 15mm fisheye

f3.5

Iso200

200 X 25sec

Startrails