Τέσσερά Φεγγάρια, τρία χρώματα, δύο αποστάσεις

Τέσσερά Φεγγάρια, τρία χρώματα, δύο αποστάσεις

Πόσες φορές ακούμε για την Υπερσελήνη, τη μεγαλύτερη Πανσέληνο του έτους ή για την πιο όμορφη Πανσέληνο του έτους και κάποιες φορές μπορεί να ακούσουμε για την μικρότερη Σελήνη του έτους αλλά και πόσες έχουμε ακούσει για την Ματωμένη Σελήνη....

Στην παραπάνω φωτογραφία μπορούμε να δούμε αρκετές απ'τις περιπτώσεις,

Οι τρεις στην σειρά Πανσέληνοι είναι με το ίδιο τηλεσκόπιο, SW ED80, και την ίδια μηχανή, Canon eos 30D, και μπορεί να γίνει σύγκριση στα μεγέθη ως προς την απόσταση της Πανσελήνου απο εμάς· ενώ η κάτω δεξιά είναι με άλλο εξοπλισμό και δεν μπορεί να συγκριθεί ως προς το μέγεθος.

-Η πρώτη Σελήνη απο αριστερά είναι μια Αυγουστιάτικη Πανσέληνος δίπλα στον Φάρο του Παλαιού Φρουρίου την στιγμή της Ανατολής της και βρίσκεται στην Μεγαλύτερη απόσταση που μπορεί να βρεθεί Πανσέληνος, στο Απόγειο σχεδόν 406.000 χιλιόμετρα.

-Η δεύτερη Πανσέληνος που ακουμπά τις κανονιοθυρίδες του Νέου Φρουρίου μπορούμε να πούμε μα μια πρώτη ματιά ότι είναι μια μέση ή κανονική Σελήνη αλλά στην πραγματικότητα είναι μια Μεγάλη Σελήνη μιας και στα 362000χλμ πλησιάζει το Περίγειο, παρόλα αυτά η εικόνα μας δείχνει ότι είναι μια Μέση Σελήνη και αυτό γιατί τα νέφη της ατμόσφαιρας παραμόρφωσαν το είδωλο της Σελήνη κάνοντας το να δείχνει μικρότερο. Τα ουράνια αντικείμενα που βρίσκονται χαμηλά στον ορίζοντα το φως τους διανύει μεγαλύτερη απόσταση μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης και για αυτό πολλές φορές εξαιτίας τς κίνησης των αέριων μαζών μπορεί να παραμορφωθούν. Ταυτόχρονα όμως αυτη η Ιουλιανή Πανσέληνος είναι και η πιο όμορφη απο όλες αφού το χρώμα της κατα την αναστολή ήταν το πιο κόκκινο που έχω καταγράψει ποτέ, συνήθως η Σελήνη του Αυγούστου έχει την χάρη για την πιο όμορφη Σελήνη αλλά αυτό είναι θέμα τύχης αφού όλες οι Καλοκαιρινές Σελήνες μπορεί να αποκτήσουν αυτο το υπέροχο χρώμα αρκεί η ατμόσφαιρα να έχει σκόνη, υγρασία ή και αρκετή στίλβη, γενικότερα όμως οι Καλοκαιρινές Πανσέληνοι είναι πιο όμορφες απο τις Χειμωνιάτικες εξαιτίας της κλίσης της Εκλειπτικής κατά την διάρκεια της νύχτας με απλά λόγια η Καλοκαιρινή Σελήνη περνά απο εκεί που ο Ηλιος κινείτε το Χειμώνα και το αντίθετο οπότε αυτή η κλίση κάνει την Σελήνη να μένει χαμηλά στον ορίζοντα για αρκετό χρονικό διάστημα κρατώντας έτσι περισσότερη ώρα το υπέροχο Κοκκινο-ροζ-κίτρινο χρώμα ενω η Χειμωνιάτικη το χάνει σχεδόν αμέσως.

-Η τρίτη Πανσέληνος είναι μια πραγματική Υπερσελήνη και μάλιστα είναι στην κοντινότερη απόσταση που μπορεί να βρεθεί Πανσέληνος στο Περίγειο στα 354000χλμ. η φωτογραφία βγήκε όταν η Σελήνη είχε ανέβει αρκετά ψηλά ώστε να μην υπάρχει παραμόρφωση του ειδώλου. Φυσικά σε αυτο το ύψος έχει χάσει πλέον την χρωματιστή ομορφιά της αλλά μας χαρίζει το υπέροχο φως της κάνοντας την νύχτα μέρα. Στην φωτογραφία μπορούμε να κάνουμε την σύγκριση και να δούμε πόσο μεγαλύτερη είναι η Σελήνη στο Περίγειο απο την Σελήνη στο Απόγειο.

-Η τέταρτη Σελήνη, αυτή κάτω δεξιά είναι μια Ματωμένη Πανσέληνος και αυτο γιατι η Γη έχει κρύψει τον Ηλιο και δεν επιτρέπει τις αχτίνες του να ακουμπήσουν τον φυσικό μας δορυφόρο, φυσικά η παραμόρφωση του φωτός στα άκρα της Γης κάμπτουν τις ακτίνες φωτός του Ήλιου και δημιουργώντας ένα φαινόμενο σαν αυτό την ανατολής η Σελήνη αποχτά αυτό το Ματωμένο πρόσωπο, η διαφορά είναι ότι στις προηγούμενες περιπτώσεις μόνο εμείς βλέπουμε την Σελήνη με αυτο το χρώμα ενω σε μια ολική Έκλειψη αυτό είναι το πραγματικό της Χρώμα, φυσικά όποιος την δει χαμηλά στον ορίζοντα ίσως να μην την εντοπίσει καν.

1,2,3,

SW ED80

Canon eos 30D

600mm

f7.5

iso100

4,

Canon eos 40D

EF 100-400 is usm

400mm resize

iso400