Αστρικά Ίχνη στο Σαν Τζιάκομο, Κέρκυρα

Αστρικά Ίχνη στο Δημαρχείο-Θέατρο Σαν Τζιάκομο, Κέρκυρα

Το κτίριο βρίσκεται στην πλατεία Δημαρχείου και λειτουργεί ως Δημαρχείο και διάφορες υπηρεσίες του Δήμου.

Το κτίριο είχε στοιχεία της Αναγέννησης, κτισμένο από πέτρα σινιών. Εξωτερικά, διακοσμούνταν με αψίδες και γλυπτά μπαρόκ ρυθμού. Εσωτερικά η πλατεία του είχε 12 σειρές καθισμάτων και τρεις σειρές θεωρείων. Η σκηνή του ήταν δυτικά. Η αυλαία του ήταν ένα έργο τέχνης. Ήταν διακοσμημένη με παραστάσεις της Οδύσσειας, όπως τον Οδυσσέα στο νησί των Φαιάκων (την Κέρκυρα).

Το θέατρο του Σαν Τζιάκομο πήρε το όνομά του από ένα καθολικό καθεδρικό ναό στην Κέρκυρα. Ιδρύθηκε το 1693 ως τόπος συγκέντρωσης των Ενετών ευγενών της Κέρκυρας, είχε μετατραπεί σε θέατρο το 1720 και έγινε το πρώτο σύγχρονο θέατρο που ιδρύθηκε στην Ελλάδα. Αρχικά το θέατρο ανέβασε θεατρικά έργα, αλλά το 1733 μια όπερα ανέβηκε εκεί για πρώτη φορά. Η όπερα ήταν πιθανότατα του J.A. Hasse σε λιμπρέτο του Aurellio Aurelli, «Gerone, tiranno di Siracusa». Όπερες οργανώνονταν συνεχώς, ειδικά από το 1771 έως το 1892.

Κύριες παραστάσεις ήταν όπερες και μελοδράματα. Χαρακτηριστικές όπερες ήταν των συνθετών Ροσίνο, Μπελίνι, Βέρντι.

Η μουσική παράδοση που ιδρύθηκε από το θέατρο είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ιστορία της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, δεδομένου ότι βοήθησε να καθιερωθεί η ελληνική μουσική παρουσία σε μια εποχή που το ελληνικό κράτος δεν υπήρχε ακόμη. Το θέατρο οργάνωσε το είδος της κωμικής όπερας που είναι γνωστή ως όπερα buffa, η οποία ήταν λιγότερο πολύπλοκη και επομένως πιο οικονομική από την όπερα seria.

Το προσωπικό της όπερας του Σαν Τζιάκομο ήταν κυρίως από τη νότια Ιταλία. Η όπερα λειτούργησε κατά καιρούς αναταραχής ασταμάτητα όπως, για παράδειγμα, κατά την άφιξη των Γάλλων το 1797. Το 1799, κατά τη διάρκεια της Ρωσο-οθωμανικής πολιορκίας, το θέατρο συνέχισε τις παραστάσεις του, ακόμη και αν ο ξένος θίασος όπερας δεν ήταν σε θέση να φύγει από το νησί λόγω του αποκλεισμού. Η απόδοση της, σε μια τέτοια δύσκολη στιγμή, είχε χρησιμοποιηθεί ως μέσο προπαγάνδας και για να υψωθεί το ηθικό του πληθυσμού.

Το θέατρο προσέλκυσε πολλούς Ιταλούς επαγγελματίες μουσικούς που ήρθαν στην Κέρκυρα ως εκπαιδευτικοί, καθώς και συνθέτες και εκτελεστές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας εκτίμησης για τη μουσική ανάμεσα στους ντόπιους και οδήγησε σταδιακά στην εμφάνιση των πρώτων επαγγελματιών της μουσικής Κέρκυρας, που , με τη σειρά τους, έγιναν οι πρώτοι επαγγελματίες μουσικούς της σύγχρονης Ελλάδας.[1] Ο Κερκυραίος Σπυρίδων Ξύνδας, για παράδειγμα, έγραψε την ελληνική όπερα ο υποψήφιος , η οποία έγινε η πρώτη όπερα που αποτελείται αποκλειστικά από ελληνική λιμπρέτο και παίχτηκε στο Σαν Τζιάκομο το 1867.

Η προφορική παράδοση έδειξε ότι οι οπερατικοί εκτελεστές οι οποίοι βρήκαν την επιτυχία στο θέατρο, τιμήθηκαν με τον έπαινο «applauded in Corfu» (\"χειροκροτήθηκαν στην Κέρκυρα\"), ως φόρο τιμής στο απαιτητικό μουσικό γούστο του κοινού του νησιού.

Το θέατρο αντικαταστάθηκε από το Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας το 1902. Το Δημοτικό Θέατρο και τα ιστορικά αρχεία του, πολλά από τα οποία ανήκαν στο Θέατρο του Σαν Τζιάκομο, καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια εναέριου βομβαρδισμού το 1943.

Canon eos 40D Full Spectra, Clip eas uv/Ir cut

Samyung 8 mm fisheye

f5.6

iso100

15sec

Startrails