Δυο πανεφορφες θεες

Αγαπητοι φιλοι,

Ο καιρος μου χαλασε τα σχεδια στις αρχες του 2007 για κατι πολυ παρομοιο αλλα χθες το βραδυ η νεφωση υποχωρησε τα τελευταια λεπτα ωστε να κανουμε και'μεις την δουλεια μας.

Εχω και αλλες προς επεξεργασια και το συγκεκριμενο δειγμα ειναι μια ενδειξη απο την μαγια χθες το βραδυ με τις δυο θεες.

Αντωνης.

Φανταστική φώτο και ζηλεύω που δεν μπορώ να βγάλω και εγώ τις 2 πανέμορφες!!!

Να υποθέσω ISO 400 με f/2.8?

Ωραία χρώματα!!! και το συννεφάκι έκατσε πολύ καλά, καθώς επίσης που άρεσε η αντίθεση που δίνουν οι θάλασσες στην Σελήνη.

Αν μπορούσατε να είσθε ανατολικότερα για πλάγια όψη?

Γιωργο,

Εχω 171 ληψεις απο χθες το βραδυ ... ακομα τις κατεβαζω στον υπολογιστη. Η συγκεκριμενη φωτογραφια ειναι με ΙΣΟ 100 ... θα σου εχω περισσοτερα στοιχεια σε λιγο.

Συμφωνω οτι το συννεφακι μου εκατσε σε καλο σημειο.

Αντωνης.

Εγώ αν ήμουν Αθήνα θα έβρισκα τρόπο να την βγάλω από μέσα!

Έχετε δοκιμάσει και τα 400? και αν ο φακός σας δίνει f/2.8?

170 φώτο!!! Καλές δουλειές

Γιωργο,

Τα λεμε σε λιγο ... ακομα 40 να κατεβασω.

Οσον αφορα το ΙΣΟ 100, το προτιμω ιδιαιτερα επειδη οι αποδοσεις ειναι υπεροχες και με καθε ευκαιρια το κανω χρηση. Ο φακος που εχω (Canon EOS EF 28-105 USM) ειναι φοβερος (!!!) και γι'αυτο βλεπεις που τον εκανα χρηση.

Αντωνης.

Αντώνη, συμφωνώ απόλυτα με τον χαρακτηρισμό σου ''μαγία''γι΄αυτό που βλέπουμε.

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ !!

Παναγιώτης.

Παναγιωτη, Κατερινα και Δημητρη,

Σας ευχαριστω ... χαιρομαι που σας αρεσε το αποτελεσμα.

Οπως ειχα υποσχεθει στον Γιωργο, τα στοιχεια της ληψης ειναι τα εξης:

Canon EOS 300d, Canon EOS EF 28-105 USM II @ 70 mm, 1 x 0.6 sec @ f4.5, ISO 100, RAW Image Format, 3072x2048 image size, Auto Mode

Περισσοτερες πληροφοριες στον εξης συνδεσμο: http://www.perseus.gr/Astro-Lunar-Scenes-Parthenon-03.htm .

Αντωνης.

Όμορφο θέμα που συνδυάζει δύο από τις πιό ισχυρές οπτικές εμπειρίες που μπορεί να έχει ένας κάτοικος αυτού του πλανήτη: τη Σελήνη και τον Παρθενώνα.

Για να γκρινιάξω λίγο Αντώνη, νομίζω πως η συγκεκριμένη είναι σημαντικά υπερφωτισμένη («καμένα» τμήματα στη Σελήνη και στους κίονες. Σίγουρα ανάμεσα στις υπόλοιπες που έβγαλες θα υπάρχουν και πιό «σκοτεινές».

Καλησπερα Στεφανε,

Κανενα προβλημα με την παρατηρηση σου ... μαλιστα συμφωνω. Το λαθος μου ηταν η χρηση του φακου στα 70 μμ αντι κατι μακρυτερο (πχ. οπως τα 140 μμ του Ηλια). Με 70 μμ, υπηρχε περισσοτερο φως γενικα λογω μεγαλυτερου πεδιου και οποτε υπαρχει το προβλημα με τμηματα της Σεληνης και πισω απο τους κιονες. Θα διαφωνησω ομως οτι ειναι σημαντικα υπερφωτισμενη - πιστευω να ειναι υπερφωτισμενη με περιπου 1/3 στοπ.

Με το αποτελεσμα του Ηλια, πιστευω να υπαρχει το αντιθετο προβλημα (υποφωτισμενη) ... αν παιρναμε τον μεσο ορο μεταξυ τις δυο, θα ειμασταν τελια.

Δυστυχως τετοια φωτογραφηση δεν σου διαθετει δευτερη ευκαιρια και οποτε ειναι γενικα "hit and miss". Λιγη υπομονη και θα υπαρχει δευτερη επισκεψη (μελλοντικα) ωστε να βγει καλυτερα.

Αντωνης.

Αντώνη, κοιτάζοντας τις φωτό που έβγαλα την συγκεκριμένη στιγμή που ήταν και η πιο ευνοϊκή (ανέτειλλε όλη η σελήνη, πριν μπει στα πυκνότερα σύννεφα και πριν υπερφωτιστεί αργότερα), διαπίστωσα ότι η επιλογή μου της έκθεσης ήταν η καλύτερη δυνατή για τις συγκεκριμένες συνθήκες.

Με μόλις λίγο μεγαλύτερη έκθεση η Ακρόπολη χάνει τη φυσικότητα του χρώματος, αρχίζει να καίγεται και ο ουρανός γίνεται πρασινογάλαζος. Επίσης ο βράχος και πάλι δείχνει υποφωτισμένος.

Φυσικά το αποτέλεσμα μου φαίνεται υποφωτισμένο σε "σκοτεινές" οθόνες, αλλά σε μια σωστά ρυθμισμένη φαίνεται o.k.

Το πρόβλημα νομίζω ήταν η μεγάλη διαφορά φωτεινότητας μεταξύ της Ακρόπολης και του βράχου, που δεν επέτρεπε μια σωστή φωτογράφηση ευρέως πεδίου τη συγκεκριμένη στιγμή.

Στη Βόρεια πλευρά ο βράχος φωτίζεται πολύ έντονα τη στιγμή που σκοτεινιάζει (μάλλον και γενικότερα) ενώ στη Νότια όχι.

Ηλια,

Ο καλυτερος φιλος ενος φωτογραφου ειναι το ιστογραμμα ... αυτο ισχυει κατα την διαρκεια της φωτογραφησης και μετα κατα την διαρκεια της επεξεργασιας.

Ενα σημα "υποφωτισμου" ειναι το ιστογραμμα που ειναι στα αριστερα καθως εχει και μικρο ευρος διακυμανσης. Το ιδιο ισχυει με μια φωτογραφια που ειναι "υπερφωτισμενη" με το ιστογραμμα να ειναι προς τα δεξια αυτη την φορα αλλα και παλι με μικρο ευρος διακυμανσης στο ιστογραμμα.

Ο στοχος με ΟΛΕΣ τις φωτογραφιες (μας) ειναι ενα ιστογραμμα με το μεγιστο ευρος διακυμανσης ωστε να υπαρχει το μεγαλυτερο δυνατον "βαθως" ... και αυτο θα ειναι ορατο οταν βλεπουμε μια φωτογραφια και τα πολλαπλα χρωματα που διαθατει κτλ. Μαλιστα ενα απο τα ποιο βασικα βηματα επεξεργασιας ειναι αυτα του γραμμικου η/και μη-γραμμικου stretch ωστε να υπαρχει ενα πλουσιο ευρος διακυμανσης στο ιστογραμμα.

Ριξε μια ματια στα ιστογραμματα για τις δυο φωτογραφιες εχοντας υποψην σου αυτα που γραφω ποιο πανω και θα δεις την μεγαλη διαφορα μεταξυ τις δυο φωτογραφιες οσον αφορα το ευρως διακυμανσης (βλ βαθως) και κατα ποσο η μια η η αλλη ειναι υπο/υπερφωτισμενη.

Δευτερον, υπαρχει μεγαλη διαφορα στον χρονο εκθεσης μεταξυ τις δυο φωτογραφιες ... η μια ειναι με 1/20" με ΙΣΟ 200 και η αλλη ειναι με 0.6" (δηλαδη 12/20") και ΙΣΟ 100. Δεν γνωριζω κατα ποσον η συμπεριφορα των συγκεκριμενων αισθητηρων ειναι γραμμικη η οχι αλλα βλεπω μια διαφορα μεταξυ τους δυο χρονους που ειναι γυρω στο ** 6 ** φορες. Οποτε αν η δικια σου εχει σωστο χρονο εκθεσης, τι πρεπει να περιμεναμε για την δικια μου με εξι φορες περισσοτερο χρονο εκθεσης; Επειδη η δικια σου ειναι υποφωτισμενη, ο συντελεστης 6x δεν ειναι τοσο ακραιος.

Στο συγκεκριμενο υψος της Σεληνης, επρεπε να ειχε ενα χρωμα προς το λευκο (αν οχι λευκο). Το σφαλμα το δικο μου ειναι οτι ειναι ελαχιστα υπερφωτισμενη - αλλιως θα ειχα και το σωστο χρωμα στη Σεληνη.

Τελευταια, ο ουρανος .... στις 7 το βραδυ και στο κεντρο της Αθηνας, πιστευω ο ουρανος στην δικη μου την φωτογραφια να ειναι ποιο αντιπροσωπευτικος και ειναι κατι που ο καθενας μας μπορει να επιβεβαιωσει αυτη την εποχη καθε βραδυ οταν ριξει μια ματια εξω.

Αν ειχα την γνωση πριν την φωτογραφηση σχετικα με τα δυο αποτελεσματα και χρονους εκθεσεις, πραγματι θα προτιμουσα το δικο μου αποτελεσμα επειδη εχει πολυ καλο ιστογραμμα και ιδιαιτερα βαθος καθως εχει πλουσιο χρωματισμο και πιστευω ποιο σωστο φωτισμο για την Σεληνη (και παρολο που ειναι μια ιδεα υπερφωτισμενη).

Τελος παντων, η φωτογραφηση ειναι και τεχνη .. τι ειναι τελειο για εναν, ειναι αποτυχια για καπιον αλλο. Οπως λενε και στα Αγγλικα, η ομορφια ειναι κατι που κρινεις ο καθενας απο μονος του και με διαφορετικα κριτηρια.

Αντωνης.

Αντώνη, καλό είναι το ιστόγραμμα, αλλά δεν είναι πανάκεια.

Δεν σημαίνει ότι μια φωτό με μεγάλο εύρος ιστογράμματος είναι πάντα καλή και μία με μικρό εύρος πάντα κακή.

Για μένα αυτό που προείχε στη συγκεκριμένη φωτό ήταν να μην υπερεκτεθούν τα δύο κύρια θέματα, κάτι που κατά τη γνώμη μου αποτελεί μεγάλο λάθος γιατί καταστρέφει τη φωτό. Από κει και πέρα η φωτεινότητα του βράχου και του ουρανού τη στιγμή της λήψης ήταν μειωμένη. Μισή ώρα μετά τη δύση και στον ΒΑ ορίζοντα το χρώμα του ουρανού είναι ήδη αρκετά σκούρο.

Η σελήνη δεν ανέτειλε λευκή, λόγω της βρώμικης ατμόσφαιρας αλλά το χρώμα της ήταν ανοιχτό καφέ.

Αν κάνεις φωτογράφηση του χώρου σε πλήρες σκοτάδι θα δεις ότι ο βράχος είναι πολύ λιγότερο φωτισμένος από την Ακρόπολη, πόσω μάλλον τη στιγμή που μόλις ανάβουν τα φώτα.

Η δική μου εκδοχή είναι αποτέλεσμα πάρα πολλών δοκιμών του συγκεκριμένου θέματος σε ανάλογες συνθήκες τους τελευταίους μήνες.

Ε, μια που διυλίζουμε τον κώνωπα μπροστά σε δυό πολύ όμορφες φωτογραφίες, ας το κάνουμε καλά!

Το συγκεκριμένο φωτογραφικό θέμα χαρακτηρίζεται από ακραίους τόνους και ιδιαίτερα υψηλό κοντράστ, οπότε αν απλώς επιδιώξουμε ένα«απλωμένο» και πλούσιο ιστόγραμμα θα οδηγηθούμε σε λάθη (είτε στη λήψη είτε στην επεξεργασία).

Για να δείξω τι εννοώ, θα δώσω τρία παραδείγματα φωτογραφικών θεμάτων όπου η ΣΩΣΤΗ εκφώτιση οδηγεί όχι σε πλούσιο ιστόγραμμα αλλά σε ...απουσία ιστογράμματος.

α) Ένα λευκό αυτοκίνητο μπροστά σε ένα λευκό τοίχο, φωτισμένο από διάχυτο φως μια συννεφιασμένη μέρα. Τι ιστόγραμμα να θέλει κανείς; Σχεδόν όλος ο όγκος του θα είναι μετατοπισμένος σε μια στενή ζώνη πολύ δεξιά, ενώ, οι τόνοι που αντιστοιχούν στις μαύρες ρόδες και τη σκιά κάτω από το αυτοκίνητο, θα αντιστοιχούν σε έναν δευτερεύοντα όγκο σε μια στενή ζώνη στα αριστερά του ιστογράμματος. Αν κάνουμε stretch για να εμπλουτίσουμε το ιστόγραμμα στο κέντρο του, θα γεμίσουμε τη φωτογραφία με αφύσικους τόνους και θα χαλάσουμε το κοντράστ. Το ιστόγραμμα πρέπει να παραμείνει ακραίο.

β) Επτά μαύρα μικρά …γατάκια κι ένα άσπρο που κοιμούνται αγκαλιασμένα! Ιστόγραμμα μετατοπισμένο αριστερά με ελάχιστους τόνους στη μέση και μια στενή ζώνη πολύ δεξιά για το άσπρο γατάκι. Επίσης ιδιότροπο ιστόγραμμα όπου αν κάναμε έκθεση ώστε το ιστόγραμμα να έρθει στο κέντρο, τα επτά μαύρα γατάκια θα έβγαιναν γκρίζα και το άσπρο …ανύπαρκτο (κατάλευκο, εντελώς ξεθωριασμένο)! Το παράδειγμα χαλάει με έξι γατάκια.

γ) Ένα σκοτεινό δωμάτιο όπου ένα έπιπλο σε μια γωνιά φωτίζεται από ένα κερί πολύ κοντά του. Αν επιχειρήσουμε να βγεί το δωμάτιο σωστά, το ιστόγραμμα θα είναι πλατύ και με ενδιάμεσους τόνους αλλά το έπιπλο θα έχει καεί, κι όχι από το κερί. Αν στη λήψη κάνουμε εκφώτιση (έκθεση) ώστε να υπάρξει λεπτομέρεια και στα σκοτεινά μέρη του δωματίου για να κάνουμε strech κατόπιν, το αποτέλεσμα θα έχει αφύσικο κοντράστ, με καμένες τις λεπτομέρειες στα φωτεινά και ξεθωριασμένη αίσθηση στο υπόλοιπο δωμάτιο.

Χρησιμοποίησα ακραία παραδείγματα φωτισμού (όπως το θέμα μας) απλά για να δείξω ότι ΔΕΝ επιδιώκουμε για ΟΛΕΣ τις φωτογραφίες το πιο πλούσιο και πλατύ ιστόγραμμα, παρότι αυτό είναι πολύ επιθυμητό στις περισσότερες φωτογραφίες (και σε πολλές αστροφωτογραφίες νεφελωμάτων ή μεγάλων γαλαξιών). Η φωτογραφία του Ηλία κατά τη γνώμη μου είναι σωστά επικεντρωμένη στο φωτισμένο μνημείο και στον ανατέλλοντα Σεληνιακό δίσκο αφήνοντας τα υπόλοιπα στο σκοτάδι (αν και θα μπορούσε να φωτιστεί 1/3~1/2 του στοπ παραπάνω), αλλά η φωτογραφία του Αντώνη είναι σημαντικά υπερφωτισμένη στη Σελήνη και τους κίονες (πάνω από 1~1,5 στοπ) για χάρη του περιβάλλοντα χώρου.

(Αυτά από το θεωρείο του μάπετ σόου, από έναν γερογκρινιάρη που αντί να πάρει τη μηχανή του και να βγει έξω κάθεται και σχολιάζει τις φωτογραφίες των άλλων!)

Στεφανε,

Δεν ειμαι σιγουρος οτι μιλαμε για το ιδιο θεμα! Τα παραδειγματα σου εχουν να κανουν με στοχους με μικρο ευρως διακυμανσης και σε αντιθεση με την συγκεκριμενη περιπτωση της Σεληνης με τον Παρθενωνα.

Το σχολιο το δικο μου δεν ειναι για στοχους με μικρο ευρως διακυμανσης αλλα το αντιθετο οπου περιγραφω πως ενα ιστογραμμα με μικρο ευρως διακυμανσης (σε στοχο που ειναι πλουσιο σε σημα και βαθως) ειναι μια πολυ σοβαρη ενδειξη για υποφωτισμου η υπερφωτισμου (αναλογα που πεφτει το ιστογραμμα - ακρα αριστερα η ακρα δεξια).

Τελος παντων, ο καθενας εχει την δικη του τεχνικη και φιλοσοφια γυρω απο το θεμα της (αστρο)φωτογραφησης.

Αντωνης.

Η δική μου λήψη πάντως έγινε με απόλυτο κριτήριο το να μην "κάψω" τα πιο φωτεινά τμημάτα του ναού, κι έτσι αναπόφευκτα το ιστόγραμμα μου είναι περιορισμένο στα αριστερά.

Νομίζω ότι τη συγκεκριμένη στιγμή της λήψης κυριαρχούσαν οι σκοτεινοί τόνοι στο φόντο και μόνο ο ναός και η σελήνη είχαν κάποια φωτεινότητα, πάντως όχι πολύ έντονη, εκτός από τα τμήματα μεταξύ των μπροστινών κολωνών.

Απ' ότι βλέπω στην παλαιότερη φωτογράφηση σου στο Σούνιο είχες δύο τελείως διαφορετικά ιστογράμματα για δύο φωτό που λήφθηκαν με μόλις λίγα λεπτά διαφορά.

http://antwrp.gsfc.nasa.gov/apod/image/0506/moonrise_ayiomamitis.jpg

http://www.lpod.org/?m=20060320

Και οι δύο είναι πολύ ωραίες γιατί δεν υπάρχει υπερέκθεση του κυρίως θέματος. Προσωπικά προτιμώ την πιο σκοτεινή.

Ηλια,

Η φασαρια και προκληση με τον Παρθενωνα ειναι το υψος της Σεληνης οταν μια τετοια φωτογραφηση ειναι εφικτη. Τοτε υπαρχει η σχετικα λαμπρη Σεληνη και την οποια πρεπει να ταιριαξουμε με τον αμεσο χωρο ... αυτος ειναι ο λογος που προχωρησα με τον φακο στα 70μμ και οχι περισσοτερο. Η προηγουμενη μου προσπαθεια στις αρχες του 2007 οταν τα συννεφα μου τα κανανε θαλασσα ηταν με τον φακο στο τερμα (105 μμ).

Αντωνης.