Copernicus area

Παρατηρήστε σ' αυτή και στην προηγούμενη φωτογραφία, πόση λεπτομέρεια και διαβαθμίσεις τόνων μπορούν να καταγραφούν με το ένα μόνο καρέ της afocal μεθόδου. Έχω την αίσθηση ότι το κοντράστ ελέγχεται καλύτερα με τη μέθοδο αυτή απ' ό,τι με web-camera και δεν έχουμε «καμμένες» περιοχές στα χείλη των κρατήρων, ούτε «διπλά» χείλη.

 

Στέφανος

Στεφανε,

 

Συμφωνω οτι με την τεχηνικη της afocal μπορεις να βγαλεις καλη δουλεια αλλα υπαρχει και η προυποθεση οτι εχεις και καλο seeing.

 

Αποψε το seeing ειναι ΠΟΛΥ καλο και πιστευω να δεις πολλα αριστουργηματα στις επομενες 24 ωρες απο την παρεα. Εγω σιγουρα θα εχω πολλα καλα αποτελεσματα (15 Gb σε ληψης) σε λιγο!!!

 

Αντωνης.

ΥΓ. Ηλια/Γιωργο, ευχομαι ολοψυχα αποψε και εσεις να κανατε κατι με το πολυ ικανοποιητικο seeing.

Στέφανε, συγχαρητήρια για την υπέροχη φωτό!

Όσο αφορά τα διπλά και καμένα χείλη, ερεύνησα το θέμα πριν λίγο. Υποπτευόμουν ότι και για τα δύο αυτά προβλήματα υπεύθυνη είναι η ορατότητα και όχι η webcam. Μετά τη φωτογράφηση έκανα οπτική παρατήρηση της σελήνης χρησιμοποιώντας τον (εξαιρετικό) προσοφθάλμιο 4.7 χιλ ultra wide angle 4000 της Meade, που στο τηλεσκόπιο μου δίνει 404 μεγεθύνσεις. Η εικόνα ήταν εντυπωσιακή γιατί σήμερα υπήρχαν καλύτερες συνθήκες διαύγειας από τις προηγούμενες ημέρες. Υπήρχε όμως μέτρια διαταραχή του ειδώλου που στις μεγάλες μεγεθύνσεις φαινόταν έντονη.

Η διαπιστώση μου ήταν ότι οι τα "καμένα" χείλη οφείλονται στη διάθλαση της λάμψης των κρατήρων από την ατμόσφαιρα.

Οι παραμορφώσεις αυτές είναι ολοφάνερες στις μεγάλες μεγεθύνσεις και διαρκούν αρκετά.

Επιπλέον τα ημι-φωτοστέφανα αυτά μετακινούνται σε συνθήκες έστω μικρής διαταραχής, με αποτέλεσμα μετά το stacking να παρουσιάζονται διπλά χείλη.

Νομίζω ότι το stacking κάνει το πρόβλημα πιο φανερό γιατί οι παραμορφώσεις αυτές επειδή είναι διαρκείς, αποτυπώνονται στην τελική εικόνα. Όμως η τελική εικόνα έχει πολύ περισσότερη πληροφορία από ένα μόνο καρέ ψηφιακής μηχανής. (Το ένα καρέ δεν μπορεί να δώσει τη μέγιστη πληροφορία - η όψη του μου δείχνει ελλειπής).

Βέβαια σε συνθήκες τέλειας ορατότητας τα αποτελέσματα είναι πολύ εντυπωσιακά και τα όποια μειονεκτήματα των δύο μεθόδων φτάνουν στο ελάχιστο τους.

Οι ψηφιακές μηχανές δίνουν και πολύ μεγαλύτερο πεδίο (μικρότερη μεγέθυνση) με αποτέλεσμα οι παραμορφώσεις να είναι μεν ορατές, αλλά πιο δυσδιάκριτες. Αν η φωτογράφηση γίνει στην ίδια κλίμακα μεγέθους νομίζω ότι τα προβλήματα θα είναι παρόμοια.

Πάντως μέχρι στιγμής δεν έχω παρατηρήσει καλύτερες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης της σελήνης από αυτές που προέρχονται από webcams. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν κυριαρχήσει απόλυτα στο χώρο του High resolution imaging.

Στέφανε συγχαρητήρια πολύ καλή Φώτο, θεαματική!!! Έχεις δίκιο για αυτό που λες για το 1 frame εικόνας το παρατήρησα και εγώ αυτό, αλλά όπως λέει ο δάσκαλος κ. Αντώνης προϋποθέτει καλό seeing.