Γιώργος1968

Δοκιμαστική φωτογραφία 2 ωρών με ριπές ανέμου 7 Bfts. ISO 3200, 3min x 40. Nikon D600. Αχρωματικό διαθλαστικό 103mm f/9.8. Το συμπέρασμα είναι πως ο άνεμος δεν είναι εντελώς αποτρεπτικός για αστροφωτογράφηση.

Το Δυτικό νηματοειδές νεφέλωμα του Πέπλου είναι στον αστερισμό του Κύκνου και αποτελείται από ιονισμένο αέριο και σκόνη. Στο κέντρο του ξεχωρίζει το λαμπρό αστέρι γίγαντας 52 Cygni 4ου μεγέθους. Μαζί με το υπόλοιπο νεφέλωμα του Πέπλου το νεφέλωμα αυτό αποτελεί το υπόλειμμα έκρηξης υπερκαινοφανούς αστεριού που εξερράγη 10-20 χιλιάδες χρόνια πριν. Ο πρωτόγονος άνθρωπος θα πρέπει να το έβλεπε ακόμα και στη διάρκεια της μέρας. Χρησιμοποιήθηκε παλιό (1990) διοπτρικό αχρωματικό (doublet) τηλεσκόπιο Celestron C102 HD f/9.8, με γερμανική στήριξη CG4 και κιτ OnStep. Η κάμερα είναι unmodified DSLR Nikon D600 χωρίς φίλτρα ή μείωση εστιακής απόστασης. Έγινε χρήση DX (μέρους του αισθητήρα αντίστοιχου με APS-C) για αποφυγή βινιεταρίσματος. Η διάρκεια συνολικής έκθεσης ήταν σχεδόν 4 ώρες με ISO 3200. Χρησιμοποιήθηκαν πόζες 3 λεπτών (80x3). Οι λήψεις είναι μέσης ανάλυσης για ταχύτητα επεξεργασίας και οικονομία χώρου. Η επεξεργασία έγινε με Siril και Gimp. Δεν έγινε χρήση star mask ώστε να κρατηθούν όσα αστέρια είδε το τηλεσκόπιο. Έγινε μείωση θορύβου σε Gimp λόγω μεγάλου ISO.

Το ανοικτό σμήνος NGC 7380 είναι νεαρό σμήνος στον αστερισμό του Κηφέα. Ανακαλύφθηκε από τη Caroline Herschel (αδελφή του William Herschel) το 1787 και είναι σχεδόν αδύνατο να το δει κανείς οπτικά. Απέχει από εμάς 8500 έτη φωτός! Στο κέντρο του είναι το διπλό αστέρι DH Cephei που κατά κύριο λόγο ιονίζει το νεφέλωμα υδρογόνου γύρω του. Χρησιμοποιήθηκε παλιό (1990) διοπτρικό αχρωματικό (doublet) τηλεσκόπιο Celestron C102 HD f/9.8, με γερμανική στήριξη CG4 και κιτ OnStep. Η κάμερα είναι unmodified DSLR Nikon D600 χωρίς φίλτρα ή μείωση εστιακής απόστασης. Έγινε χρήση APS-C (DX) φορμά γιατί το νεφέλωμα είναι μικρό. Τραβήχτηκαν πολλές πόζες των 2 και 4 λεπτών. Η διάρκεια συνολικής έκθεσης ήταν περίπου 13 ώρες με ISO 2000. Η επεξεργασία έγινε με Siril και Gimp. Έγινε χρήση starmask. Πιστεύω πως είναι θαύμα του μάγου που το παλιό τηλεσκόπιο και η παλιά μηχανή DSLR μπόρεσαν να αποτυπώσουν αυτό το τόσο αμυδρό νεφέλωμα.

Το ανοικτό σμήνος των Πλειάδων, Μ45 όπως το είδε το τηλεσκόπιο στις 4 Σεπτέμβρη 2025 Είχε αρκετή Σελήνη μετά το πρώτο της τέταρτο και δεν άφησε πολλά περιθώρια για μεγάλη έκθεση αφότου έδυσε. Το σμήνος έχει 2500 αστέρια αλλά τα λαμπρότερα από αυτά έχουν ιδιαίτερα ονόματα και είναι οι κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης: Αλκυόνη, Μαία, Μερόπη, Ηλέκτρα, Κελαινώ, Ταϋγέτη και Στερόπη. Τα κοινά χαρακτηριστικά κίνησής τους μαρτυρούν ότι ανήκουν στο ίδιο σμήνος. Χαρακτηριστικό του σμήνους είναι και το νεφέλωμα των Πλειάδων. Οι Πλειάδες απέχουν από τη Γη περίπου 440 ως 480 έτη φωτός. Χρησιμοποιήθηκε παλιό διοπτρικό αχρωματικό (doublet) τηλεσκόπιο Celestron C102 HD f/9.8, με γερμανική στήριξη CG4 και κιτ OnStep. Η κάμερα είναι unmodified DSLR Nikon D600 χωρίς φίλτρα ή μείωση εστιακής απόστασης. Έγινε χρήση Full Frame. Η διάρκεια συνολικής έκθεσης ήταν μικρή, περίπου 3 ώρες με ISO 2000. Χρησιμοποιήθηκαν πόζες 3 λεπτών (3x10) και πόζες 4 λεπτών (4x38). Οι πόζες ήταν μεγάλης ανάλυσης (24 Mp). Δυστυχώς, το παλιό τηλεσκόπιο και η παλιά μηχανή δεν μπορούν να διαχειριστούν εύκολα τα πολύ λαμπερά άστρα. Ιδιαίτερα στις γωνίες διακρίνεται το βινιετάρισμα και τα σφάλματα του αντικειμενικού φακού (διόγκωση αστεριών, χρωματική εκτροπή και σφάλμα κόμης). Το θέμα μας όμως είναι στο κέντρο και τηρουμένων των αναλογιών το αποτέλεσμα είναι πιστεύω αξιοπρεπές. Η επεξεργασία έγινε με Siril και Gimp. Έγινε χρήση star mask, διόρθωση χρωμάτων και μείωση θορύβου σε Gimp.

Ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας όπως τον είδε το τηλεσκόπιο τη 1η Σεπτέμβρη 2025. Είχε Σελήνη στο πρώτο της τέταρτο, στη δύση της που όμως φώτιζε τον ουρανό. Χρησιμοποιήθηκε παλιό διοπτρικό αχρωματικό (doublet) τηλεσκόπιο Celestron C102 HD f/9.8, με γερμανική στήριξη CG4 και κιτ OnStep. Η κάμερα είναι unmodified DSLR Nikon D600 χωρίς φίλτρα ή μείωση εστιακής απόστασης. Έγινε χρήση Full Frame και το βινιετάρισμα διορθώθηκε στο Gimp. Η διάρκεια συνολικής έκθεσης ήταν σχεδόν 3.6 ώρες με ISO 2000. Χρησιμοποιήθηκαν πόζες 6 λεπτών (6x36). Οι πόζες ήταν μεγάλης ανάλυσης (24 Mp). Η επεξεργασία έγινε με Siril και Gimp. Έγινε χρήση star mask, διόρθωση χρωμάτων και μείωση θορύβου σε Gimp.

Το νεφέλωμα του Πελεκάνου (IC5070 Pelican Nebula) Το νεφέλωμα του Πελεκάνου στον αστερισμό του Κύκνου, όπως πλαισιώνεται από το σμήνος NGC 6997. Το παραπάνω ανοικτό σμήνος είναι μέρος του νεφελώματος υδρογόνου της Βορείου Αμερικής. Το νεφέλωμα στολίζουν τα δύο λαμπερά διπλά άστρα Cyg 56 (5.05 μεγέθους) και Cyg 57 (4.77 μεγέθους). Χρησιμοποιήθηκε παλιό διοπτρικό αχρωματικό (doublet) τηλεσκόπιο Celestron C102 HD f/9.8, με γερμανική στήριξη CG4 και κιτ OnStep. Η κάμερα είναι unmodified DSLR Nikon D600 χωρίς φίλτρα ή μείωση εστιακής απόστασης. Έγινε χρήση DX (μέρους του αισθητήρα αντίστοιχου με APS-C) για αποφυγή βινιεταρίσματος. Η διάρκεια συνολικής έκθεσης ήταν σχεδόν 9 ώρες με ISO 2000. Χρησιμοποιήθηκαν πόζες πόζες 8 λεπτών (8x35), και πόζες 6 λεπτών (6x42). Οι λήψεις είναι μέσης ανάλυσης για ταχύτητα επεξεργασίας και οικονομία χώρου. Οι λήψεις έγιναν σε διάστημα δύο νυκτών στις 31/08/2025 και 1/09/2025 Η επεξεργασία έγινε με Siril και Gimp. Δεν έγινε χρήση star mask ώστε να κρατηθούν όσα αστέρια είδε το τηλεσκόπιο. Έγινε μείωση θορύβου σε Gimp λόγω μεγάλου ISO.

Το νεφέλωμα της Καρδιάς (Heart Nebula) IC 1805 Υπάρχουν δύο εκδοχές, μία χωρίς μεγάλη επεξεργασία και μία με πλήρη επεξεργασία με το λογισμικό Siril. Μα που πήγαν τα αστέρια της προηγούμενης εικόνας; Μεταφόρτωσα και τις δύο εικόνες για όσους θέλουν να κάνουν τη σύγκριση. Είναι ένα αρκετά αμυδρό και δύσκολο να φωτογραφηθεί με τον εξοπλισμό μου νεφέλωμα. Ο μεγαλύτερος χρόνος έκθεσης μπορεί όμως να φέρει κάποιο αποτέλεσμα. Χρησιμοποιήθηκε παλιό διοπτρικό αχρωματικό (doublet) τηλεσκόπιο Celestron C102 HD f/9.8, με γερμανική στήριξη CG4 και κιτ OnStep. Η κάμερα είναι unmodified DSLR Nikon D600 χωρίς φίλτρα ή μείωση εστιακής απόστασης. Έγινε χρήση DX (μέρους του αισθητήρα αντίστοιχου με APS-C) για αποφυγή βινιεταρίσματος. Η διάρκεια συνολικής έκθεσης ήταν περίπου 11 ώρες με ISO 2000. Χρησιμοποιήθηκαν πόζες 10 λεπτών (10x33), πόζες 8 λεπτών (8x36), πόζες 6 λεπτών (6x4), και πόζες 4 λεπτών (4x10). Οι λήψεις είναι μέσης ανάλυσης για ταχύτητα επεξεργασίας και οικονομία χώρου. Οι λήψεις έγιναν σε διάστημα τριών νυκτών στις 28, 29 & 30/08/2025 Η επεξεργασία έγινε με Siril και Gimp. 'Eγινε χρήση star mask, και ανάδειξη χρωμάτων. Έγινε μείωση θορύβου σε Gimp λόγω μεγάλου ISO.