Νεοφώτιστος

Μια πολύ όμορφη απάντηση σε αυτό το ερώτημα δίνει ο Stephen Hawking στο χρονικό του χρόνου. Συνοπτικά όπως ο ίδιος αναφέρει , μια επιστημονική θεωρία που αφορά την κοσμολογία είναι ένα μοντέλο για το Σύμπαν ή για κάποιο τμήμα του μαζί με ένα σύνολο κανόνων που συσχετίζουν τις θεωρητικές ποσότητες αυτού του μοντέλου με τα δεδομένα των παρατηρήσεων . Υπό αυτήν την έννοια δεν νοείται εξεταζόμενο παράδοξο όταν αυτό δεν βγαίνει μέσα από τους κανόνες αυτού του μοντέλου. Δεν μπορούμε λοιπόν στα πλαίσια της ειδικής θεωρίας να ισχυριστούμε για αντικείμενα που προσπερνούν την ταχύτητα του φωτός αφενός και αφετέρου ούτε καν να την πλησιάσουν. Τα μόνα που μπορούν να προσεγγίσουν τέτοιες ταχύτητες είναι αντικείμενα σωματιδιακής φύσεως και όχι διαστημόπλοια. Πάντα σε σχέση με το μοντέλο της ειδικής θεωρίας. Τέλος δεν μπορούμε να επικαλεστούμε παράδοξο χρησιμοποιώντας μεγέθη από δύο διαφορετικά μοντέλα. Αν όμως , ο συγγραφέας στο παράδειγμά μπορούσε να επικαλεσθεί μια κατάσταση μέσω της κβαντικής θεώρησης που αντιβαίνει προς την γενική θεωρία για την βαρύτητα για παράδειγμα , πράγμα που συμβαίνει , τότε κλονίζεται η ισχύς της μια θεωρίας. Πάμε βέβαια στο γνωστό θέμα της ενιαίας θεωρίας κτλ κτλ . . . Για το ζήτημα της επιστημονικής θεωρίας δίνεται και άλλη έκταση η οποία περιγράφεται περίφημα στο χρονικό του χρόνου. . . Σε μια συζήτηση που στηρίζοντε σε επιστημονικές θεωρίες δεν μπορούμε να επικαλεστούμε επιχειρήματα του τύπου . . . "μα ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να υπάρχει από πίσω. . .". Συμβαίνει πολλές φορές στα πρώτα μου βήματα ως νεοφώτιστος να υποκύπτω στο γνωστό σφάλμα να προσπαθώ να σχηματοποιήσω στο μυαλό μου τα όσα επιστημονικά και θαυμαστά ακούω. Δεν γίνεται για παράδειγμα να σχηματίσω ένα τετραδιάστατο χώρο ή ακόμα χειρότερα να φανταστώ πως είναι το σύμπαν κατά την περιγραφή μέσω της θεωρίας των χορδών . . . Το χειρότερο βέβαια είναι ότι δεν με ελκύουν τα μαθηματικά !