Ένα ακόμα στιχάκι απο το 'Άστρο του Πρωινού" του Θανάση Παπακωνσταντίνου (ελεύθερη μετάφραση των Paunnee Ινδιάνων της Β. Αμερικής)... "Του πρωινού άστρο θαμπό για χάρη σου αγρυπνούμε. Η αναπνοή μας σου μιλά κι οι βράχοι κρυφακούνε, άστρο του πρωινού! Το φως σου από ουρανό απόμακρο το στέλνεις, άστρο θαμπό του πρωινού που τη ζωή μάς φέρνεις άστρο του πρωινού!..." koyote πανέμορφο το απόσπασμα που έγραψες!