astrozilla

Στο ίδιο έργο θεατές ας ευχυθούμε ένα πιο ευτυχυσμένο νέο έτος 2012 και ετοιμάσουμε απο τώρα τα τηλεσκόπιά μας για το σπανιότατο γεγονός της διάβασης της αφροδίτης.Το φαινόμενο δηλαδη κατα το οποίο στον γήινο παρατηρητή η αφροδίτη προβάλεται πάνω στον ηλιακό δίσκο. Την άνοιξη του 2012 η αφροδίτη θα είναι ορατή στον δυτικό ουρανό. Το φαινόμενο της διάβασης είναι ιδιαίτερα σπάνιο γιατί μπορεί να ήταν ορατό απο την Ελλάδα το 2004 η προηγούμενη όμως διάβαση ορατή απο την Γή έγινε 1874 και το 1882. (Πάλι με διαφορά 8 ετών) Στο παρελθόν η διάβαση της αδφοδίτης είχε χρησιμοποιηθεί για μεγαλύτερη ακρίβεια στον υπολογισμό της αστρονομικής μονάδας. Τη δεκαετία όμως του 1960 ,με την χρήση ραδιοκυμάτων ,έγινε δυνατή η ανακάλυψη της περιστροφής της αφροδίτης και της ακριβής τιμής της αστρονομικής μονάδας, Σήμερα η ακρίβεια υπολογισμού της αστρονομικής μονάδας είναι τέτοια που λαμβάνονται και οι παρέλξεις που ασκούν στην γήινοι τροχία όχι μόνο οι πλανήτες και το φεγγάρι αλλά και 200 περίπου αστεροιδείς. Η επόμενη διάβαση θα είναι το Δεκέμβρη του 2117 ... Αυτή τη φορά το 2012 η αφροδίτη θα είναι πιο κοντά στη γη σε σχέση με το 2004,γεγονός που θα κάνει πιο ταχεία τη διάβση της απο το ΧΕΙΛΟΣ του ηλίου ,με διάρκεια 18 λεπτών ,ενώ η συνολική διάρκεια υπολογίζεται στις 6.7 ΩΡΕΣ. Απο την ελλάδα ΔΕΝ θα είναι ορατή η είσοδος της Α στον ηλιακό δίσκο,όπως φαίνεται απο τον χάρτη. Σύμφωνα με κάποια προγνωστικά καιρoύ υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να υπάρχει συννεφιά στην ελλάδα στις 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΔΙΑΒΑΣΗ. Τέλος στον χάρτη φαίνεται οτι απο την Ιαπωνία θα είναι ορατές και η είσοδος αλλά και η έξοδος στον καο απο τον ηλιακό δίσκο.

Δεν υπάρχει απόλυτος χρόνος .Αν υποθέσουμε οτι υπήρχε ένας παρατηρητής στη μεγάλη έκρηξη το ρολοι του θα πηγενε με πιο αργο ρυθμο απο τον δικο μας ρολοι.Αν μπορούσαμε να δούμε αυτόν τον παρατηρητή απο εδώ που έιμαστε 13.7 δισ μετά την μεγάλη έκρηξη θα τον βλέπαμε να ζεί εκατοντάδες ΔΙΚΑ ΜΑΣ χρόνια.Σύμφωνα με το δικί του ρολόι όμως θα ζούσε κανονικά 70-80 χρόνια όσου του γραφε η μοιρα.

προσεχε τις μοναδεσ μετρησης

Είπες δεν βλέπεις πουθενά σημάδια παραμόρφωσης. Πως μπορείς να ξέρεις τι σχήμα θα είχαν οι συνοδοί αν δεν βρισκότακ εκεί και ο Μ31. Ένα ακόμα πιο θεμελιώδες και ενδιαφέρον ερώτημα ,απο αυτό που θέτεις είναι το πως σχητίστηκε και εξελήχθηκε το όλο σύστημα. Μπορεί να κάνω λάθος εδώ ,δεν θυμάμαι καλά ,αλλά νομίζω είχα διαβάσει πριν πολά χρόνια οτι οι γαλαξιες δορυφοροι με τον καιρο συγχονεβονται με τον κθριο γαλαξια . Όσον αφορά τον τυπο ,δεν μπορώ να καταλάβο τον παράγοντα 55 .Πρωτη φορά τον βλεπω.

Εμα πιά , είναι δύσκολο και είναι δύσκολο φαγοθήκατε όλοι. Δεν ντρεπεστε να λέτε τέτοια πράγματα σε μικρα παιδιά. Η δυσκολία είναι πολύ υποκειμενικό ζήτημα.Τα πάντα είναι ζήτημα σωστής παιδείας.

Το σύμπαν περιστρέφεται γύρω απο την γή ?Αν ναι , Επομένως η γή είναι ακίνητη σε σχέση με τι ?

2 3 λέξεις τέλος. Η αφροδίτη και ο ερμής ούτε κατα διάνοια σε οποιοδήποτε σύστημα συντεταγμένων δεν ΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΥΡΩ απο την Γή .Οπότε αν το δούμε σαν σύνολο επανέρχεται η τάξη των πραγμάτων κατα κάποια έννοια.Επίσης αν το ΥΠΌΛΟΙΠΟ σύμπαν περιστρέφεται γύρω απο την γή δεν μπορέι να περιφέρεται ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ και γύρω απο τον ήλιο ή την αφροδίτη αφού αυτοί είναι μέλη του.

Albert Einstein , (Evolution of physics) 1905 Try to imagine that there is only one body, forming our c.s., in the entire universe. This body begins to rotate. According to classical mechanics, the physical laws for a rotating body are different from those for a non-rotating body. If the inertial principle is valid in one case, it is not valid in the other. But all this sounds very suspicious. Is it permissible to consider the motion of only one body in the entire universe? By the motion of a body we always mean its change of position in relation to a second body. It is, therefore, contrary to common sense to speak about the motion of only one body. Classical mechanics and common sense disagree violently on this point. Newton's recipe is: if the inertial principle is valid, then the c.s. is either at rest or in uniform motion. If the inertial principle is invalid, then the body is in non-uniform motion. Thus, our verdict of motion or rest depends upon whether or not all the physical laws are applicable to a given c.s. Take two bodies, the sun and the earth, for instance. The motion we observe is again relative. It can be described by connecting the c.s. with either the earth or the sun. From this point of view, Copernicus' great achievement lies in transferring the c.s. from the earth to the sun. But as motion is relative and any frame of reference can be used, there seems to be no reason for favouring one c.s. rather than the other. Physics again intervenes and changes our commonsense point of view. The c.s. connected with the sun resembles an inertial system more than that connected with the earth. The physical laws should be applied to Copernicus' c.s. rather than to Ptolemy's. The greatness of Copernicus' discovery can be appreciated only from the physical point of view. It illustrates the great advantage of using a c.s. connected rigidly with the sun for describing the motion of planets. No absolute uniform motion exists in classical physics. If two c.s. are moving uniformly, relative to each other, then there is no sense in saying, "This c.s. is at rest and the other is moving". But if two c.s. are moving nonuniformly, relative to each other, then there is very good reason for saying, "This body moves and the other is at rest (or moves uniformly) ". Absolute motion has here a very definite meaning. There is, at this point, a wide gulf between common sense and classical physics. The difficulties mentioned, that of an inertial system and that of absolute motion, are strictly connected with each other. Absolute motion is made possible only by the idea of an inertial system, for which the laws of nature are valid. It may seem as though there is no way out of these difficulties, as though no physical theory can avoid them. Their root lies in the validity of the laws of nature for a special class of c.s. only, the inertial. The possibility of solving these difficulties depends on the answer to the following question. Can we formulate physical laws so that they are valid for all c.s., not only those moving uniformly, but also those moving quite arbitrarily, relative to each other? If this can be done, our difficulties will be over. We shall then be able to apply the laws of nature to any c.s. The struggle, so violent in the early days of science, between the views of Ptolemy and Copernicus would then be quite meaningless. Either c.s. could be used with equaljustification. The two sentences, the sun is at rest and the earth moves", or "the sun moves and the earth is at rest", would simply mean two different conventions concerning two different c.s. Could we build a real relativistic physics valid in all c.s.; a physics in which there would be no place for absolute, but only for relative, motion? This is indeed possible !

Ακόμη ατην πρωτη ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ της περιφοράς είναιλάθος ή έκφραση που χρησιμοποίησα. Απλώς η παράλλαξη αποδικνίει οτι η γη δεν είναι ακίνητη .Θα μπορούσαμε όμως να πούμε οτι Ο ήλιοε είναι αυτός που περιφέρεται γύρω απο την γή .Είναι σωστό.

Αν μιλάμε για το αν η γη ΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ τότε η ηλιοκεντρική ετήσια παράλλαξη που παρατηρούμε τα άστρα μπορεί να αποδείξει οτι Η Γή είναι αυτή που περιφέρεται γύρω απο τον Ήλιο. Γιατί αν η Γή ήταν σταθερή Δεν θα Υπήρχε λόγος να παρατηρηθεί ΕΠΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ μετατόπιση στη φαινόμενη θέση των άστρων. Αν όμως μιλάμε ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ Η ΑΠΛΩΣ Η ΓΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΞΟΝΑ ΤΗΣ. Τότε και οι δύο θεωρίες είναι σωστές.

Α μπράβο ! Στο τρίτο μέρος ο συγγραφέας παρουσιάζει δυο αντίθετες απόψεις. Σύμφωνα με την μία μπορούμε να δούμε όλο το σύμπαν ,συμφωνα με την άλλη όχι. Ο Νόμος του hubble είναο u =HD Η ο ρυθμός διαστολής του συμπαντος u η ταχυτητα απομακρυνσης αν θεσω υ = c (στις ακρεσ του ορατου συμπαντος) παίρνω c= HD η Για D> c/H ορίζω την σφαίρα Hubble όπου τα πάντα απομακρύνονται με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός. ΟΛΟΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΕΔΩ ΣΤΟ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΦΑΙΡΑ HUBBLE ΕΙΝΑΙ ΑΟΡΑΤΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝ ΑΛΛΑΖΕΙ Η ΑΚΤΙΝΑ ΤΗΣ ΣΦΑΙΡΑΣ ΧΑΜΠΛ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΥΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΑΞΕΙ ΤΟ D ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ H (γιατι c dexomaste stathero oloi) ΣΗΜΕΡΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΜΕΝΟ ΣΥΜΠΑΝ (Η) Ο ΡΥΘΜΟΣ ΔΙΑΣΤΟΛΗΣ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ D MIONETE ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΕΤΑΙ Ο ΡΥΘΜΟΣ ΔΙΑΣΤΟΛΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΑΛΑΞΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΑΛΙΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΛΑΒΕΙ ΥΠΟΠΣΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΔΙΑΣΤΕΛΕΤΑΙ ΜΕ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΜΕΝΟ ΡΥΘΜΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ,ΛΕΝΕ ΟΤΙ D afksanetai KAI MPORO NA DO OLO TO SIMPAN

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Το άρθρο αυτο λέει πως υπάρζουν γαλαξιες που απομακρύνονται απο εμάς με ταχύτητες μεγαλυτερες του φωτός Αλλά λέει (πως είναι λάθος όλοι σχεδόν συγγραφείς μεχρι τωρα!) που λένε οτι δεν μπορουμε να δουμε τους γαλαξιες. ΘΑ ΠΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΩΡΑ Το πρώτο Δεν το αμφισβητεί σχεδον κανείς. Στο δεύτερο όμως δεν μπορώ να συμφωωήσω μαζί τους. Φαντάσου οτι έχεις έναν άνθρωπο σε απόσταση 100 μέτρων απο εσένα,και για κάθε βήμα που κάνει ο άνθρωπος προς εσένα δημιουργούνται άλλα εκατό μέτρα χώρου ανάμεσα σας. ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΕ ΦΤΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ? Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΤΟΝΙΟ ΠΟΥ ΕΚΠΕΜΠΕΙ Ο ΓΑΛΑΞΙΑΣ

Ο οριζόντιος άξονας παριστάνει το μύκος κύματος .Μικρότερο απο 0.5 cm είναι υπέρυθρη ακτινοβολία.Δέν είναι σε όλα τα μύκη κύματος ,απλά επεκτείνται και στα ραδιοκύματα.(δεν θυμάμαι ακριβώς σε πιο cm αρχίζουν τα ραδιοκύματα αλλά δεν έχει καμία φυσική σημασία αυτό.

Να είσαι σίγουρος αυτο που λές είναι σωστό.Όταν μιλάμε για θερμοκρασία η για συχνότητα ακτινοβολίας εννούμε αυτή που αντιστοιχει σε μέλαν σώμα.Πράγμα που συμαίνει οτι η κορυφή έιναισ την περιοχή των μικροκυμάτων.

Αμα δεν τις ανακαλύψουνε όμως θα ρίξουνε ροκιά !