Pant

Δεν είσαι χαοτικά πλανεμένος και βλέπω πως τελικά συμφωνουμε σε κάποια πράγματα απο αυτά που έγραψες. Απλώς έγραψες οτι το πεδίο Higgs υπάρχει και στο κενό και έβαλες και θαυμαστικά το οποίο τελικά ήταν ατυχής έκφραση ,αφού ούτε εσύ ο ίδιος το πιστεύεις αυτό και δεν θα έπρεπε γιατί είναι λάθος. Τέλος όσον αφορά την έκφρασή σου οτι όταν λες οτι ο χωρόχρονος είναι το πεδίο Higgs και αυτό εννοείται απο την σκοπιά της μάζας, δεν εννοείται καθόλου έτσι όπως το διατύπωσες γιατί αγνοείς πλήθως πεδίων και πρωτίστος είναι σαν να θέτεις δικό σου ορισμό του χωροχρόνου ο οποίος είναι υπερβολικός. Άν έλεγα εγώ για παράδειγμα οτι ο χωρόχρονος είναι τα διάφορα ηλεκτρομαγνητικά πεδία σε κάποιον καθηγητή φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων τότε θα με κοιτούσε περίεργα γιατί τα πεδία που υπάρχουν στη φύση που αποτελούν περιεχόμενα του χωροχρόνου τον επηρεάζουν και επηρεάζονται απο αυτόν.

Σεβαστές οι απόψεις σου φίλε, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Κάπου τα έχεις μπερδέψει και σε αυτό δεν φταις εσύ. Και επειδή σπουδάζω την επιστημή αυτή τέσσερα χρόνια και θεωρώ χρεος των φυσικών να προσπαθούν να περάσουν την νέα γνώση στο ευρύτερο κοινό και να καταλάβει ο κόσμος κάποια πράγματα θα σε διορθόσω σε κάποια σημεία χωρίς να γίνω βαρετός με πολλά λόγια. Καταρχήν, ξέρουμε απο την Κβαντική Φυσική οτι δεν υπάρχει κενός χώρος, οπότε δεν μπορούμε να πούμε οτι το πεδίο Higgs, ή οποιοδήποτε άλλο πεδίο στη φύση υπάρχει στο κενό. Και θα μου πείς πως γίνεται να μην υπάρχει κενό. Η απάντηση είναι λόγω της αρχής της αβεβαιότητας η οποία αποτελεί την πιο σπουδαία ίσως αρχή του σύμπαντος. Το κενό λοιπόν ορίζεται στη σύγχρονη Φυσική ως η κατάσταση ελάχιστης ενέργειας η οποία όμως δεν μπορεί να είναι συνεχώς μηδέν γιατί αυτό αντιβαίνει στην αρχή της αβεβαιότητας. Αυτή είναι η λεγόμενη ενέγεια του κενού η οποία μπορεί να μεταβάλλεται διαρκώς και σχετίζεται με την παραγωγή σωματιδίων. Συνεπώς απο το κενό που λέμε μπορεί να δημιουργηθεί υλοενέργεια μέσα απο κβαντικές διακυμάνσεις. Ακόμη η άποψή σου οτι ο χωρόχρονος είναι το πεδίο Higgs, πάλι έχει πρόβλημα, γιατί με την λογική αυτή θα μπορούσε κάποιος να πεί οτι το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο ή κάποιο άλλο είναι ο χωρόχρονος. Στη θεωρία της σχετικότητας χωρόχρονο εννούμε τις τρείς γνωστές χωρικές διαστάσεις(χωροειδείς) και την χρονοειδή διάσταση(το χρόνο). Τα διαφορα πεδία που δημιουργήθηκαν στην αρχή του σύμπαντος όπως τα πεδία Higgs ή το πεδίο πληθωρισμού υπάρχουν μέσα στο χωρόχρονο όπως και όλλα τα άλλα γεγονότα που συμβαίνουν μέσα σε αυτό, και δεν είναι το ίδιο. Το κβαντικό ''κενό'' υπήρχε και πριν την μεγάλη έκρηξη.

Στο ερώτημα αν τα σωματίδια Higgs δημιουργήθηκαν πριν απο το σπάσιμο των θεμελιωδών αλληλεπιδράσεων, η απάντηση είναι ναι διότι ως αίτιο της διάσπασης της μίας αλληλεπίδρασης στις επιμέρους τέσσερις θεωρούνται τα πεδία Higgs. Πιο συγκεκριμένα, το αίτιο διαχωρισμoύ των αλληλεπιδράσεων είναι ο τρόπος με τον οποίο τα σωματίδια φορείς των δυνάμεων αυτών αλληλεπιδρούν με τα πεδία Higgs. Δηλαδή οι διαφορετικές μάζες των μποζονίων(φορείς των δυνάμεων), καθορίζονται με τον τρόπο αλληλεπίδρασης με τα πεδία Higgs. Τώρα στο δεύτερο ερώτημά σου σχετικά με το αν σχετίζονται τα σωματίδια αυτά(Higgs) με τον χωρόχρονο εγώ θεωρώ πως ναι αφού χωρίς τα σωματίδια αυτά δεν θα υπήρχε αυτή η ιδιότητα της ύλης που αποκαλούμε μάζα, και συνεπώς το σύμπαν μας θα ήταν τελείως διαφορετικό και ασφαλώς δεν θα υπύρχε καμπύλωση του χωροχρόνου η οποία είναι τόσο μεγαλύτερη όσο είναι η αντίστοιχη μάζα που την προκαλεί.

Θα μπορούσες να ξεκινήσεις ίσως με το βιβλίο Το σύμπαν που αγάπησα- Εισαγωγή στην αστροφυσική απο τις εκδόσεις Δίαυλος των Δανέζη και Θεοδοσίου. Αποτελεί ένα καλό βιβλίο αστροφυσικής που απευθύνεται κυρίως σε μη ειδικούς, αφού δεν έχει αρκετά μαθηματικά δίνοντας έμφαση στη Φυσική.

Έχεις δίκιο οτι το πρόβλημα των γέφυρων είναι οτι έχουν πολύ μικρή διαρκεια ζωής και μέγεθος, και μάλιστα ο χρόνος ζωής αυτών μπορεί να γίνει ακόμη μικρότερος όπως υπολογίζεται θεωρητικά αν πέσουν μέσα τους έστω και ελάχιστες ποσότητες ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας και ουσιαστικά με το που δημιουργούνται κλείνουν σχεδόν αμέσως. Ωστόσο σύμφωνα με διάσημους φυσικούς ενας εκ των οποίων είναι και ο Κιπ Θόρν πιστεύουν οτι θα μπορούσε να αυξηθεί ο χρόνος ζωής αυτών των κοσμολογικών γέφυρων αν διοχετεύσουμε μέσα σε αυτές εξωτικό υλικό το οποίο θα απωθεί βαρυτικά τα τοιχώματα αυτών των γέφυρων. Όταν λέμε σε συτές τις περιπτώσεις εξωτικό υλικό εννούμε οτι εχει αρνητική μέση ενεργειακή πυκνότητα το οποίο όμως υπάρχει στο περιβάλλον των μαύρων τρυπών. Σήμερα οι λευκές οπές εξακολουθούν να είναι αμφιλεγόμενα αντικείμενα και πολλόι φυσικοί δεν δέχονται οτι υπάρχουν και δεν έχουν αποδειχθεί οτι υπάρχουν πειραματικά. Γενικά πάντως έχει ενδιαφέρον να συζητάμε επιστημονικά σήμερα γαι τέτοια θέματα τα οποία κάποτε θα φάνταζαν εντελώς μεταφυσικά.

Απο τα πιο ενδιαφέροντα αντικείμενα της αστροφυσικής και της θεωρητικής φυσικής είναι οι μελανές οπές ή αλλίως μαύρες τρύπες. Οι μαύρες τρύπες παρουσιάζουν μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον για πολλούς λόγους και δημιουργούν μερικά παράδοξα φαινόμενα κοντά στο περιβάλον τους και μέσα τους. Ο σχηματισμός μίας μαύρης τρύπας έχει ως εξής: Όταν ένα αστέρι στο τελευταίο στάδιο εξέλιξής του αφού έχει κάψει τα πυρηνικά του αποθέματα έχει μάζα πάνω απο 3,2 ηλιακές μάζες και επειδή δεν υπάρχουν άλλες πηγές ενέργειας, αρχίζει η σιγά σιγά να καταρέει βαρυτικά. Όσο όμως καταρέει βαρυτικά τόσο αυξάνεται η πυκνότητα της ύλης του με άμεσο αποτέλεσμα να μεγαλώνει και το βαρυτικό του πεδίο και κάποια στιγμή το βαρυτικό του πεδίο θα γίνει τόσο ισχυρό ώστε οι ίδιες οι φωτεινές ακτίνες που εκπέμπονται απο το άστρο δεν θα μπορουν να διαφύγουν απο αυτό πέρα απο μια συγκεκριμένη ακτίνα που λέγεται ακτίνα βαρύτητας. Και όταν η ακτίνα του αστεριού που καταρέει γίνει μικρότερη απο την ακτίνα βαρύτητας όπως καταλαβαίνουμε δεν μπορούμε να δούμε το άστρο. Όμως σε αυτήν την περίπτωση προβέπεται ότι το αστέρι θα συνεχίσει την βαρυτική κατάρευση, αφού δεν υπάρχει κάποιοις αλλος φυσικός μηχανισμος για να σταματήσει την συστολή του και τελικα το άστρο θα χαθεί σε μία σημειακή ιδιομορφία του χωροχρόνου οπου όπως πιστεύουν πολλοί διάσημοι αστροφυσικοι παύει να ισχύει ο φυσικός νόμος. Δηλαδή χάνεται το άστρο απο τα όργανά μας και το ερώτημα είναι που πηγαίνει το υλικό του αστεριού; Πιστεύεται ότι το υλικό του αστεριού που έχει συμπιεστεί τόσο πολύ δηλαδή τα πρωτόνια τα νετρόνια, τα φωτόνια του άστρου μέσα απο μία τετραδιάσταστη κοσμολογική γέφυρα ταξιδεύει και μπορεί θεωρητικά να καταλήξει σε ένα καινούριο και ξεχωριστό σύμπαν απο το δικό μας μέσω μίας λευκής οπής. Η λευκή οπή είναι μία νεα σημειακή ιδιομορφία του χωροχρόνου μέσα απο την οποία εξέρχεται ύλοενέργεια. Σύμφωνα με πολλόυς μελετητές επειδή μέσα στις μαύρες τρύπες ο χώρος και ο χρόνος παύουν να υπάρχουν θα μπορούσε ένας ταξιδιώτης θεωρητικά να ταξιδέψει άπειρες φορέ στο παρελθόν και στο μέλλον χωρίς να διανύσει καμία χωρική ή χρονική απόσταση. Βέβαια η δημιουργία των παραπάνω κοσμολογικων γέφυρων δεν είναι κάτι το μεταφυσικό όπως θα νομίσουν μερικοί, καθώς κάποιες λυσεις των εξισώσεων πεδίου της γενικής θεωρίας της σχετικότητας δείχνουν οτι θα μπορούσαν να δημιουργηθουν αυτές οι γέφυρες.

Μπορείς να βγάλεις έξω και τους φακούς μαζί με το τηλεσκόπιο, αλλά δεν είναι και τόσο σημαντικό να πάρουν οι φακοί την σωστή θερμοκρασία γιατί πρακτικά δεν θα επηρεαστεί σε σημαντικό βαθμό η ποιότητα της εικόνας, εκτός αν υπάρχει μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του χώρου που είχες τους φακούς και του εξωτερικού περιβάλλοντος. Βέβαια, καλό είναι πριν κάνεις παρατήρηση να βγάζεις και τους φακούς έξω για να εξατμιστεί η υγρασία που πιθανόν έχει ο φακός γιατί γενικά η υγρασία στα οπτικα προκαλέι προβλήματα

Έχεις απόλυτο δίκιο, διότι τέτοια μεγάλα επιστημονικά πειράματα που γίνονται στο cern δεν γίνονται μόνο για να ελέγξουν οι επιστήμονες μία θεωρία όπως πιστεύουν μερικοί, αλλά είναι και για να καταλάβουν καλύτερα το σύμπαν και μέσα απο συγκρούσεις σωματιδίων σε μεγαλύτερες ενέργειες απο αυτές που έφταναν στο παρελθόν να δούν τι άλλα σωματίδια υπάρχουν αν βέβαια υπάρχουν. Πάντως με την πραγματοποίηση τέτοιων πειραμάτων βρίσκουν και νέα σωμάτια που δεν ξέραμε οτι υπήρχαν, και συγχρόνως μας δημιουργούνται και νέα ερωτήματα και γι΄αυτό η επιστήμη δεν σταματάει να ψάχνει.

Εχεις δίκιο λέξεις που χρησιμοποιούνται στην επιστήμη όπως ''αιτία'', ''όλο'' και άλλες είναι ''βαριές'' λέξεις, ωστόσο επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν την αρχή του σύμπαντος και όχι φιλόσοφοι απλώς πάντα οι επιστήμονες έλεγαν ότι δεν μας ενδιαφέρει το ποιός δημιούργησε το σύμπαν η γιατί δημιουργήθηκε το σύμπαν, γιατί το γιατι δεν είναι θέμα επιστημονικό αλλά θεολογικό ή μεταφυσικό τέλως πάντων. Όμως οι επιστήμονες σήμερα και λέγοντας επιστήμονες εννοώ τους φυσικούς στοιχειωδών σωματιδίων, και τους αστροφυσικούς γιατί αυτοί ασχολούνται με την κοσμολογία μας λένε ότι μία κβαντική διακύμανση του κενού μπορεί να δημιουργήσει ένα σύμπαν και οι κβαντικές διακυμάνσεις του κενού δεν είναι θεωρητικά κατασκευάσματα, απο την κβαντική φυσική ξέρουμε ότι τέτοιες διακυμάνσεις μπορούν να συμβούν. Για να εξηγησω όμως τι εννοώ. Απο την κβαντική φυσική ξέρουμε ότι το αληθινό κενό είναι στην πραγματικότητα μια ουσία ελάχιστης ενέργειας, αλλά όχι μηδενικής γιατί όπως ξέρουμε απο την αρχη της απροσδιοριστίας του Heisenberg η ενέργεια σε ένα χώρο δεν μπορεί να είναι διαρκώς ίση με μηδέν. Πολλές φορές το κενό διεγείρεται και μπορεί να παραμείνει σε αυτήν την κατάσταση για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αυτήν την κατάσταση την λένε οι φυσικοί ψευδοκενό το οποίο έχει την τάση να επανέλθει στην κατάσταση του αληθινού κενού σχηματίζοντας μέσα του φυσαλίδες πραγματικού κενου. Οι φυσαλίδες αυτές που η αιτία τους μπορεί να είναι μια κβαντική διακύμανση, διευρύνονται ταχύτατα. Αυτό το φαινόμενο αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο όλων των πληθωριστικών μοντέλων δημιουργίας του σύμπαντος και τα οποία μοντέλα υποθέτουν ότι το σύμπαν στα πρώτα του στάδια βρισκόταν σε μία διεγερμένη κατάσταση κενού και πως η ταχύτατη διόγκωσή του οφείλεται στην αποδιέγερσή του. Όπως καταλαβαινεις όλα αυτά μελετώνται πλέον σήμερα απο τους επιστήμονες και δεν σημαίνει ότι το να ασχολήσαι με τέτοια θέματα δεν είναι επιστημονικά αλλά φιλοσοφικά. Δηλαδή με λίγα λόγια η θεωρία της μεγάλης έκρηξης περιγράφει γεγονότα που ακολούθησαν αυτη την έκρηξη, και δεν ασχολείται με το τι ηταν αυτό που εξεράγη και τι προκάλεσε την έκρηξη και η ύλη εμφανιζόταν στο προσκήνιο σαν ένα επιστημονικό και θεολογικό θαύμα και η διερεύνησή της δεν έργο της επιστήμης. Αυτο το επιστημονικο κενο επιχειρεί να καλύψει η πληθωριστική θεωρία!!

Στην κοσμολογία η θεωρία της μεγάλης έκρηξης ενισχύεται με βάση τα εξής παρατηρησιακά δεδομένα που έχουμε 1) Η Φυγή των γαλαξιών 2) Η κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου 3) Η πρωταρχική πυρηνοσύνθεση Επομένως όπως καταλαβαίνεις η θεωρία της μεγάλης έκρηξης δεν είναι απλά μία ιδέα χωρίς βάσιμα στοιχεία, αλλά με βάση τα παραπάνω δεδομένα είναι η πιο λογική εξήγηση που έχουμε μόνο σαν αιτία εμφάνισης του δικού μας σύμπαντος. Απλώς αυτό το οποίο πιστεύουμε σήμερα είναι οτι η αρχή του σύμπαντος είναι ενα καθαρά κβαντικό φαινόμενο διότι στην αρχή ήταν μικρότερο και απο ένα κουαρκ, που σημαίνει οτι για να καταλάβουμε το σύμαπν κοντά στην αρχή του λέω κοντα στην αρχή του για να μην παρεξηγηθώ, θα πρε΄πει να εεφαρμόσουμε τους νόμους της κβαντικής φυσικής,και προέκυψε όπως λένε οι θεωρητικοί φυσικοί των υψηλών ενεργειών απο μία κβαντική διακύμανση του ''τίποτα'' όμως αυτό δεν σημαίνει οτι δεν συνέβη η μεγάλη έκρηξη. Τώρα όσον αφορά τα πολλά σύμπαντα που ανέφερες δεν έχει αποδειθεί ακόμη τίποτα αλλά οι φυσικοί πιστεύουν οτι και όπως και το δικό μας το σύμπαν εμφανίστηκε απο μία κβαντική διακύμανση ίσως να συμβαίνουν και αλλες τέτοιες διακυμάνσεις και να δημιουργούνται και άλλα σύμπαντα. Τώρα τελευταία η θεωρία των παράλληλων συμπαντων ακούγεται συχνά και πιστεύω ότι είναι μια καλή θεωρία που όμως είναι δύσολο να αποδειχθεί η ισχύς της.

Δηλαδή δεν μας ενδιαφερει το αν διαστελεται η συστέλεται ο χρόνος σαν φυσική ποσότητα και υπολογίζουν την ηλικία του σύμπαντος χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους τα παραπάνω προκειμένου να μπορούν να βγάλουν την ηλικία του σύμπαντος. Γιατί απο ότι καταλαβαίνω δεν θα μπορούσαν να υπολογίσουν την ηλικία του σύμπαντος αν λάμβαναν υπόψιν τους την διαστολη η την συστολή του δευτερολέπτου. Άλλωστε ο καθηγητής αστροφυσικής μανος δανέζης και άλλοι πανεπιστημιακοί λένε ότι είναι '' κολπάκι της επιστήμης '' το γεγονός ότι δεν μας πολυ ενδιαφέρει το αν συστέλεται ή διαστέλεται το δευτερόλεπτο για να μπορεί να υπολογιστεί η ηλικία του σύμπαντος. Πάντως προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι και τόσο σωστό αυτό που κάνουν να λένε ότι εχουν την ηλικία του σύμπαντος χωρίς να τους πολυενδιαφέρει η διαστολή και η συστολή του χρόνου. Άλλωστε ο Νανόπουλος έχει πει και αυτός ότι ο μόνος αληθινός χρόνος είναι ο συμπαντικός και όχι αυτός που εννοούμε στην κλασική φυσική, αυτόν τέλως πάντων που μετράμε.

Ενα θέμα που ακούγεται συχνά στην κοσμολογία και στην αστροφυσική είναι η ηλικία του σύμπαντος. Μάλιστα οι επιστήμονες λένε ότι η ηλικία του σύμπαντος όπως την έχουν υπολογίσει σήμερα είναι 13,7 δισεκατομύρια χρονια και μάλιστα όπως λένε με πολύ μικρό σφάλμα μέτρησης. Έχω ακούσει τον καθηγητή αστροφυσικής του πανεπιστημίου αθηνών μάνο δανέζη να λέει ότι ουσιαστικά ηλικία του σύμπαντος δεν έχουμε και οτι είναι ένα φιλοσοφικό περισσότερο κατασκεύασμα για τον εξής λόγο. Όπως πιστεύουμε σήμερα, η διάρκεια του δευτερολέπτου μεταβάλεται σύμφωνα με την γενική θεωρία της σχετικότητας ανάλογα με την πυκνότητα της ύλης του σύμπαντος και την καμπυλότητα του χώρου, πράγμα που σημαινει ότι κατα τα διάφορα στάδια της ζωής του σύμπαντος η διάρκεια του δευτερολέπτου μεταβαλόταν ανάλογα με την πυκνότητα της ύλης του.Και όπως θεωρούμε κατα την διάρκεια των πρώτων στιγμών του σύμπαντος η πυκνότητα της υλης του ήταν πάρα πολύ μεγάλη δηλαδή και η διάρκεια του δευτερολέπτου ήταν πάρα πολύ μεγάλη, στη συνέχεια όμως καθώς η πυκνότητηα της ύλης του σύμπαντος μίκραινε μίκραινε και η διάρκεια του δευτερολέπτου, άρα όταν λέμε ηλικία του σύμπαντος προσθέτουμε άνισα δευτερόλεπτα; Για το θέμα αυτό έχω ρωτήσει δύο καθηγητές έναν καθηγητή θεωρητικής φυσική και έναν καθηγητή πειραματικής φυσικής υψηλών ενεργειών και μου είπαν ότι η παραπάνω άποψη ισχύει, αλλά δεν μου είπαν γιατί μετά αναφερόμαστε στην ηλικία του σύμπαντος. Αν ξέρει κανείς το γιατί οι επιστήμονες υπολογίζουν την ηλικία του σύμπαντος αφού δεν έχει νόημα σύμφωνα με τα παραπάνω ας μου απαντήσει.

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για την πρότασή σου. Συνήθως όμως γράφω στην ενότητα Αστροφυσική και Κοσμολογία και πιστεύω ότι δεν είναι δύσκολη η αναζήτηση των θεμάτων που γράφω.

Η πληθωριστική θεωρία είναι μία απο τις πιο σύγχρονες θεωρίες της κοσμολογίας, η οποία όμως δεν αποδειχθεί πειραματικά. Η θεωρία αυτή αναπτύχθηκε απο τον Σκωτζέζο καθηγητή φυσικής Peter Higgs στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Σύμφωνα λοιπόν με την θεωρία του καθηγητή Higgs, κατα τις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του σύμπαντος υπήρχαν κάποια πεδία τα οποία ονομάζονται πεδία Higgs γιατί πρώτος αυτός τα επινόησε. Όπως πιστεύουν σήμερα οι φυσικοί και οι αστροφυσικοί η ενέργεια των πεδίων αυτών είναι συγκεντρωμένη σε ένα σύνολο σωματιδίων τα οποία ονομάζονται σωματίδια Higgs, τα οποία δίνουν την ιδιότητα της μάζα. Άρα, με βάση την θεωρία του πληθωρισμού η μάζα είναι μια ιδιότητα που αποδίδεται στα σωμάτια Higgs και οχι στην καμπυλότητα του χώρου που κατέχει ένα σώμα. Δηλαδή υπάρχει μία διάσταση απόψεων οσον αφορά την θεωρία της σχετικότητας και της πληθωριστικής θεωρίας για το τι είναι η μάζα. Για τον λόγο αυτό γίνονται οι συκρούσεις πρωτονίων στο cern γιατί οι ερευνητές πιστεύουν ότι σαν αποτέλεσμα της σύγκρουσης θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες έτσι ώστε να εντοπιστούν τα σωμάτια Higgs δευτερογενώς. Δηλαδή αυτό που προσπαθεί να αποδείξει το πείραμα του cern είναι η ισχύς της πληθωριστικής θεωρίας. Βέβαια για φέτος εχουν σταματήσει οι συγκρούσεις των πρωτονίων, και οι ερευνητές μελετούν τα δεδομένα που προέκυψαν απο το πείραμα και θα συνεχίσουν τις συγκρούσεις το 2012 και έτσι ώστε να μας πουν με βεβαιότητα αν το σωμάτιο Higgs υπάρχει η οχι αν και προς το παρόν έχουν ορισμένα στοιχεία ότι το σωμάτιο υπάρχει και ότι έχει μάζα περίπου 120 γιγαηλεκτρονιοβόλτ.

Για να γίνεις αστροφυσικός εδώ θα πρέπει πρώτα να σπουδάσεις φυσικός σε κάποιο τμήμα φυσικής και αφού πάρεις το πτυχίο, μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακό στην αστροφυσική ή και διδακτορικό. Όταν κάποιος σπουδάζει φυσικός σε κάποιο τμήμα φυσικής θα πρέπει να ξέρει ότι στα βασικά μαθήματα κορμού υπάρχουν πολλά μαθήματα μαθηματικών που είναι απαραίτητο κανείς να ξέρει για να γίνει φυσικός. Αυτό σου το λέω για να το ξέρεις, γιατι είμαι τριτοετής φοιτητής φυσικής και το να σπουδάζεις φυσική δεν είναι και τόσο εύκολη σπουδή. Για αυτό λοιπόν αν πραγματικά θέλεις να γίνεις αστροφυσικός πρέπει να δουλέψεις σκλήρα και να αγαπήσεις και την φυσική και τα μαθηματικά, και να μην σκέφτεσαι και τόσο τα χρήματα που θα παίρνεις. Αν είσαι καλός θα επιτύχεις και πιστεύω οτι θα πληρώνεσαι αρκετα καλά μονο αν πας στο εξωτερικό.

Επειδή προσωπικά έχω διαβάσει διάφορα ββλία αστρονομίας προτείνω για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν αστρονομία και να κατανοήσουν τα θέματα με τα οποία ασχολείται η αστροφυσική, προτείνω τα εξής: 1) Το σύμπαν που αγάπησα Εισαγωγή στην αστροφυσική τόμος 1 Εκόσεις Δίαυλος 2) Το σύμπαν που αγάπησα Εισαγωγή στην αστροφυσική τόμος 2 Εκδόσεις Δίαυλος 3) Στα μονοπάτια του ήλιου Εκδόσεις Δίαυλος 4) F. Shu Αστροφυσική τόμοι 1 και 2 5) Μαύρες τρύπες και στρεβλώσεις του χρόνου τόμοι 1 και 2 του Kip Thorn( Εξαιρετικό βιβλίο εκλαίκευσης περιγράφει με απλό τρόπο την Γενική θεωρία της Σχετικότητας και διάφορα άλλα θέματα της αστροφυσικής) Όλα τα παραπάνω βιβλία που ανέφερα μπορεί να τα διαβάσει και ο μη ειδικός, εκτός ίσως των βιβλίων του F. Shu.

Το άρθρο σου το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, κα μάλιστα προσφέρει γνώση σε κάποιον που δεν είχε ιδέα για την πυρηνική σύντηξη, ωστόσο προσωπικά πιστεύω ότι αν και το πείραμα NIF έχει δώδει σημάδια επιτυχίας απέχουμε χρόνια απο την παραγωγή μεγάλων ποσών ενέργειας μέσω της σύντηξης έτσι ώστε να λυθεί πραγματικά το ενεργειακό μας πρόβλημα.

Γνωρίζω την συγκεκριμένη ιστοσελίδα γιατι σπουδάζω φυσικος. Σε ευχαριστώ παντος για την επισήμανσή σου, αν και δεν υπήρχε σημαντικός λόγος να ασχοληθείς

Να σου υπενθημίσω ότι δεν επιτρέπονται οι ειρωνικές υποδείξεις μελών του site προς άλλα μέλη!!!

Ο διακεκριμένος καθηγητής φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας μαζί την ερευνητική του ομάδα, έχουν πρόσφατα αναπτύξει μερικές νέες επιστημονικές ιδέες. Συγκεκριμένα ο καθηγητής Νανόπουλος με βάση μαθηματικές εξισώσεις καταλήγει στο οτι μπορεί να υπάρχουν δέκα εις την πεντακόσια σύμπαντα, σύμφωνα με την θεωρία των υπερχορδών και της υπερσυμμετρίας. Σύμφωνα με τον κ. Νανόπουλο μία τέτοια θεωρία έχει νόημα μόνο αν μπορέσει να αποδειχθεί πειραματικά στο cern. Ο κύριος Νανόπουλος υποστηρίζει ότι μέσα σε αυτό το υπερσύμπαν υπάρχουν πολλά παράλληλα σύμπαντα που το κάθε ένα έχει τους δικούς του φυσικούς νόμους και εκφράσεις. Το κοινό στοιχείο όμως που θα έχουν θα είναι η βαρύτητα. Δεν αποκλείει ακόμη να υπάρχει δυνατότητα μετάβασης απο το ένα σύμπαν στο άλλο. Ο Έλληνας φυσικός πιστεύει ότι τα πολλαπλά σύμπαντα πιθανόν να δημιουργήθηκαν απο κβαντικές διακυμάνσεις του κενού, όπως και το δικό μας. Τελικά επισημαίνει, ότι αν αποδειχθεί η θεωρία του πολυσύμπαντος τότε θα καταλάβουμε τον πραγματικό μηχανισμό παραγωγής συμπάντων και δεν αποκλείεται να δημιουργούμε σύμπαντα στο εργαστήριο.

Ένα θέμα που αξίζει να γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με τα τηλεσκόπια και τις αστρονομικές παρατηρήσεις είναι οι δυνατότητες των τηλεσκοπίων. Η κυριότερη λειτουργία ενός τηλεσκοπιου ανεξάρτητα απο τύπο του είναι η συγκέντρωση όσο το δυνατόν περσσότερον φωτονίων απο την ακτινοβολία που εκπέμπει ένα ουράνιο σώμα. Επομένως όσο μεγαλύτερη είναι η επιφάνεια του φακού, αν πρόκειται για διοπτρικό ή η διάμετρος του κατόποτρου εαν είναι κατοπτρικό τόσο πιο καθαρό και λαμπρό φαίνεται το είδωλο. Για τον λόγο αυτό είναι καλύτερα να προτιμάμε να κάνουμε παρατηρήσεις με μεγαλύτερα ερασιτεχνικά αστρονομικά τηλεσκόπια. Δύο ακόμα ιδιότητες των τηλεσκοπίων είναι η διακριτική ικανότητα και η μεγέθυνση. Η διακριτική ικανότητα είναι η δυνατότητα που έχει ένα τηλεσκόπιο να διακρίνει σαν ξεχωριστά δύο αντικείμενα που είναι πολύ κοντά μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι εαν το τηλεσκόπιό μας εχει αρκετά καλή διακριτική ικανότητα, μπορούμε να παρατηρήσουμε καλύτερα συστήματα διπλών αστέρων. Η μεγέθυνση ενός τηλεσκοπίου έχει κυρίως σημασία όταν θέλουμε να κάνουμε παρατηρήσεις σωμάτων του ηλιακού μας συστήματος. Γενικά η μεγεθυνση δεν έχει μεγάλη αξία αν δεν συνδυάζεται με μεγάλη διακριτική ιακανότητα.

Αστρονόμοι ανακάλυψαν την ύπαρξη μεγάλης ποσότητας νερού σε μακρινό κβάζαρ που πέχει απο την γη 12 δισεκατομμύρια έτη φωτός. Ο συγκεκριμένος κβάζαρ τροφοδοτείται απο μία υπερμεγέθη μαύρη τρύπα με μάζα 20 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη απο αυτήν του ήλιου μας, και το νερό απλώνεται γύρω απο την αύρη τρύπα. Η ανακάλυψη αυτή είναι σημαντική, διότι αποτελεί μία ακόμη απόδειξη ότι το νερό δημιουργήθηκε στο σύμπαν πριν απο πολλά δισεκατομμύρια χρόνια . Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες των αστρονόμων που έκαναν την ανακάλυψη δουλεύουν πάνω σε ένα νέο τηλεσκόπιο που απο το 2017 θα είναι σε θέση να παρατηρούν με μεγαλύτερη ακρίβεια νερό σε γαλαξίες πολλών δισεκατομμυρίων ετών φωτος.[/b]

Η συγκεκριμένη άποψη οτι οι νόμοι της φυσικής ισχύουν τοπικά ανάλογα με το που βρισκόμαστε στο σύμπαν δεν έχει αποδειχθεί πειραματικά. Πάντως αυτό το οποίο ξέρουμε είναι οτι το σύμπαν εμφανίστηκε μαζί με τους φυσικούς του νόμους και μάλιστα με βάση την θεωρία των υπερχορδών το είδος των φυσικών νόμων προκύπτει απο την γεωμετρία των μικροχώρων στους οποίους διπλώνουν οι έξι έξτρα διαστάσεις.Θα ήταν καλύτερα να μην ενθουζιαζόμαστε υπερβολικά με τα νέα παρατηρησιακά δεδομένα αν αυτά δεν ελεγχθούν καλύτερα

Οι ραδιογαλαξίες είναι γαλαξίες που αποτελούν ισχυρές πηγές ραδιοκυμάτων, αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια που εκπέμπουν αυτά τα ουράνια αντικείμενα στη ραδιοφωνική περιοχή του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, είναι πολύ περισσότερη απο αυτην που εκπέμπουν οι κοινοί γαλαξίες. Οι ραδιογαλαξίες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Ραδιογαλαξίες ενεργού πυρήνα: Στους γαλαξίες αυτούς η ραδιοακτινοβολία προέρχεται απο τον πυρήνα τους. Δίλοβες ραδιοπηγές: Σε αυτούς τους γαλαξόιες η ραδιοεκπομπή προέρχεται απο δύο διαφορετικές περιοχες που λέγονται λοβοί, και είναι σε αντίθετες περιοχές του γαλαξία. Όπως γνωρίζουμε με βάση παρατηρησιακά δεδομένα οι λοβοί δημιουργούνται απο μία έκρηξη η οποία συμβαίνει στον πυρήνα του ραδιογαλαξία, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δύο δέσμες αερίων που αποτελουνται απο σωμάτια υψηλών ενεργειών οι οποίες εκτοξεύονται στις αντίθετες κατευθύνσεις του γαλαξία. Οι δύο δέσμες καθώς περνάνε απο την μεσοαστρική ύλη σχηματίζουν δύο φυσαλίδες που με την πάροδο του χρόνου δημιουργούν τους λοβούς. Σχετικά με την ακτινοβολία που εκπέμπουν οι ραδιογαλαξίες που ανέφερα παραπάνω, και για είμαι πιο σαφής τονίζω ότι με βάση τα παρατηρησιακά δεδομένα που έχουμε πιστεύουμε ότι η ραδιοακτινοβολία αυτών των γαλαξιών προέρχεται απο ηλεκτρόνια τα οποία κινούνται με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός μέσα σε ισχυρά μαγνητικά πεδία. Ευχαριστώ.