pithagoras

*** M31 ANDROMEDA GALAXY *** Ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας (γνωστός και ως Μεσιέ 31) είναι σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Ανδρομέδα, στον οποίο οφείλει και το όνομά του. Κατέχει ένα αξιοσημείωτο ρεκόρ: είναι το πιο απομακρυσμένο αντικείμενο εύκολα ορατό με γυμνό μάτι. Βρίσκεται σε απόσταση μόλις 2,5 εκατομμυρίων ετών φωτός και μαζί με το Γαλαξία μας αποτελούν τους δύο μεγαλύτερους γαλαξίες της τοπικής ομάδας γαλαξιών. Αν και είναι μεγαλύτερος από το Γαλαξία μας, πιθανότατα ο δεύτερος περιέχει περισσότερη σκοτεινή ύλη και έχει μεγαλύτερη μάζα.Νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι διαθέτει ένα τρις άστρα, τρεις με πέντε φορές περισσότερα από το Γαλαξία. Και λιγα για το Ανδομεδα ως μυθικο προσωπο : Η Ανδρομέδα, πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας, ήταν κόρη του Κηφέα, βασιλιά των Κηφήνων ή των Αντιόπων και της Κασσιόπης ή Κασσιόπειας ή Κασσιέπειας (ή κατ'' άλλους της Ιόππης, της κόρης του Αιόλου). Σύμφωνα με την παράδοση, όταν η Κασσιόπη ισχυρίστηκε ότι ήταν ωραιότερη από τις Νηρηίδες, ο Ποσειδών, για να την εκδικηθεί, προκάλεσε καταιγίδα στην Αιθιοπία, από την οποία πλημμύρισε τη χώρα, και επιπλέον έστειλε ένα θαλάσσιο τέρας, το Κήτος που κατασπάραζε ανθρώπους και ζώα.Σύμφωνα με το χρησμό του μαντείου του Άμμωνα, για να σωθεί η χώρα έπρεπε η Ανδρομέδα να θυσιαστεί στο τέρας· έτσι την εγκατέλειψαν σ΄ ένα βράχο της ακτής, για να την καταβροχθίσει το Κήτος. Η Ανδρομέδα λοιπόν βρέθηκε δεμένη στο βράχο, στο έλεος του κτήνους. Ο Περσέας ο οποίος επέστρεφε από τη σφαγή της Γοργούς, σκότωσε το Κήτος, την ελευθέρωσε και την παντρεύτηκε αγνοώντας το Φινέα, με τον οποίο ήταν αρραβωνιασμένη η Ανδρομέδα. Στη διάρκεια της γαμήλιας τελετής ξέσπασε καβγάς ανάμεσα στους δυο άνδρες, και ο Φινέας τελικά πέτρωσε, αφού κοίταξε το κεφάλι της Γοργούς. Η Ανδρομέδα ακολούθησε τον άνδρα της στην Τίρυνθα του Άργους. Γέννησαν έξι γιούς: τον Πέρση, τον Αλκαίο, τον Ήλιο, το Μήστορα, το Σθένελο, και τον Ηλεκτρύωνα και μια κόρη τη Γοργοφόνη. Μετά το θάνατό της η Αθηνά την έκανε άστρο και την έβαλε στους αστερισμούς του βόρειου ουρανού κοντά στον Περσέα και την Κασσιόπη. Equipment : OTA : Askar SQA85 Mount : EQ8 Camera : ATIK APX60 mono Guiding : TS 50mm finderscope via Lodestar X2 Focuser : Pegasus V3 Focuser Filters : Baader Ha & Astronomik CLS,R,G,B SoftWare : DSS - Pix - Cs Exposure: Ha : 11h CLS : 26h RGB : 4h Total : 41hours Location : Interstellar Observatory - Greece Copyright : George Chatzifrantzis

*** SH2 - 2 The Little Cocoon *** (Wide Field) Πανδαισία άστρων σε αυτό το κομμάτι του αστερισμού του Τοξότη που χάνεται το μάτι!! Κάθε κουκίδα σε αυτή τη φωτογραφία είναι και ένας Ήλιος και σε αυτό το κάδρο απαριθμούνται χιλιάδες και στο κέντρο το μικρό κουκούλι όμορφο αν και όχι τόσο εντυπωσιακό όσο το μεγάλο αδελφάκι του!! Πόσο μικροί είμαστε σε αυτό το αχανές σύμπαν και πόσα πράγματα ατενίζουμε πάνω από τη μικρή πανέμορφη και τόσο εύθραυστη γη μας! Λίγα λόγια για το στόχο ... Το Sh 2-82 (επίσης γνωστό ως Νεφέλωμα Μικρό Κουκούλι ή Μικρό Τρισχιδές Νεφέλωμα) είναι έναι νεφέλωμα ανάκλασης που βρίσκεται στον αστερισμό του Τοξότη. Είναι μια ενεργή περιοχή σχηματισμού άστρων ενσωματωμένη μέσα σε ένα σκοτεινό νεφέλωμα, που διαθέτει ένα έντονο κόκκινο συστατικό εκπομπής ιονισμένο από την υπεριώδη ακτινοβολία από ένα θερμό νεαρό αστέρι, σε αντίθεση με ένα θολό μπλε νεφέλωμα ανάκλασης που δημιουργείται από το διάχυτο φως των άστρων. Full Resolution : https://www.astrobin.com/full/q1g7ed/0 Equipment : OTA : Askar SQA85 Mount : EQ8 Camera : ATIK APX60 mono Guiding : TS 50mm finderscope via Lodestar X2 Focuser : Pegasus V3 Focuser Filters : Astronomik CLS,R,G,B SoftWare : DSS - Pix - Cs Exposure: L : 6h30m RGB : 3h Location : Interstellar Observatory - Greece Copyright : George Chatzifrantzis

*** IC 5076 *** Το IC 5076 είναι ένα ανακλαστικό νεφέλωμα που βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου (Cygnus), σε απόσταση περίπου 3.600 ετών φωτός από τη Γη. Το φαινόμενο της φωταύγειας του οφείλεται κυρίως στην αντανάκλαση του φωτός κοντινών άστρων πάνω στη σκόνη του νεφελώματος, αντί για την εκπομπή δικού του φωτός. Η περιοχή αυτή αποτελεί πεδίο σχηματισμού νέων άστρων, καθώς η πυκνή διαστρική ύλη περιλαμβάνει μοριακά νέφη και ψυχρά σωματίδια σκόνης που λειτουργούν ως "εκκολαπτήρια" πρωτοαστέρων. Equipment : OTA : Meade 14 SCT(0.63 Celestron Corrector & Hyperstar f2) Mount : Skywatcher EQ8 Camera : ZWO 533mm Filters : Astronomik CLS,R,G,B, Baader Ha highspeed f2 Guiding : Stellarvue SV80ST2 via Lodestar X2 Software : Dss - Pix - Ps Exposure : L : 8h30m RGB : 3h Ha : 40min (via Hyperstar f2) Location : Interstellar Observatory - Greece Copyright : George Chatzifrantzis

The VEIL LOOP (HaOO) Το Veil Loop είναι τα εκτεταμένα υπολείμματα μιας αρχαίας υπερκαινοφανούς έκρηξης που φωτίζει τον αστερισμό του Κύκνου (Cygnus). Βρίσκεται περίπου 2.400 έτη φωτός από τη Γη και απλώνεται στον ουρανό σαν ένα λεπτό, φωτεινό πέπλο που μαρτυρά το βίαιο παρελθόν ενός άστρου που έφτασε στο τέλος της ζωής του πριν από περίπου 8.000 χρόνια. Στο Veil Loop, τα κρουστικά κύματα της έκρηξης συνεχίζουν να ταξιδεύουν μέσα στο μεσοαστρικό μέσο, διεγείροντας νέφη από ιονισμένα αέρια. Οι χαρακτηριστικές αποχρώσεις —το γαλαζοπράσινο φως του ιονισμένου οξυγόνου (O III) και το βαθύ κόκκινο του υδρογόνου (Hα)— δημιουργούν ένα θέαμα μοναδικής ομορφιάς, όπου η επιστήμη και η αισθητική συναντώνται. Παρατηρώντας το μέσα από σύγχρονα τηλεσκόπια, οι αστρονόμοι βλέπουν όχι μόνο ένα ουράνιο στολίδι, αλλά κι ένα φυσικό εργαστήριο όπου η ενέργεια, η ύλη και ο χρόνος αλληλεπλέκονται. Το Veil Loop αποτελεί ζωντανή απόδειξη της κυκλικής φύσης του σύμπαντος — πως ο θάνατος ενός άστρου μπορεί να γεννήσει ομορφιά και γνώση, φωτίζοντας για αιώνες τον ουρανό της ανθρωπότητας. Full Resolution : https://www.astrobin.com/full/jnmjsy/0 Equipment : OTA : Askar SQA85 Mount : EQ8 Camera : ATIK APX60 mono Guiding : TS 50mm finderscope via Lodestar X2 Focuser : Pegasus V3 Focuser(Askar) Filters : Baader Ha, Astronomik Oiii MaxFR SoftWare : DSS - Pix - Cs Exposure: Ha : 12h Oiii : 17h Total : 29hours Location : Interstellar Observatory - Greece Copyright : George Chatzifrantzis

*** Stephan's Quintet *** Το Κουιντέτο του Stephan είναι μια ομάδα πέντε γαλαξιών στον αστερισμό του Πήγασου, που ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Εντουάρ Στεφάν το 1877, αν και αποτελείται από τέσσερις πραγματικούς γαλαξίες που αλληλεπιδρούν και έναν πέμπτο που είναι απλώς στο προσκήνιο. Το Κουιντέτο του Stephan είναι γνωστό για τις συγκρούσεις γαλαξιών και την έκρηξη υλικού, που το καθιστά ένα εξαιρετικό αντικείμενο μελέτης για την εξέλιξη των γαλαξιών και τις μαύρες τρύπες. Αποτελείται από τέσσερις γαλαξίες (NGC 7319, NGC 7318A, NGC 7318B, και NGC 7317) που βρίσκονται σε σύγκρουση και έναν πέμπτο γαλαξία που φαίνεται στην εικόνα, αλλά βρίσκεται πιο κοντά στο προσκήνιο. Αυτός είναι ο λαμπρότερος γαλαξίας ο σπειροειδής NGC 7320 ( ο έντονα γαλάζιος στην εικόνα) στον οποίο έχουν εντοπιστεί μεγάλες περιοχές Η II, όπου γεννιόνται νέα άστρα, αλλά δεν αποτελεί πραγματικό μέλος της ομάδας, καθώς απέχει 40 εκατομμύρια έτη φωτός και οι υπόλοιποι γαλαξίες απέχουν περίπου 300 εκατομμύρια έτη φωτός. Equipment : OTA : Meade 14 SCT(& 0.63 Celestron Corrector) Mount : Skywatcher EQ8 Camera : ZWO 533mm Filters : Astronomik CLS,R,G,B Guiding : Stellarvue SV80ST2 via Lodestar X2 Software : Dss - Pix - Ps Exposure : L : 21h RGB : 3h Location : Interstellar Observatory - Greece Copyright : George Chatzifrantzis