PapGeo

Φίλοι μου γεια σας, Όπως και σεις καλά γνωρίζετε, κάθε μέρα εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της γης χιλιάδες τόνοι υλικών από το διάστημα, υπό την μορφή σκόνης ή μεγαλυτέρων σωμάτων. Αρκετά από τα τελευταία καταφέρνουν να φθάσουν έως την επιφάνειά της, και συνήθως, το μέγεθός τους μετριέται σε λίγα χιλιοστά. Με αφορμή μια σχετική παρουσίαση που έγινε κατά την συνάντηση των μελών της ΕΑΕ του Δεκεμβρίου, σκέφτηκα να προσπαθήσω κι εγώ να τα συλλέξω. Έτσι, βρέθηκα στην ταράτσα μου ανήμερα των Χριστουγέννων να μαζεύω μικρομετεωρίτες! Η διαδικασία είναι απλή και αφορά εκείνη την κατηγορία μικρομετεωριτών που στη σύστασή τους διαθέτουν σίδηρο: το μόνο που χρειάζεται είναι ένας μαγνήτης, κατά το δυνατόν ισχυρός. Τον βάζετε μέσα σε ένα πλαστικό σακουλάκι (π.χ. τροφίμων) και σαρώνετε με αυτό την επιφάνεια της ταράτσας σας. Το σακουλάκι βοηθάει να κρατάτε τον μαγνήτη καθαρό και να απομακρύνετε με ευκολία τα ευρήματα για να τα συλλέξετε σε κάποιο δοχείο. Περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με την διαδικασία μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=d157a7nLX9E http://www.youtube.com/watch?v=QUhUDqpPU1A&feature=related Τα αποτελέσματα της προσπάθειας ήταν εντυπωσιακά! Βρήκα πάνω από 100 μικρομετεωρίτες διαμέτρου 1-3mm και πάνω από 100 μικρότερους! Επιπλέον εντόπισα άλλους δύο με διάμετρο 7mm! Είναι όλοι τους στρογγυλοί, με καφέ ως επί το πλείστον χρώμα από την σκουριά. Μέσα στο τάπερ που εναπόθεσα τα ευρήματα μετά από την συλλογή, διακρίνονταν πολύ εύκολα από τα υπόλοιπα φερτά υλικά, καθώς, όταν το έγερνα προς διάφορες κατευθύνσεις, εκείνοι αμέσως κύλαγαν με ταχύτητα από το ένα σημείο προς το άλλο, λόγω της κλίσης. Αυτή η απρόσμενη – λόγω της ποσότητας – επιτυχία, μου «άνοιξε την όρεξη» και σήμερα προσπάθησα να συλλέξω επιπλέον μικρομετωρίτες από άλλες δύο ταράτσες πολυκατοικιών στις οποίες έχω πρόσβαση. Προς μεγάλη μου έκπληξη, τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά! Εντόπισα μόνο 9 (!) και από τις δύο ταράτσες, όλοι τους πολύ μικροί κάτω του 1mm, με έναν μόνο στα 3mm. Το γεγονός αυτό με προβλημάτισε αρκετά. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω αυτή την στιγμή είναι ότι και οι δύο ταράτσες που ερεύνησα σήμερα έχουν κατασκευασμένα τα δάπεδά τους με αρκετή κλίση για να παροχετεύουν τα βρόχινα νερά με ευκολία, ενώ η δικιά μου ταράτσα είναι επίπεδη. Υπό αυτή την έννοια, οι μικρομετεωρίτες, λόγω του στρογγυλού σχήματός τους, έχουν την τάση να φεύγουν μαζί με το νερό ευκολότερα. Συνεπώς, αν η ταράτσα έχει κεκλιμένα δάπεδα, η συλλογή μικρομετεωριτών ίσως είναι αποδοτικότερη μετά από περιόδους χωρίς βροχές, όπως το καλοκαίρι. Ένα άλλο που βρίσκω χρήσιμο να σας μεταφέρω, για όποιον θέλει να ασχοληθεί, είναι να προσπαθήσει – εκτός από σημεία όπου το νερό μπορεί να είναι στάσιμο - εκεί όπου υπάρχουν εμπόδια στην απορροή των υδάτων, όπως λ.χ. σωλήνες από ηλιακούς θερμοσίφωνες που κείτονται στο δάπεδο της ταράτσας και με τον καιρό μαζεύουν από κάτω τους φερτά υλικά. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνονται οι μεγαλύτεροι, περί τους 100 μικρομετεωρίτες (1-3mm) σε μπουκαλάκι και δίπλα τους οι άλλοι δύο των 7mm, ο ένας εκ των οποίων βρέθηκε μισός. Αναμένω με μεγάλο ενδιαφέρον τις παρατηρήσεις σας Φιλικά Γιώργος

Τα είπες όλα, ...ή μάλλον να συμπληρώσω, αγάπη και καθαρούς ουρανούς!!! Χρόνια Πολλά! Γιώργος

Χρόνια Πολλά παιδιά και Καλά Χριστούγεννα! Και μακάρι, το 2011 να μας δώσει ακόμα πιο όμορφες εικόνες και πιο δυνατές στιγμές από το άστρο μας! Γιώργος

Φέτος τον Ιούνιο, επιστρέφοντας αεροπορικώς στην Ελλάδα και πετώντας πάνω από τα Βαλκάνια, κάποιος μας σημάδευε με laser από το έδαφος. Δεν μπορώ να πω ότι το πράσινο φως του ήταν εκτυφλωτικό, αλλά σίγουρα με εντυπωσίασε, καθώς διακρινόταν έντονα σε σύγκριση με τα τριγύρω φώτα της πόλης που περνούσαμε. Γενικά, ένα green laser ισχύος έως 5mw είναι το μόνο αποδεκτό όργανο για ουρανογραφία σε σκοτεινό ουρανό, καθώς τα ισχυρότερα lasers χαλούν την προσαρμογή των ματιών στο σκοτάδι (και όλα ανεξαιρέτως τις λήψεις του διπλανού μας αστροφωτογράφου), ενώ ένα των 50mw είναι αρκετά δυνατό για χρήση μέσα από την πόλη. Ένα άλλο ζήτημα που με έχει απασχολήσει τον τελευταίο καιρό και βρήκα το βαθμό επικινδυνότητάς του στο παραπάνω χρήσιμο pdf του Τάσου είναι τα bar code scanners, που περνάω μπροστά τους αρκετές φορές ψωνίζοντας στα Super Markets. Μπορεί να μην είναι – τελικά – επικίνδυνα, αλλά σίγουρα είναι αρκετά εκνευριστικά.

Τάκη, αυτό το έχεις δει? http://www.prairieastronomyclub.org/halpha/ Είναι καλό και συνοπτικό. Γιώργος

http://www.astroimagem.com/Halpha/AS200/AR1131Halpha2010-12-09_07-40-47v2_pp.jpg

Ναι, βέβαια, δεν είναι πρόβλημα του Ha, είναι αυτό που λες, αλλά η συνδυαστική παρατήρηση στο Ha και στο ορατό, τελικά έκανε την κηλίδα ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.

Καλά το εντόπισες Πέτρο, κι εμένα μου έκανε εντύπωση το ότι τις τελευταίες ημέρες η κηλίδα δεν φαινόταν «στρογγυλή» στο Ha. Πιο πολύ έμοιαζε με τη γνωστή φιγούρα του… pacman! Αντίθετα, στο ορατό (με Baader astrosolar), φαινόταν μια χαρά «ολοστρόγγυλη», με την σκιά της και την παρασκιά της…

Όχι, θα πρέπει να διαθέτεις τηλεσκόπιο με ηλιακό φίλτρο τύπου Ηa. Μπορείς όμως με το Baader να δεις τις ηλιακές κηλίδες και πως αυτές εξελίσσονται μέρα με την ημέρα. Πάντως, η αγορά ενός Ηa τηλεσκοπίου, ή μιας διάταξης Ηa για κοινό τηλεσκόπιο, είναι μια κίνηση που «δεν έχει γυρισμό». Προσωπικά, μόλις χθες, έβαλα στο διοπτρικό μου το Baader φίλτρο του, για να παρατηρήσω τις κηλίδες και στο ορατό φως, μετά από αρκετούς μήνες. Δεν λέω, ωραία ήταν, αλλά «η δράση» που εκτυλίσσεται και παρακολουθώ τακτικά μέσα από το Ha είναι το κάτι άλλο!

Νομίζω ότι έτσι φαίνεται καλύτερα το «τέρας»!

Γεια σας φίλοι μου, Αυτό το νήμα είναι το κάτι άλλο (το ίδιο και οι φωτογραφίες του Πέτρου)! Το χάζευα κι εγώ χθές το μεσημέρι «με τις ώρες»! Το ωραίο είναι ότι, όσο περιστρέφεται ο ήλιος, τόσο αποκαλύπτονται και περισσότερα τμήματα της περιοχής του. Για να δούμε πως θα εξελιχθεί – ευτυχώς θα βρίσκεται μαζί μας για αρκετές μέρες ακόμα. Αλλά και η AR 11131 είναι πανέμορφη! Χθές γύρω στις 14:00 φωτοβολούσε σε τρία διακριτά σημεία της για αρκετή ώρα. Δεν έδωσε όμως την έκλαμψη που ευχόμουν. Φιλικά Γιώργος

Θοδωρή σ’ευχαριστώ, κάποια στιγμή θα τα πούμε. Γιώργος

Μάρκο και Θοδωρή γεια σας! Θα ήθελα να ρωτήσω αν για παρατήρηση πηγαίνετε καθόλου προς τα δυτικά, όπως λ.χ. προς το Πάικο. Ανεβαίνω στα Γιαννιτσά ορισμένες φορές το χρόνο και θα ήταν μεγάλη χαρά για μένα να σας γνωρίσω από κοντά και να κάνουμε μια κοινή παρατήρηση. Γιώργος

Η καλή δουλειά συνεχίζεται, ευχαριστούμε Κώστα!

Ωραίες προεξοχές και νήματα απόψε…

Κι εγώ ελπίζω, αλλά τα μετεωρολογικά, για την ώρα, δεν βοηθάνε: http://www.sat24.com/Region.aspx?country=gr&sat=ir&type=loop

Πολύ ωραίο και ωφέλιμο thread, μπράβο παιδιά! Απλά να συμπληρώσω ότι, αν δεν βρίσκετε ενισχυμένα γάντια με κομμένα δάχτυλα, ένα ικανοποιητικό υποκατάστατο είναι τα ποδηλατικά. Επίσης, για σκούφο μπορείτε να αγοράσετε αυτούς τους «ρώσικους» με γούνα από μέσα και αυτιά που δένουν, είτε πάνω από την κορυφή του κεφαλιού, είτε κάτω από το πιγούνι. Δεν τους περνάει τίποτα!

Γεια σου Παναγιώτη, Ωραίο το σκίτσο σου. Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η δραστηριότητα στα νότια που έχεις σκιτσάρει, φαίνεται ότι δημιουργεί διασταυρούμενα νήματα τις τελευταίες ώρες: http://www.cloudynights.com/ubbthreads/showflat.php/Cat/0/Number/4200699/page/0/view/collapsed/sb/5/o/all/fpart/1

Χαιρετώ την ηλιοπαρέα! Ο ήλιος το τελευταίο διάστημα έχει αρκετό ενδιαφέρον. Σε αυτό συμπεριλαμβάνω και τις εκλάμψεις (“C” flares) που την προηγούμενη εβδομάδα ήταν πάρα πολλές! Μακάρι να συνεχιστούν έτσι! Παρακάτω βλέπετε αυτήν την ηλιακή δραστηριότητα, όπως εκδηλώνεται τις τρεις τελευταίες ημέρες: http://www.swpc.noaa.gov/rt_plots/xray_5m.html

Αφού εμείς, με τα ερασιτεχνικά τηλεσκόπια που διαθέτουμε, έχουμε την δυνατότητα να διακρίνουμε αρκετά από τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας του Άρη κάθε φορά που πλησιάζει την Γη, το ίδιο θα συνέβαινε αν παρατηρούσαμε τη Γη από τον Άρη.

Hi Fred, Nice to have this opportunity, to visit such astronomical facilities! Nice collection of observatories too! Παρακάτω μία ακόμα φωτογραφία της ίδιας κηλίδας. Ο λόγος που την δημοσιεύω είναι γιατί φαίνονται λεπτομέρειες από το εσωτερικό της! http://www.cieletespace.fr/files/image_du_jour/011-03410-01high.jpg

Τάκη, Γιάννη, Βασίλη και HOMO σας ευχαριστώ ιδιαίτερα! Καλωσορίζω και τον Τάκη στην διαρκώς αυξανόμενη παρέα των Ha παρατηρητών. Τάκη, καλορίζικο το νέο σου PST!

Ένα νέο επίγειο - ηλιακό τηλεσκόπιο, το μεγαλύτερο στον κόσμο, έχει δημιουργηθεί στο Big Bear Lake, στην California, το οποίο έχει καθαρή διάμετρο 1.6 μέτρα. Η φωτογραφία που ακολουθεί της ηλιακής κηλίδας 1084 αποτελεί την καλύτερη έως σήμερα φωτογραφική απόδοση ηλιακής κηλίδας. Από την περιήγηση στην ιστοσελίδα του διαπιστώνω μια χρήσιμη λειτουργία του για εμάς τους ερασιτέχνες: Μας δίδεται η δυνατότητα να έχουμε ζωντανή εικόνα στο Ha της κατάστασης του ηλιακού δίσκου, που ανανεώνεται περίπου κάθε ½ λεπτό, όταν βέβαια ο ήλιος βλέπει το τηλεσκόπιο. Από την κεντρική σελίδα http://www.bbso.njit.edu/ επιλέγετε αρχικά “Data” (επάνω μέρος της σελίδας) και κατόπιν επιλέγετε (μεταξύ άλλων) “Live Image”. Δείτε και τους παρακάτω συνδέσμους: http://www.bbso.njit.edu/newtelescope/ http://www.njit.edu/news/spotlight/2008/apr/goode-presentation032608.pdf Φιλικά PapGeo

Γιώργο, ίσως το παρακάτω σε βοηθήσει, αν δεν το γνωρίζεις: Γενικά, στα ηλιακά τηλεσκόπια χρειάζεται να αποκόπτεις τον περιβάλλοντα φωτισμό για να συλλέξεις με το μάτι όσο δυνατόν περισσότερες πληροφορίες, τόσο στην περιφέρεια (προεξοχές), όσο και επάνω στο δίσκο (νήματα, κηλίδες, ενεργές περιοχές). Χρειάζεται δηλαδή κι εδώ μια κάποια προσαρμογή του ματιού, όχι βέβαια όπως το βράδυ!