AstroVox

Καλημέρα στην αστροπαρέα,χθες μου πήρε αρκετό χρόνο να σπάσω δύο διπλά,μέτριο seeing,αλλά άξιζε τον κόπο,τα αναφέρω εδώ και όταν μπορέσετε ρίξτε τους μία ματιά.Τεστ οπτικών,ματιών,εγκεφάλου χαχα.Πραγματικά αξίζει μία προσπάθεια.

Στον αστερισμό της Λύρας.

67164 18366+3328 STF2349 AB 1830 2016 22 204 7.2 5.39 9.40 4.01
και
17 Lyr 67835 19074+3230 STF2461 AB 1828 2017 69 281 3.2 5.26 9.10 3.84

Και δύο φωτογραφίες που βρήκα για να πάρετε μία ιδέα.

Η παρατήρηση διπλών αστέρων έχει τη δική του ξεχωριστή μαγεία.

Καταρχήν μπορεί να γίνει και μέσα από την πόλη , δε χρειάζεται μεγάλη διαμετρο τηλέσκοπίου , είναι πιο εύκολα στην ανευρεσή τους μιας και είναι σημειακοι στόχοι , βλέπεις χρώματα και συνδυασμούς χρωμάτων , δεν χρειάζονται πανακριβοι wide field προσοφθάλμιοι.

Βέβαια για αμυδρά και σφιχτά διπλά αστρα χρειάζεται καλό seeing , πεντακάθαρος ουρανός χωρίς φωτορύπανση και καθαρά και καλοευθυγραμμισμένα κάτοπτρα.

Εκεί που απογειώνεται η παρατήρηση διπλών είναι όταν χρησιμοποιείς μικρόμετρο και μπορείς να μετρήσεις τη γωνιακή τους απόσταση. Τότε γνωρίζοντας την απόσταση που έχει το αστέρι από εμάς μπορείς να υπολογίσεις την μεταξύ τους απόσταση.

Γιώργο , τι τηλεσκόπιο και ποιους προσοφθάλμιους χρησιμοποίησες για να σπάσεις αυτά τα διπλά;;

Τα διπλά είναι όντως πολύ ωραία ενασχόληση. Εγώ χρησιμοποίησα το Mak 127/1500 και το ζουμ της Baader 8-24, το οποίο έκανε την παρατήρηση απόλαυση. Έβρισκες το διπλό και μετά έπαιζες με την
μεγέθυνση μέχρι να "σπάσει". Ακολούθησα το πρόγραμμα της Astronomical league και κατάφερα να
διαχωρίσω τα 99 από τα 100. Δεν κατάφερα μόνο το Epsilon Canis Majoris, γιατί 4-5 βράδια που
προσπάθησα, ήταν χαμηλά στον ορίζοντα και το πρωτεύον που είναι 1.5, κρύβει στην λάμψη του το 7.5 δευτερεύον που είναι σε μόλις 7,9" απόσταση. Έχω έτοιμα τα αρχεία μου και λείπει μόνο αυτό για να τα καταθέσω και να πάρω το certificate μου. Το πρόγραμμα είναι στο παρακάτω λινκ για όποιον ενδιαφέρεται.

https://www.astroleague.org/al/obsclubs/dblstar/dblstar1.html

Πολύ χρήσιμο ήταν και το astrometric eyepiece της Meade. Το πρόγραμμα απαιτεί εκτός από ένα απλό σκίτσο με τα άστρα ως κουκκίδες να σημειώσει όποιος θέλει την απόσταση μεταξύ τους αλλά και την γωνία τους.
Τέλος εμένα μου άρεσε και το βιβλίο "The Cambridge double star atlas" γιατί έμαθα αρκετά πράγματα για τα διπλά άστρα καθώς και πως κατηγοριοποιούνται και καταγράφονται.Έχει επίσης ωραίους χάρτες για να βρεις πολλά από τα πιο ενδιαφέροντα διπλά.
[/url]

Ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις! Εγώ την Παρασκευή αφού παρατήρησα και φωτογράφισα Δια, Κρόνο, Αρη και Ουρανο Ποσειδώνα (πέντε πλανήτες σε μια βραδιά!) αποφάσισα να κλείσω την παρατηρησιακή συνεδρία, μιας και το seeing ήταν καλό, με έναν δύσκολο διπλό αστέρα τον λ Κύκνου αποτελούμενο από δυο αστέρες 4.5 και 5.8 που η φαινομανική τους απόσταση είναι 0.9" και πραγματική 183 αστρονομικές μονάδες. Οι δύο αστέρες απέχουν 770 έτη φωτός και συμπληρώνουν μια περιστροφή γύρω από το κοινό κέντρο μάζας κάθε 400 χρόνια περίπου. Ξεκίνησα την παρατήρηση με το παλιό πορτοκαλί Celestron 8 σε 500x (4mm Orthoscopic). Ο δευτερεύον διακρίνονταν οριακά πάνω στον δακτύλιο περίθλασης. Ανέβασα την μεγέθυνση σε 889x (6.3mm Plossl & 2.8x UO Klee Barlow). Πολύ πάνω από το θεωρητικό όριο μιας και στους διπλούς παρατηρούμε τους ψευδοδίσκους των άστρων και δεν μας ενδιαφέρει. Ο αστέρας διασπώνταν άνετα με αρκετό μαύρο για να περάσει... φορτηγό! Cheesy Grin

Δοκίμασα και την εντελώς τρελλά υψηλη μεγέθυνση 1400x αλά William Herschel (γνωστός οπαδός των υπερυψηλών μεγεθύνσεων) και παρότι το είδωλο ήταν αμυδρό και σχετικά θολό ενώ "χόρευε" από την όχι απολύτως ομαλή σε αυτή τη μεγέθυνση οδήγηση του τηλεσκοπίου διακρίνονταν και πάλι τα δυο άστρα. Δεν έβγαλα τον 1.25" πρισματικό διαγώνιο!