Το σύμπαν της τέχνης και οι τέχνες τ' ουρανού

[wereniki]

Αντίο καλέ μας άνθρωπε...

 

http://tv.alfavita.gr/?id=y4y5-ymVQP8

[kkokkolis]

http://www.youtube.com/watch?v=tJ3UwmS37b4&feature=player_embedded

 

Αστροναύτες για Δέσιμο, ΘΒ, 1962

 

Που την πάμε την επιστήμη Δάσκαλε;

[studious]

Νυχτερινός ουρανός, Ταξιδιώτης του χρόνου

 

κάποια μέρα θα φύγω,

μακριά από τον κόσμο

τους ανθρώπους

τις πόλεις

τον εαυτό μου.

 

 

*στο τέλος του απείρου, θα με ψάξω

να με βρω στα κύματα του ωκεανού

ή στο τελευταίο τραγούδι ενός ερωτευμένου.

 

 

*και θα ελευθερώσω

κάθε κομμάτι της ψυχής μου

από τα δεσμά του ανθρώπου

ώστε να γίνει ένα με τον ουρανό

και να δωσει φως στον κόσμο

σαν ένα ακόμη μοναχικό αστέρι

που βλέπει την πλάση με τα μάτια ενός παιδιού.

 

 

*τώρα πια

ο κόσμος γυρίζει ρυθμικά

οι σκιές χορεύουν όπου κι αν κοιτάξω

η φύση γιορτάζει κάθε νύχτα

κρυφά γιορτάζει

κι υψώνεται πέρα απ' τα σύνορα της μνήμης.

 

 

*εκεί θα είμαι,

ασφαλής από τον θόρυβο της κοινωνίας

με μόνη συντροφιά το φως του φεγγαριού

και μουσική τους ήχους της φύσης στις πιο ιδαίτερες στιγμές της.

 

 

*τότε μόνο τα αστέρια θα φωτίζουν τον δρόμο μου

καθώς θα πετάω στον πιο όμορφο νυχτερινό ουρανό*

 

http://timetraveller-days.blogspot.com/2010_10_01_archive.html

[kkokkolis]

Skylight F15 Refractor, Skylight Telescopes, 2011

[wereniki]

Περίεργες...τούρτες που ανακάλυψα!

Μερικές έργα τέχνης!

Ενδιαφέρουσες προτάσεις, για γενέθλια, για ώρες υπογλυκαιμίας και...

όχι μόνο(θυμηθείτε το Βέγγο...!)

Απολαύστε μερικές

[kkokkolis]

To αρχαιότερο γεφύρι της Ευρώπης σε χρήση, Σταύρος Χίος, 2011

 

Με τα λόγια του καλλιτέχνη: Το αρχαιότερο σε χρήση γεφύρι της Ευρώπης 150 π.Χ είναι το μονότοξο πέτρινο γεφύρι των Ελληνιστικών χρόνων που βρίσκεται μόλις δύο χιλιόμετρα έξω από το χωριό Ξηροκάμπι Λακωνίας.

Στηρίζεται σε ημικυκλική αψίδα διαμέτρου 4 μέτρων και πλαισιώνει τα κρυστάλλινα νερά του χειμάρρου Ρασίνα (Εράσινου αρχ.)Πάνω από αυτό περνούσε ο αρχαίος δρόμος που ένωνε την πόλη της Σπάρτης κατά την Ρωμαική εποχή- με το επίνειό της την Καρδαμύλη μέσω της Βασιλικής Οδού.

Σήμερα χρησιμοποιείται μόνο από τους πεζοπόρους ως είσοδος προς το φαράγγι του Ανακώλου ενώ η φύση αυτή την εποχή του χαρίζει μια ξεχωριστή όμορφη εικόνα...

Στις αστρικές ιχνογραμμές παρουσιάζονται από αριστερά οι τροχιές των προκύων και ζ ύδρας των αστερισμών μικρού κυνός και ύδρας με την λευκή παχιά και κίτρινη γραμμή αντίστοιχα,

στην μεση η τροχιά του γ των διδύμων με την έντονη άσπρη ,

ενώ από δεξιά οι δύο έντονες λευκές τροχιές ανήκουν στους πρωταγωνιστές του συγκροτήματος των διδύμων Κάστωρ και Πολυδεύκη.

Το απαλό βαθύ μπλε χρώμα του Ουρανού με τις πολύχρωμες τροχιές δένει αρμονικά με τα χρώματα και την ροή του χειμάρρου της επίγειας εικόνας ...

[kkokkolis]

Ήλιος και Σελήνη, Ζαχαροπλαστείον το Ρόδον (Πειραιάς), 2011

 

Αστρονομικές τούρτες (και όχι μόνο ) μπορείτε να παραγγείλετε και από αρκετά Ελληνικά Ζαχαροπλαστεία.

Δεν υπάρχει καμμία πρόθεση διαφήμισης, απλώς, επειδή δεν γνωρίζω το όνομα του δημιουργού, αναφέρω το κατάστημα αποδίδοντας έτσι σεβασμό στα πνευματικά δικαιώματα αυτής της δημιουργίας.

[Pano0liz]

Γιάννης Ρίτσος - Ἡ σονάτα τοῦ σεληνόφωτος

 

 

 

Ἀνοιξιάτικο βράδι. Μεγάλο δωμάτιο παλιοῦ σπιτιοῦ. Μιὰ ἡλικιωμένη γυναίκα ντυμένη στὰ μαῦρα μιλάει σ᾿ ἕναν νέο. Δὲν ἔχουν ἀνάψει φῶς. Ἀπ᾿ τὰ δυὸ παράθυρα μπαίνει ἕνα ἀμείλικτο φεγγαρόφωτο. Ξέχασα νὰ πῶ ὅτι ἡ γυναίκα μὲ τὰ μαῦρα ἔχει ἐκδώσει δυό-τρεῖς ἐνδιαφέρουσες ποιητικὲς συλλογὲς θρησκευτικῆς πνοῆς. Λοιπόν, ἡ Γυναίκα μὲ τὰ μαῦρα μιλάει στὸν νέο.

 

Ἄφησέ με ναρθῶ μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε! Εἶναι καλὸ τὸ φεγγάρι, - δὲ θὰ φαίνεται ποὺ ἄσπρισαν τὰ μαλλιά μου. Τὸ φεγγάρι θὰ κάνει πάλι χρυσὰ τὰ μαλλιά μου. Δὲ θὰ καταλάβεις. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

 

Ὅταν ἔχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οἱ σκιὲς μὲς στὸ σπίτι, ἀόρατα χέρια τραβοῦν τὶς κουρτίνες, ἕνα δάχτυλο ἀχνὸ γράφει στὴ σκόνη τοῦ πιάνου λησμονημένα λόγια - δὲ θέλω νὰ τ᾿ ἀκούσω. Σώπα.

 

Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου λίγο πιὸ κάτου, ὡς τὴ μάντρα τοῦ τουβλάδικου, ὡς ἐκεῖ ποὺ στρίβει ὁ δρόμος καὶ φαίνεται ἡ πολιτεία τσιμεντένια κι ἀέρινη, ἀσβεστωμένη μὲ φεγγαρόφωτο τόσο ἀδιάφορη κι ἄϋλη, τόσο θετικὴ σὰν μεταφυσικὴ ποὺ μπορεῖς ἐπιτέλους νὰ πιστέψεις πὼς ὑπάρχεις καὶ δὲν ὑπάρχεις πὼς ποτὲ δὲν ὑπῆρξες, δὲν ὑπῆρξε ὁ χρόνος κ᾿ ἡ φθορά του. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

 

Θὰ καθίσουμε λίγο στὸ πεζούλι, πάνω στὸ ὕψωμα, κι ὅπως θὰ μᾶς φυσάει ὁ ἀνοιξιάτικος ἀέρας μπορεῖ νὰ φαντάζουμε κιόλας πὼς θὰ πετάξουμε, γιατί, πολλὲς φορές, καὶ τώρα ἀκόμη, ἀκούω τὸ θόρυβο τοῦ φουστανιοῦ μου, σὰν τὸ θόρυβο δυὸ δυνατῶν φτερῶν ποὺ ἀνοιγοκλείνουν, κι ὅταν κλείνεσαι μέσα σ᾿ αὐτὸν τὸν ἦχο τοῦ πετάγματος νιώθεις κρουστὸ τὸ λαιμό σου, τὰ πλευρά σου, τὴ σάρκα σου, κι ἔτσι σφιγμένος μὲς στοὺς μυῶνες τοῦ γαλάζιου ἀγέρα, μέσα στὰ ρωμαλέα νεῦρα τοῦ ὕψους, δὲν ἔχει σημασία ἂν φεύγεις ἢ ἂν γυρίζεις οὔτε ἔχει σημασία ποὺ ἄσπρισαν τὰ μαλλιά μου, δὲν εἶναι τοῦτο ἡ λύπη μου - ἡ λύπη μου εἶναι ποὺ δὲν ἀσπρίζει κ᾿ ἡ καρδιά μου. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

 

Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο. Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

 

Φορές-φορές, τὴν ὥρα ποὺ βραδιάζει, ἔχω τὴν αἴσθηση πὼς ἔξω ἀπ᾿ τὰ παράθυρα περνάει ὁ ἀρκουδιάρης μὲ τὴν γριὰ βαριά του ἀρκούδα μὲ τὸ μαλλί της ὅλο ἀγκάθια καὶ τριβόλια σηκώνοντας σκόνη στὸ συνοικιακὸ δρόμο ἕνα ἐρημικὸ σύννεφο σκόνη ποὺ θυμιάζει τὸ σούρουπο καὶ τὰ παιδιὰ ἔχουν γυρίσει σπίτια τους γιὰ τὸ δεῖπνο καὶ δὲν τ᾿ ἀφήνουν πιὰ νὰ βγοῦν ἔξω μ᾿ ὅλο ποὺ πίσω ἀπ᾿ τοὺς τοίχους μαντεύουν τὸ περπάτημα τῆς γριᾶς ἀρκούδας -κ᾿ ἡ ἀρκούδα κουρασμένη πορεύεται μὲς στὴ σοφία τῆς μοναξιᾶς της, μὴν ξέροντας γιὰ ποῦ καὶ γιατί -ἔχει βαρύνει, δὲν μπορεῖ πιὰ νὰ χορεύει στὰ πισινά της πόδια δὲν μπορεῖ νὰ φοράει τὴ δαντελένια σκουφίτσα της νὰ διασκεδάζει τὰ παιδιά, τοὺς ἀργόσχολους τοὺς ἀπαιτητικοὺς καὶ τὸ μόνο ποὺ θέλει εἶναι νὰ πλαγιάσει στὸ χῶμα ἀφήνοντας νὰ τὴν πατᾶνε στὴν κοιλιά, παίζοντας ἔτσι τὸ τελευταῖο παιχνίδι της, δείχνοντας τὴν τρομερή της δύναμη γιὰ παραίτηση, τὴν ἀνυπακοή της στὰ συμφέροντα τῶν ἄλλων, στοὺς κρίκους τῶν χειλιῶν της, στὴν ἀνάγκη τῶν δοντιῶν της, τὴν ἀνυπακοή της στὸν πόνο καὶ στὴ ζωὴ μὲ τὴ σίγουρη συμμαχία τοῦ θανάτου -ἔστω κ᾿ ἑνὸς ἀργοῦ θανάτου- τὴν τελική της ἀνυπακοὴ στὸ θάνατο μὲ τὴ συνέχεια καὶ τὴ γνώση τῆς ζωῆς ποὺ ἀνηφοράει μὲ γνώση καὶ μὲ πράξη πάνω ἀπ᾿ τὴ σκλαβιά της.

 

Μὰ ποιὸς μπορεῖ νὰ παίξει ὡς τὸ τέλος αὐτὸ τὸ παιχνίδι; Κ᾿ ἡ ἀρκούδα σηκώνεται πάλι καὶ πορεύεται ὑπακούοντας στὸ λουρί της, στοὺς κρίκους της, στὰ δόντια της, χαμογελώντας μὲ τὰ σκισμένα χείλια της στὶς πενταροδεκάρες ποὺ τὶς ρίχνουνε τὰ ὡραῖα καὶ ἀνυποψίαστα παιδιὰ ὡραῖα ἀκριβῶς γιατί εἶναι ἀνυποψίαστα καὶ λέγοντας εὐχαριστῶ. Γιατί οἱ ἀρκοῦδες ποὺ γεράσανε τὸ μόνο ποὺ ἔμαθαν νὰ λένε εἶναι: εὐχαριστῶ, εὐχαριστῶ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

 

Συχνὰ πετάγομαι στὸ φαρμακεῖο ἀπέναντι γιὰ καμιὰν ἀσπιρίνη ἄλλοτε πάλι βαριέμαι καὶ μένω μὲ τὸν πονοκέφαλό μου ν᾿ ἀκούω μὲς στοὺς τοίχους τὸν κούφιο θόρυβο ποὺ κάνουν οἱ σωλῆνες τοῦ νεροῦ, ἢ ψήνω ἕναν καφέ, καί, πάντα ἀφηρημένη, ξεχνιέμαι κ᾿ ἑτοιμάζω δυὸ - ποιὸς νὰ τὸν πιεῖ τὸν ἄλλον;- ἀστεῖο ἀλήθεια, τὸν ἀφήνω στὸ περβάζι νὰ κρυώνει ἢ κάποτε πίνω καὶ τὸν δεύτερο, κοιτάζοντας ἀπ᾿ τὸ παράθυρο τὸν πράσινο γλόμπο τοῦ φαρμακείου σὰν τὸ πράσινο φῶς ἑνὸς ἀθόρυβου τραίνου ποὺ ἔρχεται νὰ μὲ πάρει μὲ τὰ μαντίλια μου, τὰ σταβοπατημένα μου παπούτσια, τὴ μαύρη τσάντα μου, τὰ ποιήματά μου, χωρὶς καθόλου βαλίτσες - τί νὰ τὶς κάνεις; - Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

 

«Α, φεύγεις; Καληνύχτα.» Ὄχι, δὲ θἄρθω. Καληνύχτα. Ἐγὼ θὰ βγῶ σὲ λίγο. Εὐχαριστῶ. Γιατί ἐπιτέλους, πρέπει νὰ βγῶ ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ τσακισμένο σπίτι. Πρέπει νὰ δῶ λιγάκι πολιτεία, -ὄχι, ὄχι τὸ φεγγάρι - τὴν πολιτεία μὲ τὰ ροζιασμένα χέρια της, τὴν πολιτεία τοῦ μεροκάματου, τὴν πολιτεία ποὺ ὁρκίζεται στὸ ψωμὶ καὶ στὴ γροθιά της τὴν πολιτεία ποὺ ὅλους μας ἀντέχει στὴν ράχη της μὲ τὶς μικρότητές μας, τὶς κακίες, τὶς ἔχτρες μας, μὲ τὶς φιλοδοξίες, τὴν ἄγνοιά μας καὶ τὰ γερατειά μας,-ν᾿ ἀκούσω τὰ μεγάλα βήματα τῆς πολιτείας, νὰ μὴν ἀκούω πιὰ τὰ βήματά σου μήτε τὰ βήματα τοῦ Θεοῦ, μήτε καὶ τὰ δικά μου βήματα. Καληνύχτα.

 

Τὸ δωμάτιο σκοτεινιάζει. Φαίνεται πὼς κάποιο σύννεφο θἄκρυβε τὸ φεγγάρι. Μονομιᾶς, σὰν κάποιο χέρι νὰ δυνάμωσε τὸ ραδιόφωνο τοῦ γειτονικοῦ μπάρ, ἀκούστηκε μία πολὺ γνώστη μουσικὴ φράση. Καὶ τότε κατάλαβα πὼς ὅλη τούτη τὴ σκηνὴ τὴ συνόδευε χαμηλόφωνα ἡ «Σονάτα τοῦ Σεληνόφωτος», μόνο τὸ πρῶτο μέρος. Ὁ νέος θὰ κατηφορίζει τώρα μ᾿ ἕνα εἰρωνικὸ κ᾿ ἴσως συμπονετικὸ χαμόγελο στὰ καλογραμμένα χείλη του καὶ μ᾿ ἕνα συναίσθημα ἀπελευθέρωσης. Ὅταν θὰ φτάσει ἀκριβῶς στὸν Ἅη-Νικόλα, πρὶν κατεβεῖ τὴ μαρμαρίνη σκάλα, θὰ γελάσει, -ἕνα γέλιο δυνατό, ἀσυγκράτητο. Τὸ γέλιο του δὲ θ᾿ ἀκουστεῖ καθόλου ἀνάρμοστα κάτω ἀπ᾿ τὸ φεγγάρι. Ἴσως τὸ μόνο ἀνάρμοστο νἆναι τὸ ὅτι δὲν εἶναι καθόλου ἀνάρμοστο. Σὲ λίγο, ὁ Νέος θὰ σωπάσει, θὰ σοβαρευτεῖ καὶ θὰ πεῖ «Ἡ παρακμὴ μιᾶς ἐποχῆς». Ἔτσι, ὁλότελα ἥσυχος πιά, θὰ ξεκουμπώσει πάλι τὸ πουκάμισό του καὶ θὰ τραβήξει τὸ δρόμο του. Ὅσο γιὰ τὴ γυναίκα μὲ τὰ μαῦρα, δὲν ξέρω ἂν βγῆκε τελικὰ ἀπ᾿ τὸ σπίτι. Τὸ φεγγαρόφωτο λάμπει ξανά. Καὶ στὶς γωνιὲς τοῦ δωματίου οἱ σκιὲς σφίγγονται ἀπὸ μίαν ἀβάσταχτη μετάνοια, σχεδὸν ὀργή, ὄχι τόσο γιὰ τὴ ζωὴ ὅσο γιὰ τὴν ἄχρηστη ἐξομολόγηση. Ἀκοῦτε; τὸ ραδιόφωνο συνεχίζει.

 

--------------------------------------------------------------------------------

[wereniki]

Νομίζω πως αυτό δεν το έχουμε δει:

 

BIG BANG BIG BOOM - the new wall-painted animation by BLU

[wereniki]

Όλο το γνωστό Σύμπαν σε ένα ταξίδι έξι λεπτών από το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.

 

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1463

[kkokkolis]

http://magic-ufo.forum-phpbb.in/t1251-celestial-trails-over-greece-sky-in-motion-video

 

Celestial Trails over Greece, Χρήστος Κωτσιόπουλος, 2011

 

APOD 04/05/11

[kkokkolis]

 

Orion, Master of Puppets, Metallica,1986

[kkokkolis]

Milky Way Panorama, Alan Dyer, 2007

[kkokkolis]

Modern Constellations Pillow, HunterGatherer

[kkokkolis]

Stars and Constellations, Ioana Dragomirova Atanassova

 

Μελάνη σε μαύρο χαρτόνι

[kkokkolis]

Constellation 4, Andrew Kudless & Laura Rushfeldt, 2006

[kkokkolis]

Constellation 6: Neighborhoods, Andrew Kudless & Laura Rushfeldt, 2006

[kkokkolis]

Constellation 6: Circles, Andrew Kudless & Laura Rushfeldt, 2006

[kkokkolis]

Constellation 6: Network Lines, Andrew Kudless & Laura Rushfeldt, 2006

[kkokkolis]

Constellation 2, Andrew Kudless & Laura Rushfeldt, 2006

[kkokkolis]

Constellation 2: Detail: Circles, Andrew Kudless & Laura Rushfeldt, 2006

[kkokkolis]

Constellation 2: Detail: Just network lines, Andrew Kudless & Laura Rushfeldt, 2006

[kkokkolis]

Constellation 2: Detail: Circles, Andrew Kudless & Laura Rushfeldt, 2006

[kkokkolis]

Αστερισμοί, Αγνώστου, Villa Farnese, Λάτιο (Ρώμη), 1575

 

Φρέσκο οροφής

[kkokkolis]

Αρχαίος Σινικός Ζωδιακός Κύκλος

 

Αφού τα τηλεσκόπιά μας είναι Κινεζικά ας μάθουμε και αυτό:

 

Οι 7 αστερισμοί της Ανατολής Κανγκ Λονκ

 

Ζιάο Σου (τμήμα της Παρθένου)

Κανγκ Σου (τμήμα της Παρθένου)

Ντι Σου (τμήμα Σκορπιού και Ζυγού)

Φανγκ Σου (τμήμα Σκορπιού)

Ξιν Σου (τμήμα Σκορπιού)

Βέϊ Σου (τμήμα Σκορπιού)

Ζι Σου (τμήμα Τοξότη)

 

Οι 7 αστερισμοί του Βορρά Ξουάν Βου

 

Ντου Σου (τμήμα Τοξότη, γνωστό ως κάρρο)

Νιου Σου (τμήμα Αιγόκερω)

Νου Σου (τμήμα Υδροχόου)

Ξου Σου (τμήμα Υδροχόου)

Βέϊ Σου (τμήμα Υδροχόου και Πηγάσου)

Σι Σου (τμήμα Πηγάσου)

Μπι Σου (τμήμα Πηγάσου)

 

Οι 7 αστερισμοί της Δύσης Μπάϊ Χου

 

Κούϊ Σου (τμήμα Ανδρομέδας και Ιχθύων)

Λου Σου (τμήμα Κριού)

Βέϊ Σου (τμήμα Κριού)

Μάο Σου (τμήμα Ταύρου με Πλειάδες)

Μπι Σου (τμήμα Ταύρου)

Κι Σου (τμήμα Ταύρου

Σέν Σου (τμήμα Ωρίωνος)

 

 

Οι 7 αστερισμοί του Νότου Γιού Κούε

 

Γινγκ Σου (τμήμα Διδύμων)

Γκούϊ Σου (τμήμα Καρκίνου)

Λιού Σου (τμήμα Ύδρας)

ξινγκ Σου (τμήμα Ύδρας)

Τσανγκ Σου (τμήμα Ύδρας)

Γι Σου (τμήμα Ύδρας και Κρατήρος)

Τσεν Σου

 

Τρία Τείχη Γουάν

 

Ζι Βέϊ Γουάν (Βορείως της Μεγάλης Άρκτου, με τον Πολικό)

Τάϊ Βέϊ Γουάν (Νοτίως της Μεγάλης Άρκτου, μετον Ντενέμπολα)

ΤιανΣι Γουάν