Το σύμπαν της τέχνης και οι τέχνες τ' ουρανού

[kkokkolis]

Αρχαίο (προτηλεσκοπικό) Παρατηρητήριο του Πεκίνου, 1442

[kkokkolis]

Αρχαίο (προτηλεσκοπικό) Παρατηρητήριο του Πεκίνου, 1442

[kkokkolis]

Αρχαίο (προτηλεσκοπικό) Παρατηρητήριο του Πεκίνου, 1442

[kkokkolis]

Αρχαίο (προτηλεσκοπικό) Παρατηρητήριο του Πεκίνου, 1442

[kkokkolis]

Αρχαίο (προτηλεσκοπικό) Παρατηρητήριο του Πεκίνου, 1442

[kkokkolis]

Αρχαίο (προτηλεσκοπικό) Παρατηρητήριο του Πεκίνου, 1442

[kkokkolis]

Αρχαίο (προτηλεσκοπικό) Παρατηρητήριο του Πεκίνου, 1442

[kkokkolis]

Αρχαίο (προτηλεσκοπικό) Παρατηρητήριο του Πεκίνου, 1442

[kkokkolis]

Αρχαίο (προτηλεσκοπικό) Παρατηρητήριο του Πεκίνου, 1442

 

Σύγχρονη κάτοψη του Μουσείου με περιγραφή των οργάνων του 17ου και 18ου αιώνα

[kkokkolis]

C. F. Gauss auf der Terrasse der Göttinger Sternwarte, Eduard Ritmüller, 1805–1869

 

Το όργανο είναι ένα ηλιόμετρο του 1814

 

Λιθογραφία, Städtisches Museum Göttingen

[kkokkolis]

Galileo Galilei Planetarium, Enrique Jan, Parque Tres de Febrero, Palermo - Buenos Aires, Αργεντινή, 1962

[wereniki]

«Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά»

 

Στίχοι: Υπόγεια Ρεύματα

Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα

Πρώτη εκτέλεση: Υπόγεια Ρεύματα

 

 

Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά

μη λέω πολλά

μ’ αρέσει να κοιτάω ψηλά

κοιτάω ψηλά

στ’ ατέλειωτα τραγούδια.

 

Με τη σκιά μου να πετώ

να πετώ

να πιάνω αστέρια στο βυθό

στο βυθό

βυθό της μουσικής σου.

 

Κι όταν θα πέφτει η παγωνιά

η παγωνιά

να κάνω κύκλους σαν ολό

ολόγιομο

Φεγγάρι στη σκηνή σου.

 

Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά

μη λέω πολλά

μ’ αρέσει να κοιτάω ψηλά

κοιτάω ψηλά

στ’ ατέλειωτα τραγούδια.

 

Με τη σκιά μου να πετώ

να πετώ

να πιάνω αστέρια στο βυθό

στο βυθό

βυθό της μουσικής σου.

 

Κι όταν θα πέφτει η παγωνιά

η παγωνιά

να κάνω κύκλους σαν ολό

ολόγιομο

Φεγγάρι στη σκηνή σου.

 

Να ταν τα φώτα τα θαμπά

τα θαμπά

να ταν αστέρια φωτεινά

φωτεινά

στα χέρια να στ’ αφήσω.

 

Μάτια μου ψάξε να με βρεις

να με βρεις

ψάξε στους δρόμους της σιωπής

μοναχός

θα σβήνω τη μορφή μου…

[wereniki]

Aπό το απόγευμα στολίζει το λαιμό μου...!

Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

[kkokkolis]

Planetarium Wallpaper

[kkokkolis]

Planetarium Suite, Cavalieri Hotel, Ρώμη

[kkokkolis]

Black Shoals Stock Market Planetarium, Lise Autogena - Joshua Portway, 2001

 

Δεν πρόκειται για αστρική προβολή. Η εγκατάσταση λαμβάνει ζωντανά χρηματιστηριακά δεδομένα και μέσω αλγορίθμων τα μετατρέπει σε μορφές τεχνητής ζωής οι οποίες τρέφονται από τις οικονομικές παραμέτρους, αναπτύσσονται και καταστρέφονται, κατ' αναλογία με το Game of Life του John Conway.

[wereniki]

Πολύχρονοι και...πολύχρωμοι όσοι γιορτάζουν σήμερα!

Αφιερωμένα στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες του astrovox...

 

...στις σιωπές που τραγουδήσαμε...

 

Πόπη Αστεριάδη «σήμερα γιορτάζει όλη η γη»

 

Γιώργος Ζωγράφος «κάποιος γιορτάζει»

http://www.youtube.com/watch?v=4lTr46hZ0Ms&feature=related

 

Βασίλης Παπακωνσταντίνου «χρόνια πολλά»,

[studious]

Εύχομαι να έχεις τη δροσιά, τη μεγαλοσύνη, την ομορφιά και τη μαγεία στη ζωή σου που έχει και o Δούναβης ποταμός.

Χρόνια πολλά Κωστή.

 

http://www.youtube.com/watch?v=Q7jAp-BQb7I&feature=related

[wereniki]

«Στον ουρανό είναι ένα αστέρι»

Αλέκος Σακελλάριος

Μουσική: Γιάννης Σπανός

Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Χωματά

 

 

Άλλες ερμηνείες:

Δούκισσα

Λένα Αλκαίου

 

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,

είν’ ένα αστέρι μακρινό μες στον ατέλειωτο ουρανό.

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,

που είναι μονάχο του και που το συμπονώ.

 

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,

τις νύχτες όταν τριγυρνώ γυρνάει κι αυτό στον ουρανό.

Στον ουρανό βρήκα ένα ταίρι,

βρήκα ένα σύντροφο της νύχτας φωτεινό.

 

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,

είν’ ένα αστέρι εκεί ψηλά που πάντα μου χαμογελά.

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,

που του ’χω πει τα όνειρά μου τα δειλά.

 

Το περσινό το καλοκαίρι

μες στης νυχτιάς την ομορφιά μού εκρατούσε συντροφιά.

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,

που μου το έκρυψε μια γκρίζα συννεφιά.

[wereniki]

«Αστέρι αστεράκι»

 

Στίχοι: Κώστας Πρετεντέρης

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Χορν

 

http://www.youtube.com/watch?v=CKr4xGjFoK8&feature=related

 

Άλλες ερμηνείες:

Τζένη Βάνου

Νανά Μούσχουρη

 

 

Ξέρω κάποιο αστέρι, αστέρι - αστεράκι

που λάμπει χλωμό

να σου το χαρίσω, το έχω μεράκι

αλλά δεν τολμώ.

Είναι σαν διαμάντι, για φίνο χεράκι

και άσπρο λαιμό

το μικρό εκείνο, αστέρι - αστεράκι

που λάμπει χλωμό

 

Ξέρω κάποιο αστέρι, αστέρι - αστεράκι

που λάμπει ψηλά

να σου το προσφέρω απόψε δωράκι

με παρακαλά,

λέει πως στον λαιμό σου, ή και στο χεράκι

θα ζει πιο καλά

το μικρό εκείνο, αστέρι - αστεράκι

που λάμπει ψηλά.

 

Ξέρω κάποιο αστέρι, αστέρι - αστεράκι

που ζει μοναχό

στ΄ουρανού την πλάτη, το τρώει το σαράκι

και κλαίει το φτωχό

τ' άστρα των ματιών σου τ΄ανάψαν μεράκι

κι ανησυχώ

μη μου σβήσει εκείνο τ΄αστέρι αστεράκι

που ζει μοναχό.

[wereniki]

«Γαλαξίες»

 

Στίχοι: Θόδωρος Ποάλας

Μουσική: Λένα Πλάτωνος

Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη

 

http://www.youtube.com/watch?v=DJVI53E7mxs

 

Και γαλαξίες θα περάσω

το αστεράκι σου να βρω.

Μαζί σου θέλω να γεράσω

να σου σηκώνω το σταυρό.

 

Κι όταν σημάνει παρά πέντε,

μαζί στον ίδιο Γολγοθά.

Φύσα, αναστάσιμε πουνέντε,

να κυματίζει η καρδιά.

 

Και γαλαξίες θα περάσω

μ’ ένα τραγούδι να σε βρω,

τα όνειρά σου να χαράξω

στου παραδείσου το γιαλό.

 

Κι όταν σημάνει παρά πέντε,

μαζί στον ίδιο Γολγοθά.

Φύσα, αναστάσιμε πουνέντε,

να κυματίζει η καρδιά.

[wereniki]

«Ελένη»

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης

Μουσική: Λίνος Κόκοτος

Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Βιολάρης

 

 

Σήκωνε το κλουβί μια δω μια κει

κι ο ήλιος πήγαινε απ' την άλλη

Ν'ανάψει τ' όμορφο κεφάλι

μια δω μια κει

ο ήλιος κάθε Κυριακή

 

Φώναζε στην αυλή και ψι και ψι

κι ο γάτος σήκωνε ποδάρι

Μέσα απ' τα μάτια της να πάρει

και ψι και ψι

την αστραπή τους την χρυσή

 

Πήγαινε ν' ανεβεί σκαλί σκαλί

την αγκαλιά ρούχα γεμάτη

Κι έλεγαν οι αγγέλοι νά'τη

σκαλί σκαλί

τη πιο μικρή μας αδερφή

 

Κάτασπρο γιασεμί και μι και μι

και μυστικέ μου αποσπερίτη

πάρτε με πάρτε με στην Κρήτη

και μη και μη

και μη ρωτάτε το γιατί...

 

το θαλασσινό τριφύλλι

[wereniki]

«Ελένη»

Όταν ο μύθος εναρμονίζεται με την πραγματικότητα...

 

 

Στίχοι: Γιώργος Σεφέρης

Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος

Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

 

Έζησα τη ζωή μου ακούγοντας

ονόματα πρωτάκουστα.

Καινούργιους τόπους,

καινούργιες τρέλες των ανθρώπων

ή των θεών.

 

Η μοίρα μου που κυματίζει

ανάμεσα στο στερνό σπαθί ενός Αίαντα

και μιαν άλλη Σαλαμίνα,

μ' έφερε εδώ σ' αυτό το γυρογιάλι.

 

(ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ)

Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.

Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια της θάλασσας,

στα σαγόνια της γης. Τόσες ψυχές

δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι.

Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα

για ένα λινό κυμάτισμα, για μια νεφέλη,

μιας πεταλούδας τίναγμα, το πούπουλο ενός κύκνου,

για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.

[wereniki]

"Γα την Ελένη"

 

Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μαρκετάκης

 

Άλλες ερμηνείες:

Αλεξάνδρα

Μαρία Δημητριάδη

 

http://www.youtube.com/watch?v=pGY7rW5ZBnQ

 

Είκοσι χρόνια με ρωτάς

ποιος πήρε την Ελένη

μα εκείνη μόνη στο σχολειό

τον Πάρη περιμένει

 

Είκοσι χρόνια με ρωτάς

ποιόν αγαπά η Ελένη

είναι στη Σπάρτη,στα νησιά

στην Τροία παντρεμένη

 

Με ρωτούν για την Ελένη - αχ Ελένη

που΄ναι εικόνα δακρυσμένη - αχ Ελένη

μα εγώ δεν απαντώ

την καρδιά μου τη σφραγίζω

και την πίκρα μου κεντώ

 

Είκοσι χρόνια με ρωτάς

πού θα βρεθεί η Ελένη

σαν ζωγραφιά στην εκκλησιά

ή σαν κερί αναμμένη

 

Είκοσι χρόνια με ρωτάς

πού θάψαν την Ελένη

μπορεί στο Άργος στους αγρούς

μπορεί στην οικουμένη

 

Με ρωτούν για την Ελένη - αχ Ελένη

που΄ναι εικόνα δακρυσμένη - αχ Ελένη

μα εγώ δεν απαντώ

την καρδιά μου τη σφραγίζω

και την πίκρα μου κεντώ

[wereniki]

Νανούρισμα, από το συγκρότημα Shriekback

και το άλμπουμ Big Night Music, 1986:

 

Sing a cradle-song now, as the light fades around us

And you breathe like the ocean, lying small in my arms

See it all in a moment - you so young and unclouded

Shining bright as a lion - feel the motion of time

As the world rolls away from the sun.

I can feel your life burning - unlived moments within you

Further than I can see...

 

May the fire be your friend and the sea rock you gently,

May the moon light your way - till the wind sets you free

 

I remember your face as you cried for the first time

The cold air of the world and the fierce light of day

And the cruel separation in a world washed with tears;

Numbed with pain to unfeeling - May you hold to your truth

As you walk the dark night of unreason

The stone walls which surround us - may your spirit fly round them

Like the wind from the sea...

 

May the fire be your friend and the sea rock you gently,

May the moon light your way - till the wind sets you free

 

May you never know hunger: may you love with a full heart -

The light stay in your eyes...

 

May the fire be your friend and the sea rock you gently,

May the moon light your way - till the wind sets you free