Το σύμπαν της τέχνης και οι τέχνες τ' ουρανού

[studious]

Tenor: Luciano Pavarotti

Modena 1986

Composer: Francesco Paolo Tosti

 

LUNA D'ESTATE

Luna d'estate, ho un sogno nel mio cuore

E vo' cantando tutta notte al mare:

Mi son fermato a una finestra in fiore

Perchè l'anima mia febbre ha d'amore.

 

Mi son fermato a una finestra in fiore

Ove son due pupille affatturate.

E chi le guarda soffre per amore

E sogna per desìo, luna d'estate!

 

Luna d'estate, amore è come il mare

Ed il mio cuore è un'onda seza posa:

Ma solamente lo potran fermare

Le pupille e il labbro suo di rosa.

 

E vo' cantando tutta notte al mare

Per quelle due pupille addormentate.

Ho il pianto agli occhi e la speranza in cuore

E splendo come te, luna d'estate!

[studious]

"Bella Luna", Jason Mraz

 

 

Mystery the moon

A hole in the sky

A supernatural nightlight

So full but often right

A pair of eyes, a closin' one,

A chosen child of golden sun

A marble dog that chases cars

To farthest reaches of the beach and far beyond into the swimming sea of stars

 

A cosmic fish they love to kiss

They're giving birth to constellation

No riffs and oh, no reservation.

If they should fall you get a wish or dedication

May I suggest you get the best

For nothing less than you and I

Let's take a chance as this romance is rising over before we lose the lighting

Oh bella bella please

Bella you beautiful luna

Oh bella do what you do

Do do do do do

 

You are an illuminating anchor

Of leagues to infinite number

Crashing waves and breaking thunder

Tiding the ebb and flows of hunger

You're dancing naked there for me

You expose all memory

You make the most of boundary

You're the ghost of royalty imposing love

You are the queen and king combining everything

Intertwining like a ring around the finger of a girl

I'm just a singer, you're the world

All I can bring ya

Is the language of a lover

Bella luna, my beautiful, beautiful moon

How you swoon me like no other

 

May I suggest you get the best

Of your wish may I insist

That no contest for little you or smaller I

A larger chance happened, all them they lie

On the rise, on the brink of our lives

Bella please

Bella you beautiful luna

Oh bella do what you do

Bella luna, my beautiful, beautiful moon

How you swoon me like no other, oh oh oh

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

Lion Weekly, 1953-1954

[kkokkolis]

 

Stand by me, Timon & Pumba, Disney

 

Timon:

When the night has come

And the land is dark

And the moon is the only light we'll see

Oh I won't be afraid, no I won't be afraid

Just as long as you stand, stand by me

 

So Pumba, Pumba, stand by me, oh oh oh stand by me

Ooh stand, stand by me, stand by me

 

If the sky that we look upon

Should tumble and fall

Or the mountains they should crumble to the sea

I won't cry

Pumba:

You won't cry?

Timon:

Noo I won't shed a tear

Pumba: Not shed tear

Just as long as you stand, stand by me

 

So Pumba, Pumba, stand by me, oh oh won't you stand by me

Ooh stand, stand by me, stand by me

 

Pumba:

Eeh, I don't think I like this sooong!

 

So Pumba, Pumba, stand by mee, oh oh won't you stand by me

Ooh stand, come on! stand by me, stand by me

 

Pumba:

Timon?

Timon:

Yes?

Pumba:

Can I sing the next song?

Timon:

Sure, as long as you stand by me!

 

Frogs:

Whenever you're in trouble won't you stand by me,

Oh oh ooh stand by me

I know you need me, stand by me, oh oh oh oh stand by me oooh heey.

 

Μην το χάσετε!

[kkokkolis]

The Moon and Sea, George Darley, 1795–1846

 

Whilst the moon decks herself in Neptune's glass

And ponders over her image in the sea,

Her cloudy locks smoothing from off her face

That she may all as bright as beauty be ;

It is my wont to sit upon the shore

And mark with what an even grace she glides

Her two concurrent paths of azure o'er,

One in the heavens, the other in the tides :

Now with a transient veil her face she hides

And ocean blackens with a human frown ;

Now her fine screen of vapour she divides

And looks with all her light of beauty down ;

Her splendid smile over-silvering the main

Spreads her the glass she looks into again.

[kkokkolis]

http://www.youtube.com/watch?v=cj02tYkI5Ug&feature=related

 

Ο ήλιος βασιλεύει, Παραδοσιακό Ηπειρώτικο

 

 

Ο ήλιος βασιλεύει

κι η μέρα σώνεται

κι ο νους μου από τα σένα

δεν συμμαζώνεται

 

Ποιός σε φίλησε

και σε κοκκίνισε

το φεγγάρι κάνει βόλτα

στης αγάπης μου την πόρτα

το φεγγάρι κάνει κύκλο

στης αγάπης μου το κήπο

 

Έλα να φιληθούμε και φίλα με και συ

κι αν δεν το μαρτυρήσω μαρτύρα το εσύ

Έβγα να σε δω να παρηγορηθώ

 

Το φεγγάρι κάνει βόλτα

στης αγάπης μου την πόρτα

το φεγγάρι κάνει κύκλο

στης αγάπης μου το κήπο

 

Εσύ είσαι το σταφύλι

και εγώ το τσάμπουρο

φίλα με εσύ στα χείλη

και εγώ στο μάγουλο

 

Ποίος σε φίλησε

και σε κοκκίνισε

το φεγγάρι κάνει βόλτα

στης αγάπης μου την πόρτα

το φεγγάρι κάνει κύκλο

στης αγάπης μου το κήπο

[studious]

Έχεις το χρώμα της αυγής

 

Στίχοι: Παραδοσιακό

Μουσική: Παραδοσιακό

Εκτελέσεις:

Ειρήνη Κονιτοπούλου

 

 

Ο ήλιος εβασίλεψε

η μέρα σκοτεινιάζει

και το δικό σου πρόσωπο

σαν το φεγγάρι μοιάζει

 

Έχεις το χρώμα της αυγής

και σαν νεράιδα μοιάζεις

με τα γλυκά τα μάτια σου

το φως μου σκοτεινιάζεις

 

Από τη γη βγαίνει νερό

κι απ' την ελιά το λάδι

κι από τα μαγουλάκια σου

το ροδοκοκκινάδι

[kkokkolis]

http://www.youtube.com/watch?v=likHoW0XI0I

 

Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

 

 

Το φεγγάρι κάνει βόλτα

στης κυράς μου τα μαλλιά

 

Παίξε Τσιτσάνη μου

το μπουζουκάκι

ρίξε μου μια γλυκιά πενιά

παίξε Τσιτσάνη μου

το μπουζουκάκι

να θυμηθούμε τα παλιά

 

Το φεγγάρι κάνει κύκλο

στης κυράς μου τη καρδιά

 

Παίξε Ζαμπέτα μου

το μπουζουκάκι

ρίξε μου μια γλυκιά πενιά

παίξε Ζαμπέτα μου

το μπουζουκάκι

να θυμηθούμε τα παλιά

 

Το φεγγάρι κάνει βόλτα

μα η κυρά δεν μ' αγαπά

 

Παίξε Γρηγόρη μου

το μπουζουκάκι

ρίξε μου μια γλυκιά πενιά

παίξε Γρηγόρη μου

το μπουζουκάκι

να ξεχαστούνε τα παλιά

[Κατερινα]

Ένα σχόλιο για το παραδοσιακό ηπειρώτικο " Ο ήλιος βασιλεύει" που δικαίως είναι ένα από τα αγαπημένα τραγούδια των Ηπειρωτών.

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά γύρω στο 1938 από τον Γιώργο Παπασιδέρη, με τον τίτλο " Το φεγγάρι κάνει κύκλο", το οποίο περιελάμβανε στίχους και από το "Ο Ήλιος βασιλεύει" και από το "Βασιλικός θα γίνω".

Εικάζεται πως τα δύο τραγούδια ήταν ένα στο παρελθόν, εξ ού και το κοινό ρεφρέν.

[kkokkolis]

The day destroys the night, Banana Tree Fractal Art, 2007

 

Break On Through, The Doors, The Doors, 1967

 

You know the day destroys the night

Night divides the day

Tried to run

Tried to hide

Break on through to the other side

[kkokkolis]

Gaia/ Vger, C. Bangs, 2004

 

Λάδι, ακρυλικό και μίκα

[kkokkolis]

Γαία, Αγνώστου

[studious]

Βασιλικός θα γίνω (το φεγγάρι κάνει βόλτα)

 

Τραγούδι σε ρυθμό τετράσημο (στα 3) ή δίσημο (συρτό)

 

Το αυθεντικό ποιητικό κείμενο, όπως σταχυολογείται στις ποιητικές συλλογές, είναι:

 

Ο ήλιος βασιλεύει κι η μέρα σώνεται,

κι ο νους μου απ' την αγάπη δε συμμαζώνεται.

Βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου,

κι ανύπαντρος θα μείνω για το χατήρι σου,

έβγα στο παραθύρι κρυφά απ' τη μάνα σου,

και κάνε πως ποτίζεις τη ματζουράνα σου.

Τέσσερα πορτοκάλια τα δυο σαπίσανε,

ήρθα για να σε πάρω μα δε μ' αφήσανε.

 

Ωστόσο αυτό τραγουδιέται με τον ακόλουθο τρόπο:

 

Ο ήλιος βασιλεύει κι η μέρα σώνεται,

κι η μέρα σώνεται,

κι ο νους μου απ' την αγάπη δε συμμαζώνεται,

δε συμμαζώνεται.

 

Ασημένια μ' αλυσίδα, έχω μέρες που δεν σ' είδα,

έχω μέρες και βδομάδες, που δεν κάναμε ...

 

Βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου,

στο παραθύρι σου,

κι ανύπαντρος θα μείνω για το χατήρι σου,

για το χατήρι σου.

 

Το φεγγάρι κάνει βόλτα, στης αγάπης μου την πόρτα,

το φεγγάρι κάνει κύκλο στης αγάπης μου τον κήπο.

 

Έβγα στο παραθύρι κρυφά απ' τη μάνα σου,

κρυφά απ' τη μάνα σου,

και κάνε πως ποτίζεις τη ματζουράνα σου,

τη ματζουράνα σου.

 

Έβγα να σε δω, αχ έβγα να σε δω,

έβγα να σε δω, να παρηγορηθώ.

 

Τέσσερα πορτοκάλια τα δυο σαπίσανε,

τα δυο σαπίσανε,

ήρθα για να σε πάρω μα δε μ' αφήσανε,

μα δε μ' αφήσανε.

 

Ποιός σε φίλησε, ποιός σε φίλησε,

ποιός σε φίλησε, και σε κοκκίνησε.

 

Έλα έλα μετ' εμένα, να περνάς χαριτωμένα,

έλα έλα το πουλί μου, τώρα που 'μαι μοναχή μου

[studious]

Ήλιος, Παραδοσιακό Ηπειρώτικο

 

 

Ήλιε μ’ που βγαίνεις την αυγή

ωρε και τον ντουνιά ζεσταίνεις,

μένα γιατί, ωρε γιατί μ’ αρνήθηκες;

 

Σαν το δεντρί μαραίνομαι

σαν φύλλο κιτρινίζω,

χωρίς εσένα ήλιε μου.

 

Μια χαραυγή αχ μαύρη χαραυγή

στο σκότος θα πεθάνω,

κι εσύ θα παίζεις θα γελάς.

[studious]

Ο ήλιος επαντρεύεται, Παραδοσιακό ηπειρώτικο

 

 

Ο ήλιος επαντρεύεται

και παίρνει το φεγγάρι

κι όλα τ’ αστέρια κάλεσε

συμπέθεροι να πάνε.

 

Την πούλια τον αυγερινό

νουνιά να στεφανώσουν

παίρνουν τα στέφανα χρυσά

και τα κεριά ασημένια.

 

Και το κριθάρι από ’σπερναν

όλο μαργαριτάρι,

τους έφκιασε φαϊά να φαν

μόσχον και καρυοφίλλι.

 

Τους έδωσε κρασί να πιούν

σαν του λαγού το αίμα,

τους έστρωσε για στρώματα

το Μάη με τα λουλούδια.

[wereniki]

« Άστρα μη με μαλώνετε», παραδοσιακό της Κρήτης

 

Στίχοι: Λευτέρης Καμπουράκης

Μουσική: Λευτέρης Καμπουράκης

Πρώτη εκτέλεση: Χαράλαμπος Γαργανουράκης

 

 

Άλλες ερμηνείες:

Μανώλης Λιδάκης

Κρίστη Στασινοπούλου

Βαγγέλης Πυθαρούλης

 

 

Άστρα μη με μαλώνετε (4)

που τραγουδώ τη νύχτα

 

Ω, γιατί 'χα πόνο στην καρδιά (2)

γιατί 'χα πόνο στην καρδιά

ψηλό μελαχρινάκι μου

γιατί 'χα πόνο στην καρδιά

και βγήκα και τον είπα.

Άστρα μη με μαλώνετε

που τραγουδώ τη νύχτα

 

Στ' άστρα θα πω τον πόνο μου (4)

απού δεν τον μαρτυρούνε

 

Ω, απού 'χουνε κι υπομονή (2)

αχ-ή, πώς με κατάντησες

απού 'χουνε κι υπομονή

ώρες με τσ' ώρες και γροικούνε.

Στ' άστρα θα πω τον πόνο μου

απού δεν τον μαρτυρούνε.

 

Δεν έτυχε φεγγάρι μου (4)

να 'ρθεις στο χάλι απού 'μαι

 

Ω, κι έχεις το δίκιο να ρωτάς (2)

αχ-ή, πώς εκατάντησα

έχεις το δίκιο να ρωτάς

γιάηντα στεναχωρούμαι.

Δεν έτυχε φεγγάρι μου

να 'ρθεις στο χάλι απού 'μαι.

 

Έχασα την αγάπη μου (4)

κι εσύ ρωτάς φεγγάρι

 

Ω, για ήντα τσι νύχτες δεν μπορεί (2)

αχ-ή, καημοί και βάσανα

για ήντα τσι νύχτες δεν μπορεί

ο ύπνος να με πάρει.

Έχασα την αγάπη μου

κι εσύ ρωτάς φεγγάρι.