Jump to content

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντήσεις 11.2k
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

Δημοσιεύτηκε

Ανατολή και Δύση...

Δύση και Ανατολή...

Γέννηση και Θάνατος...

Αναγέννηση...

το πέρασμα από το φωτεινό στο αθέατο

από το οικείο στο ξένο

από το γνωστό στο άγνωστο...

μια μετάβαση

ένας αέναος κύκλος...

και επιστροφή

ενσάρκωση

ενοίκηση...

 

'όπως μέσα

έτσι κι έξω

όπως πάνω

έτσι και κάτω'

 

[Ερμής Τρισμέγιστος, Κυμβάλιον]

20-small.jpg.3bf8012067f6d201869fd5e2653a3995.jpg

566a99ae27ad36490bda25d667b31da0_full.jpg.b830d07f4fa1d4f39d6dc84e35aef52c.jpg

Δημοσιεύτηκε

ΜΟΥΣΙΚΗ

Μουσική: ίσως των αγαλμάτων ανάσα, των εικόνων σιωπή.

Γλώσσα, όπου οι γλώσσες τελειώνουν, χρόνος,

που, πάνω σ` αφανισμένες καρδιές, κάθετος στέκει.

Συναίσθημα, μα γιατί;

Ω εσύ του συναισθήματος μεταμόρφωση, - αλλά σε τι;

Σε τοπίο ήχων.

Ω εσύ, ξένη: Μουσική! Της καρδιάς μας το άπειρο μεγαλώνεις.

Τα βάθη μας είσαι, που μας διώχνουν,

ξεπερνώντας μας - ,

ιερέ χωρισμέ: όταν μας περιβάλλουν τα βάθη μας,

σαν γυμνασμένοι ορίζοντες,

σαν άλλες πλευρές του ανέμου,

αγνές, γιγάντιες, ακατοίκητες.

 

Ράινερ Μαρία Ρίλκε

stathopoulos.jpg.670a6b6ffb1175b7f25b021c0643ab33.jpg

Δημοσιεύτηκε

Επιτρέψτε μου να παραθέσω κι εγώ την προσωπική μου άποψη για το τι θεωρώ τέχνη.

 

Ως αθεράπευτος λάτρης του ήχου (και της εικόνας), θεωρώ πραγματικά έργα τέχνης τα παρακάτω Hi-End ηχεία..

θα μου πείτε: «Μα καλά… τι σχέση έχει ο ήχος με την αστρονομία ρε μεγάλε;» Κατ’εμέ έχει, και μεγάλη μάλιστα!

Απλά φανταστείτε να είχατε ένα «σετάκι» από τα παρακάτω Hi-End ηχεία, και να βλέπατε ξανά πχ τις αγαπημένες σας

ταινίες επιστημονικής φαντασίας, (για αρκετούς από εμάς οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας ήταν η κύρια αιτία

η οποία μας έδωσε την ώθηση στο να ασχοληθούμε με την ερασιτεχνική αστρονομία), τώρα μάλιστα που αρκετές

από αυτές κυκλοφορούν και σε Blu-Ray με HD ήχο και εικόνα.. φανταστείτε την πανδαισία των ήχων να κατακλύζει

το σαλόνι σας! Ή να βλέπατε ξανά τα αγαπημένα σας ντοκιμαντέρ πχ Hubble 15 years of Discovery, τη σειρά Cosmos

του αγαπημένου Carl Sagan, και πολλά ακόμη...

 

Πρόκειται για πανάκριβες υλοποιήσεις βέβαια, όμως δεν είναι κακό το να ονειρεύεται κάποιος.. :mrgreen:

 

2050995812_FocalJMlabGrandeUtopiaBe.jpg.14dda04dcf2aa72275ceaf311504a445.jpg

Focal JMlab Grande Utopia EM

Με βάρος 260 kg έκαστο και σχεδόν 2 μέτρα ύψος.. πραγματικά ουτοπία!!

 

177240857_klipschPalladiumP-39f.jpg.d66508d898baa2ffdcc46a35251ee321.jpg

klipsch Palladium P-39f

Οι ναυαρχίδες της Klipsch

 

1394767053_BowersWilkinsNautilus.thumb.gif.4aabef7a8ed54b91c03d34e45563cbae.gif

Bowers & Wilkins Nautilus

Τα διαμάντια της Βρετανικής B & W

“Learn from yesterday, live for today, hope for tomorrow. The important thing is to not stop questioning.”

― Albert Einstein

Δημοσιεύτηκε

Αχ αυτή η πολυσυζητημένη Τέχνη! Αληθινή επανάσταση δεν είναι;

Εισχωρεί βαθιά στην ψυχή και φτάνει στα όνειρα...

μεταμορφώνοντάς σε από καταναλωτή σε μύστη των αισθήσεων..

 

Ήχος...αστρονομία... και το στερέωμα κάποια βράδια σαν...παρτιτούρα!

 

Εξαιρετικό το ντιζάιν των ηχείων , «ηχούν» από μόνα τους!!!

Πειράζει να κάνουμε τα πιο ακριβά όνειρα; αφού είναι...τσάμπα! :wink:

.jpg.12972e0652271c37d0460d76dcb81fdc.jpg

Δημοσιεύτηκε

Γενέθλια του πολυαγαπημένου Μπόρχες σήμερα, (24 Αυγούστου 1899 Μπουένος Άιρες- 14 Ιούνη 1986 Γενεύη),

που στα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν τυφλός.

 

"Εγκώμιο της σκιάς

Τα γερατειά (όπως τ’ αποκαλούν οι άλλοι)

μπορεί και να ’ναι ο καιρός της ευτυχίας μας.

Το ζώο έχει πια πεθάνει ή πεθαίνει όπου να ’ναι.

Απομένει μονάχα ο άνθρωπος κι η ψυχή του.

Ζω ανάμεσα σε θαμπές και διάφανες μορφές

που ακόμα δεν έχουν γίνει απόλυτο σκοτάδι.

Το Μπουένος Άιρες

που παλιά μοιραζόταν σε φτωχογειτονιές

προς τη μεριά του απέραντου κάμπου,

έγινε πάλι το νεκροταφείο Ρεκολέτα, η πλατεία Ρετίρο,

τα δρομάκια της παλιάς πόλης

και τα ετοιμόρροπα παλιά σπίτια

μια περιοχή που ακόμα λέμε Νότο.

Πάντοτε στη ζωή μου όλα ήρθαν άφθονα.

ο Δημόκριτος ο Αβδηρίτης έβγαλε τα μάτια του για να σκέφτεται.

ο χρόνος ήταν ο δικός μου ο Δημόκριτος.

Αυτό το μισοσκόταδο σέρνεται αργά αργά και δεν πληγώνει.

κυλάει πάνω σε μια ήρεμη πλαγιά

και μοιάζει σα να είναι η αιωνιότητα.

Οι φίλοι μου δεν έχουν μορφή

οι γυναίκες είναι όπως ήταν εδώ και πολλά χρόνια,

μπερδεύεται η μια γωνιά του δρόμου με την άλλη,

δεν έχουν γράμματα οι σελίδες των βιβλίων.

Όλα αυτά θα ’πρεπε να με τρομάζουν

όμως αφήνουν μια γεύση γλυκιά, μια επιστροφή.

Από τα τόσα κείμενα που έχουν γραφτεί πάνω στη γη

λίγα μονάχα έχω διαβάσει

κι αυτά τα ίδια συνεχίζω να διαβάζω με τη μνήμη,

να τα διαβάζω και να τα μεταπλάθω.

Απ’ το Νοτιά, τη Δύση, την Ανατολή και το Βοριά,

συγκλίνουν οι δρόμοι που μ’ οδήγησαν

στο μυστικό μου κέντρο.

Οι δρόμοι αυτοί ήταν αντίλαλοι και βήματα,

γυναίκες, άντρες, αγωνίες, αναβιώσεις,

μέρες και νύχτες,

λήθαργοι κι όνειρα,

η καθεμιά στιγμή του χτες,

του κάθε χτες του κόσμου,

το κραταιό σπαθί του Δανού και η σελήνη του Πέρση,

τα έργα των νεκρών,

ο έρωτας που βρήκε ανταπόκριση, τα λόγια,

ο Έμερσον και το χιόνι, τόσα και τόσα…

Τώρα μπορώ να τα ξεχάσω. Φτάνω στο στόχο μου,

στην άλγεβρά μου, στην κλείδα

και στον καθρέφτη μου.

Σύντομα θα ξέρω ποιος είμαι."

Jorge_Luis_Borges_Hotel.jpg.78377ce2a36c3d98aae34a42ab032629.jpg

img_borges.jpg.dadaa0eb2ae825c228c38319a283d460.jpg

Δημοσιεύτηκε

..βρήκα και αυτό το εξαιρετικό ποίημα της Κικής Δημουλά!

 

"ΒΡΟΧΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ"

 

Εγώ, όταν θα μεγαλώσω

θα γίνω Σεπτέμβρης, έλεγε ο Αύγουστος.

 

Έβρεξε δω λιγάκι.

Δοκιμαστικά, σαν έλεγχος

αν λειτουργούν καλά οι πτώσεις.

Όπως χτυπάνε κάθε τόσο

ξαφνικά οι σειρήνες, δοκιμαστικά,

αν λειτουργεί καλά

ο τρόμος του πολέμου.

Ελάχιστη βροχή,

ίσα που την πλατάγισε στο στόμα του

το χώμα τη σταγόνα

-καθώς δοκιμαστής κρασιών-,

μόλις που πρόλαβε η υγρόεσσα ευωδιά

παραπονιάρα να τριφτεί

πάνω στα περιβόλια.

 

Δέναν οι παραθεριστές

στις σχάρες των αυτοκινήτων την Αθήνα,

μαρσάραν τις βαλίτσες τους και φεύγαν.

Πεθαίναν απ’ τις ζήλιες τους τα σπίτια

κοιτώντας τα τροχόσπιτα

στην Εθνική Οδό του Σεπτεμβρίου.

Απ’ τ’ ανοιχτά παραθυράκια τους,

μικρά όσο ένα σάντουιτς ματιάς,

κουρτινάκια φτερακίζαν κατά έξω

νάιλον γλάροι εμπριμέ, δεμένοι.

Λοξά στημένη

νανούριζε τα τέλια της

μια κιθάρα ηλιοκαμένη.

Άντε να δούμε τώρα πώς θα ζήσει

σε γκαρσονιέρα-θήκη.

Ευτυχώς βελτιώθηκε

το βιοτικό επίπεδο της βάρκας.

Γίνανε βάρκες κατοικίδιες

-αστυφιλία των σκαριών.

Αστραφτερές, εξωλέμβιες,

πάνω στα τρέιλερ κουρνιασμένες,

ακολουθούν τ’ αφεντικά τους,

σκυλάκια ράτσας

χωρίς καθόλου τρίχωμα θαλάσσης.

 

Γαύροι πηδάνε κατά πάνω,

μια τελευταία ασημένια περιέργεια.

 

Κάτι θα την πονέσει απόψε τη βραδιά

γι’ αυτό το προς το τέλος.

Αν έχει ξαστεριά

θα πιεί κάποιο παυσίπονο αστέρι.

 

Εγώ θα μείνω ακόμα λίγο.

Μήπως και ξαναβρέξει.

Να σε ξεπλύνω λίγο

εσωλέμβιε.

Είσαι μες στην αρμύρα και τ’ αλάτια

από τότε που ήμουνα θάλασσα.

 

(Κ.Δημουλά - ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ)

rain.gif.84ff1e88dadff117bb3ae7b1252b96f5.gif

Guest
Αυτή η συζήτηση είναι κλειστή σε νέες απαντήσεις.

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης