Jump to content

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντήσεις 11.2k
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

Δημοσιεύτηκε

«Βάζω την κιθάρα στη πλάτη

Σλιπινγκ μπαγκ δυο ρούχα και την κάνω για αλλού

Θα είν' η γη σκληρό μου κρεβάτι

Θα 'χω για πυξίδα μου τ' άστρα του ουρανού..»

 

Ηλίας Πετρογιάννης

 

guitar_nebula.jpg.4e73b1e681d4707978504c3b2019c05d.jpg

Το μικρό «Νεφέλωμα της Κιθάρας», στον Κηφέα, σχηματίσθηκε από τον αστρικό άνεμο ενός αστέρα νετρονίων.

Δημοσιεύτηκε

Πριν από έναν αιώνα σαν σήμερα, 2 Νοεμβρίου 1911, γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης Ο Ποιητής Οδυσσέας Αλεπουδέλης, γνωστός σε όλους σαν Οδυσσέας Ελύτης.

Eλύτης ο υμνωδός των βράχων.

Ελύτης ο ψαλμωδός των θαλασσών.

Ελύτης ο τραγουδιστής των λουλουδιών.

Ελύτης ο κήρυκας των άστρων.

Ελύτης ο λάτρης των ανέμων.

Ελύτης ο γεωμέτρης του έρωτα.

Ελύτης ο σημερινός!

195416040_1.jpg.3fe7672611915a964134412d10238301.jpg

Δημοσιεύτηκε

Από το έργο του Οδυσσέα Ελύτη «Μαρία Νεφέλη», εκδόσεις Ίκαρος 1978

Το τραγούδι του Ποιητή

«Πρώτη φορά σ' ενός νησιού τα χώματα

Δύο του Νοεμβρίου ξημερώματα

Βγήκα να δω τον κόσμο και μετάνιωσα

Τα ζόρικα που λεν αμέσως τα 'νιωσα.

Μήνες εννέα πριν την πρώτη μέρα μου

Δούλευα για το σπέρμα του πατέρα μου

Και πεντακόσιους τρεις κατά συνέχεια

Μετά - για την ψευτιά και την ανέχεια.

Δύσκολο, δύσκολο της γης το πέρασμα

Και να μη βγαίνει καν ένα συμπέρασμα.

Μέσα στον εαυτό μου τόσο κρύφτηκα

Που μήτε ο ίδιος δεν τον αντελήφθηκα.

Ώσπου μια μέρα το 'φερε η περίσταση

Κι αγάπησα χωρίς καμιάν αντίσταση

Αλλά και στην προσπάθεια την ελάσσονα

Πάντοτ,ε βρε παιδιά μου, τα θαλάσσωνα.

Πρώτον διότι κυνηγούσα το Άπιαστο

Και δεύτερον γιατ' ήμουν είδος Άμοιαστο.

Εφ' ώ, και αφού την τύχη μου σιχτίρισα

Πίσω στον εαυτό μου ξαναγύρισα.»

2002866818_2.jpg.2f78365721d8023483db6b4a81831f54.jpg

Δημοσιεύτηκε

«Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική. Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου...»

Οδυσσέας Ελύτης, «Άξιον Εστί»

2070857731_3.jpg.57b76bb764610b61c7bdb0429e3fa419.jpg

Δημοσιεύτηκε

"Φυσάει, φυσάει και λιγοστεύει ο κόσμος. Φυσάει Φυσάει και μεγαλώνει ο άλλος• ο θάνατος ο πόντος ο γλαυκός κι ατελεύτητος.

Ο θάνατος ο ήλιος ο χωρίς βασιλέματα".

Οδυσσέας Ελύτης, "Τα Ελεγεία της Οξώπετρας"

1820640566_4.jpg.de000a34d4749ad8dbf948d3d0768422.jpg

Δημοσιεύτηκε

Ο ποιητής εξακολουθεί να είναι παρών, "αφού ο καημός του θανάτου τόσο τον πυρπόλησε, που η λάμψη του επέστρεψε στον ήλιο.

Εκείνος τον πέμπει τώρα μέσα στην τέλεια σύνταξη της πέτρας και του αιθέρος. Λοιπόν, αυτός που γύρευε, ΕΙΝΑΙ".

Σ' έναν κόσμο που όζει καθημερινά, η ποίηση και ο υπερρεαλισμός του, είναι το μόνο ξέφωτο...

 

758204142_5dali1au6.jpg.deb3f2887296e2d4c7684f2dcadf4025.jpg

Δημοσιεύτηκε

Για όποιον ενδιαφέρεται, τα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2011 για τον Οδυσσέα Ελύτη είναι:

1. «ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ», εκδόσεις ύψιλον/βιβλία 2011

Περιέχει 37 συνεντεύξεις του Ποιητή (1942-1992) και ένα ηχητικό ντοκουμέντο από τη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευση του Οδυσσέα Ελύτη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

 

2. "Ο ΕΛΥΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ", επιμέλεια Paola Maria Minucci – Χρήστος Μπιντούλης, εκδόσεις Ίκαρος 2011

Περιέχει τα πρακτικά του Συνεδρίου που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης «La Sapienza» το Νοέμβρη του 2006.

 

3.«ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ: Ο ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ», λεύκωμα, επιμέλεια – σύνθεση Ιουλίτα Ηλιοπούλου, εκδόσεις Ίκαρος 2011

Πρόκειται για ένα ταξίδι, με οδηγό τον ίδιο τον ποιητή, στη ζωή και το έργο του, στους σημαντικότερους σταθμούς του εικοστού αιώνα, στα κυρίαρχα καλλιτεχνικά ρεύματα που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της ποιητικής του ταυτότητας.

Ένα ταξίδι και μια επετειακή έκδοση για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ποιητή.

 

NAYTILOSTOYAIWNA.jpg.d54af3c79068746ca20a83988af27193.jpg

Οδυσσέας Ελύτης, ο Ναυτίλος του αιώνα

 

ELYTISSTINEVROPIsite.jpg.d59fee14e9ddb28668668cc787fea4f9.jpg

Ο Ελύτης στην Ευρώπη

 

264829097_.jpg.873556a38fb4efea1c1b26f35e5a6599.jpg

Συν τοις άλλοις

Δημοσιεύτηκε

«..Ώσπου κάποτε, ο βυθός μ’ όλο του το πλαγκτόν κατάφωτο

Θ’ αναστραφεί πάνω από το κεφάλι μου.

Κι άλλα ως τότε ανεκμυστήρευτα»

Οδυσσέας Ελύτης, «Τα Ελεγεία της Οξώπετρας»

76604-horsehead_steinberg.jpg.792e1bff63b7d3c68d1fde106567be10.jpg

Δημοσιεύτηκε

A Star in a Stoneboat, Robert Frost, 1874-1963

 

Never tell me that not one star of all

That slip from heaven at night and softly fall

Has been picked up with stones to build a wall.

Some laborer found one faded and stone-cold,

And saving that its weight suggested gold

And tugged it from his first too certain hold,

He noticed nothing in it to remark.

He was not used to handling stars thrown in the dark

And lifeless from an interrupted arc.

He did not recognize in that smooth coal

The one thing palpable besides the soul

To penetrate the air in which we roll.

He did not see how like a flying thing

It brooded ant eggs, and had one large wing,

One not so large for flying in a ring.

And a long Bird of Paradise's tail

(Though these when not in use to fly and trail

It drew back in its body like a snail);

Nor know that he might move it from the spot --

The harm was done : from having been star-shot

The very nature of the soil was hot

And burning to yield flowers instead of grain,

Flowers fanned and not put out by all the rain

Poured on them by his prayers prayed in vain.

He moved it roughly with an iron bar,

He loaded an old stoneboat with the star

And not, as you might think, a flying car,

Such as even poets would admit perforce

More practical than Pegasus the horse

If it could put a star back in its course.

He dragged it through the plowed ground at a pace

But faintly reminiscent of the race

Of jostling rock in interstellar space.

It went for building stone, and I, as though

Commanded in a dream, forever go

To right the wrong that this should have been so.

Yet ask where else it could have gone as well,

I do not know - I cannot stop to tell :

He might have left it lying where it fell.

From following walls I never lift my eye,

Except at night to places in the sky

Where showers of charted meteors fly.

Some may know what they seek in school and church,

And why they seek it there; for what I search

I must go measuring stone walls, perch on perch ;

Sure that though not a star of death and birth,

So not to be compared, perhaps, in worth

To such resorts of life as Mars and Earth --

Though not, I say, a star of death and sin,

It yet has poles, and only needs a spin

To show its wordly nature and begin

To chafe and shuffle in my calloused palm

And run off in strange tangents with my arm,

As fish do with the line in first alarm.

Such as it is, it promises the prize

Of the one world complete in any size

That I am like to compass, fool or wise.

3761582-old-stone-wall-with-jewish-star.jpg.95de0e56e6d0cf9c59bae86a4e190836.jpg

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Guest
Αυτή η συζήτηση είναι κλειστή σε νέες απαντήσεις.

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης