Jump to content

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσιεύτηκε

Τα λόγια του Γιώργου Σεφέρη για το Γιώργη Παυλόπουλο:

«Μ' ενδιαφέρει η ποίηση του Γ.Π. γιατί είναι αποτελεσματική χωρίς ψιμύθια.

Λέγοντας «ψιμύθια», εννοώ: χωρίς γλωσσικούς κορδακισμούς, που συνήθως είναι επιφανειακά σχήματα χωρίς ν' αγγίζουν τίποτε στο βάθος

- και η ποίηση είναι, αν μπορώ να πω, έκφραση βάθους.

Σε τι προχωρεί, μ' αυτόν, η ποίηση; Δεν ξέρω, άλλοι θα το πουν. Αλλά στα χρόνια που ζούμε, το να κρατά κανείς την τέχνη σε μια ορισμένη στάθμη, είναι πρόοδος.»

pavlopoulosseferis.jpg.37a7955dbd500ba617a8e76c2f62e908.jpg

  • Απαντήσεις 11.2k
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

Δημοσιεύτηκε

Ας αναφέρουμε τώρα και τη νέα ποιητική συλλογή "Συγκατοίκηση με το παρόν", του Τίτου Πατρίκιου.

Λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα το Βήμα:

«Μας αρέσει - δεν μας αρέσει, είμαστε αναγκασμένοι να συγκατοικούμε με το παρόν, γιατί μόνον έτσι μπορούμε να δούμε πού βρισκόμαστε και ενδεχομένως να χαράξουμε,

έστω αμυδρά, έναν δρόμο για το πού θα πάμε.

Έχω την αίσθηση ότι η ανάκληση του παρελθόντος γίνεται πια όχι για να το επισκοπήσουμε κριτικά αλλά για να το νοσταλγήσουμε

και κατά έναν φαντασιακό τρόπο να επιστρέψουμε στο παρελθόν.»

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

Τα ερωτικά μας όνειρα συντηρήθηκαν

από τις αμετάβλητες φωτογραφίες

των γυναικών που είχαμε αγαπήσει.

Τα πολιτικά μας όνειρα νικήθηκαν

απ’ τις μεταβαλλόμενες βιογραφίες

των ηγετών που κάποτε μας είχαν πείσει.

 

(επίκαιρο..)

1258593414_2011.jpg.0d7bd1bf0ed0acea6d7274212b178fbe.jpg

Δημοσιεύτηκε

"Κλείνω τα βλέφαρα

κάτω από την ήρεμη νύχτα

και ακούω να κελαηδούν μυριάδες άστρα

εκεί όπου σύρθηκαν τα δάχτυλά σου

πάνω στη σάρκα μου.

Είμαι ο έναστρος ουρανός του θέρους.

Τόσο βαθύς και ωραίος

τόσο μεγάλος έγινα

απ ’την αγάπη σου

που δεν δύνασαι πια

να μ’ αγκαλιάσεις."

 

Γιάννης Ρίτσος

tnh0544b.jpg.5efed0f89d0952a939525c02c28cb266.jpg

Δημοσιεύτηκε

Μια εντυπωσιακή εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, που θα μπορούσε να είναι χριστουγεννιάτικη κάρτα!

 

Ένα εντυπωσιακό ζεύγος αλληλεπιδρώντων γαλαξιών, με το κωδικό όνομα ESO 593-8.

Ο ένας γαλαξίας διέρχεται μέσα από τον άλλον και μάλλον θα συγχωνευθούν για να σχηματίσουν έναν ενιαίο γαλαξία στο μέλλον.

Το ζευγάρι περιβάλλεται από μια σειρά από λαμπρά σμήνη μπλε άστρων. Το ESO 593-8 βρίσκεται στον αστερισμό του Τοξότη,

περίπου 650 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη.

Αυτή η εικόνα είναι μια από τις 59 εικόνες συγχώνευσης γαλαξιών που φωτογράφισε το Hubble.

Πηγή:

http://physicsgg.blogspot.com/2011/12/ubble.html

hubble2.jpg.0104036cac0f6eb01f7509e5b8bac96b.jpg

Δημοσιεύτηκε

Από το βιβλίο «Οι Ελεγείες του Ντουίνο», Rainer Maria Rilke, 1923

 

...Και ψηλότερα τ’ άστρα. Τ’ άστρα της Χώρας του Πόνου.

Αργά τα ονομάζει η θρηνωδία: «Εδώ,

δες τον Ιππέα, τη Ράβδο, και εκείνον τον πιο πλούσιο αστερισμό

τον ονομάζουν Στέφανο Οπωρών. Έπειτα παραπέρα, προς τον πόλο:

Λίκνο. Οδός. Το φλεγόμενο βιβλίο. Πλαγγόνα. Θυρίς.

Μα στο νότιο ουρανό, αγνό σαν μέσα σε παλάμη

ευλογημένου χεριού, το υπέρλαμπρο Μ

που τις μητέρες σημαίνει...»

n12_patrick-john-odoherty.jpg.710d419a8f6cf393dfa73a0b4879c9e5.jpg

Δημοσιεύτηκε

«Για τη θεά Σελήνη»

Στίχοι: Γιώργος Πολυμενάκος

Μουσική: Μιχάλης Νικολούδης

Πρώτη εκτέλεση: Σοφία Τσέρου

 

 

Όλο το μαύρο εκεί ψηλά,

δεν είναι ουρανός.

Είναι ανάποδος βυθός

και από πάνω του κυλά,

μια θάλασσα από φώς..

 

Όταν στα μάτια σου κοιτώ,

δεν βλέπω ουρανό.

Βλέπω τη νύχτα της ψυχής

και μια φωτιά που τρεμοσβήνει..

Βλέπω την κόρη του ματιού,

βλέπω την κόρη τ’ ουρανού

και τη θεά Σελήνη..

 

Δεν είναι αστέρια οι φωτιές

που λάμπουν μακριά.

Το έχουν πει οι ποιητές:

Είναι πολύ μικρές σχισμές

- σταλαγματιές φωτιά..

 

Όταν στα μάτια σου κοιτώ,

δεν βλέπω ουρανό.

Βλέπω τη νύχτα της ψυχής

και μια φωτιά που τρεμοσβήνει..

Βλέπω την κόρη του ματιού,

βλέπω την κόρη τ’ ουρανού

και τη θεά Σελήνη..

moon.jpg.88810e947b6d77bc841bb86789548669.jpg

Δημοσιεύτηκε

“Ο εγκέφαλος είναι ένας υπολογιστής", λέει ο Stephen Hawking.

Δέστε αυτό το βίντεο, για το πώς δουλεύει ο εγκέφαλος!

Η Τζιλ Μπόλτι Τέηλορ είχε μια ερευνητική ευκαιρία, που λίγοι μελετητές του εγκεφάλου θα ευχόντουσαν να έχουν.

Έπαθε ένα σοβαρό εγκεφαλικό και παρακολούθησε τον εαυτό της καθώς οι λειτουργίες του εγκεφάλου της, η κίνηση, η ομιλία, η αυτοσυνείδηση, σταματούσαν μία-μία!

:shock: :shock: :shock:

 

.jpg.a810cee2699ec9ac0a772336bf8a23ee.jpg

Δημοσιεύτηκε

Εγώ προτιμώ να σκέπτομαι πως ο υπολογιστής είναι ένας εγκέφαλος, υποτυπώδης, ασυναίσθητος, άβουλος και άνισος έστω. Μάλιστα ο υπολογιστής είναι ένας υιός του εγκεφάλου, υιός πολυγενής, ποιηθείς, ου γεννηθείς, κατ' εικόνα και ομοίωση. Ένας υιός στην προεφηβεία που, ως είθισται, θα αντιληφθούμε κατόπιν γενεθλείου εορτής πως ενηλικιώθηκε, όταν μας δηλώσει: ''I'm sorry, I'm afraid I can't do that'' -αν έχουμε την τύχη να προκύψει τόσο ευγενής.

Εν αρχή ην το χάος. Και το χάος εγέννησε την τάξη. Και η τάξις εγέννησε την πληροφορία, πληροφορία δε εγέννησε το ον, ον δε εποίησε τον βασιλέα εν τη κεφαλή αυτού, βασιλεύς δ' εποίησεν α χάος ουχ εποίησεν εξ ων εγεννήθη διάδοχος αυτού, ο λεγόμενος υπολογιστής.

Από το ηλιακό καμίνι στην σκέψη, σε πείσμα της εντροπίας, γεννεαί δυσπροσμέτρητες.

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Δημοσιεύτηκε

Με μαγνητίζει αφάνταστα(με την έννοια της έλξης όχι της απώθησης) ο βαθμός αταξίας που υπάρχει στο Σύμπαν!

Θυμάμαι στο μάθημα της Νευροφυσιολογίας του εγκεφάλου, στο μεταπτυχιακό μου, πόσο εντυπωσιάστηκα από την κανονική, οργανωμένη διάταξη του εγκεφάλου ημών, αλλά διαρκώς μου ψιθύριζε στο αυτί η entropie και στις σκέψεις μου σουλατσάριζε η επανάσταση που εισήγαγε ο Κλαούζιους περί ενέργειας κλειστού συστήματος...,νόμων της θερμοδυναμικής... κ.λπ.

Διαρκώς «κολυμπούν» εντός της αβύσσου μου, άλλοτε στα βαθιά - άλλοτε σκάνε μύτη στην επιφάνεια, οι έννοιες «Χάος.. Χρόνος.. Χώρος..Τάξη.. Αταξία.. Εντροπία.. Ενθαλπία..» και μόλις πάω να τις βάλω σε μια σειρά, σε μια ισορροπία, συμμετρία και...τάξη, να τις απλώσω να στεγνώσουν κάτω «απ’ το καμίνι του ήλιου», σηκώνουν το δικό τους μπαϊράκι, ξαναβουτούν στα βαθιά και άκρη δεν βγάζω...!

Μπορεί η ενέργεια στο Σύμπαν να παραμένει σταθερή και η εντροπία να τείνει σε ένα μέγιστο, αλλά και ο ίδιος ο εγκέφαλός μας δεν είναι ένα μικρό Σύμπαν;

Και όπως έγραφε ο Douglas Adams : “Το σύμπαν είναι μεγάλο, πραγματικά πολύ μεγάλο!”

Και αφού η αταξία αυξάνεται στο υλικό Σύμπαν, τελικά μήπως είναι μάταιος ο αέναος αγώνας όλων των ανθρώπων,

που αγωνίζονται προς την επίτευξη τάξης σε όσα δημιουργούν;

Ή μήπως εδώ ταιριάζει το: «όπου ακούς "τάξη", ανθρώπινο κρέας μυρίζει», του Οδυσσέα Ελύτη; :-k

universemap.jpg.6873daa3ee79709220ff2a2b394b1570.jpg

Δημοσιεύτηκε
Εντάξει, μα όχι πάντα ανθρώπινο και όχι πάντα κρέας. Η τάξις των γνωστών όντων ξεκινά από τους κρυστάλλους, δηλαδή τους δεσμούς των, δηλαδή τον 12C. Η τάξις ξεκινά από το κάρβουνο, δηλαδή την στάχτη των υπερκαινοφανών. Η τάξις ξεκινά από τον Medeleev, δηλαδή τον Bohr. Η τάξις ξεκινά από την τύχη, όση δηλαδή περνά από το κόσκινο της ανάγκης. Η τύχη είναι το χάος, ο πατέρας της τάξεως. Η αναγκαιότητα η μητέρα της. Το σύμπαν το σπίτι της. Η τέχνη το στόμα της.

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Δημοσιεύτηκε

Δηλαδή, Κωνσταντίνε, εμείς αναρτώντας στο Σύμπαν της Τέχνης, στην ουσία θρέφουμε -ταΐζοντας στο στόμα- τούς γονείς της τάξης,

δίνοντάς της ταυτόχρονα και ευκαιρίες έκφρασης! Γι’ αυτό, μέσα στη φαινομενική τυχαία αταξία αυτής της σελίδας, κρύβεται τόση «τάξη»! :wink:

Ναι!!! Μ’ αρέσει πολύ αυτό!!! =D>

372076680_-.jpg.fdbc275648f3f256c42618d4c58254e0.jpg

Δημοσιεύτηκε

..μια και μιλάμε για αταξία και τάξη

 

«..Χαμένα πάνε εντελώς τα λόγια των δακρύων.

Όταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει

―έχει μεγάλη πείρα ο χαμός.

Τώρα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό

του ανώφελου.

Σιγά σιγά να ξαναβρεί το λέγειν της η μνήμη

να δίνει ωραίες συμβουλές μακροζωίας

σε ό,τι έχει πεθάνει....»

 

Απόσπασμα από το «κονιάκ μηδέν αστέρων» της Κικής Δημουλά

universe2.jpg.72ec9992e8acd9e5c79cdc44a721cca4.jpg

Δημοσιεύτηκε

Tο «καρδιογράφημα» μιας μαύρης τρύπας!

NASA | RXTE Detects 'Heartbeat' Of Smallest Black Hole Candidate

 

 

Αυτό το animation συγκρίνει τους «καρδιακούς παλμούς» των ακτίνων Χ που εκπέμπονται από τις GRS 1915 και IGR J17091, δύο μαύρες τρύπες οι οποίες απορροφούν την ύλη από τα άστρα «συντρόφους τους»- με τους οποίους αποτελούν δυαδικά συστήματα.

Ένας «καρδιακός παλμός» εκφράζει την απορρόφηση ύλης (που γίνεται εξαιτίας του βαρυτικού πεδίου της μαύρης τρύπας) και την εκτίναξη ύλης (εξαιτίας των ισχυρών μαγνητικών πεδίων που πιστεύεται ότι υπάρχουν κοντά στον ορίζοντα των γεγονότων της μαύρης τρύπας). Η ταχύτητα της ύλης των πιδάκων που δημιουργούνται πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός.

Πηγή: http://physicsgg.blogspot.com/

heart-beat_black-holes.jpg.de2c096471051a102777027c9404b098.jpg

Δημοσιεύτηκε

Albireo, Dirk Terrell, 2011

 

Ψηφιακός πίνακας

 

Από έναν υποθετικό πλανήτη στο σύστημα του Albireo θα φαίνεται και ο τρίτος αστέρας, το δίχως άλλο.

albireo.jpg.5473de24588d075ce3e96e8431ef85f7.jpg

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Guest
Αυτή η συζήτηση είναι κλειστή σε νέες απαντήσεις.

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης