Το σύμπαν της τέχνης και οι τέχνες τ' ουρανού

[wereniki]

Εγκαινιάστηκε η εικαστική παρέμβαση του καλλιτέχνη Κώστα Τσόκλη στη Σπιναλόγκα με τίτλο: "Εσύ, ο τελευταίος λεπρός".

Εξώφυλλο στο πρόγραμμα της έκθεσης, άγαλμα νέας γυναίκας ακρωτηριασμένης, που λες και ακροβατεί πάνω από την άβυσσο λίγο πριν την τελική πτώση...

 

Και στο νου μου έρχονται τα λόγια του Ποιητή Οδ. Ελύτη:

"Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά"...

[wereniki]

"Πολλοί στίχοι είναι σαν αργυρές κλωστές

δεμένες στα καμπανάκια των άστρων -

αν τους τραβήξεις, μια ασημένια κωδωνοκρουσία δονεί τον ορίζοντα.

 

Πολλά ποιήματα βουλιάζουν μες στην ίδια τους τη λάμψη,

περήφανα ποιήματα. Δεν καταδέχονται τίποτα να πουν.

Ξέρω πολλά ποιήματα που πνίγηκαν στο χρυσό πηγάδι της σελήνης."

 

Απόσπασμα από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου "Το χρέος των ποιητών", από τη σειρά "Άνθρωποι και τοπία" (1958).

[kkokkolis]

Viewing the Transit of Venus, Rob Sayer, 1793

[kkokkolis]

Transit of Venus, Gloucester Area Astronomy Club

[kkokkolis]

Venus Transit, Robert Huff, Georgetown College, 2007

[kkokkolis]

Le Passage de Vénus, Observatoire de Paris, 1886

[kkokkolis]

Crabtree watching the Transit of Venus AD 1639, Ford Madox Brown, Manchester Town Hall, 2007

[paranoia]

Διάβαση της αφροδίτης, φωτογραφία απο το national geographic

[stavrakis]

AΠO TIΣ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΕΙ!!

[kkokkolis]

The Flâneur : Boston Common, December 6 During the Transit of Venus, Oliver Wendell Holmes, 1882

 

I love all sights of earth and skies,

From flowers that glow to stars that shine ;

The comet and the penny show,

All curious things, above, below,

Hold each in turn my wandering eyes :

I claim the Christian Pagan's line,

Humani nihil, -- even so, --

And is not human life divine ?

When soft the western breezes blow,

And strolling youths meet sauntering maids,

I love to watch the stirring trades

Beneath the Vallombrosa shades

Our much-enduring elms bestow ;

The vender and his rhetoric's flow,

That lambent stream of liquid lies ;

The bait he dangles from his line,

The gudgeon and his gold-washed prize.

I halt before the blazoned sign

That bids me linger to admire

The drama time can never tire,

The little hero of the hunch,

With iron arm and soul of fire,

And will that works his fierce desire, --

Untamed, unscared, unconquered Punch !

My ear a pleasing torture finds

In tones the withered sibyl grinds, --

The dame sans merci's broken strain,

Whom I erewhile, perchance, have known,

When Orleans filled the Bourbon throne,

A siren singing by the Seine.

But most I love the tube that spies

The orbs celestial in their march ;

That shows the comet as it whisks

Its tail across the planets' disks,

As if to blind their blood-shot eyes ;

Or wheels so close against the sun

We tremble at the thought of risks

Our little spinning ball may run,

To pop like corn that children parch,

From summer something overdone,

And roll, a cinder, through the skies.

Grudge not to-day the scanty fee

To him who farms the firmament,

To whom the Milky Way is free ;

Who holds the wondrous crystal key,

The silent Open Sesame

That Science to her sons has lent ;

Who takes his toll, and lifts the bar

That shuts the road to sun and star.

If Venus only comes to time,

(And prophets say she must and shall,)

To-day will hear the tinkling chime

Of many a ringing silver dime,

For him whose optic glass supplies

The crowd with astronomic eyes, --

The Galileo of the Mall.

Dimly the transit morning broke ;

The sun seemed doubting what to do,

As one who questions how to dress,

And takes his doublets from the press,

And halts between the old and new.

Please Heaven he wear his suit of blue,

Or don, at least, his ragged cloak,

With rents that show the azure through !

I go the patient crowd to join

That round the tube my eyes discern,

The last new-comer of the file,

And wait, and wait, a weary while,

And gape, and stretch, and shrug, and smile,

(For each his place must fairly earn,

Hindmost and foremost, in his turn),

Till hitching onward, pace by pace,

I gain at last the envied place,

And pay the white exiguous coin :

The sun and I are face to face ;

He glares at me, I stare at him ;

And lo! my straining eye has found

A little spot that, black and round,

Lies near the crimsoned fire-orb's rim.

O blessed, beauteous evening star,

Well named for her whom earth adores, --

The Lady of the dove-drawn car, --

I know thee in thy white simar ;

But veiled in black, a rayless spot,

Blank as a careless scribbler's blot,

Stripped of thy robe of silvery flame, --

The stolen robe that Night restores

When Day has shut his golden doors, --

I see thee, yet I know thee not ;

And canst thou call thyself the same ?

A black, round spot, -- and that is all ;

And such a speck our earth would be

If he who looks upon the stars

Through the red atmosphere of Mars

Could see our little creeping ball

Across the disk of crimson crawl

As I our sister planet see.

And art thou, then, a world like ours,

Flung from the orb that whirled our own

A molten pebble from its zone ?

How must thy burning sands absorb

The fire-waves of the blazing orb,

Thy chain so short, thy path so near,

Thy flame-defying creatures hear

The maelstroms of the photosphere !

And is thy bosom decked with flowers

That steal their bloom from scalding showers ?

And hast thou cities, domes, and towers,

And life, and love that makes it dear,

And death that fills thy tribes with fear ?

Lost in my dream, my spirit soars

Through paths the wandering angels know ; My all-pervading thought explores

The azure ocean's lucent shores ;

I leave my mortal self below,

As up the star-lit stairs I climb,

And still the widening view reveals

In endless rounds the circling wheels

That build the horologe of time.

New spheres, new suns, new systems gleam ;

The voice no earth-born echo hears

Steals softly on my ravished ears :

I hear them "singing as they shine" --

A mortal's voice dissolves my dream :

My patient neighbor, next in line,

Hints gently there are those who wait.

O guardian of the starry gate,

What coin shall pay this debt of mine ?

Too slight thy claim, too small the fee

That bids thee turn the potent key

The Tuscan's hand has placed in thine.

Forgive my own the small affront,

The insult of the proffered dime ;

Take it, O friend, since this thy wont,

But still shall faithful memory be

A bankrupt debtor unto thee,

And pay thee with a grateful rhyme.

[wereniki]

Δεδομένου ότι στη διάρκεια του Ιουνίου, ο Ήλιος δεν δύει στο νησί Spitsbergen, προσφέροντας στους λιγοστούς κατοίκους του και τους επισκέπτες του την ευκαιρία, να παρατηρήσουν το σπάνιο πολυσυζητημένο φαινόμενο από την έναρξή του (στις 01.04 ώρα Ελλάδος στις 6 Ιουνίου) μέχρι την ολοκλήρωσή του (στις 07.52 ώρα Ελλάδος), σας ομολογώ, ότι θα ήθελα διακαώς να ήμουν εκεί!

 

Βέβαια, θα ήθελα να ήμουν εκεί και για άλλον ένα τουλάχιστον λόγο. Για να επισκεφτώ την "πράσινη Κιβωτό"!

[wereniki]

Ένα ωραιότατο βιντεάκι της NASA με τη διάβαση..

 

NASA SDO - The Venus Transit

[wereniki]

Και μερικές εξαιρετικές φωτογραφίες...

[wereniki]

...από διάφορα μέρη του κόσμου!

[wereniki]

Μικροί - μεγάλοι το απόλαυσαν!

[wereniki]

Και επειδή μας έχει συνεπάρει η διάβαση, να μην ξεχνάμε, υπάρχει και το φαινόμενο της έκλειψης της σελήνης

 

APOD 6/6/2012

Έκλειψη σελήνης στο Ουαϊόμινγκ.

[kkokkolis]

Venus Transit 2012 - Ultra-high Definition View (NASA/ESA)

 

[kkokkolis]

Jeremiah Horrocks making the first observation of a transit of Venus in 1639, J. W. Lavender, 1903

 

Ελαιογραφία, Astley Hall Museum and Art Gallery

[kkokkolis]

Horrocks observing the 1639 transit of Venus, Eyre Crowe, 1824–1910

[kkokkolis]

Ιερεμίας Χόρρωκς, Αγνώστου

[kkokkolis]

Μνημείο για τον Jeremiah Horrocks, 2004

Ο William Crabtree και ο Jeremiah Horrocks έκαναν την πρώτη παρατήρηση διάβασης της Αφροδίτης το 1639.

[kkokkolis]

The Hartwell Transit Room, 1769

 

Το 1769 υπήρξαν 350 επίσημοι παρατηρητές διασκορπισμένοι σε 130 περιοχές της γης.

[kkokkolis]

Διάβαση της Αφροδίτης, David Rittenhouse, 1769

 

Η παγκόσμια αυτή κινητοποίηση ήταν ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά γεγονότα του 18ου αιώνα.

[kkokkolis]

Mikhail Vasilyevich Lomonosov, Γραμματόσημο, 2011

 

Μεσολάβησε η παρατήρηση του Ρώσου μεγαλοφυούς επιστήμονα και καλλιτέχνη (ποιητής και αναβιωτής της τέχνης του ψηφιδωτού) Λομονόσωβ το 1761, ο οποίος δυστυχώς δεν έζησε για να συμμετέχει και το 1769 αφού απεβίωσε το 1765.

[kkokkolis]

Σχέδιο του Λομονόσωβ από την παρατήρηση του 1761 με απεικόνιση της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης