Jump to content

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσιεύτηκε

Ε, λοιπόν μερικές φορές, είστε τυχεροί οι διαμένοντες στον κλεινόν άστυ.

 

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά γεγονότα της χρονιάς θα πραγματοποιηθεί στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 24 Σεπτεμβρίου, στις 20:30 το βράδυ.

Το μνημειώδες έργο Άξιον Εστί του Μίκη Θεοδωράκη, βασισμένο σε ποίηση του βραβευμένου με Νομπέλ, Οδυσσέα Ελύτη, θα παρουσιαστεί κάτω από τον Παρθενώνα, συνοδευόμενο από τις συνθέσεις Stabat Mater για υψίφωνο μεσόφωνο ορχήστρα και χορωδία και Song of Ascent-Ωδή των Αναβαθμών, Συμφωνία για χορωδία και ορχήστρα του Μητροπολίτη Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ, ενός εκ των σημαντικών σύγχρονων Ρώσων συνθετών.

Πρόκειται για μία μοναδική συναυλία, στην οποία η ελληνική μουσική και ιστορία θα συναντήσει την παραδοσιακή και ορθόδοξη θρησκευτική μουσική της Ρωσίας.

Οι τιμές των εισιτηρίων είναι: €80 €55, €45,€35,€25, €10. Τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν στο Κέντρο υποστήριξης εξαρτημένων ατόμων ΟΑΣΙΣ.

 

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_03/09/2012_459449

 

Και να φανταστείτε, ένα από τα ανεκπλήρωτα - μέχρι στιγμής - όνειρά μου είναι, να παρακολουθήσω το αγαπημένο έργο "Άξιον Εστί" του αγαπημένου Οδυσσέα Ελύτη στο Ηρώδειο!

.jpg.d092e1c0cc8b553b943cb6e09d081282.jpg

  • Απαντήσεις 11.2k
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

Δημοσιεύτηκε

Nocturne, Le Miroir des Jours , Albert Lozeau, 1907-1912

 

Comme il fait bon d'être plusieurs quand il fait noir,

Et que nous subissions l'influence du soir,

Rêveur, chacun de nous écoutait sa pensée

Par le même silence intimement bercée.

La nuit mélancolique épanchait sa douceur

Avec un caressant geste de grande soeur,

Et nous voyions passer dans l'ombre transparente,

De temps en temps, soudaine, une étoile filante.

Le firmament d'été fourmillait d'astres bleus

Irradiant l'éther d'éclats miraculeux.

L'heure était si puissante et si pleine de grâce

Que chacun la sentait respirer dans l'espace,

Dans le frissonnement d'une feuille, ou le bruit

D'un insecte invisible et tournoyant qui fuit...

Ah ! ce recueillement qui vient avec mystère,

Et d'autant plus profond qu'il est involontaire !

La lampe s'est éteinte et le livre est fermé :

Nul ne songe à l'ouvrir, nul à la rallumer.

C'est dans son triste coeur, qu'éclaire la nuit noire,

Que chacun continue une émouvante histoire...

Rêve, ô supreme joie, ô consolation !

Baume qui nous guérit du mal de l'action,

C'est le soir qu'on vous sent descendre sur nos plaies

Et couler, comme par la pitié de mains vraies !

Et c'est vous qui dans les jours mauvais de combats

Nous faites prendre un peu patience ici-bas,

Et nous donnez, afin que nul ne se délivre,

La lâcheté peut-être héroïque de vivre !

Nocturne.jpg.861db09e0c7b11a80aed5bb4c2ca73db.jpg

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Δημοσιεύτηκε

"ΜΟΥΣΙΚΗ"

 

Μουσική: ίσως των αγαλμάτων ανάσα, των εικόνων σιωπή.

Γλώσσα, όπου οι γλώσσες τελειώνουν, χρόνος,

που, πάνω σ` αφανισμένες καρδιές, κάθετος στέκει.

Συναίσθημα, μα γιατί;

Ω εσύ του συναισθήματος μεταμόρφωση, - αλλά σε τι;

Σε τοπίο ήχων.

Ω εσύ, ξένη: Μουσική! Της καρδιάς μας το άπειρο μεγαλώνεις.

Τα βάθη μας είσαι, που μας διώχνουν,

ξεπερνώντας μας - ,

ιερέ χωρισμέ: όταν μας περιβάλλουν τα βάθη μας,

σαν γυμνασμένοι ορίζοντες,

σαν άλλες πλευρές του ανέμου,

αγνές, γιγάντιες, ακατοίκητες.

 

Ράινερ Μαρία Ρίλκε

music.jpg.7e5bef28f32ada4c8a664abf4232f770.jpg

Δημοσιεύτηκε

Κάποιοι ευτυχώς επίμονα φροντίζουν, να είναι εύφορος ο κήπος της σκέψης μας!

Αυτό ένιωσα ξαναδιαβάζοντας το βιβλίο της Κικής Δημουλά "Έρανος σκέψεων - για την ανέγερση τίτλου υπέρ της αστέγου αυτής ομιλίας", εκδόσεις Ίκαρος, 2009.

Πρόκειται για το κείμενο, που εκφώνησε η ποιήτρια στην Αρχαιολογική Εταιρεία στις 26/1/2009.

Λέει σε κάποιο σημείο:

"...Καθημερινότητα: Τι απαθής λέξη, πιο αμέτοχη κι από τις μέρες στα φύλλα του ημερολογίου.

Διορθώνω λοιπόν:

Είμαι ένα αστεροσκοπείο ετούτης της ζωής, όσο είναι ακόμα καθημερινή..."

colleen_wallace_nungari_dreamt_photo.jpg.1b091cb10950deb12d18292c21f26680.jpg

Δημοσιεύτηκε

"… και πλατύς επάνου σου ο ουρανός

για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη

ΑΥΤΟΣ

ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!"

Οδυσσέας Ελύτης "Άξιον Εστί - Γένεσις"

 

Airglow over Italy

APOD Nasa, 6/9/2012

airglow120824_ladanyi_600h.jpg.c6dcf2d1295b2b879138784db75c2e4b.jpg

Δημοσιεύτηκε

"Ελπίδα"

Ένα πύρινο παιδί κοιμάται στα έγκατα

της μνήμης μου

 

Μην το ξυπνήσεις !

 

Άφησέ το στην τρυφερή αφή της χαραυγής

σ' ένα σεντόνι από φτερουγισμούς χελιδονιών

 

μες στη λευκή την άσπα ενός ονείρου

 

άφησέ το

στην άκρη της καλντέρας

σαν βυθισμένο ηφαίστειο στο ίλιγγό του

 

να σκάβει τις στάχτες της ζωής

μονάχο του ορφανό και να βαθαίνει

 

χρόνο τον χρόνο την καρδιά μου

 

Η γέννησή του είχε το δικό της μερτικό

στην Άβυσσο

 

μα ίσως κάποτε να βγει στο Φως

 

***

 

Αυτό λοιπόν είναι η ζωή;

 

Η αρχιτεκτονική Στιγμών μες στις σχισμές του Απείρου;

 

Ή ίσως η λίγη αγάπη

 

το Λάξευμα το επίμονο ενός γλύπτη

στο Μαύρο Λίθο της καρδιάς;

 

Εύα Μοδινού, από το βιβλίο "Για πάντα - Ποίηση σε επτά Πράξεις", 2012

1226429186_HopePaintingbyGustavKlimt.jpg.9b40efa1d8d09e084ba7099a66cda123.jpg

Δημοσιεύτηκε

"....Κάποιος να δέσει αυτή την άγρια νύχτα γύρω από τον ασημένιο

πάσσαλο του φεγγαριού

γαβγίζει δαιμονισμένα και ζητάει να καταβροχθίσει μία λίμπρα

σάρκα απ’ την καρδιά μου

Σάυλωκ, τι άλλο πια θέλεις από εμένα;

ως πότε θα ισχύει το ματωμένο συμβόλαιο της γραφής;"

 

Χλόη Κουτσουμπέλη, από την ποιητική συλλογή «Στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει νωρίς», εκδ. Γαβριηλίδης

bloodmoon11.jpg.071f2d5781b121d9b7b70706d14c0178.jpg

Δημοσιεύτηκε

Nocturnes, L'Âme solitaire, Albert Lozeau, 1902

 

I

Le vent mélodieux chante dans les pins sombres

Dont les larges bras noirs bougent parmi les ombres

Le ciel s'est étoilé lentement. La forêt

Voit mille yeux bleus s'ouvrir sur son dôme discret,

Et, sur le sol moelleux que vêt la feuille brune,

Luire de fins rayons et des flaques de lune.

Parfois vibre un bruit d'aile, et furtif, égaré,

Un oiseau somnambule apparaît, effaré.

Le soir tendre en chantant, doux comme une âme blanche

Baise et fait frissonner chaque nid sur la branche.

C'est grand comme la nuit et frais comme elle encor.

Et je songe à Vigny, quand éclate le cor !

II

La nuit mystérieuse éveille en nous des rêves,

De beaux rêves rêvés le long des jaunes grèves,

Qui s'élèvent aux clairs de lune familiers

Comme les papillons nocturnes par milliers.

Lourds encor du sommeil dont leurs ailes sont pleines,

Ils montent incertains vers les lueurs sereines

Et disparaissent. Puis, d'autres essaims bientôt

Les joignent, qui s'en vont se perdre aussi là-haut...

Mais le ciel nous les rend, le grand ciel magnanime,

Car il sait que le coeur souvent le plus sublime

Doit à quelque vieux rêve obstinément rêvé

Sa force, et qu'il mourrait s'il en était privé.

III

La lune a mauvais teint ce soir, la lune est jaune.

Elle ne charmera pas cette nuit le faune

Qui danse à sa lueur, autour des troncs moussus.

Tous les hôtes joyeux des bois seront déçus.

Les oiseaux familiers blottis dans les ténèbres,

À sa clarté n'auront que des songes funèbres.

Ah ! Madame la Lune, avec vos traits flétris

Vous ne réjouirez que les chauves-souris !

Mais peut-être aurez-vous sur le cerveau de l'homme

Une influence heureuse, et, durant son long somme,

Pour changer le plomb noir qui l'avilit encor,

Voudrez-vous lui verser au coeur des rayons d'or...

IV

O Lune, qui ce soir a l'air d'une malade,

Lune pâlement bleue, astre cher au nomade,

Lampe d'or du poète et soleil des hiboux,

O Lune ! qu'as-tu donc à pleurer comme nous !

Car ce sont bien tes pleurs, Lune triste et superbe,

Qui perlent au matin à la pointe de l'herbe...

Lune languide et blême, en ton beau ciel de nuit

Être hantée ainsi d'un indicible ennui ;

Au vaste paradis des divines étoiles

Gémir comme une femme éplorée en ses voiles !

Ah ! Lune, nous pouvons nous lamenter un peu

Quand tu pleures, si haut, nous, si loin du ciel bleu !..

nocturne-black-and-gold-the-fire-wheel-by-whistler.jpg.17f699f4d2bd9f00a7832224ce565c7e.jpg

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Δημοσιεύτηκε

Λουζόμαστε μέσα στο ζωδιακό φως!

 

Από εξαιρετικά σκοτεινές και διάφανης ατμόσφαιρας περιοχές, όπως οι πλαγιές του όρους Κιλιμάντζαρο στην Αφρική, το ζωδιακό φως είναι καταπληκτικό στο νυχτερινό ουρανό, όπως μπορούμε να θαυμάσουμε στην φωτογραφία.

 

.jpg.defe8a17ec54e84209bd62d22f0166cc.jpg

Ζωδιακό φως

Δημοσιεύτηκε
Η εικόνα που έστειλε ο MSG-3 δείχνει τη δεύτερη πανσέληνο του Αυγούστου, η οποία αποκαλείται μπλε φεγγάρι, λίγο πριν αυτό χαθεί πίσω από το νότιο ημισφαίριο της Γης.

.jpg.8520239bf3203751bbdfcb1d774c8200.jpg

Δημοσιεύτηκε
Ο Αρκάς, ο Αινστάιν, ο Νεύτωνας και ο Γαλιλαίος!

arkas.jpg.a551308f067e63496fc263ddee818b17.jpg

"Κι εσείς άστρα, αιώνες τώρα κάτι θέλετε να μας πείτε, μα σε λίγο ξημερώνει και δεν προφταίνουμε να μάθουμε"

Τάσος Λειβαδίτης, Μικρό βιβλιο για μεγάλα όνειρα

Δημοσιεύτηκε

Η "ιταλική μπότα" της φωτορύπανσης από το διάστημα.

Στις 18 Αυγούστου 2012 ένα από τα μέλη του πληρώματος της τρέχουσας "Αποστολής 32" του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πετώντας περίπου 240 μίλια πάνω από τη Μεσόγειο Θάλασσα, φωτογράφισε την άπλετη φωτορύπανση της Ιταλίας.

italian_boot_cropped_1600-1200.jpg.c52326a85c838a980c349faf3cbf97d4.jpg

Δημοσιεύτηκε

Το Τηλεσκόπιο του Νοτίου Πόλου έχει διάμετρο δέκα μέτρων, βρίσκεται στον σταθμό Αμούδσεν- Σκοτ της Ανταρκτικής και διευθύνεται από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σικάγο.

 

south-pole-telescope.jpg.49b912b8ff02be2fadfc7c177a71ff0c.jpg

Το Τηλεσκόπιο του Νότιου Πόλου στον σταθμό Αμούδσεν - Σκοτ της Ανταρκτικής.

Guest
Αυτή η συζήτηση είναι κλειστή σε νέες απαντήσεις.

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης