Jump to content

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντήσεις 11.2k
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

Δημοσιεύτηκε
Μου άρεσε πάρα πολύ, το μοιράζομαι μαζί σας:

 

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: =D> =D> =D> =D> =D> =D>

 

Η Μουσική...συγκλονιστική!!!

«Μπορεί και μακριά πολύ, μέσα στων ουρανών τα αποκαΐδια...την Ανδρομέδα, την Άρκτο ή την Παρθένο...Άραγες να είναι η μοναξιά σε όλους τους κόσμους η ίδια;» Οδυσσέας Ελύτης
Δημοσιεύτηκε

"Κοσμικό "θαυμαστικό"

Το κοσμικό σημείο στίξης βρίσκεται περίπου 450 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.

Η εικόνα δημιουργήθηκε από τα δεδομένα των διαστημικών τηλεσκοπίων της NASA, του τηλεσκοπίου ακτίνων Χ Chandra (με χρώμα μωβ) και του τηλεσκοπίου (σε ορατό φως) Hubble (με χρώματα κόκκινο, πράσινο και μπλε). Το δίδυμο των γαλαξιών - που μοιάζει με το σύμβολο του θαυμαστικού - φέρει το όνομα VV 340 και είναι γνωστό ως Arp302. Εκατομμύρια χρόνια μετά, αυτοί οι δυο γαλαξίες θα συγχωνευτούν - όπως πιθανόν θα συγκρουστεί και ο Γαλαξίας μας με τον γειτονικό γαλαξία Ανδρομέδα μετά από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια.

arp302.jpg.2db5bb0e91edfe5d30e034e6377776c6.jpg

Δημοσιεύτηκε

Τεχνη του ουρανου...!! Γιατι να κοιταξουμε πανω.. και να μην κοιταξουμε κατω.!? Λενε οτι περισσοτερα ξερουμε για το διαστημα παρα για τον πλανητης μας.! μπορει να ειναι αληθεια.!!! Σιγουρα τιποτα δε μπορει να συγκριθει με ενα νεφελωμα,ενα σμηνος,ενα γαλαξια κ.τ.λ!!!

 

Αλλα...μπορει μερικες φορες... τα συνεφφα παραδειγμα μπορουν να συγκριθουν με τα νεφελωματα! καθομαι μερικες φορες και κοιταω να συννεφα...και μου ειναι παραξενο που κατι εντυπωσιακο ... οι περισσοτεροι να το περνανε απλα σαν ενα συννεφο.! Ομως κατα βαθος μπορει να γινει εντυπωσιακο..! τοσα σχηματα και σε διαφορα χρωματα!!!

 

 

Επισης τα αστερια μπορουμε να τα συγκρινουμε με τα φωτα της πολης.... τουλαχιστον εγω που μενω επαρχια και υπαρχουν πολλα χωρια γυρω... μπορεις να σχηματισεις "αστερισμους" απο αυτα... και μερικες που τα φωτα ειναι κοντα μπορεις να το παρεις ως σμηνος.! :D εχει και αυτο τη χαρα του παντως!!!!!

 

Απλα... μερικες φορες... κοιταζουμε ψηλα για να δουμε τη μαγεια του ουρανου... που ομως μερικες φορες ειναι διπλα μας!

 

Μπορει μερικοι να τα θεωρησουν βλακεια... αλλα εγω ηθελα να τα πω.. ( τα σκεφτομουν χθες το βραδυ! :lol: )

 

Φιλικα :))

Οτι σκεφτεστε και αισθανεστε σημερα διμιουργει το μελλον... :D :mrgreen: :cheesy:
Δημοσιεύτηκε

Όπως τα λες είναι, ή, για την ακρίβεια, όπως είναι τα λες. ''Όπως επάνω, έτσι και κάτω'' κατά τον υποτιθέμενο Ερμή τον Τρισμέγιστο. Ο μακρόκοσμος χτίζεται από τούβλα του μικρόκοσμου που μιμούνται τον μακρόκοσμο.

Εγώ βλέπω τις πυγολαμπίδες ως εγγύς αστέρες και τις ελευθέρως επιπολάζουσες προλογικές σκέψεις ως νεφελώματα που μπορούν να γεννήσουν αστέρες και ακόμη γαλαξίες.

Καλώς ήρθες στο Σύμπαν της Τέχνης!

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Δημοσιεύτηκε
Αλλα...μπορει μερικες φορες... τα συνεφφα παραδειγμα μπορουν να συγκριθουν με τα νεφελωματα! καθομαι μερικες φορες και κοιταω να συννεφα...και μου ειναι παραξενο που κατι εντυπωσιακο ... οι περισσοτεροι να το περνανε απλα σαν ενα συννεφο.! Ομως κατα βαθος μπορει να γινει εντυπωσιακο..! τοσα σχηματα και σε διαφορα χρωματα!!![/quote

 

 

Καλώς τον!

Από παιδί «ταξίδευα» με τα σύννεφα «δραπετεύοντας» μαζί τους...

Από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια φαντασίας με τα παιδιά μου, ήταν τα σχήματα που «ζωγράφιζαν τα σύννεφα»...

Μεγάλη πια, μεγάλα και τα παιδιά μου, εξακολουθούμε, όποτε βρισκόμαστε, να «παίζουμε» με τα σύννεφα!

240588_550x550_mb_art_R0.jpg.9fdde92deaf858b59346968ad8ad9558.jpg

Δημοσιεύτηκε

«Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ», Ζαχαρίας Παπαντωνίου

 

Να γύριζες πίσω!

Μια μέρα απ' των άστρων, των ήλιων τα μάκρη

αν σ' έφερνε ξάφνου μπροστά μου ένα δάκρυ

μπορούσα την άθλια ζωή ν' αγαπήσω.

 

Αν έρθεις εμπρός μου,

μαζί σου θα μάθω το νόημα του κόσμου!

Θα νοιώσω τη σκέψη μορφών και χρωμάτων

και τη βυθισμένη ψυχή των πραγμάτων...

 

Αν γύριζες πίσω,

τι δόλωμα θάβρισκα να σε κρατήσω;

μ' ανθρώπινα λόγια και πλάνες, στοχάσου,

να δέσω θα πάσχιζα τ' άσπρα φτερά σου.

 

Μην έχοντας άλλο για νά 'σαι δικός μου,

σαν πρωτοφανέρωτα θα σου ξηγήσω

τα χίλια μικρά του μικρού μας του κόσμου...

Μυρμήγκια, λουλούδια, θα μάθαινες πίσω.

 

Χωριά, πολιτείες της φτωχής μας της σφαίρας

θα σου τα δασκάλευα - και θα μεθούσες

και νέα θα μου γύρευες και θα ξεχνούσες

αγνάντια στην ύλη πως ήσουν αιθέρας!

 

Θα σου ήτανε ξάφνιασμα καθε μας τόπος,

θα πρόδινες το άπειρο για τα βουνά μας,

η ζωή θα σε μάγευε, η αμάχη κι ο κόπος

και θα σε ξανάπαιρναν τα βάσανά μας...

 

Σα στάλα βροχής του Απριλιού θα γλυστρήσεις;

Θ' αράξεις σε σύννεφο ροδοβαμμένο;

Θα 'ρθείς απ' την πύρινη πόρτα της δύσης;

Ακόμα προσμένω.

one.jpg.1242f0632b8831a570a88bb2cc8b26db.jpg

180px-ZachariasPapantoniou.jpg.cd9a849d9e78e407854793311308f785.jpg

Guest
Αυτή η συζήτηση είναι κλειστή σε νέες απαντήσεις.

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης