Ο Γαλαξίας μας.

[Δροσος Γεωργιος]

Γειτονικά στον Ήλιο άστρα αποκαλύπτουν ότι ο γαλαξίας μας είναι από τους αρχαιότερους στο Σύμπαν.

Ανατρέπεται η κοσμολογική ιστορία του Γαλαξία.

Γνωρίζαμε ότι ο γαλαξίας μας είναι πανάρχαιος αλλά μια νέα μελέτη αναφέρει ότι ανήκει στις πρώτες γενιές γαλαξιών αφού εντοπίστηκαν άστρα γειτονικά στον Ήλιο τα οποία σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα γεννήθηκαν λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν.Η κρατούσα κοσμολογική θεωρία αναφέρει ότι μετά την Μεγάλη Έκρηξη υπήρξε μια περίοδος που ονομάζεται Κοσμικός Μεσαίωνας στη διάρκεια της οποίας δεν υπήρχε κάποια εμφανής κοσμική δραστηριότητα το Σύμπαν ήταν ένας σκοτεινός παγωμένος κόσμος μέχρις ότου έκαναν την εμφάνιση τους τα πρώτα άστρα και ακολούθως οι πρώτοι γαλαξίες.Η χρονική περίοδος που διήρκεσε ο Κοσμικός Μεσαίωνας μεταβάλλεται από νέες ανακαλύψεις αλλά εκτιμάται ότι διήρκεσε μερικές εκατοντάδες εκατ. έτη. Άρα οι γαλαξίες που έκαναν την εμφάνιση τους πριν περάσουν ένα δισ. έτη όπως είναι ευνόητο είναι πραγματικοί κοσμικοί μαθουσάλες και η μελέτη τους μπορεί να αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη του Σύμπαντος.Η επιστημονική κοινότητα θεωρούσε ότι αυτός ο κοσμικός δίσκος στον οποίο βρίσκεται ο Ήλιος και τα άστρα που αποτέλεσαν αντικείμενο της νέας μελέτης σχηματίστηκε πριν από περίπου 8 έως 10 δισεκατομμύρια χρόνια. Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε με τη βοήθεια της τεχνολογίας της μηχανικής μάθησης, ότι ορισμένα από τα άστρα του δίσκου που είναι κοντινά στον Ήλιο είναι ηλικίας άνω των 13 δισεκατομμυρίων ετών.Στο γράφημα σημειώνονται με τα βελάκια τα άστρα που μελετήθηκαν τα οποία βρίσκονται κοντά στον Ήλιο. Με μπλε χρώμα σημειώνονται τα νεαρής ηλικίας άστρα και με κόκκινο τα αρχαία. πηγή φωτό. (NASA/JPL-Caltech/R. Hurt (SSC/Caltech))

Η ανακάλυψη

Οι ερευνητές χρονολόγησαν αυτά τα αρχαία αστέρια μελετώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν από την ευρωπαϊκή αποστολή χαρτογράφησης του γαλαξία μας GAIA.«Αυτά τα αρχαία αστέρια στον δίσκο υποδηλώνουν ότι ο σχηματισμός αυτού του δίσκου του γαλαξία μας ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, περίπου 4-5 δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα», δήλωσε ο Σαμίρ Νεπάλ, που μελετά τον γαλαξία μας στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής Πότσνταμ (AIP), επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν περισσότερα από 800.000 αστέρια στην ηλιακή γειτονιά, η οποία οριοθετείται περίπου 3.200 έτη φωτός γύρω από τον Ήλιο. Η ομάδα χρησιμοποίησε μηχανική μάθηση για να συνδυάσει διαφορετικά δεδομένα, δίνοντας μετρήσεις για μεταβλητές όπως η ηλικία και το περιεχόμενο μετάλλων των αστεριών. Αυτά τα δεδομένα αποκάλυψαν ότι η πλειονότητα αυτών των άστρων ήταν ηλικίας άνω των 10 δισεκατομμυρίων ετών και μερικά ήταν άνω των 13 δισεκατομμυρίων ετών.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1733526/geitonika-ston-ilio-astra-apokalyptoyn-oti-o-galaxias-mas-einai-apo-toys-archaioteroys-sto-sympan/

[Δροσος Γεωργιος]

Ερασιτέχνες αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα «θερμό Δία» στο γαλαξία μας.

Ο εξωπλανήτης εντοπίστηκε με επίγεια τηλεσκόπια.

Ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων, τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια και η ανάπτυξη νέων μεθόδων παρατήρησης του Διαστήματος οδήγησαν σε μια πραγματική επανάσταση στην αστρονομία μέρος της οποίας είναι η συνεχής ανακάλυψη εξωπλανητών, πλανητών που βρίσκονται σε άλλα αστρικά συστήματα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.Έχουν ανακαλυφθεί περισσότεροι από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες ενώ έχει υποδειχθεί η παρουσία άλλων περίπου δέκα χιλιάδων και αναμένονται οι έρευνες και διαδικασίες επιβεβαίωσης της ύπαρξης τους.Έχουν εκτοξευτεί τα τελευταία 20 χρόνια διαστημικά παρατηρητήρια σχεδιασμένα για να αναζητούν εξωπλανήτες και η επιστημονική κοινότητα τα έχει ονομάσει «κυνηγούς πλανητών». Ένα από αυτά είναι το τηλεσκόπιο TESS που έχει υποδείξει μέχρι στιγμής την παρουσία περίπου επτά χιλιάδων εξωπλανητών για λίγους εξ αυτών να έχει υπάρξει επιβεβαίωση.Η ανάλυση και αξιολόγηση του τεράστιου όγκου δεδομένων που καταγράφουν τα διαστημικά τηλεσκόπια καθώς και η διαδικασία επιβεβαίωσης απαιτούν όπως είναι ευνόητο πολλά… μάτια και χέρια αλλά και πολύ χρόνο και έτσι στο παιχνίδι της έρευνας έχει μπει για τα καλά η πολυπληθής κοινότητας των ερασιτεχνών αστρονόμων. Μάλιστα ακόμη και οι μεγάλες διαστημικές υπηρεσίες οργανώνουν ερευνητικά προγράμματα στα οποία καλούν σε συμμετοχή τους ερασιτέχνες αστρονόμους.Δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες ερασιτεχνών αστρονόμων στις οποίες συμμετέχουν ακόμη και μαθητές λυκείου συνεργάστηκαν και το αποτέλεσμα ήταν να επιβεβαιώσουν χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του TESS και τα δικά τους τηλεσκόπια την ύπαρξη ενός εξωπλανήτη. Οι δύο ομάδες, η UNITE (UNISTELLAR Network Investigating TESS Exoplanets) και η Exoplanet Watch (που δημιουργήθηκε με την υποστήριξη της NASA), εντόπισαν σε απόσταση 300 ετών φωτός από τη Γη έναν εξωπλανήτη που έλαβε την κωδική ονομασία TIC 393818343 b (TOI 6883 b). Η ανακάλυψη παρουσιάζεται στην επιθεώρηση «The Astronomical Journal».

Τα χαρακτηριστικά και η τύχη που τον περιμένει

Ο εξωπλανήτης ανήκει σε μια καινούργια κατηγορία που η αστρονομική κοινότητα έχει δημιουργήσει για να καταταγούν εκεί ορισμένοι πλανήτες με τα χαρακτηριστικά του TOI 6883 b.Πολλοί από τους εξωπλανήτες που εντοπίζονται είναι γίγαντες αερίου σαν το Δία και ανάλογα με τη θέση στην οποία βρίσκονται στο αστρικό τους σύστημα ελάμβαναν την ονομασία «καυτός Δίας» αν ο πλανήτης βρισκόταν κοντά στο μητρικό του άστρο και άρα διέθετε πολύ υψηλές θερμοκρασίες ή «ψυχρός Δίας» αν βρισκόταν μακριά από το άστρο του και οι θερμοκρασίες του ήταν πολύ χαμηλές.Τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί κάποιοι γίγαντες αερίου που βρίσκονται σε ενδιάμεση θέση στο σύστημα τους και οι θερμοκρασίες σε αυτούς δεν είναι ούτε πολύ υψηλές ούτε πολύ χαμηλές για αυτό και έχουν λάβει την ονομασία «θερμοί Δίες». Ο TOI 6883 b αν και βρίσκεται αρκετά κοντά στο μητρικό του άστρο ολοκληρώνοντας μια πλήρη περιστροφή γύρω από αυτό σε μόλις 16 μέρες διαθέτει συνθήκες που τον καθιστούν «θερμό Δία».Όμως η μελέτη του TOI 6883 b δείχνει ότι κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον θα μετατραπεί σε καυτό Δία είτε γιατί η εκκεντρική του τροχιά θα τον φέρει πολύ κοντά στο άστρο του και θα παραμείνει τελικά εκεί είτε επειδή διαπιστώθηκε ότι το άστρο αυτό είναι παρόμοιο με τον Ήλιο και όταν μπει στη τελική φάση της ζωής τους θα μετατραπεί όπως και ο Ήλιος αρχικά σε ερυθρό γίγαντα άρα θα διογκωθεί πολύ και θα πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής τον εξωπλανήτη εκτοξεύοντας τη θερμοκρασία του.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1755960/erasitechnes-astronomoi-anakalypsan-ena-thermo-dia-sto-galaxia-mas/

[Δροσος Γεωργιος]

Η τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας είναι «παιδί» μιας τρομερής γαλαξιακής αναμέτρησης.

Νέα μελέτη υποδεικνύει την καταγωγή του Τοξότης Α*.

Στο κέντρο του γαλαξία μας σε απόσταση 26.000 ετών φωτός μακριά από τη Γη δεσπόζει ο Τοξότης Α* μια μαύρη τρύπα με μάζα περίπου τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Τα ολοένα και πιο προηγμένα τεχνικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες έχουν επιτρέψει τα τελευταία χρόνια να έχουν πραγματοποιηθούν πολλές μελέτες για τον Τοξότη Α* που αποκαλύπτουν πολλά στοιχεία για το πώς λειτουργεί καθώς και για τα φαινόμενα που συνδέονται με αυτή την λειτουργία.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα αποτελέσματα της δικής της μελέτης τα οποία όπως αναφέρουν οι ερευνητές αποκαλύπτουν την καταγωγή του Τοξότη Α*.Σύμφωνα με τους ερευνητές η μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας είναι προϊόν μιας κατακλυσμιαίας σύγκρουσης/συγχώνευσης δύο μελανών οπών πριν από μερικά δισ. έτη. Οι ερευνητές αναφέρουν μάλιστα ότι εξακολουθούν να κάνουν την εμφάνιση τους κοσμικά φαινόμενα στον Τοξότη Α* που συνδέονται με αυτή την σύγκρουση/συγχώνευση που τον δημιούργησε.«Αυτή η ανακάλυψη ανοίγει το δρόμο για την κατανόησή μας για το πώς μεγαλώνουν και εξελίσσονται οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Ο ασυνήθιστος τρόπος περιστροφής του Τοξότη Α* δείχνει ότι μπορεί να έχει συγχωνευθεί με μια άλλη μαύρη τρύπα, αλλάζοντας δραματικά το πλάτος και τον προσανατολισμό της περιστροφής του» αναφέρει ο Γιχάν Γουάνγκ αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα, στο Λας Βέγκας, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Οι συγκρούσεις

Μια σύγκρουση/συγχώνευση μαύρων τρυπών όπως αυτή που θεωρούν οι ερευνητές ότι προκάλεσε τη γέννηση του Τοξότη Α* συμβαίνουν συνήθως όταν συγκρούονται/συγχωνεύονται δύο γαλαξίες.Έχει διαπιστωθεί ότι ο γαλαξίας μας έχει πάρει μέρος σε αρκετά τέτοια συμβάντα. Πρόσφατες μελέτες μάλιστα ανεβάζουν τον αριθμό των συγκρούσεων με άλλους γαλαξίες στις οποίες έχει πάρει μέρος ο γαλαξίας σε 12 ή και περισσότερες με το γαλαξία μας να βγαίνει από όλες νικητής εντυπωσιάζοντας τους επιστήμονες αφού σε ορισμένες περιπτώσεις κατάφερε να αντιμετωπίσει με επιτυχία μεγαλύτερους σε μέγεθος γαλαξίες οι οποίοι κατά βάση κερδίζουν αυτές τις κοσμικές αναμετρήσεις. Σε κάποια από αυτές τις γαλαξιακές μάχες γεννήθηκε σύμφωνα με τους ερευνητές ο Τοξότης Α*.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1764565/i-terastia-mayri-trypa-sto-kentro-toy-galaxia-mas-einai-paidi-mias-tromeris-galaxiakis-anametrisis/

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb ανακάλυψε εργοστάσιο παραγωγής άστρων στα περίχωρα του γαλαξία μας (βίντεο)

Απρόμενη κοσμική ανακάλυψη που φωτίζει την εξέλιξη του Σύμπαντος.

O γαλαξίας μας είναι από τους αρχαιότερους στο Σύμπαν και σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία έχει πλέον σπαταλήσει τα περισσότερα από τα υλικά με τα οποία παράγει άστρα για αυτό και η παραγωγή νέων άστρων είναι εξαιρετικά περιορισμένη πλέον με κάποιες μελέτες να κάνουν λόγω για γέννηση μόλις ενός νέου άστρου κάθε χρόνο στο γαλαξία μας.Όμως το πανίσχυρο James Webb εντόπισε στα περίχωρα του γαλαξία μας μια άγνωστη μέχρι σήμερα περιοχή όπου παρατηρείται μαζική αστρογένεση. Η περιοχή αυτή που ονομάζεται Ακραίος Εξώτερος Γαλαξίας και βρίσκεται 58,000 έτη φωτός μακριά από το κέντρο του γαλαξία απόσταση διπλάσια από την απόσταση που απέχει η Γη από το γαλαξιακό κέντρο.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Astronomical Journal» η ερευνητική ομάδα που πραγματοποίησε τις παρατηρήσεις παρουσιάζει τα ευρήματα της. Εντοπίσθηκαν στην περιοχή αυτή δύο μοριακά σύννεφα που ονομάζονται Digel Clouds 1 και 2 που περιέχουν ποσότητες υδρογόνου ικανές να προκαλέσουν τον σχηματισμό νέων άστρων.«Μοιάζουν περισσότερο με μικρούς νάνους γαλαξίες ή με το πώς μπορεί να φαινόταν ο Γαλαξίας όταν βρισκόταν στο αρχικό στάδιο σχηματισμού του. Έτσι, αυτές οι περιοχές είναι εξαιρετικά σημεία για να μελετήσουμε το σχηματισμό άστρων και να συλλέξουμε στοιχεία για το πώς σχηματίστηκαν τα άστρα στο πρώιμο Σύμπαν, τα διακριτικά τους χαρακτηριστικά, όπως οι πίδακες υλικών που αυτά τα νεαρά αστέρια εκτοξεύουν με τεράστιες ταχύτητες» αναφέρουν οι ερευνητές.

 

Στο κέντρο της εικόνας εμφανίζεται η περιοχή που γεννιούνται νέα άστρα στις εξωτερικές περιοχές του γαλαξία μας.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1767864/to-james-webb-anakalypse-ergostasio-paragogis-astron-sta-perichora-toy-galaxia-mas-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Παρουσιάστηκε ο πιο λεπτομερής χάρτης του γαλαξία μας.

Περιλαμβάνει 200 χιλιάδες εικόνες που ελήφθησαν στο υπέρυθρο φάσμα του φωτός.

Τον πιο λεπτομερή χάρτη του γαλαξία μας, που περιέχει περισσότερα από 1,5 δισεκατομμύρια αντικείμενα, δημοσίευσαν αστρονόμοι χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο VISTA του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO).Η επιστημονική ομάδα παρακολούθησε τις κεντρικές περιοχές του γαλαξία μας για περισσότερα από 13 χρόνια χρησιμοποιώντας την υπέρυθρη κάμερα VIRCAM του VISTA. Ο χάρτης περιλαμβάνει 200.000 εικόνες που ελήφθησαν στο υπέρυθρο και δέκα φορές περισσότερα αντικείμενα από έναν προηγούμενο χάρτη που κυκλοφόρησε από την ίδια ομάδα το 2012. Ανάμεσά τους νεογέννητα αστέρια, συχνά ενσωματωμένα σε κουκούλια σκόνης, και σφαιρωτά σμήνη εκατομμυρίων από τα παλαιότερα αστέρια του Γαλαξία καθώς και πολύ ψυχρά αντικείμενα, όπως καφέ νάνους ή ελεύθερα αιωρούμενους πλανήτες που δεν περιστρέφονται γύρω από κάποιο αστέρι.Κολάζ που αναδεικνύει μια επιλογή από περιοχές του Γαλαξία μας, οι οποίες απεικονίστηκαν στο πλαίσιο του πιο λεπτομερούς υπέρυθρου χάρτη. πηγή φωτό (ESO/VVVX survey)«Κάναμε τόσες πολλές ανακαλύψεις, που αλλάξαμε την άποψη του γαλαξία μας για πάντα», επισημαίνει ο Ντάντε Μινίτι, αστροφυσικός στο Universidad Andres Bello στη Χιλή και επικεφαλής του συνολικού έργου «VISTA Variables in the Via Lactea».

Το παραπάνω κολάζ δείχνει μια μικρή επιλογή περιοχών του Γαλαξία μας που απεικονίζονται ως τμήμα του πιο λεπτομερούς υπέρυθρου χάρτη του Γαλαξία μας.Από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω: βλέπουμε τα αστρονομικά αντικείμενα NGC 3576, NGC 6357, Messier 17, NGC 6188, Messier 22 και NGC 3603. Όλα είναι νέφη αερίου και σκόνης όπου σχηματίζονται άστρα, εκτός από το Messier 22, που είναι μια πολύ πυκνή ομάδα από παλιά άστρα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1777680/paroysiastike-o-pio-leptomeris-chartis-toy-galaxia-mas/

Το επεξεργάστηκε Σεπτέμβριος 28, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

To James Webb φωτογράφισε το μεγαλύτερο σμήνος σούπερ άστρων του γαλαξία μας (βίντεο)

Αποτελείται από άστρα χιλιάδες φορές μεγαλύτερα και πιο φωτεινά από τον Ήλιο.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb συνεχίζει να καταγράφει εικόνες του Διαστήματος που είναι οι πιο καθαρές και λεπτομερείς από ό, τι έχουμε δει πριν. Μία από τις τελευταίες εικόνες που έχει τραβήξει είναι ένα «σούπερ αστρικό σμήνος» που ονομάζεται Westerlund 1, και δείχνει μια άφθονη συλλογή ουράνιων σωμάτων, που λάμπουν έντονα σαν πολύτιμοι λίθοι.Τα σμήνη σούπερ άστρων είναι μεγάλης πυκνότητας σμήνη κατά βάση πολύ νεαρής ηλικίας άστρων το κάθε ένα εκ των οποίων έχει μάζα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Ο γαλαξίας μας παρήγαγε περισσότερα σμήνη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια αλλά όντας πια ένας… ηλικιωμένος γαλαξίας έχει πολύ μικρή αστρική παραγωγή και μόνο μερικά σούπερ αστρικά σμήνη εξακολουθούν να υπάρχουν σε αυτόν.

 

 

Το Westerlund 1 είναι το μεγαλύτερο εναπομείναν σούπερ αστρικό σμήνος στο γαλαξία μας και είναι επίσης το πιο κοντινό στον πλανήτη μας. Βρίσκεται σε απόσταση 12 χιλιάδων ετών φωτός μακριά από τη Γη και αποτελείται από τεράστια άστρα με μάζα μεταξύ 50 χιλιάδες και 100 χιλιάδες φορές τη μάζα του Ήλιου σε μια περιοχή που έχει διάμετρο έξι έτη φωτός.Αυτά τα άστρα περιλαμβάνουν κίτρινους υπεργίγαντες που είναι περίπου ένα εκατομμύριο φορές φωτεινότεροι από τον Ήλιο μας. Δεδομένου ότι τα αστέρια που κατοικούν στο σμήνος έχουν σχετικά σύντομη ζωή, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι περίπου 3,5 έως 5 εκατομμυρίων ετών. Βρίσκονται δηλαδή σε νηπιακή ηλικία. Ως εκ τούτου, είναι μια πολύτιμη πηγή δεδομένων που θα μπορούσε να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς σχηματίζονται και τελικά πεθαίνουν τα τεράστια άστρα. Δεν θα μπορέσουμε εμείς να γίνουμε μάρτυρες του φαινομένου αλλά το σμήνος αναμένεται να παράγει 1,500 σουπερνόβα σε λιγότερο από 40 εκατομμύρια χρόνια.Οι αστρονόμοι κατέγραψαν μια εικόνα του σμήνου σούπερ αστεριών ως μέρος μιας συνεχιζόμενης έρευνας του Westerlund 1 και ενός άλλου σμήνος που ονομάζεται Westerlund 2 για τη μελέτη του σχηματισμού και της εξέλιξης των άστρων. Για να τραβήξουν την εικόνα, χρησιμοποίησαν την κάμερα εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας (NIRCam) του Webb, η οποία επίσης χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα για τη λήψη ενός σουπερνόβα με βαρυτικό φακό που θα μπορούσε να βοηθήσει να ρίξει φως στο πόσο γρήγορα διαστέλλεται το Σύμπαν.

Στη φωτογραφία μια από τις εικόνες του σμήνους άστρων που παρατήρησε το James Webb.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1793993/to-james-webb-fotografise-to-megalytero-sminos-soyper-astron-toy-galaxia-mas-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Διαστημικοί ανεμοστρόβιλοι χτυπούν το κέντρο του γαλαξία μας.

Εντυπωσιακή ανακάλυψη για άγνωστες κοσμικές διεργασίες.

Αστρονόμοι ανακάλυψαν «διαστημικούς ανεμοστρόβιλους» που μαίνονται στην καρδιά του γαλαξία μας όπου βρίσκεται ο Τοξότης Α* η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα με μάζα περίπου τέσσερα εκατ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.  Η ανακάλυψη παρείχε στην ομάδα μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για το τι συμβαίνει στο κέντρο του γαλαξία μας και τον κύκλο κοσμικής δημιουργίας και καταστροφής σε αυτή την περιοχή.Οι ερευνητές έκαναν την ανακάλυψη χρησιμοποιώντας τη συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων ALMA το οποίο παρείχε νέα δεδομένα για την κίνηση στην περιοχή του γαλαξία που ονομάζεται κεντρική μοριακή ζώνη. «Η έρευνά μας συμβάλλει στο συναρπαστικό τοπίο του γαλαξιακού κέντρου αποκαλύπτοντας αυτά τα λεπτά νημάτια ως σημαντικό μέρος της κυκλοφορίας υλικών» αναφέρει ο Ξινγκ Λιού του Αστεροσκοπείου της Σαγκάης, μέλος της ερευνητικής ομάδας.Έχει γίνει αντιληπτό από καιρό ότι η κεντρική μοριακή ζώνη φιλοξενεί νέφη σκόνης και μορίων που υφίστανται συνεχώς έναν κύκλο δημιουργίας και καταστροφής. Ωστόσο, ο μηχανισμός που οδηγεί αυτή τη διαδικασία παραμένει μυστηριώδης. «Όταν ελέγξαμε τις εικόνες του ALMA παρατηρήσαμε αυτά τα μακρόστενα νημάτια χωρικά μετατοπισμένα από οποιεσδήποτε περιοχές σχηματισμού άστρων. Σε αντίθεση με όλα τα αντικείμενα που γνωρίζουμε, αυτά τα νήματα μας εξέπληξαν πραγματικά. Από τότε σκεφτόμαστε τι είναι» λέει ο Κάι Γιανγκ από το Πανεπιστήμιο Jiao Tong της Σαγκάης, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics».Οι αστρονόμοι δεν γνωρίζουν επί του παρόντος με βεβαιότητα πώς προκύπτουν αυτά τα λεπτά νημάτια σκόνης και αερίου αλλά το ALMA εντόπισε κάποια ίχνη που οδηγεί τους ερευνητές στην εικασία ότι κρουστικά κύματα χτυπούν την ύλη στην περιοχή προκαλώντας τη ανάμεσα στα αλλά τη δημιουργία των νημάτων.Αυτές οι ενδείξεις περιελάμβαναν την αλλαγή στα ενεργειακά επίπεδα των μορίων μονοξειδίου του πυριτίου λόγω περιστροφής, γνωστή ως «περιστροφική μετάβαση», που οδηγεί σε μια εκπομπή που ονομάζεται SiO 5-4. Μια άλλη ένδειξη ήταν η αφθονία των οργανικών μορίων στην περιοχή που παρατηρήθηκε από το ALMA.Η ομάδα θεωρεί ότι οι κραδασμοί δημιουργούν αρχικά αυτά τα λεπτά νημάτια απελευθερώνοντας μονοξείδιο του πυριτίου και οργανικά μόρια όπως η μεθανόλη, το μεθυλοκυανίδιο και το κυανοακετυλένιο στο διαστρικό μέσο. Τα νήματα στη συνέχεια διαλύονται, γεγονός που ανανεώνει το υλικό που απελευθερώνεται από κραδασμούς στην κεντρική μοριακή ζώνη.Στη συνέχεια, τα μόρια παγώνουν, σχηματίζοντας κόκκους σκόνης και έτσι δημιουργείται μια ισορροπία μεταξύ εξάντλησης και αναπλήρωσης.
«Η υψηλή ανάλυση και η εξαιρετική ευαισθησία του ALMA ήταν απαραίτητες για την ανίχνευση αυτών των εκπομπών μοριακών γραμμών που σχετίζονται με τα λεπτά νημάτια και για να επιβεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ αυτών των δομών και των εκπομπών σκόνης. Η ανακάλυψή μας σηματοδοτεί μια σημαντική πρόοδο ανιχνεύοντας αυτά τα νήματα σε μια πολύ λεπτότερη κλίμακα για να σημαδέψει την επιφάνεια εργασίας αυτών των κοσμικών κραδασμών» Γιτσέν Ζανγκ του Πανεπιστημίου της Σαγκάης Jiao Tong, μέλος της ερευνητικής ομάδας.Εάν αυτά τα λεπτά νημάτια είναι άφθονα σε όλη την κεντρική μοριακή ζώνη, όπως βρίσκονται στην περιοχή δείγματος στην οποία τα βρήκε το ALMA, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια ισορροπία στον κύκλο της καταστροφής και της δημιουργίας μορίων στην καρδιά του Γαλαξία.

Το κέντρο του γαλαξίας είναι ένα βίαιο περιβάλλον δημιουργίας και καταστροφής.
https://www.naftemporiki.gr/techscience/1936341/diastimikoi-anemostroviloi-chtypoyn-to-kentro-toy-galaxia-mas/

[Δροσος Γεωργιος]

Εντοπίστηκε μια τρομερή κοσμική έκρηξη έξω από το γαλαξία μας.

Τα χαρακτηριστικά της και οι συνθήκες που δημιούργησε εντυπωσιάζουν τους ειδικούς.

Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τον εντοπισμό μιας μυστηριώδους έκρηξης μακριά από το γαλαξία μας η οποία είναι και η πιο… καυτή που γνωρίζουμε.Πρόκειται για ένα είδος έκρηξης (nova) που ανήκει στην κατηγορία των αποκαλούμενων «επαναλαμβανόμενων κοσμικών εκρήξεων».
Όταν ένας λευκός νάνος (το υπόλειμμα του πυρήνα ενός άστρου που έχει πεθάνει έχοντας εξαντλήσει τα καύσιμα του) βρίσκεται σε κοντινή τροχιακή κίνηση με ένα άλλο άστρο οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις επιτρέπουν στο λευκό νάνο να… ρουφάει ύλη από το άστρο με την όλη διεργασία να προκαλεί διαφόρων ειδών κοσμικά φαινόμενα ένα εκ των οποίων είναι αυτές οι εκρήξεις nova.Ελάχιστες εκρήξεις nova έχουν εντοπιστεί στο γαλαξία μας και ακόμη σπανιότερα εντοπίζεται το φαινόμενο σε άλλους γαλαξίες για αυτό και η ανακάλυψη αυτή είναι πολύ σημαντική. Η έκρηξη nova που έλαβε την κωδική ονομασία LMCN 1968-12a συνέβη στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, έναν κοντινό δορυφορικό γαλαξία του δικού μας γαλαξία και είναι η πρώτη έκρηξη αυτού του είδους σε άλλο γαλαξία από τον δικό μας που γίνεται μελέτη της στο εγγύς υπέρυθρο φως.Οι ερευνητές αναφέρουν ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά βίαιη έκρηξη με μοναδικές χημικές ιδιότητες που διαφέρουν σημαντικά από αυτές που παρατηρούνται στον γαλαξία μας. Ένα από τα πιο σημαντικά ευρήματα είναι οι ακραίες θερμοκρασίες που προκλήθηκαν από αυτή την έκρηξη nova. Σύμφωνα με τους ερευνητές το νέφος αερίου εκτοξεύθηκε από την έκρηξη είχε θερμοκρασία τριών εκατ. βαθμών Κελσίου. Συγκριτικά αναφέρουμε ότι η θερμοκρασία στην επιφάνεια του Ήλιου φτάνει τους 5.5 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου και στη περιοχή του στέμματος το ένα εκατ. βαθμούς Κελσίου.Όπως είναι ευνόητο η νέα μελέτη θα φωτίσει άγνωστες πτυχές του φαινομένου των εκρήξεων nova και πιθανώς του ρόλου που μπορεί να έχει στη διαμόρφωση νέων συνθηκών στις περιοχές που εξελίσσεται.

Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός λευκού νάνου να ρουφάει ύλη από γειτονικό του άστρο διαδικασία που προκαλεί τις εκρήξεις nova. πηγ΄φωτό. (NASA/CXC/M.Weiss)

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1936706/entopistike-mia-tromeri-kosmiki-ekrixi-exo-apo-to-galaxia-mas/

[Δροσος Γεωργιος]

Πανίσχυρα μαγνητικά πεδία απαγορεύουν τη γέννηση νέων άστρων στο γαλαξία μας (βίντεο)

Δημιουργούν εχθρικό περιβάλλον σε μοριακά νέφη.

Νέα ευρήματα δείχνουν ότι μια άγνωστη μέχρι σήμερα κοσμική διεργασία μπλοκάρει τη παραγωγή νέων άστρων στη πιο… γόνιμη περιοχή του γαλαξία μας.Η περιοχή Τοξότης C (Sgr C) στο κέντρο του γαλαξία μας θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αν όχι το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων του γαλαξία μας. Όμως πρόσφατες παρατηρήσεις έδειξαν ότι αυτό το εργοστάσιο παράγει λιγότερα άστρα από όσα κανονικά θα έπρεπε να παράγει και επιστήμονες από διάφορες χώρες δίνουν τώρα μια εξήγηση για αυτό.Η περιοχή Τοξότης C βρίσκεται μόλις 200 έτη φωτός από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας τον Τοξότης Α*. Η περιοχή αυτή περιέχει τεράστια αποθέματα μοριακού αερίου και πριν από δύο χρόνια το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb παρείχε στους αστρονόμους τα πρώτα υπέρυθρα δεδομένα αυτού του αστρικού μαιευτηρίου επιτρέποντάς τους να κοιτάξουν μέσα από το πυκνό πέπλο αερίου και σκόνης και να μελετήσουν τον νεαρό αστρικό πληθυσμό του με μεγαλύτερη λεπτομέρεια.Προηγούμενες μελέτες είχαν αποκαλύψει δεκάδες φωτεινά, βελονοειδή νημάτια θερμού πλάσματος, μερικά μήκους πολλών ετών φωτός που «υφαίνονται» μέσα και έξω από το Sgr C. Με δημοσιεύσεις τους στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal» δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες μια επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ανδαλουσίας στην Ισπανία και μια από με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Μπούλντερ υποστηρίζουν ότι πολύ ισχυρά μαγνητικά πεδία μετατρέπουν την ύλη των μοριακών νεφών μέσα στα οποία γεννιούνται άστρα σε αυτά τα νημάτια πλάσματος διαταράσσοντας έτσι την ομαλή κοσμική διεργασία δημιουργίας άστρων.

 

Η ανακάλυψη αναμένεται να ρίξει φως στις κοσμικές διεργασίες στο κέντρο του γαλαξία μας και σε διάφορα φαινόμενα που παράγονται εκεί.

Μία από τις εικόνες με τα κοσμικά νήματα που δημιουργούν μαγνητικά πεδία στο κέντρο του γαλαξία μας.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1941543/panischyra-magnitika-pedia-apagoreyoyn-ti-gennisi-neon-astron-sto-galaxia-mas-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας γαλαξία διαλύει το μικρότερο αδελφό του.

Το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου καταστρέφει το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου.

Απρόσμενη ανακάλυψη για τους δύο γειτονικούς και ορατούς με γυμνό μάτι από τη Γη γαλαξίες η οποία φωτίζει την ύπαρξη και εξέλιξη των γαλαξιών στο Σύμπαν.Με το όνομα Νέφη του Μαγγελάνου οι αστρονόμοι ονόμασαν δύο ανώμαλους γαλαξίες που αποτελούν δορυφόρους του γαλαξία μας. Το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου (Large Magellanic Cloud, LMC) και το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου (Small Magellanic Cloud, SMC) είναι δύο νεαρότεροι σε ηλικία γαλαξίες από το δικό μας γαλαξία.Είναι μέλη της Τοπικής Ομάδας γαλαξιών και βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον γαλαξία μας. Επίσης είναι και οι κοντινότεροι γαλαξίες που είναι ορατοί με γυμνό μάτι, ευρισκόμενοι σε απόσταση από τη Γη 163.000 έτη φωτός το Μέγα Νέφος στον αστερισμό της Δοράδος και 206.000 έτη φωτός το Μικρό Νέφος.Οι δύο γαλαξίες αποτελούν μόνιμο στόχο παρατηρήσεων των αστρονόμων και έχουν γίνει σε αυτούς πολλές και εντυπωσιακές ανακαλύψεις. Έχει διαπιστωθεί ότι οι δύο γαλαξίες βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης με το δικό μας και αναμένεται να χαθούν από το γαλαξιακό χάρτη. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Supplement Series» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου επιτίθεται και κάνει «κομματάκια» το Μικρό Νέφος.«Όταν είδαμε για πρώτη φορά αυτό το αποτέλεσμα στα δεδομένα υποψιαστήκαμε ότι μπορεί να υπήρχε λάθος στη μέθοδο ανάλυσής μας. Ωστόσο, μετά από πιο προσεκτική εξέταση, τα αποτελέσματα είναι αδιαμφισβήτητα και εκπλαγήκαμε» δήλωσε Κένγκο Τατσιχάρα αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Ναγκόγια στην Ιαπωνία, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

 

Η ανάλυση των ερευνητών αποκάλυψε επίσης ότι, σε αντίθεση με το γαλαξία μας τα μεγάλου μεγέθους άστρα του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου δεν περιστρέφονταν γύρω από τον άξονα του γαλαξία. Αυτό υποδηλώνει ότι κάτι μπορεί να είναι λάθος με την κατανόησή μας για τη μάζα του γαλαξία και την ιστορία των αλληλεπιδράσεων με τόσο με το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου όσο και με το γαλαξία μας.Περαιτέρω μελέτη αυτών των γρίφων θα μπορούσε να αποκαλύψει κρίσιμες κοσμολογικές γνώσεις. Η χαμηλή μεταλλικότητα και η ασθενής βαρυτική δυναμική ενέργεια του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου σημαίνει ότι μοιάζει με αυτό που μπορεί να έμοιαζαν πολλοί γαλαξίες κατά την παιδική τους ηλικία στο πρώιμο Σύμπαν. Αυτό σημαίνει ότι η μελέτη των αλληλεπιδράσεων μεταξύ του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου και του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου θα μπορούσε να βοηθήσει τους αστρονόμους να κατανοήσουν πώς εξελίχτηκαν και… σμιλεύτηκαν οι γαλαξίες με την πάροδο του χρόνο.

Ο γαλαξίας μας και αριστερά οι δύο μικροί δορυφορικοί γαλαξίες Μικρό και Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1943840/galaxias-doryforos-toy-dikoy-mas-galaxia-dialyei-to-mikrotero-adelfo-toy/

[Δροσος Γεωργιος]

Δείτε τη μεγάλη μάχη που μαίνεται ανάμεσα στο σκότος και το φως στο γαλαξία μας (βίντεο)

Νεογέννητα άστρα «επιτίθενται» σε πυκνό μοριακό νέφος που φυλακίζει το φως.

Η κάμερα Dark Energy που είναι τοποθετημένη στο τηλεσκόπιο του Αστεροσκοπείου Cerro Tololo Inter-American στη Χιλή κατέγραψε εικόνες από ένα εντυπωσιακό από πολλές κοσμικό φαινόμενο. Το φως νέων άστρων προσπαθεί να νικήσει ένα σκοτεινό νεφέλωμα που λειτουργεί ως μαύρη τρύπα καταφέρνοντας να φυλακίζει το φως.Η μαύρη δομή στο κέντρο της εικόνας είναι το μοριακό νέφος Circinus West, μια τεράστια συσσώρευση αερίων που αποτελούν δομικά υλικά σχηματισμού άστρων, σε απόσταση περίπου 2.500 ετών φωτός από τη Γη. Το Circinus West ανήκει σε μια κατηγορία που είναι γνωστή ως «σκοτεινά νεφελώματα» επειδή είναι τόσο πυκνά με αέρια και σκόνη που το φως δεν μπορεί να τα διαπεράσει.Το Circinus West έχει έκταση περίπου 180 ετών φωτός και η μάζα του υπολογίζεται ότι είναι ισοδύναμη με την μάζα των 250.000 άστρων σαν τον Ήλιο. Καθώς τα νεαρά άστρα εκτοξεύουν την ακτινοβολία, διαβρώνουν σταδιακά τις τρύπες στο σκοτεινό νέφος αερίου που τα περιβάλλει, σμιλεύοντάς το στα ελικοειδή σχήματα που φαίνονται στην εικόνα.Περιοχές όπως αυτή, όπου τα αστέρια αλληλεπιδρούν και αλλάζουν το περιβάλλον τους σε διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους, παρέχουν ένα «φυσικό εργαστήριο» για τη μελέτη της δυναμικής του σχηματισμού αστεριών, καθώς και της εξέλιξης των μοριακών νεφών και των γαλαξιών γενικότερα αναφέρουν οι επιστήμονες του Αστεροσκοπείου που εκτιμούν ότι είναι πιθανό το δικό μας ηλιακό σύστημα να σχηματίστηκε κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Έτσι σε αυτήν την κοσμική μάχη του φωτός και του σκότους μπορεί να κατανοήσουμε καλύτερα τη χαοτική ιστορία της διαστημικής περιοχής που ζούμε.

Στο κέντρο της εικόνα βρίσκεται το σκοτεινό νεφέλωμα που φυλακίζει το φως.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1950042/deite-ti-megali-machi-poy-mainetai-anamesa-sto-skotos-kai-to-fos-sto-galaxia-mas-vinteo/