Voyagers.

[Δροσος Γεωργιος]

Vintage NASA: Δείτε το ντεμπούτο του Voyager με τίτλο «Οικογενειακό Πορτρέτο του Ηλιακού Συστήματος» το 1990
Σε αρχειακό υλικό από μια ιστορική συνέντευξη Τύπου της NASA, η αποστολή αποκαλύπτει ιστορικές εικόνες έξι πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα, συμπεριλαμβανομένης μιας μικροσκοπικής κηλίδας που ονομάζεται Γη.
Αυτή την εβδομάδα συμπληρώνονται 48 χρόνια από την εκτόξευση στις 5 Σεπτεμβρίου 1977 του διαστημοπλοίου Voyager 1 της NASA από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα, για να μελετήσει από κοντά τον Δία και τον Κρόνο. Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, το Voyager 1 και το δίδυμο Voyager 2 εξακολουθούν να εξερευνούν, μόνο που τώρα βρίσκονται στα εξωτερικά όρια του ηλιακού μας συστήματος.
Για να γιορτάσει, το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA μοιράζεται ένα αρχειακό βίντεο από τη συνέντευξη Τύπου της 6ης Ιουνίου 1990, μετά την ολοκλήρωση των πλανητικών εξερευνήσεων της αποστολής. Στην ενημέρωση, οι εκπρόσωποι της αποστολής αποκαλύπτουν το «Πορτρέτο της Οικογένειας του Ηλιακού Συστήματος» του Voyager, ένα μωσαϊκό που περιλαμβάνει εικόνες έξι από τους οκτώ πλανήτες του ηλιακού συστήματος, οι οποίες τραβήχτηκαν από το Voyager 1 στις 14 Φεβρουαρίου 1990, όταν το διαστημόπλοιο βρισκόταν πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα - περίπου 3,7 δισεκατομμύρια μίλια (6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα) από τον Ήλιο. Κάθε πλανήτης είναι μια απλή λεπτή κουκκίδα φωτός, καταλαμβάνοντας μόνο περίπου ένα pixel. Στη συνέντευξη Τύπου, το μέλος της επιστημονικής ομάδας του Voyager και διάσημος επιστημονικός επικοινωνιολόγος Carl Sagan βαφτίζει την εικόνα της Γης «Χλωμή Μπλε Κουκκίδα» και μοιράζεται μερικές γραμμές από αυτό που τελικά θα γινόταν ένα δοκίμιο για την ταπεινωτική εικόνα.
«Εδώ ζούμε - σε μια μπλε κουκκίδα», είπε ο Sagan. «Εκεί ζουν όλοι όσοι γνωρίζετε και όλοι όσοι έχετε ακούσει και κάθε άνθρωπος που έζησε ποτέ. Είναι μια πολύ μικρή σκηνή σε μια μεγάλη κοσμική αρένα. Και πάλι, μιλώντας απλώς για τον εαυτό μου, νομίζω ότι αυτή η προοπτική υπογραμμίζει την ευθύνη μας να διατηρήσουμε και να λατρέψουμε αυτή τη μπλε κουκκίδα, το μόνο σπίτι που έχουμε». Το Voyager 1 εκτοξεύτηκε δύο εβδομάδες μετά την εκτόξευση του δίδυμου διαστημοπλοίου του, Voyager 2. Η κύρια αποστολή του ζεύγους περιελάμβανε κοντινές πτήσεις του Δία και του Κρόνου, καθώς και ορισμένων από τα φεγγάρια τους. Αν και δεν ήταν το πρώτο διαστημόπλοιο που επισκέφθηκε τους δύο αέριους γίγαντες, οι ανακαλύψεις τους ήταν πολλές. Το Voyager 2 συνέχισε να πετάει δίπλα από τον Ουρανό το 1986 και τον Ποσειδώνα το 1989 σε μια εκτεταμένη αποστολή που απέδωσε άλλα βασικά ευρήματα. (Το διαστημόπλοιο παραμένει το μόνο που επισκέφθηκε αυτούς τους πλανήτες.) Η συνέντευξη Τύπου παρέχει την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τον επί χρόνια επιστήμονα του προγράμματος Voyager, Ed Stone, να ανακεφαλαιώνει αυτές και άλλες ανακαλύψεις - και να εξετάσουμε το μέλλον του διαστημοπλοίου, το οποίο είχε ήδη ξεκινήσει την διαστρική του αποστολή, με τους δύο ανιχνευτές να συνεχίζουν τις τροχιές τους μακριά από τον Ήλιο και έξω από το ηλιακό σύστημα.

 

Ο πρωταρχικός στόχος της νέας αποστολής Voyager Interstellar ήταν να βρεθεί το όριο της ηλιόσφαιρας, μια φυσαλίδα φορτισμένων σωματιδίων και μαγνητικών πεδίων που δημιουργούνται από τον Ήλιο, και να ληφθούν δείγματα από τον διαστρικό χώρο πέρα από αυτήν. Αυτό το όριο εκείνη την εποχή βρισκόταν σε άγνωστη απόσταση και δεν είναι ανιχνεύσιμο από τα τηλεσκόπια.

«Ο χώρος μεταξύ των αστεριών, ο διαστρικός χώρος, είναι γεμάτος με ένα πολύ αραιό αέριο που ονομάζεται διαστρικό μέσο, και κάθε αστέρι φυσάει μια φυσαλίδα σε αυτό το αέριο», είπε ο Stone. «Δεν γνωρίζουμε πόσο μεγάλη είναι η φυσαλίδα του Ήλιου. ... Το όριο αυτής της φυσαλίδας μπορεί να είναι 100 φορές μεγαλύτερο από την απόσταση από τη Γη στον Ήλιο. Κανείς δεν ξέρει!»

Αποδείχθηκε ότι η ηλιόσφαιρα ήταν ακόμη πιο μακριά από την εικασία του Stone. Στην αρχή της διαστρικής αποστολής, το Voyager 1 ήταν περίπου 40 φορές πιο μακριά από τον Ήλιο από ό,τι η Γη, ή 40 αστρονομικές μονάδες, και το Voyager 2 ήταν περίπου 31 φορές πιο μακριά από τον Ήλιο από ό,τι η Γη, ή 31 αστρονομικές μονάδες. Όταν το Voyager 1 βγήκε από την ηλιόσφαιρα και εισήλθε στον διαστρικό χώρο το 2012, ήταν περίπου 11 δισεκατομμύρια μίλια (18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα) από τον Ήλιο, ή 122 αστρονομικές μονάδες. Το Voyager 2, ταξιδεύοντας πιο αργά και σε διαφορετική κατεύθυνση, εξήλθε από την ηλιόσφαιρα το 2018 περίπου στην ίδια απόσταση, 119 αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο. Τα Voyager διαπίστωσαν επίσης ότι η οριακή περιοχή προστατεύει το ηλιακό σύστημα από περίπου τα δύο τρίτα των κοσμικών ακτίνων που υπάρχουν στον κοντινό διαστρικό χώρο.

Σήμερα, τα Voyager 1 και 2 απέχουν περίπου 25 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και 21 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη, αντίστοιχα.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αποστολή Voyager της NASA, επισκεφθείτε τη διεύθυνση:
https://science.nasa.gov/mission/voyager

Ο Ed Stone, ο μακροχρόνιος επιστήμονας του έργου της αποστολής Voyager της NASA, συνδιοργανώνει μια συνέντευξη Τύπου στις 6 Ιουνίου 1990, κατά την οποία η αποστολή αποκάλυψε το «Οικογενειακό Πορτρέτο του Ηλιακού Συστήματος», μια μωσαϊκή εικόνα που περιλαμβάνει έξι από τους οκτώ πλανήτες του ηλιακού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της Γης.

Καταγράφηκε από το Voyager, το «Οικογενειακό Πορτρέτο του Ηλιακού Συστήματος» μοιράστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της 90λεπτης συνέντευξης Τύπου της NASA στην Ουάσινγκτον. Στον επιστήμονα του προγράμματος Voyager, Εντ Στόουν, συμμετέχει ο επικοινωνιολόγος Καρλ Σάγκαν, του οποίου η περιγραφή της εμβληματικής εικόνας της Γης «Χλωμή Μπλε Κουκκίδα» εξελίχθηκε σε ένα διάσημο δοκίμιο.

«Εδώ ζούμε — σε μια μπλε κουκκίδα», είπε ο Σάγκαν, περιγράφοντας αυτή την εικόνα του Voyager στην οποία η Γη εμφανίζεται ως μια κουκκίδα μεγέθους pixel. «Εκεί είναι που όλοι όσοι γνωρίζετε και όλοι όσοι έχετε ακούσει και κάθε άνθρωπος που έζησε ποτέ έζησε τη ζωή του. Είναι μια πολύ μικρή σκηνή σε μια μεγάλη κοσμική αρένα».