Jump to content

Τέλος Κόσμου (Αν "εξαφανιζόταν" ο Ήλιος)


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Πριν από κάποιες μέρες οι αστρονόμοι της esa παρατήρησαν την καταστροφή ενός άστρου από μια μαύρη τρύπα!...Και όλα έγιναν αυτά πριν από αρκετα δισεκατομύρια χρόνια! Το ταχύτατο φως ειναι υπερβολικά αργο σε σχέση με το μέγεθος του σύμπαντος. Τίποτα ταχύτερο δεν μπορεί να υπάρξει... Φανταστείτε, όμως, πως αν ο ήλιοος ξαφνικά... έσβηνε (το αναφέρω μόνο ως παράδειγμα, καθώς για να σβήησει θα έπρεπε να δημιουργήσει μια NOVA), εμείς θα τοκαταλαβαίναμε μετά από 8 λεπτά. #-o
\"Έρχομαι από την έρημο των άστρων/Στερεύουν οι πηγές της πλάνης τα πάντα ξηραίνονται/Πλούσια απλώνεται η άμμος και μονάχα η άμμος...\" Γ. Υφαντής, Χαρούμενο Τραγούδι
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Βεβαια δεν καταλαβαίνω γιατί έβαλες υτόν τον τίτλο αλλά τέλος πάντων,

για το πρωτο τα λεει εδω: physics4u Παρατηρήθηκε άστρο που καταπίνεται από μια μαύρη τρύπα

 

όσο για το δεύτερο αν ξαφνικά εξαφάνιζες τον Ηλιο όχι μόνο μετα απο 8 λεπτά θα βλέπαμε αλλά μετά απο αυτά το 8 λεπτά θα χάναμε και την ισορροπία μας μέσα στο ηλιακό σύστημα.

Βασίλης Μεταλληνός

OO 16 1600 f4

ΟΟ 12.5 1525 f4.8 NEQ6

TOA130 1000 f7.7 ΕΜ200

ED80 600 f7.5, Vixen9x63

Canon eos 6D, Sony a7s2, Wat120n+,Asi120

2009年7月22號日食 - 2017 Aug 21

www.metallinos.net

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Έβαλα τον τίτλο "ΤΕΛΟΣ ΚΟΣΜΟΥ" γατί υπάρχει το εξής παράδοξο (το οποίο είναι αντικειμενικά αδύνατο): Αν τα άστρα στην άκρη του σύμπαντος μετατρεπονταν σε μαύρες τρύπες αυτή τη στιγμή, εμεις θα το κααταλαβαίναμε μερικα πεντάκις εκαττομύρια αργότερα, όταν και τα άστρα του δικού μας γαλαξία!

\:D/ \:D/ \:D/ \:D/

Όσο για αυτό με τον ήλιο, το ανέφερα ως παράδειγμα απλά, χωρίς να υπονοω οτι θα είναι ποτέ δυνατό. Άλλωστε, για να σβήσει θα έπρεπε να δημιουργήσει μια NOVA που θα μας εξάλλειφε. [-X [-X [-X

[/b]
\"Έρχομαι από την έρημο των άστρων/Στερεύουν οι πηγές της πλάνης τα πάντα ξηραίνονται/Πλούσια απλώνεται η άμμος και μονάχα η άμμος...\" Γ. Υφαντής, Χαρούμενο Τραγούδι
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

QUIZ: Εάν με το όρο "σβήνουμε τον Ήλιο" εννοούμε κατεβάζουμε τους διακόπτες

και σταματούν οι θερμοπυρηνικές αντιδράσεις στον πυρήνα του Ήλιου ΤΩΡΑ ...

Μετά από ΠΟΣΟ χρόνο θα παίρναμε χαμπάρι ότι έπαψε να λάμπει (και να μας ζεσταίνει) ο Ήλιος;

 

Tip: Είναι λίγο παραπάνω από 8 λεπτά πάντως :-note αλλά πόσο;

https://ui.adsabs.harvard.edu/search/q=%20author%3A%22tsamis%2C%20v.%22&sort=date%20desc%2C%20bibcode%20desc

"Αστέρας εισαθρείς, αστήρ εμός. Είθε γενοίμην ουρανός, ως πολλοίς όμμασιν εις σε βλέπω."

Πλάτων

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δεδομένου ότι ένα φωτόνιο με τυχαίο βηματισμό καλύπτει την απόσταση πυρήνα - επιφάνειας το πολύ σε 50 εκατομμύρια χρόνια και η απόσταση Ήλιου - Γης είναι περίπου 8,3 λεπτά, θα αντιληφθούμε την παύση παραγωγής σε 50 εκατομμύρια χρόνια και 8,3 λεπτά, αφού διαφύγουν όλα τα φωτόνια που έχουν παραχθεί ήδη και βρίσκονται στα ενδιάμεσα στρώματα.

Life is like riding a bicycle. To keep your balance you must keep moving.

Albert Einstein

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ελένη, το ήξερα ότι θα το έβρισκες πρώτη... :D

Πολύ γρήγορη και σωστή απάντηση και εξήγηση!

(Το ακριβές χρονικό όριο πάντως για το random photon walk δεν είναι απολύτως γνωστό και υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις και υποθέσεις...)

https://ui.adsabs.harvard.edu/search/q=%20author%3A%22tsamis%2C%20v.%22&sort=date%20desc%2C%20bibcode%20desc

"Αστέρας εισαθρείς, αστήρ εμός. Είθε γενοίμην ουρανός, ως πολλοίς όμμασιν εις σε βλέπω."

Πλάτων

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ωραίο quiz Βαγγέλη! :P

Μπράβο Ελένη! =D> (βέβαια νομίζω ότι θα το παίρναμε χαμπάρι πολύ νωρίτερα αφου 50εκ.χρόνια + 8,3λεπ. θα ήταν ίσως ο μέγιστος χρόνος για να πάψει να λάμπει ο ήλιος ενώ η ερώτηση λέει πότε θα το παίρναμε χαμπάρι...anyway πολύ σωστή η Ελένη =D> )

 

 

QUIZ part II:

Αν εξαφανίζαμε τον Ήλιο τι φαινόμενα θα αντιμετωπίζαμε πάνω στον Πλανήτη πέραν ότι θα ήμασταν στο σκοτάδι μετά από ~8,3 λεπτά ;

Βασίλης Μεταλληνός

OO 16 1600 f4

ΟΟ 12.5 1525 f4.8 NEQ6

TOA130 1000 f7.7 ΕΜ200

ED80 600 f7.5, Vixen9x63

Canon eos 6D, Sony a7s2, Wat120n+,Asi120

2009年7月22號日食 - 2017 Aug 21

www.metallinos.net

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

1. Οι φυτικοί οργανισμοί θα σταματούσαν να φωτοσυνθέτουν και να αναπαράγονται.

2. Θα σταματούσε η παραγωγή οξυγόνου.

3. Η θερμοκρασία θα μειωνόταν σε συνθήκες ανθρωπίνως μη ανεκτές.

4. Οι ζωικοί οργανισμοί θα εξαφανίζονταν.

5. Ελλείψει φυτών και ζώων, ο άνθρωπος θα αντιμετώπιζε προβλήματα επιβίωσης.

6. Διαστημοσυσκευές που χρησιμοποιούν ηλιακά ιστία θα αχρηστεύονταν.

7. Επιπτώσεις σε άλλες χημικές αντιδράσεις που πραγματοποιούνται με τη βοήθεια της ηλιακής ενέργειας.

8. Θα μπορούσαμε να αστροπαρατηρούμε 24 ώρες το 24ωρο.

Life is like riding a bicycle. To keep your balance you must keep moving.

Albert Einstein

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αφού εκφράσω τον θαυμασμό μου για την Ελένη, σκέπτομαι πως ο μέσος χρόνος διαφυγής ισχύει για την σημερινή μάζα του ηλίου. Ένα ηλεκτρόνιο έχει αμελητέα μάζα, όλα μαζί όχι. Άρα προοδευτικά θα ελαττώνεται ο χρόνος διαφυγής. Και ακτινοβολία εκπέμπουν επίσης οι πυρήνες, ή όχι; Ένας λευκός νάνος μετατρέπεται σε μαύρο αργά- αργά.

Και με την απουσία βαρύτητας θα διαφεύγαμε στο διάστημα πάραυτα, έτσι δεν είναι; Κάτι σαν Space 1999 δηλαδή.

 

Space 1999 έπρεπε να πω, όχι 2009.

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο μέσος χρόνος διαφυγής για ένα φωτόνιο που θα εκπεμφθεί με αποδιέγερση από τον πυρήνα, κυμαίνεται από μερικές χιλιάδες έως μερικά εκατομμύρια χρόνια. Εάν υποθέσουμε ότι η μάζα του ερυθρού γίγαντα θα είναι μικρότερη από αυτήν του Ήλιου (λόγω ηλιακού ανέμου κτλ.), όντως η διάρκεια του τυχαίου βηματισμού θα μειωθεί, γιατί μειώνεται και η αλληλεπίδραση με τα ηλεκτρόνια ανά μονάδα όγκου. Σε κάθε περίπτωση, είτε αναφερόμαστε σε πυρήνες ατόμων, είτε σε πυρήνες αστέρων, όντως, εκπέμπουν φωτόνια. Η ηλιακή ενέργεια όμως, δε θεωρώ ότι είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της βαρυτικής δέσμευσης μεταξύ Ήλιου και Γης, αρκεί να υπάρχει ο ίδιος ο Ήλιος ως μάζα. Παραμένει ωστόσο εξαιρετικά ενδιαφέρον οποιοδήποτε σενάριο θέλει τη Γη να εκσφενδονίζεται στο μεσοαστρικό χώρο κατά την ξαφνική εξαφάνιση του μητρικού της άστρου.

Life is like riding a bicycle. To keep your balance you must keep moving.

Albert Einstein

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πολύ καλό το quiz_2

 

Νομίζω το πρώτο φίλεμα θα ήταν η απόλυτη - και επιμένουσα - νύχτα. Κάτι σαν έκλειψη Ηλίου (τό χουμε ζήσει κι αυτό), αλλά άνευ τέλους και ελέους.

Θα εξακολουθούσαμε να βλέπουμε αστέρες, νεφελώματα και γαλαξίες, αλλά θα χάναμε από τον ουρανό τη θέαση της Σελήνης και όλων των πλανητών, αστεροειδών, κλπ.

Το μοιραίο όμως θα ήταν το απόλυτο ψύχος, πχ όσο και στην επιφάνεια του Πλούτωνα, κι ακόμα πιο πολύ, και το οποίο νομίζω θα χρειαζόταν μόλις μερικές ώρες να επικρατήσει πλήρως και να παγώσει και να νεκρώσει τα πάντα.

Οι τροχιές της Γης και των πλανητών θα έβαιναν σχεδόν ευθείες. Το σύστημα Γη - Σελήνη βαρυτικά δε θα υφίστατο καμία αλλαγή, οι άξονες περιστροφής θα παρέμεναν οι ίδιοι, όπως τους ξέρουμε, ο πολικός θα παρέμενε πολικός.

Το σύστημα των εναπομεινόντων σωμάτων του ηλιακού συστήματος δε θα είχε καμία βαρυτική συνοχή, καθώς οι μεγάλες ταχύτητες που υπαγόρευε σύμφωνα με τους νόμους του Νεύτωνα η ως πρότινος ισχύουσα ηλιακή έλξη, θα αποτελούσαν πλέον ταχύτητες διαφυγής για την εναπομένουσα μάζα του κοινού κέτρου μάζας.

(Εκτός εάν, πάρα πολύ συμπτωματικά, δύο ή περισσότεροι πλανήτες τύχαινε να κινούνται προς την ίδια διεύθυνση και η αμοιβαία βαρυτική έλξη τους κλείδωνε σε κάποιο σύστημα. Αλλά μου φαίνεται πολύ τραβηγμένο αυτό και σχεδόν απίθανο).

Πάντως, ανεξάρτητα με τη διασπορά τους σε τυχαίες διευθύνσεις, το κοινό κέντρο μάζας των πλανητών, κλπ κλπ θα δεχόταν μικρότερη βαρυτική έλξη από το κέντρο του γαλαξία και κατά συνέπεια όλα τα πρώην ηλιακά σώματα θα έτειναν μακροπρόθεσμα να απομακρυνθούν προς την άκρη της γαλαξιακής περιφέρειας.

https://ui.adsabs.harvard.edu/search/q=%20author%3A%22tsamis%2C%20v.%22&sort=date%20desc%2C%20bibcode%20desc

"Αστέρας εισαθρείς, αστήρ εμός. Είθε γενοίμην ουρανός, ως πολλοίς όμμασιν εις σε βλέπω."

Πλάτων

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Παραμένει ωστόσο εξαιρετικά ενδιαφέρον οποιοδήποτε σενάριο θέλει τη Γη να εκσφενδονίζεται στο μεσοαστρικό χώρο κατά την ξαφνική εξαφάνιση του μητρικού της άστρου.

 

...Ακόμη ππιο ενδιαφέρον θα ήταν το ενδεχόμενο ο ήλιος να μετατραπεί σε μαύρη τρύπα που θα κατάπινε τα ουράνια σώματα σε μεγάλη ακτίνα -μαζι κι εμάς- και ίσως μας εκσφενδόνιζε σε άλλη διάσταση του υπερχώρου, όπου οι νόμοι της ύλης, της ενέργειας και της γεωμετρίας. Αν και δεν θα επιβιώναμε για να δούμε τον κύκλο να τετραγωνίζεται, τα τρια σημεια να μην ορίζουν ένα επίπεδο και όπου 2 ευθείες θα είναι υποχρεωτικα παραλληλες ή ασύμβατες... Όσο ουτοπικό τόσο και ενδιαφέρον αυτό το ενδεχόμενο.

:-k :-k :-k :-k :-$ :-$ :-$ :-$ :shock: :!:

\"Έρχομαι από την έρημο των άστρων/Στερεύουν οι πηγές της πλάνης τα πάντα ξηραίνονται/Πλούσια απλώνεται η άμμος και μονάχα η άμμος...\" Γ. Υφαντής, Χαρούμενο Τραγούδι
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πάντως, ανεξάρτητα με τη διασπορά τους σε τυχαίες διευθύνσεις, το κοινό κέντρο μάζας των πλανητών, κλπ κλπ θα δεχόταν μικρότερη βαρυτική έλξη από το κέντρο του γαλαξία και κατά συνέπεια όλα τα πρώην ηλιακά σώματα θα έτειναν μακροπρόθεσμα να απομακρυνθούν προς την άκρη της γαλαξιακής περιφέρειας.

Ή μήπως... εαν (αψηφώντας τους νόμους της φυσικής και τη λογικη) ο ήλιος...συρικνωνόταν αργά (δεν λέω πως γίνεται) και τελικα εξαφανιζόταν σε μια μυστηριώδη διαδικασία, κατά την οποία οι τροχιες των πλανητών

προλάβαιναν να "προσαρμοστούν" στο νέο πεδίο βαρύτητας και τελικά να πλησιάσουν τόσο πολύ ωστε να συγκρουστούν και να γίνουν μια ενιαία μάζα αερίων και πετρωμάτων ; :?: :?: :?:

\"Έρχομαι από την έρημο των άστρων/Στερεύουν οι πηγές της πλάνης τα πάντα ξηραίνονται/Πλούσια απλώνεται η άμμος και μονάχα η άμμος...\" Γ. Υφαντής, Χαρούμενο Τραγούδι
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νομίζω πως έχουμε καταπιαστεί με ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον θέμα. Μπορεί να συνοψιστεί στην ερώτηση: αν ο Ήλιος μας βγει εκτός ισορροπίας λόγω μιας αλλαγής στην κατάσταση που βρίσκεται πως θα αντιδράσει και πόσο χρόνο θα χρειαστεί;

 

Η απαντηση σε αυτό το ερώτημα είναι οι διαφορετικές κλίμακες χρόνου που συναντά κανείς σε ένα αστέρι. Ας τις δούμε μία προς μία:

 

1. Η ταχύτερη κλίμακα είναι ο χρόνος που χρειάζεται το φως για να διασχίσει τον Ήλιο, καμιά συνολική αλλαγή δεν μπορεί να γίνει ταχύτερα από αυτή την κλίμακα και είναι περίπου

5 δευτερόλεπτα=διάμετρος Ηλιου/ταχύτητα φωτός.

 

2. Η δεύτερη ταχύτερη κλίμακα είναι η δυναμική κλίμακα. Η δύναμη που κυριαρχεί στον Ήλιο είναι η βαρυτική η οποία εξισορροπείται από την πίεση. Αν για κάποιο λόγο μηδενιστεί η πίεση τότε ο ήλιος θα καταρρεύσει με τα εξωτερικά στρώματα να κάνουν ελεύθερη πτώση προς το κέντρο του, ο χρόνος αυτός είναι της τάξης των 2000 δευτερολέπτων. Αντίστοιχα, στην ίδια τάξη μεγέθους βρίσκεται ο χρόνος που απαιτείται ώστε ένα ηχητικό κύμα (δηλαδή μια διαταραχή της πίεσης) να διανύσει τον Ήλιο.

 

3. Η αμέσως επόμενη κλίμακα είναι αυτή της διάχυσης των φωτονίων, δηλαδή ο χρόνος που χρειάζεται ένα φωτόνιο για να δραπετεύσει ακολουθώντας μια τυχαία διαδρομή από το κέντρο του ήλιου στο εξωτερικό. Η κλίμακα αυτή είναι κάποιες δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

 

4. Έπειτα έχουμε την θερμική κλίμακα (Kelvin-Helmholtz). Ο Ήλιος λόγω της βαρύτητας που ασκεί στον εαυτό του έχει κάποια δυναμική ενέργεια. Αν πάψει να υφίσταται η πηγή της πυρηνικής ενέργειας στο κέντρο του τότε ο Ήλιος θα αρχίσει να ψύχεται και να συρρικνώνεται με αποτέλεσμα η δυναμική του ενέργεια να μετατρέπεται σε θερμότητα και να ακτινοβολείται, η διαδικασία αυτή θα διαρκούσε κάποιες δεκάδες εκατομμύρια χρόνια.

 

5. Τέλος έχουμε την βραδύτερη κλίμακα που έχει να κάνει με το χρόνο που απαιτείται ώστε η αποθηκευμένη πυρηνική ενέργεια να ελευθερωθεί μέσω της διαδικασίας της σύντηξης υδρογόνου. Η κλίμακα αυτή υπολογίζεται περίπου σε κάποιες εκατοντάδες δισεκατομμύρια χρόνια. Βέβαια η διάρκεια ζωής του Ήλιου μέσα στην κύρια ακολουθία είναι περίπου το ένα δέκατο αυτής της κλίμακας μιας και δεν περνάει όλη η μάζα του από τη διαδακασία της σύντηξης, αλλά κάποια στιγμή μετατρέπεται σε ερυθρό γίγαντα και συνεχίζει τη ζωή του με διαφορετικές πυρηνικές αντιδράσεις.

 

Όσοι έχουν διάθεση να δουν μια πιο λεπτομερή και λίγο μαθηματική περιγραφή αυτών των κλιμάκων μπορούν να διαβάσουν εδώ:

 

http://www.astro.princeton.edu/~gk/A403/timescales.pdf

 

 

Υ.Γ. Δεν είμαι σίγουρος πως ο τίτλος "Τέλος κόσμου" εκφράζει ακριβώς το πνεύμα και το περιεχόμενο της συζήτησης.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

ο ήλιος να μετατραπεί σε μαύρη τρύπα που θα κατάπινε τα ουράνια σώματα σε μεγάλη ακτίνα -μαζι κι εμάς-

 

Εδώ υπάρχει μια παγίδα και μια παρανόηση που θέλει λίγη προσοχή.

 

Αν ο Ήλιος μετατρεπόταν σε μαύρη τρύπα (κάτι που δεν είναι αναμενόμενο μιας και δεν είναι κατάλληλος προγεννήτορας), θα αισθανόμασταν την έλλειψη φωτός, αλλά βαρυτικά δεν θα άλλαζε τίποτα απολύτως. Ο νόμος του Νεύτωνα για την παγκόσμια έλξη μας εξηγεί ότι η βαρυτική δύναμη μιας σφαιρικά συμμετρικής κατανομής εξαρτάται μόνο από τη συνολική μάζα και όχι με το πόσο πυκνά η αραιά κατανεμημένη είναι. Μια πιθανή μετατροπή του Ήλιου σε μαύρη τρύπα θα έκανε την πυκνότητά του πολύ μεγαλύτερη, αλλά η βαρυτική του έλξη σε μια δεδομένη απόσταση θα παρέμενε η ίδια με πριν (με εξαίρεση τις περιοχές που πριν ήταν στο εσωτερικό του Ήλιου και αισθάνονταν τη βαρύτητα των υποκείμενων στρωμάτων και όχι των υπερκείμενων).

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Υ.Γ. Δεν είμαι σίγουρος πως ο τίτλος "Τέλος κόσμου" εκφράζει ακριβώς το πνεύμα και το περιεχόμενο της συζήτησης.

 

Οι φυσικές επιστήμες ασχολούνται με τον Κόσμο (τον Cosmos του Sagan και της Κοσμολογίας). Με τον κόσμο ασχολούνται οι επιστήμες του ανθρώπου και σύμφωνα με αυτές το υποθετικό φαινόμενο που συζητούμε όχι απλώς συνιστά το τέλος του κόσμου αλλά το τέλος 6000000000 κόσμων ταυτοχρόνως (και πολλών- πολλών περισσότερων αν ξεφύγουμε από την παγίδα του σπεσισμού, ρατσισμού του είδους).

Φυσικά άλλες συζητήσεις έχουμε συνηθίσει κάτω από τέτοιους τίτλους. Ίσως όμως να πρέπει να αλλάξουν οι συζητήσεις και όχι οι τίτλοι. :D

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Φυσικά άλλες συζητήσεις έχουμε συνηθίσει κάτω από τέτοιους τίτλους. Ίσως όμως να πρέπει να αλλάξουν οι συζητήσεις και όχι οι τίτλοι.

 

Ίσως.

 

Ίσως όμως είναι αρκετά χρήσιμο μας γράφουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να συνενοούμαστε ευκολότερα. :)

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ίσως όμως να πρέπει να αλλάξουν οι συζητήσεις και όχι οι τίτλοι. :D

Περίφημα. Τις αγορεύειν βούλεται;

https://ui.adsabs.harvard.edu/search/q=%20author%3A%22tsamis%2C%20v.%22&sort=date%20desc%2C%20bibcode%20desc

"Αστέρας εισαθρείς, αστήρ εμός. Είθε γενοίμην ουρανός, ως πολλοίς όμμασιν εις σε βλέπω."

Πλάτων

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αν ο ηλιος μετατρεποταν σε μαυρη τρυπα με τη συνηθη διαδικασια(ερυθρος γιγαντας κλπ)θα περνουσαμε απο πολλα ...κυματα μεχρι τοτε.Και τελικα η βαρυτικη επιρροη του θα ειχε μειωθει,μιας και θα ειχε χασει σημαντικο μερος της μαζας του απο την ολη διαδικασια.

Αν γινοταν με καποιο μαγικο τροπο ακαριαια,τοτε οντος θα κρυωναμε πολυ.

Τι θα γινοταν στο εσωτερικο της Γης?Θα κρυωνε ο πυρηνας και θα επαυε η Γη να εχει ηλεκτρομαγνητικο πεδιο?Θα σταματουσε η κινηση των τεκτονικων πλακων?:D

Η αστρονομια μας βοηθαει να κοιταμε ψηλα. www.astrotheory.gr :D
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δεδομένου ότι ένα φωτόνιο με τυχαίο βηματισμό καλύπτει την απόσταση πυρήνα - επιφάνειας το πολύ σε 50 εκατομμύρια χρόνια και η....

 

Ελένη, έίχα διαβάσει ότι το φωτόνιο που δημιουργείται στον πυρήνα χρειάζεται 100000 χρόνια για να φτάσει στην επιφάνεια του άστρου μας. Λάθος;

Πρόσεξα ότι έγραψες "το πολύ", αλλά δεν απέχει αρκετά από την τιμή που γνώριζα;

Η Αλήθεια είναι Υπέρλογη!
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οι αποκλίσεις είναι πολύ μεγάλες. Απ' ότι μπορώ να ανακαλέσω οι μετρήσεις δείχνουν 15.000 έως 50.000.000 χρόνια. Η πορεία τους εξαρτάται και από τις συνθήκες που συναντούν στη διαδρομή που διασχίζουν (πχ. ιονισμός, πυκνότητα κτλ.), οπότε είναι φυσιολογικό να μην είναι βέβαιοι οι επιστήμονες. Ας μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε υποθετικά σενάρια που αφορούν έναν κόσμο τελείως διαφορετικό από όσα περιβάλλοντα βρισκόμαστε σε άμεση επαφή, τόσο σε σύσταση όσο και σε δομή. :)

Life is like riding a bicycle. To keep your balance you must keep moving.

Albert Einstein

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αν ο ηλιος μετατρεποταν σε μαυρη τρυπα με τη συνηθη διαδικασια(ερυθρος γιγαντας κλπ)θα περνουσαμε απο πολλα ...κυματα μεχρι τοτε.Και τελικα η βαρυτικη επιρροη του θα ειχε μειωθει,μιας και θα ειχε χασει σημαντικο μερος της μαζας του απο την ολη διαδικασια.

Αν γινοταν με καποιο μαγικο τροπο ακαριαια,τοτε οντος θα κρυωναμε πολυ.

Τι θα γινοταν στο εσωτερικο της Γης?Θα κρυωνε ο πυρηνας και θα επαυε η Γη να εχει ηλεκτρομαγνητικο πεδιο?Θα σταματουσε η κινηση των τεκτονικων πλακων?:D

 

Ο πυρήνας θα αργούσε πολύ να κρυώσει, καθώς ακόμη η αρχική ενέργεια της διάπυρης γης (και του σώματος που συγκρούστηκε πριν την δημιουργία της Σελήνης) και η γήϊνη βαρύτητα συντηρούν την θερμοκρασία του. Η ενέργεια του ηλίου ελάχιστα και σε μικρό βάθος εισχωρεί στον φλοιό. Σωστά;

Θα μπορούσαμε να έχουμε γεωθερμική ενέργεια για πολλά (δισ)εκατομμύρια χρόνια, όπως στο αειφθινοπωρινό Rekjavic της παγετώδους Ισλανδίας.

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

βαρυτικά δεν θα άλλαζε τίποτα απολύτως. Ο νόμος του Νεύτωνα για την παγκόσμια έλξη μας εξηγεί ότι η βαρυτική δύναμη μιας σφαιρικά συμμετρικής κατανομής εξαρτάται μόνο από τη συνολική μάζα και όχι με το πόσο πυκνά η αραιά κατανεμημένη είναι.

 

[-( [-( [-( [-( [-( [-(

 

 

...Ναι, αλλά αν η πυκνότητα (και ιδιαίτερα ο όγκος) του ηλίου μεταβαλλόταν βίαια και στιγμιαία, και δεδομένου ότι η τροχιά της Γης είναι ελλειπτική και όχι κυκλική, τότε η περιφορά θα στενευε τόσο πολύ, ωστε η Γη να πλησιάσει πολύ κοντά στο κέντρο βαρύτητας. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα η Γη να δεχτεί ακαριαία έλξη και να καταλύξει στην αβέβαιη "επιφάνεια" του ηλίου-μαυρης τρύπας.

\:D/ \:D/ \:D/ :-$ \:D/ \:D/ \:D/

 

 

 

 

 

Υ.Γ:Όσο για το άτοπο όνομα του θέματος, είναι απλάγιατί αλλού πήγαινα τη συζήτηση και αλλού κατέληξε...

\"Έρχομαι από την έρημο των άστρων/Στερεύουν οι πηγές της πλάνης τα πάντα ξηραίνονται/Πλούσια απλώνεται η άμμος και μονάχα η άμμος...\" Γ. Υφαντής, Χαρούμενο Τραγούδι
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ναι, αλλά αν η πυκνότητα (και ιδιαίτερα ο όγκος) του ηλίου μεταβαλλόταν βίαια και στιγμιαία, και δεδομένου ότι η τροχιά της Γης είναι ελλειπτική και όχι κυκλική, τότε η περιφορά θα στενευε τόσο πολύ, ωστε η Γη να πλησιάσει πολύ κοντά στο κέντρο βαρύτητας. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα η Γη να δεχτεί ακαριαία έλξη και να καταλύξει στην αβέβαιη "επιφάνεια" του ηλίου-μαυρης τρύπας.

 

Φοβάμαι πως δεν μπορώ να συμφωνήσω με αυτή την άποψη.

 

Ο νόμος της παγκόσμιας έλξης που είναι ο οδηγός μας σε αυτή την περίπτωση νοιάζεται μόνο για την μάζα και όχι για την πυκνότητα ή τον όγκο. Για να πέσει ένα σώμα που είναι σε τροχιά μέσα σε μια μελανή οπή απαιτείται να διώξει μια τεράστια ποσότητα στροφορμής ώστε να κατέβει στην τελευταία ευσταθή τροχιά και πρόκειται για μια εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης