Θεωρία των Χορδών

[Kostas Tzimoulias]

γεια σας ειμαι νεος στην σελιδα, ειμαι μαθητης α λυκειου και μπορω να πω οτι εχω κολλησει με την αστροφυσικη την κοσμολογια και τα μαθηματικα καθως και την απλη φυσικη, δεν εχω καταλαβει ομως ακομα τι ειναι η κβαντομηχανικη, στο θεμα μας τωρα διαβασα απο περυσι για την θεωρια των χορδων και μπορω να πω οτι στην αρχη μπερδευτηκα αν και τωρα εχω καταλαβει αρκετα πανω σ αυτην την θεωρια το θεμα ειναι οτι απ οτι εχω καταλαβει παρολο που η φυσικη εχει προχωρησει αρκετα τα μαθηματικα εχουν μεινει αρκετα πισω και ισως γι αυτο δυσκολευονται να λυσουν τις εξισωσεις αυτης της θεωριας καμια γνωμη πανω σ αυτο μιας και αυτη η θεωρια φενεται πολυ ενδιαφερουσα ασχετα αν και τα μαθηματικα μου δεν βρσκονται σε τετοιο επιπεδο και ανυσηχω λιγο γιατι δεν εχω αποκτησει την τελεια μαθηματικη σκεψη ακομα

[CarlSagan]

Φίλε Κώστα

κράτα την όρεξή σου με υπομονή και επιμονή.

Μην βιάζεσαι.

Εγώ στην α λυκείου προσπαθούσα να μελετήσω την θεωρία της Σχετικότητας (ειδική και γενική) με τις εξισώσεις της κλπ.

Περισσότερο μπερδεύτηκα παρά κατανόησα.

Το επίπεδό μου και η εξοικείωση στα μαθηματικά και την φυσική σε αυτή την ηλικία δεν ήταν επαρκές.

 

Χρειάζονται "αργά και σταθερά" βήματα και σε αυτές τις επιστήμες.

Κάθε φορά να κατακτάς και να κατανοείς την πιο απλή γνώση που θα σε πάει ένα βήμα παρακάτω. Και μέσα από το σχολείο, άλλα και μόνος σου.

Όσο θα εξασκείσαι τόσο θα εξοικειώνεσαι με την μαθηματική σκέψη και την κατανόηση φυσικών φαινομένων και θεωριών, που ο τρόπος σκέψης που κατέχεις τώρα δεν σε βοηθάει.

 

Για να κατανοήσεις θεωρίες όπως των Χορδών χρειάζεσαι μεγαλύτερο υπόβαθρο γνώσεων που θα το αποκτήσεις με τον καιρό.

[Kostas Tzimoulias]

ναι εχεις δικιο σ αυτο συμφωνω απλα γενικα τα μαθηματικα ειναι ενας κλαδος που αν και τον λατρευω τον φοβαμαι λιγο ειμαι γενικα καλος στην θεωρια των μαθηματικων, αλλα οταν ερχεται η πραξη παρολο που λυνω τις ασκησεις βλεπω τα θεματα των διαγωνισμος ευκλιδης θαλης και αρχιμιδης και τρομαζω και λεω δεν εχω το IQ γι αυτα τα πραγματα καλυτερα να τα παρατησω και απογοητευομαι ασχετα που στο σχολειο αποδιδω 100% δεν μου αρκουν αυτα θελω κατι το παραπανω..

[XB70A]

Kωστα,

κατι που ισως σε βοηθησει να κατανοησεις ΠΩΣ οι χορδες ενσωματωνουν

διαστασεις περισσοτερες των 3 >

 

Ξεκιναμε βλεποντας ενα σημειο (πχ υποατομικο σωματιδιο) που εχει μηδενικη

διασταση (βεβαια απο την στιγμη που το κοιταμε ΠΑΥΕΙ να εχει μηδενικη διασταση

αλλα ας θεωρησουμε οτι ειναι Ευκλειδιο σημειο ... ας μην κολλησουμε εκει, ακομα)

 

 

Παρακαλω καποιον moderator να με ενημερωσει γιατι δεν μπαινουν με αυξουσα σειρα

οι εικονιτσες μου ..... (ηταν στραβο το κλιμα, το φαγε και ο γαιδαρος )

Γιατι δεν μπορω να παρεμβαλλω κειμενο αναμεσα σε εικονες ? (ολα βγαινουν πανω)

 

Tελωσπαντων, νικηθηκα (για πολλοστη φορα).

 

Κωστα πηγαινοντας απο το Σχημα 1 στο Σχημα 2 μεχρι το Σχημα 8, ξεδιπλωνονται

επιπλεον διαστασεις που ΠΡΙΝ δεν ηταν ορατες. Πρωτα ειναι το σημειο (0 διαστασεις)

μετα ειναι το μηκος (1 διασταση) μετα η σπειρα (η κυκλος) αρα 2 διαστασεις και

μεγενθυνοντας την περιφερεια αυτης αποκαλυπτεται μια καινουργια σπειρα

αρα τρεις διαστασεις. Απο ποσες ξεκινησαμε ? Μηδεν ! Ποσες φτασαμε ? Τρεις.

 

Φαντασου να ξεκιναω απο 3 διαστασεις και μεγενθυνοντας να φτανω στις 9

(η 10η νομιζω ειναι του Χρονου, δεν την βαζω στον υπολογισμο).

Με το ιδιο σκεπτικο ξετυλιγονται οι μαγικες χορδες του μικροκοσμου.

[Kostas Tzimoulias]

απ'οσο εχω σκεφτει για να φτιαξουμε ενα κυβο ( 3 διαστασεις) αρκει να φερουμε το τετραγωνο κατακορυφα στον ευατο του καπως ετσι το φανταζομαι, λογικα και η υπολοιπες διαστασεις θα δουλευουν καπως παρομοια, Ο χρονος τωρα πολυ δυσκολο πραγμα, ειναι το μονο πραγμα που διαφωνω με αυτη τη θεωρια δεν πιστευω οτι ο χρονος ειναι διασταση διοτι απλουστατα ο χρονος ειναι κατι το οποιο απαγορευει καποια πραγματα να συμβαινουν ταυτοχρονα ειναι ουσιαστικα κατι σαν ελενκτης ετσι το σκεφτομαι αλλα δεν μπορω να το εκφρασω γραπτως, που ξερουμε οτι εμεις σε μια αλλη διασταση θα υπαρχει χρονος? η ολη φυσικη εδω και παρα πολλα χρονια βασιζεται στο οτι ο κοσμος μας εχει 3 διαστασεις πλατος, μηκος, υψος και μιλησε ο αινσταιν για την τεταρτη διασταση του χρονου. τελως παντων μπορει να τα λεω μπερδεμενα γενικα η θεωρια των χορδων δεν εχει αποδειχτει ακομα φανταστειται ποσο πισω εχουν μεινει τα μαθηματικα σε σχεση με τη φυσικη του 21 αιωνα. πολυ ωραιες οι εικονες και ευχαριστω που απαντησες

[nikos_abel]

Κωστάκη, ετοιμάσου να πάθεις πλάκα

 

[Kostas Tzimoulias]

οοοοο ωραιοοο θα το δω μετατο φροντηστηριο, ξερει κανεις εδω περα τον μιτσιο κακου? και απο που μπορω να αγορασω το βιβλιο του το καινουργιο? Ευχαριστω για το βιντεο

[FAZ]

Γεια σε όλους,

 

Για να μάθει κάποιος το καθαρά τεχνικό κομμάτι της θεωρίας χρειάζεται μεταπτυχιακό στη Φυσική. Μέχρι τότε μπορείς να διαβάσεις βιβλία που εξηγούν απλά χωρίς τον αποκλειστικά τεχνικό τρόπο.Στο σχολείο δεν διδάσκονται η Φυσική και τα Μαθηματικά με τρόπο που θα κινήσει το νου στην Επιστημονική και Μαθηματική Σκέψη οπότε σε βάζει στο μηχανιστικό τρόπο επίλυσης των ασκήσεων χωρίς πραγματικά να "βλέπεις" το θέμα και να σκέφτεσαι μέσα από το κάθε πρόβλημα.

 

Προτείνω το ακόλουθο βιβλίο:

 

"Το μικρό βιβλίο της θεωρίας χορδών" του Steven S. Gubser.

 

Το έχω διαβάσει και μέχρι τη μέση πήγαινα καλά. Από τη μέση και προς το τέλος όμως χάθηκα λίγο και καταλάβαινα αποσπασματικά. Δεν είχα την υπομονή να το περάσω και μια 2η ανάγνωση αλλά πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσει κανείς.

 

Η σύγχρονοι συγγραφείς εκλαικευμένης επιστήμης δίνουν μια πολύ καλή εισαγωγή σε κάθε αντίστοιχο θέμα που πραγματεύονται αλλά στο θέμα της Θεωρίας των Χορδών υπάρχει μια ιδιομορφία. Χρειάζεται ένα όχι μεγάλο, αλλά κάποιο βασικό υπόβαθρο κατανόησης των εννοιών της σχετικότητας χώρου-χρόνου, ενέργειας-μάζας (το ίδιο είναι), όπως και του 1ου και 2ου Θερμοδυναμικού Νόμου. Κατά την μελέτη της Θεωρίας Χορδών συνήθως όλα τα βιβλία που την αναλύουν, αναφέρουν και κάποιες βασικές έννοιες κβαντομηχανικής που και αυτές είναι απαραίτητες στην κατανόηση του θέματος.

 

Στην σχολή έλυνα ασκήσεις π.χ. Θερμοδυναμικής χωρίς να ξέρω ουσιαστικά τι έκανα. Μετά κατάλαβα, αλλά αυτό ήρθε από άλλα βιβλία, φαινομενικά άσχετα που με βοήθησαν στο να σκεφτώ σύμφωνα με τους Νόμους της Φύσης και των Μαθηματικών που είναι με την σειρά τους εκφράσεις των Νόμων της Δημιουργίας. Είναι μια εμπειρία τρόπου σκέψης που την έλκεις φίλε Κώστα και προκαταβολικά αναφέρω ότι δεν συγκρίνεται με καμία από τις 5 βασικές αισθήσεις.

 

Όσον αφορά το IQ που λες πως δεν έχεις για την επίλυση πολυπλοκότερων προβλημάτων, είναι λάθος να νομίζεις ότι κάθε άνθρωπος έχει λιγότερο ή περισσότερο IQ. Η Νοημοσύνη είναι η έκφραση της Ουσίας του Πνεύματος από την οποία αποτελείται ο Άνθρωπος και η Δημιουργία. Η ενεργοποίησή της δεν έρχεται από το πόσες ή πόσο δύσκολες θα είναι οι ασκήσεις που λύνει κάποιος. Έρχεται από την προσφορά του ανθρώπου προς τον άνθρωπο. Βλέπεις πόσο άσχετο είναι?

 

Στο τελευταίο σου post σωστά λες, ότι μια διάσταση δημιουργείται προεκτείνοντας κατακόρυφα μια επιφάνεια δίνοντάς της όγκο. Θεωρητικά αυτό δεν έχει κανέναν χρόνο. Πρακτικά όμως (όχι πειραματικά) η μεταβολή της επιφάνειας σε στερεό γίνεται μέσα σε κάποιο χρόνο. Κάποτε αρχίζει και κάποια στιγμή τελειώνει η διαδικασία. Γενικά όπου υπάρχει μεταβολή υπάρχει και χρόνος. Φαντάσου ότι για οποιονδήποτε λόγο, αν κάποιος ή κάτι θέλει να αλλάξει την τρέχουσα κατάστασή του, πρέπει να την μεταβάλλει από μια κατάσταση Α σε μια άλλη Β. Στο σύνολό τους είναι μεταβολές ενεργειακών καταστάσεων από χαμηλότερη σε υψηλότερη και αντίθετα.

 

Στην υλική Φύση η ακαριαία μεταβολή δεν υφίσταται γιατί υπάρχει η αδράνεια της ύλης. Η "δυσκολία" της αλλαγής ή αλλιώς η αντίσταση με την οποία αντιδρά η ύλη σε οποιαδήποτε μεταβολή καθιστά αναγκαία την ύπαρξη του Χρόνου για να της δοθεί η "ευκαιρία" να λάβει χώρα, να της δοθεί δηλαδή το πεδίο της εκδήλωσης της. Και επιπλέον το πεδίο του 3-διάστατου χώρου για να εκφραστεί η μεταβολή της εν λόγω κατάστασης, τι θα είναι αυτό διόγκωση, επιτάχυνση κλπ. Ο Χρόνος δεν χρειάζεται, δεν υφίσταται δηλαδή εκεί που η ενέργεια είναι άπειρη.

 

Εκεί, το σύστημα που υποθέσαμε πριν, αν με την αλλαγή της κατάστασής του γίνει άπειρο ενεργειακά, τότε έχει πληρώσει το λόγο για τον οποίο ξεκίνησε την διεργασία της μεταβολής. Έχει υπερνικήσει απόλυτα την αδράνεια της ύλης του και δεν χρειάζεται πλέον άλλο να μεταβάλλεται η κατάστασή του αφού κατά την Θεωρία της Σχετικότητας αλλάζει πλήρως μορφή και από ύλη γίνεται πλέον "σκέτη" Ενέργεια.

 

Το Σύμπαν αποτελείται από ενεργειακές πυκνώσεις και αραιώσεις και υπακούοντας στον Νόμο της Ισορροπίας από τον οποίο κινείται, μεταβάλλεται ως μορφή και ως κατάσταση χωρίς όμως να εξαντλείται ενεργειακά. Αν θέλω να παρατηρήσω μια ενδιάμεση κατάσταση των μεταβολών του, τότε το απομονώνω σε ένα χρονικό διάστημα για να το κατανοήσω και είναι σαν να το φωτογραφίζω ή να το μαγνητοσκοπώ μέσα σε μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Αν θέλω να το δω όμως στο σύνολό του, πρέπει να θέσω άπειρες ενδιάμεσες "βιντεοσκοπήσεις" που έκανα πριν και να τις συνθέσω για να τις δω μετά (θεωρία μηχανών Turing). Εδώ είναι και ο περιορισμός της πρακτικής του Χρόνου που ανέφερες. Όντας κι εμείς μέσα στο πεδίο του Χρόνου περιοριζόμαστε στο να βλέπουμε στιγμές της κατάστασης του Σύμπαντος.

 

Γιαυτό η έννοια του Απείρου απασχόλησε και απασχολεί τα Μαθηματικά όπου εκεί σαν έννοια/πεδίο ο χρόνος δεν χρειάζεται και δεν υφίσταται. Και ως συνέπεια της λογικής, εισέρχεται η έννοια της σχέσης της Νόησης με το Σύμπαν που την μελέτη της σχέσης αυτής άλλοι την θεωρούν ως μη αποδεκτή Επιστημονική θέση λόγω της "διαισθητικής" της εφαρμογής και άλλοι ως την εξέλιξη της σύγχρονης Φυσικής και των Μαθηματικών.

[XB70A]

Δεν υπαρχει κανεις να βαλει σε αυξουσα σειρα τις εικονιτσες στο προηγουμενο ποστ μου ?

[Kostas Tzimoulias]

Είναι μια εμπειρία τρόπου σκέψης που την έλκεις φίλε Κώστα και προκαταβολικά αναφέρω ότι δεν συγκρίνεται με καμία από τις 5 βασικές αισθήσεις.

 

Τι ενοεισαι με αυτο? πολυ ωραια τα λογια σου ευαριστω για τον κοπο σου πρεπει να το κατανοησω ολα βεβαια, αλλα γενικα εχω μαγευτει απο τον κοσμο της φυσικης και κριμα που διδάσκεται με τοσο λαθος τροπο ;(

[XB70A]

Δικη μου απορια ....

 

Ο Χρονος ειναι χωρικη διασταση ?

Δηλαδη, καθε φορα που φερω καθετα μια διασταση πανω σε μια αλλη ... ειναι Χρονος ?

Ας πουμε οτι φερω μια ευθεια καθετα σε μια αλλη, θεωρω οτι εχω φερει καθετα τον Χρονο

στην πρωτη ευθεια ?

 

Ειχα την εντυπωση οτι ο Χρονος ειναι κατι σαν μπαλαντερ γενικων καθηκοντων.

Αλλιως, Μηκος-Πλατος-Υψος δεν θα πρεπε να χουν διαφορετικες ονομασιες.

Ολα πρεπει να ειναι μια καινουργια χρονικη καθετοτητα στην προηγουμενη χρονικη.

(που ξεκινα απο μια αδιαστατη σημειακη ... ? )

 

)

[nikos_abel]

Δικη μου απορια ....

 

Ο Χρονος ειναι χωρικη διασταση ?

Δηλαδη, καθε φορα που φερω καθετα μια διασταση πανω σε μια αλλη ... ειναι Χρονος ?

Ας πουμε οτι φερω μια ευθεια καθετα σε μια αλλη, θεωρω οτι εχω φερει καθετα τον Χρονο

στην πρωτη ευθεια ?

 

Ειχα την εντυπωση οτι ο Χρονος ειναι κατι σαν μπαλαντερ γενικων καθηκοντων.

Αλλιως, Μηκος-Πλατος-Υψος δεν θα πρεπε να χουν διαφορετικες ονομασιες.

Ολα πρεπει να ειναι μια καινουργια χρονικη καθετοτητα στην προηγουμενη χρονικη.

(που ξεκινα απο μια αδιαστατη σημειακη ... ? )

 

)

 

Χμμμμ....ναι; Όχι ακριβώς... Εγώ το βλέπω σαν να μην υπάρχει χρόνος γενικά, απλά χωρικές διαστάσεις

 

Mindblowing έτσι;

[XB70A]

Μακαρι να γινει και δημιουργικο mindblowing, καποτε.

Γιατι επι του παροντος ειναι σκετο perception-blowing

 

Γραφω για τον Χρονο γιατι ολοι γραφουν 9 χωρικες + 1 χρονικη διασταση.

Η .... 3 χωρικες + 1 χρονικη διασταση ! Γιατι διαχωριζουν τον Χρονο ?

Καποιο λογο εχουν. Καπου τους ανακατευει τα κουκια της μετρησης.

 

Ας πουμε ...

Αν παρω μια ευθεια και φερω καθετα μια αλλη σχηματιζω ενα επιπεδο.

Αν παρω μια ευθεια και φερω καθετα τον Χρονο (ως διασταση) .... τι παιρνω ?

Το ιδιο και στο επιπεδο > αν φερω καθετα τον Χρονο τι παιρνω ?

Ειναι ο Χρονος αυτονομη διασταση ? (οπως το Μηκος η το Υψος).

 

Θα μου πεις, γιατι να βαλω τον Χρονο μεσα στο παιχνιδι της καθετοτητας ?

Μα γιατι ολα εξελισονται χρονικα > το σημειο, η ευθεια, το επιπεδο, ο χωρος.

Ομως προς ΠΟΙΑ κατεθυνση, καθε φορα ?

 

Aν το παμε ετσι, τοτε και οι 9 διαστασεις των Χορδων εξελλισονται χρονικα.

Ομως, προς τα ΠΟΥ ? Η Θεωρια Μ λεει μεσα στην 10 (χωρικη) διασταση

(συνολικα 11 με τον Χρονο)

 

ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΒΓΑΙΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ απ΄το παιχνιδι και ΑΥΤΟΝΟΜΕΙΤΑΙ ?

Ετσι οπως το βλεπω εγω .... ΠΟΥΘΕΝΑ ! Ακομα και στο ΜεγαΣυμπαν, υπαρχει

καποιου ειδους εξελιξη (και κινηση αναμεσα στα συμπαντα ) > αρα Χρονος.

 

MIND-CRUNCHING

[nikos_abel]

Μακαρι να γινει και δημιουργικο mindblowing, καποτε.

Γιατι επι του παροντος ειναι σκετο perception-blowing

 

 

Με βάζεις δύσκολα καρντάση, αν είχα απαντήσεις θα τις έδινα, όλα είναι λόγια στο κάτω κάτω.

 

Πάρε και αυτό για τις διαστάσεις (που συμφωνείς κιόλας)

 

http://imaginingthetenthdimension.blogspot.gr/2013/06/just-what-is-dimension.html

 

[FAZ]

Καλημέρα,

 

Φίλε Κώστα εννοώ ότι επειδή αγαπάς την Γνώση την έλκεις και σιγά σιγά πιστεύω και εύχομαι να βιώσεις την αίσθηση του να την χρησιμοποιείς δημιουργικά. Αυτή η αίσθηση δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη.

 

ΧΒ70Α δεν είναι λάθος να πούμε ότι Χρόνος είναι χωρική διάσταση. Ακριβέστερα όμως η έννοια του Χρόνου είναι πληρέστερη ως Χωροχρόνος. Ότι εκδηλώνεται μέσα στον χρόνο, εκδηλώνεται και μέσα στον χώρο. Και το αντίθετο. Φαντάσου το σαν μια κλειστή παλάμη με τρία δάχτυλα σαν γροθιά (τι γροθιά θα είναι αυτή με τρία δάχτυλα βέβαια είναι ένα θεματάκι). Η παλάμη είναι το κέλυφος-Χρόνος και τα τρία δάχτυλα είναι οι προεκτάσεις του ως χώρος. Κι επειδή κάθε δάχτυλο αποτελείται από το ίδιο "υλικό"-ουσία-έννοια με αυτό της παλάμης, εμπεριέχει και αυτό Χρόνο.

 

Το ίδιο ισχύει και για τον Χώρο. Ένα σημείο στον χώρο σε συντεταγμένες x, y, z βρίσκεται συγχρόνως και μέσα στον Χρόνο.

 

Όμως τα παραπάνω είναι μερικές ιδιότητες του Χωροχρόνου. Αλλά τι είναι και από τι αποτελείται ο Χωροχρόνος? Ο Χωροχρόνος είναι ιδιότητα του Σύμπαντος. Σύμφωνα με τη Θεωρία Χορδών είναι μία συγκεκριμένη ενεργειακή διακύμανση-ταλάντωση, ενεργειακών αραιώσεων και πυκνώσεων που γίνεται φορέας της Ύλης (βλέπε και μποζόνιο Higgs). Δεν είναι όλο το Σύμπαν, αλλά μία από τις ιδιότητές του. Χωρίς το πεδίο του Χωροχρόνου η Ύλη υπάρχει μόνο ως έννοια με τις ιδιότητές της ανεκδήλωτες. Βρίσκεται σε σπερματική κατάσταση ανενεργής σαν έννοια και σε έναν χώρο του Σύμπαντος αυτόν της Συνείδησης του Νου όπου εκεί δεν κινείται ο Χρόνος. Όταν λέμε ότι προεκτείνουμε μία διάσταση πάνω σε μία άλλη, προεκτείνουμε την έννοια της διάστασης και βλέπουμε μιαν άλλη.

 

Μόνη της η διάσταση, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή, στο χαρτί και μόνο στο χαρτί δεν υπάρχει. Υπάρχει και στο νου μας. Όπως τα μάτια μας είναι το μέσον της οπτικής επαφής του ορατού ηλεκτρομαγνητικού φάσματος με τον εγκέφαλο, έτσι και η κάθε διάσταση είναι το πεδίο εκδήλωσης των αντίστοιχων λειτουργιών και ιδιοτήτων του Σύμπαντος.

 

Γιαυτό πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η Θεωρία Χορδών είναι πολύ κοντά σε μια Θεωρία των Πάντων. Πως να το αποδείξεις όμως? Προσωπικά πιστεύω ότι τα αποτελέσματα μιας θεωρίας των πάντων θα πρέπει να είναι κατανοητά και από τον πιο αδαή με την Επιστήμη. Αλλιώς ο λόγος που ζούμε θα ήταν να γίνουμε όλοι φυσικοί ή μαθηματικοί.

[dp297]

Σχετικά με το χωροχρόνο.....για παράδειγμα μπορούμε να παράγουμε ηλεκτρομαγνητικά πεδία...αλλά όχι χωροχρόνο. Ειναι ανώτερο επίπεδο εκδήλωσης?

[XB70A]

 

http://imaginingthetenthdimension.blogspot.gr/2013/06/just-what-is-dimension.html

 

 

Ο ιδιος, σε ενα αλλο βιντεακι, παιρνει στα σοβαρα τις εξτρα διαστασεις και αρχιζει να

εξηγει πως "ανεβαινουμε" απο διασταση σε διασταση. Εκει, μετα την 5η διασταση

ΔΕΝ μπορεσα να τον παρακολουθησω. Χανει η μανα το παιδι και το παιδι την μανα.

Ιδιως οταν αρχιζει να σου εξηγει πως γυριζεις πισω στην διακλαδωση των εννοιων.

Γιατι .... εννοιες διακλαδιζει ! Παιρνει κατι αυθαιρετα σεναρια οπου ολες οι πιθανες

επιλογες που μπορει να κανει ο εαυτος σου (σε ενα 5διαστατο επιπεδο) τεμνονται

καθετα απο αυτες που εχει κανει ηδη ο παραλληλος εαυτος σου (σε ενα παραλληλο

συμπαν) και ..... "ποιος ηρθε ?"

[XB70A]

Καλημέρα,

 

ΧΒ70Α δεν είναι λάθος να πούμε ότι Χρόνος είναι χωρική διάσταση. Ακριβέστερα όμως η έννοια του Χρόνου είναι πληρέστερη ως Χωροχρόνος. Ότι εκδηλώνεται μέσα στον χρόνο, εκδηλώνεται και μέσα στον χώρο. Και το αντίθετο. Φαντάσου το σαν μια κλειστή παλάμη με τρία δάχτυλα σαν γροθιά (τι γροθιά θα είναι αυτή με τρία δάχτυλα βέβαια είναι ένα θεματάκι). Η παλάμη είναι το κέλυφος-Χρόνος και τα τρία δάχτυλα είναι οι προεκτάσεις του ως χώρος. Κι επειδή κάθε δάχτυλο αποτελείται από το ίδιο "υλικό"-ουσία-έννοια με αυτό της παλάμης, εμπεριέχει και αυτό Χρόνο.

 

Το ίδιο ισχύει και για τον Χώρο. Ένα σημείο στον χώρο σε συντεταγμένες x, y, z βρίσκεται συγχρόνως και μέσα στον Χρόνο.

 

Όμως τα παραπάνω είναι μερικές ιδιότητες του Χωροχρόνου. Αλλά τι είναι και από τι αποτελείται ο Χωροχρόνος? Ο Χωροχρόνος είναι ιδιότητα του Σύμπαντος. Σύμφωνα με τη Θεωρία Χορδών είναι μία συγκεκριμένη ενεργειακή διακύμανση-ταλάντωση, ενεργειακών αραιώσεων και πυκνώσεων που γίνεται φορέας της Ύλης (βλέπε και μποζόνιο Higgs). Δεν είναι όλο το Σύμπαν, αλλά μία από τις ιδιότητές του. Χωρίς το πεδίο του Χωροχρόνου η Ύλη υπάρχει μόνο ως έννοια με τις ιδιότητές της ανεκδήλωτες. Βρίσκεται σε σπερματική κατάσταση ανενεργής σαν έννοια και σε έναν χώρο του Σύμπαντος αυτόν της Συνείδησης του Νου όπου εκεί δεν κινείται ο Χρόνος. Όταν λέμε ότι προεκτείνουμε μία διάσταση πάνω σε μία άλλη, προεκτείνουμε την έννοια της διάστασης και βλέπουμε μιαν άλλη.

 

Μόνη της η διάσταση, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή, στο χαρτί και μόνο στο χαρτί δεν υπάρχει. Υπάρχει και στο νου μας. Όπως τα μάτια μας είναι το μέσον της οπτικής επαφής του ορατού ηλεκτρομαγνητικού φάσματος με τον εγκέφαλο, έτσι και η κάθε διάσταση είναι το πεδίο εκδήλωσης των αντίστοιχων λειτουργιών και ιδιοτήτων του Σύμπαντος.

 

Γιαυτό πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η Θεωρία Χορδών είναι πολύ κοντά σε μια Θεωρία των Πάντων. Πως να το αποδείξεις όμως? Προσωπικά πιστεύω ότι τα αποτελέσματα μιας θεωρίας των πάντων θα πρέπει να είναι κατανοητά και από τον πιο αδαή με την Επιστήμη. Αλλιώς ο λόγος που ζούμε θα ήταν να γίνουμε όλοι φυσικοί ή μαθηματικοί.

 

Koιτα ...

επιμεριζω τα μεγεθη (και τις εννοιες) για να μπορω να τα κατανοησω.

Αλλιως .... ΝΑΙ .... ο χωροχρονος ειναι κατι αραγες και αδιαιρετο και τελειωσε.

Μπορω ομως, ως χωροχρονικος δεσμωτης, να το εξετασω και κατανοησω ως ενιαιο ?

Τοτε να μην δινω συντεταγμενες Χ,Υ,Ζ και t. Να βρω ΜΙΑ αλλη μοναδα μετρησης.

Υπαρχει ? Ισως και να υπαρχει (δεν ξερω, ρωταω ... αφου δεν σκαμπαζω γρι απο

Γεωμετριες Riemann και επιπεδα Minkowski).

 

Επιμερισμενα, τα μεγεθη (οι διαστασεις) δειχνουν ΑΓΡΙΩΣ πεπλεγμενα του Χρονου.

Το σημειο ΑΝ δεν κινηθει δεν εχουμε ευθεια. Η ευθεια αν δεν κινηθει δεν εχουμε

επιπεδο και το επιπεδο αν δεν κινηθει δεν εχουμε κυβο. Η λεξη κλειδι ειναι ...

ΕΞΕΛΙΞΗ γεγονοτος. Και αυτη χρειαζεται Χρονο. Αλλιως μενει στο αδιαστατο

του ενος σημειου και τελειωσε το πατιρντι.

 

Αν ειναι να βουτηξουμε στα εννοιολογικα (και να βρεξουμε τα μπατζακια μας)

πρεπει να κατανοησουμε ΚΟΠΙΩΔΩΣ την εννοια Εξελιξη. Τη Χρονικη εξελιξη

ενος γεγονοτος. Και οχι κατ'αναγκη μονο την κινηση που αυτη συνεπαγεται.

Απο την δικη μου απλοικη σκοπια, Εξελιξη ενος φαινομενου εχουμε ΜΟΝΟ

σε ενα περιβαλλον που ευνοει ΕΤΕΡΟΤΗΤΕΣ. Kατι πρεπει να αλλαξει .....

ως θεση, ως υφη, ως ενεργεια, ως τιμη ... βρειτε εσεις τι. Παντως πρεπει να

γινει σε ενα περιβαλλον που ευνοει τουλαχιστον ΔΥΟ τιμες-θεσεις αυτου

του φαινομενου. Αλλιως, εγω προσωπικα δεν μπορω να νοησω ουτε καν

γεγονοκρατιες. Ουτε εξελιξεις φαινομενων. Ουτε Χρονους τελεσης αυτων.

 

Ας πουμε οτι ο Χρονος στηριζεται στην Ετεροτητα.

ΤΙ προκαλει την Ετεροτητα ? Οι συμμετριες που σπανε σε διαστασεις ?

HARDLY !!!! Η Ετεροτητα πρεπει να ενυπαρχει ως ιδιοτητα σε ενα συνολο,

ΕΞΑΡΧΗΣ. Ιδιως σε ενα κλειστο συνολο (οπως μαθαμε οτι ειναι το συμπαν μας).

 

(αλλα ολα αυτα ειναι οι σκεψεις ενος γραφιστα ... μην χολοσκατε )

[FAZ]

Ο ηλεκτρομαγνητισμός είναι διανυσματικό πεδίο. Δηλαδή είναι μία συνάρτηση που αντιστοιχίζει κάθε σημείο του χώρου σε ένα διάνυσμα. Το κάθε διάνυσμα με την σειρά του περιγράφεται από το μέτρο του και την κατεύθυνσή του, οπότε πως μπορούμε να έχουμε κατεύθυνση-φορά χωρίς χώρο.

 

Το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο είναι μια περιοχή μέσα στον χώρο που διεγείρει φωτόνια-κβάντα συγκεκριμένης ενεργειακής κατάστασης και στάθμης. Δηλαδή συγκεκριμένες υφές του χωροχρόνου.

 

 

"Η ενέργεια του φωτονίου είναι ίση με: Ε= h x f, όπου "h" η σταθερά του Planck και όπου "f" η συχνότητα του ηλεκτρομαγνητικού κύματος. Αν λύσουμε ως προς f, βλέπουμε ότι η συχνότητα ενός φωτονίου καθορίζεται από το πόση ενέργεια "κουβαλάει". Έτσι, αυτό που ουσιαστικά διαφοροποιεί τις διαφόρων ειδών ακτινοβολίες μεταξύ τους είναι το ποσό της ενέργειας που μεταφέρουν τα φωτόνιά τους. Τα χρώματα, για παράδειγμα, διαφοροποιούνται γιατί "αποτελούνται" από φωτόνια διαφορετικής ενέργειας και κατά συνέπεια διαφορετικής συχνότητας. Έτσι, έχουμε φωτόνια ραδιοφωνικών κυμάτων (χαμηλής ενέργειας), φωτόνια στην ορατή περιοχή του φάσματος και φωτόνια ακτίνων γ, που παράγονται όταν αποδιεγείρονται οι ατομικοί πυρήνες." (Από Βικιπαίδεια-Φωτόνιο).

 

Το ευρύτερο πεδίο του χωροχρόνου μέσα στο οποίο λαμβάνει χώρα κάθε εκδήλωση της Ύλης σε ταχύτητες μέχρι αυτήν του φωτός, δεν είναι ο Νόμος που καθορίζει τις εκδηλώσεις αυτές, είναι μόνο το πεδίο. Μπορούμε να τον περιγράψουμε και ως μια συνάρτηση με τελεστή τους Νόμους που διέπουν την Ύλη και με πεδίο ορισμού όλες τις πιθανές αλλά και όλες τις απίθανες καταστάσεις-αποτελέσματα των εκδηλώσεων των μορφών της Ύλης. Λέγοντας απίθανες εννοώ και τις περιπτώσεις που στατιστικά δεν πρόκειται ποτέ να συμβούν αλλά έχουν μια θεωρητική πιθανότητα, όπως όταν σπάμε τις μπάλες στο μπιλιάρδο πόσες πιθανότητες υπάρχουν να επανέλθουν ακριβώς στην αρχική τους κατάσταση...

[FAZ]

ΧΒ70Α συμφωνώ απόλυτα μαζί σου: "...πρέπει να κατανοήσουμε κοπιωδώς την έννοια Εξέλιξη."

 

Τότε μόνο μπορούμε να δούμε και το κίνητρο αλλά και την σκοπιμότητα της ύπαρξης των πεδίων και των επί μέρους διαστάσεων.