Jump to content

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσιεύτηκε

Το ξέρω σας ξαφνιάζω μετά από τόσα χρόνια με μια φωτογραφία μου. Αυτό έγινε για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι και πάλι συνειδητοποίησα την οδυνηρή αλήθεια, ότι και φέτος λόγο δουλειάς, δεν θα μπορέσω να έρθω στην ΠΕΕΑ για να γνωριστούμε από κοντά. (Εκτός κι αν με απολύσουν χε χε).

Ο δεύτερος είναι ότι χάζευα φωτογραφίες στον υπολογιστή και έβλεπα αυτές που πήγαμε με την γυναίκα μου την τελευταία φορά αστροεκδρομή. Στο Κιθαιρώνα. Στα τέλη του περασμένου Οκτώβριου. Την μοναδική που κάναμε πέρυσι. Και σε αυτή λοιπόν μου αρέσω, διότι ενώ μόλις έχω μισοστήσει για αστροφωτογράφιση, ξαφνικά και από το πουθενά και εντελώς αυθαίρετα κι αναπάντεχα, τα έλατα αρχίζουν να βουίζουν και να λυγάνε από τον αέρα. Αφού κεραυνοβολήθηκα σωριάστηκα στην σκάλα – τραπέζι – κάθισμα, και βάλθηκα να κοιτάζω και πάλι αμήχανος κι απελπισμένος την Μαρία, η οποία με το που άκουσε τον αέρα, άρπαξε την φωτογραφική μηχανή την οποία δεν είχα προλάβει να προσαρμόσω στο τηλεσκόπιο, και με πυροβόλησε σε αυτή την απελπιστική κατάσταση, που τα τελευταία χρόνια επί μονίμου βάσεως διατελώ.

Εσύ να βγεις και να αποκριθείς παρών στο παρελθόν σου.

 

Ρέα Γαλανάκη. Από το, Ελένη ή ο κανένας.

Δημοσιεύτηκε
Μοναδικός στις περιγραφές, όπως πάντα!!! =D>

ΠΜ

Εσύ να βγεις και να αποκριθείς παρών στο παρελθόν σου.

 

Ρέα Γαλανάκη. Από το, Ελένη ή ο κανένας.

Δημοσιεύτηκε

Είπα στον θείο Αίολο να φυσήξει επειδη δεν μπόρεσα να ανέβω.

Εγώ σε βλέπω να χαμογελάς. :cheesy:

Δημήτρης Γκιώνης.

Τα δυο μάτια είναι καλύτερα από ένα. :shock:

Δημοσιεύτηκε
Το ξέρω σας ξαφνιάζω μετά από τόσα χρόνια με μια φωτογραφία μου. Αυτό έγινε για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι και πάλι συνειδητοποίησα την οδυνηρή αλήθεια, ότι και φέτος λόγο δουλειάς, δεν θα μπορέσω να έρθω στην ΠΕΕΑ για να γνωριστούμε από κοντά. ([b]Εκτός κι αν με απολύσουν χε χε).[/b]

Ο δεύτερος είναι ότι χάζευα φωτογραφίες στον υπολογιστή και έβλεπα αυτές που πήγαμε με την γυναίκα μου την τελευταία φορά αστροεκδρομή. Στο Κιθαιρώνα. Στα τέλη του περασμένου Οκτώβριου. Την μοναδική που κάναμε πέρυσι. Και σε αυτή λοιπόν μου αρέσω, διότι ενώ μόλις έχω μισοστήσει για αστροφωτογράφιση, ξαφνικά και από το πουθενά και εντελώς αυθαίρετα κι αναπάντεχα, τα έλατα αρχίζουν να βουίζουν και να λυγάνε από τον αέρα. Αφού κεραυνοβολήθηκα σωριάστηκα στην σκάλα – τραπέζι – κάθισμα, και βάλθηκα να κοιτάζω και πάλι αμήχανος κι απελπισμένος την Μαρία, η οποία με το που άκουσε τον αέρα, άρπαξε την φωτογραφική μηχανή την οποία δεν είχα προλάβει να προσαρμόσω στο τηλεσκόπιο, και με πυροβόλησε σε αυτή την απελπιστική κατάσταση, που τα τελευταία χρόνια επί μονίμου βάσεως διατελώ.

 

 

Πολύ πιθανό.-

Δημοσιεύτηκε

Γιάννη είσαι ωραίος!!!

 

Οι στιγμές που περιμένεις να βραδιάσει στις αστροεξορμήσεις , να βγει ο πολικός για να κάνεις ευθυγράμμιση νομίζω πως είναι από τις πιο ωραίες στιγμές. Χαλαρός δίπλα στο τηλεσκόπιο νιώθεις να φεύγει ήσυχα η μέρα και περιμένεις τη νύχτα που υπόσχεται πολλά! :-({|= O:) :D

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ
Δημοσιεύτηκε
Ευχαριστώ όλοι την αστριπαρέα παρέα. (Έχω πίσω στήριγμα γερό κι γι' αυτό άλλη μια φορά ΝΑ κι αν με απολύσουν!) ΧΕ χε χε.

Εσύ να βγεις και να αποκριθείς παρών στο παρελθόν σου.

 

Ρέα Γαλανάκη. Από το, Ελένη ή ο κανένας.

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης