Τηθύς.

[Δροσος Γεωργιος]

Ζουμ στον Οδυσσέα του ηλιακού συστήματος.

Το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά από το 2004 το σύστημα του Κρόνου πλησίασε την Τηθύ, ένα από τους δεκάδες δορυφόρους και κατέγραψε νέες κοντινές, λεπτομερείς εικόνες από την επιφάνεια του. Στις νέες εικόνες ξεχωρίζει ο Οδυσσέας, ένας γιγάντιος κρατήρας που σχηματίστηκε μετά την πτώση κάποιου γιγάντιου αστεροειδούς στον παγωμένο δορυφόρο.

Η Τηθύς έχει διάμετρο περίπου 1,065 χλμ και η επιφάνεια παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία. Στην Τηθύ υπάρχουν πολλοί κρατήρες. Ο μεγαλύτερος ονομάστηκε «Οδυσσέας» και έχει διάμετρο 450 χιλιόμετρα, δηλαδή καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της επιφάνειας του δορυφόρου. Αν μεταφέρουμε αυτές τις αναλογίες στη Γη αν υπήρχε ένας τέτοιος κρατήρας θα είχε το μέγεθος της... Αφρικής!

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=711634

Το επεξεργάστηκε Ιανουάριος 10, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Τηθύς.

Η Τηθύς (αγγλικά: Tethys) είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου και ανακαλύφθηκε από τον Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι στις 21 Μαρτίου 1684.

Η Τηθύς έχει μέση διάμετρο 1.066 χιλιόμετρα και απέχει από τον πλανήτη Κρόνο 294.619 χλμ.

Ονομάστηκε Τηθύς από την Τιτανίδα Τηθύς της ελληνικής μυθολογίας. Επίσης αναφέρεται και με την ονομασία Κρόνος III (Saturn III), επειδή είθισται στην Αστρονομία αντί του ονόματος του δορυφόρου να χρησιμοποιείται ο αύξων αριθμός εκάστου (κατά σειρά απόστασης από τον πλανήτη). Στην πραγματικότητα δεν είναι ο τρίτος στη σειρά, αλλά όταν ανακαλύφθηκε ήταν.

Ο Κασσίνι ονόμασε τους τέσσερις δορυφόρους που ανακάλυψε (Τηθύς, Διώνη, Ρέα, Ιαπετός) Sidera Lodoicea, δηλαδή αστέρια του Λουδοβίκου προς τιμή του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ'. Το 1847 όμως ο Τζον Χέρσελ έδωσε σε αυτούς τους δορυφόρους ονόματα Τιτάνων, οι οποίοι ήταν αδέλφια του Κρόνου.

Η Τηθύς είναι ένα ουράνιο σώμα που αποτελείται σχεδόν εξ' ολοκλήρου από πάγο. Στην παγωμένη επιφάνειά της διακρίνονται πολλοί κρατήρες. Ο μεγαλύτερος κρατήρας της βρίσκεται στο δυτικό της ημισφαίριο, ονομάζεται Οδυσσέας και έχει διάμετρο 400 χιλιόμετρα. Ένα άλλο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της επιφάνειάς της είναι το «Χάσμα της Ιθάκης», ένα φαράγγι πλάτους εκατό χιλιομέτρων και βάθους πέντε, που διατρέχει τα 3/4 της περιφέρειας της Τηθύος (περίπου 2.000 χιλιόμετρα). Εικάζεται ότι σχηματίστηκε όταν το νερό στο εσωτερικό του δορυφόρου πάγωσε, αυξάνοντας έτσι τον όγκο του και ραγίζοντας την επιφάνεια. Η θερμοκρασία στην επιφάνειά της είναι περίπου -187oC.

Ανακαλύφθηκε από Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι

Ημερομηνία Ανακάλυψης 21 Μαρτίου 1684

Χαρακτηριστικά τροχιάς

Ημιάξονας τροχιάς 294.619 Km

Εκκεντρότητα 0,0001

Περίοδος περιφοράς 1,887802 ημέρες

Κλίση 1,12° (προς τον Ισημερινό του Κρόνου)

Είναι δορυφόρος του Κρόνου

Φυσικά χαρακτηριστικά

Διαστάσεις 1.080,8 × 1.062,2 × 1.055 Km

Μέση Ακτίνα 533 ± 0,7 Km

Μάζα (6,17449 ± 0,00132) ×1020 kg

Μέση πυκνότητα 0,9735 ± 0,0038 g/cm3

Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας 0,145 m/s²

Ταχύτητα διαφυγής 0,393 km/s

Περίοδος περιστροφής Σύγχρονη

Λευκαύγεια 1,229 ± 0,005

Κλίση άξονα μηδέν

Επιφανειακή θερμοκρασία 86 K

Φαινόμενο μέγεθος 10,2

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B7%CE%B8%CF%8D%CF%82_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Το επεξεργάστηκε Ιανουάριος 10, 2024 ο Δροσος Γεωργιος