Χρύσα Κουβελιώτου.

[Δροσος Γεωργιος]

Στην Χρύσα Κουβελιώτου το διεθνές βραβείο Αστρονομίας Shaw για το 2021

Το διεθνές βραβείο Shaw στην Αστρονομία για το 2021 απονεμήθηκε εξίσου στην Ελληνίδα αστροφυσικό της διασποράς Χρύσα Κουβελιώτου, καθηγήτρια και πρόεδρο του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσιγκτον και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2016, και στη Βικτόρια Κάσπι, καθηγήτρια Φυσικής και διευθύντρια του Ινστιτούτου Διαστήματος ΜακΓκίλ του Καναδά, για τη συμβολή τους στη μελέτη και κατανόηση των μάγναστρων (magnetars). Τα magnetars είναι αστέρες νετρονίων με πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο, τα οποία συνδέονται με ένα ευρύ φάσμα αστροφυσικών φαινομένων υψηλών ενεργειών.

Οι αστέρες νετρονίων είναι υπέρπυκνα μαγνητισμένα απομεινάρια αστρικών εκρήξεων. Περιστρέφονται με περιόδους περιστροφής χιλιοστών του δευτερολέπτου έως μερικών δευτερολέπτων και εκπέμπουν ισχυρές δέσμες παλμικής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (εξ ου και η ονομασία «πάλσαρ»). Λόγω της περιστροφής τους αυτής αποτελούν ακριβή «κοσμικά ρολόγια» και «εργαστήρια» μελέτης διαφόρων φυσικών φαινομένων σε βαρυτικά πεδία δισεκατομμύρια φορές ισχυρότερα της Γης.

Η έρευνα των Κάσπι και Κουβελιώτου βασίστηκε στη θεωρητική πρόβλεψη της ύπαρξης αστέρων νετρονίων με μαγνητικά πεδία έως και χιλιάδες φορές ισχυρότερα από αυτά των απλών pulsars, τα οποία παράγουν ισχυρές εκλάμψεις ακτίνων γ. Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία τροφοδοτείται κυρίως από τεράστιες δεξαμενές μαγνητικής ενέργειας στην μαγνητόσφαιρά τους και δευτερευόντως από την περιστροφή τους. Οι βραβευθείσες ανέπτυξαν νέες παρατηρησιακές μεθόδους, οι οποίες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη αυτών των αντικειμένων και προσδιόρισαν τις φυσικές τους ιδιότητες. Η εργασία τους καθιέρωσε τα magnetars ως μία νέα και σημαντική κατηγορία αστροφυσικών αντικειμένων.

Η Χρύσα Κουβελιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1977. Έλαβε το διδακτορικό της από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου και το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ το 1981. Ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εν συνεχεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Διαστημικό Κέντρο Πτήσεων Μάρσαλ της NASA (Marshall Space Flight Center). Είναι μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ από το 2013 και έχει λάβει σειρά υψηλών διακρίσεων και βραβείων για το έργο της.

Το διεθνές ετήσιο βραβείο Shaw απονέμεται από το 2004 από το ομώνυμο διεθνές Ίδρυμα σε συνεργασία με τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση.

https://physicsgg.me/2021/06/03/%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%87%cf%81%cf%8d%cf%83%ce%b1-%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%b2%ce%b5%ce%bb%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%b2%cf%81%ce%b1/

Το επεξεργάστηκε Ιανουάριος 12, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Χρύσα Κουβελιώτου και Νεκτάριος Ταβερναράκης.

Τιμώνται με το Αριστείο Μποδοσάκη 2024

Η καθηγήτρια Αστροφυσικής με μακρά πορεία στη NASA, Χρύσα Κουβελιώτου, και ο καθηγητής Μοριακής Βιολογίας Συστημάτων και πρόεδρος του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, Νεκτάριος Ταβερναράκης, τιμώνται φέτος με το Αριστείο του Ιδρύματος Μποδοσάκη για το πρωτοποριακό έργο ζωής τους.Συγκεκριμένα, το Αριστείο Μποδοσάκη 2024 στο πεδίο των Θετικών Επιστημών απονέμεται στη Χρύσα Κουβελιώτου, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Τμήμα Φυσικής του Columbian College of Arts and Sciences στο George Washington University, η οποία με θητεία άνω των 25 ετών στη NASA έχει συνεισφέρει ουσιαστικά στη βαθύτερη κατανόηση των παροδικών ουράνιων φαινομένων, μέσα από τη μελέτη φαινομένων που σχετίζονται με τις μαύρες τρύπες, τους αστέρες νετρονίων και τις εκλάμψεις ακτίνων γάμμα. Με πλούσια ερευνητική δράση, έχει συμπεριληφθεί στη λίστα του Time Magazine με τους 25 πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον χώρο του Διαστήματος, καθώς και στη λίστα με τους 250 ερευνητές με τις περισσότερες αναφορές παγκοσμίως στην επιστήμη του Διαστήματος με 493 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά μετά από κρίση. Είναι μέλος των ακαδημιών US National Academy of Science και US Academy of Arts and Sciences, μέλος της Royal Dutch Academy of Sciences και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Στη μακρά πορεία της έχει λάβει πλήθος κορυφαίων διακρίσεων, όπως τα βραβεία Descartes (2002), Rossi (2003) και D. Heineman (2012), το βραβείο Shaw στην Αστροφυσική (2021), ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση την τίμησε με τον Σταυρό του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής για την αριστεία στην Επιστήμη (2015).Το Αριστείο Μποδοσάκη 2024 στο πεδίο των Ιατροβιολογικών Επιστημών απονέμεται στον Νεκτάριο Ταβερναράκη, καθηγητή Μοριακής Βιολογίας Συστημάτων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, πρόεδρο του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, και πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας (EIT). Ο Νεκτάριος Ταβερναράκης βρίσκεται στην αιχμή της σύγχρονης βιοϊατρικής έρευνας στους τομείς της γήρανσης, του κυτταρικού θανάτου και του νευροεκφυλισμού. Μεταξύ των σημαντικών επιστημονικών του ανακαλύψεων περιλαμβάνονται ειδικές κατηγορίες ενζύμων που εμπλέκονται στον νεκρωτικό κυτταρικό θάνατο, η αποκάλυψη του ρόλου βασικών ρυθμιστών της πρωτεϊνοσύνθεσης στη γήρανση και η καθοριστική συμβολή στην ανακάλυψη των μηχανισμών ελέγχου της ποιότητας των μιτοχονδρίων που σχετίζονται με τη ρύθμιση της κυτταρικής ενεργειακής ομοιόστασης και της γήρανσης. Μεταξύ άλλων είναι μέλος του Αμερικανικού Οργανισμού για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (ΕΜΒΟ), της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Γερμανίας, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών, και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Στη μακρά επιστημονική του πορεία έχει λάβει το βραβείο Νέου Ερευνητή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (EMBO), το βραβείο Έρευνας Friedrich Wilhelm Bessel του ιδρύματος Alexander von Humboldt, το βραβείο Helmholtz International Fellow Award, το βραβείο Galien Scientific Research Award, το Αρεταίειο Βραβείο Ιατροβιολογικών Επιστημών της Ακαδημίας Αθηνών, καθώς και το Επιστημονικό Βραβείο του Ιδρύματος Μποδοσάκη το 2005 στον τομέα των Βιοεπιστημών.Τα δύο Αριστεία Μποδοσάκη θα απονείμει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, σε τελετή που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 25 Ιουνίου στο Ζάππειο Μέγαρο.Ο θεσμός του Αριστείου Μποδοσάκη ξεκίνησε το 2002 και επανέρχεται 13 χρόνια μετά τις τελευταίες βραβεύσεις, με μια νέα επιτροπή Αριστείου, αποτελούμενη από οκτώ ξένους επιστήμονες διεθνούς κύρους. Συμπρόεδροι της επιτροπής είναι ο επίτιμος καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, Ντάαν Φρένκελ, και ο καθηγητής Μοριακής Βιολογίας του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Erasmus της Ολλανδίας, Φρανκ Γκρόσβελντ.Κάθε διετία θα απονέμονται δύο Αριστεία σε δύο επιστημονικά πεδία, συνοδευόμενα από χρηματικό έπαθλο 100.000 ευρώ το κάθε ένα. «Το Αριστείο Μποδοσάκη έχει ως στόχο να αναγνωρίσει και να τιμήσει το σύνολο της επιστημονικής πορείας και προσφοράς Ελληνίδων και Ελλήνων επιστημόνων που διαδραμάτισαν καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της επιστήμης τους, με συνειδητή δέσμευση και πάθος για την επιστημονική έρευνα, την προαγωγή και την εξέλιξη της γνώσης», επισημαίνει η πρόεδρος του ΔΣ του Ιδρύματος Μποδοσάκη, Αθηνά Δεσύπρη.Έως σήμερα άλλες επτά προσωπικότητες της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας έχουν βραβευθεί με το Αριστείο Μποδοσάκη για το εξαιρετικά σημαντικό έργο τους και συγκεκριμένα οι καθηγητές Γεώργιος Χρούσος (2011), Χαράλαμπος Μουτσόπουλος (2011), Ευάγγελος Μουδριανάκης (2009), Δημήτρης Χριστοδούλου (2006), Αθανάσιος Φωκάς (2006), Κυριάκος Νικολάου (2004) και Ιωάννης Ηλιόπουλος (2002).

Μ.Κ. – https://www.amna.gr/home/article/825882/Chrusa-Koubeliotou-kai-Nektarios-Tabernarakis—Timontai-me-to-Aristeio-Mpodosaki-2024 – https://www.bodossaki.gr/aristeio-mpodosaki-2024-i-ellinida-ereynitria-toy-diastimatos-kathigitria-astrofysikis-me-makra-poreia-sti-nasa-chrysa-koyveliotoy-kai-o-koryfaios-ereynitis-tis-sygchronis-vioiatrikis-ereynas-poy-kath/

[Δροσος Γεωργιος]

Χρύσα Κουβελιώτου: «Η Γη μας ποτέ δεν μου έφτανε – ήταν πολύ περιορισμένη»

Προτού τιμηθεί με το Αριστείο Μποδοσάκη, η διακεκριμένη Ελληνίδα αστροφυσικός μιλάει για την αξιοθαύμαστη διαδρομή της και την ακαταμάχητη γοητεία του Διαστήματος

Η καθηγήτρια Αστροφυσικής με μακρά πορεία στη NASA, Χρύσα Κουβελιώτου, και ο καθηγητής Μοριακής Βιολογίας Συστημάτων και πρόεδρος του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, Νεκτάριος Ταβερναράκης, τιμώνται φέτος με το Αριστείο του Ιδρύματος Μποδοσάκη για το πρωτοποριακό έργο ζωής τους.

Η κυρία Χρύσα Κουβελιώτου, καθηγήτρια Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, θα τιμηθεί με το Αριστείο Μποδοσάκη 2024. Λίγο πριν από την τελετή απονομής, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Ζάππειο Μέγαρο την Τρίτη 25 Ιουνίου, αναζητήσαμε τη διάσημη Ελληνίδα επιστήμονα για να πληροφορηθούμε ποια ήταν η κινητήριος δύναμη που την ώθησε μέχρι τη NASA και από εκεί στα… μάγναστρα.

Πότε και πώς ξεκίνησε το ενδιαφέρον σας για την αστροφυσική; Υπήρχε προϊστορία στην οικογένειά σας αναφορικά με αυτό τα πεδίο ή είστε η πρώτη;

Καμία προϊστορία ή παράδοση  στην αστροφυσική! Ο πατέρας μου ήταν μαθηματικός και η μητέρα μου οικονομολόγος. Οι εμπειρίες μου τα καλοκαίρια στη φύση και στις ελληνικές ακρογιαλιές και οι πρώτες ζωηρές εντυπώσεις  από τις  διαυγείς έναστρες νύχτες φαίνεται ότι χαράχτηκαν καθοριστικά στο μυαλό μου και επηρέασαν τις επιλογές και την πορεία μου. Και συγχρόνως όλα τα ερωτήματα που προκύπτουν, όταν παρατηρείς τον ουρανό, όπως «τι είναι αυτά που τρεμοσβήνουν στον ουρανό;», «υπάρχουν άνθρωποι εκεί;», «πώς μπορούμε να πάμε κι εμείς εκεί πάνω;», «είμαστε οι μόνοι στον κόσμο μας;». Όταν ακόμα ήμουν στο Δημοτικό, ο πατέρας μου μού έδωσε ένα εκλαϊκευμένο βιβλίο κοσμολογίας (με τις τότε απόψεις) και όλα συνδέθηκαν μεταξύ τους. Ήξερα πια τι ήθελα να γίνω: αστρονόμος. Αλλά η Γη μας δεν μου έφτανε – ήταν πολύ περιορισμένη. Όταν τελείωσα το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, ειδικεύτηκα στην Αστροφυσική στο Max Planck Institut του Μονάχου, όπου είχα τη δυνατότητα να μελετήσω τις εκλάμψεις των ακτίνων Γάμμα. Συγκεκριμένα, ήθελα να καταλάβω πώς δημιουργήθηκαν και δημιουργούνται, πόσο κοντά/μακριά είναι, και αν υπάρχει άλλη ζωή στο Σύμπαν. Χάρη στα επιτεύγματα του Neil Armstrong, η απόφασή μου επισφραγίστηκε οριστικά και έτσι έγινα αστροφυσικός…

Τι καθόρισε την επιστημονική διαδρομή σας, από την Αθήνα στη NASA;

Το γεγονός ότι δεν υπήρχαν αστροναύτες στην Ελλάδα! Ήλπιζα ότι ίσως μπορούσα να πετάξω κι εγώ, ή τουλάχιστον να συμμετέχω μελετώντας το Σύμπαν. Η NASA ήταν ο μόνος δρόμος που ήθελα να ακολουθήσω. Κατά τη διάρκεια του διδακτορικού μου στο Μόναχο πήγα στη NASA τουλάχιστον δύο φορές σαν επισκέπτρια για να μάθω την ανάλυση δεδομένων ενός δορυφόρου. Όταν προσλήφθηκα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών πήγαινα πολύ συχνά στη NASA/Goddard Space Flight Center για συνεργασίες. Μετά προσλήφθηκα στη NASA/Marshall Space Flight Center, και το όνειρο έγινε πραγματικότητα, αλλά εν μέρει. Τελικά έγινα αστροφυσικός εδάφους.

Πώς θα περιγράφατε τα μάγναστρα (και το γιατί είναι σημαντικά) με τρόπο που να είναι κατανοητός στο ευρύ κοινό;

Συνοπτικά σε μια πρόταση: γιατί είναι ένα νέο είδος αστέρων νετρονίων που έχουν τον υψηλότερο μαγνητισμό στο Σύμπαν. Πιο αναλυτικά, τα μάγναστρα είναι αστέρες νετρονίων με ιδιότητες που δεν υπάρχουν στη Γη μας. Αντιπροσωπεύουν ισχυρή βαρύτητα, υπερβολικές πυκνότητες και τα υψηλότερα μαγνητικά πεδία στην υφήλιο (πάνω από 1014 μεγαλύτερα από αυτά του Ηλίου). Θεωρούνται τα τελικά στάδια πολλών φαινομένων, όπως εκλάμψεις ακτίνων γάμμα, υπέρλαμπροι καινοφανείς αστέρες και Fast Radio Bursts».

Αντιστοίχως, γιατί σας θέλγει η έρευνα εκλάμψεων;

Γιατί είναι οι ισχυρότερες εκρήξεις στο Σύμπαν μας. Μάλιστα παρατηρούμε τουλάχιστον μία κάθε μέρα. Δημιουργούνται ή από εκρήξεις υπερκαινοφανών αστέρων ή από σύζευξη αστέρων νετρονίων. Για τον μέσο άνθρωπο μια αποστολή της NASA συμπυκνώνεται κυρίως στη στιγμή της εκτόξευσης. Τι συμβαίνει όμως στα «παρασκήνια», πριν, κατά και μετά από μια επιτυχή εκτόξευση;«Οι μικρές αποστολές όταν επιλεγούν παίρνουν περίπου 4-10 χρόνια για να είναι έτοιμες να εκτοξευθούν. Συνήθως οι ομάδες τους έχουν 10-30 μέλη. Οι μεγάλες αποστολές χρειάζονται 10-20 χρόνια να τελειοποιηθούν και να πετάξουν. Έχουν πολύ μεγάλες επιστημονικές ομάδες, με εκατοντάδες μέλη. Κάθε αποστολή έχει θεωρητικούς και παρατηρησιακούς επιστήμονες και μηχανικούς.  Οι ομάδες συνεργάζονται πολύ στενά καλύπτοντας όλες τις ανάγκες της αποστολής τους».

Ποιας σημερινής αποστολής μελετάτε τα δεδομένα και τι σχεδιάζετε;

Υπάρχουν πολλές λειτουργικές αποστολές που στέλνουν δεδομένα στη Γη μας. Διαφοροποιούνται από το μήκος κύματος των ανιχνευτών τους ως επίσης και το μέγεθός τους. Η NASA έχει μικρές αποστολές (ένα ή δυο όργανα), μεσαίες (πολλές φορές με μόνο ένα αλλά μεγαλύτερο ανιχνευτή) και Flagships – μεγάλες αποστολές που εστιάζονται σε ένα μήκος κύματος με πολύ καλή διακριτικότητα, που συνήθως επιζούν μέχρι 15-20 χρόνια. Χρησιμοποιώ δεδομένα από πολλές αποστολές, και για πολλούς στόχους, όπως Chandra X-ray observatory και Gamma Ray Burst Monitor στο παρατηρητήριο Fermi. Επίσης είμαι σε μια ομάδα που μελετά την πρόταση για τη νέα αποστολή Gamow».

Πώς αντιλαμβάνεστε τον ρόλο σας ως μέντορα νέων επιστημόνων και τι θα συμβουλεύατε τα νέα παιδιά που θα ήθελαν να ακολουθήσουν στα χνάρια σας;

Είμαι μέντορας νέων επιστημόνων στο George Washington University, όπως επίσης και ορισμένων φοιτητών. Αυτό που πάντα τονίζω είναι να ακολουθούν την πορεία που πραγματικά θέλουν, παρά τις αντιξοότητες που υπάρχουν στη ζωή. Η εμπειρία μου λέει ότι σπάνια υπάρχουν μονόδρομοι – πάντα θα βρίσκεται μια καμπή που τους ενώνει. Επίσης θα ήθελα να τονίσω ότι όλοι μας φτιάχνουμε τα δικά μας χνάρια. Το μόνο που ακολουθούμε και αναζητούμε είναι μια ευχή, μια ελπίδα και ένα αποτέλεσμα.

Είστε αποδέκτης πολλών επιστημονικών βραβείων και τιμητικών διακρίσεων. Τι σημαίνει το Αριστείο Μποδοσάκη για εσάς;

Είναι πολύ σημαντικό γιατί έρχεται από την πατρίδα μου, τον τόπο που γεννήθηκα και απέκτησα τα πρώτα βιώματα. Το Αριστείο Μποδοσάκη με τιμά και με αναγνωρίζει για όσα έχω κάνει στη ζωή μου. Είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτήν την αναγνώριση από την Ελλάδα.

Who is who

Η κυρία Χρύσα Κουβελιώτου είναι σήμερα καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Τμήμα Φυσικής του Columbian College of Arts and Sciences στο George Washington University (GWU).
Απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής του ΕΚΠΑ, ειδικεύτηκε στην Αστροφυσική στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γερμανία. Επανήλθε στη χώρα μας για να διδάξει Αστροφυσική στο ΕΚΠΑ ενώ παράλληλα (από το 1985) άρχισε να συνεργάζεται με τη NASA. Λίγο αργότερα άρχισε να εργάζεται στη NASA, όπου και παρέμεινε για 25 χρόνια ανεβαίνοντας όλα τα σκαλιά της ερευνητικής ιεραρχίας. Από το 2013 εργάζεται ως καθηγήτρια Αστροφυσικής στο GWU, όπου και ίδρυσε το Ινστιτούτο Επιστημών Αστρονομίας, Φυσικής και Στατιστικής (APSIS).
Το ερευνητικό έργο της εστιάζει στην Αστροφυσική Υψηλών Ενεργειών και ειδικότερα τη μελέτη φαινομένων που σχετίζονται με τις μαύρες τρύπες, τους αστέρες νετρονίων και τις εκλάμψεις ακτίνων γάμμα. Μελετώντας τα δεδομένα μιας αποστολής στον Ηλιο, ανακάλυψε τα μάγναστρα (Magnetars), αστέρες νετρονίων με ακραία μαγνητικά πεδία.
Θεωρείται από τους πλέον επιδραστικούς αστροφυσικούς έχοντας δημοσιεύσει περί τις 500 ερευνητικές εργασίες. Είναι μέλος πολλών ακαδημιών, μεταξύ των οποίων και η Αμερικανική Ακαδημία Επιστημών, και έχει λάβει πλήθος τιμητικών διακρίσεων.

https://physicsgg.me/2024/06/26/χρύσα-κουβελιώτου-η-γη-μας-ποτέ-δεν-μο/

[Δροσος Γεωργιος]

Στη Χρύσα Κουβελιώτου και τον Νεκτάριο Ταβερναράκη τα φετινά Αριστεία Μποδοσάκη.

Σημαντική διάκριση για τους δύο διεθνούς φήμης επιστήμονες.

Η απονομή των Αριστείων του Ιδρύματος Μποδοσάκη στους διεθνώς διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες, Χρύσα Κουβελιώτου και Νεκτάριο Ταβερναράκη, πραγματοποιήθηκε από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στο Ζάππειο Μέγαρο.Συγκεκριμένα, έπειτα από επιλογή επιτροπής αποτελούμενης από διεθνούς φήμης επιστήμονες, το Αριστείο στις Θετικές Επιστήμες έλαβε η καθηγήτρια Αστροφυσικής στο George Washington University, Χρύσα Κουβελιώτου, για τη σημαντική συνεισφορά της στην βαθύτερη κατανόηση των παροδικών ουράνιων φαινομένων, τη μελέτη φαινομένων σχετικών με τις μαύρες τρύπες, τους αστέρες νετρονίων και τις εκλάμψεις ακτίνων γάμμα και την ανακάλυψη των Μάγναστρων, αστέρων νετρονίων με ακραία μαγνητικά πεδία. Το Αριστείο στις Ιατροβιολογικές Επιστήμες έλαβε ο πρόεδρος του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, καθηγητής Μοριακής Βιολογίας Συστημάτων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και πρόεδρος του European Institute of Innovation and Technology, Νεκτάριος Ταβερναράκης, ο οποίος βρίσκεται στην αιχμή της σύγχρονης βιοϊατρικής έρευνας στους τομείς της γήρανσης, του κυτταρικού θανάτου και των νευροεκφυλιστικών ασθενειών.«Αυτό το βραβείο αποτελεί έναν πολύ σημαντικό σταθμό στη σταδιοδρομία μου και είναι μια αναγνώριση των συνολικών προσπαθειών και επιτευγμάτων μου καθ’ όλη τη μακροχρόνια πορεία της επιστημονικής δραστηριότητας και της διεθνούς ερευνητικής παρουσίας μου στο πεδίο της Αστροφυσικής», τόνισε η Χρύσα Κουβελιώτου, η οποία έχει λάβει επίσης τον Σταυρό του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής για την αριστεία στην επιστήμη από την Προεδρία της Δημοκρατίας το 2015. Η ίδια πρόσθεσε ότι «το Αριστείο του Ιδρύματος Μποδοσάκη αντιπροσωπεύει για μένα την αξία και τη σημασία της έρευνας και της τεχνολογίας στην Ελλάδα».Ο Νεκτάριος Ταβερναράκης, ο οποίος έχει λάβει στο παρελθόν και το επιστημονικό βραβείο του Ιδρύματος Μποδοσάκη, υπογράμμισε ότι «η επένδυση στην έρευνα αιχμής είναι το κλειδί για να υπερβούμε τις μεγάλες προκλήσεις και τους υπαρξιακούς κινδύνους που καλείται να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα». Έθεσε το ερώτημα αν μπορεί το ελληνικό ερευνητικό οικοσύστημα να έχει καθοριστικό ρόλο σ’ αυτή την οικουμενική προσπάθεια και πρόσθεσε: «Η έρευνα είναι ίσως η πιο παγκοσμιοποιημένη ανθρώπινη δραστηριότητα, δεν περιορίζεται από εθνικά σύνορα. Στο τέλος της ημέρας η έρευνα που γίνεται στην Ελλάδα αξιολογείται από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα όπως και η έρευνα που γίνεται παντού στον κόσμο. Σε αυτή τη μεγάλη αρένα έχουμε καταγράψει σημαντικές επιτυχίες».Προλογίζοντας την Χρύσα Κουβελιώτου, ο Νταν Φρένκελ, συμπρόεδρος της Επιτροπής Αριστείων, επίτιμος καθηγητής Χημείας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, επεσήμανε ότι «η Χρύσα Κουβελιώτου ανήκει ξεκάθαρα στους κορυφαίους επιστήμονες του κόσμου, η σημαντική της ανακάλυψη για τα Μάγναστρα, ενθουσιάζει τους αστρονόμους το ίδιο όπως και 25 χρόνια πριν και επίσης αποτελεί ένα εξαιρετικό πρότυπο». Ο κ. Φρένκελ ανέφερε επίσης ότι «η επιλογή του νικητή για το φετινό βραβείο ήταν ταυτόχρονα πολύ δύσκολη και πολύ εύκολη για τον ίδιο λόγο, ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί πραγματικά εξαιρετικοί Έλληνες επιστήμονες στον τομέα των φυσικών επιστημών».Αναφερόμενος στην επιλογή του Νεκτάριου Ταβερναράκη, ο Φρανκ Γκρόσβελντ, συμπρόεδρος της Επιτροπής Αριστείων, καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας στο Erasmus Medical Center του Ρότερνταμ, τόνισε ότι «δεν είναι μόνο ένας καταπληκτικός επιστήμονας, αλλά παίζει σημαντικό ρόλο και στη διαχείριση της επιστήμης στην Ελλάδα. Η βράβευσή του είναι αποτέλεσμα της επιστημονικής αριστείας του και της συνεισφοράς του στην ελληνική και ευρωπαϊκή επιστήμη». Ο ίδιος παρατήρησε ότι η επιλογή αυτή «ήταν δύσκολη γιατί υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός Ελλήνων επιστημόνων και με έκανε να συνειδητοποιήσω την τεράστια συμβολή των Ελλήνων επιστημόνων στο ερευνητικό πεδίο της Βιοϊατρικής. Θα πρέπει να είστε πολύ υπερήφανοι γι’ αυτό».Σχετικά με τον θεσμό των Αριστείων, η πρόεδρος του Ιδρύματος Μποδοσάκη, Αθηνά Δεσύπρη, εξήγησε ότι «έχει ως στόχο να αναγνωρίσει και να τιμήσει το σύνολο της επιστημονικής πορείας και προσφοράς Ελληνίδων και Ελλήνων επιστημόνων που έχουν επιτελέσει καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της επιστήμης τους, με συνειδητή δέσμευση και πάθος για την επιστημονική έρευνα, την προαγωγή και την εξέλιξη της γνώσης».

Naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ