Tim Berners-Lee

[Δροσος Γεωργιος]

Tα τρία «W» που άλλαξαν τον κόσμο.

Ήταν μια ιδέα «ασαφής αλλά συναρπαστική». Όταν, στις 12 Μαρτίου 1989, ο μηχανικός λογισμικού, Τίμοθι Μπέρνερς Λι, κατέθεσε μια ιδέα του στον προϊστάμενό του, με τίτλο «Διαχείριση της Πληροφορίας: Μια πρόταση», δεν μπορούσε ούτε ο ίδιος να φανταστεί τι είχε στα αλήθεια οραματιστεί. Και αυτό γιατί ήταν η πρόταση που γέννησε τον Παγκόσμιο Ιστό (World Wide Web – www). Τα τρία «W» που άλλαξαν τον κόσμο μια για πάντα.

Ο Tim Berners-Lee, ο εφευρέτης του World Wide Web

Και τον άλλαξαν όχι μόνο ως προς την ανταλλαγή πληροφοριών, αλλά και σε θέματα της καθημερινότητας, όπως η διακίνηση και το εμπόριο αγαθών, η εκπαίδευση, τα ταξίδια, η ενημέρωση, οι χρηματοοικονομικές συναλλαγές.Ο «πατέρας» του διαδικτύου, όμως δεν έχει διάθεση τόσο να γιορτάσει τα γενέθλια του δημιουργήματός του, όσο να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον του.Ο πατέρας του Παγκόσμιου Iστού Ο Τιμ Μπέρνερς Λι γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1955. Φοίτησε στο Queens College της Οξφόρδης κι εκεί κατασκεύασε τον πρώτο του υπολογιστή, με μόνα υλικά παλιά ηλεκτρονικά εξαρτήματα και ένα κολλητήρι.Στο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε Φυσική, συνελήφθη ως χάκερ με συνέπεια να αποκλειστεί από τη χρήση του πανεπιστημιακού υπολογιστή. Αφού αποφοίτησε εργάστηκε σε επιχειρήσεις ως μηχανολόγος λογισμικού μέχρι το 1980, οπότε και άρχισε να εργάζεται για το CERN, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων.Εκεί επινόησε και το πρόγραμμα Enquire, τον πρόδρομο του Παγκόσμιου Ιστού, που τον βοηθούσε να παρακολουθεί τον τεράστιο αριθμό ερευνητών και προγραμμάτων του Ιδρύματος. Έφυγε από το CERN, για να επιστρέψει εκεί το 1984 και να βρεθεί ξανά αντιμέτωπος με το παλιό πρόβλημα χειρισμού του τεράστιου όγκου πληροφορίας και της δύσκολης επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη του.Ήταν τότε που άρχισε να οραματίζεται ένα παγκόσμιο σύστημα διακίνησης πληροφοριών, ταχύτερο και ολοσχερώς αποκεντρωμένο, ανεξάρτητο της πλατφόρμας του κάθε υπολογιστή, πολύγλωσσο και χωρίς γραφειοκρατικούς περιορισμούς και καθυστερήσεις. Υπέβαλε ένα υπόμνημα σχετικά με το σχέδιό του στη διοίκηση, αλλά, τότε, πήρε απλά την απάντηση ότι επρόκειτο για μια «ασαφή αλλά συναρπαστική πρόταση». Περιμένοντας να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά προβλήματα της διοίκησης, άρχισε να εργάζεται πάνω στις λεπτομέρειες του συστήματος που είχε σκεφθεί.

Η πινακίδα αυτή βρίσκεται στο CERN, εκεί όπου δημιουργήθηκε το World Wide Web

Έτσι δημιούργησε το πρωτόκολλο http (hypertext transfer protocol), δηλαδή τη «γλώσσα» επικοινωνίας των υπολογιστών στο διαδίκτυο και, παράλληλα, επινόησε ένα τρόπο αναγνώρισης κάθε «εγγράφου», αποδίδοντάς του ένα μοναδικό παγκόσμιο αναγνωριστικό (Universal Resource Identifier), μαζί με ένα αναγνωριστικό διεύθυνσης. Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά συνδυάστηκαν και σήμερα αποτελούν το γνωστό μας URL (Uniform Resource Locator).

Κι εγένετο World Wide Web…

Το 1990 και συγκεκριμένα στις 12 Νοεμβρίου, ολοκλήρωσε τη δημιουργία του πρώτου προγράμματος περιήγησης (browser), έπρεπε όμως να δημιουργήσει και ένα πρόγραμμα εξυπηρέτησης (server) και μια γλώσσα για την περιγραφή του εγγράφου. Έτσι, επινόησε τη γλώσσα HTML (HyperText Markup Language). Το 1991 τα είχε ετοιμάσει όλα και, μη έχοντας ακόμη επίσημη απάντηση από το CERN, στις 6 Αυγούστου του 1991 δημιούργησε και παρουσίασε τον πρώτο server, τον info.cern.ch., διαθέτοντας ελεύθερα το πρόγραμμα περιήγησης και το λογισμικό του server μέσω του Διαδικτύου. Παράλληλα, άρχισε να «διαφημίζει» το δημιούργημά του μέσω των Ομάδων Νέων (Newsgroups). Σύντομα άρχισε να επικοινωνεί με χρήστες και να βελτιώνει τη δημιουργία του, χρησιμοποιώντας τις υποδείξεις τους.

διαβάστε σχετικά: Η δημιουργία της πρώτης ιστοσελίδας

Στο μεταξύ, οι χρήστες της νέας υπηρεσίας, που ο ίδιος είχε ονομάσει Παγκόσμιο Ιστό (World Wide Web), άρχισαν να αυξάνονται αλματωδώς, ενώ οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ήταν πολύ πιο εύκολο και εξυπηρετικό να «δημοσιεύουν» τις πληροφορίες τους σε μια ιστοσελίδα , αντί να απαντούν σε πολυάριθμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή να τις δημοσιεύουν στις ομάδες νέων, των οποίων η κίνηση πολλές φορές τις «έθαβε» (με την έννοια ότι περνούσαν απαρατήρητες). Ενδιαφέρον επίσης έδειξαν για το επίτευγμα του Λι και κυβερνητικές υπηρεσίες. Σύντομα, η κίνηση της νέας υπηρεσίας έγινε τόση, ώστε προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας νέου λογισμικού περιήγησης.Ο Marc Andreessen, ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις δημιούργησε το λογισμικό Mosaic, τον πρόγονο του σημερινού λογισμικού περιήγησης Netscape Navigator. Και βέβαια σημαντική συμβολή στο όλο εγχείρημα είχε η  δημοτικότητα και προσιτότητα των Windows της Microsoft με το γραφικό τους περιβάλλον.Σήμερα ο Τιμ Μπέρνερς Λι είναι ο Πρόεδρος του W3C Κονσόρτσιοθμ του Παγκόσμιου Ιστού, ερευνητής στο ΜΙΤ  και έχει πολλές τιμητικές διακρίσεις, μεταξύ πολλών άλλων και Ιππότης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (2004) από την Βασίλισσα της Αγγλίας και παράσημο εξαίρετων υπηρεσιών (Order of Merit) από την ίδια το 2007. Το περιοδικό Time τον κατέταξε ανάμεσα σε ένα από τα 100 λαμπρότερα πνεύματα του αιώνα. Τον Δεκέμβριο του 2004 ονομάσθηκε επίτιμος Καθηγητής στο τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. Είναι, επίσης, συν-διευθυντής του φορέα «Web Science Research Initiative (WSRI)» (Πρωτοβουλία Επιστημονικής Έρευνας στον Ιστό), που δημιουργήθηκε το 2006.Αντι για γενέθλια… προειδοποιήσειςΣτην επετειακή ανοικτή επιστολή που απεύθυνε ο  Τιμ Μπέρνερς Λι για τα 30χρόνια του Παγκόσμιου Ιστού, όμως, αντί να γιορτάζει, φαίνεται να ανησυχεί.Όπως επισημαίνει, πολλοί άνθρωποι σήμερα νιώθουν αβέβαιοι κατά πόσο ο Ιστός τελικά υπήρξε μια δύναμη για το καλό ή για το κακό, αν και ο ίδιος διατηρεί ελπίδες πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο τα επόμενα 30 χρόνια.«Αν παρατήσουμε την προσπάθεια να φτιάξουμε ένα καλύτερο Ιστό τώρα, τότε η αποτυχία δεν θα ανήκει στον Ιστό, αλλά σε εμάς. Είναι το ταξίδι μας από την ψηφιακή εφηβεία προς ένα πιο ώριμο, υπεύθυνο και περιεκτικό μέλλον», τονίζει στην επιστολή του. Ως θετικό σημάδι, μεταξύ άλλων, θεωρεί ότι αρκετές κυβερνήσεις θέλουν να αποφύγουν τη «βαλκανοποίηση» του διαδικτύου, δηλαδή τον κατατεμαχισμό του εντός εθνικών ή περιφερειακών συνόρων.Μιλώντας μάλιστα σε δημοσιογράφουςείπε ότι σήμερα ο Παγκόσμιος Ιστός «δεν εξυπηρετεί την ανθρωπότητα πολύ καλά». «Φαίνεται πως διαρκώς πηγαίνουμε από την μια καταστροφή της ιδιωτικότητας στην επόμενη», είπε, παραπέμποντας στις εντεινόμενες ανησυχίες κατά πόσο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υποστηρίζουν τη δημοκρατία.Επέστησε επίσης την προσοχή στην εμπορευματοποίηση, την υποκλοπή και τη χειραγώγηση των προσωπικών δεδομένων των χρηστών, την συστηματική εξάπλωση της επιθετικότητας και της παραπληροφόρησης, την ολοένα μεγαλύτερη πόλωση των απόψεων κ.α. Δήλωσε πάντως αισιόδοξος, επειδή ολοένα περισσότεροι άνθρωποι -χάρη και σε σκάνδαλα τύπου Cambridge Analytica- αρχίζουν πια να καταλαβαίνουν τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν ως χρήστες του Ιστού. «Πρέπει να έχετε τον πλήρη έλεγχο των δεδομένων σας. Δεν πρόκειται για πετρέλαιο. Δεν είναι εμπόρευμα. Δεν πρέπει να μπορείτε να τα πουλάτε για να βγάλετε χρήματα», δήλωσε.Μια «Magna Carta» για το Διαδίκτυο.Ο ίδιος, μεταξύ άλλων, έχει προωθήσει την ιδέα ενός κοινωνικού «Συμβολαίου για τον Ιστό», καθώς και την τεχνολογική πλατφόρμα Solid, που επιστρέφει στους χρήστες τον έλεγχο των δεδομένων τους, διαχωρίζοντας τις εφαρμογές (apps) από την αποθήκευση των δεδομένων των χρηστών.Ο Λι πρότεινε την σύνταξη και την κοινή αποδοχή μιας «Magna Carta» για το Διαδίκτυο, η οποία, στα «χνάρια» της ουσίας της αρχικής του 13ου αιώνα, θα προστατεύει τα δικαιώματα του ανθρώπου στον παγκόσμιο ιστό από απειλές όπως τα fake news, η προκατάληψη και το μίσος. Ο εφευρέτης του Διαδικτύου κάλεσε κυβερνήσεις, τις εταιρείες και τους πολίτες να υποστηρίξουν μια νέα «Σύμβαση για τον Ιστό» που θα στοχεύει στην προστασία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των ανθρώπων στο Διαδίκτυο.Πολλοί οργανισμοί έχουν ήδη υπογράψει τη σύμβαση, η οποία δημοσιεύτηκε από το Ίδρυμα Παγκόσμιου Ιστού Μπέρνερς Λι μαζί με μια έκθεση που καλεί σε επείγουσα δράση.Σύμφωνα με τις αρχές που περιγράφονται στη σύμβαση, οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι πολίτες τους έχουν πρόσβαση σε όλο το Διαδίκτυο, κάθε στιγμή και ότι το απόρρητό τους γίνεται σεβαστό, ώστε να μπορούν να είναι online «ελεύθερα, με ασφάλεια και χωρίς φόβο». Επίσης ορίζεται πως οι εταιρείες δεσμεύονται να κάνουν το Διαδίκτυο προσιτό και προσβάσιμο σε όλους. Να σέβονται την ιδιωτική ζωή των αθρώπων και τα προσωπικά δεδομένα τους και να αναπτύσσουν τεχνολογίες οι οποίες να εξασφαλίζουν ότι ο ιστός είναι «ένα δημόσιο αγαθό που βάζει πρώτα τους ανθρώπους».Η σύμβαση αναγνωρίζει ότι οι χρήστες του Διαδικτύου έχουν το δικό τους ρόλο να παίξουν και καλεί τους ανθρώπους να κάνουν το περιεχόμενο του διαδικτύου «πλούσιο και δεοντολογικό». Να δημιουργηθούν κοινότητες που σέβονται το δικαίωμα λόγου και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και να αγωνιστούμε για έναν ανοιχτό ιστό, ο οποίος να είναι «μία παγκόσμια δημόσια πηγή, για όλους τους ανθρώπους, παντού».

πηγή: https://tvxs.gr/news/media/i-magna-carta-toy-diadiktyoy/

[Δροσος Γεωργιος]

Tim Berners-Lee: Τι «βλέπει» για το μέλλον ο εφευρέτης του World Wide Web.

Ο Παγκόσμιος Ιστός γίνεται επίσημα 35 ετών σήμερα, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό ορόσημο στην ανάπτυξη της σύγχρονης τεχνολογίας

Ο Tim Berners-Lee, ο εφευρέτης του World Wide Web

Προσωπικοί βοηθοί τεχνητής νοημοσύνης που γνωρίζουν την κατάσταση της υγείας μας και το νομικό ιστορικό μας από μέσα προς τα έξω. Η δυνατότητα να μεταφέρετε τα δεδομένα σας από το ένα μέρος στο άλλο απρόσκοπτα χωρίς εμπόδια. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις προβλέψεις για το μέλλον του διαδικτύου από τον εφευρέτη του World Wide Web, Tim Berners-Lee, στην 35η επέτειο της εφεύρεσής του, σύμφωνα με το CNBC.

Η πινακίδα αυτή βρίσκεται στο CERN, εκεί όπου δημιουργήθηκε το World Wide Web

Ο Berners-Lee πιστώνεται με την εφεύρεση της τεχνολογίας που αλλάζει τον κόσμο το 1989, ενώ εργαζόταν στο CERN, το ελβετικό ερευνητικό κέντρο σωματιδιακής φυσικής.Ο γεννημένος στο Λονδίνο επιστήμονας υπολογιστών υπέβαλε πρόταση για ένα σύστημα διαχείρισης πληροφοριών για να βοηθήσει τους συναδέλφους του να μοιράζονται πληροφορίες μεταξύ τους.Ο Berners-Lee συνέχισε να εργάζεται πάνω στην ιδέα του για αυτό το σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών και μέχρι το 1991, ο Παγκόσμιος Ιστός ήταν σε λειτουργία.

Η πρώτη ιστοσελίδα: http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html

Στις δεκαετίες που έχουν περάσει από τη δημιουργία του διαδικτύου, ο Berners-Lee βλέπει μερικά από τα μειονεκτήματα που έχουν προκύψει. Πρώτον, οι ροές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προσαρμοσμένες από αλγόριθμους AI σημαίνουν ότι οι άνθρωποι «αισθάνονται θυμωμένοι και αναστατωμένοι ή μισητοί», λέει.Εν τω μεταξύ, η ευκολία παραγωγής περιεχομένου σε πλατφόρμες κοινωνικών μέσων και η δημιουργία νέων ιστότοπων και ιστολογίων έχει οδηγήσει σε «αποδυνάμωση» για τους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις – και απώλεια ιδιοκτησίας στα δεδομένα μας, προσθέτει.Αλλά ο Berners-Lee εξακολουθεί να έχει κάποια αισιοδοξία για το μέλλον. Εδώ είναι μερικές από τις κορ

Πρόβλεψη 1: Όλοι θα έχουν έναν προσωπικό βοηθό AI

Μία από τις μεγάλες προβλέψεις του Berners-Lee είναι ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με το διαδίκτυο.Με την άφιξη των εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης, όπως το ChatGPT της OpenAI που υποστηρίζεται από τη Microsoft, οι εταιρείες τεχνολογίας στοιχηματίζουν ότι οι καταναλωτές θα ασχοληθούν πολύ περισσότερο με τα ψηφιακά chatbots για να λάβουν πληροφορίες που χρειάζονται και να τους βοηθήσουν να παράγουν γραπτό υλικό, ακόμη και κώδικα.Υπάρχουν ήδη εταιρείες που προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν πώς θα μοιάζει η αλληλεπίδρασή μας με το διαδίκτυο χρησιμοποιώντας συσκευές που λειτουργούν με AI, συμπεριλαμβανομένης της Samsung με το smartphone Galaxy S24 και της αμερικανικής startup Humane AI με τη φορητή συσκευή pin.

Πρόβλεψη 2: Θα αναλάβουμε την πραγματική κυριότητα των δεδομένων μας σε όλες τις πλατφόρμες — συμπεριλαμβανομένης της εικονικής πραγματικότητας

Ένα άλλο πράγμα που προβλέπει ο Berners-Lee είναι ένας ιστός στον οποίο όλοι θα έχουμε τον πλήρη έλεγχο των δεδομένων μας.Έτσι, αντί να παραδώσουμε την ιδιοκτησία των δεδομένων μας στην Google, τη Meta, την Amazon, την Apple, τη Microsoft και άλλους τεχνολογικούς γίγαντες, θα είμαστε σε θέση να κατέχουμε τα δεδομένα μας μέσω ενός καταστήματος δεδομένων ή “pod”.“Θα σκεφτείτε το pod δεδομένων σας ως τον ψηφιακό σας χώρο, θα το σκεφτείτε ως ένα πράγμα με το οποίο αισθάνεστε πολύ άνετα”, εξηγεί ο Berners-Lee.

Πρόβλεψη 3: Μια εταιρεία Big Tech θα μπορούσε να διαλυθεί

Ένα άλλο πράγμα που ο Berners-Lee λέει ότι μπορεί να συμβεί στο μέλλον είναι μια μεγάλη εταιρεία τεχνολογίας που αναγκάζεται να διαλυθεί….
διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ: From AI assistants to Big Tech breakup: World Wide Web inventor’s top predictions as it turns 35

πηγή: https://www.ot.gr/2024/03/12/texnologia/tim-berners-lee-ti-vlepei-gia-to-mellon-o-efeyretis-tou-world-wide-web/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα χαρτί στο CERN που αλλάζει για πάντα τον κόσμο.

Όταν ένας Βρετανός φυσικός ύφανε στο σκοτάδι του εργαστηρίου το νήμα που θα συνέδεε την ανθρωπότητα

 Mέσα σε ένα γραφείο του CERN στη Γενεύη, ο Βρετανός φυσικός και μηχανικός υπολογιστών Τim Berners-Lee καταθέτει μια πρόταση που φαντάζει ταπεινή.Τιτλοφορείται: «WorldWideWeb: Proposal for a HyperText Project». Κανείς γύρω του δεν υποψιάζεται ότι εκείνη τη στιγμή γεννιέται το εργαλείο που θα αλλάξει για πάντα τη σχέση του ανθρώπου με την πληροφορία, τη γνώση και την επικοινωνία.

Το ημερολόγιο γράφει 12 Νοεμβρίου 1990.

Το όραμα στο CERN

Ο Berners-Lee εργάζεται ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών, έναν λαβύρινθο υπολογιστών που δεν «μιλούν» μεταξύ τους.Κάθε τμήμα έχει το δικό του λογισμικό, τα δικά του αρχεία, τις δικές του φόρμες αναζήτησης. Οι ερευνητές δυσκολεύονται να ανταλλάξουν δεδομένα, να συνδέσουν πληροφορίες, να κρατήσουν μια ενιαία εικόνα των πειραμάτων τους.Μέσα σε αυτή την αποσπασματικότητα, εκείνος φαντάζεται κάτι διαφορετικό: μια ανοιχτή «ύφανση» πληροφοριών, όπου κάθε έγγραφο θα συνδέεται με κάποιο άλλο μέσω υπερσυνδέσμων — όπως ακριβώς λειτουργεί και η ίδια η ανθρώπινη σκέψη, από ιδέα σε ιδέα.

Δεν χρειάζεται να ξέρεις πού βρίσκεται το αρχείο· αρκεί να ακολουθήσεις το νήμα.

Η γλώσσα του υπερκειμένου

Για να λειτουργήσει αυτός ο ιστός, χρειάζεται μια κοινή «γλώσσα». Ένα σύστημα σήμανσης που θα επιτρέπει σε διαφορετικούς υπολογιστές να διαβάζουν το ίδιο κείμενο με τον ίδιο τρόπο. Ο Berners-Lee την ονομάζει HyperText Markup Language — ή απλώς HTML.Με την HTML, κάθε σελίδα μπορεί να «γνωρίζει» τις άλλες. Και μέσα από συνδέσμους — τους πρώτους hyperlinks — το σύνολο των εγγράφων μετατρέπεται σε ένα ζωντανό δίκτυο.Η πρόταση του Νοεμβρίου 1990 προβλέπει και κάτι ακόμη: ο χρήστης δεν θα είναι μόνο αναγνώστης, αλλά και δημιουργός.Θα μπορεί να προσθέτει νέο υλικό, να επεκτείνει τον ιστό. Η διαδραστικότητα, αυτή που σήμερα θεωρούμε αυτονόητη, μπαίνει από τότε στο DNA του web.

Από το χαρτί στον κώδικα

Στις εβδομάδες που ακολουθούν, ο Berners-Lee και ο Βέλγος συνεργάτης του Robert Cailliau περνούν από τη θεωρία στην πράξη.Με τη βοήθεια ενός υπολογιστή NeXT – δημιούργημα της εταιρείας που είχε ιδρύσει ο Steve Jobs μετά την αποχώρησή του από την Apple – αρχίζουν να γράφουν τον πρώτο περιηγητή και τον πρώτο διακομιστή.Μέχρι τα Χριστούγεννα του 1990, ο πρώτος browser-editor είναι έτοιμος: μπορεί να εμφανίσει κείμενο, να ανοίξει υπερσυνδέσμους, να επιτρέψει την επεξεργασία και αποθήκευση σελίδων.Μαζί του, γεννιούνται τα πρωτόκολλα HTTP και οι διευθύνσεις URL — τα θεμέλια πάνω στα οποία θα στηριχθεί όλο το διαδίκτυο όπως το ξέρουμε σήμερα.Η πρώτη ιστοσελίδα, στο info.cern.ch, περιγράφει απλώς τι είναι το WorldWideWeb. Μια πρόταση, μια περιγραφή, ένας σπόρος που ετοιμάζεται να φυτρώσει.

Η επανάσταση αρχίζει σιωπηλά

Οι περισσότεροι στο CERN δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία του. Ακόμα και ο προϊστάμενος του Berners-Lee, όταν βλέπει την πρόταση, γράφει στο περιθώριο: «Vague, but exciting» – «Αόριστο, αλλά συναρπαστικό». Κι όμως, από αυτό το «αόριστο» θα γεννηθεί η μεγαλύτερη επανάσταση πληροφορίας μετά την τυπογραφία.Στην καρδιά του οράματος υπάρχει κάτι θεμελιώδες: η ελευθερία. Ο Berners-Lee επιμένει ότι το Web πρέπει να είναι ανοιχτό, δημόσιο, χωρίς κεντρικό έλεγχο, διαθέσιμο σε όλους. Αυτή η φιλοσοφία θα επιτρέψει την εξάπλωσή του τα επόμενα χρόνια, όταν το CERN παραχωρεί τον κώδικα ελεύθερα στο κοινό το 1993.

Από το εργαστήριο στον κόσμο

Μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία, ο παγκόσμιος ιστός γίνεται οικεία λέξη σε κάθε σπίτι. Το Web συνδέει πανεπιστήμια, επιχειρήσεις, κυβερνήσεις και, γρήγορα, απλούς πολίτες.Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τα πρώτα sites, οι μηχανές αναζήτησης, οι διαδικτυακές κοινότητες — όλα ξεκινούν από εκείνο το χαρτί στο CERN.Το Διαδίκτυο υπήρχε ήδη. Αλλά ο Παγκόσμιος Ιστός είναι αυτό που του δίνει ψυχή. Δεν βρίσκεις απλώς υπολογιστές — βρίσκεις πληροφορίες, εικόνες, ήχους, ιδέες. Από τις πρώτες στατικές σελίδες μέχρι τα κοινωνικά δίκτυα και την τεχνητή νοημοσύνη, όλα βαδίζουν πάνω στην ίδια αρχή: την ελεύθερη σύνδεση της γνώσης.

Η υπόσχεση και το ερώτημα

Τριάντα πέντε χρόνια μετά, η εφεύρεση του Berners-Lee μάς έχει ενώσει όσο ποτέ — αλλά και μας έχει εκθέσει σε προκλήσεις που τότε δεν μπορούσε να φανταστεί: παραπληροφόρηση, εμπορευματοποίηση, απώλεια ιδιωτικότητας.Ο ίδιος επιμένει ότι το Web δεν πρέπει να χαθεί μέσα στην ισχύ των εταιρικών «κολοσσών». Θέλει να το «ξαναπλέξει» έτσι ώστε να υπηρετεί ξανά τον άνθρωπο, όχι την αγορά.Κι όμως, εκείνο το πρωινό της 12ης Νοεμβρίου 1990, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν υπάρχει ακόμη. Μόνο ένας επιστήμονας που κοιτάζει την οθόνη του NeXT και φαντάζεται έναν κόσμο όπου οι ιδέες όλων θα μπορούν να συνδεθούν με ένα απλό κλικ.Η μέρα που γεννιέται ο Παγκόσμιος Ιστός δεν είναι απλώς η αρχή μιας τεχνολογίας. Είναι η στιγμή που η ανθρωπότητα αρχίζει να υφαίνει, για πρώτη φορά, έναν κοινό νου.

https://www.naftemporiki.gr/stories/2032328/ena-charti-sto-cern-poy-allazei-gia-panta-ton-kosmo/

Το επεξεργάστηκε Νοέμβριος 13 ο Δροσος Γεωργιος