Βιοποικιλοτητα

[Δροσος Γεωργιος]

Το αρχαιότερο ψάρι του κόσμου εικαζόταν εξαφανισμένο για 60 εκατομμύρια χρόνια πριν ανακαλυφθεί ξανά.
Ανάμεσα στα πολλά θαύματα και τις αρχαίες ιστορίες για τη θαλάσσια ζωή και τα πλάσματα του ωκεανού, ένα ψάρι που για καιρό θεωρούνταν εξαφανισμένο από τον πλανήτη μας, τράβηξε την παγκόσμια προσοχή.Το ενδιαφέρον αυτό προέκυψε από ένα απρόσμενο εύρημα που άλλαξε την οπτική μας για το τι μπορεί ακόμη να κρύβεται στα βάθη της θάλασσας.Πριν από το 1938, οι ειδικοί ανέφεραν το κοιλάκανθο (coelacanth) ως ένα κλασικό παράδειγμα εξαφανισμένου ψαριού, που χρονολογείται πάνω από 400 εκατομμύρια χρόνια. Οι επιστήμονες πίστευαν πως είχε εξαφανιστεί πριν από 65 έως 70 εκατομμύρια χρόνια.Αυτή η υπόθεση κατέρρευσε όταν μια 32χρονη υπάλληλος μουσείου στο Ανατολικό Λονδίνο της Νότιας Αφρικής εξέτασε ένα παράξενο δείγμα που έφερε ένας ντόπιος ψαράς κοντά στον ποταμό Τσαλούμνα. Το ψάρι δεν ταίριαζε σε καμία γνωστή κατηγορία που γνώριζε.Λίγο αργότερα, επικοινώνησε με τον καθηγητή Τζέιμς Λέοναρντ Μπρίερλι Σμιθ από το Πανεπιστήμιο Ρόουντς για συμβουλή. Εκείνος επιβεβαίωσε πως επρόκειτο πράγματι για έναν ζωντανό κοιλάκανθο.Αυτή η αναπάντεχη ανακάλυψη άλλαξε την αφήγηση της ζωολογίας και έδειξε πόσο ελλιπές μπορεί να είναι το αρχείο των απολιθωμάτων, ειδικά όταν επιβιώνουν μόνο λίγα άτομα ενός είδους.

Μια συναρπαστική ιστορία ψαριού
Για πολλούς επιστήμονες, η «επανεμφάνιση» του κοιλάκανθου τον κατατάσσει στην κατηγορία των λεγόμενων «ταξινομικών Λαζάρων» (Lazarus taxa) — πλάσματα που εξαφανίζονται και επανεμφανίζονται χωρίς προειδοποίηση.Μία χαρακτηριστική στιγμή από εκείνη την περίσταση παραμένει το τηλεγράφημα του Μπρίερλι Σμιθ: «Εξαιρετικής σημασίας - Διατηρήστε σκελετό και βράγχια = Περιγραφή ψαριού».Κανείς δεν περίμενε αυτά τα λόγια, όμως επιβεβαίωσαν ότι κάτι σπάνιο είχε έρθει στην επιφάνεια.Μετά από αυτό το γεγονός, πέρασε πάνω από μία δεκαετία μέχρι να εμφανιστεί άλλος ένας κοιλάκανθος. Το 1952, δύο ψαράδες στα Νησιά Κομόρες έπιασαν κατά λάθος το δεύτερο δείγμα, πυροδοτώντας νέο ενδιαφέρον στους θαλάσσιους ερευνητές.Ακολούθησε άλλη μία σημαντική ανακάλυψη τη δεκαετία του 1990, όταν οι ειδικοί εντόπισαν ένα δεύτερο είδος γύρω από το αρχιπέλαγος της Ινδονησίας.

Αυτά τα δύο είδη ονομάζονται:

Κοιλάκανθος του δυτικού Ινδικού Ωκεανού (Latimeria chalumnae)

Κοιλάκανθος της Ινδονησίας (Latimeria menadoensis)

Ο κοιλάκανθος έχει μοναδικά φυσικά χαρακτηριστικά.
Αυτό το ψάρι ξεχωρίζει για τα λοβοειδή θωρακικά του πτερύγια, τα οποία θεωρούνται πρώιμος σύνδεσμος με τα σπονδυλωτά που τελικά βγήκαν στη στεριά. Τα πτερύγιά του κινούνται συγχρονισμένα, επιτρέποντάς του να κινείται ευέλικτα στον βυθό.Σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα ψάρια, διαθέτει επίσης έναν ασυνήθιστο αρθρωτό μηχανισμό στο κρανίο του, που παλαιότερα είχε δημιουργήσει εικασίες για τον τρόπο που δαγκώνει ή επεξεργάζεται την τροφή του.Ο χρωματισμός του συχνά συγχωνεύεται με το βραχώδες περιβάλλον όπου ζει, προσφέροντάς του κάποιο βαθμό καμουφλάζ στα βαθιά νερά.Το συγκεκριμένο περιβάλλον του παρέχει επαρκή προστασία από θηρευτές, ενώ ο χαμηλός του μεταβολισμός το βοηθά να επιβιώνει με περιορισμένους πόρους.Οι επιστήμονες παρατηρούν πως κατά τη διάρκεια της ημέρας ξεκουράζεται σε κοιλώματα ηφαιστειακών σπηλαίων — μια τακτική που πιθανότατα το προστατεύει από κινδύνους στα ανοιχτά νερά.

Προγονικοί δεσμοί με τα χερσαία ζώα
Οι ερευνητές κατατάσσουν τον κοιλάκανθο στην ομάδα Sarcopterygii, δηλαδή στα λοβοπτέρυγα ψάρια, στην οποία ανήκουν και οι πνευμονοψάρες, αλλά και οι πρώτοι πρόγονοι των αμφιβίων, των ερπετών και των θηλαστικών.Κοινά χαρακτηριστικά του σκελετού, όπως τα στιβαρά οστά στα πτερύγια, υποδεικνύουν μια στενότερη σχέση με οργανισμούς που προσαρμόστηκαν στη ζωή στην ξηρά.Αυτός ο σύνδεσμος είναι συναρπαστικός, καθώς δείχνει πώς ορισμένα υδρόβια χαρακτηριστικά αντικατοπτρίζουν δομές που αργότερα εμφανίστηκαν σε πλάσματα που περιπλανήθηκαν σε ξηρά εδάφη.Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι το ρινομετωπικό όργανο του κοιλάκανθου, που βρίσκεται στο ρύγχος του, μπορεί να ανιχνεύει ηλεκτρικά σήματα από θηράματα.Αυτή η προσαρμογή θυμίζει στρατηγικές που παρατηρούνται και σε άλλα λοβοπτέρυγα ψάρια, υποδεικνύοντας έναν σύνδεσμο ανάμεσα στα σύγχρονα είδη και εκείνα που έφτασαν στη στεριά πριν από εκατομμύρια χρόνια.Οι παρατηρητές σημειώνουν ότι αυτή η κρυφή ικανότητα υπογραμμίζει πώς ένας αρχαίος σχεδιασμός μπορεί να παραμένει αποτελεσματικός.Η εξειδικευμένη του οικολογική θέση τον προστατεύει επίσης από έντονο ανταγωνισμό. Άλλοι ωκεάνιοι θηρευτές σπάνια περιπολούν αυτά τα σκοτεινά, ήσυχα βάθη, προσφέροντας στον κοιλάκανθο χώρο για να επιβιώσει χωρίς να χρειάζεται να αλλάξει τα βασικά του χαρακτηριστικά που πρωτοεμφανίστηκαν αιώνες πριν.Αυτή η απόλυτη ταύτιση μεταξύ οργανισμού και περιβάλλοντος αποκαλύπτει μια ισχυρή στρατηγική: παραμονή σε ένα χώρο όπου ο εξωτερικός κόσμος δύσκολα παρεμβαίνει.

Μια εμπνευσμένη ιστορία προσαρμογής και επιβίωσης
Πολλές μορφές ζωής εξελίσσονται συνεχώς για να επιβιώσουν. Αντίθετα, η ιστορία αυτού του ψαριού αναδεικνύει πώς ένα πλάσμα μπορεί να επιμείνει όταν οι εξωτερικές πιέσεις είναι ελάχιστες και η εσωτερική του φυσιολογία ταιριάζει απόλυτα με τις συνθήκες του περιβάλλοντός του.Παρότι προκάλεσε έκπληξη στους ζωολόγους, ο κοιλάκανθος συνέχιζε ήσυχα να επιβιώνει σε ένα περιβάλλον πλήρως προσαρμοσμένο στις ικανότητές του.Για πολλούς παρατηρητές, πυροδοτεί συζητήσεις για τη βιοποικιλότητα και τους απροσδόκητους τρόπους με τους οποίους η ζωή αντέχει.Ενώ κάποιοι μπορεί να τον χαρακτηρίζουν «απολίθωμα», είναι ξεκάθαρα ένας επιζών.Κάθε του εμφάνιση ενθαρρύνει τους ειδικούς να συνεχίσουν την παρακολούθηση των βαθέων θαλασσών — περιοχών που ίσως φιλοξενούν και άλλα πλάσματα που έχουμε θεωρήσει εξαφανισμένα.Οι επιστήμονες συνεχίζουν να ερευνούν αν αυτό το ψάρι κρύβει άγνωστα ακόμα χαρακτηριστικά. Κάθε παρατήρηση μπορεί να εμπλουτίσει την κατανόησή μας για την εξέλιξη των θαλάσσιων οργανισμών.Οι ερευνητές ελπίζουν πως περαιτέρω μελέτες ίσως ρίξουν φως σε προσαρμογές που παραμένουν κρυμμένες σε σκοτεινές, απομακρυσμένες γωνιές του ωκεανού.Η γεωλογική σταθερότητα βοήθησε τους κοιλάκανθους
Το αρχαίο περιβάλλον των υποθαλάσσιων σπηλαίων έχει αλλάξει ελάχιστα μέσα στους αιώνες.Χάρη σε αυτή τη σταθερότητα, ο κοιλάκανθος δεν αντιμετώπισε τις έντονες πιέσεις που υφίστανται άλλα είδη σε ταχέως μεταβαλλόμενα οικοσυστήματα.Μπορεί οι πηγές τροφής να είναι περιορισμένες, αλλά ο αργός ρυθμός ζωής του μειώνει τις ενεργειακές του απαιτήσεις.

"https://www.iefimerida.gr"

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 26 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Στη Χιλή μεταφέρθηκαν δεκαπέντε πτηνά που ανήκουν σε είδος που απειλείται με εξαφάνιση.

Τα πτηνά μεταφέρθηκαν οδικώς μέσα σε ξύλινα κιβώτια από τον εθνικό δρυμό Παταγονίας

Από την Αργεντινή στη Χιλή μεταφέρθηκαν δεκαπέντε ρέα, μεγαλόσωμα πτηνά που μοιάζουν με στρουθοκάμηλους, στο πλαίσιο ενός προγράμματος για τη διάσωση του απειλούμενου είδους στην Παταγονία.Τα πτηνά μεταφέρθηκαν οδικώς μέσα σε ξύλινα κιβώτια από τον εθνικό δρυμό Παταγονίας – ο οποίος βρίσκεται στην επαρχία Σάντα Κρους της Αργεντινής – στον χιλιανό δρυμό της περιφέρειας Αϊσέν, σχεδόν 1.000 χιλιόμετρα νότια του Σαντιάγο. Ύστερα από μια περίοδο προσαρμογής, θα αφεθούν ελεύθερα στο πάρκο.Στην περιφέρεια Αϊσέν, ο πληθυσμός των ρέα (rhea pennata) «έχει μειωθεί δραματικά» λόγω της κτηνοτροφίας και του κυνηγιού.

«Πρότυπο για μελλοντικές δράσεις»

Ο Χιλιανός υπουργός Γεωργίας Εστέβαν Βαλενσουέλα χαιρέτισε τη διεθνική πρωτοβουλία, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει «πρότυπο για μελλοντικές δράσεις που θα επέτρεπαν σε απειλούμενα είδη να επιστρέψουν σε οικοσυστήματα όπου άλλοτε ευδοκιμούσαν».Από το 2015, στον εθνικό δρυμό Παταγονίας εφαρμόζεται πρόγραμμα που περιλαμβάνει την εκτροφή των συγκεκριμένων πτηνών σε κέντρα αναπαραγωγής. Στόχος είναι ο πληθυσμός τους να αυξηθεί από 68 και 100 ενήλικα πτηνά, ώστε να θεωρηθεί αυτοσυντηρούμενος. Η Rhea pennata είναι ενδημικό πτηνό της Νότιας Αμερικής και το ύψος των πτηνών είναι συνήθως γύρω στο ένα μέτρο.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1936924/sti-chili-metaferthikan-dekapente-ptina-poy-anikoyn-se-eidos-poy-apeileitai-me-exafanisi/

[Δροσος Γεωργιος]

Δείτε ένα κοπάδι 1.500 δελφινιών να κάνει… θαλάσσιο πάρτι (βίντεο)

Εντυπωσιακές εικόνες από μια σπάνια συγκέντρωση μιας τεράστιας ομάδας του συμπαθούς θηλαστικού.

Θαλάσσιοι βιολόγοι απαθανάτισαν ένα σπάνιο θέαμα ενός τεράστιου κοπαδιού με περισσότερα από 1.500 δελφίνια να κολυμπούν και να… χοροπηδούν στα ανοιχτά της Καλιφόρνια.Το «σούπερ κοπάδι» των δελφινιών Risso εντοπίστηκε στον κόλπο Carmel, στα ανοιχτά της κεντρικής Καλιφόρνια. Αυτό το είδος, το οποίο μπορεί να φτάσει σε μήκος τα τέσσερα μέτρα και να ζυγίζει έως 500 κιλά αναγνωρίζεται από τα λευκά σημάδια. Έχει προσαρμοστεί να ζει κοντά σε υφαλοκρηπίδες όπου μπορεί να αναζητήσει θηράματα σε βάθη περίπου 600 μέτρων.Ο κόλπος Carmel θεωρείται παράδεισος για τη θαλάσσια ζωή με τα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά νερά του που υποστηρίζουν βραχόψαρα, λεοπάρ καρχαρίες, ρινοδέλφινα και θαλάσσιους λέοντες. Ο κόλπος εκτείνεται από ρηχές πισίνες σε ένα υποθαλάσσιο φαράγγι που φτάνει σε βάθη σχεδόν 150 μέτρων.Ενώ τα δελφίνια του Risso ταξιδεύουν συνήθως σε κοπάδια αποτελούμενα από 10 έως 30 άτομα η θέασή τους σε ένα εξαιρετικά μεγάλο κοπάδι εκατοντάδων ατόμων είναι πολύ σπάνια λένε οι επιστήμονες. Τα δελφίνια συνήθως σχηματίζουν μικρότερες, πιο σταθερές υποομάδες μέσα σε μεγάλα κοπάδια με συντροφικότητα μεταξύ των μελών. Μελέτες έχουν δείξει μακροχρόνιους δεσμούς μεταξύ των ενήλικων αρσενικών του είδους.Οι ερευνητές αρχικά σχεδίαζαν να κάνουν ένα ταξίδι για να παρακολουθήσουν τις γκρίζες φάλαινες που μεταναστεύουν, αλλά έμειναν έκπληκτοι βλέποντας πάνω από 1.500 δελφίνια να κολυμπούν γύρω από το σκάφος τους. «Απλώς περνούσαν υπέροχα. Έμοιαζαν σαν να έκαναν ένα μεγάλο πάρτι» είπε η Κολίν Τάλτι θαλάσσια βιολόγος στο Monterey Bay Whale Watch Center.Παρατηρήσεις δελφινιών σε νεότερες περιοχές, όπως στα ανοιχτά της υποαρκτικής νορβηγικής ακτής δείχνουν ότι το είδος επεκτείνει την εμβέλειά του. Η έρευνα δείχνει ότι ο αυξανόμενος θόρυβος στους ωκεανούς λόγω της ανθρώπινης παρουσίας απειλεί τους πληθυσμούς των δελφινιών του Risso. Ο θόρυβος χαμηλής συχνότητας των μηχανοκίνητων σκαφών φαίνεται να διαταράσσει την ακουστική συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένων των κρότων και των βόμβων, που χρησιμοποιούν τα δελφίνια είτε για επικοινωνήσουν μεταξύ τους είτε για να βρουν θήραμα.

 

Εικόνα από drone του τεράστιου κοπαδιού δελφινιών.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1898276/deite-ena-kopadi-1-500-delfinion-na-kanei-thalassio-parti-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Το μικροσκοπικό «καγκουρό» αναδύεται από το χείλος της εξαφάνισης.

Τα woylies ή Brush-tailed bettongs κατοικούσαν κάποτε σε περισσότερο από το 60% της ηπειρωτικής Αυστραλίας.

Το bettong μοιάζει με μικρογραφία καγκουρό και, ομοίως, έχει μια θήκη όπου κρατάει τα μικρά του. Αλλά μην ξεγελιέστε, αυτό το μικρό μαρσιποφόρο δεν είναι τόσο αξιολάτρευτο όσο φαίνεται. Όταν απειλείται από κάποιο θηρευτή, το bettong θα εκτινάξει το μικροσκοπικό νεογνό του από τη θήκη του και θα αναπηδήσει προς διαφορετική κατεύθυνση για να αποφύγει την αιχμαλωσία.Το να θυσιάζει κανείς τα μικρά του μπορεί να φαίνεται βάναυσο, αλλά είναι μια ουσιαστική στρατηγική επιβίωσης για ένα είδος που, μέχρι πρόσφατα, είχε εξαφανιστεί στη χερσόνησο Yorke της Νότιας Αυστραλίας.Τα woylies ή Brush-tailed bettongs κατοικούσαν κάποτε σε περισσότερο από το 60% της ηπειρωτικής Αυστραλίας. Ωστόσο, ο ευρωπαϊκός αποικισμός της χώρας έφερε μαζί του αρπακτικές αγριόγατες και αλεπούδες και την καταστροφή μεγάλου μέρους των ενδημικών λιβαδιών και δασικών ενδιαιτημάτων του ζώου.Μεταξύ του 1999 και του 2010, το μέγεθος του πληθυσμού του είδους μειώθηκε κατά 90% – μια δραστική πτώση που, σύμφωνα με ορισμένες έρευνες, μπορεί να οφείλεται στην εξάπλωση των παρασίτων του αίματος, μαζί με άλλους παράγοντες. Σήμερα, το brush-tailed bettong περιορίζεται σε λίγα μόνο νησιά και απομονωμένους ηπειρωτικούς θύλακες στη νοτιοδυτική Αυστραλία: μόλις το 1% της προηγούμενης εξάπλωσής του.

Marna Banggara

«Είμαστε σε μια αποστολή, αν θέλετε, να επαναφέρουμε μερικά από αυτά τα ενδημικά είδη που έχουν χαθεί από το τοπίο μας μετά τον ευρωπαϊκό αποικισμό», λέει ο Derek Sandow, υπεύθυνος του προγράμματος Marna Banggara, μιας πρωτοβουλίας αφιερωμένης στην αποκατάσταση μέρους της ιστορικής οικολογικής ποικιλότητας της χερσονήσου Yorke.Παλαιότερα γνωστό ως «Μεγάλη Νότια Κιβωτός», το έργο, το οποίο ξεκίνησε το 2019 από το Northern and Yorke Landscape Board, μετονομάστηκε για να τιμήσει τους ιθαγενείς της περιοχής Narungga, οι οποίοι συμμετέχουν σε μεγάλο βαθμό στην πρωτοβουλία.«Marna στη γλώσσα μας σημαίνει καλή, ευημερούσα, υγιής και Banggara σημαίνει χώρα», λέει ο Garry Goldsmith, μέλος της κοινότητας Narungga που εργάζεται στο έργο.Η ομάδα αρχικά έστησε έναν φράχτη 25 χιλιομέτρων για τον έλεγχο των αρπακτικών σε όλο το στενό τμήμα της χερσονήσου Yorke για να δημιουργήσει ένα ασφαλές καταφύγιο 150.000 εκταρίων για το πρώτο είδος που επέστρεψε: το brush-tailed bettong, γνωστό ως yalgiri στους κατοίκους της Narungga. «Μειώσαμε τις επιπτώσεις από τις αλεπούδες και τις γάτες σε ένα επίπεδο αρκετά χαμηλό, ώστε αυτά τα yalgiri να επανεγκατασταθούν και να μπορέσουν να βρουν καταφύγια, να βρουν τροφή και να επιβιώσουν μόνα τους», λέει ο Sandow.Μεταξύ 2021 και 2023, η ομάδα εισήγαγε στην προστατευόμενη περιοχή σχεδόν 200 brush-tailed bettongs. Η προμήθεια αυτών των ατόμων από διάφορους εναπομείναντες πληθυσμούς σε ολόκληρη τη Δυτική Αυστραλία βοήθησε στην «αύξηση της γενετικής δεξαμενής», λέει ο Goldsmith.Ο Sandow προσθέτει ότι η ενίσχυση της ποικιλομορφίας των ειδών είναι σημαντική, καθώς τα άτομα αυτά «κατέχουν το γενετικό αποτύπωμα για το μέλλον του είδους εδώ».

Μηχανικοί του οικοσυστήματος

Τα Brush-tailed bettongs τρέφονται με βολβούς, σπόρους και έντομα, αλλά η κύρια πηγή τροφής τους είναι μύκητες που αναπτύσσονται υπόγεια- για να τους βρουν, πρέπει να σκάψουν. «Είναι οι μικροί κηπουροί της φύσης», λέει ο Sandow, “ένα και μόνο γιαλγκίρι μπορεί να γυρίσει δύο έως έξι τόνους χώματος το χρόνο”.Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι το πρώτο είδος που επανεισάγεται στην περιοχή, λέει. Όλο αυτό το σκάψιμο αερίζει το έδαφος, βελτιώνει το φιλτράρισμα του νερού και βοηθά τα φυτά να βλαστήσουν – ωφελώντας άλλα ζώα που βασίζονται στο οικοσύστημα.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1892921/to-mikroskopiko-kagkoyro-anadyetai-apo-to-cheilos-tis-exafanisis/

[Δροσος Γεωργιος]

Νυμφαίο: Οι αρκούδες «ξύπνησαν» και υποδέχονται την άνοιξη – Ανοίγει το Κέντρο Προστασίας του Αρκτούρου (βίντεο)

Έπειτα από έναν «γεμάτο» χειμέριο λήθαργο, που κράτησε σχεδόν τρεις μήνες, οι αρκούδες ξύπνησαν για τα καλά και απολαμβάνουν τις ηλιόλουστες ημέρες στο Νυμφαίο της Φλώρινας.Σύμφωνα με ανακοίνωση του Αρκτούρου, όλα τα ζώα ξύπνησαν πολύ καλά και με όρεξη για φαγητό και για… παιχνίδια.

Ανοίγει το Κέντρο Προστασίας του Αρκτούρου – Οι ώρες λειτουργίας

Καθώς η άνοιξη έφτασε πλέον και στο Νυμφαίο, το Κέντρο Προστασίας Αρκούδας του Αρκτούρου ανοίγει και πάλι για τους επισκέπτες από το Σάββατο 15 Μαρτίου.Οι ώρες λειτουργίας του Κέντρου για τους επισκέπτες είναι Σαββατοκύριακα και καθημερινές εκτός Τετάρτης 10.00-17.00 (ώρες ξεναγήσεων: 10.00, 11.00, 12.00, 13.00, 14.00, 15.00, 16.00, 16.30).

https://www.facebook.com/arcturosngo/videos/1873525713391205/?ref=embed_video&t=7

Επίσης, ανοικτοί κάθε Σαββατοκύριακο και αργίες είναι και οι άλλοι δύο χώροι του Διεθνούς Περιβαλλοντικού Κέντρου Αρκτούρου, όπως το Κέντρο Προστασίας Λύκου & Λύγκα στις Αγραπιδιές Φλώρινας και το Κέντρο Ενημέρωσης Αρκούδας στη Νίκειο Σχολή στο Νυμφαίο. Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να λαμβάνουν οι επισκέπτες στο τηλέφωνο 23860 41500.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1932901/nymfaio-oi-arkoydes-xypnisan-kai-ypodechontai-tin-anoixi-anoigei-to-kentro-prostasias-toy-arktoyroy/

[Δροσος Γεωργιος]

Αυστραλία: Πάνω από 150 φάλαινες ξεβράστηκαν σε παραλία.

Οι δυσμενείς συνθήκες στον ωκεανό και οι καιρικές συνθήκες, που εμπόδισαν τη διάσωση των φαλαινών την Τετάρτη, προβλέπονταν να συνεχιστούν για ημέρες.

Πάνω από 150 φάλαινες-δολοφόνοι ξεβράστηκαν σε μια απομακρυσμένη παραλία στη νησιωτική πολιτεία Τασμανία της Αυστραλίας.Οι εμπειρογνώμονες έχουν εγκαταλείψει την ελπίδα να τις διασώσουν. Ειδικοί, μεταξύ των οποίων και κτηνίατροι, βρίσκονταν στο σημείο κοντά στον ποταμό Άρθουρ, στη βορειοδυτική ακτή της Τασμανίας, όπου 157 φάλαινες ανακαλύφθηκαν σε μια εκτεθειμένη παραλία για σερφ το απόγευμα της Τρίτης, ανακοίνωσε το Υπουργείο Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος.Οι δυσμενείς συνθήκες στον ωκεανό και οι καιρικές συνθήκες, που εμπόδισαν τη διάσωση των φαλαινών την Τετάρτη, προβλέπονταν να συνεχιστούν για ημέρες, δήλωσε η υπεύθυνη του συμβάντος Shelley Graham.«Βγήκαμε στο νερό σήμερα το πρωί και μετατοπίσαμε και επιχειρήσαμε να επανατοποθετήσουμε δύο φάλαινες, αλλά δεν τα καταφέραμε, καθώς οι συνθήκες του ωκεανού δεν επέτρεπαν στα ζώα να περάσουν το ρήγμα. Τα ζώα περιορίζονται συνεχώς», ανέφερε σε δήλωσή της η Γκράχαμ.

Ο θαλάσσιος βιολόγος Kris Carlyon δήλωσε ότι οι επιζήσασες θα υποβληθούν σε ευθανασία.

«Όσο περισσότερο χρόνο παραμένουν αυτά τα ζώα εγκλωβισμένα, τόσο περισσότερο υποφέρουν. Όλες οι εναλλακτικές επιλογές ήταν ανεπιτυχείς», δήλωσε ο Carlyon.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1917887/aystralia-pano-apo-150-falaines-xevrastikan-se-paralia/

[Δροσος Γεωργιος]

Οι επιστήμονες λύνουν το μυστήριο των «χαμένων ετών» των θαλάσσιων χελωνών.

Αυτό που διαπίστωσαν οι ερευνητές αμφισβήτησε πολλές παλιές ιδέες.

Χρησιμοποιώντας δορυφορικούς ανιχνευτές, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πού βρίσκονται οι νεαρές θαλάσσιες χελώνες κατά τη διάρκεια ενός σημαντικού τμήματος της ζωής τους.«Είχαμε τεράστια κενά δεδομένων σχετικά με τα πρώτα στάδια της ζωής των θαλάσσιων χελωνών από τα μωρά έως τα νήπια», δήλωσε η Kate Mansfield, θαλάσσια επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα. «Αυτό το τμήμα της μακράς ζωής τους αποτελούσε σε μεγάλο βαθμό ένα μυστήριο».Εδώ και δεκαετίες, οι επιστήμονες αναρωτιούνται τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια των λεγόμενων χαμένων χρόνων μεταξύ της στιγμής που τα μικροσκοπικά νεογέννητα αφήνουν την παραλία και της επιστροφής τους στις ακτές σχεδόν μεγαλωμένα – ένα διάστημα περίπου ενός έως 10 ετών.Η νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε την Τρίτη αρχίζει να καλύπτει αυτό το κενό.

Πώς έδρασαν οι ερευνητές

Για πάνω από μια δεκαετία, η Mansfield και οι συνεργάτες της τοποθέτησαν ετικέτες GPS στα ταχέως αναπτυσσόμενα καβούκια των νεαρών άγριων χελωνών. Καθοδηγώντας μικρά σκάφη, έψαχναν για νεαρές χελώνες που παρασύρονταν ανάμεσα σε φύκια στον Κόλπο του Μεξικού, και τελικά έβαλαν ετικέτες σε 114 ζώα – συμπεριλαμβανομένων των απειλούμενων με εξαφάνιση πράσινων χελωνών, των καρέτα-καρέτα, των κεραμοχελώνων και των χελωνών Kemp’s ridleys.Τελικά οι ετικέτες GPS ξεκολλάνε επειδή «το εξωτερικό του καβουκιού μιας νεαρής χελώνας αποβάλλεται καθώς μεγαλώνουν πολύ γρήγορα», δήλωσε η Katrina Phillips, θαλάσσια οικολόγος στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα και συγγραφέας της νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Proceedings of the Royal Society B.Αλλά κάθε ετικέτα παρέμεινε αρκετά για να μεταδώσει δεδομένα θέσης για μερικές εβδομάδες έως μερικούς μήνες. Αυτό που διαπίστωσαν οι ερευνητές αμφισβήτησε πολλές παλιές ιδέες.Οι επιστήμονες πίστευαν επί μακρόν ότι οι μικροσκοπικές χελώνες παρασύρονταν παθητικά από τα ωκεάνια ρεύματα, κυριολεκτικά ακολουθώντας τη ροή.«Αυτό που αποκαλύψαμε είναι ότι οι χελώνες πραγματικά κολυμπούν», δήλωσε ο συγγραφέας Nathan Putman, οικολόγος στην LGL Ecological Research Associates στο Τέξας. Οι επιστήμονες το επιβεβαίωσαν αυτό συγκρίνοντας τα δεδομένα θέσης των νεαρών χελώνων με τις διαδρομές των παρασυρόμενων σημαντήρων που είχαν τοποθετηθεί στο νερό την ίδια στιγμή. Περισσότερες από τις μισές σημαδούρες ξεβράστηκαν στην ακτή, ενώ οι χελώνες όχι.«Αυτό το μικροσκοπικό νεοσσό παίρνει τις δικές του αποφάσεις σχετικά με το πού θέλει να πάει στον ωκεανό και τι θέλει να αποφύγει», δήλωσε ο Bryan Wallace, οικολόγος άγριας ζωής στο Ecolibrium στο Κολοράντο.Τα δεδομένα παρακολούθησης έδειξαν επίσης μεγαλύτερη μεταβλητότητα στις τοποθεσίες από ό,τι περίμεναν οι επιστήμονες, καθώς οι μικρές χελώνες μετακινούνταν μεταξύ των υδάτων της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας και του ανοιχτού ωκεανού.Εκτός από την επίπονη εργασία της ανεύρεσης των χελωνών, το κόλπο ήταν η ανάπτυξη εύκαμπτων ετικετών με ηλιακή ενέργεια που θα μπορούσαν να κρεμαστούν στο κέλυφος για αρκετή ώρα ώστε να στέλνουν δεδομένα. «Για χρόνια, η τεχνολογία δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στο όνειρο», δήλωσε ο Jeffrey Seminoff, θαλάσσιος βιολόγος της NOAA που δεν συμμετείχε στη μελέτη. Τα ευρήματα δίνουν στους βιολόγους μια καλύτερη ιδέα για το πώς οι νεαρές χελώνες χρησιμοποιούν τον Κόλπο του Μεξικού, μια κρίσιμη περιοχή για τέσσερα είδη θαλάσσιων χελωνών που απειλούνται με εξαφάνιση. «Δεν είναι ότι οι θαλάσσιες χελώνες χάθηκαν ποτέ, αλλά ότι είχαμε χάσει τα ίχνη τους», δήλωσε η Jeanette Wyneken του Πανεπιστημίου Florida Atlantic, η οποία δεν είχε ρόλο στην έρευνα.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1916481/oi-epistimones-lynoyn-to-mystirio-ton-chamenon-eton-ton-thalassion-chelonon/

[Δροσος Γεωργιος]

Τσεχία: Πώς οι κάστορες κατασκεύασαν φράγματα γλυτώνοντας τους πολίτες από 1 εκατ. ευρώ.

Ενώ οι αρμόδιοι ήταν σε συζητήσεις από το 2018 για το πώς θα γίνει το έργo.

Ένα εκατομμύριο ευρώ γλύτωσαν οι Τσέχοι φορολογούμενοι, χάρη σε μια οικογένεια καστόρων, καθώς τα υδρόβια τρωκτικά αποκατέστησαν  στρατιωτικό πεδίο στα νότια της Πράγας, προλαβαίνοντας τις μπουλντόζες, όπως έγινε γνωστό από την τσεχική υπηρεσία προστασίας της φύσης.Το στρατόπεδο του Μπρντι χαρακτηρίστηκε προστατευόμενη φυσική περιοχή το 2016. Οι αρχές θα προχωρούσαν σε έργα περιβαλλοντικής μετατροπής του σε υγροβιότοπο αλλά μια οικογένεια καστόρων είπε να βάλει ένα… δοντάκι για να βοηθήσει.«Προβλέπαμε να δημιουργήσουμε μαιάνδρους στον ποταμό Κλαμπάβα, κατάντη δύο ελών και να φτιάξουμε δύο ή τρεις λιμνούλες καθώς και μια δεξαμενή καθίζησης», είπε ο Μποχούμιλ Φίσερ, στέλεχος της υπηρεσίας προστασίας της φύσης. Ο βασικός στόχος ήταν να μειωθεί η καθίζηση και να σταματήσει η ροή όξινων υδάτων από τα έλη προς τον ποταμό, καθώς απειλούνταν οι ποταμοκαραβίδες και κινδύνευαν με εξαφάνιση.

Τα θαυμαστά έργα των καστόρων

Το σχέδιο αυτό έλαβε μια πρώτη έγκριση το 2018 αλλά καθυστέρησε καθώς συνεχίζονταν οι συζητήσεις για τη διαμόρφωση του πρώην στρατοπέδου. Οι υπεύθυνοι δεν υπολόγιζαν ότι θα αναλάμβαναν δράση οι κάστορες, ζώα που με τα έργα τους στα ποτάμια προλαμβάνουν τις πλημμύρες, βελτιώνουν την ποιότητα του νερού και συμβάλλουν στη βιοποικιλότητα.«Κατασκεύασαν έναν υγροβιότοπο με πισίνες και κανάλια σε μια ζώνη σχεδόν διπλάσια απ’ όσο υπολογίζαμε» είπε ο Φίσερ. Στη συνέχεια, η οικογένεια «μετακόμισε» σε μια τάφρο απορροής γύρω από τα έλη, στην οποία η υπηρεσία ήθελε να κατασκευάσει μικρά φράγματα. Το έκαναν οι κάστορες και μάλιστα εντελώς δωρεάν, χτίζοντας τέσσερα συνολικά φράγματα με μοναδικό εργαλείο τα δόντια τους.«Εμείς ακόμα συζητούσαμε με την εταιρεία υδάτων και με την υπηρεσία δασών στις οποίες ανήκει η έκταση», πρόσθεσε ο Φίσερ.Από τη δουλειά της οικογένειας των καστόρων, το κράτος εξοικονόμησε περίπου 1,19 εκατ. ευρώ. «Το έργο ολοκληρώθηκε, οι κάστορες είναι φανταστικοί, δεν σπάνε τίποτα και κάνουν αξιόλογη δουλειά», τόνισε.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1910830/tsechia-pos-oi-kastores-kataskeyasan-fragmata-glytonontas-toys-polites-apo-1-ekat-eyro/

[Δροσος Γεωργιος]

Αυστραλία: 102 δηλητηριώδη φίδια εντοπίστηκαν σε αυλή σπιτιού.

Τα θηλυκά μαύρα φίδια με κόκκινη κοιλιά συγκεντρώνονται συχνά σε μικρές ομάδες όταν είναι έτοιμα να γεννήσουν, πιθανώς για να προστατευτούν από τα αρπακτικά.

Έκπληκτοι έμειναν Αυστραλοί ειδικοί στα ερπετά, που κλήθηκαν να σώσουν 102 δηλητηριώδη φίδια… στην πίσω αυλή ενός σπιτιού στο Σίδνεϊ.Ο Κόρι Κερεβάρο είπε ότι τους κάλεσαν αφού ένα από τα φίδια δάγκωσε ένα σκύλο. Όταν έφτασε ο συνάδελφός του, ανακάλυψε 40 μαύρα φίδια με κόκκινη κοιλιά – τέσσερα από τα οποία γέννησαν περισσότερα ζωντανά μικρά αφού τα τοποθέτησε σε μια τσάντα αφαίρεσης. Τα μαύρα φίδια με κόκκινη κοιλιά είναι ένα από τα πιο κοινά δηλητηριώδη είδη στην Αυστραλία, αλλά δεν έχουν προκαλέσει κανέναν θάνατο ανθρώπου.Τα πέντε ενήλικα και τα 97 μωρά φίδια βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε καραντίνα και θα απελευθερωθούν σε ένα εθνικό πάρκο μόλις δροσίσει ο καιρός.Ο Κερεβάρο είπε ότι πρόκειται για εντυπωσιακό ρεκόρ, αφού συνήθως πιάνουν από πέντε έως 15 ερπετά την ημέρα.Ο σκύλος ήταν «ζωντανός και καλά» μετά το περιστατικό, πρόσθεσε.Συγκεντρώνονται σε ένα μέρος για να γεννήσουνΤα θηλυκά μαύρα φίδια με κόκκινη κοιλιά συγκεντρώνονται συχνά σε μικρές ομάδες όταν είναι έτοιμα να γεννήσουν, πιθανώς για να προστατευτούν από τα αρπακτικά.Το είδος θεωρείται…ντροπαλό και τα δαγκώματά του – αν και σπάνια – μπορεί να προκαλέσουν οίδημα, ναυτία και διάρροια.Οι κυνηγοί φιδιών υποχρεούνται από το νόμο να απελευθερώνουν τα ζώα κοντά στο σημείο που βρέθηκαν. Όμως, δεδομένου του μεγέθους αυτής της ανακάλυψης, δόθηκε η άδεια στους κυνηγούς να απελευθερώσουν τα φίδια σε ένα εθνικό πάρκο μακριά από ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1906756/aystralia-102-dilitiriodi-fidia-entopistikan-se-ayli-spitioy/

[Δροσος Γεωργιος]

Γιγάντια χελώνα ηλικίας 100 ετών γίνεται για πρώτη φορά μητέρα γράφοντας ιστορία (βίντεο)

Πρόκειται για απειλούμενο είδος των νησιών Γκαλαπάγκος.

Μια τεράστια χελώνα που ανήκει σε απειλούμενο είδος έγινε η γηραιότερη για πρώτη φορά μητέρα του είδους της αφού απέκτησε τα πρώτα της μωρά σε ηλικία περίπου 100 ετών.Η χελώνα που έλαβε την ονομασία Mommy (μητέρα) βρίσκεται για περισσότερα από 90 χρόνια στο Ζωολογικό Κήπο της Φιλαδέλφειας στις ΗΠΑ και πιστεύεται ότι πήγε εκεί σε ηλικία περίπου δέκα ετών. Πρόκειται για μια χελώνα του είδους Chelonoidis niger porteri που ζουν στα Γκαλαπάγκος και ο αριθμός τους έχει μειωθεί δραματικά ενώ υπάρχουν περίπου 50 τέτοιες χελώνες σε ζωολογικούς κήπους των ΗΠΑ.Αυτή είναι η πρώτη φορά που ο ζωολογικός κήπος της Φιλαδέλφειας εκκολάπτει χελώνες αυτού του είδους στα 150 και πλέον χρόνια ιστορίας του όπως ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι του κήπου. «Αυτό είναι ένα σημαντικό ορόσημο στην ιστορία του ζωολογικού κήπου της Φιλαδέλφειας και δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ενθουσιασμένοι που μοιραζόμαστε αυτά τα νέα με την πόλη, την περιοχή και τον κόσμο μας. Η Mommy έφτασε στο ζωολογικό κήπο το 1932, που σημαίνει ότι όποιος έχει επισκεφτεί τον ζωολογικό κήπο τα τελευταία 92 χρόνια πιθανότατα την έχει δει» δήλωσε η Τζο-Ελ Μόγκερμαν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ζωολογικού κήπου της Φιλαδέλφειας.

 

Οι χελώνες Chelonoidis niger porteri είναι υποείδος των χελώνων των Γκαλαπάγκος και είναι το μεγαλύτερο είδος χελώνας στη Γη. Τα αρσενικά είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα θηλυκά και μεγαλώνουν περίπου 1,8 μέτρα σε μήκος με το βάρος τους να φτάνει τα 260 κιλά.

 

Η ανθρώπινη δραστηριότητα στα Γκαλαπάγκος έχει σκοτώσει αρκετά από τα είδη χελωνών του και έχει φέρει τις χελώνες Chelonoidis niger porteri στο χείλος της εξαφάνισης. Ιστορικά, οι ναυτικοί μείωσαν τον αριθμό των χελωνών κυνηγώντας τις για κρέας. Οι άνθρωποι έχουν επίσης διαταράξει τον βιότοπό τους και έχουν εισαγάγει χωροκατακτητικά είδη, όπως οι κατσίκες, που ανταγωνίζονται τις χελώνες για τροφή και τα αρπακτικά όπως οι γάτες και οι αρουραίοι, που λεηλατούν νεαρές χελώνες και τα αυγά τους, σύμφωνα με την Κόκκινη Λίστα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης.Η Mommy είναι μέρος ενός προγράμματος αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία σε ζωολογικούς κήπους των ΗΠΑ με στόχο την προστασία αυτού του υποείδους χελώνας. Η Mommy αναπαρήγαγε για πρώτη φορά με ένα αρσενικό που ονομάζεται Abrazzo ο οποίος είναι επίσης περίπου 100 ετών και μετακόμισε στον ζωολογικό κήπος της Φιλαδέλφεια το 2020 αφού προηγουμένως έζησε ζωολογικό κήπο στη Νότια Καρολίνα. H Mommy κατάφερε να γεννήσει τέσσερα χελωνάκια ανοίγοντας έτσι ένα παράθυρο αισιοδοξίας για την επιβίωση του είδους.

Στη φωτογραφία εικονίζεται η Mommy.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1941722/gigantia-chelona-ilikias-100-eton-ginetai-gia-proti-fora-mitera-grafontas-istoria-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Μια απότομη αύξηση πληθυσμού φυτοπλαγκτού στη Φλόριντα προκαλεί λιμό στα δελφίνια.

Εντοπίστηκε η αιτία που τα συμπαθή θαλάσσια θηλαστικά πεθαίνουν από την πείνα σε αυτή την περιοχή.

Τα δελφίνια που ζουν στη περιοχή της Φλόριντα πεθαίνουν από την πείνα εξαιτίας της επιβλαβούς ανθοφορίας των θαλάσσιων φυκιών αναφέρει σε μελέτη της στην επιθεώρηση «Frontiers in Marine Science» ερευνητική ομάδα.Το 2013, το 8 τοις εκατό των ρινοδέλφινων που ζούσαν στη λιμνοθάλασσα του Ινδικού ποταμού της Φλόριντα χάθηκαν. Τώρα, νέες έρευνες αποκάλυψαν ότι τα εξαιρετικά ευφυή θαλάσσια θηλαστικά μπορεί να λιμοκτονούσαν επειδή οι κυνηγότοποί τους καταστράφηκαν από μια άνθιση φυτοπλαγκτού που προκλήθηκε από ανθρώπινη δραστηριότητα.«Συνδέσαμε τη θνησιμότητα και τον υποσιτισμό με τη μειωμένη πρόσληψη ενέργειας μετά από μια αλλαγή στη διατροφή των δελφινιών. Συνδέσαμε τις διατροφικές αλλαγές με αλλαγές στη διαθεσιμότητα των θηραμάτων και συνδέσαμε τις αλλαγές στο θήραμα με τις μειώσεις της αφθονίας του θαλάσσιου χόρτου και των παρασυρόμενων μακροφυκών σε όλο το σύστημα. Αυτές οι μειώσεις προήλθαν από τη σκίαση από μια έντονη, εκτεταμένη και μακροχρόνια άνθηση φυτοπλαγκτού» αναφέρει ο Δρ. Τσαρλς Τζέικομπι, από το Florida Flood Hub for Applied Research and Innovation, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Η άνθιση προήλθε από τη συσσώρευση λιπασμάτων, λυμάτων από σηπτικές δεξαμενές και άλλα ανθρώπινα υποπροϊόντα που είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένου του αζώτου και του φωσφόρου. Υπάρχουν πάρα πολλά θρεπτικά συστατικά στο νερό μπορεί να αναγκάσουν το φυτοπλαγκτόν να αναπτυχθεί ανεξέλεγκτα και να σχηματίσει επιβλαβή άνθη φυκιών που μπορεί να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις σε ζώα και ανθρώπους.Οι επιβλαβείς ανθοφορίες μπορεί να έχουν πολλαπλούς καταλύτες. Μια τοξική άνθιση φυκιών στη Νότια Καλιφόρνια επηρεάζει επί του παρόντος τα θαλάσσια λιοντάρια και τα δελφίνια – αλλά αυτή η άνθιση παράγεται από την ανύψωση νερού με θρεπτικά συστατικά από τον βαθύ ωκεανό που παράγει μια τοξίνη που δηλητηριάζει τα θαλάσσια θηλαστικά. Οι ανθοφορίες που οφείλονται στην άνοδο της θερμοκρασίας και τη ρύπανση από θρεπτικά συστατικά έχουν επίσης βλάψει τα μανάτα της Φλόριντα, επηρεάζοντας την κύρια πηγή τροφής τους.

Στη φωτογραφία εικονίζεται ένα δελφίνι που ζει στη θαλάσσια περιοχή της Φλόριντα η οποία έχει μεταβληθεί σε άγονο τόπο για τα δελφίνια.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942463/mia-apotomi-ayxisi-plithysmoy-fytoplagktoy-sti-florinta-prokalei-limo-sta-delfinia/

[Δροσος Γεωργιος]

Η εταιρεία που θέλει να αναστήσει τα μαμούθ επανάφερε στη ζωή τον εξαφανισμένο λύκο του Game of Thrones (βίντεο)

Πρόκειται για ένα είδος που εξαφανίστηκε πριν από περίπου δέκα χιλιάδες έτη.

Ένα πανέμορφο εξαφανισμένο είδος λύκου που έγινε διάσημος χάρις στη συμμετοχή του στη τηλεοπτική σειρά Game Of Thrones που αποτέλεσε παγκόσμια επιτυχία επανήλθε στη ζωή χάρις σε μια μέθοδο γενετικής μηχανικής.Το Aenocyon dirus είναι ένα εξαφανισμένο είδος της οικογένειας των ανταρόλυκων οι οποίοι έζησαν αμερικανική ήπειρο (κυρίως στη Βόρειο Αμερική) κατά τη διάρκεια των εποχών του Ύστερου Πλειστόκαινου και του Πρώιμου Ολόκαινου (125.000- 9.440 χρόνια πριν).Η εταιρεία βιοτεχνολογίας Colossal Biosciences που προσπαθεί να επαναφέρει στη ζωή τα μαμούθ και άλλα εξαφανισμένα είδη όπως το πτηνό ντόντο ανακοίνωσε ότι μέσω γενετικής μηχανικής έφερε στη ζωή τρία κουτάβια Aenocyon dirus στην πρώτη στον κόσμο επαναφορά στη ζωή κάποιου εξαφανισμένου είδους διαδικασία που αποτελεί αντικείμενο συζήτησης αλλά και διαμάχης στην επιστημονική κοινότητα αφού κάποιοι ειδικοί είναι αντίθετοι στην επαναφορά στη ζωή εξαφανισμένων ειδών.Η εταιρεία λέει ότι κατάφερε να δημιουργήσει τα κουτάβια ανακατασκευάζοντας το γονιδίωμα του συγκεκριμένου λύκου από αρχαίο DNA εντοπίζοντας εκδόσεις γονιδίων που παρατηρούνται μόνο σε ανταρόλυκους και όχι στους ζωντανούς συγγενείς τους. Στη συνέχεια, η ομάδα τροποποίησε το DNA από τους σύγχρονους γκρίζους λύκους για να συμπεριλάβει αυτές τις μοναδικές παραλλαγές γονιδίων. Εισήγαγαν το DNA σε αποπυρηνωμένα κύτταρα ωαρίων γκρίζου λύκου και τα επέτρεψαν να ωριμάσουν στο εργαστήριο πριν τα εισαγάγουν στις μήτρες παρένθετων σκύλων.Τρία έμβρυα εμφυτεύθηκαν επιτυχώς σε τρία παρένθετα σκυλιά οδηγώντας στη γέννηση κατάλευκων κουταβιών τα οποία θυμίζουν τον Ghost τον τρομερό λύκο του Τζον Σνόου στο Game of Thrones. Σύμφωνα με την εταιρεία πρόκειται για μια παρόμοια μέθοδο με αυτή που χρησιμοποιήθηκε για την γέννηση της Ντόλι το 1996, του πρώτου κλωνοποιημένου ζώου.Η εταιρεία αποφάσισε να κάνει γνωστό το επίτευγμα της τώρα που τα κουτάβια έχουν γίνει έξι μηνών και προφανώς όλα δείχνουν ότι δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα υγεία. Τους έδωσαν τα ονόματα Ρώμος Ρωμύλος και Καλίσι που ήταν το όνομα της «μητέρας των δράκων» στο Game of Thrones.«Η ομάδα μας πήρε DNA από ένα δόντι 13.000 ετών και ένα κρανίο 72.000 ετών και έφτιαξε υγιή κουτάβια λύκου. Ειπώθηκε κάποτε ότι κάθε αρκετά προηγμένη τεχνολογία δεν διακρίνεται από τη μαγεία. Σήμερα, η ομάδα μας μπορεί να αποκαλύψει λίγη από τη μαγεία πάνω στην οποία εργάζεται» δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Colossal, Μπεν Λαμ.

 

Πάντως πολλοί ειδικοί έχουν τονίσει ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανενός είδους αναγέννηση είδους που έχει εξαφανιστεί επειδή τα ζώα αυτά θα επιστρέψουν στη ζωή σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον από αυτό στο οποίο ζούσαν (φυσικό, κλιματικό κ.α.) και θα είναι αδύνατο να μπορέσουν να προσαρμοστούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα για να μάθουν να επιβιώνουν στις νέες πολύ δύσκολες για αυτά συνθήκες, δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν και θα ταλαιπωρούνται μέχρι το τέλος τους.

Στη φωτογραφία εικονίζεται ο Ρώμος και ο Ρωμύλος, οι λύκοι του εξαφανισμένου είδους

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942556/i-etaireia-poy-thelei-na-anastisei-ta-mamoyth-epanafere-sti-zoi-ton-exafanismeno-lyko-toy-game-of-thrones-vinteo/

 

 

 

Ειδικοί αμφισβητούν την ανάσταση των ανταρόλυκων του Game of Thrones.

Κάνουν λόγο για υβριδικό είδος και όχι για το εξαφανισμένο.

Το γύρο του κόσμου κάνει η παρουσίαση από την εταιρεία βιοτεχνολογίας Colossal Biosciences τριών λευκών λύκων που ανήκουν σε εξαφανισμένο εδώ και χιλιάδες έτη είδος. Οι ανταρόλυκοι έγιναν γνωστοί από την παρουσία τους στη διάσημη τηλεοπτική σειρά Game of Thrones. Όμως διάφοροι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν επανήλθε στη ζωή το εξαφανισμένο είδος αλλά δημιουργήθηκε ένα νέο με ορισμένα χαρακτηριστικά του.«Αυτό που δημιούργησε η Colossal είναι ένας γκρίζος λύκος με χαρακτηριστικά ανταρόλυκου. Αυτός δεν είναι ένας εξαφανισμένος ανταρόλυκος μάλλον είναι ένας υβριδικός» λέει ο Νικ Ρόουλενς, αναπληρωτής καθηγητής και συνδιευθυντής του Εργαστηρίου Παλαιογενετικής στο Πανεπιστήμιο του Otago στη Νέα Ζηλανδία.Για να φτιάξουν τα κουτάβια, οι επιστήμονες της εταιρείας εξήγαγαν DNA από δύο απολιθώματα ανταρόλυκου: ένα δόντι 13.000 ετών που ανακαλύφθηκε στο Sheridan Pit του Οχάιο και ένα οστό εσωτερικού αυτιού 72.000 ετών από το American Falls στο Αϊντάχο. Χρησιμοποιώντας αυτό το DNA οι ερευνητές συνέθεσαν ένα μερικό γονιδίωμα ανταρόλυκου, το οποίο στη συνέχεια συνέκριναν με τα γονιδιώματα των πλησιέστερων εν ζωή συγγενών του ανταρόλυκου, συμπεριλαμβανομένων των λύκων, των τσακαλιών και των αλεπούδων. Με βάση τα αποτελέσματά τους, οι επιστήμονες επέλεξαν τον γκρίζο λύκο (Canis lupus) ως δότη ωαρίων για να «φέρει πίσω» τους ανταρόλυκων παρά το γεγονός ότι τα δύο είδη δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο στενά συνδεδεμένα υποστηρίζουν ειδικοί που εξετάζουν τη μέθοδο της Colossal Biosciences.«Οι νέες διαθέσιμες πληροφορίες δείχνουν ότι ο ανταρόλυκος δεν ήταν πραγματικά λύκος» είπε στο Live Science Ο Ντέιβιντ Μεκ, επίκουρος καθηγητής που ειδικεύεται στην οικολογία και τη συμπεριφορά των λύκων στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και ανώτερος ερευνητής στη Αμερικανική Γεωλογική Ένωση.Ειδικοί αναφέρουν ότι οι ανταρόλυκοι χωρίστηκαν από τους λύκους πριν από περίπου 6 εκατομμύρια χρόνια, σχηματίζοντας μια εντελώς ξεχωριστή ομάδα από τους σύγχρονους γκρίζους λύκους. «Οι ανταρόλυκοι είναι ένα πολύ διαφορετικό είδος. Το αφρικανικό τσακάλι μπορεί να σχετίζεται πιο στενά με αυτούς» λέει ο Φίλιπ Σέντον καθηγητής ζωολογίας στο Πανεπιστήμιο του Otago.Αναμένεται τώρα η απάντηση της Colossal η οποία ιδρύθηκε με στόχο να επαναφέρει στη ζωή τα μαμούθ αλλά στη πορεία στόχευσε και άλλα εξαφανισμένα είδη που προσπαθεί να… αναστήσει.Πάντως πολλοί στην επιστημονική κοινότητα έχουν τονίσει ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανενός είδους αναγέννηση είδους που έχει εξαφανιστεί επειδή τα ζώα αυτά θα επιστρέψουν στη ζωή σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον από αυτό στο οποίο ζούσαν (φυσικό, κλιματικό κ.α.) και θα είναι αδύνατο να μπορέσουν να προσαρμοστούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα για να μάθουν να επιβιώνουν στις νέες πολύ δύσκολες για αυτά συνθήκες, δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν και θα ταλαιπωρούνται μέχρι το τέλος τους.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1943210/eidikoi-amfisvitoyn-tin-anastasi-ton-antarolykon-toy-game-of-thrones/

Το επεξεργάστηκε Απρίλιος 10 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Πέλλα: Εισαγγελική έρευνα για δύο νεκρά μικρά αρκουδάκια – Πιθανότατα εγκληματική ενέργεια.

Εικάζεται ότι πυροβολήθηκαν - Στο ένα είχε αφαιρεθεί ένα πέλμα, ενώ φέρει τραύμα στο κεφάλι.

Δύο μικρά αρκουδάκια, περίπου 9 μηνών, εντοπίστηκαν νεκρά και σε αποσύνθεση στις 25 Οκτωβρίου από την τοπική περιβαλλοντική οργάνωση “Bear Bones”, στην ευρύτερη περιοχή της ΔΚ Παναγίτσας Πέλλας, στον ορεινό όγκο Βόρα, προστατευόμενη περιοχή του δικτύου Natura 2000.Η τοπική οργάνωση ενημέρωσε την Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Άγρια Ζωή και τη Φύση «Καλλιστώ» για το περιστατικό. Στη συνέχεια ενημερώθηκαν οι Δασικές Υπηρεσίες Έδεσσας, ο Αρκτούρος και στελέχη του ΟΦΥΠΕΚΑ. Μετά τη γνωστοποίηση του περιστατικού ενεργοποιήθηκε η Ομάδα Άμεσης Επέμβασης για την Αρκούδα, με τη συμμετοχή όλων αυτών των φορέων με τη χρήση ειδικά εκπαιδευμένων σκύλων.Σύμφωνα με την «Καλλιστώ», από μια πρώτη μακροσκοπική και βαλιστική εξέταση εικάζεται ότι ο θάνατος των δύο νεαρών αρκούδων οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια με πυροβόλο όπλο, ενώ έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο δηλητηρίασής τους. Στο ένα από τα δύο αρκουδάκια είχε αφαιρεθεί ένα πέλμα, ενώ φέρει τραύμα στο κεφάλι. Συλλέχθηκαν δείγματα ιστών από τα δύο αρκουδάκια για εργαστηριακό έλεγχο και ανάλυση DNA. Από την μελέτη των οστικών υπολειμμάτων αναμένεται να προσδιοριστεί, με πιο σαφή τρόπο, η αιτία θανάτωσής τους.Κατά την αυτοψία επιχείρησαν και τα εκπαιδευμένα σκυλιά των Ειδικών Μονάδων Ανίχνευσης Δηλητηριασμένων Δολωμάτων, και Σκύλων (Καρελίας) εντοπισμού αρκούδων του ΟΦΥΠΕΚΑ, χωρίς να εντοπιστεί κάποιο δόλωμα ή κάποιο άλλο νεκρό ζώο.«Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που μικρά αρκουδάκια, μόλις λίγων μηνών, θανατώνονται από ανθρώπους. Μια πράξη που αποτελεί εγκληματική ενέργεια», αναφέρει η «Καλλιστώ». Γι’ αυτόν τον λόγο έχει, ήδη, ενημερωθεί η Εισαγγελία Έδεσσας, η οποία ερευνά το περιστατικό.Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, η λαθροθηρία αρκούδων εξακολουθεί να αποτελεί μείζον πρόβλημα και απειλεί, διαχρονικά, προστατευόμενα από τη νομοθεσία είδη, όπως η αρκούδα.Η αρκούδα στην Ελλάδα είναι ένα απόλυτα προστατευόμενο είδος, σύμφωνα με την ελληνική και τη διεθνή νομοθεσία. Το είδος, καθώς και ο βιότοπός του, προστατεύονται από το Δασικό Κώδικα, αλλά και από την Οδηγία για τους Οικοτόπους (92/43/ΕΕ), τη συνθήκη της Βέρνης και τη συνθήκη της Ουάσινγκτον (CITES). Σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των απειλούμενων ζώων της Ελλάδας (2009), η αρκούδα ταξινομείται στα Κινδυνεύοντα Είδη.Η θανάτωση ή ο τραυματισμός αρκούδας διώκεται ποινικά. Σε ενδεχόμενη αλληλεπίδραση ανθρώπου με αρκούδα, πρέπει να ενημερώνονται οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δασαρχείου και της Αστυνομίας, προκειμένου να ενεργοποιείται η Ομάδα Άμεσης Επέμβασης. Σε καμία περίπτωση οι πολίτες δεν πρέπει να προχωρούν σε αυτοδικία.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1824136/pella-eisaggeliki-ereyna-gia-dyo-nekra-mikra-arkoydakia-pithanotata-egklimatiki-energeia/

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα στα τρία είδη δέντρων απειλείται με εξαφάνιση.

Περισσότερα από 16.000 είδη δέντρων κινδυνεύουν να χαθούν - Ποια είδη απειλούνται περισσότερο

Ένα στα τρία είδη δέντρων στον κόσμο κινδυνεύει με εξαφάνιση, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα.Βάσει της Παγκόσμιας Αξιολόγησης Δέντρων, που περιέχεται στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN), περισσότερα από 16.000 είδη δέντρων κινδυνεύουν με εξαφάνιση.Στο πλαίσιο της μελέτης, αξιολογήθηκαν πάνω από 47.000 είδη δέντρων από τα 58.000 περίπου είδη που πιστεύεται ότι υπάρχουν στον κόσμο.Οι αριθμοί δεν είναι απλώς συμβολικοί. Οι άνθρωποι «στηρίζονται στα είδη δέντρων για τροφή, ξυλεία, καύσιμα και φάρμακα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η ειδικός Emily Beech.Παράγουν επίσης το οξυγόνο που αναπνέουμε και απορροφούν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.«Τα δέντρα είναι απαραίτητα για την υποστήριξη της ζωής στη Γη μέσω του ζωτικού τους ρόλου στα οικοσυστήματα και εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από αυτά για τη ζωή και τη διαβίωσή τους», δήλωσε η γενική διευθύντρια της IUCN, Grethel Aguilar.Βάσει μελέτης του 2015, υπάρχουν περίπου τρία τρισεκατομμύρια μεμονωμένα δέντρα στον κόσμο.Σύμφωνα με τη νεότερη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature, πάνω από 15 δισεκατομμύρια δέντρα κόβονται κάθε χρόνο και ο παγκόσμιος αριθμός δέντρων έχει μειωθεί σχεδόν στο μισό από την αρχή του ανθρώπινου πολιτισμού.

Ποια είδη απειλούνται περισσότερο

Πάνω από 5.000 από τα είδη της Κόκκινης Λίστας της IUCN χρησιμοποιούνται για ξυλεία και περισσότερα από 2.000 είδη για φάρμακα, τρόφιμα και καύσιμα.Τα είδη που κινδυνεύουν περιλαμβάνουν την αγριοκαστανιά και το γκίγκο, που χρησιμοποιούνται και τα δύο για ιατρικές εφαρμογές, το μαόνι με πλατιά φύλλα που χρησιμοποιείται στην κατασκευή επίπλων, καθώς και πολλά είδη μανόλιας και ευκάλυπτου.Σύμφωνα με την έκθεση της IUCN, ο αριθμός των δέντρων που κινδυνεύουν είναι «υπερδιπλάσιος από τον αριθμό όλων των απειλούμενων πτηνών, θηλαστικών, ερπετών και αμφιβίων μαζί».Τα είδη δέντρων κινδυνεύουν με εξαφάνιση σε 192 χώρες, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό εντοπίζεται στα νησιά λόγω της ταχείας αστικής ανάπτυξης και της επέκτασης της γεωργίας, αλλά και της εισαγωγής χωροκατακτητικών ειδών, παρασίτων και ασθενειών από άλλες περιοχές.Στη Νότια Αμερική, η οποία διαθέτει τη μεγαλύτερη ποικιλία δέντρων στον κόσμο, 3.356 από τα 13.668 είδη που αξιολογήθηκαν κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Πολλά είδη στην ήπειρο, όπου βρίσκεται η ζούγκλα του Αμαζονίου, πιθανότατα δεν έχουν καν ανακαλυφθεί ακόμη.Απαραίτητες οι τράπεζες σπόρωνΣτην έκθεση τονίζεται η ανάγκη για προστασία και την αποκατάσταση των δασών μέσω δενδροφύτευσης, καθώς και για διατήρηση των ειδών που εξαφανίζονται μέσω των τραπεζών σπόρων.

Περισσότεροι από 1.000 ειδικοί συνέβαλαν στην αξιολόγηση.

https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1810098/ena-sta-tria-eidi-dentron-apeileitai-me-exafanisi/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Κένυα: Βέλγοι βρέθηκαν με 5.000 μυρμήγκια – Κατηγορούνται για λαθρεμπορία άγριας ζωής.

Οι δύο Βέλγοι συνελήφθησαν στην κομητεία Nakuru της Κένυας, η οποία φιλοξενεί διάφορα εθνικά πάρκα.

Δύο Βέλγοι έφηβοι κατηγορούνται για λαθρεμπορία άγριας ζωής αφού βρέθηκαν με χιλιάδες μυρμήγκια συσκευασμένα σε δοκιμαστικούς σωλήνες, κάτι που σύμφωνα με τις αρχές της Κένυας αποτελεί μέρος μιας τάσης διακίνησης μικρότερων και λιγότερο γνωστών ειδών.Οι Lornoy David και Seppe Lodewijckx, και οι δύο 19 ετών, συνελήφθησαν στις 5 Απριλίου με 5.000 μυρμήγκια, εμφανίστηκαν ταραγμένοι κατά την εμφάνισή τους ενώπιον δικαστή στο Ναϊρόμπι και παρηγορήθηκαν στην αίθουσα του δικαστηρίου από συγγενείς. Είπαν στον δικαστή ότι μάζευαν τα μυρμήγκια για διασκέδαση και δεν γνώριζαν ότι αυτό ήταν παράνομο.Σε ξεχωριστή ποινική υπόθεση, ο Κενυάτης Dennis Ng’ang’a και ο Βιετναμέζος Duh Hung Nguyen κατηγορήθηκαν επίσης για παράνομη διακίνηση στην ίδια δικαστική αίθουσα, μετά τη σύλληψή τους ενώ είχαν στην κατοχή τους 400 μυρμήγκια.Η Υπηρεσία Άγριας Ζωής της Κένυας (KWS) ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι οι τέσσερις άνδρες εμπλέκονταν στη διακίνηση των μυρμηγκιών σε αγορές της Ευρώπης και της Ασίας και ότι στα είδη περιλαμβάνονταν το messor cephalotes, ένα χαρακτηριστικό, μεγάλο και κόκκινου χρώματος μυρμήγκι-συλλέκτη που προέρχεται από την Ανατολική Αφρική.Η παράνομη εξαγωγή των μυρμηγκιών «όχι μόνο υπονομεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κένυας επί της βιοποικιλότητας της, αλλά στερεί επίσης από τις τοπικές κοινότητες και τα ερευνητικά ιδρύματα πιθανά οικολογικά και οικονομικά οφέλη», δήλωσε η KWS.Η Κένυα έχει καταπολεμήσει στο παρελθόν την παράνομη διακίνηση σωματικών μερών μεγαλύτερων ειδών άγριων ζώων, όπως ελέφαντες, ρινόκεροι και παγκόλινοι μεταξύ άλλων.Όμως οι υποθέσεις εναντίον των τεσσάρων ανδρών αντιπροσωπεύουν «μια αλλαγή στις τάσεις διακίνησης – από τα εμβληματικά μεγάλα θηλαστικά σε λιγότερο γνωστά αλλά οικολογικά κρίσιμα είδη», δήλωσε η KWS.Οι δύο Βέλγοι συνελήφθησαν στην κομητεία Nakuru της Κένυας, η οποία φιλοξενεί διάφορα εθνικά πάρκα.

Μέσα σε σωλήνες τα μυρμήγκια

Τα 5.000 μυρμήγκια βρέθηκαν στον ξενώνα όπου διέμεναν και ήταν συσκευασμένα σε 2.244 δοκιμαστικούς σωλήνες που είχαν γεμίσει με βαμβάκι για να μπορέσουν τα μυρμήγκια να επιβιώσουν για μήνες.Οι άλλοι δύο άνδρες συνελήφθησαν στο Ναϊρόμπι όπου βρέθηκαν να έχουν 400 μυρμήγκια στα διαμερίσματά τους.Οι αρχές της Κένυας αποτίμησαν τα μυρμήγκια σε ένα εκατομμύριο σελίνια (6.819 ευρώ). Οι τιμές για τα μυρμήγκια μπορεί να ποικίλλουν πολύ ανάλογα με το είδος και την αγορά.Η υπόθεση αναβλήθηκε για τις 23 Απριλίου, μετά την οποία το δικαστήριο θα εξετάσει τις εκθέσεις προ της καταδίκης.Εν τω μεταξύ, οι τέσσερις λαθρέμποροι παραμένουν όλοι υπό κράτηση.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1945555/kenya-velgoi-vrethikan-me-5-000-myrmigkia-katigoroyntai-gia-lathremporia-agrias-zois/

[Δροσος Γεωργιος]

Κολοσσιαίο καλαμάρι καταγράφηκε ζωντανό στα βάθη του ωκεανού για πρώτη φορά [βίντεο]

Ένα καλαμάρι που ανήκει στην οικογένεια των βαρύτερων ασπόνδυλων στον κόσμο, καταγράφηκε για πρώτη φορά έναν αιώνα μετά την ταυτοποίησή του.Με μήκος που φτάνει τα 7 μέτρα και βάρος έως και μισό τόνο, το καλαμάρι, Mesonychoteuthis hamiltoni, είναι το βαρύτερο ασπόνδυλο στον πλανήτη. Αυτό που καταγράφηκε στο βίντεο κοντά στις νήσους Σάντουιτς, στον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, είναι ένα νεαρό, με μήκος μόλις 30 εκατοστά.Το βίντεο κατέγραψε διεθνής ομάδα επιστημόνων και ερευνητών από το ερευνητικό σκάφος Falkor του Schmidt Ocean Institute με ένα ένα τηλεκατευθυνόμενο όχημα, το SuBastian, κατά τη διάρκεια μιας 35ήμερης αποστολής για την αναζήτηση νέας θαλάσσιας ζωής. Σε αυτό φαίνεται το νεαρό καλαμάρι, με οκτώ πλοκάμια, να κολυμπά στο φυσικό του περιβάλλον, τα βάθη της θάλασσας.

Βίντεο: Διάφανο σαν γυαλί το καλαμάρι που καταγράφηκε.

 

Για 100 χρόνια, το ζώο, ένας τύπος καλαμαριού διάφανο σαν γυαλί, είχε εντοπιστεί μόνο στα στομάχια φαλαινών και θαλασσοπουλιών. Ενήλικα σε διαδικασία θανάτου έχουν καταγραφεί στο παρελθόν μέσα στα δίχτυα ψαράδων, αλλά ποτέ δεν είχε παρατηρηθεί ζωντανό σε μεγάλο βάθος.Επίσης, οι ειδικοί δεν διαθέτουν πολλές πληροφορίες για τον κύκλο ζωής του κολοσσιαίου καλαμαριού, το οποίο χάνει τη διαφανή του εμφάνιση καθώς ενηλικιώνεται. Έτσι, η ερευνητική ομάδα χρειάστηκε μέρες για να επαληθεύσει το βίντεο. Ένα από τα χαρακτηριστικά που κάνουν το συγκεκριμένο καλαμάρι ξεχωριστό είναι τα αιχμηρά αγκίστρια στην άκρη των πλοκαμιών του.

"https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> -

[Δροσος Γεωργιος]

Οι αράχνες των πόλεων υφαίνουν ιστούς με ηχομόνωση.

Εντυπωσιακή προσαρμογή για την αποφυγή της ηχορύπανσης που διαταράσσει τη διαβίωση τους.

Ο αστικός θόρυβος, όπως η κυκλοφορία των αυτοκινήτων, τα αεροπλάνα, κατασκευές κ.α. έχει διαπιστωθεί ότι προκαλούν διαφόρων ειδών προβλήματα στο ζωικό βασίλειο.Είναι δεδομένο ότι ανθρώπινη δεν επιτρέπει σε πολλά είδη ζώων στεριάς και θάλασσας να στέλνουν και να λαμβάνουν πληροφορίες καθώς και να αντιλαμβάνονται τα θηράματα ή τους θηρευτές με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα διαβίωσης και άμεσους κινδύνους επιβίωσης.
Ενώ διάφορες μελέτες έχουν τεκμηριώσει το πώς αυτός ο θόρυβος επηρεάζει τα ζώα έχει γίνει λίγη έρευνα για το πώς προσαρμόζονται σε περιβάλλοντα ηχορύπανσης.Μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Current Biology» υποδηλώνουν ότι οι αράχνες μπορεί σκόπιμα να υφαίνουν τον ιστό τους διαφορετικά για να διαχειριστούν τον περιβάλλοντα θόρυβο και να μπορούν να λάβουν κρίσιμες αισθητηριακές πληροφορίες.
«Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που βρήκαμε είναι ότι οι αστικές και οι αγροτικές αράχνες αντιδρούν διαφορετικά όταν τοποθετούνται σε ένα θορυβώδες περιβάλλον» δήλωσε ο Δρ. Μπράντι Πέσμαν της Σχολής Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Νεμπράσκα-Λίνκολν, μέλος της ερευνητικής ομάδαςΟι ερευνητές υποπτεύονται ότι η προηγούμενη έκθεση μιας αράχνης στον περιβαλλοντικό θόρυβο σε συνδυασμό με γονιδιακά χαρακτηριστικά διαμορφώνει την ευελιξία της στη δημιουργία ιστού. «Αυτό σημαίνει ότι οι αράχνες με διαφορετικές εμπειρίες με το θόρυβο είτε το βίωσαν οι ίδιοι είτε οι γονείς τους πέρασαν αυτές τις εμπειρίες αυτές στις επόμενες γενιές και ανταποκρίνονται διαφορετικά» λέει ο Πέσμαν.

Η ανακάλυψη

Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι αράχνες που ζουν σε αστικές περιοχές χρησιμοποιούν τους ιστούς τους για να ηχομονωθούν από τον ανθρωπογενή θόρυβο, ο οποίος τείνει να επικαλύπτεται με το εύρος συχνοτήτων που χρησιμοποιούν για επικοινωνία. Για να δοκιμάσουν τη θεωρία, οι επιστήμονες συνέλεξαν 60 αράχνες που υφαίνουν ιστούς από αστικές και αγροτικές περιοχές μέσα και τις εξέθεσαν είτε σε ήσυχο είτε σε δυνατό δονητικό θόρυβο καθώς ύφαιναν ιστούς για τέσσερις νύχτες.Στη συνέχεια εφάρμοσαν διαφορετικά δονητικά ερεθίσματα για να εκτιμήσουν πώς ο ήχος ταξίδευε σε κάθε έναν από αυτούς τους ιστούς.
Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι αράχνες από αστικές περιοχές, που ζούσαν υπό συνεχή θόρυβο κατασκεύαζαν ιστούς που ηρεμούσαν το περιβάλλον τους, πιθανότατα ως μέσο για την αποφυγή υπερβολικής διέγερσης.Οι αράχνες της υπαίθρου, από την άλλη πλευρά, φαινόταν να φτιάχνουν ιστούς που ενίσχυαν τις εισερχόμενες δονήσεις σε μια συγκεκριμένη συχνότητα που πιθανόν να ανταποκρίνονται σε σημαντικά περιβαλλοντικά στοιχεία. «Οι αράχνες της υπαίθρου δεν είναι συνηθισμένες σε τόσο πολύ θόρυβο στο περιβάλλον τους. Όταν ξαφνικά ακούγεται πολύς θόρυβος, μπορεί να προσπαθήσουν να ‘ανεβάσουν την ένταση’ στους ιστούς τους ή να ενισχύσουν αυτό που έρχεται για να ακούσουν καλύτερα ορισμένα σήματα πάνω από τον θόρυβο» εξηγεί ο Πέσμαν.Τα αποτελέσματα της μελέτης υπογραμμίζουν ένα ιδιαίτερα εξελιγμένο μέσο αντιμετώπισης του περιβαλλοντικού θορύβου. Σε μελλοντικές μελέτες, οι επιστήμονες ελπίζουν να καταλάβουν πώς ακριβώς οι αράχνες αλλάζουν τις ιδιότητες μετάδοσης ήχου των ιστών.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1950667/oi-arachnes-ton-poleon-yfainoyn-istoys-me-ichomonosi/