Βιοποικιλοτητα

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε τεράστιος δεινόσαυρος που πέθανε τρώγοντας έναν κροκόδειλο.

Ζούσε στην Αργεντινή και ίσως πνίγηκε προσπαθώντας να φάει το αρχαίο ερπετό.

Η περιοχή που βρίσκεται σήμερα η Αργεντινή αποτελούσε ένα οικοσύστημα στο οποίο διαβίωνε ένας μεγάλος αριθμός ειδών δεινοσαύρων με τεράστιο μέγεθος. Η μελέτη των απολιθωμάτων ενός τέτοιου μεγάλου σαρκοφάγου δεινοσαύρου αποκαλύπτει ότι πέθανε έχοντας στο στόμα του το πόδι ενός προγόνου των σημερινών κροκόδειλων, μια εντυπωσιακή όσο και σπάνια ανακάλυψη.Ο δεινόσαυρος που έλαβε την ονομασία Joaquinraptor casali ζούσε περίπου 67 εκατομμύρια χρόνια πριν στη σημερινή κεντρική Παταγονία, στο τέλος της εποχής των δεινοσαύρων. Είχε μήκος περίπου 7 μέτρα και βάρος περίπου 1 τόνο αν και πιθανολογείται ότι ο δεινόσαυρος βρισκόταν ακόμη σε ηλικία ανάπτυξης άρα θα μεγάλωνε.Ερευνητική ομάδα βρήκε στα σαγόνια του τα απομεινάρια του ποδιού ενός μεγάλου συγγενούς του κροκοδείλου κάτι που δημιουργεί βάσιμες υποψίες ότι ο δεινόσαυρος πέθανε από πνιγμό ενώ προσπαθούσε να φάει το επίσης πολύ μεγάλου μεγέθους ερπετό. Ο Joaquinraptor ανήκε σε μια ομάδα σαρκοφάγων δεινοσαύρων που ονομάζονται μεγαράπτορες και διέθεταν μακριά χέρια με μεγάλα κοφτερά νύχια σε τρία δάχτυλα επιμηκυμένα και σχετικά ελαφριά κρανία σε σύγκριση με άλλους μεγάλους θηρευτές καθώς και σχετικά μικρά δόντια.«Οι μεγαράπτορες είναι από τους λιγότερο κατανοητούς δεινόσαυρους» αναφέρει ο παλαιοντολόγος Λούτσιο Ιμπιρίκου Lucio Ibiricu από το Ινστιτούτο Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας της Παταγονίας επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature Communications»Ο αρχαιότερος γνωστός εκπρόσωπος αυτής της οικογένειας δεινοσαύρων ζούσε περίπου 130 εκατομμύρια χρόνια πριν κάτι που σημαίνει ότι τα είδη αυτά κατάφεραν να προσαρμοστούν και να επιβιώσουν σε όλες τις γεωατμοσφαιρικές και άλλες μεταβολές που υπήρξαν στη διάρκεια τόσων εκατ. ετών στον πλανήτη και εξαφανίστηκαν μαζί με τους υπόλοιπους δεινοσαύρων μετά την σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία πτώση ενός γιγάντιου αστεροειδή στην Κεντρική Αμερική πριν από 66 εκατ. έτη.Μέχρι τώρα τα περισσότερα απολιθώματα μεγαραπτόρων είναι πολύ ελλιπή περιορίζοντας τη γνώση για την εμφάνισή τους, τη συμπεριφορά τους, τη διατροφή τους και τη θέση τους στο εξελικτικό δέντρο των σαρκοφάγων δεινοσαύρων. Το γεγονός ότι διατηρήθηκε μεγάλο μέρος του κρανίου του Joaquinraptor ρίχνει φως σε αυτό το κρίσιμο τμήμα του σκελετού ενώ το πόδι του κροκοδείλου μπορεί να δώσει ενδείξεις για τη διατροφή του.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του τεράστιου δεινοσαύρου με το πόδι του κροκόδειλου στο στόμα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/2010305/anakalyfthike-terastios-deinosayros-poy-pethane-trogontas-enan-krokodeilo/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο μαυρόγυπας «αναγεννάται» στο δάσος της Δαδιάς στον Εβρο.

Ενα ελπιδοφόρο νέο έρχεται από το δάσος της Δαδιάς, όπου γεννήθηκαν και επιβίωσαν 27 νεοσσοί μαυρόγυπα κατά τη φετινή αναπαραγωγική περίοδο του είδους, που ολοκληρώθηκε. Ανοίγουν τα φτερά τους, καθώς το περιβάλλον αναγεννάται μετά την καταστροφή. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Μονάδας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του ΟΦΥΠΕΚΑ, φέτος φώλιασαν και έκαναν αυγά στην περιοχή 47 ζευγάρια μαυρόγυπα, αριθμός-ρεκόρ για την περιοχή.Από τα πουλιά που γεννήθηκαν, πέταξαν 27 νεοσσοί. Το ποσοστό αναπαραγωγικής επιτυχίας είναι το σύνηθες για την περιοχή, δεδομένου ότι κάποια αυγά δεν εκκολάπτονται ή κάποιοι νεοσσοί δεν επιβιώνουν, κυρίως λόγω καιρικών συνθηκών ή θήρευσης από διάφορα είδη κορακιών.Πρόκειται για μια είδηση με ιδιαίτερη σημασία, καθώς ο μαυρόγυπας όπως και άλλα είδη αρπακτικών βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση μετά την τεράστια καταστροφική πυρκαγιά στον Εβρο το καλοκαίρι του 2023, που κατέκαψε και μεγάλο μέρος του προστατευόμενου δάσους της Δαδιάς, πλήττοντας βαριά το οικοσύστημα της περιοχής.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος, φορέας υπεύθυνος για τις προστατευόμενες περιοχές), πέρυσι, κατά την πρώτη αναπαραγωγική περίοδο μετά την πυρκαγιά, είχαν καταγραφεί 38 ζευγάρια, ενώ πριν από τη φωτιά του 2023, ο μέγιστος αριθμός που είχε καταγραφεί ήταν 36 ζευγάρια, το 2021 και το 2023. Φέτος καταγράφηκε ο μεγαλύτερος αναπαραγόμενος πληθυσμός των τελευταίων τριάντα ετών, από τότε που ξεκίνησε η συστηματική παρακολούθηση του είδους.«Η σταδιακή αύξηση του πληθυσμού του είδους οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στις μακροχρόνιες προσπάθειες διατήρησης που υλοποιούνται στην περιοχή. Αυτές περιλαμβάνουν μέτρα για τον περιορισμό της θνησιμότητας από ανθρωπογενή αίτια, την εξασφάλιση της διαθεσιμότητας τροφής και τη διαχείριση των ενδιαιτημάτων του, ενώ επίσης αντίστοιχες προσπάθειες ενίσχυσης του πληθυσμού γίνονται στη γειτονική Βουλγαρία», σημειώνεται στην ανακοίνωση της Μονάδας Διαχείρισης. Οπως σημειώνεται, το προσεχές διάστημα θα γίνει παγίδευση πουλιών –μεταξύ άλλων και νεαρών πουλιών που γεννήθηκαν φέτος–, προκειμένου να τους τοποθετηθούν πομποί για την αποτελεσματικότερη παρακολούθησή τους.Παράλληλα, ο ΟΦΥΠΕΚΑ θα προχωρήσει στην εγκατάσταση επιπλέον είκοσι τεχνητών φωλιών για τον μαυρόγυπα, στο πλαίσιο του LIFE Rhodope Vulture. Υπενθυμίζεται ότι αμέσως μετά την πυρκαγιά είχαν τοποθετηθεί 15 τεχνητές φωλιές, ώστε να υποκατασταθούν οι θέσεις φωλεοποίησης που καταστράφηκαν, αλλά και όσες αναμένεται να χαθούν σταδιακά με την κατάρρευση των καμένων δέντρων.

Πώς εξηγείται η αύξηση του πληθυσμού του απειλούμενου είδους στις καμένες περιοχές;

Σύμφωνα με στελέχη της Μονάδας Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Εβρου και Δαδιάς, μία από τις αιτίες είναι ότι με τις πυρκαγιές αραίωσε το δάσος και έτσι βρίσκουν πιο εύκολα ανοίγματα για τροφή. Ας σημειωθεί πως πέρα από τις τεχνητές φωλιές, τοποθετείται τροφή (είτε νεκρά ζώα από κτηνοτρόφους της περιοχής είτε απομεινάρια από τα σφαγεία) ώστε να βοηθηθεί τόσο ο πληθυσμός του μαυρόγυπα, όσο και άλλων γυπών και αρπακτικών της περιοχής.

https://www.kathimerini.gr/society/563827738/o-mayrogypas-anagennatai-sto-dasos-tis-dadias-ston-evro/

Το επεξεργάστηκε Σεπτέμβριος 26 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε στη Βραζιλία άγνωστο είδος της οικογένειας με τους «κοσμοπολίτες» πτερόσαυρους.

Φωτίζεται η εξέλιξη των ειδών αυτής της οικογένειας μεγάλων χερσαίων πτερόσαυρων.

Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε η ανακάλυψη στην έρημο της Μογγολίας δύο άγνωστων ειδών πτερόσαυρων που ανήκουν σε μια κοσμοπολίτικη οικογένεια μεγάλων σε μέγεθος και πιθανότατα χερσαίων πτερόσαυρων. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Papers in Palaeontology» ομάδα παλαιοντολόγων παρουσιάζει την ανακάλυψη ενός ακόμη άγνωστου μέχρι σήμερα είδους αυτής της οικογένειας στην άλλη άκρη του πλανήτη, στη Βραζιλία.Οι πτερόσαυροι ήταν τα πρώτα σπονδυλωτά όντα στη Γη που ανέπτυξαν την ικανότητα να πετούν. Έκαναν την εμφάνιση τους στον πλανήτη πριν από περίπου 210 εκατ. έτη, δηλαδή περίπου την ίδια χρονική περίοδο με την εμφάνιση των δεινοσαύρων, και εξαφανίστηκαν μαζί με αυτούς πριν από περίπου 65 εκατ. έτη μετά την πτώση στον πλανήτη μας του γιγάντιου αστεροειδή που εξαφάνισε το 80% της ζωής.Έχουν ανακαλυφθεί αρκετά είδη πτερόσαυρων διαφόρων μεγεθών και χαρακτηριστικών σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Οι μεγαλύτεροι πτερόσαυροι που γνωρίζουμε είχαν μέγεθος παρόμοιο με αυτό μιας καμηλοπάρδαλης και άνοιγμα φτερών 12 μέτρων. Όταν πετούσαν αυτοί οι πτερόσαυροι αναμφίβολα θα έμοιαζαν με αληθινούς… δράκους. Έχει διαπιστωθεί ότι πτερόσαυροι πετούσαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, έχουν βρεθεί απολιθώματα σε όλες τις ηπείρους ακόμη και στην Ανταρκτική.Το νέο είδος έλαβε την ονομασία Galgadraco zephyrius και η μελέτη των απολιθωμάτων δείχνουν μεγάλες ομοιότητες με ένα είδος πτερόσαυρων που έχει εντοπιστεί στη Ρουμανία. Ο Galgadraco zephyrius είχε άνοιγμα φτερών 4-5 μέτρων και ζούσε πριν από 70-67 εκατ. έτη δηλαδή λίγο πριν την πτώση στη Γη του τεράστιου αστεροειδή.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του νέου είδους πτερόσαυρων που ζούσε στη Βραζιλία.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/2012928/anakalyfthike-sti-vrazilia-agnosto-eidos-tis-oikogeneias-me-toys-kosmopolites-pterosayroys/

[Δροσος Γεωργιος]

Άγνωστο είδος ιχθυόσαυρου ανακαλύφθηκε στη Γερμανία.

Έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και φωτίζει την ύπαρξη και εξέλιξη αυτών των αρχαίων θαλάσσιων τεράτων.

Ομάδα ερευνητών από την Ελβετία και τη Γερμανία, ταυτοποίησε ένα μέχρι πρότινος άγνωστο είδος ιχθυόσαυρου. Η ανακάλυψη βασίζεται σε απολιθώματα που φυλάσσονται στο Μουσείο Urwelt-Museum Oberfranken στη Γερμανία και δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Fossil Record».Το νέο είδος ονομάστηκε Eurhinosaurus mistelgauensis, προς τιμήν του κοιτάσματος αργίλου του Mistelgau στην Άνω Φραγκονία, περιοχή γνωστή για τις σημαντικές παλαιοντολογικές ανακαλύψεις της.«Οι ιχθυόσαυροι είναι μια ποικιλόμορφη ομάδα ερπετών προσαρμοσμένων στη θαλάσσια ζωή, που ευδοκίμησαν από την Πρώιμη Τριαδική μέχρι την αρχή της Ύστερης Κρητιδικής περιόδου. Οι ιχθυόσαυροι παρουσιάζουν μορφολογικά χαρακτηριστικά όπως άκρα μετασχηματισμένα σε πτερύγια, επιμήκη ρύγχη, αμφίκοιλους σπονδύλους σε μεγάλο βαθμό και την ανάπτυξη ουραίου πτερυγίου, όλα στοιχεία που δείχνουν ότι ήταν πλήρως προσαρμοσμένοι στη θαλάσσια ζωή. Οι ιχθυόσαυροι είχαν παγκόσμια κατανομή σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξής τους. Η Νότια Γερμανία, ειδικότερα, είναι διάσημη για τον εκτενή κατάλογο απολιθωμάτων ιχθυοσαύρων της από την Κάτω Ιουρασική περίοδο, κυρίως από τον σχηματισμό Posidonienschiefer, που έχει αποδώσει χιλιάδες δείγματα». Ανάμεσα σε αυτούς τους ιχθυόσαυρους της Κάτω Ιουρασικής το γένος Eurhinosaurus αποτελεί σχετικά σπάνιο στοιχείο της πανίδας. Η παλαιογεωγραφική του κατανομή περιορίζεται σε αυτό που σήμερα είναι η Ευρώπη με απολιθωμένα ευρήματα από τη Γερμανία, τη Βρετανία, τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο και την Ελβετία. Αυτό το γένος ξεχωρίζει για το χαρακτηριστικό του επιμήκες και λεπτό ρύγχος με ένα ακραίο προγναθισμό, καθώς η κάτω γνάθος είναι δραματικά μικρότερη από την άνω περισσότερο από 60%» δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Δρ. Γκάελ Σπίχερ ερευνητής στο Μουσείο JURASSICA, το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ και το Πανεπιστήμιο της Βόννης.Οι ιχθυόσαυροι ήταν θαλάσσια ερπετά με πολλά είδη που κυριαρχούσαν στους ωκεανούς και τις θάλασσες για περίπου 160 εκατ. έτη. Τα ευρήματα που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες δείχνουν ότι οι ιχθυόσαυροι έκαναν την εμφάνιση τους στον πλανήτη πριν από 250 εκατ. έτη κάποια στιγμή αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το νερό και να βγουν στη στεριά αλλά τελικά αποφάσισαν να επιστρέψουν στο υδάτινο περιβάλλον για να ζήσουν και να εξελιχθούν εκεί. Η εξαφάνιση των ιχθυόσαυρων οριοθετείται πριν από περίπου 90 εκατ. έτη, δεν έπαιξε δηλαδή ρόλο η πτώση του γιγάντιου αστεροειδή στη Γη πριν από 66 εκατ. έτη οι επιπτώσεις της οποίας οδήγησαν στην εξαφάνιση του 80% της ζωής στον πλανήτη συμπεριλαμβανομένων των δεινοσαύρων.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του ιχθυόσαυρου που ζούσε στη Γερμανία.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/2013489/agnosto-eidos-ichthyosayroy-anakalyfthike-sti-germania/

[Δροσος Γεωργιος]

Ερευνητές «ανασταίνουν» μικρόβια που ήταν κατεψυγμένα 40 χιλιάδες χρόνια μέσα στη Γη.

Βρίσκονταν σε βάθος 100 μέτρων στο μόνιμα παγωμένο υπέδαφος της Αρκτικης.

Γεωλόγοι και βιολόγοι στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο- Μπούλντερ ανακοίνωσαν ότι έχουν αρχίσει να «ανασταίνουν» αρχαίους μικροοργανισμούς που είχαν παγιδευτεί στον αρκτικό πάγο για έως και 40,000 χρόνια. Σύμφωνα με την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ βακτήρια σε «ύπνωση» μπορούν να επιβιώσουν χωρίς θρεπτικά συστατικά, θερμότητα ή φως για αιώνες.«Αυτά δεν είναι σε καμία περίπτωση νεκρά δείγματα. Είναι απολύτως ικανά να φιλοξενήσουν ενεργή ζωή που μπορεί να διασπά οργανική ύλη και να την απελευθερώνει ως διοξείδιο του άνθρακα» δήλωσε ο Τριστάν Κάρο μέλος της ερευνητικής ομάδας.Η επιστημονική ομάδα από διάφορες περιοχές των ΗΠΑ εξόρυξε τα μικρόβια από το μόνιμα παγωμένο υπέδαφος της Αλάσκας (permafrost)— ένα μείγμα εδάφους, πάγου και βράχων — σε βάθος περίπου 100 μέτρων κάτω από την επιφάνεια. Τα δείγματα προήλθαν από τις σήραγγες του Permafrost Tunnel κοντά στο Φέρμπανκς, εγκατάσταση που είχε διανοιχθεί τη δεκαετία του 1960 από το Σώμα Μηχανικών Στρατού των ΗΠΑ και που περιέχει ακόμη και οστά μαμούθ από την Εποχή των Παγετώνων.Στη συνέχεια, οι ερευνητές προσπάθησαν να «ξυπνήσουν» τα μικρόβια, εκθέτοντάς τα σε νερό και θερμοκρασίες 4–12 βαθμών Κελσίου που είναι ιδιαίτερα υψηλές για την περιοχή. Μετά από έξι μήνες παρατήρησης τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: ενώ αρχικά οι αποικίες μεγάλωναν αργά ορισμένες άρχισαν να παράγουν βιοφίλμ, μια συσσωρευμένη βιομάζα βακτηρίων και εξωκυτταρικού υλικού που είναι σφιχτά προσκολλημένο σε μια επιφάνεια και δεν μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα. Πρόκειται για μία κολλώδη ουσία που προστατεύει μικρόβια και ιούς και μπορεί να διευκολύνει την εξάπλωσή τους. Αυτό σημαίνει ότι τα μικρόβια μπορεί να χρειάζονται μήνες για να γίνουν ενεργά μετά από μία θερμή περίοδο.«Θέλαμε να προσομοιώσουμε τι συμβαίνει σε ένα καλοκαίρι στην Αλάσκα κάτω από μελλοντικές κλιματικές συνθήκες όπου αυτές οι θερμοκρασίες θα φτάνουν βαθύτερα στο permafrost» εξήγησε ο Κάρο.Το εγχείρημα αυτό έρχεται τη στιγμή που οι αρκτικοί πάγοι λιώνουν με πρωτοφανείς ρυθμούς λόγω της κλιματικής αλλαγής. Η Αρκτική που εκτείνεται σε 14 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα έχει θερμανθεί τέσσερις φορές γρηγορότερα από τον υπόλοιπο πλανήτη από το 1979 σύμφωνα με Φινλανδούς ερευνητές. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος εκτιμά ότι μέχρι το 2100 θα μπορούσαν να χαθούν έως και τα δύο τρίτα του επιφανειακού permafrost.

Οι κίνδυνοι

Η τήξη του permafrost απελευθερώνει αέρια του θερμοκηπίου όπως διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο, εντείνοντας το πρόβλημα. Ερευνητές του MIT υπολογίζουν ότι περιέχει έως και 1,500 δισ. τόνους άνθρακα σχεδόν διπλάσια ποσότητα από εκείνη που υπάρχει σήμερα στην ατμόσφαιρα.Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτός ο κίνδυνος. Επιστήμονες προειδοποιούν εδώ και χρόνια ότι το permafrost κρύβει άγνωστα βακτήρια και ιούς με πιθανές συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία. «Δεν ξέρουμε πραγματικά τι είναι θαμμένο εκεί» είχε δηλώσει το 2016 η μικροβιολόγος Μπιργκίτα Εβενγκαρντ  Evengård από το Πανεπιστήμιο Ουμέα στην Σουηδία. «Αυτό είναι το Κουτί της Πανδώρας».Ορισμένα από αυτά τα μικρόβια μπορεί να είναι ήδη ανθεκτικά στα αντιβιοτικά μας. Άλλα ίσως ανήκουν σε εντελώς νέες κατηγορίες, καθώς έχουν προσαρμοστεί σε εξαιρετικά σκληρές συνθήκες. Παρ’ όλα αυτά η μελέτη τους δίνει πολύτιμες πληροφορίες για πιθανούς κινδύνους αλλά και για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων. Ένα βακτήριο που βρέθηκε στο αρκτικό έδαφος, για παράδειγμα, θα μπορούσε να βοηθήσει στον καθαρισμό πετρελαιοκηλίδων.Επιστήμονες έχουν ήδη αναστήσει «ιούς-ζόμπι» από το permafrost χωρίς μέχρι στιγμής να υπάρχει σοβαρός λόγος πανικού. Οι περισσότεροι από αυτούς μολύνουν μόνο αμοιβάδες και είναι πολύ εύθραυστοι για να επιβιώσουν στις σημερινές συνθήκες. Ωστόσο όπως τόνισε η Άντρεα Χίντγουντ επικεφαλής επιστήμονας του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ: «Υπάρχουν λόγοι ανησυχίας».Ο Κάρο ξεκαθάρισε ότι τα συγκεκριμένα μικρόβια πιθανότατα δεν μπορούν να μολύνουν ανθρώπους αλλά η ομάδα τα διατήρησε σε σφραγισμένους θαλάμους για λόγους ασφάλειας.

Ένας από τους ερευνητές επιχειρεί να αποσπάσει μικρόβια από το μόνιμα παγωμένο υπέδαφος.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/2014665/ereynites-anastainoyn-mikrovia-poy-itan-katepsygmena-40-chiliades-chronia-mesa-sti-gi/

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε άγνωστος δεινόσαυρος με… επίπεδο κρανίο.

Ίσως ανήκει σε μια άγνωστη οικογένεια φυτοφάγων δεινοσαύρων.

Ομάδα παλαιοντολόγων από τις ΗΠΑ και την Σλοβακία ανακάλυψαν σε μια περιοχή στο Νέο Μεξικό ένα άγνωστο είδος αδρόσαυρου. Πρόκειται για ένα δεινόσαυρο με επίπεδο κρανίο που ζούσε πριν από 75 εκατ. έτη.Οι αδρόσαυροι είναι ένα είδος φυτοφάγων δεινοσαύρων με ιδιαίτερα ανατομικά χαρακτηριστικά του κρανίου του που θυμίζει πολύ την ανατομία της πάπιας. Τα στοιχεία που έχουν οι επιστήμονες στην διάθεση τους δείχνουν ότι οι αδρόσαυροι εμφανίστηκαν λίγα εκατ. έτη πριν την πτώση στην Γη του τεράστιου αστεροειδή που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους μαζί με το 80% της ζωής στον πλανήτη πριν από 66 εκατ. έτη.Παρά το σχετικά μικρό διάστημα της ύπαρξης τους στον πλανήτη οι αδρόσαυροι είχαν εξελιχθεί γρήγορα και είχαν δημιουργηθεί πολλά είδη ενώ παράλληλα είχα καταφέρει να μετακινηθούν σε όλες τις ηπείρους πλην της Αυστραλίας.Το νέο είδος ονομάστηκε Ahshislesaurus wimani και οι ερευνητές με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin» εκτιμούν ότι το είδος αυτό δημιουργεί νέα δεδομένα υποδεικνύοντας την ύπαρξη μιας άγνωστης οικογένειας αδρόσαυρων η ύπαρξη της οποίας ξαναγράφει την ιστορία και εξέλιξη αυτών των δεινοσαύρων.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του άγνωστου δεινοσαύρου που ανακαλύφθηκε στις ΗΠΑ.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/2016250/anakalyfthike-agnostos-deinosayros-me-epipedo-kranio/